Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 470/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. B. (1)

I. w dniu 19 października 2021 r. w T. przy ul. (...) posiadał, wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, substancję psychotropową w postaci amfetaminy o masie 39,67 grama netto oraz środek odurzający w postaci marihuany o masie 9,07 grama netto,

- tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii

II. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w okresie od stycznia 2021 r. do października 2021 r. w T. przy ul. (...) udzielił R. W. (1) co najmniej 19 razy środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej wadze 10,34 grama (w tym osiemnaście razy o wadze 0,5 grama oraz raz o wadze 1,34 grama netto) oraz jeden raz w październiku 2021 substancję psychotropową w postaci amfetaminy o masie 0,6 grama netto,

- tj. o czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. B. (1) mieszka w T. przy ul. (...) wraz z matką D. B. (2). W tym samym budynku mieszka R. W. (1). W okresie od stycznia 2021 roku do października 2021 roku D. B. (1) wielokrotnie przekazywał nieodpłatnie R. W. (1) amfetaminę lub marihuanę.

W dniu 19 października 2021 roku funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania mieszkania należącego do D. B. (2). W wyniku przeprowadzonych czynności ujawniono 48 woreczków z zawartością białego proszku oraz 21 woreczków z zawartością suszu roślinnego.

Przeprowadzone badania wykazał, że zabezpieczona substancja koloru białego stanowi amfetaminę w ilości 39,67 grama netto a susz roślinny to ziele konopi innych niż włókniste o masie 9,07 grama netto.

wyjaśnienia D. B.

34-35, 43-45,85-87,122

zeznanie R. W.

24-25

opinia fizykochemiczna

62-65, 75-77

protokół zatrzymania osoby

2-3

protokół oględzin

4-7

protokół przeszukania

8-13, 15-18, 21-22

D. B. (1) nie był karany sądownie., jest uzależniony od różnych środków psychoaktywnych - uzależnienie mieszane (...) Według specjalisty terapii uzależnień wymaga intensywnych działań terapeutycznych.

karta karna

115

kwestionariusz specjalisty uzależnień

128-139

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia D. B.

Twierdzenia oskarżonego, w których konsekwentnie przyznał się do posiadania narkotyków znajdowały potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, w tym wnioskach opinii z zakresu badań chemicznych. Brak podstaw do podważenia wiarygodności tych opinii gdyż, były jasne, pełne i wewnętrznie niesprzeczne. Okoliczności odnoszące się do posiadania przez oskarżonego opisanych w akcie oskarżenia substancji, ich ilości oraz rodzaju w zasadzie stanowiły okoliczność bezsporną, wynikającą z protokołów sporządzonych zgodnie z obowiązującymi przepisami przez upoważnione do tego podmioty. Sąd dał także wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części w jakiej przyznał się do udzielenia substancji narkotycznych R. W. (1) albowiem w tym zakresie są one jasne i spójne z innym dowodami zgromadzonymi w sprawie, w tym z zeznaniami R. W. (1) i S. M., która potwierdziła, że protokołowała to co zeznań świadek, nie wpływała ani ona ani inny funkcjonariusze na jego zeznania. Sąd nie miał podstaw do kwestionowania zeznań tego świadka.

Wyjaśnienia w części w jakiej oskarżony nie przyznał się do zarzutu udzielania środków narkotycznych sąd uznał za niejasne i sprzeczne z innymi dowodami. W ocenie Sądu w tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego stanowią realizację przyjętej linii obrony zmierzającą do umniejszenia winy lub uniknięcia odpowiedzialności karnej.

zeznanie R. W.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków części w jakiej opisał zachowanie oskarżonego związane z udzielaniem u środków narkotycznych. Świadek składał zeznania dobrowolnie, podpisał protokół przesłuchania i nie wnosił żądnych zastrzeżeń. Co więcej nie zgłaszał ich także później w toku postępowania przygotowawczego, nie odwołał ich aż do momentu rozprawy. W ocenie Sądu w tej części jego zeznania są niejasne i nakierowane na pomoc oskarżonemu w uniknięciu odpowiedzialności karnej. Żaden z przeprowadzonych dowodów nie potwierdził aby R. W. (1) był zmuszany do złożenia zeznań obciążających oskarżonego.

opinia fizykochemiczna

Sąd uznał za spójne, logiczne i jasne, wewnętrznie niesprzeczne opinie biegłych z przeprowadzonych badań chemicznych albowiem zostały one sporządzone przez osoby o niekwestionowanych kwalifikacjach. Wobec powyższego Sąd w całości dał wiarę wnioskom z w/w opinii

protokół zatrzymania osoby

Sąd oparł się na dowodach z dokumentów: protokołach przeszukania, zatrzymania, oględzin rzeczy, wypisu z karty karnej, kwestionariuszu wywiadu, albowiem w/w dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione do tego podmioty i brak było podstaw do kwestionowania prawdziwości, rzetelności w/w dokumentów. Kwestionariusz wywiadu specjalisty uzależnień został sporządzony przez osobę dysponującą wiedzą fachową i w przewidzianej prawem formie, nie był kwestionowany prze strony

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

D. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd przyjął, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał zatem znamiona występku z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, przy czym czynu tego dopuścił się w formie kwalifikowanej (art. 62 ust. 2 ustawy - posiadania znacznej ilości narkotyków). Nie ulega wątpliwości, iż oskarżony posiadał środki odurzające w znacznej ich ilości. Dotychczasowe orzecznictwo wykształciło kryteria pozwalające na przyjęcie w konkretnej sprawie znamienia znacznej ilości. I tak w świetle wyroku SA w Warszawie z 18.4.2000 r., II AKa 22/00, ( zob. OSA 2001, Nr 2, poz. 8) "kryterium decydującym o tym, czy ilość środków odurzających jest znaczna, nieznaczna czy zwykła są: ich masa wagowa (gramy, kilogramy, tony, ilość porcji), rodzaj środka odurzającego (podział na tzw. twarde i miękkie) i cel przeznaczenia (w celach handlowych, na potrzeby własne)". W realiach niniejszej sprawy należy uznać, iż posiadane przez oskarżonego narkotyki wystarczały do jednorazowego odurzenia kilkudziesięciu osób.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

D. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W art. 58 ust. 1 ustawy określone zostało przestępstwo, którego strona przedmiotowa może polegać na udzielaniu innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej; ułatwianiu innej osobie ich użycia; umożliwianiu innej osobie ich użycia; nakłanianiu innej osoby do użycia takiego środka lub substancji.

Przestępstwo z art. 58 u.p.n. można krótko scharakteryzować jako „konsumenckie” udzielenie narkotyków, a zatem takie, które jest skierowane do indywidualnego odbiorcy, nie zaś dokonane w celu szerokiej dystrybucji „hurtowej” czy też „komercyjnej”.

W ocenie Sądu popełnienie przez oskarżonego czynu opisanego w art. 58 ustawy również nie budziło wątpliwości.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I

I

Sąd postanowił wymierzyć oskarżonemu za czyn z art. 62 ust 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, uznając w świetle całokształtu okoliczności w przedmiotowej sprawie za zasadne jej nadzwyczajne złagodzenie. Sąd przy swoim wyborze kierował się przede wskazaniami art. 60 § 2 k.k., zgodnie z którym to przepisem można zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwa byłaby niewspółmiernie surowa.

O zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary decyduje całokształt okoliczności dotyczących nie tylko popełnionego czynu, ale także osoby sprawcy, których analiza - z uwzględnieniem zasad wymiaru kary określonych w ustawie - pozwala dopiero na ocenę, czy orzeczenie kary współmiernej jest możliwe w ramach ustawowego zagrożenia, czy dopiero kara poniżej tej granicy spełni funkcję kary sprawiedliwej. Aby to ustalić, należy zestawić i porównać wagę występujących po stronie oskarżonego okoliczności obciążających i łagodzących. Między innymi względy wychowawcze stanowią punkt wyjściowy i muszą być zestawione - przy wymiarze kary z pozostałymi okolicznościami podmiotowymi i przedmiotowymi określonymi w art. 53 kk. Istotnymi przy tym przesłankami ustalenia prawidłowej kary sprawcy powinien być tryb życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie po jego popełnieniu oraz motywy i sposób działania.

W realiach niniejszej sprawy, biorąc pod uwagę z jednej strony stopień społecznej szkodliwości czynu, a z drugiej strony okoliczności łagodzące występujące w niniejszej sprawie, jak również sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa należy uznać, iż wymierzenie kary poniżej ustawowego zagrożenia jest słuszne.

Czyn z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest zagrożony karą pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat. W ocenie Sądu jednak wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności choćby w minimalnym wymiarze 1 roku, wobec jego wieku i dotychczasowej niekaralności, byłoby nadmiernie surowe i niecelowe. Długotrwała izolacja oskarżonego przy wskazanych wyżej okolicznościach jest niepotrzebna, gdyż kara ma być adekwatna do popełnionego czynu i ma na celu przede wszystkim wywrzeć cele zapobiegawcze i wychowawcze. Wymierzenie kary w granicach ustawowego zagrożenia nie dawałoby także możliwości warunkowego zawieszenia kary łącznej, gdyż ustawa przewiduje warunkowe zawieszenie jedynie dla kar pozbawienia wolności orzeczonych w wymiarze nie przekraczającym roku. Kara w niniejszej sprawie powinna wpływać na świadomość zarówno oskarżonego jak i społeczeństwa, iż czyny polegające na posiadaniu narkotyków są wysoce niemoralne i nieakceptowalne przez prawo

Równie ważne w niniejszej sprawie było zachowanie się oskarżonego po popełnieniu czynu zabronionego – przyznał się on do sprawstwa i okazał skruchę. Na ocenę wystąpienia podstawy do skorzystania z dobrodziejstwa przewidzianego w art. 60 § 2 kk miała również wpływ dotychczasowa niekaralność oskarżonego, jak również pozytywnie wartościowany tryb życia oskarżonego do momentu popełnienia przestępstwa.

Powyższe argumenty uzasadniają przekonanie, że w realiach rozpoznanej sprawy zaistniały przesłanki do nadzwyczajnego złagodzenia kary i orzeczenia wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy.

D. B. (1)

II

II

Sąd uznał, że sposób popełnienia czynu zabronionego i charakter popełnionego przestępstwa oraz dotychczasowy sposób życia i właściwości osobiste oskarżonego, uzasadniały wymierzenie kary pozbawienia wolności w minimalnym wymiarze 6 miesięcy.

W ocenie Sądu kara pozbawienia wolności w orzeczonym wymiarze jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu.

Ponadto w przekonaniu Sąd wymierzona kara jest dostatecznie dolegliwa i wystarczająca dla osiągnięcia celów kary, zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak również wpłynie zapobiegawczo i wychowawczo wobec oskarżonego na przyszłość.

D. B. (1)

III

I i II

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. obowiązującego od 24 czerwca 2020 r. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając karę łączną, kieruje się dyrektywami prewencji generalnej i indywidualnej określonymi w art. 85a k.k. Nie można jednak tracić z pola widzenia pozostałych dyrektyw wymiaru kary m.in. wynikających z art. 53 i n. k.k., które znajdą w przypadku kary łącznej znajdą zastosowanie pomocnicze i uzupełniające.

W przedmiotowej sprawie Sąd mógł wymierzyć karę od 11 miesięcy do 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu orzeczona łączna kara 1 roku pozbawienia wolności realizuje dyrektywy z art. 85a k.k. oraz wszelkie dyrektywy wymiaru kary wskazane w rozdziale VI Kodeksu karnego i uwzględnia stopień winy oskarżonego, sposób dokonania przez niego przestępstw, właściwości i jego warunki osobiste, a także dotychczasowy sposób życia oskarżonego.

Kara ta uwzględnia zasady prewencji indywidualnej, ale także generalnej. W tym ostatnim aspekcie zawiera walor wychowawczy, wskazując jakie skutki niesie za sobą nieprzestrzeganie zasad obowiązującego porządku prawnego.

D. B. (1)

IV

Przesłanka formalna do warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności, wyraża się wysokością kary, która nie przekracza jednego roku. Przesłanką materialną jest wykazanie, że dotychczasowa postawa i sposób życia wskazują, że mimo niewykonania kary zostaną osiągnięte cele kary, a w szczególności, iż sprawca nie powróci ponownie na drogę przestępstwa.

Sąd stosując wobec oskarżonego warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary miał na uwadze, że ta instytucja przysługuje jedynie wobec sprawców, co do których istnieje pozytywna prognoza resocjalizacyjna na przyszłość.

Kluczowe znaczenie w przyjęciu pozytywnej prognozy kryminologicznej miały warunki osobiste oskarżonego, w szczególności dotychczasowy sposób życia. Ponadto z ustaleń faktycznych wynika, że oskarżony nie był uprzednio karany sądownie. W ocenie Sądu niskie jest prawdopodobieństwo, że oskarżony pomimo zawieszenia wykonania kary, powróci na drogę przestępstwa, szczególnie, że zdaje sobie sprawę ze swojego uzależnienia i wyraża chęć poddania się leczeniu odwykowemu.

Tym samym w rozpatrywanej sprawie, zgodnie z art. 69 § 1 k.k., warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności będzie wystarczające dla osiągnięcia w stosunku do oskarżonego celów postępowania.

Orzeczony przez Sąd okres trzech lat próby pozwoli zweryfikować pozytywną prognozę wobec oskarżonego na przyszłość oraz będzie właściwy do wykazania się przez oskarżonego wolą nie popełniania więcej czynów zabronionych.

D. B. (1)

V

I

Sąd zobowiązał oskarżonego w okresie próby do powstrzymania się od używania środków odurzających w związku z charakterem czynu jak i stwierdzonym uzależnieniem.

D. B. (1)

VI

na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono wobec oskarżonego obowiązek poddanie się leczeniu odwykowemu w placówce leczniczej prowadzącej leczenie osób uzależnionych oraz oddano oskarżonego pod dozór kuratora sądowego

D. B. (1)

VII

na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek dowodów rzeczowych w postaci ziela konopi oraz amfetaminy i zarządzono ich zniszczenie

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VIII

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego wydatkami poniesionymi w sprawie wysokości 1590,58 zł oraz na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. opłatą w wysokości 180 zł.

Wysokość wskazanych kosztów procesu nie jest nadmiernie wysoka, biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i finansowe oskarżonego. Będzie on w stanie uiścić wskazane koszty bez uszczerbku dla swojego utrzymania.

7.  Podpis