Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2024 r.

Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący sędzia Piotr Kawecki

Protokolant sekretarz sądowy Anna Sosnowska

po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2023 r. (...)

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego F. J. działającego przez matkę K. J. (1)

przeciwko K. J. (2)

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego K. J. (2) alimenty na rzecz małoletniego F. J. w miejsce ustalonych w kwocie 400 zł miesięcznie na mocy wyroku z dnia 1.12.2014r. w sprawie (...) Sądu Okręgowego (...), w kwocie obecnie po 1100 zł (tysiąc sto złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 20.06.2023r., płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego K. J. (1), z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego K. J. (2) na rzecz małoletniego F. J. działającego przez K. J. (1) kwotę 2520 zł (dwa tysiące pięćset dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu części kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności za czas od dnia uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty,

IV.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy (...),

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

VI.  uchyla postanowienie z dnia 7.07.2023r. o zabezpieczeniu powództwa.

Sygn. akt III RC 492/23

UZASADNIENIE

K. J. (1) działając w imieniu małoletniego powoda F. J. w dniu 21 czerwca 2023 r. wniosła pozew przeciwko K. J. (2) domagając się podwyższenia alimentów zasądzonych od pozwanego wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z dnia 1 grudnia 2014 r. w sprawie (...) na rzecz małoletniego powoda F. J. z kwoty 400 zł miesięcznie do kwoty 1.400 zł miesięcznie, płatnej do rąk matki małoletniego K. J. (1), do 10-tego dnia każdego miesiąca z góry, poczynając od daty pozwu, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Ponadto, wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz strony powodowej kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Jednocześnie K. J. (1) wniosła o zabezpieczenie roszczenia poprzez zobowiązanie pozwanego K. J. (2) do uiszczania na rzecz małoletniego powoda F. J., na czas trwania procesu, po 600 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniego do dnia 10-ego każdego miesiąca, z góry z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.

W uzasadnieniu pozwu K. J. (1) wskazała, że małoletni F. J. urodził się w dniu (...) ze związku małżeńskiego K. J. (2) i K. J. (1).

Na mocy wyroku Sądu Okręgowego (...) z dnia 1 grudnia 2014 r. w sprawie (...) rozwiązano małżeństwo rodziców małoletniego powoda i zasądzono na rzecz małoletniego powoda od pozwanego kwotę 400 zł miesięcznie tytułem alimentów, płatną z góry do 10-go każdego miesiąca do rąk matki małoletniego. Od tego czasu koszty utrzymania małoletniego powoda i jego usprawiedliwione potrzeby znacznie wzrosły, m.in. z powodu upływu czasu i wysokiej inflacji. W czasie ustalania przez Sąd Okręgowy wysokości renty alimentacyjnej, małoletni miał niespełna rok, a obecnie ma 9 lat i jest uczniem szkoły podstawowej.

Małoletni mieszka wraz z matką i dziadkami (rodzicami matki małoletniego) w dwupokojowym mieszkaniu w L.. K. J. (1) utrzymują się z emerytury.

Małoletni F. J. ma zdiagnozowaną (...) pod postacią (...) (...), co wymaga stałej (...). Ponadto, małoletni powód znajduje się pod opieką alergologa oraz dermatologa w związku ze stwierdzonym atopowym zapaleniem skóry. Z wiekiem pojawiły się wskazania do objęcia małoletniego opieką okulisty i ortodonty.

K. J. (1) wskazała, że obecnie miesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda wynosi ok. 2.260 zł i składają się na niego:

- udział w kosztach utrzymania mieszkania 247 zł,

- udział w dopłacie do zużytej wody 20,83 zł,

- udział w kosztach opłaty za prąd 46,25 zł,

- udział w kosztach opłaty za internet i telewizję (...) 32,99 zł,

- udział w kosztach opłaty za telewizję kablową 6,82 zł,

- odzież i obuwie 300 zł,

- leki i witaminy 60 zł,

- leki i kosmetyki związane z atopowym zapaleniem skóry małoletniego 216,93 zł,

- wyżywienie 400 zł,

- kosmetyki 20 zł,

- środki higieniczne i czystości 30 zł,

- koszt wyprawienia urodzin małoletniego oraz rodzinnych świąt 100 zł,

- wydatki związane ze szkołą (rada rodziców, ubezpieczenie (...), składki) 13 zł,

- obiady w szkole 80 zł,

- zabawki i materiały edukacyjne 100 zł,

- udział w kosztach utrzymania samochodu 137 zł,

- kieszonkowe 50 zł,

- fryzjer 45 zł,

- rozrywka 100 zł,

- wyjazdy wakacyjne 80 zł,

- wydatki związane z wadą wzroku małoletniego (zakup okularów, wymiana szkieł, badania lekarskie) 41 zł,

- wydatki związane z wadą zgryzu małoletniego (zakup aparatu ortodontycznego, wizyty i badania lekarskie) 133,33 zł.

Część podręczników małoletni otrzymuje ze szkoły, na początku roku szkolnego K. J. (1) otrzymuje na wyprawkę dla małoletniego świadczenie 300+.

K. J. (1) wskazała, że od 4 lat pracuje w charakterze kelnera i kasjera-sprzedawcy w firmie (...) Sp. z o.o., z wynagrodzeniem podstawowym w wysokości 3.100 zł miesięcznie. Z wynagrodzeniem dodatkowym, w tym z napiwkami, jej średni miesięczny dochód wynosi 3.200-3.500 zł. Matka małoletniego powoda nie ma obecnie możliwości podjęcia dodatkowej pracy, korzysta z pomocy swojej rodziny – przede wszystkim z pomocy w opiece nad małoletnim powodem. Pomoc finansowa, ze względu na ograniczone możliwości finansowe rodziców K. J. (1) jest natomiast niewielka.

Matka małoletniego powoda podkreśliła, że pozwany zgodził się dobrowolnie zwiększyć kwotę płaconych przez siebie alimentów na rzecz małoletniego syna o 200 zł, tj. do kwoty 600 zł miesięcznie, co zdaniem matki małoletniego w dalszym ciągu jest niewystarczające.

Według wiedzy K. J. (1), pozwany zamieszkuje wraz ze swoją partnerką u swoich rodziców, zajmując piętro domu jednorodzinnego. Pozwany zakupił działkę budowlaną na której zamierza wybudować dom. K. J. (2) pracuje jako kierowca samochodów ciężarowych. Z pozyskanych przez nią danych opublikowanych w internecie wynika, że średnie miesięczne zarobki w tym zawodzie wynoszą ok. 8.000 zł.

Postanowieniem z dnia 7 lipca 2023 r. Sąd Rejonowy (...) zobowiązał pozwanego K. J. (2) do płacenia na rzecz małoletniego F. J. kwoty 600 zł miesięcznie, poczynając od dnia 21 czerwca 2023 r., płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, płatnych do rąk matki małoletniego K. J. (1), z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat – tymczasowo do chwili prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy, tytułem udzielenia zabezpieczenia powództwa.

Pozwany w odpowiedzi na pozew uznał powództwo małoletniego F. J. do kwoty po 600 zł miesięcznie i wniósł o oddalenie powództwa w pozostałej części. W uzasadnieniu pozwany wskazał m.in., że wysokość kosztów utrzymania małoletniego F. J. wskazana przez jego matkę jest zdecydowanie zawyżona. Ponadto, pozwany kupuje synowi odzież i obuwie, a także prezenty w postaci gier planszowych, zabawek, tabletu, konsoli PS3, gier i komputera, motoru crossowego. Pozwany dołożył także matce małoletniego powoda połowę opłaty za okulary korekcyjne dla małoletniego. Małoletni spędza u ojca niemalże każdy weekend, zazwyczaj od piątku po szkole do niedzieli w tym czasie pozwany opiekuje się synem, zapewnia mu wyżywienie i rozrywkę, kiedy wie, że małoletni wybiera się na wycieczkę szkolną daje mu na wyjazd kieszonkowe. Koszty I Komunii Świętej małoletniego, w tym zakup tortu, pozwany pokrył po połowie z matką dziecka. Wyprawia także małoletniemu przyjęcia urodzinowe.

K. J. (2) wskazał, że pracuje w firmie (...)-wit, gdzie zarabia ok. 5.000 zł miesięcznie. Mieszka u rodziców, gdzie zajmuje mieszkanie na piętrze domu i z tego tytułu płaci rodzicom comiesięczny czynsz oraz ponosi koszty zużycia mediów. Miesięczny koszt utrzymania pozwanego wynosi ok. 3.100 zł, na który składają się: żywność – 700 zł, opłata śmieciowa – ok. 72 zł, woda i ścieki – ok. 200 zł, energia elektryczna – ok. 200 zł, czynsz za mieszkanie – 800 zł, kredyt gotówkowy na zakup działki – ok. 892 zł, rata za telefon oraz abonament telefoniczny – ok. 150 zł, telewizja – 120 zł, internet – 35 zł, drugi telefon – 30 zł, alimenty na rzecz małoletniego powoda – 600 zł.

Sąd ustalił co następuje:

Małoletni F. J. urodził się (...) i jest dzieckiem pochodzącym ze związku małżeńskiego K. J. (1) i K. J. (2).

/dowód: odpis zupełny aktu urodzenia – k. 13/

Sąd Okręgowy (...) wyrokiem z dnia 1 grudnia 2014 r. wydanym w sprawie (...) rozwiązał związek małżeński K. J. (1) i K. J. (2) przez rozwód, bez orzekania o winie. Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim F. J. powierzył matce dziecka, jednoczesnie ograniczając tę władzę pozwanemu do współdecydowania o istotnych sprawach dziecka, związanych z jego wychowaniem, nauką i leczeniem. W pkt. IV wyroku Sad nałożył na obie strony obowiązek ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniego F. J. i udziałem pozwanego w tych kosztach zasądził od pozwanego na rzecz małoletniego F. J. alimenty w kwocie po 400 zł miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki dziecka K. J. (3), niezależnie od zasiłku rodzinnego, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej z rat, poczynając od uprawomocnienia się wyroku.

/dowód: akta (...) SO (...)/

Wówczas małoletni F. J. miał(...) i był pod opieką (...). Miał (...) Korzystał z rehabilitacji.

K. J. (1) miała wówczas (...) lata i przebywała na zasiłku macierzyńskim. Była zatrudniona w restauracji.

K. J. (2) miał wówczas(...)lat i pracował w firmie kurierskiej, jako kierowca ciężarówki, jeździł na trasie K. – T., od poniedziałku do piątku. Jego wynagrodzenie wynosiło 1.200 zł miesięcznie. Mieszkał z rodzicami, gdzie zajmował górę domu jednorodzinnego.

/dowód: akta (...) SO (...)/

Obecnie małoletni F. J. ma (...)lat i jest uczniem(...)klasy Szkoły Podstawowej w L.. Małoletni je w szkole obiady, których koszt wynosi, w zależności od ilości dni nauki, 80-120 zł miesięcznie. Opłata na radę rodziców wynosi 25 zł rocznie, na ubezpieczenie 60 zł rocznie, na składkę klasową 100 zł rocznie.

Małoletni odbywa kurs pływania, który obecnie jest wstrzymany, ze względu na częste infekcje małoletniego, ma zostać wznowiony przy lepszej pogodzie. Ze względu na problem z językiem angielskim, małoletni uczęszcza na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, których koszt wynosi 280 zł miesięcznie. Zajęcia odbywają się tylko w roku szkolnym, bez okresu wakacyjnego.

Małoletni urodził się z (...). W ramach NFZ wciąż pozostaje pod opieką (...). Prywatnie korzysta z wizyt u ortodonty – wizyta odbywa się co miesiąc i kosztuje 75 zł, koszt aparatu ortodontycznego wyniósł 700 zł, korzysta z wizyt u okulisty – dwa razy w roku chodzi na wizytę, której koszt wynosi 150 zł, koszt okularów wyniósł ok. 600 zł. W związku z atopowym zapaleniem skóry małoletni potrzebuje specjalnych środków higienicznych i leków, których łączny koszt wynosi 250-270 zł. Na odzież i obuwie dla małoletniego jego matka przeznacza 300 zł miesięcznie, na comiesięczne wizyty u fryzjera 40-45 zł, na opłatę za telefon 30 zł miesięcznie, na kieszonkowe 50 zł, na wyżywienie 200-250 zł miesięcznie.

Od 10 października 2023 r. małoletni mieszka tylko z matką. Wcześniej mieszkał wraz z matką u dziadków macierzystych. Na opłaty związane z miszkaniem składają się: czynsz – 1.300 zł miesięcznie, prąd – 300-400 zł, woda – 200 zł, gaz – 300 zł, wywóz śmieci – 50 zł. Wyprowadzka K. J. (1) wraz z synem z mieszkania zajmowenego z rodzicami podyktowana była chęcią małoletniego do posiadania własnego pokoju.

K. J. (1) ma obecnie (...) lata i od 1 września 2022 r. zatrudniona jest na czas nieokreślony w firmie Grupa (...) Sp. z o.o., gdzie pracuje jako kelnerka i kasjer-sprzedawca. Jej podstawowe wynagrodzenie wynosi 3.100 zł miesięcznie, wraz z premiami uznaniowymi i napiwkami 3.500-3.700 zł miesięcznie.

Posiada samochód marki O. (...) na którego utrzymanie wydaje ok. 130 zł miesięcznie, dodatkowo koszt paliwa wynosi ok. 200 zł miesięcznie. Samochód wykorzystuje na własne potrzeby, jak i syna, którego wozi m.in. na wizyty lekarskie, do szkoły, na basen.

K. J. (1) otrzymuje na małoletniego F. J. świadczenie wychowawcze 500+.

/dowody: umowa o pracę – k. 18-19,

dokumentacja medyczna małoletniego – k. 20-30,

faktury i paragony – k. 31-37, 45-56, 131,

polisa ubezpieczeniowa – k. 38-39,

wydruki dotyczące wycieczek szkolnych – k. 40-44,

kserokopia aktu notarialnego – k. 121-123,

zeznanie PIT za 2022 r. – k. 124-127, 129-130,

zaświadczenie o opłatach – k. 128,

zaświadczenie o dochodach – k. 132,

zeznania świadka M. S. – k. 136v-137v,

zeznania K. J. (1) – k. 137v-139/

K. J. (2) ma (...) lat i pracuje w firmie (...), gdzie jest kierowcą ciężarówki. Jego wykazywane przez pracodawcę wynagrodzenie netto, wynosić miało średnio 5.170,21 zł miesięcznie (za okres 3 miesięcy poprzedzających wystawienie w dniu 1.08.2023r. zaświadczenia o zarobkach). Z zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w 2022r. wynika, że dochód pozwanego w 2022r. wyniósł łącznie 54.584,40 zł. W rzeczywistości jednak zarobki pozwanego K. J. (2) są wyższe niż wykazane w/w dokumentami – w złożonych zeznaniach przyznał uczciwie, że jego średni miesięczny dochód netto jest wyższy od wykazanego i oscyluje w granicach od 4500 zł do przeszło 7.000 zł.

Razem z partnerką mieszka u swoich rodziców – zajmuje piętro domu jednorodzinnego. Dokłada się rodzicom do opłat w kwocie ok. 1.000 zł miesięcznie.

Na swoje wyżywienie pozwany przeznacza 700 zł miesięcznie, na paliwo na dojazdy do pracy 300 zł miesięcznie, na telewizję 120 zł miesięcznie. Posiada dwa telefony z uwagi na potrzebę stałego kontaktu z pracą i stałego dostępu do (...), za które płaci 200 zł miesięcznie.

Posiada samochód marki A., rocznik 2005 o wartości 13.000-14.000 zł. Dwa lata temu kupił na kredyt działkę o powierzchni 10 arów, położoną w D., przeznaczoną do wybudowania domu. Koszt zakupu wyniósł 38.000 zł, kwota zaciągniętego przez niego kredytu to 30.000 zł, który spłaca w ratach po 920 zł miesięcznie.

Oprócz małoletniego powoda, pozwany nie posiada innych dzieci.

/dowody: faktury, potwierdzenia przelewów i paragony – k. 81- 87v, 92-97v,

umowa pożyczki – k. 88-91,

zeznania PIT za 2022 r. – k. 98-104,

zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach - 105,

zeznania K. J. (2) – k. 139-139v/

Sąd zważył, co następuje:

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zeznań świadka M. S., zeznań matki małoletniego powoda K. J. (1) i pozwanego K. J. (2) oraz na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach (...) Sądu Okręgowego (...).

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci większości dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. W obliczu wiarygodnych zeznań pozwanego co do osiągania dochodu wyższego niż wykazany zeznaniem podatkowym za 2022r. i wydanym przez pracodawcę zaświadczeniem o zarobkach – Sąd nie dał wiary wydanemu przez pracodawcę zaświadczeniu o jego zarobkach – za wiarygodne uznając w tym zakresie zeznania K. J. (2).

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materialne procesowym.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. S., albowiem były one spójne wewnętrznie, znalazły także potwierdzenie w przedłożonych przez strony procesu dokumentach i ich zeznaniach.

Sąd co do zasady uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniego powoda oraz pozwanego w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Były one bowiem rzeczowe, dokładne i logiczne. Sąd miał jednak na uwadze, że każda ze stron oceniała sytuację w sposób subiektywny i starała się przedstawić ją w sposób jak najbardziej korzystny w kontekście toczącego się procesu.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny na podstawie zebranego i powyżej ocenionego materiału dowodowego Sąd uznał, że powództwo małoletniego zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przepis art. 135 § 1 k.r.o. wskazuje przy tym, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zgodnie natomiast z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Małoletni powód winien mieć zaspokojone usprawiedliwione potrzeby, czyli takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu, itp. Katalog owych potrzeb jest sprawą indywidualną. W przypadku obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dzieci zakres wzajemnych uprawnień i obowiązków alimentacyjnych wyznacza przede wszystkim dyrektywa zaspokajania przez te osoby potrzeb ekonomicznych, zgodnie z zasadą równej stopy życiowej. Usprawiedliwione potrzeby ich dzieci nie mogą być określane na poziomie elementarnym, lecz takim, jaki odpowiada stopie życiowej rodziców. Usprawiedliwione potrzeby dotyczą środków utrzymania i wychowania. Potrzeby utrzymania mają charakter konsumpcyjny. Ich zaspokojenie bowiem polega na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, wyżywienia, odzieży, leczenia, pielęgnacji w chorobie, itp. Zaspokojenie potrzeb dziecka w zakresie wychowania następuje przez zapewnienie mu nie tylko środków materialnych, lecz także troski o jego rozwój fizyczny i umysłowy oraz przygotowanie go do samodzielnego życia w społeczeństwie. Z art. 128 k.r.o. płynie dyrektywa, by realizować zaspokajanie potrzeb w zakresie wychowania adekwatnie do wieku dziecka, zdrowia, jego uzdolnień, rodzaju szkoły i profilu klasy, do której uczęszcza, itp., a zatem dostarczyć mu tego wszystkiego, co jest potrzebne do jego fizycznego i umysłowego rozwoju, a więc zapewnienie pielęgnacji i pieczy, odpowiedniego wykształcenia, przygotowania do życia w społeczeństwie, rozwijania zainteresowań kulturalnych i uzdolnień. Przez zmianę stosunków rozumie się zmianę usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego albo zmianę w zakresie możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie albo zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego bądź do podwyższenia lub obniżenia alimentów. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków powstałych po jego wydaniu (por.: uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 października 1954 r., I CO 41/54). Podwyższenie alimentów następuje wówczas, gdy zwiększeniu uległy potrzeby uprawnionego albo wzrosły możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

W sprawie nie ulegało wątpliwości, że małoletni powód nie ma majątku, który przynosiłby dochód przeznaczony na jego utrzymanie. A zatem obowiązek utrzymania małoletniego F. J. spoczywa na jego rodzicach, z uwzględnieniem ich możliwości zarobkowych. Oznacza to, że również pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego syna w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, części opłat mieszkaniowych za mieszkanie, w którym przebywa oraz innych wydatków niezbędnych do jego prawidłowego rozwoju i wychowania. Małoletni jest w fazie intensywnego rozwoju, pragnie rozwijać swoje pasje i zainteresowania, wciąż – ze względu na stan zdrowia pozostawać musi pod częstymi kontrolami lekarskimi.

Ponadto, jak wyjaśnił to Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 1 czerwca 1965r. (I CZ 135/64, niepublikowanym, zawartym w bazie orzeczeń (...) pod numerem (...)) dłuższy upływ czasu, a przez to i wzrost potrzeb dziecka wynikający z jego starszego wieku, stwarza podstawę do podwyższenia alimentów. Małoletni powód ma obecnie już (...) lat, uczęszcza do szkoły podstawowej, ma większe niż dotychczas potrzeby żywnościowe, powinien dbać o stan swego zdrowia, rozwój pasji i zainteresowań, co powoduje zwiększenie kosztów jego utrzymania.

Potrzeby małoletniego powoda nie są obecnie zaspokajane bieżącymi alimentami ze strony pozwanego K. J. (2). Biorąc pod uwagę usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda oraz zakres możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego Sąd uznał, iż kwota po 1.100 zł miesięcznie tytułem alimentów na rzecz małoletniego będzie adekwatna do jego usprawiedliwionych potrzeb oraz możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego.

Ocena materiału procesowego zgromadzonego w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że obecnie w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego znajduje się płacenie po 1.100 zł miesięcznie alimentów dla syna F. J. tytułem finansowania części usprawiedliwionych wydatków związanych z jego utrzymaniem.

K. J. (2) jest mężczyzną w sile wieku, jego obecnie uzyskiwane zarobki są zdecydowanie wyższe niż w dacie ustalania jego obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletniego powoda F. J.. Obecnie wynagrodzenie pozwanego jest wyższe niż wskazywane przez jego pracodawcę, wyższe niż wykazywane w rozliczeniach podatkowych – z uwagi na nieujawnianie dodatkowych źródeł dochodu i wynosi ok 7.000 zł netto miesięcznie. Pozwany razem ze swoją partnerką mieszka u swoich rodziców, gdzie zajmuje piętro domu jednorodzinnego - dokłada się rodzicom do opłat w kwocie ok. 1.000 zł miesięcznie. Pozwany od dwóch lat jest właścicielem działki o powierzchni 10 arów, położonej w D., której aktualnie nie użytkuje, a którą zakupił za środki pochodzące z kredytu, który spłaca obecnie w ratach po 920 zł miesięcznie. Pozwany oprócz małoletniego powoda nie ma innych osób na swym utrzymaniu.

Zadłużenia pozwanego wobec banku nie może wpłynąć na możliwości alimentacyjne K. J. (2), gdyż powstały one w skutek zobowiązań pozwanego – z ich uregulowaniem winien się pozwany liczyć. Małoletni powód nie ma wygórowanych, rozbudowanych potrzeb – plasują się one raczej na podstawowym poziomie, dotyczą głównie potrzeb egzystencjalnych – wyżywienia, ubioru, edukacji, zdrowia, rozwoju nielicznych zainteresowań.

Sąd wziął także pod uwagę, iż pozwany ma kontakt z synem, a oprócz regularnego przekazywania na syna alimentów, partycypuje także w dodatkowych kosztach utrzymania syna, jak np. w kosztach zakupu okularów korekcyjnych czy kosztach związanych z I Komunią Świętą małoletniego.

Jednakże, możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego K. J. (2) – w ocenie Sądu zapewniają mu możliwość alimentacji małoletniego powoda w większym zakresie niż czynił to obecnie. Zdaniem Sądu kwota podwyższonych alimentów na rzecz małoletniego syna w zakresie obecnie zasądzonych alimentów w kwocie 1.100 zł miesięcznie - leży jak najbardziej w zakresie jego możliwości zarobkowych, pozwoli pozwanemu również na utrzymanie własne.

W pozostałym zakresie alimentacja małoletniego spoczywać powinna na matce małoletniego K. J. (1), której zarobki od daty ustalenia wysokości renty alimentacyjnej również wzrosły – choć nie w takim zakresie, jak zarobki pozwanego. Sąd brał pod uwagę fakt, iż to na K. J. (1) spoczywa ciężar osobistych starań o utrzymanie i wychowanie małoletniego i poprzez to spełnia ona również swój obowiązek alimentacyjny wobec małoletniego powoda. Bez wątpienia zakres osobistych starań K. J. (1) o utrzymanie i wychowanie małoletniego F. J. jest dużo większy niż starań o powyższe przez pozwanego.

Inne potrzeby małoletniego powoda, wykraczające poza zakres jego usprawiedliwionych potrzeb, np. wyjazdy wakacyjne, zajęcia dodatkowe - matka powoda ma możliwość opłacania ze świadczenia wychowawczego 500+ (majacego wzrosnąć od stycznia 2024r. do 800 zł miesięcznie)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.

W świetle przepisu art. 135 § 3 pkt. 3 k.r.o. świadczenie wychowawcze z programu 500+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym w ocenie Sądu przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze 500+ dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe, co oznacza, że fakt otrzymywania na dziecko 500 zł z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ono tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko, nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.

Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 500 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 500+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 500+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).

Dlatego Sąd orzekając w sprawie wziął pod uwagę, że K. J. (1) otrzymuje kwotę 500 zł na rzecz syna na częściowe pokrycie dodatkowych wydatków związanych z wychowywaniem syna, w tym zaspokojenie jego potrzeb życiowych (ponad te usprawiedliwione), ale nie uwzględniał tej kwoty jako dochodu matki małoletniego podczas ustalania jej zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz syna.

Wobec powyższego dodatkowe potrzeby w zakresie rozrywki, wyjazdów wakacyjnych czy zainteresowań, a także koszty dodatkowych w razie potrzeby zajęć powinny być, zdaniem Sądu, zaspokojone ze świadczenia wychowawczego, którego celem jest właśnie zaspokajanie potrzeb małoletniego syna.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 128, 133 § 1 i 135 i 138 kro orzeczono jak w punkcie I sentencji zasądzając od pozwanego K. J. (2) alimenty na rzecz małoletniego F. J. w kwocie 1.100 zł miesięcznie, poczynając od dnia 20 czerwca 2023 r., tj. od dnia wniesienia pozwu, w miejsce ustalonych w kwocie 400 zł miesięcznie ma mocy wyroku z dnia 1 grudnia 2014 r. w sprawie (...) Sądu Okręgowego (...).

W pozostałej części powództwo jako bezzasadne zostało oddalone, o czym orzeczono w punkcie II wyroku.

W punkcie III wyroku Sąd zasądził od pozwanego K. J. (2) na rzecz małoletniego F. J. działającego przez K. J. (1) kwotę 2.520 zł tytułem zwrotu części kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności za czas od uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sporu, wyrażoną w art. 98 kpc.

Kosztami sądowymi w sprawie obciążono Skarb Państwa – Sąd Rejonowy (...) orzekając jak w punkcie IV wyroku.

Rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie punktu I wyroku został nadany z urzędu, na podstawie art. 333 §1 pkt 1 kpc, o czym orzeczono w punkcie V sentencji wyroku.

Ponieważ doszło do zakończenia postępowania w pierwszej instancji i zasądzenia alimentów w wyroku, to w trybie art. 359 § 1 kpc, uchylono jako zbędne, postanowienie z dnia 7.07.2023 r. o udzieleniu zabezpieczenia powództwa o alimenty, orzekając jak w punkcie VI sentencji wyroku.