III RC 545/24 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Toruniu z 2025-03-06
Sygn. akt III RC 545/24
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 6 marca 2025 r.
Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący sędzia Piotr Kawecki
Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Pachniewska
po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2025r. (...)
na rozprawie
sprawy z powództwa małoletniego M. K. działającego przez matkę J. K.
przeciwko C. K.
o alimenty
I. zasądza od pozwanego C. K. alimenty na rzecz małoletniego M. K. w kwocie 1000 zł (tysiąc złotych) miesięcznie poczynając od dnia 28.05.2024r., płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego J. K., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,
II. w pozostałym zakresie powództwo oddala,
III. kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – (...)
IV. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt III RC 545/24
UZASADNIENIE
W dniu 28 maja 2024 r. J. K., działając w imieniu i na rzecz małoletniego powoda M. K. wniosła pozew o zasądzenie alimentów od ojca dziecka
– C. K. w kwocie po 2.000 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniego, począwszy od dnia wniesienia pozwu, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat. Ponadto, wniosła o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm prawem przewidzianych.
W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in., że małoletni M. jest dzieckiem pochodzącym ze związku (...). Matka małoletniego pracuje jako nauczyciel przedszkolny od 11 marca do 30 czerwca 2024 r. – na okres wakacyjny będzie musiała ponownie zarejestrować się jako bezrobotna. Posiada na swoim utrzymaniu jeszcze małoletnią córkę z poprzedniego związku. Obecnie koszt utrzymania małoletniego powoda wynosi ok. 3.600 zł miesięcznie. Według wiedzy matki małoletniego powoda, pozwany pracuje jako inżynier (...), z wynagrodzeniem w wysokości ok. 10.000 zł miesięcznie. Ponadto, pracuje on jako (...), za co otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie.
W odpowiedzi na pozew, C. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości. Ponadto, wniósł o zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego wedle norm przepisanych.
W uzasadnieniu pozwany wskazał m.in., iż poznał matkę małoletniego powoda w czasie gdy kończyła się jej umowa o pracę w przedszkolu, para zamieszkała razem, a koszty ich wspólnego życia ponosił pozwany, jedynie razem opłacali czynsz. Pozwany wskazał, iż dobrowolnie łoży na utrzymanie syna i chce mieć z nim kontakt. Pozwany wskazała, że mieszka obecnie razem ze swoją matką, która otrzymuje rentę rodzinną – to pozwany w większości pokrywa koszty utrzymania domu. Poza małoletnim powodem, pozwany ma na swoim utrzymaniu jeszcze(...) córkę M.. C. K. wskazał, że łączne koszty jego utrzymania wynoszą ok. 7.000 zł miesięcznie.
Na rozprawie w dniu 5 lutego 2025 r. strona powodowa wskazała, że podjęto rozmowy ugodowe, jednak strony nie doszły do porozumienia, wobec tego podtrzymała stanowisko wskazane w pozwie. Pozwany natomiast uznał żądanie pozwu do kwoty 400 złotych. Jednocześnie na kolejnych rozprawach, w dniach 21 lutego 2025 r. i 27 lutego 2025 r., stanowisko stron nie uległo zmianie.
Sąd ustalił, co następuje
Małoletni M. K. urodził się (...) i jest dzieckiem z nieformalnego związku (...).
Wyrokiem z dnia 13 października 2023 r. wydanym w sprawie (...) Sąd Rejonowy (...) ustalił, iż S. K. nie jest ojcem małoletniego M. K. (wówczas K.).
/dowód: odpis skrócony aktu urodzenia – k. 38,
- zawiadomienie o nadaniu numeru PESEL – k. 39,
- odpis wyroku SR w (...)., (...) – k. 40-40v/
Na mocy ugody w przedmiocie ustalenia kontaktów C. K. z małoletnim M. K., w przedmiocie zabezpieczenia wniosku C. K., zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 13 stycznia 2025 r. w sprawie I. N. (...) ustalono, iż C. K. na czas trwania tego postępowania będzie miał prawo do kontaktów z małoletnim M. K. w miejscu zamieszkania małoletniego, z możliwością wyjścia z dzieckiem i matką dziecka, tj. J. K. na dwór, na spacer, do sali zabaw itp., w następujący sposób:
- w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca: w sobotę od godz. 10.00 do godz. 15.00, oraz w niedzielę od godz. 10.00 do godz. 15.00,
- w drugim i czwartym tygodniu miesiąca w środy od godz. 16.30 do godz. 21.00,
przy czym rodzice małoletniego ustalili, że wskazane terminy kontaktów C. K. z dzieckiem stanowią minimalny zakres tych kontaktów i mogą być rozszerzane w razie wspólnej woli stron.
/dowód: protokół z 13.01.2025 r. I. N. (...) SR(...)– k. 468-470
Małoletni M. K. ma obecnie niespełna 2 lata. Uczęszcza do prywatnego żłobka (...) w T., za który opłata wynosiła 1.200 zł miesięcznie – od 10 września 2024 r. opłata ta wzrosła do kwoty 1.500 zł miesięcznie (która obecnie w całości jest pokrywana z otrzymywanego świadczenia(...)), plus 250 zł miesięcznie opłaty za wyżywienie. Nadto do żłobka małoletni musi mieć zapewnione pieluchy (koszt miesięczny to ok. 300 złotych) i chusteczki. Jednocześnie po powrocie do domu także je posiłki i pije mleko modyfikowane, co wiąże się z dodatkowym wydatkiem w kwocie 700 złotych miesięcznie. Koszt zapewnienia małoletniemu odzieży to od 150-450 złotych, w zależności od decyzji o zakupie odzieży używanej lub nowej. Artykuły higieniczne i środki czystości to koszt ok. 160 złotych miesięcznie, do tego dochodzą koszty zakupu leków, które wiążą się z wydatkiem ok. 300-250 złotych miesięcznie, z uwagi na to, że małoletni często choruje, bada się kardiologicznie, zmaga się z wrastającym paznokciem. Miesięczna kwota przeznaczana na zabawki to ok. 250 złotych. W związku z tym, iż matka powoda będzie pracowała w systemie dwuzmianiowym, małoletni podczas nieobecności matki będzie potrzebował opieki doraźnej opiekunki, co będzie wiązać się z dodatkowym wydatkiem w kwocie ok. 1400 złotych.
/dowód: umowa o żłobek – k. 50-53v,
faktury i potwierdzenia przelewów bankowych – k. 57-112, 129-133, 135-139,
aneks do umowy o żłobek – k. 134,
zeznania J. K. – k. 566-569,
zeznania świadka T. M. k. 563v-565v,
J. K. zatrudniona była od 11 marca 2024 r. do 30 czerwca 2024 r. na podstawie umowy o pracę jako nauczyciel dzieci przedszkolnych, z wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 4.908 zł brutto miesięcznie. Od września 2024 r. pracuje w Przedszkolu (...)na czas nieokreślony. Od lipca 2025 r. będzie pracowała w systemie dwuzmianowym. Zarabia, włącznie z wysługą i dodatkiem motywacyjnym ok. 4400 złotych miesięcznie. Nie ma możliwości podjęcia dodatkowej pracy, z uwagi na to, że ma pod opieką dzieci, ale także często pracuje w godzinach nadliczbowych i poświęca część czasu w domu na przygotowanie się do zajęć, czy wypełnienie dokumentacji. Nie otrzymuje wsparcia finansowego od innych osób, natomiast w opiece faktycznej nad dziećmi sporadycznie pomaga jej matka. J. K. nie ma zobowiązań finansowych. Oprócz powoda ma na utrzymaniu także małoletnią córkę W.. Na oboje dzieci otrzymuje świadczenie wychowawcze 800+. Poza tym otrzymuje także świadczenie z programu (...)”, w wysokości 1500 złotych, które jest przekazywane bezpośrednio do placówki, do której uczęszcza małoletni. W 2023 r. osiągnęła dochód w wysokości 40.833,83 zł.
Miesięczne koszty utrzymania matki małoletniego powoda oscylują w kwocie 1900-2000 złotych. Na tą kwotę składa się koszty wyżywienia ok. 850 złotych, odzieży ok. 200 złotych, zakupu leków ok. 150 miesięcznie, bilety, dojazdy ok. 50 złotych miesięcznie (matka powoda nie posiada samochodu, porusza się komunikacją miejską lub pieszo, przy chorobie dzieci porusza się taksówką), koszty szkoleń ok. 40 złotych za każde, koszty urozmaicenia własnego warsztatu pracy ok. 100 złotych miesięcznie. Koniecznym jest, aby J. K. uczęszczała do fizjoterapeuty.
J. K. posiada na swoim utrzymaniu jeszcze małoletnią córkę W. K., urodzoną (...) – na którą Sąd Okręgowy (...) w wyroku z dnia (...) wydanym w sprawie (...) przyznał od ojca małoletniej S. K. kwotę 1.000 zł miesięcznie tytułem alimentów. Orzeczenie nie jest jeszcze prawomocne. Do chwili zasądzenia alimentów matka otrzymywała od ojca małoletniej kwotę 300 złotych miesięcznie.
J. K. ma na utrzymaniu także małoletnią córkę, na którą, aby zaspokoić potrzeby małoletniej, przeznacza miesięcznie ok. 2600-2700 złotych miesięcznie. Na to kwotę składają się: ok. 850 złotych na wyżywienie, ok. 300 zł na odzież, 350 złotych na kosmetyki, na leki, wizyty lekarskie i u specjalistów ok. 350 złotych, na korepetycje z matematyki ok. 240 złotych, na bilet miesięczny ok. 50 złotych. Nadto dodatkowym wydatkiem jest kieszonkowe w kwocie 140 złotych i składki klasowe, czy zakup dodatkowych podręczników z przedmiotów, które mają pomóc małoletniej w przygotowaniu do matury.
/dowód: wyrok SO w(...)wraz z uzasadnieniem,(...) – k. 25-
26-37,
zeznanie PIT-37 – k. 41-49,
umowa o pracę – k. 54-55,
faktury i potwierdzenia przelewów bankowych – k. 57-112, 129-133, 135-139, 475-486, 493-495, 496-562,
wiadomość e-mail – k. 471,
decyzja – k. 472,
dokumentacja medyczna – k. 474, 488-492, 495,
zaświadczenie o zatrudnieniu k. 570,
przesłuchanie J. K. – k. 566-569,
zeznania świadka T. M. k. 563v-565v,
C. K. ma (...) i mieszka razem z matką w L. (okolice W.) w domu, którego jest współwłaścicielem w 1/6 części. Pozostałe udziały w nieruchomości należą do matki pozwanego – 4/6 i siostry pozwanego – 1/6. Na koszty utrzymania domu składają się: ubezpieczenie – 329 zł rocznie, podatek – ok. 400 zł rocznie (pozwany płaci z tej kwoty 300 zł), węgiel – pozwany kupuje 3 tony, jego matka 1 tonę za kwotę 1.600 zł za tonę, drewno plus transport – 350 zł (taką samą kwotę wydaje matka pozwanego na zakup drewna), opłata za kominiarza – 250 zł rocznie, drobne naprawy przy domu – 300 zł miesięcznie, prąd – 300 zł miesięcznie (pozwany płaci 200 zł, jego matka 100 zł), woda i ścieki – 30 zł miesięcznie, gaz – 60 zł co dwa miesiące. W 2023 roku pozwany wymienił ogrodzenie z bramą automatyczną za kwotę 25.000 zł, środki na powyższe uzyskał z przyznanej mu pożyczki.
Pozwany jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości o powierzchni 30 arów, którą wykorzystywał niegdyś jako (...) w prowadzonej przez siebie działalności, za którą uiszcza 94 zł rocznie podatku.
Na pozostałe wydatki pozwanego składają się: wyżywienie – 1.300 zł miesięcznie, odzież i obuwie – 300 zł, chemia plus kosmetyki – 350 zł miesięcznie, internet i telewizja – 105 zł miesięcznie, TV NC+ - 19 zł, śmieci – 30 zł, leki – 60 zł, paliwo – 1.000 zł miesięcznie. Opłaca PPK w pracy – 250 zł, związki zawodowe – 36 zł, (...) – 50 zł, kasa zapomogowo-pożyczkowa – 70 zł. Jego hobby jest (...), na które przeznacza ok. 400 zł rocznie.
Pozwany od 2002 r. pracuje w (...) S.A. we W., na stanowisku inżynier (...), ze średnim miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 8.043,40 zł. W dniu 28 marca 2024 r. otrzymał jednorazową nagrodę w wysokości 1.413,48 zł, a w dniu 28 lipca 2024 r. otrzymał dodatkową premię roczną w wysokości 9.064,66 zł. Pozwany innych dochodów nie osiąga – wcześniej, od 2004 r. prowadził działalność zajmującą się (...), którą zakończył (...).
Matka pozwanego otrzymuje emeryturę w wysokości 2.400 zł miesięcznie.
Pozwany posiada samochód marki O. (...), rocznik (...), o wartości ok. 40.000 zł. Na naprawy samochody przeznacza średnio ok. 300 zł miesięcznie, na OC z NW ok. 700 zł rocznie, na przegląd samochodu 161 zł rocznie. Na paliwo do samochodu C. K. wydaje średnio miesięcznie ok. 1000 zł – autem tym dojeżdża pozwany do pracy, na ustalone kontakty z synem i na kontakty z córką.
C. K. ma lokaty bankowe w 2 bankach, łączna kwota tych oszczędności wynosi ponad 100.000 zł.
Pozwany przekazuje na rzecz małoletniego powoda dobrowolnie kwotę 700 zł miesięcznie tytułem alimentów, dodatkowo kupuje mu prezenty za kwotę ok. 500 zł miesięcznie.
Pozwany, oprócz małoletniego powoda ma na swoim utrzymaniu (...) córkę M. na którą uiszcza 1.000 zł miesięcznie tytułem alimentów.
/dowód: dokumentacja fotograficzna – k. 13-14, 18-19,
korespondencja pomiędzy stronami k. 573,
potwierdzenia przelewów bankowych, faktury – k. 15-17, 20, 166-178, 188-241, 243-244, 246, 248, 250-255, 297-347, 349-389, 391, 393, 395-433, 438-451,
zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 189, 452, 571-572,
dokumentacja fotograficzna – k. 186,
decyzje w sprawie podatków – k. 392, 394,
dokumentacja medyczna – k. 435-436, 574,
odpis postanowienia SR (...) z 26.08.2024 r. (...)– k. 453,
zeznania C. K. – k. 575-579
zeznania świadka T. M. k. 563v-565v,
Sąd zważył, co następuje
Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zeznań świadka, matki małoletniego powoda – J. K. i pozwanego C. K..
Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.
Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materialne procesowym.
Sąd dał wiarę zeznaniom świadka T. M., albowiem były one spójne wewnętrznie, znalazły także potwierdzenie w przedłożonych dokumentach.
Sąd co do zasady uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniego powoda oraz pozwanego w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Były one bowiem rzeczowe, dokładne i logiczne. Sąd miał jednak na uwadze, że każda ze stron oceniała sytuację w sposób subiektywny i starała się przedstawić ją w sposób jak najbardziej korzystny w kontekście toczącego się procesu.
W sprawie ustalono, że pozwany jest ojcem małoletniego powoda, jego ustawowym obowiązkiem jest zatem współuczestniczenie w kosztach utrzymania syna, jeżeli ten nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.
Matka J. K. reprezentująca małoletniego M. K. wniosła w jego imieniu pozew przeciwko C. K., w którym domagała się zasądzenia od pozwanego na rzecz małoletniego syna alimentów w kwocie po 2.000 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniego, począwszy od dnia wniesienia pozwu, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat.
Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
W treści art. 135 kro uregulowano, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.
Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.
Oznacza to, że pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem małoletnich syna w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie w którym przebywają (zużycie prądu, gazu, wody, ogrzewanie, wywóz nieczystości), oraz innych wydatków niezbędnych do jego prawidłowego rozwoju i wychowania.
W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, analiza zgromadzonego materiału procesowego wskazuje, że powództwo matki małoletniego powoda zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, Sąd zasądził od pozwanego alimenty w kwocie po 1000 zł miesięcznie na rzecz małoletniego M. K., poczynając od dnia 28 maja 2024 r. – czyli od daty wniesienia pozwu.
Sąd wziął pod uwagę, iż małoletni powód ma obecnie niespełna 2 lata, a zakres jego usprawiedliwionych potrzeb wyznaczony jest jego wiekiem. Do łożenia na jego utrzymanie zobowiązana jest zarówno matka, jak i ojciec, zaś uzasadnione są koszty utrzymania małoletniego w zakresie wskazywanym przez J. K. – w tym m.in. koszty żłobka (bynajmniej częściowo), wyżywienia, w tym mleka modyfikowanego, koszty pieluch, odzieży i obuwia, leczenia, czy też zabawek, rozrywki.
Należy też wskazać, że wysokość alimentów nie zależy wyłącznie od wysokości usprawiedliwionych potrzeb dziecka, ale też od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.
C. K. od (...) pracuje w (...) S.A. we W., jego średnie miesięczne wynagrodzenie wynosi 8.043,40 zł. Dodatkowo otrzymuje też premie roczną, w 2023 r. otrzymał także jednorazową nagrodę. Innych dochodów nie osiąga. Pozwany mieszka z matką, która otrzymuje 2400 złotych renty, w większości jednak to pozwany ponosi konieczne koszty konserwacji, czy napraw np. ostatnio poniósł koszt ogrodzenia i bramy. Ponadto na lokatach gromadzi on pieniądze na spłatę siostry, gdyż w przyszłości po śmierci mamy, będzie on chciał zostać w domu, w którym obecnie mieszka. Do chwili obecnej przekazywał na rzecz małoletniego powoda dobrowolnie kwotę 700 zł miesięcznie tytułem alimentów. Podkreślenia jednak wymaga, że pozwany widuje się z dzieckiem, kontakty odbywają się dwa razy w miesiącu w weekendy ( w sobotę oraz w niedzielę) i dwa razy w miesiącu w tygodniu (w środy), jednocześnie deklaruje, że chciałby rozszerzenia tych kontaktów. Podczas spotkań z małoletnim ponosi on koszty z tym związane. Nadto kupuje dziecku część odzieży, czy zabawki – na fakt dodatkowych kosztów ponoszonych przez ojca na syna wskazywali zgodnie zarówno matka małoletniego, jak i pozwany. Nadto oprócz małoletniego powoda pozwany ma na utrzymaniu(...) córkę M., na rzecz której uiszcza 1.000 zł miesięcznie tytułem alimentów.
Na uwadze Sąd miał także sytuację majątkową matki małoletniego powoda, która w chwili obecnej zdaje się być stabilna. We wrześniu 2024 r. matka małoletniego powoda dostała pracę w przedszkolu miejskim na umowę na czas nieokreślony. Zarabia 4400 złotych miesięcznie. Wcześniej jej sytuacja zarobkowa była niepewna – pracowała na umowy na czas określony, po którym musiała poszukiwać nowej pracy, m.in. przez dziesięć miesięcy pracowała w Szkole Podstawowej nr (...) w T.. Aktualnie jednak sytuacja uległa stabilizacji. Jednocześnie Sąd zwrócił uwagę, że J. K. ma na utrzymaniu także małoletnią córkę w klasie maturalnej, ale też, że otrzymuje na małoletnich świadczenia wychowawcze 800+, a także prawie całkowity koszt żłobka do którego uczęszcza małoletni jest pokrywany z kwoty otrzymywanej ze świadczenia (...) Ż.”.
Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego leży płacenie alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie na rzecz małoletniego M. K.. W ocenie Sądu alimenty w w/w kwocie pozwolą stronie powodowej na zaspokojenie części podstawowych potrzeb małoletniego. Sąd ustalając wysokość należnych małoletniemu powodowi alimentów brał pod uwagę fakt, iż to na J. K. spoczywa w zdecydowanie większym zakresie niż na pozwanym trud czynienia osobistych starań o utrzymanie i wychowanie małoletniego syna. Uprawnienie pozwanego, do kontaktów z małoletnim synem w obecnej chwili sprowadza się do spotkań z małoletnim w dwa weekendy w miesiącu (bez noclegów) i w dwie środy w miesiącu po południu.
Inne potrzeby małoletniego powoda, wykraczające poza zakres ich usprawiedliwionych potrzeb, np. planowane wyjazdy wakacyjne, czy dodatkowe atrakcje, zabawki - matka powoda ma możliwość opłacania ze świadczenia wychowawczego 800 +.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.
W świetle przepisu art. 135 § 3 pkt. 3 k.r.o. świadczenie wychowawcze z programu 800+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym w ocenie Sądu przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze 800+ dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe, co oznacza, że fakt otrzymywania na dziecko 800 zł z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ono tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko, nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.
Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 800 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 800+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 800+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).
Dlatego Sąd orzekając w sprawie wziął pod uwagę, że J. K. otrzymuje kwotę po 800 zł na rzecz syna na częściowe pokrycie dodatkowych wydatków związanych z wychowywaniem syna, w tym zaspokojenie jego potrzeb życiowych (ponad te usprawiedliwione), ale nie uwzględniał tej kwoty jako dochodu matki małoletniego podczas ustalania jej zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz syna.
W ocenie Sądu alimenty w wysokości po 1000 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda M. K., mieszczą się w granicach możliwości zarobkowych pozwanego C. K.. Po uiszczeniu alimentów będzie miał on możliwości zaspokojenia swoich potrzeb życiowych, jak też ponoszenia wydatków związanych z dodatkowymi (poza alimentami) prezentami dla syna i kosztami realizowanych z nim kontaktów, które z dobrem i korzyścią dla małoletniego, odbywają się, a także opłacania alimentów na rzecz małoletniej córki.
Z tych powodów Sąd w punkcie I sentencji wyroku zasądził od pozwanego C. K. alimenty na rzecz małoletniego M. K. w kwocie po 1000 zł miesięcznie, poczynając od dnia 28 maja 2024 r., płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego J. K., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat.
Zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego oraz obowiązek jego utrzymania przez oboje rodziców, nie uzasadnia w ustalonym stanie faktycznym, zasądzenia alimentów ponad kwotę 1000 zł miesięcznie, dlatego też w punkcie II sentencji wyroku, sąd oddalił powództwo w pozostałej części jako bezzasadne.
Kosztami sądowymi Sąd obciążył Skarb Państwa – (...), orzekając jak w punkcie III sentencji.
O rygorze natychmiastowej wykonalności co do pkt. I wyroku orzeczono na podstawie art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: sędzia Piotr Kawecki
Data wytworzenia informacji: