Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2025 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	asesor sądowy Paweł Kamiński
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Karolina Kotowska

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2025 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko R. F.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego R. F. na rzecz powoda Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 8 178,81 zł (osiem tysięcy sto siedemdziesiąt osiem złotych osiemdziesiąt jeden groszy) z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, jednak nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od kwoty 6 045,74 zł od dnia
28 stycznia 2025 roku do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 300 zł (dwa tysiące trzysta złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 1063/25 upr T., dnia 22 października 2025 roku

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 15 maja 2025 roku (data nadania przesyłki w placówce pocztowej) powód Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego R. F. następujących kwot:

- 6 045,74 zł z tytułu należności głównej wraz z dalszymi odsetkami umownymi za opóźnienie w zmiennej wysokości odpowiadającej wysokości czterokrotnej stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, z ograniczeniem do odsetek maksymalnych za opóźnienie (art. 481 § 2 ¹ k.c.) od dnia 28 stycznia 2025 roku do dnia zapłaty,

- 1 576,91 zł z tytułu odsetek umownych naliczonych od należności głównej od dnia 13 września 2021 roku do dnia 27 września 2024 roku,

- 5,68 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w płatności (odsetki przeterminowane) naliczonych od należności głównej za okres od dnia 16 grudnia 2021 roku do dnia 21 grudnia 2021 roku według zmiennej stopy procentowej odpowiadającej wysokości czterokrotnej stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, z ograniczeniem do odsetek maksymalnych za opóźnienie (art. 481 § 2 ¹ k.c.),

- 12,60 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w płatności (odsetki przeterminowane) naliczonych od należności głównej za okres od dnia 24 marca 2023 roku do dnia 26 marca 2023 roku według zmiennej stopy procentowej odpowiadającej wysokości czterokrotnej stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, z ograniczeniem do odsetek maksymalnych za opóźnienie (art. 481 § 2 ¹ k.c.),

- 537,88 zł z tytułu odsetek za opóźnienie w płatności (odsetki przeterminowane) naliczonych od należności głównej za okres od dnia 13 kwietnia 2024 roku do dnia 27 stycznia 2025 roku według zmiennej stopy procentowej odpowiadającej wysokości czterokrotnej stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, z ograniczeniem do odsetek maksymalnych za opóźnienie (art. 481 § 2 ¹ k.c.).

Łącznie powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 8 178,81 zł wraz z dalszymi odsetkami umownymi za opóźnienie w zmiennej wysokości odpowiadającej wysokości czterokrotnej stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, z ograniczeniem do odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 6 045,74 zł.

Powód zażądał także zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 23 lipca 2018 roku zawarł z pozwanym umowę pożyczki gotówkowej nr (...). Umowa była zmieniana aneksem nr (...) z dnia 23 grudnia 2021 roku i aneksem nr (...) z dnia 28 marca 2023 roku. Powód wskazał też, że na podstawie umowy udzielił pozwanemu pożyczki w łącznej kwocie 15 000 zł, a pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki zgodnie z warunkami umowy. Powód zaznaczył, że pozwany nie wywiązywał się z warunków łączącej go ze stroną powodową umowy, co doprowadziło do powstania zadłużenia przeterminowanego. W związku z tym pismem z dnia 20 czerwca 2024 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty zadłużenia przeterminowanego działając zgodnie z postanowieniami art. 75c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Wobec dalszego niewykonywania umowy powód skierował do pozwanego wypowiedzenie umowy. Na wartość dochodzonego przez powoda roszczenia składały się: należność główna w kwocie 6 045,74 zł, 1 576,91 zł, która to kwota stanowi odsetki umowne naliczone od należności głównej za okres od 13 września 2021 roku do 27 września 2024 roku, 5,68 zł tytułem odsetek przeterminowaniach naliczonych od należności głównej za okres od dnia 16 grudnia 2021 roku do dnia 21 grudnia 2021 roku, 12,60 zł tytułem odsetek przeterminowanych naliczonych od należności głównej za okres od dnia 24 marca 2023 roku do dnia 26 marca 2023 roku i 537,88 zł tytułem odsetek przeterminowanych naliczonych od należności głównej za okres od dnia 13 kwietnia 2024 roku do dnia 27 stycznia 2025 roku. Nadto powód zaznaczył, iż przysługują mu dalsze odsetki umowne za opóźnienie od kwoty należności głównej (k. 4-6).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 18 czerwca 2025 roku w sprawie o sygn. akt X Nc 1470/25 Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu orzekł o nakazaniu, aby pozwany zapłacił na rzecz powoda kwotę 8 178,81 zł z odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości czterokrotnej stopy procentowej kredytu lombardowego NBP, z ograniczeniem do odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 6045,74 zł od dnia 28 stycznia 2025 roku do dnia zapłaty oraz koszty procesu (k. 44).

Pozwany wniósł w ustawowym terminie sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. Pozwany wskazał, że kwestionuje w całości zasadność oraz wysokość dochodzonego przez powoda roszczenia. Podniósł też, iż złożył do Sądu Rejonowego w Toruniu wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, w związku z czym jego zobowiązania powinny zostać objęte postępowaniem upadłościowym. Na skutek uzupełnienia braków formalnych wniosek miał zostać zarejestrowany pod nową sygnaturą, lecz do dnia wniesienia sprzeciwu od nakazu zapłaty sąd nie doręczył pozwanemu zawiadomienia. Pozwany wniósł o ustalenie z urzędu przez sąd aktualnej sygnatury prowadzonego z jego wniosku postępowania upadłościowego oraz o rozważenie zawieszenia postępowania do czasu rozstrzygnięcia tego wniosku (k. 50-51).

Zarządzeniem przewodniczącej z dnia 29 sierpnia 2025 roku pismo procesowe powoda z dnia 13 maja 2025 roku zostało zwrócone jako złożone bez zarządzenia (k. 63).

Na rozprawie w dniu 22 września 2025 roku pozwany złożył wydruk zarządzenia referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Toruniu V Wydziału Gospodarczego z dnia 23 lutego 2025 roku (sygn. akt TO1T/GU/564/2024) w przedmiocie zwrotu złożonego przez pozwanego wniosku o ogłoszenie upadłości. Oprócz tego pozwany przyznał, iż jest dłużny powodowi kwotę wskazaną w pozwie.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 23 lipca 2018 roku pozwany R. F. zawarł z powodem Bank (...) Spółką Akcyjną w W. umowę pożyczki gotówkowej nr (...). Umowa został zawarta w placówce powoda. Całkowita kwota pożyczki wynosiła 15 000 zł (§ 5 ust. 1 umowy) i taka też była kwota do wypłaty (§ 5 ust. 2 umowy). Okres spłaty pożyczki wynosił według umowy (...) miesięcy (§ 5 ust. 3 umowy). Rzeczywista roczna stopa oprocentowania pożyczki wynosiła 7,67 % (§ 5 ust. 7 umowy). Pożyczka była oprocentowana stałą stopą procentową 7,420% (§ 5 ust. 8 umowy). Zgodnie z umową, oprocentowanie dla zadłużenia przeterminowanego na dzień zawarcia umowy wynosiło 10% w stosunku rocznym, co stanowiło czterokrotność stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego przy czym oprocentowanie to nie mogło przekraczać w stosunku rocznym stopy odsetek maksymalnych za opóźnienie określonych w art. 481 § 2 ¹ k.c. Bank pobierał odsetki według zmiennej stopy procentowej określonej w Cenniku usług obowiązującym w dniu powstania zadłużenia przeterminowanego (§ 5 ust. 9 umowy). Całkowita kwota do zapłaty wynosiła 18 133,41 zł (§ 6 ust. 8 umowy). Łączna kwota odsetek wynosiła 3 133,41 zł (§ 6 ust. 6 umowy). Całkowity koszt pożyczki również wynosił 3 133,41 zł (§ 6 ust. 7 umowy). Spłata pożyczki została rozłożona na 60 równych miesięcznych rat płatnych 13 dnia każdego miesiąca w wysokości 300 zł (nie licząc raty wyrównującej), poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawarta została umowa, przy czym spłata pierwszej raty nie mogła być dokonana przed upływem 30 dni od dnia uruchomienia środków (§ 5 ust 3-6 umowy). Regulamin określał przypadki, w jakich bank miał prawo do dokonywania zmian regulaminu i cennika usług w trakcie trwania umowy. Bank informował pożyczkobiorcę o zmianach w cenniku usług z zachowaniem trybu przewidzianego dla zmian w regulaminie. Cennik usług zawierał zasady i wysokość oprocentowania, prowizje i opłaty za czynności związane z umową. Zmiana cennika usług nie wymagała podpisania aneksu do umowy. Zmiana wysokości stopy procentowej także nie stanowiła zmiany umowy (§ 10 ust. 3 umowy). Bank przed zawarciem umowy udostępnił pozwanemu w postaci elektronicznej regulamin, cennik usług obowiązujący w dniu zawarcia umowy, wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy, regulamin pożyczki gotówkowej z (...) udzielanej przez Bank (...) S.A. i regulaminy promocji pożyczki, do których przystępował pozwany (§ 12 umowy). Umowa została własnoręcznie podpisana przez pozwanego jako pożyczkobiorcę, natomiast za pozwanego na umowie podpisy złożyli działający w jego imieniu pełnomocnicy – M. S. i M. W.. W dniu zawarcia umowy pozwany R. F. udzielił też powodowi Bankowi (...) S.A. w W. pełnomocnictwa do umowy (...) do wykonywania w jego imieniu do czasu całkowitej spłaty zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki następujących czynności:

- obciążania rachunku wskazanego w umowie wymagalnymi zobowiązaniami wynikającymi z umowy,

- dokonywania blokady środków pieniężnych zgromadzonych na którymkolwiek lub wszystkich rachunkach bankowych pozwanego prowadzonych przez powoda w przypadku wystąpienia zadłużenia przeterminowanego z tytułu umowy. W przypadku braku spłaty wymagalnych należności w terminie wskazanym w powiadomieniu pozwany wyraził zgodę na ich potrącenie z któregokolwiek lub wszystkich jego rachunków bankowych prowadzonych przez powoda.

Dowód : umowa pożyczki gotówkowej numer (...) z dnia 23 lipca 2018 roku - k. 15-17v, pełnomocnictwo dla Bank (...) S.A. do umowy nr (...) – k. 18, Regulamin kredytów i pożyczek udzielanych klientom indywidualnym przez Bank (...) S.A. – k. 24, cennik usług banku – k. 25

Zgodnie z treścią § 6 ust. 3 Regulaminu kredytów i pożyczek udzielanych klientom indywidualnym przez Bank (...) S.A., w przypadku braku spłaty zobowiązań w ustalonym terminie, począwszy od dnia następnego, niespłacona kwota kredytu traktowana jest jak zadłużenie przeterminowane z oprocentowaniem dla tego rodzaju zadłużenia określonym w Cenniku usług. W § 10 ust. 2 tego regulaminu Bank (...) S.A. zastrzegł sobie prawo do zmiany Cennika usług w zakresie innym niż stopa procentowa kredytu w czasie trwania umowy. Według cennika usług, oprocentowanie od zadłużenia przeterminowanego dla umów zawartych do dnia 30 kwietnia 2020 r. wynosi 21,50 %, przy czym stopa oprocentowania zadłużenia przeterminowanego jest zmienna i wynosi 4-krotność stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego. Odsetki od zadłużenia przeterminowanego naliczane są od sumy kwot części kapitałowej rat, które nie zostały spłacone w terminie. Od 8 maja 2025 roku stopa lombardowa Narodowego Banku Polskiego wynosiła 5,75 %.

Dowód : Regulamin kredytów i pożyczek udzielanych klientom indywidualnym przez Bank (...) S.A. – k. 24, cennik usług banku – k. 25

W dniu 23 grudnia 2021 roku pozwany R. F. zawarł z powodem Bank (...) Spółką Akcyjną w W. aneks nr (...) do umowy pożyczki gotówkowej nr (...) zmieniający warunki spłaty zobowiązania, które wynosiło łącznie 8 717,50 zł i obejmowało należność główną w wysokości 8 549,07 zł, odsetki umowne w kwocie 162,75 zł i odsetki od zadłużenia przeterminowanego w wysokości 5,68 zł. Spłata zobowiązania miała nastąpić w 40 miesięcznych ratach płatnych do 12 dnia każdego miesiąca, przy czym wysokość 12 rat wynosiła 100 zł, 27 rat 309,74 zł, zaś ostatnia, czterdziesta rata, wyrównująca zadłużenie miała być płatna do dnia 12 kwietnia 2025 roku. Płatność pierwszej raty z tytułu umowy od dnia obowiązywania aneksu płatna była dnia 12 stycznia 2022 roku. Aneks wszedł w życie z dniem jego podpisania, tj. 23 grudnia 2021 roku, z mocą obowiązującą od dnia 22 grudnia 2021 roku. Jednocześnie z podpisaniem aneksu pozwany R. F. udzielił Bankowi (...) S.A. w W. pełnomocnictwa stanowiącego załącznik nr 1 do aneksu upoważniającego do wykonywania w jego imieniu w przypadku powstania należności wymagalnej następujących czynności:

- pobierania z któregokolwiek lub wszystkich rachunków bankowych prowadzonych na rzecz pozwanego środków pieniężnych z zaliczeniem ich na spłatę wymagalnych zobowiązań pozwanego z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 23 lipca 2018 roku oraz odsetek w przypadku wystąpienia zadłużenia przeterminowanego powstałego z tytułu nieterminowej obsługi zawartej umowy pożyczki nr (...). Jednocześnie pozwany oświadczył, że obciążenie jego rachunków bankowych prowadzonych przez powoda nie wymaga oddzielnej dyspozycji pozwanego,

- dokonywania blokady środków pieniężnych zgromadzonych na którymkolwiek lub wszystkich rachunkach bankowych pozwanego prowadzonych na rzecz pozwanego przez powoda z zaliczeniem ich na spłatę wymagalnych zobowiązań pozwanego z tytułu umowy pożyczki nr (...) z dnia 23 lipca 2018 roku oraz odsetek w przypadku opóźnienia, względnie zwłoki ze spłatą tych zobowiązań w wysokości wynikającej z zawartej umowy pożyczki nr (...). O dokonaniu blokady powód miał powiadomić pozwanego z jednoczesnym wskazaniem terminu, do którego należy uregulować wymagalne należności. W przypadku braku spłaty wymagalnych należności w terminie wskazanym w powiadomieniu pozwany wyraził zgodę na ich potrącenie z któregokolwiek lub wszystkich jego rachunków bankowych prowadzonych przez powoda.

Dowód : aneks nr (...) do umowy pożyczki gotówkowej z dnia 23 grudnia 2021 roku - k. 12-13, załącznik nr 1 do aneksu nr (...) do umowy pożyczki nr (...) – pełnomocnictwo do pobierania środków dla Banku (...) S.A. – k. 14

W dniu 28 marca 2023 roku pozwany R. F. zawarł z powodem Bank (...) Spółką Akcyjną w W. aneks nr (...) do umowy pożyczki gotówkowej nr (...) zmieniający warunki spłaty zobowiązania, które wynosiło łącznie 8 160,43 zł i obejmowało należność główną wynoszącą 7 253,07 zł, odsetki umowne w kwocie 894,76 zł oraz odsetki od zadłużenia przeterminowanego w wysokości 12,60 zł. Spłata zobowiązania miała nastąpić w 40 miesięcznych ratach płatnych do 12 dnia każdego miesiąca, przy czym wysokość 12 rat wynosiła 100 zł, 27 rat 281,39 zł, zaś ostatnia, czterdziesta rata, wyrównująca zadłużenie miała być płatna do dnia 12 lipca 2026 roku. Płatność pierwszej raty z tytułu obowiązywania aneksu płatna była dnia 12 kwietnia 2022 roku. Aneks wszedł w życie z dniem jego podpisania, tj. 28 marca 2023 roku, z mocą obowiązującą od dnia 27 marca 2023 roku. Jednocześnie z podpisaniem aneksu pozwany R. F. udzielił Bankowi (...) S.A. w W. pełnomocnictwa stanowiącego załącznik nr 1 do aneksu. Treść pełnomocnictwa była analogiczna do treści pełnomocnictwa stanowiącego załącznik nr 1 do aneksu nr (...) z dnia 23 grudnia 2021 roku do umowy pożyczki gotówkowej nr (...).

Dowód : aneks nr (...) do umowy pożyczki gotówkowej z dnia 28 marca 2023 roku - k. 9-9v i 11, załącznik nr 1 do aneksu nr (...) do umowy pożyczki nr (...) – pełnomocnictwo do pobierania środków dla Banku (...) S.A. - k. 10

Pozwany nie wywiązywał się z realizacji umowy pożyczki i aneksów. Pismem z dnia 20 czerwca 2024 roku Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wezwał pozwanego do zapłaty zaległości wynoszącej 855,71 zł w terminie 14 dni roboczych od otrzymania wezwania. W piśmie tym powód pouczył też pozwanego o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Przesyłka pocztowa zawierająca wezwanie do zapłaty została doręczona pozwanemu w dniu 28 czerwca 2024 roku.

Dowód : ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 20 czerwca 2024 r. - k. 21, potwierdzenie odbioru - k. 22, zestawienie transakcji za okres od 23 lipca 2018 r. do 13 maja 2025 r. - k. 26-33v

Pomimo wezwania do zapłaty pozwany nie uregulował zaległości. Pismem z 5 sierpnia 2024 roku Bank (...) Spółka Akcyjna w W. wypowiedział pozwanemu umowę pożyczki nr (...). Termin wypowiedzenia wynosił 30 dni i biegł od daty doręczenia wypowiedzenia. Według stanu na dzień wystawienia wypowiedzenia stan zadłużenia z tytułu umowy pożyczki wynosił 7 636,23 zł, w tym zadłużenie przeterminowane 1 163,79 zł. Przesyłka pocztowa zawierająca wypowiedzenie umowy została doręczona pozwanemu w dniu 12 sierpnia 2024 roku.

Dowód : wypowiedzenie umowy z dnia 5 sierpnia 2024 roku - k. 19, potwierdzenie odbioru - k. 20, zestawienie transakcji za okres od 23 lipca 2018 r. do 13 maja 2025 r. - k. 26-33v

Według wyciągu z ksiąg bankowych Banku (...) S.A. w W. na dzień 28 stycznia 2025 roku wymagalne zadłużenie pozwanego R. F. z tytułu umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z 23 lipca 2018 roku, zmienionej aneksami: numer (...) z dnia 23 grudnia 2021 roku i numer 2 z dnia 28 marca 2023 roku wynosiło łącznie 8 178,81 zł. Na wymagalne zadłużenie składały się należność główna w wysokości 6 045,74 zł, odsetki umowne naliczone od należności głównej za okres od 13 września 2021 roku do 29 września 2024 roku w wysokości 1 576,91 zł, odsetki przeterminowane naliczone od należności głównej za okres od dnia 16 grudnia 2021 roku do dnia 21 grudnia 2021 roku w wysokości 5,68 zł, odsetki przeterminowane naliczone od należności głównej za okres od dnia 24 marca 2023 roku do dnia 26 marca 2023 roku w wysokości 12,60 zł i odsetki przeterminowane naliczone od należności głównej za okres od 13 kwietnia 2024 roku do dnia 27 stycznia 2025 roku w wysokości 537,88 zł.

Bezsporne, a nadto dowód : wyciąg z ksiąg bankowych Banku (...) S.A. w W. z dnia 28 stycznia 2025 roku - k. 7-8, zestawienie transakcji za okres od 23 lipca 2018 r. do 13 maja 2025 r. - k. 26-33v

Pozwany R. F. pismem z dnia 7 sierpnia 2024 roku wniósł jako dłużnik o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Wniosek ten został jednak zwrócony na podstawie zarządzenia Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym w Toruniu z dnia 23 lutego 2025 roku w sprawie o sygn. akt TO1T/GU/564/2024. Przyczyną zwrotu wniosku było nieusunięcie przez pozwanego braków wniosku o ogłoszenie upadłości w terminie. W uzasadnieniu zarządzenia wskazano, że nie zostanie dokonany faktyczny zwrot wniosku, lecz wniosek wraz z uzupełnieniem zostanie zarejestrowany pod nową sygnaturą i przekazany do dalszego procedowania. Na dzień zamknięcia rozprawy nie ogłoszono upadłości pozwanego R. F., ani nie obwieszczono w Krajowym Rejestrze Zadłużonych o prowadzonym czynnie postępowaniu z jego wniosku o ogłoszenie upadłości. Na dzień zamknięcia rozprawy jedynym postępowaniem o ogłoszenie upadłości pozwanego R. F., jakie zostało ujawnione w Krajowym Rejestrze Zadłużonych było postępowanie w sprawie o sygn. akt TO1T/GU/564/2024 zakończone prawomocnym zarządzeniem z dnia 23 lutego 2025 roku o zwrocie wniosku.

Dowód : wydruk zarządzenia Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym w Toruniu z dnia 23 lutego 2025 r. wydanego w sprawie o sygn. akt TO1T/GU/564/2024 - k. 72, informacja dostępna powszechnie w portalu publicznym Krajowego Rejestru Zadłużonych pod linkiem: www.(...).(...).(...).(...)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy. Dokumentom tym Sąd w pełni dał wiarę, a ich prawdziwość nie została skutecznie zakwestionowana przez którąkolwiek ze stron. Pozwany nie podniósł żadnych argumentów, które mogłyby poddać w wątpliwość dowody zaproponowane przez powoda. Bez wątpienia dokumenty złożone przez powoda mają charakter prywatnych i pochodzą od banku. Niemniej jednak przedstawiają one logiczny obraz i ciąg zdarzeń następujących po sobie – zawarcie umowy pożyczki, zawarcie aneksów, nieterminowe spłaty dokonywane przez pozwaną, zaniechanie spłat przez pozwanego, wezwanie do zapłaty i wypowiedzenie umowy. Jest to zupełnie normalny ciąg wydarzeń wynikający z niewykonywania umowy. Dodatkowo cenniki usług i regulaminy tworzone przez powodowy bank dostępne są na jego stronie internetowej (www.(...) (...)) i z łatwością można zweryfikować fakt funkcjonowania ich w obrocie. Wskazać należy, iż pozwany początkowo, w sprzeciwie od nakazu zapłaty kwestionował zasadność i wysokość dochodzonego roszczenia. Podnosił jednocześnie, iż złożył wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Na rozprawie w dniu 22 września 2025 roku pozwany potwierdził jednak, że jest dłużnikiem powoda w zakresie kwoty wskazanej w pozwie.

Sąd oparł swoje ustalenia faktyczne w zakresie prowadzenia wobec pozwanego postępowań upadłościowych także na informacjach dostępnych powszechnie w Krajowym Rejestrze Zadłużonych (por. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2018 r. o Krajowym Rejestrze Zadłużonych – t.j. Dz.U. 2021 r., poz. 1909, dalej: ustawa o (...)). Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o (...), w Krajowym Rejestrze Zadłużonych ujawnia się informacje o osobach fizycznych, osobach prawnych oraz jednostkach organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną - wobec których są albo były prowadzone postępowania upadłościowe lub wtórne postępowania upadłościowe. Brak było podstaw, by uznać, że informacje ujawnione w Krajowym Rejestrze Zadłużonych nie są prawdziwe. Sąd oparł ustalenia faktyczne na podstawie złożonego przez pozwanego na rozprawie w dniu 22 września 2025 roku wydruku zarządzenia Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym w Toruniu z dnia 23 lutego 2025 r. wydanego w sprawie o sygn. akt TO1T/GU/564/2024. Jego prawdziwość nie budziła wątpliwości, jako że treść zarządzenia potwierdza informacja ujawniona w Krajowym Rejestrze Zadłużonych, a ponadto zarządzenie zostało wydane przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Toruniu, wobec czego bez trudu sąd mógł zweryfikować, że zarządzenie takiej treści zostało wydane.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania jego wniosku o ogłoszenie upadłości. Wniosek pozwanego o ogłoszenie upadłości został na podstawie zarządzenia referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Toruniu z dnia 23 lutego 2025 roku w sprawie o sygn. akt TO1T/GU/564/2024 zwrócony, zaś postępowanie upadłościowe zakończyło się właśnie prawomocnym zarządzeniem o zwrocie wniosku. Ponadto, brak było w Kodeksie postępowania cywilnego podstawy do zawieszenia postępowania do czasu rozstrzygnięcia wniosku pozwanego o ogłoszenie upadłości. Zgodnie z art. 174 § 1 pkt 4 k.p.c., sąd zawiesza postępowanie z urzędu jeżeli postępowanie dotyczy masy upadłości, masy układowej lub masy sanacyjnej i ogłoszono upadłość lub wszczęto wtórne postępowanie upadłościowe albo ustanowiono zarządcę w postępowaniu restrukturyzacyjnym. Do dnia rozprawy w dniu 22 września 2025 roku nie ogłoszono jednak upadłości pozwanego R. F.. W związku z powyższym postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 22 września 2025 roku sąd oddalił wniosek pozwanego o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania jego wniosku o ogłoszenie upadłości.

Roszczenie strony powodowej miało źródło w odpowiedzialności kontraktowej pozwanego. Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (T.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1646 ze zm., dalej: Prawo bankowe) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. W art. 69 ust. 2 ustawy Prawo bankowe z kolei wskazano, że umowa powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności: strony umowy, kwotę i walutę kredytu, cel, na który kredyt został udzielony, zasady i termin spłaty kredytu, wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany, sposób zabezpieczenia spłaty kredytu, zakres uprawnień banku związanych z kontrolą wykorzystania i spłaty kredytu, terminy i sposób postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych, wysokość prowizji, jeżeli umowa ją przewiduje, warunki dokonywania zmian i rozwiązania umowy. Przepisy te stosuje się do pożyczek pieniężnych udzielanych przez banki (art. 78-78b ustawy Prawo bankowe). Umowa pożyczki gotówkowej zawiera elementy konieczne i charakterystyczne dla umowy kredytu.

Zgodnie z art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 232 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.). W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie powód sprostał ciężarowi dowodu i wykazał roszczenie zarówno co do zasady, jak i co do wysokości.

Z przedstawionych przez powoda dowodów z dokumentów jasno wynikał fakt zawarcia przez strony umowy pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 23 lipca 2018 roku oraz aneksów do tej umowy. Dokumentacja przedstawiona przez powoda zawiera informacje dotyczące pozwanego (jego imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania, numer rachunku bankowego). Nadto umowa oraz aneksy zostały osobiście podpisane przez pozwanego.

Pozwany bezspornie w stosunku z powodowym bankiem był konsumentem w rozumieniu art. 22 ¹ k.c. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (T.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 1362, dalej: u.k.k.) przez umowę o kredyt konsumenckim rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki. Umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepis przewidują inną szczególną formę (art. 29 ust. 1 u.k.k.). Status pozwanego jako konsumenta wynika wprost z umowy pożyczki, która w swoich postanowieniach cytowała wprost przepisy ustawy o kredycie konsumenckim (por. § 11 umowy), strona powodowa nie podnosiła także twierdzeń przeciwnych. Nie ma także wątpliwości co do tego, że umowa pożyczki gotówkowej nr (...) z dnia 23 lipca 2018 roku zawarta przez strony była umową o kredyt konsumencki. Zgodnie z art. 385 ¹ § 1 k.c., postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Sąd nie znalazł podstaw, by uznać, że którekolwiek z postanowień umowy łączącej strony w sposób rażąco niekorzystny kształtuje sytuację pożyczkobiorcy.

Pożyczkodawca wypełnił w całości swoje zobowiązania wynikające z umowy pożyczki gotówkowej z 23 lipca 2018 r. oraz aneksów. Niewątpliwie w świetle treści umowy, aneksów do umowy, wyciągu z ksiąg bankowych powoda i zestawienia transakcji z okresu od 23 lipca 2018 roku do 13 maja 2025 roku roszczenie powoda należało uznać za zasadne, zarówno co do należności głównej, jak i odsetek. Powód wykazał również skuteczność wypowiedzenia umowy zawartej przez strony.

Również pozwany przyznał, że jego dług względem powoda stanowi kwota wskazana w pozwie.

W tej sytuacji powództwo podlegało uwzględnieniu w całości, o czym sąd orzekł w punkcie I wyroku zasądzając od pozwanego na rzecz powoda kwotę 8 178,81 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, jednak nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie od kwoty 6 045,74 zł od dnia 28 stycznia 2025 do dnia zapłaty.

O odsetkach orzeczono po myśli art. 481 § 1, § 2, 2 ¹ i 2 ² k.c. Przepis art. 481 § 1 k.c. stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Zgodnie z art. 481 § 2 k.c., jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. Zgodnie z art. 481 § 2 ¹ k.c., maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie). Zgodnie z art. 481 § 2 ² k.c., jeżeli wysokość odsetek za opóźnienie przekracza wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, należą się odsetki maksymalne za opóźnienie. Strony w umowie pożyczki zastrzegły umowne odsetki za opóźnienie (nazwane w umowie oprocentowaniem dla zadłużenia przeterminowanego) według zmiennej stopy procentowej odpowiadającej czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego. Odsetki w tej wysokości od kwoty 6 045,74 zł zostały zasądzone zgodnie z żądaniem powoda od dnia 28 stycznia 2025 roku. Roszczenie powoda z tytułu w zakresie świadczeń z umowy stało się wymagalne w całości względem pozwanego z upływem 30 dnia od daty doręczenia pozwanemu wypowiedzenia umowy pożyczki. Jako, że wypowiedzenie umowy pożyczki zostało doręczone pozwanemu w dniu 12 sierpnia 2024 roku, roszczenie powoda w zakresie należności przysługujących powodowi od pozwanego z tytułu umowy stały się wymagalne w całości z dniem 11 września 2024 roku. Powód doliczył do roszczenia głównego w pozwie odsetki za opóźnienie naliczone do dnia 27 stycznia 2025 roku, wobec czego powodowi należały się odsetki za opóźnienie w wysokości czterokrotności stopy procentowej kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego, lecz nie wyższe od odsetek maksymalnych za opóźnienie, od kwoty należności głównej w wysokości 6 045,74 zł od dnia 28 stycznia 2025 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II zgodnie z art. 98 § 1, 1 ¹ § 3 i art. 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Zgodnie z jej treścią strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Jako, że powód wygrał sprawę w całości, należał mu się zwrot wszystkich poniesionych kosztów procesu.

Na koszty procesu poniesione przez powoda składają się opłata sądowa od pozwu w kwocie 500 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1 800 zł (zgodnie z treścią § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 roku (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1935 ze zm.)) – łącznie 2 300 zł. Brak było podstaw, by zasądzić zgodnie z żądaniem powoda od pozwanego kwotę 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, ponieważ powód nie wykazał, że uiścił tę opłatę.

Kwota 2 300 zł tytułem zwrotu kosztów procesu została od pozwanego na rzecz powoda zasądzona wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, zgodnie z brzmieniem art. 98 § 1 ¹ k.p.c., w myśl którego, od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.