Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1908/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K.

I. W dniu 12 sierpnia 2021 roku w T. przy ulicy (...) posiadał wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii substancję psychotropową w postaci amfetaminy 0,54 grama netto,

- tj. czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, z tym ustaleniem, że czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi, tj. występek z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

II. W dniu 12 sierpnia 2021 roku w T. przy ulicy (...) kierował po drodze publicznej w ruchu lądowym pojazdem m-ki B. o nr rej. (...) będąc pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o stężeniu 210,9 ng/ml,

- tj. czyn z art. 178a § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 12 sierpnia 2021 roku około godz. 21:00 M. K. kierując pojazdem m-ki B. o nr rej. (...) został zatrzymany do kontroli drogowej w T. przy ulicy (...). Mężczyzna był pod wpływem substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o stężeniu 210,9 ng/ml. Nadto posiadał przy sobie substancję psychotropową w postaci amfetaminy o wadze 0,54 grama netto.

wyjaśnienia M. K.

28-30, 103-105, 129v

protokół badania śliny

5-6

protokół przeszukania osoby

9-11

protokół oględzin rzeczy

14

opinia z badań kryminalistycznych

59-66

Opinia z przeprowadzonych badań chemicznych

110-111v

M. K. był karany sądownie na mocy wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 10 lutego 2020 roku, sygn. akt VIII K 1125/19 za występek z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, na karę ograniczenia wolności.

karta karna

94

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia M. K.

Oskarżony konsekwentnie przyznawał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Zgromadzony materiał dowodowy w postaci protokołów przeszukania osoby, oględzin ujawnionej przy oskarżonym substancji, a także opinii z przeprowadzonych badań chemicznych oraz opinii z badań kryminalistycznych nie pozostawia wątpliwości co do tego, iż oskarżony nie tylko kierował samochodem osobowym pod wpływem substancji psychotropowej, a także, iż posiadał przy sobie amfetaminę.

Protokół oględzin, opinia fizykochemiczna,

Sąd nie ma wątpliwości co do wiarygodności dowodów w postaci protokołów badania śliny, przeszukania osoby oraz oględzin rzeczy, a także karty karnej, bowiem są to dokumenty urzędowe. Nie ma także podstaw, by kwestionować treść opinii z badań chemicznych oraz opinii z badań kryminalistycznych. Są one kompleksowe i spójne, a zawarte w nich wnioski poparte badaniami opartymi na specjalistycznej wiedzy, którą dysponują wydające je osoby.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

M. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 178a §1 kk penalizuje przestępstwo prowadzenia w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego pojazdu mechanicznego. Jest to przestępstwo formalne i polegają na samym prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Sam fakt prowadzenia pojazdu w takim stanie pociąga za sobą odpowiedzialność, chociażby pojazd był prowadzony prawidłowo i nie sprowadził konkretnego niebezpieczeństwa (wyr. SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, SMO 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, GSiP 1966, Nr 8, s. 6). Pojazd mechaniczny o którym mowa w ww. przepisie należy rozumieć jako " każdy pojazd drogowy lub szynowy napędzany umieszczonym na nim silnikiem, jak również maszyna samobieżna i motorower. Przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk może być popełnione w każdym miejscu, gdzie odbywa się ruch pojazdów. Może być ono popełnione umyślnie w formie zamiaru bezpośredniego (dolus directus) lub ewentualnego (dolus eventualis). W kodeksie karnym, inaczej niż w przypadku stanu nietrzeźwości, nie zdefiniowano stanu pod wpływem środka odurzającego. Interpretacja tego zwrotu wzbudziła wiele wątpliwości, łącznie z kwestionowaniem jej konstytucyjności (por. W. Wróbel, Krytycznie o zaostrzeniu, s. 56–57). Brały się one z braku kryteriów, które pozwoliłyby wyznaczyć precyzyjne granice pomiędzy prawnokarnie relewantnymi stanami: odurzenia (art. 31 § 3 kk); po użyciu podobnie (jak alkohol) działającego środka (art. 87 kw); pod wpływem środka odurzającego (art. 178, 178a kk). Porządkując je według natężenia, poczynając od najsłabszego należy wymienić: stan po użyciu, stan pod wpływem środka odurzającego oraz stan odurzenia (por. szerzej P. Girdwoyń , Stan nietrzeźwości, s. 191–192). Stanem pod wpływem środka odurzającego jest taki stan, który wywołuje – w zakresie oddziaływania na ośrodkowy układ nerwowy, zwłaszcza zakłócenia czynności psychomotorycznych – takie same skutki jak spożycie alkoholu powodujące stan nietrzeźwości. Od tego stanu odróżnia się stan po użyciu środka odurzającego podobnie do alkoholu, a więc i środka odurzającego, który – w zakresie skutków – jest równoważny stanowi po użyciu alkoholu (wyr. SN z 7.2.2007 r., V KK 128/06, Legalis). Późniejsze orzeczenia potwierdzają ten kierunek interpretacji, podkreślając wyraźnie, że sąd musi nie tylko stwierdzić występowanie środka odurzającego w organizmie osoby kierującej pojazdem, ale również ustalić, czy oddziaływał na kierującego pojazdem w stopniu, który zakłócał jego czynności psychomotoryczne w sposób analogiczny do przypadku znajdowania się w stanie nietrzeźwości (por. wyr. SN z 4.10.2013 r., IV KK 136/13 oraz wyr. SN z 3.12.2014 r., II KK 219/14, Prok. i Pr. 2015, Nr 4, poz. 3.).

Przeprowadzone na podstawie próbki krwi pobranej od oskarżonego badanie toksykologiczne nie pozostawia wątpliwości, że prowadził on samochód uprzednio zażywając amfetaminę, do czego M. K. się przyznał. Poziom powyższych środków, (210,9 ng/ml) zgodnie z tym, co określono w opinii, wskazywał, iż oskarżony pozostawał pod wpływem pod wpływem substancji działających podobnie do alkoholu. Nadto M. K. kierował samochodem osobowym na ul. (...) w T., gdzie odbywa się ruch drogowy. Stwierdzić trzeba, że oskarżony zażywając amfetaminę, a następnie wsiadając za kierownicę pojazdu, był świadom, że jego psychofizyczna dyspozycja jako kierowcy może być w naturalny sposób osłabiona intoksykacją po ich zażyciu, a więc działał umyślnie, co najmniej z zamiarem ewentualnym. Biorąc pod uwagę powyższe, zachowanie M. K. należy, więc zakwalifikować jako czyn zabroniony z art. 178a § 1 kk.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

M. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje nielegalne posiadanie środków odurzających lub psychotropowych. Posiadanie w rozumieniu powyższego przepisu oznacza stan polegający na faktycznym władztwie nad rzeczą i może być wykonywane bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innej osoby. Nie jest utożsamiane z posiadaniem i dzierżeniem w rozumieniu cywilnoprawnym. Posiadanie oznacza każde, choćby krótkotrwałe, faktyczne władztwo nad rzeczą. Art. 62 ust. 3 ww. ustawy dotyczy wypadku mniejszej wagi.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy pozwolił ustalić, że M. K. swoim zachowaniem polegającym na tym, iż posiadał przy sobie substancję psychotropową w postaci amfetaminy wypełnił znamiona czynu zabronionego spenalizowanego w art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W ocenie Sądu należało przyjąć, iż czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi biorąc pod uwagę wagę zatrzymanej substancji (0,54 g), a co za tym idzie okoliczność, że nie mogła się nimi odurzyć większa ilość osób i oskarżony mógł posiadać ją na własny użytek. Tym samym Sąd zakwalifikował powyższy czyn z art. art. 62 ust. 3 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K.

I, III

I, III

Sąd uwzględnił wniosek oskarżonego, złożony w trybie art. 387 § 1 kpk w zakresie kary i uznał, biorąc pod uwagę treść art. 53 kk, iż wniosek ten jest odpowiedni odnośnie wymiaru kary.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu z art. 62 ust. 3 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd na podstawie tego przepisu orzekł wobec M. K. karę 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Z kolei uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu z art. 178a § 1 kk, na podstawie tego przepisu Sąd orzekł karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kar jednostkowych Sąd miał na uwadze przede wszystkim stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów zabronionych oraz stopień winy oskarżonego. Jako okoliczność łagodzącą Sąd poczytał fakt, że przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz, że posiadał przy sobie niewielką ilość amfetaminy. Okoliczność obciążającą stanowi uprzednia karalność oskarżonego za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

M. K.

VII, VIII, IX

I, III

Na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia orzeczonych w punktach I i III wyroku Sąd orzekł łączną karę 11 miesięcy pozbawienia wolności, zaś na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 2 lat tytułem próby.

Na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia orzeczonych w punktach I i III wyroku Sąd orzekł łączną karę 11 miesięcy pozbawienia wolności, zaś na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 2 lat tytułem próby.

Decydując o tym czy kara pozbawienia wolności ma być orzeczona w postaci bezwzględnej, czy też z warunkowym zawieszeniem jej wykonania Sąd kierował się tym w jakiej postaci kara ta osiągnie cele wobec sprawcy przestępstwa. Sąd oceniając postawę oskarżonego, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia uznał, że dla wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego nie będzie konieczne wykonanie kary. Oskarżony jest bowiem osobą młodą, krytycznie ocenił popełniony czyn zabroniony. Dlatego też w ocenie Sądu nie było potrzeby stosowania bezwzględnej kary pozbawienia wolności, natomiast kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania spełni swoje cele zarówno w zakresie prewencji ogólnej jak i szczególnej. Co prawda oskarżony był uprzednio karany sądownie, lecz orzeczona kara ograniczenia wolności została wykonana. W ocenie Sądu okres próby na poziomie 2 lat pozwoli zweryfikować pozytywną prognozę kryminologiczną postawioną oskarżonemu. M. K. musi mieć na uwadze, że wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności może zostać zarządzone w przypadku ponownego naruszenia przez niego porządku prawnego. Mając na uwadze, że oskarżony dopuścił się przestępstwa z art. 178a § 1kk pozostając pod wpływem substancji psychotropowej oraz w celu dodatkowego zweryfikowania postawy oskarżonego w okresie próby Sąd, na podstawie art. 72 § 1 pkt 5 kk zobowiązał go do powstrzymania się od używania środków odurzających.

M. K.

IV

III

Na podstawie art. 43a§2 kk Sąd orzekł od oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 5000 złotych. Orzeczenie w/w środka karnego jest obligatoryjne w stosunku do sprawców przestępstw z art. 178a§1kk, zaś wskazany powyżej przepis precyzuje, iż wysokość tego świadczenia nie może być niższa nić 5.000 zł. W/w środek karny zmierza nie tylko do wzmocnienia represji karnej związanej z karą, lecz również uświadomienia sprawcy skutków mogących powstać w wyniku zdarzenia spowodowanego przez osobę naruszającą rażąco przepisy Ustawy prawo o ruchu drogowym, a do tej kategorii niewątpliwie należy zaliczyć osoby kierujące pojazdami pod wpływem środków psychotropowych. Zakreślając wymiar tego środka sąd miał na względzie sytuację materialną oskarżonego – osiąga dochód w wysokości 3.500 zł brutto miesięcznie i nie posiada nikogo na utrzymaniu. W ocenie Sądu oskarżony jest osobą młodą i zdrową, w związku z tym nie powinien mieć problemów z pozyskaniem środków na pokrycie tegoż świadczenia.

M. K.

V, VI

III

Nadto na podstawie art. 42 § 2 kk Sąd zobligowany treścią tegoż przepisu orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat. Zakreślając wymiar tego środka karnego sąd wziął pod uwagę fakt, iż oskarżony po raz pierwszy tak rażąco uchybił przepisom dotyczącym bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Z drugiej jednak strony nie mógł tracić z pola widzenia faktu, iż oskarżony miał pełną świadomość, iż znajduje się pod wpływem środka odurzającego, jak również, że do prowadzenia pojazdu nie zmusiła go żadna nadzwyczajna okoliczność.

Na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów Sąd zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy nr (...) od 12.08.2021 roku.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K.

II

I

Kierując się treścią art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 44 § 2 kk Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci amfetaminy o masie 0,49 grama netto wraz z opakowaniem znajdujących się w magazynie (...) w B. i zarządził ich zniszczenie.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

M. K. złożył, w trybie art. 387 § 1 kpk wniosek o wydanie wobec niego wyroku skazującego bez przeprowadzenia postępowania dowodowego. Sąd, na podstawie art. 387 § 1 i 2 kpk przychylił się do powyższego wniosku, albowiem okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości, a cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nie przeprowadzenia rozprawy w całości.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

X

Mając na uwadze zapadłe w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie Sąd, na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł tytułem opłaty, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o opłatach w sprawach karnych oraz kwotę 708,96 zł tytułem wydatków poniesionych od chwili wszczęcia postępowania. Oskarżony pracuje zarobkowo i będzie w stanie uiścić powyższe należności bez uszczerbku dla kosztów własnego utrzymania.

Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński