Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Magdalena Glinkiewicz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Bożena Czajkowska

po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2019 r. w Toruniu

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko M. J.

o zapłatę

orzeka

I. zasądza od pozwanego M. J. na rzecz powoda (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 1.739,03 zł (tysiąc siedemset trzydzieści dziewięć złotych trzy grosze) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 23 listopada 2018 r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 647 zł (sześćset czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 325/19

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 29 stycznia 2019 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym, powód (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. J. kwoty 1.739,03 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów sądowych i kosztów zastępstwa procesowego w łącznej kwocie 630 złotych.

Uzasadniając swoje roszczenie strona powodowa wskazała, że dochodzona pozwem wierzytelność wynika z zawartej w drodze formularza internetowego umowy pożyczki nr (...) zawartej 21 lipca 2016 roku pomiędzy pozwanym a W..pl sp. z o.o. Powód wskazał, że nabył przedmiotową wierzytelność od pierwotnego wierzyciela w drodze umowy z dnia 10 lipca 2018 roku. Podał, że na dochodzone roszczenie składa się kwota 1.125 złotych niespłaconego kapitału, 546,91 złotych kosztów naliczonych przez poprzedniego wierzyciela, 36,91 złotych tytułem odsetek naliczonych przez poprzedniego wierzyciela od kwoty niespłaconego kapitału za okres od dnia wystąpienia zaległości w spłacie do 4 lipca 2018 roku oraz 30,21 złotych odsetek naliczonych przez powoda od niespłaconego kapitału za okres od 5 lipca 2018 roku do dnia 22 listopada 2018 roku (k. 3-6).

Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą VI Nc-e 2189054/18 i 29 listopada 2018 roku referendarz sądowy przy Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu (k. 6v).

Pozwany M. J. w ustawowym terminie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 7).

Postanowieniem z 10 stycznia 2019 roku, sygn. akt VI Nc-e 2189054/18 referendarz sądowy przy Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę tut. Sądowi (k 10).

W odpowiedzi na sprzeciw powód podtrzymał w całości żądanie pozwu oraz podniesione w nim argumenty (k. 18-20).

Pełnomocnik pozwanego w kolejnych pismach z 19 marca 2019 roku oraz 10 maja 2019 roku ponownie wniósł o oddalenie powództwa ograniczając zarzuty do stwierdzenia, że strona pozwana zaprzecza wszystkim twierdzeniom pozwu, w tym zawarciu jakiejkolwiek umowy łączącej pozwanego z pierwotnym wierzycielem oraz aby otrzymał z tego tytułu jakiekolwiek środki finansowe (k. 108, 114).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 21 lipca 2016 roku pozwany M. J. zawarł przez Internet umowę pożyczki nr (...) z (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Strony zawarły przedmiotową umowę za pomocą formularza rejestracyjnego na stronie internetowej wierzyciela pierwotnego, który wypełnił pozwany, akceptując postanowienia umowy oraz regulamin i warunki ochrony danych osobowych. Tożsamość pożyczkobiorcy została zweryfikowana poprzez pobranie przez niego stosownej aplikacji i zalogowanie się za jej pośrednictwem na rachunek bankowy. Ponadto pożyczkobiorca wyraził zgodę na zweryfikowanie jego danych w Biurze (...). Pożyczka miała charakter odnawialny w związku z czym po spłacie pierwszej pożyczki pożyczkodawca 18 sierpnia 2017 roku udzielił M. J. kolejnej pożyczki na kwotę 1.500 złotych. Kwota ta została przelana na wskazany przez M. J. rachunek bankowy. Zwrot pożyczki miał nastąpić w 12 miesięcznych ratach od 19 września 2017 roku do 19 sierpnia 2018 roku. Strony ustaliły odsetki za opóźnienie w spłacie pożyczki w wysokości 14 % (odsetek maksymalnych).

Dowód: odpis zgody na weryfikację w BIK

odpis ramowej umowy pożyczki nr (...) – k. 75-82v

odpis korespondencji pomiędzy pozwanym a W..com sp. z o.o. – k. 83-97v

potwierdzenie wykonania przelewu – k. 106

Pozwany nie spłacił pożyczki, wobec czego pożyczkodawca wzywał go do zapłaty, a następnie, po bezskutecznej windykacji, umową przelewu wierzytelności z 10 lipca 2018 roku zbył ją na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

M. J. został zawiadomiony o przedmiotowej transakcji pismem pierwotnego wierzyciela z 10 lipca 2018 roku oraz przez nabywcę wierzytelności w skierowanym w dniu 8 sierpnia 2018 roku wezwaniu do zapłaty. Pomimo tego nie spłacił pożyczki także na rzecz następcy prawnego pożyczkodawcy. Na dzień wniesienia pozwu dług pozwanego wynosił 1739,03 złote i obejmował oprócz kwoty pożyczki także koszt prowizji oraz skapitalizowane odsetki za opóźnienie.

Dowód: odpis zawiadomienia o zmianie wierzyciela z 10 lipca 2018 roku – k. 71

odpis wezwania do zapłaty z 8 sierpnia 2018 roku – k. 72

wyliczenie odsetek na dzień 22 listopada 2018 roku – k. 98

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał za wiarygodne dowody z dokumentów, także tych w formie elektronicznej, z których wydruki zawarte w aktach sprawy, przedłożone przez stronę powodową, których wiarygodności i autentyczności strona pozwana skutecznie nie zakwestionowała.

Roszczenie pozwu jest całkowicie zasadne. Zarzuty pozwanego są natomiast w ocenie Sądu chybione i nie poparte żadnym materiałem dowodowym w przedmiotowej sprawie.

Jak wynika z treści dokumentów, umowa pożyczki została zawarta pomiędzy wierzycielem pierwotnym a pozwanym wyłącznie przez Internet, w formie elektronicznej.

Fakt zawarcia umowy nie budzi w ocenie Sądu żadnych wątpliwości. O prawdziwości oświadczenia woli pozwanego w tym względzie świadczy nie tylko korespondencja elektroniczna stron, ale także fakt przelewu kwoty pożyczki na rachunek pozwanego oraz i to, iż wszelkie dane zawarte w umowie pożyczki – imię i nazwisko, adres, numer PESEL oraz numer dowodu osobistego – są tożsame z danymi pozwanego. Przedmiotowa umowa pożyczki czyniła zatem zadość przepisom ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1083). W świetle uregulowań przedmiotowej ustawy zawarcie umowy kredytu konsumenckiego nie wymaga zachowania formy pisemnej i co do zasady umowa taka może być zawarta również za pomocą środków porozumiewania się na odległość. W ocenie Sądu powód wykazał w przedmiotowej sprawie istnienie długu po stronie pozwanego zarówno co do zasady, jak i co do wysokości.

Wszelkie twierdzenia pozwanego, który kwestionował istnieniu przedmiotowej wierzytelności pozostały całkowicie gołosłowne. Tymczasem wobec przedstawionych przez stronę powodową dokumentów jednoznacznie wskazujących na fakt zawarcia umowy pożyczki pomiędzy pozwanym a (...) Sp. z o.o. to na pozwanym ciążył ciężar wykazania, że to nie on był rzeczywistą stroną kwestionowanej umowy. W tym zakresie pozwany nie wykazał jakiejkolwiek inicjatywy. Pozwany w najmniejszym stopniu nie uprawdopodobnił powyższej okoliczności, choćby przez złożenie zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa oszustwa z użyciem jego danych osobowych.

Powód udowodnił także swoją legitymację czynną w sprawie poprzez wykazanie dokumentem faktu przelewu wierzytelności na jego rzecz przez wierzyciela pierwotnego, którego przedłożoną kopię potwierdził za zgodność z oryginałem radca prawny, pełnomocnik procesowy strony powodowej w przedmiotowej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd przyjął, iż pozwany M. J. nie spłacił kwoty pożyczki wraz z opłatą prowizyjną, do czego zobowiązał się w umowie. Powód, jako aktualny wierzyciel pozwanego zasadnie domagał się w pozwie zwrotu kwoty pożyczki i prowizji oraz odsetek za opóźnienie, które zostały prawidłowo przez powoda skapitalizowane.

Wobec powyższego, Sąd na mocy art. 720 § 1 kc orzekł o zasądzeniu na rzecz powoda od pozwanego roszczenia pozwu w całości.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 kc.

W punkcie II wyroku Sąd po myśli art. 98 § 1 i 3 kpc orzekł o zwrocie powodowi przez pozwanego kosztów procesu, obejmujących koszt opłaty od pozwu w kwocie 30 złotych, kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 600 złotych, oraz 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od dokumentu pełnomocnictwa procesowego.