II K 666/22 - wyrok Sąd Rejonowy w Toruniu z 2022-09-08
T., 25 sierpnia 2022 r.
Sygn. akt II K 666/22
WYROK ŁĄCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny
w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Czarciński
Protokolant: st. sekr. sąd. Justyna Pabian
w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej J. Klugiewicz
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25.08.2022 r. w Toruniu
sprawy
P. D.
syna A. i A. z d. P.
urodzonego (...) w G.-D.
skazanego prawomocnymi orzeczeniami:
1. wyrokiem Sądu Rejonowego Łódź-Śródmieście z dnia 08.11.2021 r. w sprawie VI K 780/21 za czyn z art. 270 § 1 kk, art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w okresie od 10.08.2020 r. do 13.08.2020 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,
2. wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 30.03.2022 r. w sprawie II K 86/22 za czyny z art. 284 § 1 kk popełnione 26.03.2021 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności
o r z e k a :
I. na podstawie art. 569 § 1 kpk, art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach VI K 780/21 i II K 86/22 orzeka karę łączną 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,
II. na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej zalicza okres kary odbytej w sprawie VI K 780/21,
III. stwierdza, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w jednostkowych wyrokach podlegają odrębnemu wykonaniu,
IV. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. S. kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu,
V. kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||||
Formularz (...) |
Sygnatura akt |
II K 666/22 |
|||
Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza |
|||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
|||||
1.1. Wyroki wydane wobec skazanego |
|||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny |
Data wyroku albo wyroku łącznego |
Sygnatura akt sprawy |
||
1.1.1. |
Sąd Rejonowy w Łodzi - Śródmieściu |
08.11.2021 r. |
VI K 780/21 |
||
1.1.2. |
Sąd Rejonowy w Toruniu |
30.03.2022 r. |
II K 85/22 |
1.2. Inne fakty |
|||
1.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
1.2.1.1. |
P. D. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Łódź-Śródmieście z dnia 08.11.2021 r. w sprawie VI K 780/21 za czyn z art. 270 § 1 kk, art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w okresie od 10.08.2020 r. do 13.08.2020 r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności |
karta karna |
16-17 |
WYROK |
20 |
||
1.2.1.2. |
P. D. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 30.03.2022 r. w sprawie II K 85/22 za czyny z art. 284 § 1 kk popełnione 26.03.2021 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności |
karta karna |
16-17 |
WYROK |
9 |
||
1.2.1.3. |
P. D. odbywa karę w Zakładzie Karnym w I.. Prezentuje krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw, jego zachowanie w warunkach izolacji oceniono jako dobre. |
opinia o skazanym |
26-27 |
1.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
1.2.2.1. |
2. Ocena Dowodów |
||||
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||
karta karna |
Podstawę ustaleń faktycznych poczynionych w toku postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowiły prawomocne wyroki skazujące wydane wobec skazanego, a także informacje z systemu NOE-SAD dotyczące odbycia przez niego poszczególnych kar, a także jego karta karna. Są to dokumenty urzędowe, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron i nie budzi wątpliwości Sądu. Sąd oparł się również na opinii z zakładu karnego o zachowaniu skazanego w warunkach izolacji. |
|||
2.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||
3. PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ |
||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy |
Kary lub środki karne podlegające łączeniu |
||
3.1.1. |
Sąd Rejonowy Łódź-Śródmieście, 08.11.2021 r., IV K 780/21 |
8 miesięcy pozbawienia wolności |
||
3.1.2. |
Sąd Rejonowy w Toruniu, 30.03.2022 r., II K 85/22 |
3 miesiące pozbawienia wolności |
||
Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej |
||||
W pierwszej kolejności wskazać należy, że przepisy dotyczące kary łącznej uległy zmianie na mocy art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych (…), Dz. U. z 2020 r., poz. 1086. Powyższa nowelizacja przywróciła obowiązujący przed 1 lipca 2015 roku przesłankę relacji czasowej pomiędzy datą wydania poszczególnych wyroków, a chwilą popełnienia przestępstw jako warunek zaistnienia zbiegu przestępstw pozwalający na orzeczenie kary łącznej. W związku z powyższym, Sąd mógł dokonać analizy w kontekście możliwości orzeczenia kary łącznej jedynie orzeczeń wydanych w sprawach Sądu Rejonowego w Toruniu sygn. akt II K 85/22 i Sądu Rejonowego w Łodzi-Śródmieście w Łodzi sygn. akt IV K 780/21. Przestępstwa w związku z którymi orzeczono kary w ww. sprawach zostały popełnione zanim zapadł pierwszy wyrok (IV K 780/21) i wymierzono za nie kary podlegające łączeniu. |
||||
4. WYMIAR KARY |
||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej |
||||
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk Sąd wymierza karę łączną od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Sąd wymierzając karę łączną, kieruje się dyrektywami prewencji generalnej i indywidualnej określonymi w art. 85a kk. Nie można jednak tracić z pola widzenia innych dyrektyw wymiaru kary, które będąc pomocnicze i uzupełniające względem wzmiankowanych, w określonych sytuacjach również znajdą zastosowanie w przypadku orzekania kary łącznej, tj. dyrektyw wynikających z art. 54 kk oraz w pewnym zakresie dyrektyw orzeczniczych dotyczących związków podmiotowo-przedmiotowych między zbiegającymi się przestępstwami. Wniosek taki wypływa z treści art. 85a kk, w którym stwierdzono, że sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze co pozwala twierdzić o konieczności uwzględnienia innych jeszcze dyrektyw. Kara łączna powinna być postrzegana jako swoiste podsumowanie działalności przestępczej sprawcy tym samym jej surowość powinna wzrastać wraz z liczbą popełnionych przez sprawcę przestępstw. Stanowi to wyraz potępienia w stosunku do postępowania sprawcy, jak również podkreśli nieopłacalność przestępczej działalności (zob. M. Szewczyk, Glosa do uchw. SN z 20.1.2005 r., I KZP 30/04, OSP 2005, Nr 9, poz. 102; zob. także wyr. SA w Warszawie z 12.7.2000 r., II AKA 171/00, OSA 2001, Nr 2, poz. 5; wyr. SA w Łodzi z 20.9.2001 r., II AKA 154/01, KZS 2002, Nr 12, poz. 70). Z drugiej strony, orzeczona kara łączna powinna być niezbędna dla osiągnięcia celów indywidualnego oddziaływania, co w przypadkach wielości przestępstw oznaczać może ograniczenie zasady kumulacji i odwołanie się do zasady absorpcji (częściowej). W przedmiotowej sprawie Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę od 9 do 11 miesięcy pozbawienia wolności. Przy orzekaniu kary łącznej dopuszczalne jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji. Zastosowanie każdej z tych zasad jest jednak rozwiązaniem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo. Mając na uwadze granice w jakich mogła być orzeczona kara łączna a także kierując się powyższymi argumentami sąd wymierzył karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, stosując zasadę częściowej absorpcji. W ocenie Sądu nie można przyjąć jako argumentów przemawiających za zastosowaniem zasady absorpcji danych wynikających z opinii o skazanym z zakładu karnego. Z treści opinii o skazanym wynika, iż aczkolwiek proces resocjalizacji w zakładzie karnym przebiega poprawnie to wskazać należy, że takie zachowanie skazanego powinno być normą w procesie resocjalizacji a nie szczególną okolicznością uzasadniającą zastosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Sąd przy orzekaniu kary łącznej uwzględnił te okoliczności a zatem miał na względzie również poprawną opinię o skazanym wskazującą na prawidłowy wpływ resocjalizacyjny dotychczasowego osadzenia w kategoriach obiektywnych i w kontekście całokształtu okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej. W realiach niniejszej sprawy wskazać należy, że pomiędzy poszczególnymi czynami nie istnieje ścisłą łączność przedmiotowa. Ich popełnienie nie było związane z jakimś szerszym zamiarem sprawcy, realizacją jego celu. Pomiędzy nimi nie istnieje także łączność czasowa. Okoliczności te, zdaniem Sądu, nie stanowią wystarczającej podstawy do zastosowania zasady całkowitej absorpcji. Redukowanie kar poprzez stosowanie całkowitej absorpcji stanowiłoby nadużycie instytucji kary łącznej, która ma służyć bynajmniej nie ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów jakich się dopuścił, by nie została wypaczona przez prostą arytmetykę kar. |
||||
5. Wymiar Środka karnego |
||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego |
||||
6. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym |
||||
Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej |
||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||
II, III |
Na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono okres kary wykonanej w sprawie IV K 780/21. Sąd stwierdził także, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w jednostkowych wyrokach podlegając odrębnemu wykonaniu. |
7. KOszty procesu |
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
IV, V |
Ze względu na fakt odbywania kary pozbawienia wolności Sąd w myśl art 624 § 1 kpk zwolnił skazanego od ponoszenia wydatków, obciążając nimi Skarb Państwa. Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. G.-S. kwotę 240 zł powiększoną o należny podatek VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu, na podstawie § 11 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie, mając na uwadze treść orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 r. w sprawie SK 66/19 (Dz.U. z 2020 r., poz. 769) i liczne orzeczenia Sądu Najwyższego (m.in. postanowienia w sprawach I CSK 598/20, II UK 244/19, IV CSK 375/20), na mocy którego § 4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, utracił moc jako niezgodny z Konstytucją RP. |
8. PODPIS |
Sędzia SR Marcin Czarciński |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację: Marcin Czarciński
Data wytworzenia informacji: