Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

G. S. ma (...)lat, jest emerytem. Jego emerytura wynosi (...) zł. nie ma innych źródeł dochodu. Pozostaje w związku małżeńskim. Emerytura jego żony wynosi (...) zł. Nie ma innych źródeł dochodu.

Mieszka wraz z żoną. Ponosi następujące opłaty; 400 zł. czynsz, prąd 140 zł. co 2 m-ce, gaz 50 zł. co 2 m-ce, (...) jego i żony 191 zł. na m-c, łącznie, telefony 120 zł., internet 110 zł., prąd w garażu ok. 20 zł., paliwo ok. 500 zł. m-cznie.

Co m-c powód wraz z żoną odkładają po 500 zł. na tzw. wydatki roczne, tj. ubezpieczenie samochodu ok. 2000 zł., mieszkania 138 zł., podatek od nieruchomości garażu 205 zł., opłata za działkę 280 zł., serwisowanie samochodu 1000 zł . Na leki wraz z żoną wydaje ok. 480-500 zł. łącznie. Pozwany choruje na nadciśnienie, tarczyce, serce, prostatę i cukrzycę. Żona choruje na tarczycę, nadciśnienie, ma tętniaka i guza na płucach. Przyjmuje leki na stałe. Leczą się w ramach NFZ, czasami korzystają z wizyt prywatnych.

Pozwany ma mieszkanie własnościowe, samochód K. (...) rocznik (...), garaż i ok. 5000 zł. oszczędności.

Powód samochód ma na benzynę, który pali średnio 6-7 litrów na 100 km. Ponosi wysokie koszty opłaty za paliwo, ponieważ jeździ z żoną do lekarzy i na zakupy do S.. Ponadto jego syn mieszka od niego w odległości 15 km. Jego dzieci chodzą do przedszkola niedaleko pozwanego. Pozwany wraz z żoną zabierają dzieci z przedszkola i odwożą je do rodziców. W ten sposób pomagają synowi. Jeżdżą też bardzo często do wnuczki do S., 5-7 razy w m-cu.

/dowód: - decyzja ZUS k. 88, 89, 245-246,

-przydział lokalu k. 91,

-zestawienie kosztów utrzymania k. 92,

-dowody wpłaty k. 93-97, 103-108,

-faktury k. 98-102,

-dokumentacja medyczna k. 109-128,229-230,

-- zeznania świadków k. 234-235v,

- wyciąg z konta bankowego k. 241-244,

Zeznania podatkowe k. 247-252,

-zeznania pozwanego. k. 262v-263/

Sąd zważył, co następuje:

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, zeznań świadków i pozwanego oraz okoliczności bezspornych.

Zdaniem Sądu okoliczności, na które wskazywali świadkowie są wiarygodne i znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zebranym w sprawie.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania strony pozwanej. Zdaniem Sądu pozwany wskazywał na swój rzeczywisty stan majątkowy i zdrowotny. Dowód z przesłuchania powódki został pominięty z uwagi na jej stan zdrowia.

Zgodnie z treścią art. 128 kro obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Za wyjątkiem świadczeń alimentacyjnych rodziców na rzecz dzieci, które nie są jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać, uprawniony do świadczeń alimentacyjnych jest tylko ten, kto znajduje się w niedostatku (art. 133 § 2 kro).

Ustawa nie definiuje pojęcia niedostatku. W związku z tym uczynił to Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu z dnia 16 grudnia 1987 r. (sygn. akt III CZP 91/86). Wskazano w niej, że: „za znajdujące się niedostatku należy uważać osoby, które nie mogą własnymi siłami zaspokoić usprawiedliwionych potrzeb, nie posiadają własnych środków w postaci wynagrodzenia za pracę, emerytury czy renty ani też dochodów z własnego majątku”. W doktrynie wskazuje się ponadto, że stan niedostatku zachodzi wtedy, gdy uprawniony nie ma żadnych albo wystarczających możliwości zarobkowych i majątkowych, a w rezultacie nie ma w ogóle lub nie ma dostatecznych środków do życia. W wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 13 stycznia 2012 r. (sygn. akt VI Aca 807/11) wskazano, że nie znajduje się w niedostatku ten, kto jest zdolny do pracy, a jednak nie chce pracować.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że powódka jest osobą w podeszłym wieku, ma (...) lat, posiada niską emeryturę w kwocie ok. (...)zł miesięcznie. Jest osobą schorowaną, przyjmuje na stałe leki, wymaga stałej opieki osoby drugiej. Z zeznań świadka W. K. i zebranego materiału dowodowego wynika, że miesięczny koszt utrzymania powódki wynosi ok. 2000 zł. Bez wątpienia kwota którą dysponuje powódka nie jest w stanie zaspokoić jej podstawowych potrzeb związanych z wyżywieniem, mieszkaniem, ubraniem i leczeniem. Podkreślenia wymaga też to, że obecnie ciężar opieki nad matką przejęła córka- po przejściu na emeryturę, wcześniej czynił to syn D., który aktualnie sam znajduje się w niedostatku. Syn A. zobowiązał się w ugodzie do płacenia na rzecz matki po 400 zł. alimentów.

Zdaniem Sądu pozwany może płacić na matkę alimenty w zasądzonej kwocie 300 zł. Nie ulega wątpliwości, że ma duże wydatki, jednakże posiada stały dochód w kwocie (...) zł. emerytury, a zasądzona kwota stanowi 10% tego dochodu. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, pomaga synowi, ma oszczędności i majątek, więc jego sytuacja materialna nie jest zła. Nie ulega zatem wątpliwości, że jest w stanie wesprzeć finansowo matkę, która znajduje się w niedostatku.

Zdaniem sądu obowiązkiem dzieci, wynikającym chociażby z zasad współżycia społecznego jest wspieranie rodziców i opieka nad nimi, gdy z uwagi na wiek i stan zdrowia tego potrzebują.

Z tych względów orzeczono jak w pkt I wyroku. Sąd wskazał, że osobą uprawnioną do odbioru alimentów będzie córka W. K. (1) zgodnie z żądaniem pozwu i udzielonym jej pełnomocnictwem notarialnym przez powódkę. Alimenty zostały zasądzone zgodnie z żądaniem pozwu od dnia wniesienia pozwu do sądu.

W punkcie II sentencji wyroku, w pozostałym zakresie powództwo o alimenty oddalono jako niezasadne.

W związku z ustawowym zwolnieniem strony powodowej od ponoszenia kosztów sądowych na mocy art. 96 ust. 1 pkt 2 uoksc nie obciążono jej kosztami sądowymi w zakresie oddalonego powództwa, o czym orzeczono w punkcie III sentencji wyroku.

O kosztach sądowych orzeczono w punkcie IV sentencji wyroku, na mocy art. 102 kpc.

W punkcie V wyroku Sąd zniósł między stronami koszty procesu na podstawie art. 100 kpc. Tutejszy Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym o zastosowaniu zasady wzajemnego zniesienia kosztów procesu decyduje kryterium własnościowego rozłożenia obowiązku ponoszenia tych kosztów, nie jest natomiast bezwzględnie wymagane dokładne wyliczenie stosunku wygranej do przegranej (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 17 czerwca 1974 r., II CZ 104/74; z dnia 10 lutego 1985 r., II CZ 21/85; z dnia 17 czerwca 2011 r., II PZ 10/11).

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano wyrokowi z urzędu w trybie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, o czym orzeczono w punkcie VI sentencji wyroku.