Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 704/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. D. (1)

w okresie od 3 października 2020 roku do 10 października 2020 roku w T. przy ulicach (...) w sklepach (...) market, działając w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób, przy wykorzystaniu tej samej sposobności popełnił 2 umyślne wykroczenia przeciwko mieniu, tj. zabrał w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą w postaci 13 sztuk kawy L. ziarnistej o wartości jednostkowej 17,99 zł oraz 9 sztuk kawy L. mielonej o wartości jednostkowej 17,99 zł czym spowodował straty w wysokości 395,78 zł oraz zabrał w celu przywłaszczenia cudzą ruchomą w postaci 15 sztuk czekolady M. o wartości jednostkowej 12,99 zł czym spowodował straty w wysokości 194,58 zł przez co spowodował łączne straty o wartości 590,63 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 3 października około godz. 9:00 D. D. (1) wszedł na teren sklepu (...) w T. przy ul. (...). Podszedł do działu z kawami, otworzył swoją torbę i schował do niej 22 sztuk kawy. Następnie torbę zostawił przy bramce wejściowej sklepu, a sam przeszedł przez linię kas, nie dokonując żadnego zakupu. Opuszczając sklep sięgnął po pozostawioną torbę i wyszedł poza teren sklepu, nie uiszczając opłaty za zabrane produkty.

zeznania P. K.

9-10,79-80

zeznanie M. P.

49-50, 77-78, 126

zapis monitoringu z protokołoem oględzin

16, 21-24

W dniu 10 października około godz. 12:00 D. D. (1) wszedł na teren sklepu (...) w T. przy ul. (...). Skierował się w stronę regału na którym znajdowały się m.in. czekolady. Do wniesionej torby włożył 15 sztuk czekolady, a następnie z wypełnioną torbą oraz kartonikiem soku skierował się do linii kas. Przez chwilę D. D. (1) stał w kolejce do kas, jednak odłożył kartonik soku i opuścił teren sklepu, nie dokonując płatności za zabrane produkty.

zeznanie P. K.

9-10,79-80

zeznanie M. P.

49-50,77-78,126

zeznanie A. D.

14-15

zapis monitoringu z protokołem oględzin

16, 21-24

D. D. (1) był karany sądownie

karta karna

102-103

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. D. (1)

w okresie od 3 października 2020 roku do 10 października 2020 roku w T. przy ulicach (...) w sklepach (...) market, działając w krótkich odstępach czasu, w podobny sposób, przy wykorzystaniu tej samej sposobności popełnił 2 umyślne wykroczenia przeciwko mieniu, tj. zabrał w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą w postaci 13 sztuk kawy L. ziarnistej o wartości jednostkowej 17,99 zł oraz 9 sztuk kawy L. mielonej o wartości jednostkowej 17,99 zł czym spowodował straty w wysokości 395,78 zł oraz zabrał w celu przywłaszczenia cudzą ruchomą w postaci 15 sztuk czekolady M. o wartości jednostkowej 12,99 zł czym spowodował straty w wysokości 194,58 zł przez co spowodował łączne straty o wartości 590,63 zł na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

D. D. (1) nie popełnił czynu w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Toruniu w sprawie o sygn. akt II K 308/17 orzekł karę 2 lat ograniczenia wolności. Następnie zamieniono tę karę na karę pozbawienia wolności w wymiarze 365 dni.

Z uwagi na to, że art. 64 § 1 k.k. wymaga odbycia 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, należy stwierdzić, że przesłanką recydywy jest skazanie na karę pozbawienia wolności w co najmniej takim właśnie wymiarze. Musi to być kara orzeczona w wyroku, nie może być to kara zastępcza w zamian za nieuiszczoną grzywnę czy też ograniczenia wolności.

Z uwagi na to, że D. D. (1) odbywał zastępczą karę pozbawienia wolności konieczna była modyfikacja opisu czynu oraz wyeliminowanie z podstawy skazania art. 64 § 1 k.k.

karta karna

102-103

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania P. K.

Sąd dał wiarę w całości P. K. (2). Zeznania są spójne, logiczne i konsekwentne oraz zgodne z zeznaniami innych świadków oraz innymi dowodami, w szczególności z nagraniem z monitoringu.

Świadek rozpoznał D. D. (1) jako sprawcę zdarzeń z 3 i 10 października 2020 roku oraz opisał rzeczowo i konkretnie działania przez niego podjęte we wskazane dni, nie przedstawiając oskarżonego w niekorzystnym dla niego świetle

zeznanie M. P.

Sąd uznał za wiarygodne w całości zeznania M. P. (2), które były jasne i zgodne z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie. Świadek wskazał na D. D. (1) jako sprawcę kradzieży, nie mając wątpliwości po analizie monitoringu, pomimo m.in. innego ubioru oskarżonego, że jest to ta sama osoba.

Zeznania złożone przez świadka były logiczne i korespondowały z zeznaniami P. K. (2). Do czynności służbowych świadka należą oględziny monitoringu i analiza dokonywanych kradzieży, stąd zdaniem Sądu nie mogła nim kierować np. chęć odwetu oraz nadmiernego obciążania zeznaniami oskarżonego.

zeznanie A. D.

Zeznaniom A. D. (2) Sąd dał w wiarę w całości. Świadek wskazała na okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów oraz jakie przedmioty zostały ze sklepów skradzione, a także jaka była ich wartość. Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania tych zeznań – były zgodne z innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, w tym z zapisem monitoringu.

zapis monitoringu z protokołem oględzin

Zapis materiału w postaci nagrania monitoringu obejmującego wizją obszar sklepów (...) mieszczących się w T. przy ul. (...) i ul. (...) nie budzi wątpliwości co do jego autentyczności. Nie był kwestionowany przez żadną ze stron. Zapis jest możliwy do odtworzenia, czytelny i w sposób niebudzący wątpliwości umożliwia stwierdzenie, że osobą dokonującą zaboru rzeczy ze sklepów (...) był D. D. (1)

1.1.1

karta karna

Dokument urzędowy niebudzący wątpliwości co do autentyczności i rzetelności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia D. D.

Sąd uznał w całości wyjaśnienia oskarżonego D. D. (1), który nie przyznał się do popełnienia zarzuconego czynu, za niewiarygodne.

Wyjaśnienia oskarżonego są niespójne i nielogiczne oraz sprzeczne z resztą materiału dowodowego. Wersji oskarżonego o niepopełnieniu przez niego zarzucanego czynu zaprzecza w szczególności zapisu monitoringu ze sklepów (...) z dnia 3 i 10 października 2020 roku

zeznania R. J.

Zeznania spójne i jasne, świadek przedstawił znane mu okoliczności związane z kradzieżami na terenie sklepów (...) oraz metodami działania sprawców, ale nie miały one znaczenia dla ustalenia faktów.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przyjął, że zabierając ze sklepów (...) 22 sztuki kawy (w dniu 3 października 2020 roku) oraz 15 sztuk czekolady (10 października 2020 roku) oskarżony D. D. (1) dokonał zaboru wskazanych przedmiotów w celu przywłaszczenia, czym wypełnił znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 k.k.

Z uwagi na to, że oskarżony zarówno 3 października 2020 roku, jak i 10 października 2020 roku przywłaszczył sobie cudze rzeczy ruchome, których wartość nie przekraczała 500 zł, Sąd zastosował art. 12 § 2 k.k. Zgodnie z tym przepisem odpowiada jak za jeden czyn zabroniony wyczerpujący znamiona przestępstwa ten, kto w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej albo takiej samej sposobności lub w podobny sposób popełnia dwa lub więcej umyślnych wykroczeń przeciwko mieniu, jeżeli łączna wartość mienia uzasadnia odpowiedzialność za przestępstwo

W realiach rozpatrywanej sprawy między 3 a 10 października 2020 roku mieliśmy do czynienia z krótkim odstępem czasu. Przepis art. 12 k.k. nie określa, kiedy taki odstęp zachodzi, ale w orzecznictwie przyjmuje się, że jest to maksymalnie kilkanaście dni (zob. postanowienie SN z 18 września 2003 r., III KK 159/02, LEX nr 81203). Ponadto były to co najmniej dwa umyślne wykroczenia skierowanie przeciwko mieniu, a łączna wartość skradzionego mienia w kwocie 590,73 zł uzasadniała odpowiedzialność za przestępstwo (jego wartość musiała przekraczać 500 zł). Sąd nie miał również wątpliwości, że okoliczności w jakich D. D. (1) dopuścił się zaboru w celu przywłaszczenia cudzych rzeczy w dniach 3 i 10 października 2020 roku zostały zrealizowane przez niego przy wykorzystaniu tej samej sposobności.

W tym miejscu należy wskazać, iż Sąd zmodyfikował opis czynu przypisanego oskarżonemu poprzez wyeliminowanie działania w warunkach powrotu do przestępstwa. Sąd Rejonowy w Toruniu w sprawie o sygn. akt II K 308/17 orzekł karę 2 lat ograniczenia wolności. Następnie zamieniono tę karę na karę pozbawienia wolności w wymiarze 365 dni.

Z uwagi na to, że art. 64 § 1 k.k. wymaga odbycia 6 miesięcy kary pozbawienia wolności, należy stwierdzić, że przesłanką recydywy jest skazanie na karę pozbawienia wolności w co najmniej takim właśnie wymiarze. Musi to być kara orzeczona w wyroku, nie może być to kara zastępcza w zamian za nieuiszczoną grzywnę czy też ograniczenia wolności.

Z uwagi na to, że D. D. (1) odbywał zastępczą karę pozbawienia wolności konieczna była modyfikacja opisu czynu oraz wyeliminowanie z podstawy skazania art. 64 § 1 k.k

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. D. (1)

I

I

Zdaniem Sądu w rozpatrywanej sprawie dolegliwość dla oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 5 miesięcy pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy oraz uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu. Ponadto przy wymiarze kary, Sąd kierował się celami zapobiegawczymi i wychowawczymi w stosunku do oskarżonego, a także potrzebami w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Po stronie oskarżonego nie zaistniały żadne okoliczności wyłączające winę. Jest to osoba dorosła, która rozumiała znaczenie czynu i mogła pokierować swoim postępowaniem.

Stopień społecznej szkodliwości czynu był duży. Na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu miała wpływ analiza przesłanek podmiotowych i przedmiotowych. Wśród tych pierwszych należy zwrócić uwagę na działanie oskarżonego w zamiarze bezpośrednim kierunkowym, co wpływa na podwyższenie stopnia społecznej szkodliwości czynu. Zachowanie D. D. (1) było zaplanowane, a jego przyczyną była chęć szybkiego zarobku. Wśród okoliczności przedmiotowych Sąd wziął pod uwagę sposób i okoliczności popełnienia czynu. Przede wszystkim na podwyższenie stopnia społecznej szkodliwości czynu miało wpływ dopuszczenie się przestępnych zachowań w ciągu dnia, na terenie licznie uczęszczanych sklepów, gdzie funkcjonował monitoring i ochrona.

Okolicznościami obciążającymi, które miały wpływ na ukształtowanie się wymiaru kary były uprzednia karalność oskarżonego oraz jego lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów.

W przekonaniu Sądu kara 5 miesięcy pozbawienia wolności jest w tym wypadku dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary.

Niewątpliwie orzeczona kara zrealizuje cele zarówno w zakresie oddziaływania zapobiegawczego w stosunku do oskarżonego, uzmysławiając mu naganność popełniania przestępstw w przyszłości, kształtując jego postawę, lecz także w ramach prewencji generalnej – unaoczniając społeczeństwu nieopłacalność popełniania przestępstw

D. D. (1)

II

Zgodnie z art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Na gruncie niniejszej sprawy orzeczenie obowiązku naprawienia szkody było obligatoryjne z uwagi na skazanie oskarżonego i wniosek oskarżyciela publicznego.

W związku z tym, Sąd nałożył na D. D. (1) obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej Spółki kwoty 590,73 zł wynikającej z zabranych przez oskarżonego rzeczy, które nie powróciły do dalszej dystrybucji.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Sąd, mając na względzie sytuację osobistą i majątkową oskarżonego, przede wszystkim fakt, że obecnie nie pracuje i aktualnie przebywa w zakładzie karnym, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił D. D. (1) od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, a wydatkami poniesionymi w sprawie obciążył Skarb Państwa.

7.  Podpis

Sędzia SR Marcin Czarciński