Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2025 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący sędzia Piotr Kawecki

Protokolant p.o. sekr. sąd. Milena Flaga

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2025r. w Toruniu,

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego I. P. działającego przez matkę K. S. (1)

przeciwko P. P. (1)

o alimenty,

I.  zasądza od pozwanego P. P. (1) alimenty na rzecz małoletniego I. P. w kwocie po 1.500zł (tysiąc pięćset złotych) miesięcznie, poczynając od dnia 21.02.2025r., płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego K. S. (1), z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  zasądza od P. P. (1) na rzecz małoletniego I. P. kwotę 2944 zł (dwa tysiące dziewięćset czterdzieści cztery złote) tytułem zwrotu części kosztów procesu, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności za czas od dnia uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty,

IV.  kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w. T.,

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności,

VI.  uchyla postanowienie z dnia 25.02.2025r. o zabezpieczeniu powództwa.

Sygn. akt(...)

UZASADNIENIE

W dniu 21 lutego 2025 r. K. S. (1), działając w imieniu i na rzecz małoletniego powoda I. P. wniosła pozew o zasądzenie alimentów od ojca dziecka
– P. P. (1) w kwocie po 2.500 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniego, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat. Ponadto, wniosła o zasądzenie od pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, według norm prawem przewidzianych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W pozwie zawarto wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia przez zobowiązanie pozwanego P. P. (1) do uiszczania na rzecz małoletniego powoda I. P. przez czas trwania procesu po 1.500 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniego K. S. (1) do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

W uzasadnieniu pozwu wskazano m.in., że małoletni I. P. urodził się (...) i jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...). Od czasu urodzenia się małoletniego – jego rodzice zamieszkiwali wspólnie w mieszkaniu stanowiącym własność pozwanego. Razem również zaspakajali potrzeby małoletniego I. P.. W maju 2024 r. u małoletniego rozpoznano (...) – wymagał on podawania zastrzyków, a obecnie została zakupiona (...). W grudniu 2024 r. pozwany wyrzucił małoletniego i jego matkę ze swojego mieszkania. Małoletni wraz z matką początkowo zamieszkali u rodziców K. S. (1), a obecnie mieszkają w wynajmowanym mieszkaniu.

K. S. (1) wskazała, że koszt utrzymania małoletniego I. P. wynosi ok. 4.200 zł miesięcznie. Pozwany od trzech miesięcy łoży na utrzymanie syna jedynie kwotę 500 zł miesięcznie. To głównie na matce małoletniego spoczywa ciężar utrzymania syna, zapewnienia mu opieki i jego wychowania. Na wydatki związane z utrzymaniem małoletniego powoda składają się:

- wyżywienie – ok. 1.300 zł,

- leki(...), osprzęt do (...) i (...) – ok. 435 zł,

- leki i suplementy – ok. 50 zł,

- leki na alergię – ok. 20 zł,

- środki higieny – ok. 150 zł,

- odzież – ok. 150 zł,

- obuwie – ok. 200 zł,

- środki czystości – ok. 80 zł,

- udział w kosztach utrzymania mieszkania – ok. 1.250 zł,

- zakup telefonu (...) – ok. 1.000 zł jednorazowo,

- fryzjer – ok. 40 zł,

- zabawki – ok. 50 zł,

- doładowanie do telefonu – ok. 30 zł,

- internet – ok. 60 zł,

- imprezy okolicznościowe (urodziny, imieniny, dzień dziecka itp.) – ok. 50 zł,

- składka za utrzymanie na liście w przedszkolu – 50 zł, przy uczestnictwie w zajęciach koszty wzrosną do 400 zł,

- dojazdy małoletniego na terapie i rehabilitacje – ok. 100 zł,

- basen – ok. 100 zł.

Matka małoletniego podkreśliła, że syn chciałby uczestniczyć w zajęciach piłkarskich za które opłata wynosi ok. 180 zł, jednak z uwagi na brak możliwości finansowych matki i brak wsparcia pozwanego, matka nie jest w stanie mu zapewnić uczestnictwa w treningach. Ponadto małoletni winien spędzać wakacje w formie specjalistycznych obozów(...) i uczestniczyć w turnusach rehabilitacyjnych dla młodych(...), których jednorazowy koszt wynosi od 5.000 do 6.000 zł za dwutygodniowy turnus.

Według wiedzy matki małoletniego powoda, pozwany jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Sp. z o.o. na stanowisku naklejacza, z wynagrodzeniem w wysokości ok. 7.000 zł miesięcznie. Ponadto pozwany dorabia sobie w weekendy u przedstawiciela zarządu swojego pracodawcy – dbając o jego ogród i wykonując drobne prace konserwacyjne. Wskazano także, iż pozwany jest właścicielem mieszkania położonego w T. przy ul. (...) oraz posiada samochód osobowy.

K. S. (1) podkreśliła, iż nie ma możliwości podjęcia stałej pracy zarobkowej, bowiem na co dzień opiekuje się małoletnim synem, który wymaga stałej i długotrwałej opieki. Z tego tytułu matka małoletniego otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym małoletnim I.. Pobiera na syna także świadczenie wychowawcze. (k. 3-33 akt)

Postanowieniem z dnia 25 lutego 2025 r. Sąd Rejonowy w T.zobowiązał pozwanego P. P. (1) do płacenia na rzecz małoletniego I. P. kwoty 1.500 zł miesięcznie, poczynając od dnia 21 lutego 2025 r., z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat – tymczasowo do chwili prawomocnego zakończenia niniejszej sprawy, tytułem udzielenia zabezpieczenia powództwa. (k.34)

W odpowiedzi na pozew P. P. (1) wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 500 zł miesięcznie oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów z tytułu zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał m.in., iż razem z matką dziecka sprawuje nad małoletnim I. pieczę naprzemienną i to najczęściej małoletni spędza więcej czasu z pozwanym niż z matką. Pozwany zaś nie zarabia kwoty 7.000 zł, a jedynie kwotę 4.200 zł miesięcznie. W 2023 r. dochody pozwanego wynosiły ok. 5.071 zł miesięcznie – w tym okresie pozwany mógł brać nadgodziny, bowiem małoletni powód nie chorował jeszcze na (...). Obecnie pozwany nie może pracować w nadgodzinach, ponieważ po pracy zajmuje się synem. Pozwany wskazał, że na stałe miesięczne koszty jego utrzymania składają się następujące wydatki:

- czynsz najmu – 700 zł,

- rata kredytu hipotecznego – 970,22 zł,

- energia – 150 zł,

- składka zdrowotna dla pozwanego i jego syna – 200 zł,

- rata za telefon – 233 zł,

- alimenty – 500 zł,

- zakup (...) – 225 zł,

tj. razem 2.978 zł.

Pozwany wskazał, że na utrzymanie syna w czasie kiedy przebywa u niego pozostaje mu kwota 1.220 zł. Natomiast matka małoletniego powoda otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 3.287 zł miesięcznie, zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 215 zł oraz świadczenie wychowawcze 800+ na syna. Nadto, K. S. (2) pracuje na podstawie umowy zlecenia świadcząc usługi pielęgnacyjne w Fundacji (...) oraz (...) i z tego tytułu otrzymuje dochód w wysokości 800-1.200 zł miesięcznie. (k. 51-57)

Na postanowienie Sądu Rejonowego w. T. z dnia 25 lutego 2025 r. zażalenie wniósł pozwany w części dotyczącej zabezpieczenia alimentów na rzecz małoletniego I. P. ponad kwotę 500 zł miesięcznie, jednocześnie wnosząc o jego zmianę i udzielenie powodowi zabezpieczenia na czas trwania niniejszego postępowania w kwocie 500 zł miesięcznie. (k. 80-87)

W odpowiedzi na zażalenie pozwanego, strona powodowa wniosła o jego oddalenie w całości. (k. 116-119)

Postanowieniem z dnia 8 maja 2025 r. Sąd Okręgowy w. T. VIII Wydział Cywilny Odwoławczy wydanym w sprawie o sygn. akt (...)oddalił zażalenie. (k. 136)

Na rozprawie w dniu 13 czerwca 2025 r. strony podtrzymały swoje stanowiska. (k. 210)

Sąd ustalił, co następuje

Małoletni I. P. urodził się (...) i jest dzieckiem pochodzącym z nieformalnego związku (...).

/dowód: kserokopia odpisu skróconego aktu urodzenia – k. 9/

Małoletni I. P. ma obecnie (...) i choruje na(...). W związku z cukrzycą małoletni wymaga stałego monitorowania(...) Korzysta (...), która częściowo jest dofinansowywana z NFZ, matka małoletniego na zestaw przeznacza kwotę 32,40 zł miesięcznie. Koszt ubezpieczenia(...) wynosi 320 zł rocznie. Dodatkowo potrzebne są (...), które także są częściowo dofinansowywane z NFZ, a matka małoletniego przeznacza na nie 375 zł miesięcznie. Na dodatkowe akcesoria w postaci chusteczek do odkażania skóry, preparatu usuwającego silne plastry matka małoletniego przeznacza ok. 160 zł miesięcznie.

Małoletni jest alergikiem, przyjmuje leki, których koszt wynosi 40 zł miesięcznie. Pozostaje pod opieką laryngologa, pediatry i alergologa, a także (...) – małoletni jest obserwowany pod kątem postawienia diagnozy (...) i H.. Koszt dojazdów do lekarzy wynosi ok. 100 zł miesięcznie.

Obecnie małoletni nie uczęszcza do przedszkola, możliwe, że do przedszkola wróci na jesieni bieżącego roku – po uzyskaniu przez kadrę przedszkolną niezbędnych kompetencji do zajmowania się małoletnim w jego chorobie. W sytuacji uczęszczania małoletniego do przedszkola – opłata za przedszkole wynosiłaby ok. 400 zł miesięcznie. Mimo nieuczęszczania do przedszkola, małoletni jest zapisany na liście i musiał opłacić roczne ubezpieczenie w kwocie 160 zł oraz (...) w kwocie 55 zł miesięcznie, aby mieć dostęp do lekarzy specjalistów.

Istnieje możliwość uczestnictwa małoletniego w dwutygodniowych turnusach związanych z jego chorobą, ale opłata za turnus wynosi od 5.000 do 6.000 zł i na chwilę obecną matki małoletniego nie stać na taki wydatek.

Małoletni uczęszcza na basen, na który chodzi razem z matką i co stanowi wydatek rzędu 100 zł miesięcznie. Małoletni chciałby uczęszczać na treningi piłki nożnej, których koszt wynosi ok. 180 zł miesięcznie.

Na zakup obuwia i odzieży dla małoletniego jego matka przeznacza 200 zł miesięcznie, na zakup środków czystości i chemii ok. 230 zł miesięcznie, na zabawki 50 zł miesięcznie, na doładowania do telefonu 30 zł miesięcznie, na leki związane z infekcjami ok. 50 zł miesięcznie, na fryzjera 40 zł miesięcznie.

Małoletni I. P. nie posiada majątku mogącego przynosić mu dochód

/dowód: dokumentacja medyczna – k. 10-13, 21-22,

orzeczenie o niepełnosprawności – k. 14,

zaświadczenie o rehabilitacji – k 19,

opinia z poradni logopedycznej – k. 20,

faktury i potwierdzenia przelewów– k. 26-33, 124-129, 131-132v, 153-205,

wydruk internetowy – k. 134,

zeznania świadka E. S. – k. 206v-207,

zeznania świadka M. S. – k. 207-208,

przesłuchanie K. S. (1) – k. 210-212v/

Matka małoletniego K. S. (1) ma (...) i razem z synem I. mieszka w wynajmowanym mieszkaniu za które czynsz najmu wynosi 1.600 zł miesięcznie, czynsz do spółdzielni włącznie z gazem, mediami (tv i internet) i funduszem remontowym – 850 zł miesięcznie, prąd – 100 zł miesięcznie.

K. S. (1) opiekuje się niepełnosprawnym synem I. P. i z tego tytułu otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 3.100 zł miesięcznie oraz zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 215 zł miesięcznie. Dodatkowo pracuje dorywczo w Fundacji (...) przez ok. 2 godziny dziennie i z tego tytułu osiąga dochód w wysokości ok. 500 zł miesięcznie. W czasie, kiedy K. S. (1) świadczy pracę, małoletnim zajmują się jego dziadkowie macierzyści, czasami także pozwany.

Na wyżywienie dla siebie i dla syna K. S. (1) przeznacza miesięcznie kwotę ok. 1.300 zł.

K. S. (1) pobiera na syna I. P. świadczenie wychowawcze 800+. Otrzymała decyzję z PFRON-u o refundacji (...) kupowanych dla małoletniego w kwocie 1.980 zł.

Matka małoletniego nie posiada majątku, nie posiada także samochodu. Nie ma również żadnych zobowiązań finansowych. Na swoje utrzymanie K. S. (1) przeznacza ok. 50 zł miesięcznie na zakup leków związanych z alergią i (...), ok. 100 zł miesięcznie na zakup środków czystości i higieny.

/dowód: decyzja w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego – k. 15-16,

decyzja w sprawie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego – k. 17-18,

umowa najmu lokalu mieszkalnego – k. 25-25v,

faktury i potwierdzenia przelewów– k. 26-33, 124-129, 131-132v, 153-205,

prośba o dofinansowanie wraz z odpowiedzią – k. 130-130v,

zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu – k. 148-149,

zeznania świadka E. S. – k. 206v-207,

zeznania świadka M. S. – k. 207-208,

zeznania K. S. (1) – k. 210-212v/

P. P. (1) ma (...) i pracuje na podstawie umowy na czas nieokreślony w firmie (...) w T. na stanowisku (...). Wykonuje pracę w systemie dwuzmianowym. Jego wynagrodzenie wraz z nadgodzinami i premiami wynosi obecnie ok. 5.200 zł netto miesięcznie. W kwietniu 2004r. pozwany zarobił 5181,73 zł netto, w maju 2024r. – 4549,30 zł netto, w czerwcu 2024r. – 4231, 81 zł netto, w lipcu 2024r. - 4965,76 zł netto, w sierpniu 2024r. – 4347,77 zł netto, we wrześniu 2024r. – 4785,36 zł netto, w październiku 2024r. -5072,50 zł netto, w listopadzie 2024r. – 4821,19 zł netto, w grudniu 2024r. – kwotę 4906,77 zł netto, w styczniu 2025r. – 4960,40 zł netto, w lutym 2025r. 5243,78 zł netto, w marcu 2025r. – kwotę 5240,64 zł netto (k. 145 akt). Pozwany ale stara się zarobić więcej o ok. 200-300 zł miesięcznie, choć nie zdarza się to regularnie. Z otrzymywanego wynagrodzenia za pracę, odciągana jest kwota 200 zł na ubezpieczenie pozwanego i jego syna. W ubiegłym roku pozwany podejmował dodatkowe prace w weekendy, w ogrodnictwie z których miał 300-500 zł miesięcznie, jednak zrezygnował z tych prac na rzecz spędzania więcej czasu z synem.

Pozwany mieszka w mieszkaniu stanowiącym jego własność o powierzchni 48 m ², które kupił w 2016 r., za środki uzyskane z kredytu hipotecznego w kwocie 149.000 zł. Korzystał także z dofinansowania do kredytu w kwocie 25.000 zł. Cena zakupu mieszkania wyniosła 170.000 zł. Kredyt pozwany zaciągnął na 30 lat i obecnie spłaca go w ratach po 970 zł miesięcznie. Innych zobowiązań pieniężnych pozwany nie posiada.

Na koszty związane z utrzymaniem mieszkania składają się: czynsz (w tym woda, śmieci, fundusz remontowy, gaz) – 700 zł miesięcznie, internet – 40 zł miesięcznie, abonament telefoniczny – 80 zł (w opłacie tej zawarty jest także abonament dla małoletniego w kwocie 25 zł), prąd – 130-150 zł miesięcznie. Na wyżywienie dla siebie i syna pozwany przeznacza ok. 1.100-1.200 zł miesięcznie, na odzież i obuwie dla siebie ok. 200 zł miesięcznie (w ostatnim czasie odzież i obuwie pozwanemu kupowała jego matka), na środki czystości i higieny ok. 50 zł miesięcznie.

P. P. (1) właścicielem dwóch samochodów osobowych – S. L. rocznik 2014 o szacunkowej wartości 25.000-30.000 zł i F. (...) rocznik 2009 o szacunkowej wartości ok. 3.000-3.500 zł. Na ubezpieczanie OC samochodu marki F. przeznacza 560 zł rocznie, które opłaca w ratach, zaś ubezpieczenie samochodu marki S. wynosi 600-650 zł rocznie. Po rozstaniu stron, pozwany przekazał samochód marki S. matce małoletniego powoda na podstawie umowy użyczenia, jednak po wytoczeniu przez nią powództwa o alimenty na rzecz syna – pozwany wypowiedział tę umowę i chciałby spieniężyć dany samochód, jednak nie odzyskał od matki dziecka kluczyków ani dokumentów od samochodu.

Pozwany spotyka się z synem w tygodniu od 3 do 5 razy – widuje się z nim przed rozpoczęciem pracy lub po jej zakończeniu, w zależności od danej zmiany na którą pozwany pracuje. Syn przychodzi do niego także w weekendy i wówczas z soboty na niedzielę zostaje u niego na noc. Pozwany stara się zapewniać synowi rozrywkę – 3-4 razy w miesiącu zabiera syna na salę zabaw (bilet wstępuje kosztuje 33 zł na cały dzień), był z synem na targach motoryzacyjnych w P. (koszt biletu pozwanego wyniósł 160 zł, paliwo – 180-200 zł w dwie strony). Chciał zabrać syna na basen, jednak matka dziecka się temu sprzeciwiła.

Pozwany na zmianę z matką dziecka jeździ z synem na zajęcia rehabilitacji i zajęcia logopedyczne. Pozwany średnio raz na 3 miesiące zawoził małoletniego i K. S. (1) do lekarza do B.. Deklaruje pomoc w wożeniu małoletniego do lekarzy.

Przed wytoczeniem powództwa oprócz przekazywania dobrowolnych alimentów w wysokości 500 zł miesięcznie na rzecz małoletniego I., pozwany opłacał także(...) w kwocie 225 zł miesięcznie. Od czasu udzielenia zabezpieczenia pozwany przekazuje na rzecz syna jedynie kwotę 1.500 zł, zgodnie z postanowieniem o zabezpieczeniu.

/dowód: informacja PIT-11 w roku 2023 – k. 23-24,

potwierdzenia przelewów i faktury – k. 58-78,

aneks do umowy o pracę – k. 79,

zaświadczenie o dochodach – k. 144-145,

grafik pobytu małoletniego u ojca – k. 209,

zeznania świadka L. D. – k. 208-208v,

zeznania P. P. (1) – k. 212v-214/

Sąd zważył, co następuje

Przedstawiony stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zeznań świadków E. S., M. S. i L. D., a także przesłuchania matki małoletniego powoda – K. S. (1) i pozwanego P. P. (2).

Sąd przyjął za wiarygodne dowody w postaci dokumentów złożonych przez strony do akt sprawy, albowiem nie było podstaw do ich podważenia. Żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności.

Zgodnie z art. 230 kpc uznano za bezsporne okoliczności faktyczne zawarte w pozwie, pismach procesowych złożonych w sprawie, którym strona przeciwna nie zaprzeczyła, gdyż nie budziły wątpliwości co do zgodności z prawdziwym stanem rzeczy i znalazły, w odpowiednim zakresie, potwierdzenie w pozostałym materialne procesowym.

Sąd co do zasady dał wiarę zeznaniom świadków E. S., M. S. i L. D., albowiem były one spójne wewnętrznie, znalazły także potwierdzenie w przedłożonych dokumentach oraz zeznaniach K. S. (1) i pozwanego. Sąd miał na uwadze, iż świadkowie ci byli osobami bliskimi dla stron procesu, zatem ich zeznania mogły być nacechowane subiektywnością, niemniej uznał je za wiarygodne. Zeznania świadków były podstawą nie tyle dokładnych kosztów utrzymania małoletniego powoda – dokładnych kosztów zazwyczaj żaden ze świadków, co zrozumiałe, nie znał – ile raczej struktury wydatków, stanu zdrowia małoletniego, utrzymywania kontaktów pozwanego z synem, możliwości zarobkowych i majątkowych rodziców małoletniego

Sąd co do zasady uznał za wiarygodne zeznania matki małoletniego powoda oraz pozwanego w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Były one bowiem rzeczowe, dokładne i logiczne. Sąd miał jednak na uwadze, że każda ze stron oceniała sytuację w sposób subiektywny i starała się przedstawić ją w sposób jak najbardziej korzystny w kontekście toczącego się procesu.

W sprawie ustalono, że pozwany jest ojcem małoletniego powoda, jego ustawowym obowiązkiem jest zatem współuczestniczenie w kosztach utrzymania syna, jeżeli ten nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie.

Matka K. S. (1) reprezentująca małoletniego I. P. wniosła w jego imieniu pozew przeciwko P. P. (1), w którym domagała się zasądzenia od pozwanego na rzecz małoletniego syna alimentów w kwocie po 2.500 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10-tego każdego miesiąca z góry do rąk matki małoletniego, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat.

Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W treści art. 135 kro uregulowano, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego syna w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie w którym przebywa (zużycie prądu, gazu, wody, ogrzewanie, wywóz nieczystości), oraz innych wydatków niezbędnych do jego prawidłowego rozwoju i wychowania.

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, analiza zgromadzonego materiału procesowego wskazuje, że powództwo matki małoletniego powoda zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, Sąd zasądził od pozwanego alimenty w kwocie po 1.500 zł miesięcznie na rzecz małoletniego I. P., poczynając od dnia 21 lutego 2025 r. – czyli od daty wniesienia pozwu.

Sąd wziął pod uwagę, iż małoletni powód ma obecnie(...), a zakres jego usprawiedliwionych potrzeb wyznaczony jest jego wiekiem, stanem zdrowia. Do łożenia na jego utrzymanie zobowiązana jest zarówno matka, jak i ojciec. Niewątpliwie zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego jest większy niż dziecka zdrowego. W związku z (...), małoletni wymaga specjalnej diety, spożywa także częściej posiłki, musi mieć zbilansowaną dietę i bez wątpienia koszt jego wyżywienia jest wyższy niż innych, zdrowych, w podobnym wieku małoletnich.

Sąd oszacował koszt utrzymania małoletniego I. P. na kwotę ok. 2.800-3.100 zł miesięcznie. Za uzasadnione wydatki Sąd uznał wydatki związane z leczeniem małoletniego, uczęszczaniem małoletniego do przedszkola (chwilowo jedynie wstrzymanym), ubezpieczeniem zarówno (...) jak i ubezpieczeniem samego małoletniego, a także koszty dojazdów do lekarzy, czy pielęgnacji, czystości, higieny. Małoletni mieszka wraz z matką w wynajmowanym mieszkaniu za które opłata wynosi 1.600 zł; K. S. (1) ponosi także koszty eksploatacyjne mieszkania, partycypuje w opłatach eksploatacyjnych związanych ze zwiększonym zużyciem prądu, wody.

W ocenie Sądu kwota 1.500 zł tytułem alimentów od pozwanego na rzecz jego małoletniego syna pozwoli na zaspokojenie większości usprawiedliwionych potrzeb małoletniego I. P. a jednocześnie pozostaje w zakresie możliwości zarobkowych pozwanego.

Na marginesie należy wskazać, iż w związku (...) małoletni wymaga (...), które – do czasu udzielenie przez Sąd zabezpieczenia – kupował pozwany, ponadto przekazywał matce dziecka dobrowolnie kwotę 500 zł tytułem partycypacji w kosztach utrzymania dziecka. Od czasu wydania przez Sąd postanowienia o zabezpieczeniu – pozwany nie ponosi już kosztów zakupu sensorów dla małoletniego, uiszcza jedynie na rzecz syna kwotę 1.500 zł miesięcznie, zgodnie z udzielonym przez Sąd zabezpieczeniem. Matka małoletniego musi co miesiąc zaspokajać usprawiedliwione potrzeby syna, nie powinna więc byś uzależniona od decyzyjności pozwanego co do dobrowolnej partycypacji finansowej pozwanego, zależnej od jego wyłącznego uznania.

Należy także wskazać, iż w toku jest sprawa o ustalenie kontaktów P. P. (1) z małoletnim I. P.. Sąd wziął pod uwagę, iż w czasie przebywania małoletniego I. P. pod opieką ojca, to na pozwanym spoczywa obecnie i będzie ciążył obowiązek utrzymania syna. Jednakże podkreślenia wymaga iż w większości to na matce małoletniego ciąży większy wkład osobistych starań o utrzymanie małoletniego, to na niej spoczywa w zdecydowanie większej części trud osobistych starań o utrzymanie i wychowanie uprawnionego. Obecnie ze względu na sprawowanie przez K. S. (1) opieki nad synem I., nie ma ona możliwości podjęcia stałego zatrudnienia, ma więc mniejsze możliwości zarobkowe aniżeli pozwany P. P. (1).

Należy też wskazać, że wysokość alimentów nie zależy wyłącznie od wysokości usprawiedliwionych potrzeb dziecka, ale też od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji.

Dochody pozwanego są niższe niż wskazywane przez matkę dziecka w pozwie – jednak na przestrzeni lat one wzrastają, zdarza się także, że pozwany jest w stanie sobie dorobić, podejmując dodatkowe prace. Jednym z argumentów pozwanego za zasądzeniem niższej kwoty alimentów, był fakt pójścia małoletniego do przedszkola i w związku z tym podjęcie przez matkę dziecka pracy zarobkowej. W ocenie Sądu kontynuowanie przez małoletniego powoda edukacji przedszkolnej nie stoi także na przeszkodzie podjęciu również i przez pozwanego dodatkowego zatrudnienia. Jak sam pozwany wskazał – nie podejmuje on obecnie dodatkowego zatrudnienia w takim wymiarze jak chociażby w 2023 r. ze względu na chęć spędzania czasu z synem. Uczęszczanie małoletniego do przedszkola spowoduje, iż pozwany będzie miał więcej czasu dla siebie i więcej możliwości na „dorobienie sobie”. Sytuacja majątkowa pozwanego jest dużo lepsza niż matki małoletniego powoda – jest on właścicielem własnościowego mieszkania i dwóch samochodów.

Na dochód matki małoletniego powoda składa się świadczenie pielęgnacyjne oraz zasiłek pielęgnacyjny, jednak suma tych świadczeń wraz z kwotą, którą matka małoletniego potrafi sobie dorobić i tak stanowi kwotę niższą niż dochód otrzymywany przez pozwanego.

Mając powyższe na uwadze, biorąc także pod uwagę wiek małoletniego i jego stan zdrowia, Sąd uznał, że w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego leży płacenie alimentów w kwocie po 1.500 zł miesięcznie na rzecz małoletniego I. P.. W ocenie Sądu alimenty w ww. kwocie pozwolą stronie powodowej na zaspokojenie części podstawowych potrzeb małoletniego. Sąd ustalając wysokość należnych małoletniemu powodowi alimentów brał pod uwagę fakt, iż to na K. S. (1) spoczywa w zdecydowanie większym zakresie niż na pozwanym trud czynienia osobistych starań o utrzymanie i wychowanie małoletniego syna.

Inne potrzeby małoletniego powoda, wykraczające poza zakres ich usprawiedliwionych potrzeb, jak na przykład turnusy rehabilitacyjne, zmiana (...)- matka powoda ma możliwość finansowania ze świadczenia wychowawczego 800 +.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.

W świetle przepisu art. 135 § 3 pkt. 3 k.r.o. świadczenie wychowawcze z programu 800+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym w ocenie Sądu przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze 800+ dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe, co oznacza, że fakt otrzymywania na dziecko 800 zł z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ono tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko, nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.

Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 800 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 800+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 800+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).

Dlatego Sąd orzekając w sprawie wziął pod uwagę, że K. S. (1) otrzymuje kwotę po 800 zł na rzecz syna na częściowe pokrycie dodatkowych wydatków związanych z wychowywaniem syna, w tym zaspokojenie jego potrzeb życiowych (ponad te usprawiedliwione), ale nie uwzględniał tej kwoty jako dochodu matki małoletniego podczas ustalania jej zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz syna.

W ocenie Sądu alimenty w wysokości po 1.500 zł miesięcznie na rzecz małoletniego powoda I. P., mieszczą się w górnej granicy możliwości zarobkowych pozwanego P. P. (1). Po uiszczeniu alimentów będzie miał on możliwości zaspokojenia swoich potrzeb życiowych, spłaty zobowiązań kredytowych, jak też ponoszenia wydatków związanych z kosztami realizowanych z synem kontaktów.

Z tych powodów Sąd w punkcie I sentencji wyroku zasądził od pozwanego P. P. (1) alimenty na rzecz małoletniego I. P. w kwocie po 1.500 zł miesięcznie, poczynając od dnia 21 lutego 2025 r., płatne z góry do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego K. S. (1), z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności którejkolwiek z rat.

Zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniego oraz obowiązek jego utrzymania przez oboje rodziców, nie uzasadnia w ustalonym stanie faktycznym, zasądzenia alimentów ponad kwotę 1.500 zł miesięcznie, dlatego też w punkcie II sentencji wyroku, sąd oddalił powództwo w pozostałej części jako bezzasadne.

W punkcie III sentencji wyroku Sąd obciążył pozwanego kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego na rzecz małoletniego powoda, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sporu, wyrażona w art. 100 kpc. Powód, który wygrał sprawę w 60%, był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, a biorąc pod uwagę wartość przedmiotu sporu, stawka wynagrodzenia adwokackiego w niniejszej sprawie, zgodnie z § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1964 z późn. zm.) wynosiła 3.600 zł. W związku z udziałem pełnomocnika strony powodowej w postępowaniu zażaleniowym, stawka pełnomocnika została powiększona o 25%, tj. o 900 zł, zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, zatem łącznie koszty zastępstwa procesowego poniesionego przez stronę powodową wyniosły 4.500 zł. Natomiast na koszty poniesione przez pozwanego w niniejszym postepowaniu złożyły się: wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 240 zł, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt. 9 w zw. z § 4 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, opłata od wniosku o uzasadnienie postanowienie Sądu Rejonowego w. T.z dnia 25 lutego 2025 r. w wysokości 30 zł oraz koszty udziału pełnomocnika pozwanego w postępowaniu zażaleniowym w wysokości 120 zł, zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia, zatem łączne koszty procesowe poniesione przez pozwanego wyniosły 407 zł. W związku z przegraniem przez pozwanego procesu w 60%, Sąd zasądził od P. P. (1) na rzecz małoletniego I. P. kwotę 2.944 zł tytułem zwrotu części kosztów procesu, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w płatności za czas od dnia uprawomocnia się wyroku do dnia zapłaty.

Kosztami sądowymi Sąd obciążył Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w. T., o czym orzekł w punkcie IV sentencji wyroku.

Rygor natychmiastowej wykonalności w zakresie alimentów został nadany wyrokowi z urzędu na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc, o czym orzeczono w punkcie V sentencji – z tej przyczyny na mocy art. 359 § 1 kpc uchylono jako zbędne postanowienie o zabezpieczeniu powództwa orzekając jak w punkcie VI sentencji.