Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Przewodniczący:

Sędzia Marek Tyciński

Protokolant:

sekr.sądowy

Formularz UK 1

Sygnatura akt

(...)

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. S.

P. S. został oskarżony o to, że:

1. W okresie od dnia 1 września do 20 września 2019 roku w mieszkaniu w T. przy ulicy (...), używając słów uznanych za obelżywe, kierował groźby karalne pozbawienia życia pod adresem B. I. (1) w ten sposób, że przy użyciu broni, na którą ma pozwolenie pozbawi jej życia, czym wzbudził u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk

2. W dniu 15 września 2019 roku w tym samym miejscu, kierował groźby karalne pozbawienia życia pod adresem P. P. i jego małoletniej siostry K. P., czym wzbudził u pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk

3. W dniu 17 września 2019 roku w tym samym miejscu, kierował groźby karalne pozbawienia życia, poprzez podpalenie B. I. (2), jej małoletniej córki K. P. oraz syna P. P., czym wzbudził w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

P. S. jest synem właściciela domku gospodarczego położonego przy ul. (...) w T. i zamieścił na (...) ogłoszenie, iż chce wynająć powyższy budynek. W marcu 2019 roku na powyższe ogłoszenie odpowiedziała B. I. (2), która była zainteresowana zamieszkaniem w powyższym domku wraz ze swoimi dziećmi - K. P. i P. P.. Najemcy wprowadzili się do budynku na początku kwietnia 2019 roku. Wówczas B. I. (2) wpłaciła P. S. kwotę 150 zł tytułem zaliczki. Następnie wyjechała z Polski, nie uiszczając najemcy czynszu. Po powrocie do Polski P. S. wielokrotnie przychodził do należącego do siebie domku, by uzyskać od B. I. (2) czynsz. Wynajmująca każdorazowo informowała go o zwłoce w płatności. Ostatecznie P. S. umówił się z B. I. (2), że w dniu 26 sierpnia 2019 roku przekaże mu kwotę 2.000 zł tytułem pokrycia części kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania. Do przekazania pieniędzy nie doszło, ale wynajmująca zadeklarowała w rozmowie telefonicznej, że wyprowadzi się z zajmowanego mieszkania z końcem sierpnia 2019 roku. 28 sierpnia 2019 roku B. I. (2) wezwała na miejsce patrol Policji twierdząc, że do zajmowanego przez nią mieszkania wtargnął właściciel, lecz nie zastano go na miejscu. Do następnego spotkania doszło 1 września 2019 roku. Wówczas B. I. (2) poprosiła, by P. S. zgodził się na opuszczenie przez nią mieszkania 15-17 września 2019 roku. Do tego czasu doszło pomiędzy nimi do kilku spotkań na terenie posesji. 10 września 2019 roku P. S. przyszedł do mieszkania, by spisać wartości liczników wody i prądu. Wówczas zwrócił P. P. i K. P. uwagę, że zużywają duże ilości wody. 16 września 2019 roku B. I. (2) złożyła zawiadomienie o kierowaniu przez P. S. wobec niej i jej dzieci gróźb karalnych. 17 września 2019 roku P. S. udał się do należącego do niego budynku, by sprawdzić czy lokatorzy je opuścili. towarzyszyli mu sąsiedzi - A. S. i W. K.. B. I. (2) nie zgodziła się, by P. S. wszedł do wynajmowanego przez nią budynku wraz z towarzyszącymi mu osobami. Najemca powiedział B. I. (2), że "jego ojciec woli spalić mieszkanie niż dać dziadom". Kobieta wezwała na miejsce patrol Policji. Przybyli na miejsce funkcjonariusze wylegitymowali strony i ustalili, że B. I. (2) nie chce opuścić mieszkania należącego do ojca P. S.. Wynajmująca sporządziła oświadczenie zgodnie z którym zobowiązała wyprowadzić się z mieszkania do 29 września 2019 roku.

wyjaśnienia P. S.

39-42, 181-181v

zeznania A. R.

71-72, 207v

zeznania K. K.

118, 207v

zeznania K. M.

122, 207v-208

zeznania M. W. (1)

16, 209

zeznania A. F. (S.)

57-59, 209-209v

zeznania W. K.

62, 209v

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. S.

P. S. został oskarżony o to, że:

1. W okresie od dnia 1 września do 20 września 2019 roku w mieszkaniu w T. przy ulicy (...), używając słów uznanych za obelżywe, kierował groźby karalne pozbawienia życia pod adresem B. I. (1) w ten sposób, że przy użyciu broni, na którą ma pozwolenie pozbawi jej życia, czym wzbudził u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk

2. W dniu 15 września 2019 roku w tym samym miejscu, kierował groźby karalne pozbawienia życia pod adresem P. P. i jego małoletniej siostry K. P., czym wzbudził u pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk

3. W dniu 17 września 2019 roku w tym samym miejscu, kierował groźby karalne pozbawienia życia, poprzez podpalenie B. I. (2), jej małoletniej córki K. P. oraz syna P. P., czym wzbudził w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona,

tj. o czyn z art. 190 § 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

P. S. w okresie od dnia 1 września do 20 września 2019 roku w mieszkaniu w T. przy ulicy (...), używając słów uznanych za obelżywe, kierował groźby karalne pozbawienia życia pod adresem B. I. (1) w ten sposób, że przy użyciu broni, na którą ma pozwolenie pozbawi jej życia, czym wzbudził u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona. Następnie w dniu 15 września 2019 roku w tym samym miejscu, kierował groźby karalne pozbawienia życia pod adresem P. P. i jego małoletniej siostry K. P., czym wzbudził u pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona. Natomiast w dniu 17 września 2019 roku w tym samym miejscu, kierował groźby karalne pozbawienia życia, poprzez podpalenie B. I. (2), jej małoletniej córki K. P. oraz syna P. P., czym wzbudził w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że groźba może zostać spełniona.

Jak wyżej

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia P. S.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za generalnie wiarygodne. Analiza materiału dowodowego zgromadzonego zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i jurysdykcyjnego nie potwierdziła, iż oskarżony miał kierować pod adresem pokrzywdzonych groźby karalne. Wskazać trzeba, że oskarżony przyznał, iż we wrześniu 2019 roku często przychodził do mieszkania, które wynajmowali pokrzywdzeni, niemniej jednak wskazał, że miało to na celu wyegzekwowanie od B. I. (2) zaległości w opłatach. Podkreślenia wymaga, że pokrzywdzona nie kwestionowała faktu, iż rzeczywiście nie uiszczała tychże opłat. Wyjaśnienia oskarżonego są więc zgodne z zeznaniami A. F., W. K., a także depozycjami funkcjonariuszy policji, którzy brali udział w interwencjach Policji. Nikt z powyższych świadków nie słyszał, by oskarżony wypowiadał groźby karalne, zaś zeznania pokrzywdzonych stanowią dowody osamotnione. Zaznaczyć trzeba, że nawet świadek M. W. (2), który miał bezpośrednio uczestniczyć w sytuacji podczas której oskarżony groził pokrzywdzonym, nie potwierdził tej okoliczności.

zeznania A. F. (S.)

Sąd uznał zeznania powyższego świadka za wiarygodne. Są one wyważone i pokrywają się z polegającymi na prawdzie wyjaśnieniami oskarżonego. Wskazać trzeba, że świadek podała jedynie okoliczności, które zaobserwowała i przytoczyła słowa, które wypowiedział oskarżony. Sąd nie ma więc wątpliwości co do obiektywizmu ww. świadka.

zeznania M. W. (1)

Z depozycji powyższego świadka wynika jedynie, że słyszał od B. I. (2), że oskarżony miał kierować wobec niej groźby karalne, lecz, wbrew twierdzeniom pokrzywdzonej, nie był świadkiem wypowiedzi P. S. zawierającym groźby. Sąd ocenił zeznania powyższego świadka jako wiarygodne i obiektywne.

zeznania W. K.

Sąd nie dostrzega podstaw, by uznać zeznania powyższego świadka za niewiarygodne. Podał on, iż nie słyszał, by oskarżony kierował do pokrzywdzonej jakiekolwiek groźby karalne.

Sąd postrzega jako wiarygodne zeznania funkcjonariuszy Policji, którzy uczestniczyli w interwencjach z udziałem stron - A. R., K. K. i K. M.. Ich depozycje są spójne i obiektywne. Nie wynika z nich, by w ich obecności oskarżony kierował pod adresem pokrzywdzonych groźby, ani że powodem interwencji były groźby. Wskazać trzeba, że podczas interwencji mającej miejsce w dniu 17 września 2019 roku funkcjonariusze ustalili, iż motywem "wizyt" oskarżonego u B. I. (2) było odzyskanie zaległości w opłatach oraz brak zgody na opuszczenie przez nią mieszkania.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania B. I. (2)

Sąd nie dał wiary zeznaniom pokrzywdzonej, albowiem stanowią one dowód osamotniony. Biorąc pod uwagę okoliczności niniejszej sprawy, a więc istnienie długu pokrzywdzonej wobec oskarżonego i konflikt wobec braku zgody na opuszczenie mieszkania, nie ulega wątpliwości, że pokrzywdzona miała motyw, by obciążyć oskarżonego. Podkreślenia wymaga, że zarówno wskazany przez pokrzywdzoną świadek M. W. (2), jak i funkcjonariusz Policji, który przeprowadził interwencję w dniu 17 września 2019 roku nie potwierdzili, iż oskarżony kierował groźby karalne pod adresem B. I. (2). Wskazać trzeba, że podczas przesłuchania na rozprawie pokrzywdzona wyraźnie chciała uniknąć konfrontacji z oskarżonym i nie chciała w jego obecności składać zeznań podając jako powód, że "nie chce na niego patrzeć". Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd uznał zeznania pokrzywdzonej za niewiarygodne.

zeznania K. P., zeznania P. P.

Analogicznie Sąd ocenił zeznania pozostałych pokrzywdzonych - dzieci B. I. (2). Zdaniem Sądu ich depozycje jedynie miały uwiarygodnić wersję wydarzeń zaprezentowaną przez matkę, przy czym również nie znajdują potwierdzenia w żadnych obiektywnych dowodach. Tym samym Sąd uznał zeznania powyższych pokrzywdzonych za niewiarygodne.

płyta CD z nagraniem audio

Sąd uznał, iż powyższy dowód nie przyczynił się do dokonania ustaleń faktycznych na gruncie niniejszej sprawy, albowiem nagranie to nie zawiera żadnych informacji istotnych z punktu widzenia rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. W ocenie sądu fragment dotyczący spalenia mieszkania de facto oskarżonego stanowi jedynie cytat z wypowiedzi ojca oskarżonego i nie zawiera groźby w stosunku do pokrzywdzonych

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

I

P. S.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

W ocenie Sądu analiza materiału dowodowego zgromadzonego w toku niniejszego postępowania nie dała podstaw do uznania oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów. Przede wszystkim Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne. Nie ulega wątpliwości, że B. I. (2) miała motyw, by obciążać ww. swoimi zeznaniami, albowiem ciążył na niej dług z tytułu zaległości w czynszu, a także nie chciała opuścić mieszkania należącego do ojca oskarżonego. Okolicznością bezsporną jest, że oskarżony przychodził do wynajmowanego przez nią lokum, bowiem chciał odzyskać pieniądze, które należały się jego ojcu. Jednocześnie zarówno jej zeznania, jak i zeznania K. P. i P. P. są dowodami osamotnionymi, które nie korespondują zarówno z zeznaniami M. W. (2), jak i funkcjonariuszy Policji, którzy, zdaniem B. I. (2), mieli owe groźby słyszeć. Okoliczności wskazanych w zarzutach nie potwierdzili także inni świadkowie przesłuchani w toku postępowania. Dlatego też Sąd uznał, iż nie ma podstaw, by przypisać oskarżonemu winę za zarzucane mu czyny.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Kierując się treścią art. 632 pkt 2 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od opłaty, zaś kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

Podpis