Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący : Sędzia SR Marcin Czarciński

Protokolant : st. sekr. sąd. Iwona Zielińska

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej M. Barskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26.03.2018 r. w Toruniu

sprawy

K. K.

urodzonego (...) w S.

syna W. i J. z d. D.

skazanego prawomocnymi orzeczeniami:

1.  Sądu Rejonowego w Szczytnie w sprawie II K 53/12 z dnia 6 marca 2012r. za przestępstwo z art. 178a§ 1 kk popełnione w dniu 10 maja 2011r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 4 lat tytułem próby, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, zaliczenie zatrzymania w okresie od 6 do 7 stycznia 2012r.;

2.  Sądu Rejonowego w Szczytnie w sprawie II K 605/13 z dnia 19 grudnia 2013r. za przestępstwa z art. 289§ 2 kk popełnione w dniu 26/27 lipca 2013r. i 24 sierpnia 2013r. na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu zatrzymania w sprawie od 26 sierpnia 2013r. do 28 sierpnia 2013r.;

3.  Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 1228/16 z dnia 20 grudnia 2016r. za przestępstwa z art. 279 § 1 kk i z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem zatrzymania od dnia 26 do 27 czerwca 2016r. (2 dni),

4.  Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 826/17 z dnia 4.10.2017 r. za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 kk na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności,

o r z e k a :

I.  na podstawie art. 86 § 1 kk, 87 § 1 kk, art. 89 § 1 b kk i art. 91 § 2 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach II K 53/12, II K 605/13, II K 1228/16 i II K 826/17 orzeka karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

II.  stwierdza, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w jednostkowych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu,

III.  na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza okres 2 dni zatrzymania w okresie od 6 do 7 stycznia 2012 r. w sprawie Sądu Rejonowego w Szczytnie II K 53/12, zatrzymanie od dnia 26 sierpnia 2013r. do 28 sierpnia 2013 r. w sprawie Sądu Rejonowego w Szczytnie II K 605/13, oraz zatrzymanie w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu II K 1228/16 od dnia 26.06.2016 r. godz. 05.25 do 27.06.2016 r. godz. 14.05.,

IV.  zasądza od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Toruniu - na rzecz adw. M. R. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu,

V.  kosztami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1125/17

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2017 roku do Sądu Rejonowego w Toruniu wpłynęło pismo administracji Aresztu Śledczego w T. o rozważenie możliwości wydania wyroku łącznego wobec K. K..

Sad Rejonowy ustalił, że K. K. został skazany wyrokami:

5.  Sądu Rejonowego w Szczytnie w sprawie II K 53/12 z dnia 6 marca 2012r. za przestępstwo z art. 178a§ 1 kk popełnione w dniu 10 maja 2011r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 4 lat tytułem próby, środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat, zaliczenie zatrzymania w okresie od 6 do 7 stycznia 2012r.;

6.  Sądu Rejonowego w Szczytnie w sprawie II K 605/13 z dnia 19 grudnia 2013r. za przestępstwa z art. 289§ 2 kk popełnione w dniu 26/27 lipca 2013r. i 24 sierpnia 2013r. na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem okresu zatrzymania w sprawie od 26 sierpnia 2013r. do 28 sierpnia 2013r.;

7.  Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 1228/16 z dnia 20 grudnia 2016r. za przestępstwa z art. 279 § 1 kk i z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem zatrzymania od dnia 26 do 27 czerwca 2016r. (2 dni),

8.  Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 826/17 z dnia 4.10.2017 r. za przestępstwo z art. 178a § 1 i 4 kk na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności,

K. K. od 7 czerwca 2017 roku odbywa kary pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym B. - F.. Zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej określane jest jako poprawne. K. K. był siedem razy nagrodzony regulaminowo, nie był karany dyscyplinarnie. Był zatrudniony nieodpłatnie na stanowisku pomocnika kucharza. Do popełnionych przestępstw ma stosunek krytyczny.

Z pisma Zakładu Karnego w B. – F. wynika, że aktualnie K. K. odbywa kary orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w Szczytnie II K 605/134, Sądu Rejonowego w Toruniu II K 1228/16 i Sądu Rejonowego w Toruniu II K 826/17. Kara orzeczona w sprawie II K 77/15 Sądu Rejonowego w Szczytnie został odbyta w okresie od 7.06.2017 r. do 3.01.2018 r.

(dowód: opinia o skazanym z ZK k. 56)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk właściwym do wydania wyroku łącznego jest Sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu. Ze względu na to, że ostatni wyrok skazujący w I instancji wydał Sąd Rejonowy w Toruniu w dniu 4 października 2017 roku właściwym do orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego będzie właśnie ten Sąd.

Z dniem 1 lipca 2015 r. nastąpiła zmiana regulacji dotyczącej m.in. wyroków łącznych. W myśl art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r ( Dz. U. z 2015 r., poz. 396 ) o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych ustaw przepisów rozdziału IX ustawy o karze łącznej, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy , chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia tej ustawy. Oznacza to, iż w przypadku skazanego należało zastosować nowe przepisy o karze łącznej obowiązujące od dnia 1 lipca 2015 r.

Warunki orzeczenia kary łącznej przewiduje art. 85 kk zgodnie, z którym jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Stosownie do § 2 art. 85 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 w całości lub części kary lub kary łączne za przestępstwa o których mowa w § 1.

Z kolei z treści art. 89 § 1 i § 1 b kk wynika, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia każdego z tych przestępstw nie był skazany na karę pozbawienia wolności i jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa; sąd orzeka karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego jej zawieszenia.

W momencie orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego K. K. był w trakcie odbywania kary 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie SR w Szczytnie II K 605/13. Karę tę K. K. odbywa od dnia 3 stycznia 2018 roku. Kolejną karą podlegającą wykonaniu jest kara 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona przez Sąd Rejonowy w Toruniu II K 1228/16, ostatnią karą jest kara 9 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona mocą wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu w sprawie II K 826/17.

Oprócz kar podlegających wykonaniu wobec oskarżonego wydany był jeszcze wyrok w sprawie II K 53/12 Sądu Rejonowego w Szczytnie gdzie wymierzono skazanemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby. Stosownie do treści art. 108 kk w sprawie nie nastąpiło zatarcie skazania.

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86 kk. Zgodnie z tym przepisem Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Z kolei zgodnie z przywołanym wyżej art. 89 § 1 b kk sąd orzeka karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, przyjmując że miesiąc kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem równa się 15 dniom kary pozbawienia wolności bez warunkowego jej zawieszenia. W niniejszej sprawie kara łączna pozbawienia wolności mogła być orzeczona w granicach od 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności (najwyższa orzeczona kara jednostkowa) do 4 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności (suma poszczególnych kar jednostkowych).

Orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

Sąd szczegółowo analizował okoliczności mające wpływ na wymiar kary łącznej - z jednej strony między innymi pozytywną opinię o skazanym z zakładu karnego, z drugiej fakt jego wielokrotnej karalności za przestępstwa o znacznej społecznej szkodliwości. Należy zauważyć, że między poszczególnymi przestępstwami były znaczne odstępy czasowe, wydawane wobec skazanego wyroki i orzekane nimi kary nie działały resocjalizacyjnie ani prewencyjnie. Skazany K. K. dopuszczał się kolejnych przestępstw przeciwko różnym dobrom chronionym prawnie.

Mając na uwadze granice w jakich mogła być orzeczona kara łączna a także kierując się powyższymi okolicznościami, głownie działającymi na niekorzyść skazanego sąd wymierzył mu karę z zastosowaniem częściowej absorpcji - karę 3 lat pozbawienia wolności, stosując zasadę częściowej absorpcji.

W ocenie Sądu nie można przyjąć jako argumenty przemawiające za zastosowaniem zasady absorpcji dane wynikające z opinii o skazanym z zakładu karnego. Z treści opinii o skazanym wynika, iż aczkolwiek proces resocjalizacji w zakładzie karnym przebiega względnie poprawnie to wskazać należy, że takie zachowanie skazanego powinno być normą w procesie resocjalizacji a nie szczególną okolicznością uzasadniającą zastosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Sąd przy orzekaniu kary łącznej uwzględnił te okoliczności a zatem miał na względzie również poprawną opinię o skazanym wskazującą na prawidłowy wpływ resocjalizacyjny dotychczasowego osadzenia skazanego w kategoriach obiektywnych i w kontekście całokształtu okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej.

Zaznaczyć również należy, że ideą wydania wyroku łącznego jest uporządkowanie sytuacji prawnej skazanego a nie działanie jedynie na korzyść skazanego w każdym aspekcie orzekania o wyroku łącznym. Trafnie tę sytuację ujął w jednym ze swoich orzeczeń Sąd Apelacyjny w Krakowie, wskazując, że nie ma żadnych podstaw by przyjmować, iż istotą kary łącznej orzekanej w wyroku łącznym jest tworzenie sytuacji korzystnej dla skazanego (vide wyrok SA w Krakowie z dnia 31 maja 2007 roku, II AKa 96/07, KZS 2007/7-8/56). W praktyce dzieje się tak najczęściej ale nie oznacza to by takie korzystne rozwiązanie musiało być stosowane i to w maksymalnym zakresie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności a także wielość przestępstw popełnionych przez skazanego Sąd uznał, iż brak jest podstaw do zastosowania zasady pełnej absorpcji a ukształtowanie kary winno opierać się o zasadę asperacji. W ocenie sadu zastosowanie w przedmiotowej sprawie wobec skazanego zasady pełnej absorpcji byłoby zbyt daleko idącą promocją jego dotychczasowego stylu życia. Nie jest to sposób na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw a popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar niż za nią przemawiać.

Sąd orzekł także, że pozostałe orzeczenia zawarte w łączonych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu 2 dni zatrzymania w okresie od 6 do 7 stycznia 2012 roku w sprawie Sądu Rejonowego w Szczytnie II K 53/12, zatrzymanie od dnia 26 sierpnia 2013 roku do 28 sierpnia 2013 roku w sprawie Sądu Rejonowego w Szczytnie II K 605/13, oraz okres zatrzymania w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu II K 1228/16 od dnia 26.06.2016 r. godz. 05.25 do 27.06.2016 r. godz. 14.05.

Ze względu na fakt, iż skazany korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu stosownie do treści § 4 ust. 1 i 2, ust. 3 oraz § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1801) zasądzono od Sądu Rejonowego w Toruniu – statio fisci Skarbu Państwa – na rzecz ustanowionego obrońcy koszty udzielonej skazanemu pomocy prawnej albowiem nie została ona opłacona w całości ani w żadnej części.

Mając na uwadze sytuację majątkową i finansową skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności wydatkami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.