Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący sędzia Piotr Kawecki

Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Jakubowska

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2023 r. w Toruniu

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko J. K.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

powództwo oddala,

zasądza od powoda A. K. na rzecz pozwanej J. K. kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset złotych) zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt III RC 932/22

UZASADNIENIE

Powód A. K. wniósł pozew w dniu 5 grudnia 2022 r. o ustalenie wygaśnięcia jego obowiązku alimentacyjnego orzeczonego wyrokiem Sądu Okręgowego w(...) z dnia 29 grudnia 2011 r., w sprawie o sygn. akt (...) na rzecz pozwanej J. K., w kwocie po 500 zł miesięcznie. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu A. K. wskazał, że wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 29 grudnia 2011 r. wydanym w sprawie o sygn. akt (...) rozwiązano małżeństwo J. K. i A. K. przez rozwód z wyłącznej winy A. K.. W dacie orzekania rozwodu J. K. nie posiadała stałego zatrudnienia – miała zawartą umowę o pracę do grudnia 2011 r., orzeczenie rozwodu pociągało za sobą istotne pogorszenie jej sytuacji materialnej. Od daty uprawomocnienia się orzeczenia rozwodowego upłynęło blisko (...) lat. Obecnie sytuacja materialna J. K. uległa poprawie – posiada ona stałe zatrudnienie i jest w stanie zaspokajać wszystkie swoje usprawiedliwione potrzeby. (k.3-7)

W odpowiedzi na pozew pozwana J. K. wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwana wskazała, że małżeństwo stron zostało rozwiązane z wyłącznej winy powoda i wówczas Sąd Okręgowy w Toruniu zasądził od A. K. alimenty na rzecz J. K. w wysokości 500 zł miesięcznie. Konsekwencją rozwodu było pogorszenie się sytuacji materialnej J. K., a mimo upływu lat sytuacja pozwanej nie uległa poprawie. Sytuacja zarobkowa i majątkowa pozwanej jest obiektywnie trudna – zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę w wymiarze ½ etatu jako (...) przez (...) M. K. w T.. Jej wynagrodzenie wynosi 1.310 zł brutto miesięcznie. Zdarza się, iż pozwana pracuje w godzinach nadliczbowych i wówczas jej miesięczne wynagrodzenie jest wyższe, jednak nie przekraczające kwoty 2.000 zł. Pozwana nie posiada innych dochodów, prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. J. K. wskazała, iż nie ma możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia z uwagi na swój zły stan zdrowia – cierpi na (...), jest także pod opieką (...) ze względu na chorobę piersi. Jedyny majątek pozwanej stanowi mieszkanie o powierzchni 48 m ^{( 2)}. Innego majątku pozwana nie posiada, nie posiada także żadnych oszczędności. Pozwana uiszcza czynsz za mieszkanie, który wynosi 500 zł miesięcznie, opłatę za energię elektryczną 120-130 zł co dwa miesiące, opłatę za tv – 80 zł miesięcznie, rachunek za telefon własny oraz syna 140 zł miesięcznie. Po uiszczeniu wszystkich bieżących, stałych opłat pozwanej pozostaje do dyspozycji jedynie niewielka kwota pieniężna, która pozwala na zaspokojenie wyłącznie jej najbardziej podstawowych potrzeb. Pozwana wskazała, że żyje skromnie, a wysokość uzyskiwanych przez nią dochodów nie pozwala na korzystanie z odpłatnych świadczeń medycznych, mimo, iż jej stan zdrowia wymaga intensywnej rehabilitacji.

J. K. wskazała, iż powód prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z inną osobą, zamieszkuje w domu jednorodzinnym o wysokim standardzie, co roku realizuje wyjazdy wakacyjne, w tym zagraniczne, a jego sytuacja materialna i majątkowa umożliwia mu życie na wysokim poziomie egzystencji. (k.16-43)

Na rozprawie w dniu 17 marca 2023 r. strony podtrzymały swoje stanowiska. (k.107)

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2011 r. wydanym w sprawie o sygn. akt (...) Sąd Okręgowy w (...)rozwiązał małżeństwo J. K. i A. K. przez rozwód z winy A. K.. W punkcie 2 wyroku Sąd powierzył J. K. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron: T. K. ur. (...) i W. K. ur. (...) i ograniczył tę władzę A. K. do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci dotyczących zdrowia, nauki, kierunku kształcenia z tym, że sposób wykonywania władzy rodzicielskiej poddał stałemu nadzorowi kuratora sądowego. W punkcie 4 wyroku Sąd nałożył na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci stron i tytułem udziału w tych kosztach A. K. zasądził od niego na rzecz małoletnich rentę alimentacyjną w kwocie po 500 zł na każdego z nich, tj. łącznie w kwocie po 1.000 zł miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletnich J. K., poczynając od daty prawomocności wyroku, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat. W punkcie 5 wyroku Sąd zasądził rentę alimentacyjną od A. K. na rzecz J. K. w kwocie 500 zł miesięcznie, płatną z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk uprawnionej, poczynając od daty prawomocności wyroku, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

Wówczas J. K. miała (...) lat – od czasu narodzin syna T. nie pracowała zawodowo, a od 31 grudnia 2011 r. zatrudniona była na ½ etatu jako (...) na (...) w T. za wynagrodzeniem w kwocie ok. 700 zł miesięcznie. Z zawodu była krawcową, lecz nie mogła pracować w swoim zawodzie z powodu chorego kręgosłupa. Wraz z synami mieszkała we własnym mieszkaniu – za czynsz płaciła 300 zł miesięcznie, za prąd 100-150 zł za kwartał, za telewizję 30 zł miesięcznie.

A. K. w dacie orzekania rozwodu miał (...) lat i prowadził własną działalność gospodarczą zajmującą się budową domów, prowadził wówczas budowę domu w G.. W 2010 r. sprzedał dom przy ul. (...) w G. za kwotę (...) zł. W drugiej połowie 2011 r. uzyskał stratę w kwocie (...) zł. Posiadał oszczędności na sumę (...) zł oraz trzy samochody – osobowe: V. (...) z 2000 roku, A. (...) z 1985 roku oraz ciężarowy V. (...) z 1996 roku. W swojej firmie zatrudniał pracownika. Mieszkał w domu jednorodzinnym, w którym wcześniej przebywała cała rodzina. Na dzieci przekazywał 800 zł miesięcznie.

/dowód: akta sprawy (...) Sądu Okręgowego w Toruniu /

Obecnie A. K. ma (...) lat. Zakończył swoją działalność gospodarczą i obecnie zatrudniony jest w firmie (...) Sp. z o.o. na cały etat na stanowisku kierownika budowy. Jego średnie wynagrodzenie wynosi ok. 9.300 zł brutto, czyli ok. 6.700 zł netto miesięcznie.

Posiada dom o pow. ok. 150 metrów kwadratowych, o szacunkowej wartości ok.(...) tysięcy złotych, obciążony kredytem hipotecznym zaciągniętym w roku 2007 na kwotę 320 lub 330 tysięcy złotych, którego obecna rata wynosi 2.500 zł miesięcznie. Kredyt zaciągnął w 2007 r. we frankach – obecnie wysokość zadłużenia to 550 tys. zł. Powód złożył w ubiegłym roku pozew do sądu o przeliczenie kredytu - wysokość jego kredytu może ewentualnie zmaleć do 310/320 tys. zł.

W kwietniu 2022 r. powód założył nową rodzinę. Z nowego związku nie ma dzieci. Żona powoda prowadzi doradztwo finansowe w zakresie dotacji unijnych i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 2.000-4.000 zł netto miesięcznie, działalność gospodarczą prowadzi w domu powoda. Opłaty za telefon i telewizję uiszcza żona powoda, natomiast pozostałe koszty związane z utrzymaniem domu uiszcza powód.

Z powodem i jego żoną mieszka syn powoda i pozwanej –W., który uczy się w klasie maturalnej. Syn dostaje od ojca rentę alimentacyjną w kwocie 500 zł miesięcznie, kieszonkowe w wysokości 200 zł, dodatkowo powód odkłada – od czasu komunii dziecka środki na jego przyszłe studia – obecnie po 200 zł miesięcznie. Remont pokoju w którym zamieszkał syn stron procesu kosztował powoda ok. 5.000 zł. W. K. wyjechał na zimowy (...), jego koszt - 3.000 zł pokrył A. K., dodatkowo dał synowi kieszonkowe na czas trwania tego wyjazdu. Bilet miesięczny syna powoda kosztuje 50 zł. Na wyżywienie własne, żony i syna W. powód wydaje ok. 2-3 tysiące złotych miesięcznie.

Powód ponosi opłaty za: zużycie gazu w domu – ok. 540 zł miesięcznie (ok. 6500 zł rocznie), energię elektryczną – ok. 5.500 zł rocznie, zużycie wody – ok. 1500 zł rocznie, ubezpieczenie kredytu mieszkaniowego – niespełna 500 zł rocznie, wywóz śmieci – 360 zł rocznie, podatek gruntowy – ok. 307 zł rocznie, obowiązkowa (...) – 670 zł rocznie, ubezpieczenie samochodu i paliwo na dojazdy do pracy (ok. 1500 km miesięcznie) – ok. 1000 zł miesięcznie.

Z powodu chorób uzębienia powód zmuszony był podjąć regularne leczenie stomatologiczne, którego łączny koszt w ubiegłym roku wyniósł ok. 30.000 zł. Żona powoda ma samochód marki S., rocznik 2019, który nabyła na firmę.

A. K. jest właścicielem osobowego, 21 letniego samochodu marki M. o szacunkowej wartości 10.000 zł. Wraz z żoną powód wyjeżdża na wakacje krajowe i zagraniczne – był z żoną (...), a przed zawarciem związku małżeńskiego – (...)

Dowody: zeznania A. K. – k. 108- 108v, w zakresie kosztów utrzymania domu, opłat za gaz, prąd, wodę, ubezpieczenie kredytu, wywóz śmieci, podatek gruntowy, składkę zawodową, kosztów utrzymania samochodu – zapis rozprawy od 00:52:30 do 00:55:45.

(okoliczności bezsporne – k. 3-4)

zaświadczenie o zarobkach – k. 76

deklaracje PIT – k. 77-80

wyciągi z konta bankowego – k. 81-84

rachunki i faktury – k. 85-105/

Pozwana J. K. obecnie ma (...) lat, od daty prawomocności wyroku rozwodowego nieprzerwanie zatrudniona jest w (...) w T.. Pozwana zatrudniona była przez (...) M. K. w T. na podstawie umowy o pracę w wymiarze ½ etatu, początkowo jako (...), następnie na mocy aneksu do umowy o pracę zmieniła rodzaj umówionej pracy na stanowisko (...). Jej wynagrodzenie wynosi 1.310 zł brutto miesięcznie, około 800 zł netto miesięcznie. Zdarza się, iż pozwana pracuje w godzinach nadliczbowych – zastępując innych pracowników przebywających na zwolnieniach lekarskich i wówczas jej miesięczne wynagrodzenie jest wyższe, wynosi ok. 2200 -2300 zł brutto. Obecnie, do czerwca 2023r. pozwana ma możliwość wykonywania pracy w nadgodzinach, w czerwcu ma powrócić do pracy pracownik, którego obecnie zastępuje. J. K. nie ma możliwości zdobycia zatrudnienia na (...) na cały etat, skorzystała jedynie na zmianie stanowiska pracy – obecnie jako(...) ma możliwość zastępowania innych, nieobecnych pracowników i okresowo otrzymywać wyższe zarobki i w wypadkach, gdy istnieje taka możliwość – zawsze, często mimo zmęczenia, z niej korzysta. Pozwana nie posiada innych dochodów, odkąd w (...) syn W. przeprowadził się do ojca, prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. J. K. nie ma możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia także z uwagi na swój zły stan zdrowia – cierpi na (...), jest także pod opieką poradni (...) ze względu na chorobę (...). Z powodu trudnej sytuacji finansowej, niskich zarobków oraz wykonywania pracy w nadgodzinach (obecnie czasami nawet po 12 godzin dziennie) pozwanej nie stać na zalecane leczenie – (...), albowiem wówczas otrzymywałaby jedynie wynagrodzenie w podstawowej wysokości. Z powodu braku środków na leczenie pozwana korzysta jedynie z NFZ, nie stać jej na prywatną rehabilitację. W czasie dolegliwości bólowych (...) pozwana zażywa tabletki przeciwbólowe – na ich zakup przeznacza średnio ok. 50 zł miesięcznie. Jedyny majątek pozwanej stanowi mieszkanie w T. przy ul. (...) o powierzchni 48 m ^{( 2)} i samochód osobowy marki WV P. rocznik 2004, który kupiła ok. 3-4 lat temu, za kwotę 5.500 zł. Zakup samochodu dokonany był za pożyczkę z zakładu pracy, uzasadniony był koniecznością częstych wyjazdów wraz z synem W. (w trakcie zamieszkiwania syna wraz z pozwaną) – chorującym także (...) – do lekarzy i szpitala w B.. Innego majątku pozwana nie posiada, nie posiada także żadnych oszczędności. Pozwana uiszcza czynsz za mieszkanie, który wynosi obecnie 550 zł miesięcznie, opłatę za energię elektryczną 135-138 zł co dwa miesiące, opłatę za tv – 80 zł miesięcznie, rachunek za telefon własny oraz syna obecnie ok.200 zł miesięcznie. Po uiszczeniu wszystkich bieżących, stałych opłat pozwanej pozostaje do dyspozycji jedynie niewielka kwota pieniężna, która pozwala na zaspokojenie wyłącznie jej najbardziej podstawowych potrzeb; bywały sytuacje, że okresowo brakowało pozwanej pieniędzy nawet na zakup jedzenia. Pozwana że żyje bardzo skromnie, ubiera się głównie w sklepach z używaną odzieżą. J. K. nie stać obecnie na utrzymanie samochodu, jego naprawy – dlatego też rozważa sprzedaż tego auta. Kupując auto pozwana nie mogła liczyć na zniżki składek ubezpieczeniowych, obecnie koszt składki OC wynosi 800 zł rocznie. W czasie gdy z pozwaną mieszkał syn W., koniecznym był – ze względu na stan zdrowia syna i konieczność utrzymania możliwie sterylnych warunków - remont mieszkania. Pozwana wykonała go skromnymi środkami, korzystając jedynie z uprzejmości i pomocy znajomej, która w remoncie tym pomagała. J. K. nie stać na wyjazdy wypoczynkowe, dzięki uprzejmości kuzynki, która pokryła koszty wyjazdu, wyjechała po rozwodzie jedynie raz z młodszym synem na krótki wypoczynek w ośrodku wypoczynkowym w miejscowości W.. Pozwana nie może liczyć na pomoc finansową innych osób, otrzymywane od powoda alimenty są istotnym składnikiem jej dochodu.

( okoliczności bezsporne – k. 16-17)

/dowód: umowa o pracę – k. 20-24

umowa pożyczki – k. 25

dokumentacja medyczna – k. 26-38

rachunki i faktury – k. 39-42

deklaracje PIT – k. 56-73

zeznania świadka E. K. – k. 107

zeznania J. K. – k. 109/

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy oraz akta sprawy (...) Sądu Okręgowego (...), zeznania świadka E. K. i zeznania stron.

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Strony również nie kwestionowały ich wiarygodności i autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materiale procesowym.

W ocenie Sądu zeznania powoda i pozwanej co do ich własnej sytuacji materialnej, majątkowej, zarobkowej, zdrowotnej, co do zasady, należało uznać za wiarygodne, gdyż były one logiczne, rzeczowe i wewnętrznie spójne, a ponadto zgadzały się one z dowodami w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, zaś w przypadku pozwanej zostały potwierdzone zeznaniami świadka E. K.. Sąd miał na uwadze, że strony starały się w sposób jak najbardziej dla siebie korzystny przedstawić okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, niemniej dał im wiarę.

W tym kontekście stwierdzić należy, że ustalony w sprawie stan faktyczny pozostał niesporny między stronami. Spór sprowadzał się zatem do oceny ustalonych faktów i ich interpretacji w świetle przepisów prawa. Dotyczyło to przede wszystkim twierdzeń powoda, iż po rozwodzie stron nastąpiła znaczna poprawa sytuacji materialnej J. K., a obecnie pozwana osiąga „niemałe” wynagrodzenie i obecnie jest ona w stanie zaspokajać wszystkie swoje potrzeby, tak jak byłaby w stanie je zaspokajać, gdyby strony nadal pozostawały w związku małżeńskim. Sąd nie dał jednak wiary pozwanemu w tym zakresie, z uwagi na fakt, iż zebrany materiał dowodowy doprowadził do zupełnie odmiennych wniosków.

Odnosząc się do żądań stron wskazać należy, że zgodnie z treścią przepisu art. 60 § 2 kro przesłanką obowiązku alimentacyjnego pomiędzy rozwiedzionymi małżonkami, z których jeden został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, jest istotne pogorszenie sytuacji materialnej drugiego małżonka w związku z orzeczonym rozwodem. Wówczas na żądanie małżonka niewinnego Sąd może orzec, że małżonek wyłącznie winny jest obowiązany w odpowiednim zakresie przyczyniać się do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego.

W przedmiotowej sprawie bezspornym pozostawał fakt, że strony zawarły związek małżeński, który następnie na mocy prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w(...) z dnia 29 grudnia 2011r. w sprawie (...) został rozwiązany przez rozwód z winy A. K. oraz, że w punkcie 5 wyroku Sąd zasadził rentę alimentacyjną od A. K. na rzecz J. K. w kwocie 500 zł miesięcznie płatną z góry do dnia 10-go każdego miesiąca poczynając od daty prawomocności wyroku z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat.

Zgodnie z treścią przepisu art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przy orzekaniu w tym przedmiocie Sąd bierze więc pod uwagę czy do takiej zmiany rzeczywiście doszło. Przez zmianę stosunków, o której mowa w art. 138 kro, rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania się własnymi siłami (por. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz pod red. K. Piaseckiego, Warszawa 2006).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, w ocenie Sądu nie doszło do zmiany stosunków określonej w art. 138 kro, który uzasadniałby ustalenie wygaśnięcia lub chociażby tylko obniżenia obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanej.

Powód jest zdrowym mężczyzną, ma stałe zatrudnienie, jego zarobki – choć niższe od uzyskiwanych w trakcie rozwodu, wynoszą obecnie ok. 6.700 zł netto miesięcznie i są zdecydowanie wyższymi od zarobków uzyskiwanych przez pozwaną. Wykazana przez powoda struktura jego wydatków jest rozbudowana, jest jednak dowodem na życie na wysokim poziomie (w porównaniu z poziomem życia pozwanej), zaspokajanie swych potrzeb w szerokim zakresie, także odnoszącym się do zaspokajania niekoniecznie usprawiedliwionych, pierwszoplanowych, egzystencjonalnych potrzeb (np. wycieczki zagraniczne, prywatne leczenie stomatologiczne). Wykazywane przez powoda wysokie koszty utrzymania własnego wynikają z posiadania znacznego majątku – utrzymania domu i pokrywania jego kosztów eksploatacyjnych, korzystania z prywatnej opieki medycznej.

W ocenie Sądu, nie doszło zatem do istotnego zmniejszenia się możliwości zarobkowych i majątkowych powoda. Możliwości zarobkowe powód ma duże – ustalone stanem faktycznym sprawy, przyznanym przez samego powoda. Powód pracuje, uzyskuje dochód, który wystarcza na pokrycie wykazanych przez A. K. kosztów jego utrzymania. Zdaniem Sądu ma on zatem możliwości do dalszego alimentowania byłej żony w kwocie orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 29.12.2011r. w sprawie IC (...).

W ocenie Sądu, sytuacja pozwanej nie uległa zmianie od daty zasadzenia na jej rzecz alimentów, obecnie jej sytuacja majątkowa i zarobkowa jest bardzo ciężka i przybiera okresowo charakter pozostawania wręcz w niedostatku. Pozwana J. K. jest osobą schorowaną, mimo licznych schorzeń wciąż aktywna jest zawodowo, by mieć środki na częściowe choćby zaspokajanie swych usprawiedliwionych potrzeb zmuszona jest pracować w nadgodzinach. Otrzymywane przez pozwaną wynagrodzenie i zasądzone alimenty z pewnością nie pozwalają na zaspokojenie najbardziej nawet elementarnych jej potrzeb – głównie związanych z leczeniem, a okresowo także z możliwością wyżywienia.

Porównanie sytuacji materialnej powoda i pozwanej wskazuje na fakt, że A. K. znajduje się obecnie w zdecydowanie lepszej sytuacji materialnej, majątkowej, zarobkowej od pozwanej, a więc jest w stanie i powinien nadal łożyć na utrzymanie swojej byłej małżonki.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd uznał, iż nie zachodzą przesłanki do ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego powoda względem pozwanej, gdyż powód nie wykazał, by był pozbawiony możliwości alimentowania byłej żony na obecnym poziomie. Nie wykazał powód również tego, by nastąpiła zmiana stosunków w sytuacji majątkowej i zarobkowej J. K. – jej sytuacja majątkowa i zarobkowa nie zmieniły się znacząco od daty uprawomocnienia orzeczenia Sądu Okręgowego w (...) zasadzającego na jej rzecz alimenty.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie I sentencji wyroku oddalił powództwo.

Sąd w punkcie II sentencji wyroku – zgodnie z wyrażoną w art. 98§1 kpc – zasadą odpowiedzialności za wynik procesu - zasądził od powoda A. K. na rzecz pozwanej J. K. kwotę 1800 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.