Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia SR Piotr Kawecki

Protokolant stażysta Monika Paczkowska

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2019 r. w Toruniu

sprawy z powództwa:

małoletniej M. S. (1) reprezentowanej przez matkę K. B. (1)

przeciwko:

M. S. (2)

o: podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego M. S. (2) na rzecz małoletniej powódki M. S. (1), z kwoty po 650 (sześćset pięćdziesiąt) zł miesięcznie, ustalonej ostatnio wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 21 kwietnia 2017r. w sprawie VIII Ca 69/17, do kwoty po 850,- zł (osiemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej powódki K. B. (1), poczynając od dnia 30 listopada 2018r. do dnia 5-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Toruniu,

IV.  wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 962/18

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 30 listopada 2018 r. K. B. (1) działająca w imieniu swojej małoletniej córki M. S. (1) wnosiła o podwyższenie alimentów od ojca małoletniej, M. S. (2), z dotychczas ustalonej kwoty po 650,- zł miesięcznie do kwoty po 1000,- zł miesięcznie, poczynając od dnia wniesienia pozwu, płatnych do 5 dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu K. B. (1) wskazała, że po raz ostatni alimenty na małoletnią zostały ustalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 21 kwietnia 2017r. w sprawie o sygn. akt VIII Ca 69/17 w kwocie 650 zł miesięcznie. Od tego czasu zwiększyły się istotnie uzasadnione potrzeby małoletniej powódki, a jednocześnie uległa poprawie sytuacja majątkowa pozwanego. Zdaniem K. B. (1), małoletnia powódka jest dzieckiem wymagającym szczególnej troski i opieki, ma stwierdzone (...), w dwóch ostatnich latach doszły problemy emocjonalne oraz pojawiły się stany depresyjne. U małoletniej powódki zdiagnozowano zaburzenia emocjonalne oraz pojawiły się stany depresyjne. Zdiagnozowano u niej zaburzenia emocjonalne znacznego stopnia; we wrześniu 2017r. małoletnia powódka miała nieudana próbę samobójczą, uratowana przez Policję po próbie skoku z mostu drogowego do W., była hospitalizowana w szpitalu psychiatrycznym przez okres 2 tygodni. Wobec zagrożenia dobra dziecka Sąd Rejonowy w Toruniu poddał wykonywanie władzy rodzicielskiej K. B. (1) i M. S. (2) nad małoletnia powódką stałemu nadzorowi kuratora sądowego oraz zobowiązał rodziców małoletniej powódki do udziału w terapii rodzinnej wraz z małoletnią powódką, oraz zobowiązał rodziców małoletniej do zapewnienia małoletniej mai S. udziału w terapii psychologicznej lub psychiatrycznej. Małoletnia od połowy marca 2018 r. rozpoczęła terapię. Przed jej rozpoczęciem rodzice małoletniej ustalili, że będą wspólnie ponosić koszty terapii, które wynosiły 500 zł miesięcznie. Pozwany partycypował w tych kosztach do września 2018 r. kiedy to stwierdził, że terapia idzie w niewłaściwym kierunku i nie będzie się do niej dokładał. Pozwany nigdy nie zasięgnął opinii terapeuty na temat postępu terapii ani stanu zdrowia dziecka. Wskazano, że pozwany po zakończeniu poprzedniej sprawy o alimenty przestał przekazywać małoletniej powódce kieszonkowe. Spotyka się z córką gdy ta go o to poprosi, sam nie wykazuje jakiejkolwiek inicjatywy. Matka małoletniej podała, że jest zatrudniona w (...) z siedzibą w W. z wynagrodzeniem (...) zł brutto miesięcznie. Pozwany nadal prowadzi kantor wymiany walut. Jest właścicielem lokalu, w którym prowadzi działalność, mieszkania w którym mieszka oraz samochodu marki M.. Jego sytuacja materialna uległa poprawie bowiem nie jest już zobowiązany do alimentacji swojej córki M., która wyszła za mąż i wyjechała za granicę. Matka małoletniej wskazała, że obecny miesięczny koszt utrzymania małoletniej wynosi minimum 1.400 zł miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew z dnia 4 stycznia 2019 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Pozwany wskazał, że zasądzone alimenty zawsze przekazywał regularnie, a dodatkowo, w okresie gdy córka do niego przychodziła – do końca 2018r. – przekazywał córce kieszonkowe w kwocie 200 zł miesięcznie, ostatnio dokonał zakupu markowego obuwia dla córki. Poza powódką, pozwany ma jeszcze córkę M., która nie pracuje i w chwili obecnej ma na utrzymaniu trójkę swoich dzieci. Ojciec dzieci jego córki nie płaci alimentów, więc pozwany stara się wspierać drugą córkę również finansowo. Ponadto pozwany stara się wspomagać swoją byłą małżonkę, która mając pod opieką niepełnosprawne dziecko, wraca do zdrowia po przebytym niegdyś wylewie krwi do mózgu. Pozwany prowadzi kantor wymiany walut, który od dłuższego czasu funkcjonuje na pograniczu opłacalności. Pozwany z uwagi na swój stan zdrowia (cukrzyca, nadciśnienie, dna moczanowa, choroba tarczycy i serca, zespół jelita nadwrażliwego, problemy z prostatą, nadkwasota, alergia, neurologiczne bóle głowy i uporczywe biegunki) nie jest w stanie podjąć dodatkowego zatrudnienia.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił co następuje:

Małoletnia M. S. (1) urodziła się w dniu (...) roku i jest dzieckiem K. B. (1) i M. S. (2).

okoliczność bezsporna a ponadto dowód: odpis zupełny aktu urodzenia k. 8

Po raz ostatni alimenty od M. S. (2) na rzecz małoletniej M. S. (1) ustalone były wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 24 listopada 2016 r w sprawie III RC 317/16 na kwotę po 750 zł miesięcznie. Na skutek apelacji pozwanego Sąd Okręgowy w Toruniu wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2017 r. wydanym w sprawie VIII Ca 69/17 zmienił zaskarżony wyrok i zasądził od pozwanego na rzecz małoletniej alimenty w kwocie po 650 zł miesięcznie.

W dacie zasądzania alimentów M. S. (2) miał (...) lat. Prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) spółka jawna w T. w postaci kantoru wymiany walut. W 2015r. działalność gospodarcza przyniosła mu przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach w kwocie 2.328.553,73 zł pozostawiało dochód w wysokości (...) zł. W styczniu 2016r. M. S. (2) osiągnął przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach 163.711,82 zł pozostawiło dochód netto w wysokości (...) zł, w lutym 2016r. przychód wyniósł (...) zł, a koszty 125.523,39 zł, w marcu 2016r. przychód wyniósł – (...) zł, a koszty 154.342,31 zł, w kwietniu 2016r. przychód wyniósł – (...) zł, a koszty 179.928,00 zł, zaś w maju 2016r. przychód wyniósł (...) zł, a koszty 209.406,27 zł. Pozwany zatrudniał pracownika, który zajmował się ochroną kantoru, wymianą pieniędzy. Pozwany przebywał w kantorze cały czas. M. S. (2) mieszkał sam w mieszkaniu stanowiącym jego własność. Spłacał kredyt mieszkaniowy, który wraz z matką małoletniej powódki zaciągnął w kwocie 230.000 zł, a którego miesięczna rata wynosiła 1500 zł. Opłaty za mieszkanie wynosiły 400 zł miesięcznie. Na wyżywienie wydawał ok. 400 zł, na prąd i media ok. 400 zł, na leki ok. 500 zł. Chodził na wizyty lekarskie prywatnie, m.in. bywał w Ł. 4 razy w roku, gdzie koszt jednej wizyty wynosił 200 zł; w W. bywał 2 razy w roku, gdzie koszt jednej wizyty wynosił 300,- zł.

Pozwany pomagał wówczas finansowo swojej matce, albowiem jego ojciec niedawno wówczas zmarł. Pozwany był wówczas współwłaścicielem samochodu marki M.. Opłacał telefon córki w kwocie 50 zł miesięcznie oraz przekazywał jej kieszonkowe w wysokości 100 zł co dwa tygodnie.

dowody – akta III RC 317/16 Sądu Rejonowego w Toruniu:

- zestawienie przychodów i kosztów za 2016 r. – k. 71

- umowa kredytu mieszkalnego k. 20

- akt notarialny – k. 21-22

- PIT za rok 2015 r. – k. 111-118

- koszty utrzymania – k. 138-142

- potwierdzenia przelewów – k. 136-137

- przesłuchanie M. S. – k. 134-135

Matka małoletniej powódki, K. B. (1), miała wówczas (...) lata. Pracowała zarobkowo w spółce cywilnej, a jej miesięczny dochód netto wynosił ok. (...) – (...) zł miesięcznie. Wraz z córką mieszkała w wynajmowanym mieszkaniu o powierzchni 48,86 m ^{( 2)}. Miesięczne koszty utrzymania mieszkania wynosiły: czynsz ok. 580 zł, ogrzewanie ok. 400 – 450 zł, prąd 100 zł, gaz ok. 80 zł, telewizja, internet i telefon łącznie 60 zł. W marcu 2016r. K. B. (1) kupiła na raty kanapę, pomagała jej finansowo siostra. K. B. (1) leczyła się na epilepsję od (...) roku życia, koszt leków wynosił 20 zł miesięcznie, dodatkowo dochodziły wizyty lekarskie raz na dwa miesiące za 120 zł.

Matka małoletniej nie korzystała z pomocy (...), bo jej dochód i otrzymywane alimenty powodowały, że nie mogła korzystać z pomocy socjalnej, nie miała również świadczenia (...) na małoletnią.

dowód: akta III RC 317/16 Sądu Rejonowego w Toruniu:

- zaświadczenie o zarobkach, potwierdzenia przelewu – k. 7, 8-10

- umowa najmu – k. 11-12

- koszty utrzymania – k. 13-16

- faktura za zakup kanapy – k. 17

- umowa kredytowa – k. 18

- historia rachunku bankowego – k. 77,81, 99-100

- przesłuchanie K. B. (1) – k. 133-134

Małoletnia M. S. (1) miała wówczas (...) lat. Uczęszczała na zajęcia dodatkowe z języka angielskiego, których koszt wynosił 1040 zł rocznie. Chodziła również na zajęcia w D. H., które kosztowały 35 zł miesięcznie. Miała stwierdzone (...). Zażywała leki od psychiatry, których koszt wynosił 100 zł miesięcznie, jednak były w całości refundowane. Koszt prywatnych wizyt lekarskich wynosił 100 zł.

Małoletnia uczęszczała na spotkania harcerskie. Składka członkowska wynosiła 48,-zł rocznie. Około 4 razy do roku organizowane były biwaki z kosztem ok. 35-40,- zł. W 2015r. M. S. (1) uczestniczyła w koloniach letnich, których koszt wyniósł 720,- zł. Koszt munduru harcerskiego wyniósł 160,- zł.

Koszty utrzymania małoletniej związane ze szkołą wynosiły: fundusz rodzicielski 40 zł, wyjścia ze szkoły 15 zł za jedno, ubezpieczenie szkolne 20,- zł, wyprawka szkolna ok. 250,- zł. Dodatkowo ok. 200-300 zł matka małoletniej wydawała w ciągu roku na wydatki związane ze szkołą i przyborami. Małoletnia jeździła też na szkolne biwaki i wycieczki, rocznie była jedna taka wycieczka, kosztowała ok. 150,- zł. Małoletnia M. S. (1) miała także wykupione obiady w szkole, które kosztowały 85,- zł miesięcznie.

K. B. (1) wydawała rocznie ok. 2500,- zł na ubrania dla córki.

Małoletnia spędzała ferie i wakacje razem z matką. Półkolonie w czasie ferii kosztowały 180,-zł, w czym uczestniczył dodatkowo pozwany do kwoty 100,-zł. W wakacje M. była na obozie harcerskim, który kosztował 760,- zł, matka małoletniej nie zwróciła się do pozwanego o dołożenie środków finansowych na ten cel. Małoletnia była też na koloniach ze spółdzielni mieszkaniowej, które kosztowały 800,- zł.

M. dostawała od pozwanego kieszonkowe 200,- zł miesięcznie od października 2016r. Małoletnia przeznaczała te pieniądze na swoje potrzeby i oszczędzała na swoje cele np. na koncert.

Małoletnia M. S. (1) spotykała się z pozwanym dość często, po szkole lub w weekendy na kilka godzin, tak jak pasowało to tacie i nie kolidowało z planami małoletniej. Przy okazji tych spotkań M. S. (2) dawał córce niewielkie kwoty na drobne wydatki.

Małoletnia z uwagi na wadę wzroku nosiła okulary. Pierwszą parę kupiła jej matka, drugie okulary sfinansował jej wówczas pozwany. Ich koszt całkowity wyniósł ok. 400,- zł.

Pozwany M. S. (2) regularnie płacił alimenty na rzecz córki w kwotach po 500,- zł miesięcznie. Dodatkowo w marcu i lutym 2016r. wpłacił na konto matki dziecka kwoty po 100,- zł z przeznaczeniem na zajęcia z angielskiego, w styczniu 2016r. i styczniu 2015r. odpowiednio po 100,- i 130,- zł z przeznaczeniem na półkolonie.

M. S. (2) opłacał też regularnie, poza kwotą alimentów abonament telefoniczny córki.

Koszt zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki wynosił w dacie zasądzania alimentów przez Sąd Okręgowy w Toruniu około 1000 – 1100 zł miesięcznie.

dowody – akta III Rc 962/18:

- rachunek za zakup okularów – k. 108

- zaświadczenie z Empik S. – k. 19

- zaświadczenie lekarskie – k. 43

- dyplom ze szkoły – k. 84-85

- zestawienie wydatków w (...) k. 44

- opinia z przedszkola – k. 76

- informacja o uczniu ze szkoły – k. 82-82

- Historia rachunku bankowego – k. 77-81

-Przesłuchanie M. S. – k. 134-135

- Przesłuchanie K. B. – k.133-134/

uzasadnienie wyroku z dnia 21 kwietnia 2017r. akta sprawy III RC 317/16 SR w Toruniu –k. 190-192/

Obecnie M. S. (2) ma(...)lat. Nadal prowadzi działalność gospodarczą w postaci kantoru wymiany walut. W 2017r. działalność gospodarcza przyniosła mu przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach w kwocie 1.292.619,48 zł pozostawiało dochód w wysokości (...) zł. W okresie od stycznia do listopada 2018r. działalność gospodarcza przyniosła mu przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach 388120,05 zł dawało stratę (...) zł. W grudniu 2018r. działalność gospodarcza przyniosła pozwanemu przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach 25730,87 zł dawało stratę (...) zł

W okresie od stycznia 2019 r. do marca 2019 r. działalność gospodarcza pozwanego przyniosła przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach 215.025 zł dało stratę w wysokości (...) zł.

Pozwany nadal jest właścicielem lokalu użytkowego przy ul. (...), w którym prowadzi działalność gospodarczą oraz mieszkania przy ul. (...) M..

W 2018 r. M. S. (2) sprzedał samochód, którego był współwłaścicielem w 51 procentach za kwotę 76.000 zł. Obecnie jest właścicielem V. (...) o wartości (...) zł.

Nadal spłaca kredyt hipoteczny, którego rata wynosi obecnie 1.250 zł. Pozwany chcąc szybciej spłacić ten kredyt, spłaca go niekiedy w kwotach po 1500 zł miesięcznie.

Koszty wyżywienia, opłat mieszkaniowych i leków dla pozwanego nie uległy zmianie.

Za swój telefon pozwany płaci 200 zł miesięcznie, zaś za telefon w kantorze 100 zł miesięcznie. Korzysta z usług księgowych, za które płaci księgowej wynagrodzenie 450 zł miesięcznie.

Nadal zatrudnia pracownika do ochrony kantoru, któremu płaci 2.000 zł miesięcznie.

Pozwany pomimo złego stanu zdrowia, licznych schorzeń nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy.

M. S. (2) przesyła miesięcznie 100-150 zł córce swojej byłej żony, M., która wyszła za mąż i obecnie mieszka z mężem i dziećmi za granicą.

Pozwany stara się również finansowo pomagać swojej matce wykupując leki lub przekazując jej ok. 100 zł miesięcznie.

M. S. (2) nie przekazuje córce kieszonkowego, bowiem ona do niego nie przychodzi.

dowód: zestawienie przychodów i rozchodów k. 46, 96-97

PIT pozwanego za rok 2017 k. 47-52

zeznania M. S. (2) k. 99v.-100v.

K. B. (1) ma obecnie (...) lat. Od października 2018 r. zatrudniona jest na umowę o pracę w (...) C S.A. Oddział w Polsce z wynagrodzeniem (...) zł brutto miesięcznie. Pracuje na cały etat, również w soboty, niedziele i święta. Wraz z nadgodzinami jej wynagrodzenie wynosi średnio ok. (...) zł netto miesięcznie.

Nadal mieszka z małoletnią w wynajmowanym mieszkaniu, którego koszty utrzymania nie uległy zmianie.

W lipcu 2018 r. K. B. (1) miała zaległość z tytułu nieuiszczania opłat za ogrzewanie w kwocie łącznej 2.131,34 zł.

Matka małoletniej nie posiada żadnego majątku. Posiada debet na dwóch kontach w łącznej wysokości 8.000 zł oraz kartę kredytową.

W ostatnim czasie zakupiła na raty dla córki rower za 720 zł i rolki za 350 zł, które spłaca w ratach o łącznej wysokości 72 zł miesięcznie.

K. B. (1) nie otrzymuje żadnych świadczeń na rzecz córki. Otrzymała jedynie 300 zł na zakup wyprawki szkolnej dla małoletniej.

Małoletnia M. S. (1) ma obecnie (...) lat. We wrześniu 2017 r. przeszła nieudaną próbę samobójczą, po której została umieszczona na dwa tygodnie w szpitalu psychiatrycznym.

W okresie od 17 października 2010 r. do 27.11.2017 r. małoletnia korzystała ze wsparcia psychologicznego udzielanego przez psychologa Działu Interwencji Kryzysowej, Poradnictwa, Edukacji i Profilaktyki Uzależnień (...) w T.. Uczestniczyła w (...) spotkaniach, a następnie psycholog prowadzący zalecił małoletniej pracę z psychoterapeutą oraz przekierował ją do specjalisty posiadającego odpowiednie kwalifikacje. Małoletnia powódka jest dzieckiem wymagającym szczególnej troski i opieki, ma stwierdzone (...), w dwóch ostatnich latach doszły problemy emocjonalne oraz pojawiły się stany depresyjne. U małoletniej powódki zdiagnozowano zaburzenia emocjonalne oraz pojawiły się stany depresyjne. Zdiagnozowano u niej zaburzenia emocjonalne znacznego stopnia; we wrześniu (...)r. małoletnia powódka miała nieudana próbę samobójczą, uratowana przez Policję po próbie skoku z mostu drogowego do W., była hospitalizowana w szpitalu psychiatrycznym przez okres (...) tygodni. Wobec zagrożenia dobra dziecka Sąd Rejonowy w Toruniu postanowieniem z dnia 30 listopada 2017r. w sprawie III Nsm 1452/17 poddał wykonywanie władzy rodzicielskiej K. B. (1) i M. S. (2) nad małoletnia powódką stałemu nadzorowi kuratora sądowego oraz zobowiązał rodziców małoletniej powódki do udziału w terapii rodzinnej wraz z małoletnią powódką, oraz zobowiązał K. B. (1) do zapewnienia małoletniej M. S. (1) udziału w terapii psychologicznej lub psychiatrycznej. Małoletnia od połowy marca 2018 r. rozpoczęła terapię. Przed jej rozpoczęciem rodzice małoletniej ustalili, że będą wspólnie ponosić koszty terapii, które wynosiły (...) zł miesięcznie. Pozwany partycypował w tych kosztach do września 2018 r. kiedy to stwierdził, że terapia idzie w niewłaściwym kierunku i nie będzie się do niej dokładał. Pozwany nie zasięgnął opinii terapeuty na temat postępu terapii ani stanu zdrowia dziecka.

Z uwagi na pogorszenie się stanu zdrowia małoletniej w grudniu 2017 r. ponownie trafiła ona do szpitala psychiatrycznego.

Obecnie małoletnia chodzi raz w tygodniu do psychoterapeuty. Koszt jednej wizyty to 100 zł. Średni miesięczny koszt psychoterapii wynosi 400-500 zł plus koszt leków, który wynosi ok. 110 zł miesięcznie.

Małoletnia powódka uczęszcza również na wizyty do psychiatry, których koszt wynosi 200 zł miesięcznie.

Nadal nosi okulary korekcyjne. W ostatnim czasie jej matka za nową parę zapłaciła 300 zł.

Małoletnia cierpi na mieszkowate zapalenie skóry. Koszt leków to 30 zł miesięcznie, emulsje kosztują 560 zł, jednak nie zostały wykupione, bowiem matki małoletniej na nie nie stać.

Małoletnia M. jest uczennicą (...) klasy Szkoły Podstawowej w K.. Koszty związane ze szkołą obejmują: komitet rodzicielski 55 zł, ubezpieczenie 58 zł, rada klasowa 50 zł, wyjścia klasowe 40 zł co 3 miesiące. Koszt dojazdów do szkoły wynosi 120 zł

Z uwagi na brak środków finansowych małoletnia nie pojechała na wycieczkę szkolną do K., której koszt wynosił 420 zł.

Małoletnia korzysta z korepetycji z języka angielskiego, których koszt wynosi 30 zł tygodniowo oraz uczęszcza na zajęcia wokalne w (...) za 30 zł miesięcznie.

Na jedzenie dla małoletniej jej matka wydaje 300-350 zł miesięcznie, na obuwie 300 zł kwartalnie, na środki higieniczne 60 zł miesięcznie.

Małoletnia od 2017 r. nie otrzymuje od pozwanego kieszonkowego. Pozwany nie spotyka się również z córką. Od grudnia 2018 r. do kwietnia 2019 r. pozwany nie widział małoletniej. Na początku kwietnia spotkał się z nią w swojej pracy na 20-30 minut. Przekazał wówczas córce parę butów zimowych.

W 2018 r. pozwany dołożył się do kosztów wyjazdu wakacyjnego małoletniej, które wyniosły łącznie ok. 1.300-1.400 zł.

dowód: akta III Opm 8/18 SR w Toruniu – sprawozdanie z przebiegu nadzoru nad wykonywaniem władzy rodzicielskiej przez K. B. (1) i M. S. (2) – k. 43-44 akt Opm 8/18,

postanowienie Sadu Rejonowego w Toruniu z dnia 30 listopada 2017r. w sprawie III Nsm 1452/17 – k. 28 akt Opm 8/18

zaświadczenie lekarskie k. 9-10

zaświadczenie z (...) k. 11

faktury i paragony k. 12-13, 29-32, 83, 86-87

dokumentacja medyczna małoletniej k. 14-16, 84, 86

umowa o pracę k. 17-18

potwierdzenia przelewu k. 19-21, 85

umowa najmu k. 22-25

rachunki k. 26-27

wezwanie do zapłaty k. 28

zeznania K. B. (1) k. 98v.-99v./

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w sprawie Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy w postaci dokumentów dołączonych przez strony, dokumentów zebranych w aktach sprawy III RC 317/16, Opm 8/18 Sądu Rejonowego w Toruniu oraz dowód z przesłuchania stron.

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów zgromadzonych w toku procesu, przedłożonych przez strony, bowiem były one zgodne z zeznaniami stron, ich autentyczność ani prawdziwość zawartych w nich informacji nie była przez strony kwestionowana, ani też nie budziła wątpliwości Sądu co do swojej wiarygodności.

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał także dowody z dokumentów zebranych w aktach sprawy III RC 317/16, Opm 8/18 Sądu Rejonowego w Toruniu, bowiem były to dokumenty urzędowe, których autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron procesu.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania stron postępowania na okoliczność aktualnej sytuacji materialnej każdego z rodziców małoletniej M., ich dochodów, źródeł utrzymania oraz bieżących wydatków jak też usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki, bowiem zeznania te były potwierdzone dokumentacją dołączoną do akt sprawy jak też, strony wzajemnie wyjaśniały swoje wątpliwości.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny na podstawie zebranego i powyżej ocenionego materiału dowodowego Sąd uznał, ze powództwo małoletniej M. S. (1) zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przepis art. 135 § 1 k.r.o. wskazuje przy tym, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zgodnie natomiast z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zmianę usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego albo zmianę w zakresie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie albo zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego bądź do podwyższenia lub obniżenia alimentów. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po jego wydaniu (por.: uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 października 1954 r., I CO 41/54). Podwyższenie alimentów następuje wówczas, gdy zwiększeniu uległy potrzeby uprawnionego albo wzrosły możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

W sprawie nie ulegało wątpliwości, że małoletnia M. S. (1) nie ma majątku, który przynosiłby dochód przeznaczony na jej utrzymanie.

A zatem obowiązek utrzymania małoletniej powódki spoczywa na jej rodzicach, z uwzględnieniem ich możliwości zarobkowych.

Dotąd – od 2017 r. ojciec powódki M. S. (2) był zobowiązany do płacenia alimentów w kwocie 650,- zł na córkę, w pozostałej części potrzeby małoletniej powódki zaspokajała jej matka K. B. (1).

W ocenie Sądu nie ulegało w sprawie wątpliwości, że od tego czasu nastąpiła istotna zmiana okoliczności w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki, bowiem pomimo niewielkiego upływu czasu od daty podwyższenia alimentów małoletnia powódka – w związku z problemami natury emocjonalnej – pozostaje pod opieką psychiatrów, zmuszona jest do korzystania w szerokim zakresie z kosztownego, jednakże na chwilę obecną niezbędnego wsparcia psychologicznego.

Jej potrzeby nie są obecnie zaspokojone bieżącymi alimentami ze strony pozwanego M. S. (2).

Obecnie powódka zamieszkuje wraz z matką w T., w wynajmowanym mieszkaniu. Koszty utrzymania małoletniej wynoszą obecnie ok. 1800 - 1900 zł i składają się na nie miesięcznie: wyżywienie – 300-350 zł, zakup obuwia, ubrań – ok. 100 zł, higiena, toaleta – ok. 60 zł, terapia psychologiczna – ok. 500 zł, wizyty u psychiatry – 200 zł, zakup lekarstw (psychiatrycznych, antybiotyku na zapalenie skóry) – 140 zł, zakup okularów raz do roku 300 zł, a więc w skali miesiąca 25 zł, zakup wkładki ortopedycznej raz na rok – 300 zł, a więc w skali miesiąca 25 zł, nauka języka angielskiego – 120-150 zł, wydatki szkolne – komitet rodzicielski, ubezpieczenie, rada klasowa ok. 160 zł rocznie, więc ok. 13 zł miesięcznie, wyjścia w szkole – ok. 13 zł , bilet – 40 zł, zajęcia wokalne – 30 zł, zakup książek, płyt, biletów, do kina, wyjścia ze znajomymi, rozrywka – ok. 100 zł, koszty mieszkaniowe – woda ok. 30 zł, energia elektryczna – ok. 50 zł, gaz – ok. 30 zł. tv, internet – ok. 30 zł.

W zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego znajduje się płacenie alimentów w wysokości po 850 zł miesięcznie. Po zasądzeniu dla małoletniej powódki alimentów w kwocie 650 zł miesięcznie sam pozwany wskazał, że zasądzone alimenty zawsze przekazywał regularnie, a dodatkowo przekazywał córce kieszonkowe w kwocie 200 zł miesięcznie, dodatkowo do września 2018r. współfinansował koszt terapii psychologicznej małoletniej powódki. Już sama ta okoliczność przemawia – zdaniem Sądu, że pozwany – pomimo wykazywanych strat w prowadzeniu działalności gospodarczej, dysponuje środkami umożliwiającymi mu realizację obowiązku alimentacyjnego na wyższym niż dotychczas poziomie. Z zeznań pozwanego wynika, że powodem zaprzestania wydatkowania dodatkowych kwot na rzecz córki nie była wcale zła jego sytuacja majątkowa – powodami tego były – rozczarowanie subiektywnie ocenianą nieskutecznością terapii psychologicznej i postawa samej małoletniej, która przestała do niego przychodzić. Na względzie Sąd miał też tą okoliczność, że M. S. (2) szlachetnie, jednak nie będąc do tego zobowiązanym prawnie, wspiera finansowo swoją córkę M. – mężatkę mieszkającą w Anglii, swoją byłą żonę i matkę. W sytuacji, gdy dla likwidacji zagrożenia dobra małoletniej, K. B. (1) została zobowiązana przez Sąd do zapewnienia małoletniej M. S. (1) udziału w terapii psychologicznej i psychiatrycznej – przekazywanie dodatkowych środków na zaspokajanie usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki nie powinno być uzależnione od jednostronnej decyzji pozwanego, jego dobrej woli czy kaprysu.

Wydatki powyżej kwoty 850 zł miesięcznie obciążają matkę M. – tj. K. B. (1) – jako drugiego z rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnej sytuacji materialnej. Pamiętać należy, że zarobki K. B. (1) od 2017r., tj. od chwili ostatniego orzekania o alimentach również wzrosły znacząco – o kwotę ok. 800 zł.

W ocenie Sądu większe możliwości zarobkowe ma pozwany, lecz ponosi on także większe koszty własnego utrzymania, dlatego ta różnica w ponoszeniu kosztów utrzymania dziecka nie jest duża.

W 2017r. działalność gospodarcza przyniosła mu przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach w kwocie 1.292.619,48 zł pozostawiało dochód w wysokości (...) zł. W okresie od stycznia do listopada 2018r. działalność gospodarcza przyniosła mu przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach 388120,05 zł dawało stratę (...) zł. W grudniu 2018r. działalność gospodarcza przyniosła pozwanemu przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach 25730,87 zł dawało stratę (...) zł.

W okresie od stycznia 2019 r. do marca 2019 r. działalność gospodarcza pozwanego przyniosła przychód w wysokości (...) zł, co przy kosztach 215.025 zł dało stratę w wysokości (...) zł.

Według dokumentacji księgowej, w ostatnich latach koszty działalności oscylowały wokół przychodów, w większości przekraczały te przychody przynosząc straty. W ocenie Sądu możliwości zarobkowe pozwanego są jednak wyższe od deklarowanych i wykazywanych.

Z przychodów uzyskiwanych z działalności pozwany opłaca alimenty (650,- zł), kredyt, który spłaca w ratach wyższe niż wymagane (1250 - 1500,- zł), leczenie własne (ok. 500,- zł) miesięcznie, mieszkanie (800,- zł miesięcznie), wyżywienie (ok. 400,- zł miesięcznie), koszty pozostałe (ZUS, US itp. – ok. 2500 zł,), prąd w kantorze (300 zł miesięcznie), telefony (300 zł miesięcznie), wynagrodzenie księgowej – 450 zł, wynagrodzenie pracownika – 2000 zł, a zatem alimenty plus koszty własnego miesięcznego utrzymania wynoszą łącznie ponad 9.000,- zł

Deklarowaną stratę trudno zatem odnieść miesięcznych wydatków na utrzymanie, chyba żeby te wydatki umieścić w kosztach. Ponieważ pozwany od lat deklaruje, że własne wydatki opłaca z kasy kantoru, będącego jego własnością, nie da się w zasadzie oddzielić jego przychodów od przychodów firmy.

Mając więc na uwadze, że działalność gospodarcza przynosi pozwanemu wysokie miesięczne przychody w ocenie Sądu alimenty na rzecz jedynej małoletniej córki w wysokości 850,- zł nie będą dla niego nadmiernym obciążeniem, także z uwzględnieniem kwoty 59,- zł miesięcznie, którą wciąż ponosi M. S. (2) na telefon córki. Pozwany powinien ograniczyć inne swoje koszty, skoro generują mu stratę w działalności gospodarczej tak, by móc płacić na rzecz dziecka, które chce realizować swoje pasje, wymaga kosztownego leczenia, kwotę około 900,- zł (co najmniej 850,- zł alimentów plus 59,- zł telefon). W ocenie Sąd leży to w możliwościach zarobkowych pozwanego i z pewnością nie wyłączy możliwości pozwanego do robienia córce drobnych prezentów, które nie zawsze muszą mieć wymiar materialny.

Biorąc pod uwagę usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki i możliwości zarobkowe i majątkowe osób zobowiązanych do alimentacji, Sąd uwzględnił powództwo do kwoty po 850,- zł miesięcznie i do tej kwoty Sąd podwyższył alimenty należne powódce od ojca, poczynając od 30 listopada 2018r. to jest od daty złożenia pozwu.

Sąd oddalił powództwo ponad kwotę 850,-zł , bowiem uznał, że wyższa ich kwota nie leży w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. K. B. (1) i małoletnia powódka winny mieć świadomość tego, że jeśli możliwości zarobkowe rodziców dziecka na to nie pozwalają, to nie wszystkie, także usprawiedliwione potrzeby dziecka zostaną zaspokojone. W ocenie Sądu zasądzona od pozwanego kwota alimentów oraz alimentacja małoletniej powódki przez K. B. (1) pozwoli na zaspokojenie większości usprawiedliwionych potrzeb małoletniej M. S. (1). Ustalając wysokość alimentów Sąd miał na względzie, że K. B. (1) obecnie w zdecydowanie większym zakresie niż pozwany realizuje swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie małoletniej powódki,

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 138 kro orzeczono jak w punkcie I sentencji.

W pozostałej części powództwo oddalono jako niezasadne, orzekając jak w punkcie II sentencji.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jt. Dz.U. z 2018r., poz. 300 ze zm.) , obciążając nimi Skarb Państwa.

Rygor natychmiastowej wykonalności nadano wyrokowi z urzędu w trybie art. 333 § 1 pkt 1 kpc.