Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu IV Wydział Pracy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Lucyna Gurbin
Protokolant:	stażysta Żaneta Szlachcikowska

po rozpoznaniu w dniu 22 października 2015 roku

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) w W.

o ekwiwalent za urlop wypoczynkowy

O R Z E K Ł:

I.  Zasądzić od pozwanego na rzecz powódki J. K. kwotę 500 złotych netto (słownie: pięćset złotych) tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za rok 2015 wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 16.08.2015 r. do dnia zapłaty.

II.  Nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Grudziądzu kwotę 25 zł (słownie: dwadzieścia pięć złotych) tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona.

UZASADNIENIE

Powódka J. K. wniosła pozew przeciwko C- (...) Sp. z o.o. w W. o zapłatę ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy w wysokości 500 zł netto. W uzasadnieniu wskazała, że zatrudniona była u pozwanego od dnia 19 grudnia 2013r do 11 lipca 2015r na podstawie umowy o pracę i nie wykorzystała urlopu wypoczynkowego w wymiarze 13 dni w okresie zatrudnienia. Na tej podstawie domagała się ekwiwalentu.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu wskazał, że spółka C- (...) Sp. z o.o. obecnie działa pod nazwą (...) Sp. z o.o. w likwidacji. Z uwagi na likwidację sklepu, pozwana przygotowała wypowiedzenie umowy o pracę datowane na dzień 27 czerwca 2015r w trybie art. 10 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika z zachowaniem 3 miesięcznego okresu wypowiedzenia. Pozwany wskazywał, że powódka dochodzi ekwiwalentu za niewykorzystany urlop w liczbie 13 dni. według pozwanego w wypowiedzeniu umowy o pracę zostało wskazane, iż powódka ma wykorzystać pozostałe 13 dni urlopu w okresie wypowiedzenia tj. od 27 czerwca 2015r do 11 lipca 2015r. w związku z tym roszczenie powódki mogłoby dotyczyć 3 dnia, a nie 13 dni. Dodatkowo wskazywał, że nie zrozumiały jest sposób wyliczenia dochodzonej kwoty przez powódkę. Biorąc pod uwagę, że powódce przysługiwało 20 dni w skali roku, przy zatrudnieniu na pełen etat, przy wariancie w którym była zatrudniona powódka tj. ¾ etatu, wymiar urlopu wynosił 15 dni w skali roku. Biorąc pod uwagę, że powódka pracowała u pozwanej jedynie do 11 lipca 2015r powódka nabyła w zaokrągleniu prawo do 9 dni urlopu. Mając na uwadze, iż stosunek pracy nie był realizowany na cały etat, a ¾ etatu wysokość ekwiwalentu powinna zostać ustalona proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Pozostałe dni urlopu, powódka była zobowiązana wykorzystać w okresie wypowiedzenia.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Powódka J. K. była pracownikiem pozwanego na podstawie umowy o pracę, która to umowa o pracę została wypowiedziana w trybie art. 10 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, zachowaniem okresu wypowiedzenia. Okres zatrudnienia upłynął 15 sierpnia 2015r (dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z dnia 27 czerwca 2015r k. 3, umowa o pracę z dnia 9 grudnia 2014r k.4 oraz akta sprawy IVP 286/15). Powódka pracowała w sklepie pozwanego w G..

Sąd z urzędu ustalił, że C- (...) Sp. z o.o. została wykreślona i wpisana Spółka (...) Sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. na podstawie aktu notarialnego z 22 czerwca 2015r – zmiany umowy spółki (wydruk z Internetowego Monitora Sądowego i Gospodarczego). Powyższych zmian nie kwestionował pozwany w odpowiedzi na pozew, albowiem przedłożył również KRS wyłącznie dot. (...) Sp. z o.o. w likwidacji. Istotnym jest podkreślenie, że w imieniu pozwanej odpowiedź została złożona przez V. K., który figuruje w KRS jako likwidator. Jednocześnie należy zauważyć, że wypowiedzenie umowy o pracę podpisał V. K. jako prezes zarządu C- (...) Sp. z o.o. w W.. Sąd pominął dowód z zeznań pozwanego w charakterze strony, albowiem pozwany został wezwany do osobistego stawiennictwa. Wezwanie zostało doręczone skutecznie (zwrotne potwierdzenie odbioru wezwania k. 23), pozwany nie stawił się na termin rozprawy w dniu 22 października 2015r.

Przesłuchanie pozwanego jest wyłącznie uzupełniającym dowodem który Sąd przeprowadza, jeżeli nie zostały wyjaśnione istotne fakty dla rozstrzygnięcia sprawy. Pozwany nie stawił się wezwany do osobistego stawiennictwa i pouczony o skutkach niestawiennictwa. Ponadto należy zauważyć, że obecny likwidator był dla powódki pracodawcą, ponieważ zawierał zarówno umowę o pracę jak i ją wypowiadał dlatego był właściwym organem do posiadania dokumentacji dotyczącej rozliczenia urlopu wypoczynkowego. Powódka nie mogła wykorzystać urlopu wypoczynkowego w okresie wypowiedzenia, albowiem przebywała na zwolnieniu lekarskim od dnia 6 lipca 2015r. Okres zatrudnienia pozwany ustalił na dzień 15 sierpnia 2015r. Powódka jednocześnie potwierdziła, że 13 dni urlopu wypoczynkowego nie wykorzystanego dotyczy roku 2014 i 2015. Pozwany nie stawił się na rozprawę wezwany do osobistego stawiennictwa i na tej podstawie Sąd dał wiarę twierdzeniom powódki co do należności z tytułu ekwiwalentu. Na marginesie Sąd zaznacza, że przed tut. Sądem toczy się szereg postępowań o zapłatę przeciwko pozwanemu, które to pozwy zostały złożone przez pracowników zatrudnionych w G..

Uwzględniając powyższe okoliczności Sąd zasądził na rzecz powódki ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy tak jak w pozwie.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. i 108 k.p.c. Sąd na ogólnych zasadach obciążył opłatą od pozwu stosownie do art. 113 ustęp 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążając pozwanego kwotą 25,00 zł. Wysokość opłaty stosunkowej Sąd ustalił w oparciu o treść art. 13 ustęp 1 w zw. z art. 21 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.