Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1448/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. S. (1)

w okresie od 9 sierpnia 2019r. do 4 września 2019r. w T. uporczywie nękała N. M. (1) i jej siostrę K. L. (1) poprzez wykonywanie połączeń telefonicznych do ich przełożonych, natarczywe obserwowanie, jeżdżenie za pokrzywdzonymi czym wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucia zagrożenia

w dniu 4 września 2019r w T. przy ul. (...) groziła N. M. (1) i jej siostrze K. L. (1) pozbawieniem życia, przy czym groźby te wzbudziły w pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. S. (1) poznała K. L. (1) w czerwcu 2018 roku kiedy byłą w barze (...). Od tego czasu regularnie pojawiała się w barze. Po miesiącu kontakt pomiędzy kobietami się urwał. K. S. (1) w dniu 25 listopada 2018 roku pojawiła się u K. L. (1) pod domem. Oświadczyła, że uciekła od partnera, który ją bił. Wtedy K. L. (1) zaproponowała jej mieszkanie. Przez pewien okres K. S. (1) mieszkała wraz z N. M. (1) i jej siostrą K. L. (1). K. S. (2) opowiadała koleżankom o swojej sytuacji w domu, mężu, który się nad nią znęca i bije i poprosiła je o pomoc. Po dwóch miesiącach wyprowadziła się bez powodu. Potem pojawiała się sporadycznie u sióstr w domu. W maju 2019 roku ponownie przyszła i zapytała czy K. L. (1) złożyła zeznania w sprawie o przyznanie jej praw do dzieci. Chciała aby poświadczyła w Sądzie, że K. S. (1) jest dobrą matką. K. L. (1) nie zgodziła się. Mimo to dostała wezwanie z Sądu na dzień 9 sierpnia 2019 roku. Przed rozprawą K. L. (1) ponownie oświadczyła K. S. (1), że nie poświadczy nieprawdy w Sądzie. Wówczas rozpoczął się konflikt pomiędzy kobietami. W sierpniu 2019 roku K. S. (1) zaczęła podjeżdżać pod blok N. M. (2), dzwoniła domofonem, wykonywała połączenia telefoniczne, odgrażała się, że nie odpuści, że zapłaci za to co zrobiła. Korzystała wówczas z telefonu o nr (...). Jednocześnie opowiadała innym osobom o niewłaściwym zachowaniu K. L. (1) oraz N. M. (1).

W dniu 13 sierpnia 2019 roku K. S. (1) ponownie pojawiła się pod domem K. L. (1). Do podobnej sytuacji doszło w dniu 17 sierpnia 2019 roku.

W dniu 4 września 2019 roku K. S. (1) zjawiła się pod domem K. L. (1). Siedziała jako pasażerka w ciemnym B., które krążyło po okolicy. Gdy K. L. (1) i N. M. (1) wsiadały do swojego samochodu B. szybko podjechało a K. S. (1) ręka wykonała gest podcinania gardła. Obie kobiety bojąc się o swoje życie i zdrowie szybko udały się do (...) T. Ś. i poprosiły o pomoc.

wyjaśnienia K. S.

78-80

zeznanie N. M.

2-3, 27, 116-117, 170

zeznanie K. L.

7-8, 28, 53-54, 113-114, 171

zeznanie A. C.

31-32

zeznanie E. L.

35-36

zeznanie S. M.

40-41

zeznanie C. S.

48-50

zeznanie M. S.

58-59

zeznanie P. N.

71-72

zeznanie M. R.

86-88

wykaz interwencji

23

wykaz połączeń operatora (...)

84-85,93-94

K. S. (1) nie była dotychczas karana sądownie.

karta karna

69

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia K. S. w części

wyjaśnienia wiarygodne w części w jakiej oskarżona przyznała, że dzwoniła do przełożonych pokrzywdzonych a także, że telefonowała do nich z numeru(...)

zeznanie N. M., K. L.

Zdaniem Sądu zeznania pokrzywdzonych N. M. (1) i K. L. (1) zasługują na danie im wiary. Pokrzywdzone nie były zainteresowane tylko przedstawieniem oskarżonej w niekorzystnym świetle w taki sposób, aby została ona ukarana przez Sąd. Ich zeznania są jasne i logiczne. Świadkowie w sposób dokładny przedstawiły okoliczności przedmiotowej sprawy, zachowanie oskarżonej a także istniejący konflikt z oskarżoną. Zdaniem Sądu nie ma żadnego racjonalnego powodu aby pokrzywdzone zeznawały nieprawdę lub bezpodstawnie pomawiały oskarżonego.

zeznanie E. L., A. C., S. M., C. S., M. S., P. N.

zeznania świadków są jasne, spójne i logiczne, świadkowie przedstawili znane im okoliczności związane z wiadomościami otrzymanymi z telefonu oskarżonej, sąd nie znalazł podstaw do ich kwestionowania. Świadek A. C. (2) o sytuacji wie z opowiadań K. L. (1) i jej siostry. Świadek potwierdziła, że około 15 sierpnia 2019 roku widziała ciemny pojazd marki B., w którym znajdowało się dwóch mężczyzn a wcześniej byli oni w towarzystwie oskarżonej. Świadek E. L. (2) widziała sms-y, które pokrzywdzone otrzymywały od oskarżonej, z których wynikało, że pokrzywdzone pożałują tego, że nie trzymają z oskarżoną. Świadek potwierdziła, że słyszała, że oskarżona dzwoni do przełożonych pokrzywdzonych i opowiada, że K. L. (1) pije w pracy alkohol i przynosi narkotyki. Świadek potwierdziła, że pokrzywdzone opowiadały jej, że oskarżona je śledzi, jeździ za nimi samochodem a raz groziła im wykonując ruch podcięcia gardła. Świadek wskazała również, że w czasie gdy przebywała u K. i N. w domu kilkukrotnie widziała oskarżoną pod blokiem. Świadek S. M. (2) potwierdziła, że w sierpniu 2019 roku zadzwoniła do niej kobieta przedstawiająca się jako K., która opowiadała jej o zachowaniu K. L. (1) i spożywaniu przez nią alkoholu w miejscu pracy, tj. na stacji paliw przy ul. (...) w T.. Świadek wskazała, że K. L. (1) przedstawiła jej swoją wersję zdarzeń, opowiadała o zachowaniu oskarżonej. Świadek C. S. (2) potwierdził, że widział w lokalu (...) oskarżoną, która przychodziła do K. L. (1) oraz potwierdził, że oskarżona telefonicznie chciała postawić pokrzywdzoną w złym świetle. M. S. (3) to koleżanka K. L. (1) potwierdziła, że w sierpniu 2019 roku K. zadzwoniła do niej i oświadczyła, że razem z siostrą są nękane przez K. S. (1), która je śledzi, odgraża się, że je zniszczy. Świadek P. N. (2) potwierdził, że pokrzywdzone zwierzały mu się, że oskarżona im grozi, że je pozabija, że pisze do nich wiadomości sms, i wydzwania do ich pracodawców.

zeznanie M. R.

zeznania świadka są jasne i spójne, nie wniosły one jednak nic istotnego dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, Świadek M. R. (2) wskazał, że telefon o nr (...) należ do niego ale korzysta z niego K. S. (1). Świadek nie znał powodów nieporozumień pomiędzy oskarżona a pokrzywdzonymi.

wykaz interwencji, wykaz połączeń

dokumenty nie kwestionowane przez strony

karta karna

dokument urzędowy

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia K. S.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej w części w jakiej nie przyznała się do popełnienia zarzucanych czynów i kwestionowała swoją winę albowiem w tym zakresie są one sprzeczne z innymi dowodami zgromadzonymi w przedmiotowej sprawie w tym z jasnymi i konsekwentnymi zeznaniami pokrzywdzonych, którym Sąd dał wiarę. Wyjaśnienia oskarżonej Sąd uznał za realizowaną przez nią linię obrony zmierzającą do umniejszenia winy lub uniknięcia odpowiedzialności karnej.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn sprawcy wypełniający znamiona występku stypizowanego w art. 190a§ 1 kk ma polegać na „nękaniu”. Ze słownikowej definicji tego terminu wynika, że nękać to „ustawicznie dręczyć, trapić, niepokoić (czymś) kogoś; dokuczać komuś, nie dawać chwili spokoju” ^, czy „bezustannie niepokoić, gnębić, prześladować kogoś; nie dawać wytchnienia, spokoju; trapić”. Znamię czasownikowe wyczerpuje zatem tylko te sytuacje, w których sprawca sprawia przykrość pokrzywdzonemu czy krzywdzi go. W pojęciu nękania mieści się także powtarzalność zachowań sprawcy. Do wypełnienia tego znamienia co do zasady nie wystarczy bowiem jednorazowe zachowanie sprawcy. Wydaje się, że nękanie przede wszystkim oddziałuje na sferę psychiczną (emocjonalną) pokrzywdzonego. Nie oznacza to jednak, że nie może także polegać na oddziaływaniach czysto fizycznych, typowo polegających na różnego rodzaju naruszeniach nietykalności cielesnej, ale mogących także odpowiadać spowodowaniu uszczerbku na zdrowiu lub rozstroju zdrowia w różnym stopniu. Do dokonania przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. niezbędne jest nastąpienie skutku w postaci wzbudzenia poczucia zagrożenia lub odczuwania pewnego dyskomfortu przez pokrzywdzonego (istotne naruszenie prywatności). Pokrzywdzony ma czuć się zagrożony, zaś owo poczucie zagrożenia powinno było uzasadnione okolicznościami. W odniesieniu zaś do drugiego wskazanego przez ustawodawcę skutku należy zauważyć, że do wypełnienia znamion przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. nie wystarcza samo naruszenie prywatności. Musi być ono istotne. Prywatność sama w sobie, niezależnie od konkretnej naruszonej jego sfery, jest dobrem na tyle istotnym, że każde jej naruszenie jest istotne.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd uznał, iż bezsprzecznie oskarżona swoim zachowaniem wypełniła znamiona wyżej opisanego przestępstwa, dlatego też Sąd uznał ją za winną popełnienia czynu zarzucanego w akcie oskarżenia.

Bezsprzecznie w okresie od 9 sierpnia 2019 roku do 4 września 2019 roku oskarżona dopuściła się wielu, powtarzalnych zachowań polegających na nękaniu K. L. (1) i N. M. (1), oddziaływujących na ich sferę emocjonalną oraz wzbudzających w nich poczucie zagrożenia. Oskarżona wbrew woli pokrzywdzonych, nie tylko przesyłała jej wiele wiadomości sms ale i wielokrotnie dzwoniła do nich oraz obserwowała, jeździła za nimi.

Tym samym swoim zachowaniem wypełniła znamiona występku z art. 190a § 1 kk.

Zgodnie z 190 § 1 kk, kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeśli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Powołany przepis nie specyfikuje przestępstw, których zapowiedź warunkuje odpowiedzialność karną sprawcy (por. wyrok SN z 22.07.2010 r., III K 35/10). Penalizuje on zatem w szczególności groźby, które stanowią zapowiedź pozbawienia życia lub zdrowia adresata. Bez znaczenia pozostaje przy tym konkretny cel przyświecający sprawcy przy formułowaniu groźby, a nawet istnienie zamiaru jej realizacji (por. wyrok SN z 3.04.2008 r., IV K 471/07). Wystarczy, że wyrażając groźbę, sprawca chce albo przynajmniej godzi się na wywołanie u pokrzywdzonego uzasadnionej obawy jej realizacji. Co istotne, stan obawy pokrzywdzonego podlega determinacji z perspektywy tej osoby, niezależnie od obiektywnego niebezpieczeństwa realizacji groźby (zob. wyrok SN z 9.12.2002 r., IV KKN 508/99). Stan obawy powinien przy tym przystawać do zewnętrznych okoliczności, skoro w świetle art. 190 § 1 kk, powinien on być uzasadniony (zob. wyrok SA w Krakowie z 4.07.2002 r., II AKa 163/02).

Podkreślić przy tym należy, że "groźba może być wyrażona za pomocą wszystkich środków mogących przekazać do świadomości odbiorcy jej treść. Zapowiedź popełnienia przestępstwa może więc być dokonana ustnie, na piśmie, ale także za pomocą gestu czy też innego zachowania (np. wyjęcia niebezpiecznego narzędzia i pokazania, jaki zostanie zrobiony z niego użytek)"- A. Z., Z. 2006, Komentarz do art. 190 Kodeksu karnego. Podobnie w tej kwestii wypowiada się M. M., stwierdzając, iż "forma groźby nie ma znaczenia. Groźba może być wyraźna lub dorozumiana. Grozić można słowem, gestem lub innym zachowaniem się, które w zamiarze grożącego ma być zrozumiane jako groźba popełnienia przestępstwa i w rzeczywistości może być tak zrozumiana" (Marek Mozgawa, Komentarz do art. 190 Kodeksu karnego, LEX 2012).

W ocenie Sądu swoim zachowaniem w dniu 4 września 2019 roku K. S. (1) wyczerpała dyspozycję art. 190 § 1 k.k. Odnosząc się do strony podmiotowej czynu stwierdzić należy, iż oskarżona dopuścił się go umyślnie. Działał bowiem jednoznacznie w zamiarze bezpośrednim. Oskarżony dokonał przypisane mu przestępstwo w sposób zawiniony. Na niekorzyść oskarżonej przemawiało to, że działania swe skierowała przeciwko jednemu z podstawowych dóbr pozostających pod ochroną prawa, tj. wolności człowieka. Nie bez znaczenia z omawianego punktu widzenia było również to, że przedmiotowe przestępstwo popełniła na szkodę osób pozostających z nią w konflikcie, a więc jej działaniom przyświecał konkretny cel – działanie na szkodę pokrzywdzonych. Jedyną okolicznością dostrzeżoną przez Sąd, która świadczy na korzyść sprawcy, jest jej uprzednia niekaralność.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S. (1)

I

I

Wymierzona oskarżonej kara 8 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu oskarżonej a przede wszystkim spełni swą rolę w zakresie prewencji ogólnej i indywidualnej, wymierzona kara jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonej na przyszłość.

K. S. (1)

II

II

Wymierzona oskarżonej kara 5 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym jest odpowiednia do stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynu

K. S. (1)

III

I, II

Na mocy art. 85 § 1 i art. 86 § 1 kk w miejsce orzeczonych powyżej kar jednostkowych wymierzono oskarżonej karę łączną 1 roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Zdaniem Sądu wymierzona kara w odpowiednim stopniu uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynów, zawinienie oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze jakie ma odnieść w stosunku do sprawcy.

Orzeczona wobec oskarżonej kara mieści się w granicach ustawowego zagrożenia wskazanego w przepisach ustawy karnej a jednocześnie nie razi surowością. Zdaniem Sądu właśnie taka kara będzie stanowiła dla oskarżonej wystarczającą dolegliwość i jednocześnie będzie przestrogą przed podobnym postępowaniem w przyszłości.

Jako okoliczność łagodzącą uznano wcześniejszą niekaralność

K. S. (1)

V

I, II

na podstawie art. 46 § 1 kk orzeczono wobec oskarżonej środek kompensacyjny w postaci obowiązku zapłaty kwot po 1.000 złotych na rzecz pokrzywdzonych jako częściowe zadośćuczynienie za doznane krzywdy psychiczne

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S. (1)

IV

I, II

wobec oskarżonej orzeczono środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzonymi w jakikolwiek sposób oraz zbliżania się do nich na odległość nie mniejszą niż 100 metrów na okres 3 lat. Orzeczenie tego środka ma zapewnić spokój i komfort psychiczny pokrzywdzonym.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tj. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223, z późn. zm.) należało zasądzić od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w całości. Według danych zawartych w aktach sprawy oskarżona jest w stanie uiścić koszty procesu bez uszczerbku w kosztach niezbędnego utrzymania. Nie ujawniły się również żadne okoliczności, w rozumieniu art. 624 § 1 k.p.k. przemawiające za zwolnieniem oskarżonej z ponoszenia tych kosztów.

Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński