Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 643/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. C. (1)

1. W dniu 9 marca 2023 roku o godz. 12:40 w Ł., przy ul. (...) biegnąc w kierunku A. S. wymachiwała trzymanymi w dłoniach n/n metalowym i n/n drewnianym przedmiotami i groziła A. S. uszkodzeniem ciała poprzez wykrzykiwanie słów (...) przy czym groźba ta wzbudziła u pokrzywdzonej uzasadniona obawę jej spełnienia, tj. o czyn z art. 190 § 1 kk.

2. W dniu 9 marca 2023 roku o godz. 12:40 w Ł., przy ul. (...) poprzez zadawanie uderzeń n/n drewnianym i n/n metalowym przedmiotami uszkodziła elementy samochodu marki C. (...) o nr rej. (...) w postaci wkładu lewego lusterka oraz karoserii drzwi kierowcy i pokrywy silnika, czym spowodowała łączne straty w kwocie 1200zł na szkodę A. S., tj. o czyn z art. 288 § 1 kk .

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. C. (1) oczekiwała na doręczenie paczki zamówionej w internecie.

W dniu 8 marca 2023r. (...) A. S. zostawiła awizo w skrzynce pocztowej M. C. (1), zamieszkałej przy ul. (...) w Ł..

W dniu 9 marca 2023 r. M. C. (1) skontaktowała się telefonicznie z inną pracownicą(...) I. K. i zażądała doręczenia przesyłki. (...) przekazała telefon A. S.. W rozmowie z pokrzywdzoną oskarżona była wulgarna i miała pretensje, że ta w dniu 8 marca 2023 r. nie weszła na posesje, aby dostarczyć przesyłkę. A. S. poinformowała oskarżoną, że ma prawo złożyć skargę i nie chcąc dalej słuchać obelg rozłączyła się. Po chwili oskarżona zadzwoniła ponownie, tym razem rozmawiała wyłącznie z naczelniczką I. K., która poinformowała, że listonoszka podejmie próbę ponownego doręczenia przesyłki za dodatkową opłatą wynoszącą 4,50 zł. Oskarżona na to przystała i A. S., tego samego dnia, tj. 9 marca 2023 r., udała się swoim prywatnym samochodem pod adres zamieszkania oskarżonej celem doręczenia paczki.

A. S. weszła na posesję i zadzwoniła do drzwi, które otworzyła jej M. C. (1). Pokrzywdzona wyczuła od oskarżonej alkohol. A. S. poinformowała oskarżoną o konieczności uiszczenia dodatkowej opłaty 4,50 zł i udała się do samochodu po tablet, aby sprawdzić kwotę pobrania za paczkę. Dodatkowo pokrzywdzona skontaktowała się z I. K., aby upewnić się co do kwoty pobrania za paczkę. Po powrocie na posesję oskarżonej nie było już na zewnątrz. Pokrzywdzona zapukała do drzwi i usłyszała jak oskarżona mówi: (...). Oskarżona otworzyła drzwi w jednej ręce trzymając nieustalony metalowy przedmiot (prawdopodobnie część klamki) a w drugiej nieustalony drewniany przedmiot. Pytała (...) (...)

Wówczas pokrzywdzona zaczęła się wycofywać, zaś M. C. (1) biegła za A. S. do samochodu wykrzykując:(...)

Pokrzywdzona zamknęła się w samochodzie, a M. C. (1) uderzała wyżej wymienionymi przedmiotami w szybę, lusterko, maskę i drzwi kierowcy, uszkadzając w ten sposób pojazd należący do pokrzywdzonej.

A. S. wyciągnęła telefon i zadzwoniła do naczelniczki I. K.. W tym momencie oskarżona wróciła na posesję. A. S. po odjechaniu spod domu oskarżonej zadzwoniła na policję i zgłosiła całe zdarzenie.

W toku oględzin pojazdu potwierdzono uszkodzenia mogące powstać w opisany przez pokrzywdzoną sposób.

Wyjaśnienia oskarżonej M. C. (1)

K. 23-24, 86-86v

Zeznania pokrzywdzonej A. S.

K. 1-3, 75v

Zeznania świadka I. K.

K. 29-30v, 76

Notatka urzędowa;

Protokół oględzin rzeczy;

Protokół zatrzymania osoby;

Pismo(...) T.;

Pismo(...)

K. 54;

K. 9-16;

K. 21-21v;

K. 68;

K. 70

Skarga

K. 59-61

Opinia sądowo-psychiatryczna

K. 97-98, 102

Dane o karalności

K. 34

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Zeznania pokrzywdzonej A. S.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonej A. S. , gdyż były spójne, jasne i korespondowały z pozostałem materiałem dowodowym w szczególności zeznaniami świadka I. K. i protokołem oględzin pojazdu. Pokrzywdzona nie znała wcześniej oskarżonej i nie miała interesu by niesłusznie ją obciążać.

Zeznania świadka I. K.

Sąd uznał w całości za wiarygodne zeznania świadka I. K. , które były spójne, logiczne i znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Świadek nie obciążała nadmiernie oskarżonej, wskazując, że do dnia zdarzenia żaden z listonoszów się na nią nie skarżył.

Notatka urzędowa; Protokół oględzin rzeczy; Protokół zatrzymania osoby; Pismo(...) T.; Pismo (...)

Za wiarygodne w całości Sąd uznał dowody z dokumentów wymienionych w części 1.1. niniejszego uzasadnienia. Dokumenty te zostały sporządzone i pozyskane przez uprawnione podmioty, a nadto strony nie zakwestionowały ich autentyczności, rzetelności ani prawdziwości ich treści.

Opinia sądowo-psychiatryczna

Zgodnie z treścią opinii sądowo-psychiatrycznej oskarżona była poczytalna w chwili popełnienia zarzucanych jej czynów.

Sąd nie miał podstaw by kwestionować treść wyżej wymienionej opinii, która została sporządzoną przez osoby posiadające specjalistyczną wiedzę w dziedzinie psychiatrii i psychologii klinicznej.

Dane o karalności

Dokument urzędowy.

Oskarżona nie była dotąd karana sądownie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonej M. C. (1)

Za niewiarygodne w całości Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonej M. C. (1) , które były nielogiczne, wewnętrznie sprzeczne i zmierzały wyłącznie do uniknięcia odpowiedzialności karnej za popełnione przestępstwa.

M. C. (1) wyjaśniła, że po odebraniu awiza przez dwa dni próbowała się dodzwonić na pocztę, co jest nieprawdą z tego względu, że A. S. zostawiła awizo w skrzynce oskarżonej w dniu 8 marca 2023 r. a w dniu 9 marca 2023 r. podjęła ponowną próbę doręczenia przesyłki.

Oskarżona wyjaśniła ponadto, że jej zdaniem A. S. złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa w ramach zemsty za złożoną na nią skargę. Jak jednak wynika z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy A. S. wyżej wymienione zawiadomienie złożyła w dniu 16 marca 2023 r. a skarga datowana jest na dzień 13 kwietnia 2023 r. Tym samym wyjaśnienia oskarżonej w powyższym zakresie są nielogiczne.

Skarga

Zeznania świadków M. C. (2) i P. B.

Treść skargi M. C. (1) na A. S. pozostaje zbieżna z jej wyjaśnieniami złożonymi w toku postępowania, które nie polegały na prawdzie.

Jako całkowicie nieprawdziwe i nie zasługujące na uznanie za wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadków M. C. (2) i P. B.. Przede wszystkim należy zaznaczyć, że M. C. (2) jest mężem oskarżonej i choćby z tego powodu do jego zeznań należało podejść z dużą ostrożnością. Tym niemniej z samej treści jego zeznań wynika, że nie był świadkiem zdarzenia i o jego przebiegu wie jedynie z przekazu swojej żony. Po wtóre, świadek w swoich depozycjach koncentrował się na wyrazach oburzenia, że jego żona została postawiona w stan oskarżenia, co jego jako lekarza mieszkającego i od lat pracującego w Ł. obraża. Nadto wysuwał oskarżenia nie poparte żadnymi dowodami oraz insynuacje wprost niepolegające na prawdzie. Twierdził, że(...) wykorzystując tę sprawę chciała odnieść korzyść finansową naprawiając za pieniądze oskarżonej samochód i dokonała zemsty za złożenie skargi, podczas gdy z materiału dowodowego jasno wynika, że samochód był prywatną własnością pokrzywdzonej, która jedynie wykorzystywała go do pracy na poczcie, a zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa zostało złożone wcześniej niż skarga oskarżonej. Twierdził, że na pokrzywdzoną w czasie gdy pracowała jako listonoszka kierowane były duże skargi, co jednak nie wynika z jakichkolwiek dowodów i jest twierdzeniem gołosłownych mającym na celu jedynie zdeprecjonowanie pokrzywdzonej A. S.. Podnosił, że słyszał od nieżyjącego już sąsiada, że oskarżona nie zeszła po schodach i że słyszał podniesione głosy. M. C. (2) bagatelizował fakt nadmiernego spożywania alkoholu przez oskarżoną, podczas gdy sama oskarżona przyznała, że uczęszczała na terapię, a że w czasie zdarzenia jak i po nim bywała w stanie upojenia alkoholowego wynika nie tylko z zeznań pokrzywdzonej, lecz także dwóch rozmów telefonicznych oskarżonej z dyżurnym (...)w C., w czasie których miała żądać informacji o toczącym się postępowaniu, stwierdziła, że „(...)i miała bełkotliwa mowę, która utrudniała konwersację (k. 54). W tej sytuacji mąż oskarżonej jako lekarz powinien potraktować niniejszą sprawę jako dzwonek alarmowy, a nie bagatelizować ewidentny problem zdrowotny żony.

Podobnie należy potraktować zeznania świadka P. B., który zaprzyjaźniony był z rodziną oskarżonej, u której pomagał w pracach ogrodowych i domowych. Jego zeznania jawią się jako niekonsekwentne, a przez to nie zasługujące na wiarę. Świadek twierdził, że wie od oskarżonej, że pokrzywdzona miała podjechać pod jej dom pokazać język i znak (...) raz twierdził, że wie to od nieżyjącego sąsiada R. D., by następnie stwierdzić, że sam widział, że pokrzywdzona czyni takie gesty. Bez wątpienia P. B., chciał pomóc oskarżonej deprecjonując pokrzywdzoną, bowiem oprócz bliskiej znajomości mógł sobie dorobić u oskarżonej i jej męża.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. C. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 190 § 1 kk stanowi: kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub na szkodę osoby dla niej najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w osobie, do której została skierowana lub której dotyczy, uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Określone w wyżej wymienionym przepisie, przestępstwo groźby karalnej godzi w wolność człowieka w sferze psychicznej (wolność od strachu, zastraszenia). Jego treścią jest grożenie innej osobie popełnieniem przestępstwa (zbrodni lub występku) na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej. Dla bytu przestępstwa groźby karalnej nie jest istotny rodzaj przestępstwa, którego popełnieniem sprawca grozi ani cel, w jakim to czyni, a nawet rzeczywisty zamiar spełnienia groźby. Warunkiem przestępności czynu jest, aby groźba wzbudzała uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Jest to więc przestępstwo materialne, przy czym stan uzasadnionej obawy osoby zagrożonej należy traktować jako skutek. Dla bytu przestępstwa z art. 190 § 1 kk konieczne jest, aby groźba subiektywnie (w odbiorze zagrożonego) wywołała obawę spełnienia. Groźbę tę należy także obiektywnie zweryfikować i stwierdzić, czy pokrzywdzony istotnie mógł w danych okolicznościach w sposób uzasadniony groźbę odebrać (wyr. SA w Krakowie z 4.7.2002 r., II AKa 163/02, KZS 2002, Nr 7–8, poz. 44; wyr. SA w Lublinie z 30.1.2001 r., II AKa 8/01, OSA 2001, Nr 12, poz. 88).

Przestępstwo groźby karalnej można popełnić tylko umyślnie, zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym. Sprawca musi zatem chcieć wzbudzić u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę jej spełnienia albo co najmniej godzić się na to, że ona wystąpi.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić trzeba, że M. C. (1) swoim zachowaniem wypełniła znamiona przestępstwa z art. 190 § 1 kk poprzez grożenie A. S. pozbawieniem jej życia (cyt. "(...). Ponad to jak wynika z zeznań pokrzywdzonej zdarzenie będące przedmiotem niniejszego postępowania wywołało w niej przerażenie i strach, zaraz po nim dzwoniła roztrzęsiona do swojej przyłożonej, a w konsekwencji pozostawała na długotrwałym zwolnieniu lekarskim.

A. S. miała podstawy, by przypuszczać, że groźby te zostaną spełnione, gdyż nie znała oskarżonej i nie wiedziała do czego jest zdolna. Oskarżona zachowywała się wyjątkowo agresywnie i używała wulgarnych, obraźliwych słów w stosunku do pokrzywdzonej.

W tej sytuacji wina i sprawstwo oskarżonej w zakresie popełnienia zarzucanego jej czynu zostały, w ocenie Sądu, w pełni wykazane i udowodnione.

Przestępstwo z art. 190 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 3. Rozważając adekwatną reakcję karną Sąd uznał, że kara 8 miesięcy pozbawienia wolności będzie wystarczającą i spełni cele określone w art. 53 kk.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

M. C. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo, którego znamiona zostały określone w art. 288 § 1 kk polega na niszczeniu rzeczy, jej uszkadzaniu lub czynieniu jej niezdatnym do użytku. Szczególnym przedmiotem ochrony tego czynu zabronionego są więc własność i posiadanie rzeczy. Przy czym można go popełnić wyłącznie umyślnie, w postaci zamiaru zarówno bezpośredniego jak i ewentualnego. Jeżeli chodzi o znamiona czasownikowe czynu, należy uznać, że zniszczenie jest postacią zaawansowaną uszkodzenia i polega na unicestwieniu rzeczy czego przykładem jest zarówno spalenie, rozbicie, jak i podarcie, a nawet pozbawienie jej właściwości charakterystycznych dla rzeczy danego rodzaju w taki sposób, że zachodzi niemożność przywrócenia rzeczy do stanu poprzedniego. Uszkodzenie rzeczy to tyle co częściowe jej zniszczenie. Uszkodzenie może być trwałe, ale również może mieć charakter przejściowy. Uszkodzenie i zniszczenie rzeczy nie różnią się jakościowo, a tylko ilościowo. Oba zachowania polegają na fizycznym oddziaływaniu na rzecz powodującym zmianę fizycznej struktury tej rzeczy.

Oskarżona M. C. (1) swoim zachowaniem wypełniła znamiona przywołanego wyżej przepisu w ten sposób, że przy pomocy nieznanych przedmiotów uszkodziła pojazd marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należący do A. S..

Przestępstwo z art. 288 § 1 kk zagrożone jest karą od 3 miesięcy do lat 5 i w tym przypadku Sądu uznał, że adekwatną karą będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolności.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. C. (1)

Za popełnione przestępstwa z art. 190 § 1 kk oraz z art. 288 kk Sąd na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk wymierzył oskarżonej karę łączną w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Mając na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonej oraz ustabilizowany tryb życia Sąd uznał, że zasługuje ona na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania tej kary na 2-letni okres próby.

W przekonaniu Sądu wymierzona kara jest dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonej na przyszłość.

Analizując niniejszą sprawę Sąd doszedł do przekonania, że zachowanie oskarżonej można potraktować jako incydentalne, pod warunkiem, że wykaże pewną skruchę i refleksję nad własnym postępowaniem, którego w toku procesu trudno było szukać u oskarżonej. Oskarżona sama przyznając, że od 2 lat chodzi na terapię indywidualną ponieważ trudności życiowe i stany depresyjne „pokonuje” sięgając po alkohol, wiedziała jaki wpływ ma na jej zachowanie. Bez wątpienia niniejsza sprawa powinna stać się dla niej punktem wyjścia do poważnego potraktowania swojej choroby, której wyraźnie zaprzecza. Z tego powodu w okresie próby Sąd zobowiązał oskarżoną do powstrzymania się od nadużywania alkoholu.

Oskarżona najprawdopodobniej gdyby nie sięgnęła po alkohol nie zachowałaby się tak jak w niniejszej sprawie, nawet gdyby sytuacją ją zirytowała i wyprowadziła z równowagi.

Motywując oskarżoną do podjęcia refleksji nad własnym postępowaniem Sąd zobowiązał ją by w okresie próby pisemnie informowała Sąd o jej przebiegu co 6 miesięcy.

Oskarżona nie powinna kontaktować się w żaden sposób ani zbliżać do pokrzywdzonej A. S.. W związku z tym czym Sąd orzekł środek karny w postaci zakazu zbliżania się do pokrzywdzonej na odległość mniejszą niż 100 m. oraz zakaz kontaktowania się w jakikolwiek sposób na okres 2 lat. Orzeczenie takie zapewni pokrzywdzonej poczucie bezpieczeństwa i pozwoli przywrócić spokój.

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd zobowiązał oskarżoną do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej kwoty- 1.200 zł tytułem naprawienia szkody i 3.000 zł tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Odnośnie kwoty dotyczącej naprawienia szkody w pojeździe pokrzywdzonej należy wskazać, że pokrzywdzona oszacowała ją po zasięgnięciu opinii. Wprawdzie pokrzywdzona ostatecznie nie naprawiła uszkodzeń swojego pojazdu i sprzedała go w takim stanie, lecz bez wątpienia owe uszkodzenia wpłynęły na cenę jaką uzyskała ze sprzedaży. Stąd też Sąd uznał, że oskarżona winna naprawić wyrządzoną swoim zachowaniem szkodę.

Oskarżona winna ponieść także odpowiedzialność finansową za swoje zachowanie, które wywołało strach i przerażenie u pokrzywdzonej, która ostatecznie korzystała ze zwolnienia lekarskiego w związku z zaistniałym zdarzeniem. A. S. wnosiła o zasądzenie kwoty 8000 zł. tytułem zadośćuczynienia, jednak Sąd doszedł do przekonania, że kwota 3.000 zł. będzie wystarczająca, zaś pozostałej części może ona dochodzić w postepowaniu cywilnym.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Oskarżona ma bardzo dobrą sytuację finansową, jest współwłaścicielką domu w Ł. o pow. 200 m ² oraz dwóch samochodów J. (...) i P.. Wprawdzie sama pozostaje na utrzymaniu męża, jednak trudno uznać, że zapłacenie kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe dla utrzymania siebie i najbliższej rodziny

Mając na uwadze zapadłe w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie Sąd, na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego 180 zł tytułem opłaty (art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 o opłatach w sprawach karnych) i obciążył ją wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 70 zł. W ocenie Sądu oskarżona będzie w stanie pokryć te należności bez uszczerbku dla własnych kosztów utrzymania.

1.Podpis