III RC 33/23 - wyrok Sąd Rejonowy w Toruniu z 2024-09-06

Sygn. akt III RC 33/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2024 r.

Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Barbara Trokowska-Stempnik

Protokolant p. o . sekr. sądowy Ewa Myślewska

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2024 r. (...)

sprawy z powództwa małoletniej A. R. (1), reprezentowanej przez matkę N. R. (1)

przeciwko M. F. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego M. F. (1) na rzecz małoletniej powódki A. R. (1) z kwoty po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie ustalonej na mocy ugody zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 22 stycznia 2019 roku przed notariuszem A. M. w B., której Sąd Rejonowy XII Wydział Cywilny w B. nadał klauzulę wykonalności w dniu 8 marca 2019 roku w sprawie o sygnaturze akt (...) do kwoty po 1000 zł (tysiąc złotych) miesięcznie od dnia 12 stycznia 2024 roku do dnia 5 września 2024 roku, a od dnia 6 września 2024 roku do kwoty po 1600 zł (tysiąc sześćset złotych) miesięcznie, płatne do rąk matki małoletniej powódki, tj. N. R. (1), do dnia 10. każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  nie obciąża małoletniej powódki kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa,

IV.  nie obciąża pozwanego kosztami sądowymi w sprawie oraz kosztami procesu,

V.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 33/23

Uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego (...) z dnia 6 września 2024 roku

w sprawie o sygnaturze akt III RC 33/23

Pozwem z dnia 12 stycznia 2023 roku małoletnia powódka A. R. (1), działająca przez matkę N. R. (1), domagała się podwyższenia od pozwanego M. F. (1) alimentów do kwoty po 2500 zł miesięcznie w miejsce kwoty 600 zł miesięcznie, ustalonej na mocy aktu notarialnego z dnia 22 stycznia 2019 roku (Repertorium A numer (...)), zawartego w Kancelarii Notarialnej u notariusza A. M. w B., któremu w dniu 8 marca 2019 roku Sąd Rejonowy XII Wydział Cywilny w B. nadał klauzulę wykonalności w sprawie o sygnaturze akt (...), płatnych do 10. dnia każdego miesiąca z góry, wraz z odsetkami w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia pozwu; oraz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wytoczonego powództwa wskazano, że od czasu podpisania aktu notarialnego zwiększyły się usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki i wzrosły koszty jej utrzymania. Aktualnie wynoszą one 4600 zł miesięcznie. Ponadto matka powódki jest w ciąży, studiuje (...) i otrzymuje stypendium w wysokości 1250 zł miesięcznie. Możliwości zarobkowe M. F. (1) kształtują się z kolei na poziomie ok. 8000 zł miesięcznie plus dodatki. Pozwany zatrudniony jest bowiem w (...) O. (...). W pozwie zawarto także wniosek o udzielenie zabezpieczenia na kwotę 2500 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 8 marca 2023 roku Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich oddalił wniosek małoletniej powódki o udzielenie zabezpieczenia.

Pozwany złożył odpowiedź na pozew, w której domagał się oddalenia powództwa oraz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazano, że ugoda alimentacyjna została zawarta na okres do ukończenia przez małoletnią 18 lat, więc wyłączono możliwość zmiany obowiązku alimentacyjnego pozwanego. Ponadto zdaniem strony pozwanej koszty utrzymania małoletniej zostały znacznie zawyżone. M. F. (1) zawarł także związek małżeński z inną kobietą, a jego żona jest w ciąży. Dodatkowo pozwany ponosi wydatki związane z posiadaniem pozwolenia sportowego na broń i koniecznością regularnego udziału w zawodach (...). Strona pozwana dodała także, że pozwany nie może realizować kontaktów z małoletnią córką, ponieważ jej matki uniemożliwia mu to. W takiej sytuacji żądanie podwyższenia alimentów jest sprzeczne z art. 5 k.c.

W dniu 5 maja 2023 roku powódka złożyła pismo przygotowawcze, w którym wskazała, że zdiagnozowano u niej (...), co wiąże się z ponoszeniem dodatkowych wydatków.

W dniu 30 sierpnia 2023 roku strona powodowa złożyła ponowny wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia do kwoty 2400 zł miesięcznie wskazując, że doszło do zmiany okoliczności, tj. zdiagnozowano u małoletniej (...), konieczny był zakup sprzętu do rejestracji (...) w celu zapobiegnięcia wystąpieniu Zespołu (...) w (...), co stanowiło wydatek rzędu 5500 zł. Ponadto małoletnia przechodzi badania EEG raz na pół roku, a koszt takiego badania to kwota 1800 zł. Strona powodowa dodała, że A. R. (1) ma przeprowadzane badania laboratoryjne prywatnie, USG jamy brzusznej, przyjmuje różnego rodzaju lekarstwa przepisywane przez lekarza dermatologa. Wskazano, że koszt utrzymania małoletniej powódki oscyluje w kwotach 4400-4600 zł miesięcznie.

Postanowieniem z dnia 27 września 2023 roku Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich udzielił zabezpieczenia i do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w niniejszej sprawie zobowiązał pozwanego M. F. (1) do płacenia na rzecz małoletniej powódki A. R. (2) kwoty po 1000 zł miesięcznie tytułem alimentów, w miejsce kwoty 600 zł, ustalonej aktem notarialnym z dnia 22 stycznia 2019 roku, podpisanym przed notariuszem A. M., Repertorium A – numer (...), której referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w (...) XII Wydział Cywilny nadał klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 8 marca 2019 roku, płatnych z góry, od dnia 30 sierpnia 2023 roku, do rąk matki małoletniej powódki, tj. N. R. (1), do dnia 10. każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat; a punkcie drugim oddalił wniosek w pozostałym zakresie.

Postanowieniem z dnia 19 lutego 2024 roku Sąd Okręgowy (...) (...) oddalił zażalenie powódki oraz pozwanego i pozostawił Sądowi Rejonowemu rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

Wnioskiem z dnia 6 czerwca 2024 roku powódka domagała się zmiany postanowienia w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz małoletniej A. R. (1) alimentów w kwocie po 2400 zł miesięcznie. Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2024 roku Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich oddalił ten wniosek.

Na rozprawie strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

A. R. (1) urodziła się w dniu (...) w T.. Jest córką N. R. (2) (z domu B.) oraz M. F. (1).

Dowód: odpis skrócony aktu urodzenia, wydany przez Urząd Stanu Cywilnego w T., k. 14.

W dniu 22 stycznia 2019 roku M. F. (1) i N. R. (1) (wówczas B.) stawili się w Kancelarii Notarialnej w B. u notariusza A. M. celem zawarcia ugody alimentacyjnej. Na mocy § 2 tego aktu notarialnego M. F. (1) oświadczył, że w celu zapewnienia środków na utrzymanie i wychowanie zobowiązuje się do płacenia alimentów na rzecz swojej córki A. R. (1) (wówczas B.) w kwocie 600 zł miesięcznie, płatne z góry, do 22. każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami od dnia opóźnienia w zapłacie, poczynając od stycznia 2019 roku do miesiąca, w którym jego córka kończy 18 lat, tj. do dnia 22 grudnia 2036 roku, i to przelewem na konto N. R. (1) (wówczas B.).

Postanowieniem z dnia 8 marca 2019 roku referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w(...) (...) nadał klauzulę wykonalności aktowi notarialnemu zarejestrowanemu w repertorium A pod numerem (...), sporządzonemu w dniu 22 stycznia 2019 roku przed notariuszem A. M. w jej Kancelarii Notarialnej w B., co do § 2 niniejszego aktu obejmującego obowiązek zapłaty kwoty 600 zł miesięcznie płatnych z góry do dnia 22. każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami od dnia opóźnienia w zapłacie, poczynając od stycznia 2019 roku, do miesiąca, w którym wierzycielka kończy (...) lat, tj. do 22 grudnia 2036 roku, na rzecz wierzyciela A. R. (1) (wówczas B.) przeciwko dłużnikowi M. F. (1).

Dowód: akt notarialny Repertorium A – numer (...), k. 10-11; postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 8 marca 2019 roku, wydane w sprawie o sygnaturze akt (...), k. 8, akta sprawy (...).

W momencie decydowania o obowiązku alimentacyjnym M. F. (1), w styczniu 2019 roku, małoletnia A. R. (1) miała (...). Aktualnie małoletnia powódka, w chwili wytoczenia powództwa miała (...) lata i niespełna miesiąc, a w momencie wydawania wyroku A. R. (1) miała (...) lat i niespełna (...) miesięcy,

Okoliczności bezsporne.

A. R. (1) rozwijała się jako zdrowe dziecko do początków roku 2023. Pod koniec lutego 2023 roku zdiagnozowano u niej (...) nieokreśloną. Jest to najprawdopodobniej choroba dziedziczna – na (...) choruje siostra M. F. (1). Choroba ta ujawnia się u małoletniej wyłącznie podczas snu. Spowodowało to konieczność zakupu specjalistycznego sprzętu do kontroli stanu dziecka w czasie (...). Z uwagi na ograniczone możliwości finansowe matki małoletniej sprzęt ten został skonstruowany przez jej męża – B. R., a jego koszt wyniósł 5500 zł. N. R. (1) zakupiła także pulsoksymetr za kwotę 2484 zł oraz czujnik do tego urządzenia za kwotę 238 zł. Małoletnia powódka odbywa także konsultacje lekarskie prywatnie, a koszt wizyty to kwota 300 zł. A. R. (1) powinna mieć przeprowadzane raz na pół roku badanie (...), w czasie (...), a wydatek z tym związany to kwota 1800 zł za jedno badanie. U małoletniej powódki przeprowadzane są także inne badania, takie jak: MR mózgowe za kwotę 889 zł, a także badanie ogólne moczu oraz posiew, z czym wiąże się wydatek rzędu 49 zł. U A. R. (1) zdiagnozowano także kamicę moczową, co powoduje konieczność odbywania konsultacji nefrologicznych, a koszt jednej to 230 zł. Małoletnia powódka korzysta także doraźnie z pomocy psychoterapeutycznej, co generuje wydatek rzędu 150 zł za jedną wizytę.

Dowód: wynik konsultacji psychologicznej, k. 136; karta informacyjna leczenia szpitalnego, k. 137-138; faktury VAT za zakup sprzętów medycznych: k. 237, k. 238, k. 240-243, k. 246; faktury VAT za badania: k. 245, k. 248, k. 255; faktury VAT za wizyty lekarskie: k. 244, k. 253; faktura za leki: k. 247; diagnoza kamicy moczowej – k. 258; psychoterapia: k. 261-262; zeznania świadka B. R., złożone na rozprawie w dniu 29 listopada 2023 roku, 00:03:02-00:26:56, k. 327v.

Małoletnia A. R. (1) choruje również na zaburzenia (...), co powoduje u niej częste infekcje (...). Rodzi to konieczność zakładania pampersa na noc. Dziecko jest także pod opieką lekarza dermatologa oraz hepatologa. Pozostaje także pacjentką Centrum (...) w W..

W czasie procesu małoletnia wraz z rodzicami przeprowadziła się z M., gdzie mieszkała wraz z dziadkami, do miejscowości M. pod Ł.. N. R. (1) wraz z mężem B. R. zakupili tam nieruchomość, która wymaga generalnego remontu. Aktualnie małoletnia A. uczęszcza do przedszkola/zerówki, z czym wiąże się opłata w kwocie 350 zł miesięcznie. Koszt wyżywienia małoletniej to kwota ok. 600 zł miesięcznie. Ubrania oraz buty matka dziecka kupuje przez serwis (...), a koszt z tym związany to ok. 150 zł miesięcznie. W związku z problemami skórnymi małoletnia używa emolientów za kwotę ok. 100 zł miesięcznie. Aktualnie, z uwagi na brak możliwości finansowych, dziecko nie korzysta z żadnych zajęć dodatkowych. Chciałaby jednak uczęszczać na basen, co generuje koszt 300 zł miesięcznie, na zajęcia akrobatyczne – 150 zł miesięcznie oraz na zajęcia z robotyki – 100 zł miesięcznie. Małoletnia powódka pozostaje także pod opieką lekarza stomatologa. Małoletnia jest dowożona przez matkę do placówki edukacyjnej, która jest oddalona od miejsca jej zamieszkania o ok. 35 km.

Łącznie koszt utrzymania małoletniej A. R. (1) wynosi ok. 4000 zł miesięcznie. Największe koszty są generowane przez choroby dziecka: wizyty lekarskie, badania oraz leki. Wydatki z tym związane to kwota ok. 1500 zł miesięcznie (badanie (...), raz na pół roku 1800 zł, tj. 300 zł miesięcznie; zakup specjalistycznego sprzętu oraz jego amortyzacja - ok. 500 zł miesięcznie; wizyty lekarskie – ok. 300 zł miesięcznie; leki i emolienty – ok. 300 zł miesięcznie, badania - ok. 100 zł miesięcznie). Wyżywienie małoletniej to koszt ok. 600 zł miesięcznie. Wydatki związane z ubraniami wynoszą ok. 150 zł miesięcznie, z tym, że są to rzeczy wyłącznie używane. Udział małoletniej w kosztach utrzymania nieruchomości to ok. 200-300 zł miesięcznie. Dojazdy do placówki edukacyjnej generują koszty ok. 300 zł miesięcznie. Małoletnia korzysta także z pomocy psychoterapeuty, a wydatek z tym związany to kwota 150 zł miesięcznie. A. R. (1) chciałaby także wyjeżdżać na wakacje oraz uczęszczać na basen i inne zajęcia dodatkowe. Koszt związany z tymi potrzebami to ok. 1000 zł miesięcznie.

Matka małoletniej pobiera świadczenie wychowawcze w kwocie 800 zł miesięcznie. A. R. (1) zamieszkuje w domu jednorodzinnym wraz z rocznym bratem oraz mężem matki – B. R.. Mąż matki dziecka zarabia ok. 5500 zł miesięcznie, jednak firma, w której pracuje, ma problemy finansowe i wynagrodzenie jest wypłacane w ratach. N. R. (1) nie otrzymuje już świadczenia związanego z urodzeniem dziecka i planuje wrócić na studia (...).

Dowód: zeznania N. R. (1), złożone na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2024 roku, 00:03:40-00:43:17, k. 475-476, faktury VAT za zakup sprzętów medycznych: k. 237, k. 238, k. 240-243, k. 246; faktury VAT za badania: k. 245, k. 248, k. 255; faktury VAT za wizyty lekarskie: k. 244, k. 253; faktura za leki: k. 247; diagnoza kamicy moczowej – k. 258; psychoterapia: k. 261-262.

M. F. (1) w momencie złożenia pozwu o alimenty w niniejszej sprawie pracował jako (...) w (...) O. (...)i osiągał miesięczne wynagrodzenie w kwocie ok. 6000 zł. W 2023 roku na skutek zawiadomienia N. R. (1) Prokuratura Rejonowa B.-P. w B. D. ds. (...) nadzorowała śledztwo w sprawie o czyn z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 197 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k., o czyn z art. 190a § 1 k.k. i art. 197 § 2 k.k. oraz o czyn z art. 160 § 2 k.k. Prokurator Prokuratury Rejonowej B.-P. w B. przedstawił M. F. (1) zarzuty dotyczące tego, że:

- znęcał się fizycznie i psychicznie nad N. R. (1) w okresie od stycznia 2018 roku do czerwca 2018 roku w miejscu zamieszkania w miejscowości M. II poprzez szarpanie, popychanie, wywoływanie awantur, krzyczenie, trzymanie za ręce kleszczowo w sytuacjach, gdy pokrzywdzona próbowała się przeciwstawić, uderzanie w miejsce obok niej, niszczenie przedmiotów, znajdujących się obok niej, izolowanie jej od znajomych, nastawianie ich przeciwko niej oraz w okresie od stycznia 2018 roku do maja 2018 roku wielokrotnie doprowadził N. R. (1) przemocą, poprzez przytrzymywanie za ręce i twarz, przyduszanie, dociskanie ciałem, do obcowania płciowego, tj. o czyn z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 197 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.,

- w okresie od czerwca 2018 roku do sierpnia 2021 roku w miejscowości M. II oraz w B. uporczywie nękał N. R. (1) w ten sposób, że wielokrotnie dzwonił do niej, wysyłał je smsy, śledził ją, podjeżdżał do miejsca jej zamieszkania oraz nauki, co wzbudziło u pokrzywdzonej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszało jej prywatność, tj. o czyn z art. 190a § 1 k.k.,

- w dniu 12 kwietnia 2021 roku w B. w miejscu zamieszkania N. R. (1) doprowadził ją przy użyciu przemocy do poddania się innej czynności seksualnej w postaci ocierania się o nią, dotykania jej, całowania po piersiach, włożenia ręki w majtki, tj. o czyn z art. 197 § 2 k.k.

W Prokuraturze Rejonowej B.-P. w B. D. ds. (...) toczyło się także postępowanie w sprawie podania małoletniej A. R. (1) leku C. w nieustalonym okresie, nie później niż w dniu 26 lutego 2023 roku, przy czym do ujawnienia doszło w Szpitalu (...) w B., w konsekwencji czego małoletnia doznała (...), co naraziło ją na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, tj. o czyn z art. 160 § 1 k.k.

Przełożeni M. F. (1) dowiedzieli się o toczącej się przeciwko niemu sprawie w Prokuraturze. Zasugerowano mu, aby złożył wniosek o (...), co też uczynił w dniu 21 lipca 2023 roku. Wniosek był motywowany problemami w życiu prywatnym.

Dowód: zaświadczenie o zarobkach M. F. (1), k. 105; postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 10 maja 2024 roku, wydane w sprawie IV Kp 95/24, k. 394-395; wniosek o (...), k. 392; zeznania świadka M. F. (2), złożone na rozprawie w dniu 29 listopada 2023 roku, 00:45:45-00:53:17, k. 328-328v; zeznania świadka M. F. (3), złożone na rozprawie w dniu 7 czerwca 2024 roku, 00:06:17-00:15:03, k. 424.

Po odejściu ze służby wojskowej M. F. (1) podejmował różnego rodzaju zatrudnienie. Pracował najpierw jako kierowca rozwożąc pieczywo z wynagrodzeniem wynoszącym pensję minimalną, a następnie jako pracownik magazynu z pensją miesięczną w wysokości 4700 zł.

Dowód: umowa o pracę z dnia 24 sierpnia 2023 r., k. 275, umowa o pracę z dnia 17 listopada 2023 roku, k. 326.

Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2024 roku Prokurator Prokuratury Rejonowej B.-P. D. ds. Wojskowych umorzył postępowanie przeciwko M. F. (1) o czyny z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 197 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k., o czyn z art. 190a § 1 k.k. i art. 197 § 2 k.k. oraz w sprawie o czyn z art. 160 § 2 k.k., wobec stwierdzenia w odniesieniu do każdego z tych czynów, braku znamion czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.). Postanowieniem z dnia 10 maja 2024 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze akt (...), Sąd Rejonowy (...) (...)Wydział Karny utrzymał w mocy postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej B.-P. w B..

Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 10 maja 2024 roku, wydane w sprawie o sygn.. akt (...), k. 394-399.

M. F. (1) cały czas zamierzał na nowo podjąć zatrudnienie w służbach mundurowych. Rozważał także służbę w Policji. Od 19 sierpnia 2024 roku pozwany podjął (...) jako (...) zawodowy w I.. Zarabia 7500 zł miesięcznie. M. F. (3), żona pozwanego, zarabia 3500 zł miesięcznie. M. F. (1) mieszka wraz żoną oraz roczną córką w wynajmowanym mieszkaniu w I.. Koszt związany z tym to ok. 1300 zł miesięcznie na dwie osoby (pozwany i jego żona). Wydatki związane z wyżywieniem to kwota 750 zł miesięcznie (strona pozwana). Małoletnią córką pozwanego opiekuje się niania, co stanowi koszt 1500 zł miesięcznie. Dziecko ma kłopoty z integracją sensoryczną, odbywa zajęcia w tym zakresie, co stanowi wydatek 300 zł miesięcznie. Ponadto zalecono najmłodszej córce pozwanego korzystanie z basenu, a koszt wynosi 200 zł miesięcznie. M. F. (1) ma zobowiązanie kredytowe, a rata wynosi 515 zł miesięcznie. Żona pozwanego leczy się na rwę kulszową, odbywa sesje fizjoterapeutyczne, a koszt z tym związany to kwota 400 zł miesięcznie. M. F. (1) ponosi także koszty związane z opłatami za telewizję, internet – ok. 100 zł miesięcznie, strzelnica – 200 zł miesięcznie, ubrania – 250 zł miesięcznie, środki czystości – ok. 250 zł miesięcznie, paliwo – ok. 200 zł miesięcznie. Wydatki pozwanego, poza kosztami związanymi z alimentacją oraz realizacją kontaktów z A. R. (1), to kwota ok. 4000 zł miesięcznie.

Dowód: zeznania M. F. (1), złożone na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2024 roku, 00:44:01-00:52:18, k. 476.

M. F. (1) ostatni raz widział małoletnią powódkę w dniu 28 lutego 2023 roku. Od tego czasu matka dziecka, tj. N. R. (1), odmawia mu wydania dziecka. Przed Sądem Rejonowym (...) toczą się sprawy z udziałem rodziców małoletniej powódki. W sprawie o sygnaturze akt (...) w dniu 25 kwietnia 2023 roku Sąd Rejonowy w (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich wydał postanowienie, na mocy którego na czas toczącego się postępowania, do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie, w miejsce postanowienia Sądu Rejonowego (...) z dnia 10 stycznia 2023 roku, wydanego w niniejszej sprawie, ustalił, że wnioskodawca M. F. (1) będzie miał prawo do kontaktu z małoletnią A. R. (1):

- w co drugi weekend miesiąca począwszy od piątku od godziny 15.30 lub od zakończenia zajęć edukacyjnych do niedzieli do godz. 17.00 począwszy od dnia 5 maja 2023 r.,

- w wakacje letnie każdego roku od 1 lipca od godz. 10.00 do 15 lipca do godz. 18.00 oraz od 15 sierpnia od godz. 10.00 do 30 sierpnia do godz. 18.00,

- w pierwszym tygodniu ferii zimowych od soboty od godz. 10.00 do następnej soboty godz. 18.00,

- w dzień urodzin dziecka każdego roku począwszy od zakończenia zajęć edukacyjnych do godz. 17.00,

- w święta Bożego Narodzenia :

a) w latach parzystych – w Wigilię od 8.00 do 17.00 oraz w dniu 26 grudnia w godzinach od 8.00 do 18.00,

b) w latach nieparzystych – od Wigilii od godz. 18.00 do pierwszego dnia Ś. do godz. 18.00,

- w święta Wielkanocne :

a) w latach parzystych – w pierwszy dzień Ś. od godz. 10.00 do godz. 19.00,

b) w latach nieparzystych – w drugi dzień Ś. od godz. 10.00 do godz. 19.00,

przy czym kontakty będą się odbywać poza miejscem zamieszkania małoletniej, bez obecności matki dziecka, ojciec zaś będzie odbierał dziecko z jego miejsca zamieszkania, jeżeli małoletnia będzie uczęszczała do placówki edukacyjnej ojciec dziecka będzie odbierał ją w piątki i w dniu urodzin z tej placówki i odprowadzał ją po zakończonym kontakcie do jej miejsca zamieszkania, zaś matka małoletniej będzie zobowiązana do przygotowania małoletniej do kontaktu z ojcem, w szczególności do udzielenia mu informacji o przyjmowanych przez dziecko lekach i ich dawkowania oraz wydania ojcu przyjmowanych przez dziecko leków, natomiast ojciec małoletniej będzie zobowiązany do podania dziecku leków zgodnie z zaleceniami.

Postępowanie w sprawie o sygnaturze akt (...) jest w toku, a strony oczekują na termin badania w (...).

W drugim postępowaniu o sygnaturze akt (...) o wykonanie orzeczenia o kontaktach M. F. (1) z małoletnią A. R. (1), w dniu 21 maja 2024 roku Sąd Rejonowy (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich wydał postanowienie, na mocy którego zagrożono N. R. (1) zapłaceniem kwoty 500 zł za każde naruszenie obowiązku wydania małoletniej wnioskodawcy M. F. (1), wynikające z postanowienia Sądu Rejonowego (...) z dnia 25 kwietnia 2023 roku, wydanego w sprawie o sygnaturze akt (...). Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 21 maja 2024 roku zostało zaskarżone przez N. R. (1).

Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 25 kwietnia 2023 roku, wydane w sprawie o sygnaturze akt (...), k. 450; postanowienie Sądu Rejonowego (...) III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 21 maja 2024 roku, wydane w sprawie o sygnaturze akt (...), k. 451.

M. F. (1) zakupił pulsoksymetr oraz sprzęt do monitowania snu dziecka, w związku z jej chorobą. Przygotował także pokój na przyjęcie córki. Matka małoletniej odmawia wydania ojcu dziecka i oświadcza, że nie ufa mu, boi się o życie i zdrowie dziecka i woli płacić pieniądze związane z naruszeniem obowiązku, niż umożliwić ojcu kontakt z dzieckiem.

M. F. (1) każdorazowo jeździ na wyznaczone miejsce, aby odbyć kontakt z córką, także do miejscowości M. pod Ł., co generuje koszty ok. 1000 zł miesięcznie. Pozwany stara się zmienić (...) i przenieść się do Ł., oddalonych o ok. 3 km od aktualnego miejsca zamieszkania dziecka.

Dowód: zeznania M. F. (1), złożone na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2024 roku, 00:52:18-01:13:06, k. 436-436v; zeznania N. R. (1), złożone na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2024 roku, 00:25:21-00:27:13, k. 475v; zeznania świadka M. F. (3), złożone na rozprawie w dniu 7 czerwca 2024 roku, 00:06:17-00:32:02, k. 424-424v.

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, w tym faktur VAT związanych ze specjalistycznymi badaniami oraz konsultacjami lekarskimi małoletniej, oraz także na podstawie zasad doświadczenia życiowego. W ocenie Sądu dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, w tym dokumenty urzędowe w postaci rozstrzygnięć sądów, należało uznać za wiarygodne, ponieważ ich autentyczność nie była kwestionowana zarówno przez strony, jak i Sąd nie znalazł podstaw do ich podważania.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka B. R. w całości, aczkolwiek część z nich wobec zmiany okoliczności faktycznych, tj. wyprowadzki małoletniej powódki i zmiany placówki edukacyjnej, zdezaktualizowała się. Zdaniem Sądu zeznania świadka były szczere, spójne i konsekwentne, niemniej nie umknęła uwadze Sądu ta okoliczność, że świadek starał się przedstawić niekorzystnie sytuację majątkową swojej rodziny.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. F. (2), ponieważ były spójne, logiczne, konsekwentne i szczere, chociaż również podobnie jak w przypadku zeznań świadka B. R., matka pozwanego starała się przedstawić wyjątkowo trudną sytuację materialną syna, co nie znalazło potwierdzenia w toku postępowania dowodowego.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka M. F. (3), ponieważ były obiektywne, szczere i logiczne oraz zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności z twierdzeniami matki powódki oraz pozwanego.

Sąd uznał za wiarygodne w całości zeznania N. F.. Zdaniem Sądu były one szczere i obiektywne oraz zgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Niewątpliwie koszt utrzymania małoletniej powódki wzrósł od 2019 roku, zwłaszcza wobec tego, że stwierdzono występowanie u niej szeregu chorób, w tym (...) kamicy moczowej oraz problemów skórnych. Sąd nie znalazł także podstaw do kwestionowania zeznań matki powódki w tej części, w której podnosiła, że aktualnie nie ma możliwości finansowych, aby jeździć z dziećmi na wakacje, czy zapisać powódkę na zajęcia dodatkowe. N. R. (1) przyznała także, że nie zamierza realizować postanowienia Sądu w zakresie ustalonych kontaktów pozwanego z córką, co świadczy o szczerości jej zeznań.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pozwanego w części, w której podnosił, że aktualnie pracuje jako (...) zawodowy i osiąga wynagrodzenie miesięczne w kwocie 7500 zł oraz w tym zakresie, w którym stwierdził, że od 28 lutego 2023 roku nie ma możliwości kontaktu z córką, ale mimo to jeździ na spotkania, zgodnie z postanowieniem Sądu. Twierdzenia te są zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie oraz z zasadami logiki i doświadczenia życiowego. Sąd zweryfikował natomiast zeznania pozwanego w części, w której wskazywał na swoje wydatki, ponieważ M. F. (1) wyliczał koszty utrzymania całej swojej rodziny, a nie swojego udziału w tych kosztach. Ponadto w ocenie Sądu wydatki związane z ubraniami oraz środkami czystości nie wynoszą miesięcznie 1000 zł i Sąd pomniejszył je do kwoty 500 zł miesięcznie. Ponadto należy wziąć pod uwagę tę okoliczność, że wobec jasnej deklaracji matki małoletniej powódki, że nie będzie wydawać dziecka na spotkania z ojcem, wydatki w kwocie 1000 zł na paliwo w ocenie Sądu nie są uzasadnione. Zdaniem Sądu pozwany winien poczekać na rozstrzygnięcie sprawy o ustalenie kontaktów i miejsca pobytu małoletniej. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że Sąd nie pochwala działań matki małoletniej powódki, niemniej biorąc pod uwagę zwiększone potrzeby dziecka związane z jego dolegliwościami, pozwany mógłby staranniej planować swoje wydatki i unikać ich zwiększania wszędzie tam, gdzie jest możliwe. Ponadto, jak sam M. F. (1) wskazał, zdarzyło się, że pojechał do miejscowości M. pod Ł., a okazało się, że A. R. (1) wraz z matką przebywały w K. pod T.. Zdaniem Sądu pozwany mógłby przed ewentualnym podjęciem próby kontaktu z dzieckiem ustalić najpierw miejsce jego pobytu, zwłaszcza, że spotkania mają odbywać się w weekendy, co zwiększa prawdopodobieństwo przebywania dziecka u dziadków pod T.. Rozważyć można byłoby także zmianę miejsca odbywania spotkań z dzieckiem wobec niedawnej przeprowadzki matki.

Przechodząc do rozważań prawnych wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przepis art. 135 § 1 k.r.o. stanowi z kolei, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W doktrynie wskazuje się, że przez zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne rozstrzygnięcie Sadu (zob. komentarz do art. 138 k.r.o., red. K. Pietrzykowski, wyd. 8, rok 2023, LEGALIS). Ponadto zgodnie ze stanowiskiem zawartym w piśmiennictwie, Sąd dokonując zmiany dotychczasowego orzeczenia lub umowy, powinien wskazać, jakie okoliczności uległy zmianie. Wyrok zapadły w trybie art. 138 k.r.o. nie może być oderwany od poprzedniego tytułu prawnego (zob. Domińczyk, w: K. Piasecki, Komentarz KRO, 2011, art. 138, Nt 12).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że alimenty na rzecz małoletniej powódki zostały ustalone w ugodzie zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 22 stycznia 2019 roku, kiedy powódka miała miesiąc. Aktualnie powódka w grudniu skończy (...) lat, a od września uczęszcza do (...). Oczywistym jest zatem, że zwiększyły się koszty związane z jej utrzymaniem na skutek upływu czasu, jej dojrzewania oraz wzrostu cen i usług.

W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że koszt utrzymania małoletniej A. R. (1) wynosi ok. 4000 zł miesięcznie. Czyniąc ustalenia w tym zakresie Sąd przyznał walor wiarygodności twierdzeniom matki małoletniej powódki oraz dokumentom dołączonym do akt sprawy, zwłaszcza w zakresie kosztów związanych z leczeniem dziecka. W toku procesu Sąd ustalił, że największe koszty są generowane przez choroby dziecka: wizyty lekarskie, badania oraz leki. Wydatki z tym związane stanowią kwotę ok. 1500 zł miesięcznie (badanie (...), raz na pół roku 1800 zł, tj. 300 zł miesięcznie; zakup specjalistycznego sprzętu oraz jego amortyzacja - ok. 500 zł miesięcznie; wizyty lekarskie – ok. 300 zł miesięcznie; leki i emolienty – ok. 300 zł miesięcznie, badania - ok. 100 zł miesięcznie). Twierdzenia N. R. (1) w tym zakresie zostały bowiem udokumentowane fakturami VAT związanymi z zakupem specjalistycznego sprzętu monitującego powódkę w trakcie snu. Podkreślić w tym miejscu należy, że matka powódki nie zdecydowała się na zakup nowego sprzętu, a zrobiła to taniej, korzystając z fachowej pomocy swojego męża. Urządzenie to zużywa się, zachodzi konieczność wymiany poszczególnych jego części. M. F. (1) nie dołożył się w żadnym zakresie do zakupu tego sprzętu ani nie finansuje kosztów związanych z jego amortyzacją. W tym miejscu odnieść także należy się do twierdzeń strony pozwanej dotyczących tego, że małoletnia korzysta w większości z prywatnej opieki medycznej, na którą nie każdy rodzic mógłby sobie pozwolić. Twierdzenie to odnieść jednak trzeba do realiów niniejszej sprawy, tj. w szczególności możliwości majątkowych i zarobkowych rodziców dziecka. Dla Sądu oczywiste jest, że każdy rodzic chciałby otoczyć swoje dziecko możliwie najlepszą specjalistyczną opieką. Jeżeli oboje albo jeden z rodziców ma możliwości, aby finansować badanie kosztujące 1800 zł (raz na pół roku), to dziecko ma prawo z takich świadczeń skorzystać. To samo odnosi się do wizyt u specjalistów, czy przeprowadzania prywatnie badań laboratoryjnych. Dodać także trzeba, że zarówno córka pozwanego pochodząca z małżeństwa z M. F. (3), jak i jego żona, korzystają z prywatnej opieki medycznej (zajęcia z integracji sensorycznej, fizjoterapia na rwę kulszową), więc tak samo małoletnia powódka ma prawo do korzystania z prywatnej opieki medycznej, przy czym, co podkreślała N. R. (1), wszędzie tam, gdzie jest możliwe przeprowadzenie badań bez ponoszenia dodatkowych kosztów, dziecko ma takie badania przeprowadzane. Kwota 1500 zł związana z dolegliwościami małoletniej powódki nie obejmuje zatem całości kosztów leczenia, a jedynie te, które są związane z wysokospecjalistycznymi badaniami, konsultacjami, a także zakupem i amortyzacją sprzętu niezbędnego dla małoletniej powódki.

N. R. (1) wskazała, że na wyżywienie małoletniej przeznacza kwotę ok. 600 zł miesięcznie, co w ocenie zasad doświadczenia życiowego nie powinno być kwestionowane. Z kolei wydatki związane z ubraniami wynoszą to kwota ok. 150 z tym, że są to rzeczy wyłącznie używane. Sąd ustalił, że udział małoletniej w kosztach utrzymania nieruchomości to ok. 200-300 zł miesięcznie, biorąc pod uwagę zeznania matki dziecka, jak i zasady doświadczenia życiowego. Oczywiste jest, że po pierwsze, małoletnia musi gdzieś zamieszkiwać, a po drugie, że związane są z tym koszty. A. R. (1) mieszka wraz z matką na wsi, co łączy się z koniecznością dojazdów do placówki edukacyjnej (35 km w jedną stronę). Kwota 300 zł związana z wydatkami na paliwo jawi się w ocenie Sądu jako uzasadniona. Małoletnia powódka korzysta także w razie konieczności z pomocy psychoterapeuty, co stanowi wydatek rzędu 150 zł za jedną wizytę. Dodać także trzeba, że A. R. (1) ma prawo do wakacyjnego wypoczynku oraz uczęszczania na zajęcia dodatkowe. Aktualnie, wobec trudnej sytuacji materialnej matki powódki, dziecko nie korzysta z tego rodzaju atrakcji. W ocenie Sądu kwota ok. 1000 zł miesięcznie przeznaczona na wyjazdy dziecka w trakcie wakacji czy ferii oraz na zajęcia dodatkowe, w świetle zasad doświadczenia życiowego, oraz biorąc pod uwagę możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego, jawi się jako uzasadniona.

W odniesieniu do możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, to wskazać należy, że uległy one zmianie od 2019 roku, a ponadto ich wysokość zmieniała się także w toku niniejszego procesu. W momencie wniesienia pozwu M. F. (1) pracował jako (...) w(...) O. (...), później, wobec przedstawienia mu zarzutów przez Prokuratora, złożył wniosek o zwolnienie ze służby i pracował najpierw jako kierowca w piekarni, a później jako magazynier, osiągając znacznie niższe dochody oscylujące w granicach minimalnego wynagrodzenia za pracę. W ocenie Sądu podnieść należy, że postępowanie karne wobec pozwanego toczyło się z inicjatywy matki małoletniej powódki. Jednocześnie żaden z zarzutów nie potwierdził się i Prokurator doszedł do przekonania, że postępowanie przeciwko M. F. (1) należało umorzyć wobec stwierdzenia braku znamion czynu zabronionego. Oznacza to, że w toku postępowania przygotowawczego stwierdzono, iż zachowania opisywane przez matkę powódki nie miały znamion przestępstwa. Do takiego samego przekonania doszedł Sąd Rejonowy (...) i postępowanie przeciwko M. F. (1) zostało prawomocnie umorzone. W ocenie Sądu, na co Sąd zwracał już uwagę w toku rozpoznawania wniosków małoletniej powódki o udzielenie (zmianę) zabezpieczenia w toku procesu, twierdzenia pozwanego o konieczności zwolnienia się ze służby oraz niemożności podjęcia zatrudnienia w (...) w czasie trwania sprawy karnej, w świetle zasad doświadczenia życiowego, są prawdziwe. Innymi słowy rację miał pozwany, gdy twierdził, że przełożony niejako nakazał mu złożyć wniosek o zwolnienie ze służby, bo inaczej zostanie wszczęte przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne. Przyjąć zatem należało, że możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego w okresie od sierpnia 2023 roku do września 2024 roku oscylowały w granicach minimalnego wynagrodzenia za pracę. Jednocześnie dodać trzeba, że pod koniec lutego 2023 roku zdiagnozowano u małoletniej (...), co spowodowało znaczny wzrost kosztów jej utrzymania.

W ocenie Sądu w tym miejscu należy wskazać na okoliczność braku kontaktu pozwanego z córką od 28 lutego 2023 roku. Jest to sytuacja wysoce niekomfortowa dla wszystkich stron procesu. N. R. (1) nie chce umożliwić ojcu spotkania z córką z uwagi na to, że w krwi dziecka wykryto ślady leku C., który jest stosowany przy dolegliwościach (...). Trudno w tym miejscu ustalić, kto i w jakich okolicznościach podał małoletniej ten lek. Istotne jest natomiast to, że zarówno Prokuratura jak i Sąd nie doszukały się w tym czynie znamion czynu zabronionego, co oznacza, że nie istniało zagrożenie dla życia i zdrowia małoletniej. Zdaniem Sądu obawy matki powódki są nadmierne i nieuzasadnione i brak jest przeciwskazań do osobistych kontaktów pozwanego z córką. N. R. (2) odmawia jednak konsekwentnie ich realizacji. Wobec powyższego Sąd rozpoznający niniejszą sprawę nie dopatrzył się możliwości zastosowania przepisu art. 135 § 2 k.r.o., który stanowi, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Wprawdzie faktycznie to matka powódki sprawuje nad nią wyłączną pieczę, niemniej ojciec stara się o możliwość kontaktu z córką, zgodnie z postanowieniem Sądu. Sąd ustalił zatem, że obowiązek alimentacyjny obciąża rodziców małoletniej po połowie. Zatem jeśli koszt utrzymania powódki to kwota ok. 4000 zł i przy uwzględnieniu otrzymywania przez matkę dziecka świadczenia 800+ z przeznaczeniem na zaspokojenie potrzeb małoletniej, to do pełnej kwoty brakuje 3.200 zł. Jak wyżej wspomniano, zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka zmienił się w momencie zdiagnozowania u niej padaczki pod koniec lutego 2023 roku, a następnie, w kolejnych miesiącach, wobec konieczności zakupu wyspecjalizowanego sprzętu i odbywania licznych konsultacji lekarskich i badań. Zmieniały się także możliwości zarobkowe pozwanego. W momencie wytoczenia powództwa M. F. (1) pracował jeszcze jako (...) w (...) O. (...) i zarabiał ok. 6000 zł miesięcznie, jednak wówczas usprawiedliwione potrzeby małoletniej powódki nie uzasadniały podwyższenia alimentów o wyższą kwotę niż do 1000 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu możliwości zarobkowe pozwanego zmieniły się dopiero od dnia 19 sierpnia 2024 roku, tj. wtedy, gdy podjął pracę jako (...) w (...)w I.. W ocenie Sądu postawa pozwanego jest uczciwa i szczera, o czym świadczy podjęcie przez niego zatrudnienia w (...) w najszybszym możliwym terminie (postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej B.-P. uprawomocniło się w dniu 10 maja 2024 roku). Jednocześnie postawa matki dziecka uniemożliwiająca ojcu spotykanie się z nim, co rodzi z kolei konieczność zapłaty kwoty 500 zł za każde naruszenie, nie uzasadnia przyjęcia, że M. F. (1) powinien w wyższym stopniu niż ona partycypować w kosztach utrzymania małoletniej powódki.

W ocenie Sądu aktualne możliwości zarobkowe pozwanego umożliwiają mu spełnienia obowiązku alimentacyjnego względem powódki na kwotę 1600 zł miesięcznie. Wydatki związane z koniecznością utrzymania się pozwanego nie powinny przekroczyć miesięcznie kwoty 4000 zł. Wprawdzie M. F. (1) ma na utrzymaniu jeszcze jedno małoletnie dziecko, lecz swój obowiązek alimentacyjny spełnia przez osobiste starania i wychowuje to dziecko na co dzień. Ponadto do wydatków pozwanego Sąd zaliczył połowę kosztów ponoszonych w związku z wynajmowanym mieszkaniem (650 zł) oraz połowę kosztów związanych z opieką nad dzieckiem (zatrudnienie niani – 750 zł) i zajęciami na basenie oraz integracji sensorycznej (łącznie 250 zł). Nawet przy założeniu, że M. F. (1) powinien alimentować dziecko, z którym zamieszkuje w takim samym zakresie, jak powódkę, to do dyspozycji pozwanego pozostaje jeszcze kwota ok. 2500 zł, która w znacznej części powinna być przeznaczona na pokrycie kosztów utrzymania A. R. (1). Resztę pieniędzy M. F. (1) może spożytkować na realizację kontaktów z małoletnią powódką oraz bieżące, nieplanowane wydatki.

W tym miejscu warto jeszcze odnieść się do twierdzeń pozwanego, jakoby roszczenie o podwyższenie alimentów było niedozwolone i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W ocenie Sądu nie ma możliwości wyłączenia w ugodzie mocy obowiązującej przepisów prawa (art. 138 k.r.o.). Oznacza to zatem, że roszczenie o podwyższenie alimentów było dozwolone. Ponadto, strona pozwana działająca przez profesjonalnego pełnomocnika, nie wskazała, jakie zasady współżycia społecznego miałoby zostać naruszone. Wprawdzie także w ocenie Sądu N. R. (1) poprzez uniemożliwianie M. F. (1) kontaktów z córką postępuje w sposób, który nie służy żadnej ze stron procesu, niemniej uprawnioną do alimentów jest małoletnia A. R. (1), a nie jej matka. Oczywiste jest dla Sądu, że niespełna (...) letnie dziecko nie ma wpływu na to, w jaki sposób postępuje jego matka. Twierdzenia pozwanego w tym zakresie są zatem zdaniem Sądu nietrafione.

Wobec powyższego Sąd doszedł do przekonania, że w okresie od wytoczenia powództwa do dnia orzekania o obowiązku alimentacyjnym pozwany będzie zobowiązany do partycypowania w kosztach utrzymania dziecka w kwocie po 1000 zł miesięcznie, a od dnia 6 września 2024 roku, tj. od dnia wyrokowania, w kwocie po 1600 zł miesięcznie, w miejsce kwoty 600 zł miesięcznie, ustalonej na mocy ugody zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 22 stycznia 2019 roku przed notariuszem A. M. w B., której Sąd Rejonowy XII Wydział Cywilny w B. nadał klauzulę wykonalności w dniu 8 marca 2019 roku w sprawie o sygnaturze akt (...).

W punkcie drugim wyroku Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie uznając, że dalsza kwota tytułem alimentów nie znajduje uzasadnienia w realiach niniejszej sprawy. W ocenie Sądu strony powinny dzielić się kosztami utrzymania dziecka po połowie.

W punkcie trzecim wyroku Sąd nie obciążył małoletniej powódki kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa oraz kosztami procesu.

W punkcie czwartym wyroku Sąd korzystając z dyspozycji art. 102 k.p.c. oraz kierując się zasadą słuszności nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi oraz kosztami procesu w sprawie, uznając, że pozwany jest obecnie obciążony obowiązkiem zapłaty zaległych alimentów na rzecz córki i w ocenie Sądu na ten cel, powinien przeznaczyć posiadane przez siebie środki.

W punkcie piątym wyroku Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w punkcie pierwszym na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Natalia Żurawska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Barbara Trokowska-Stempnik
Data wytworzenia informacji: