Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 stycznia 2025 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu, Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący sędzia Tomasz Simiński-Stanny

Protokolant st. sekr. sąd. Klaudia Mroczko

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2025 r. w G.

1/ sprawy z powództwa małoletniego D. W. działającego przez ojca P. W. (1)

przeciwko S. W. (1)

o alimenty

2/ sprawy z powództwa małoletniej J. W. działającej przez matkę S. W. (1)

przeciwko P. W. (1)

o podwyższenie alimentów

orzekł:

I.  zasądza od pozwanej S. W. (1) rentę alimentacyjną na rzecz małoletniego powoda D. W. w kwocie 600,- zł (sześćset złotych) miesięcznie, płatną do dnia 10. Każdego miesiąca z góry do rąk ojca małoletniego powoda - P. W. (1), poczynając od dnia 11.03.2024 r. z ustawowymi odsetkami w razie opóźnień w płatności którejkolwiek z rat;

II.  podwyższa od pozwanego P. W. (1) rentę alimentacyjną na rzecz małoletniej J. W., ustaloną ostatnio na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Grudziądzu w dniu 22.05.2015 r., sygn. akt III RC 748/14,
z kwoty 400 zł miesięcznie do kwoty 800,-zł (osiemset złotych) miesięcznie, płatną do 10. dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej powódki - S. W. (1), począwszy od dnia 07.11.2024 r. z ustawowymi odsetkami w razie opóźnień w płatności którejkolwiek z rat;

III.  oddala powództwo małoletniej J. W. w pozostałym zakresie;

IV.  nadaje wyrokowi w punkcie I. i II. rygor natychmiastowej wykonalności;

V.  nieuiszczonymi kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt III RC 102/24

UZASADNIENIE

Małoletni powód D. W., działający przez ojca P. W. (1), w dniu 11 marca 2024 r. wystąpił do Sądu Rejonowego w Grudziądzu z pozwem przeciwko S. W. (1) o zasądzenie alimentów w kwocie po 600 zł miesięcznie, płatnych do dnia 10. każdego miesiąca, do rąk przedstawiciela ustawowego P. W. (1), poczynając od dnia 11 marca 2021 r., z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej rat.

W uzasadnieniu pozwu ojciec małoletniego powoda podał, że chłopiec mieszka z nim od 2019 r. Wskazał, że pozwana nie łoży na utrzymanie dziecka, zaś on nie jest w stanie zaspokoić w niezbędnym zakresie bieżących potrzeb syna. Wskazał, że płaci alimenty na córkę J. W. w kwocie 400 zł miesięcznie, która mieszka z pozwaną.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu swojego stanowiska w sprawie podniosła, że P. W. (1) nie płaci zasądzonych przez sąd alimentów na małoletnią córkę. Podała, że został skazany na 4 miesiące ograniczenia wolności za niealimentację. Podniosła, że ojciec małoletnich ma zdecydowane większe możliwości zarobkowe niż ona. Zarzuciła mu, że przeznacza pieniądze na spłatę długów i hazard, a nie na małoletniego syna. Podała, że małoletni spożywa ciepłe posiłki u babci albo u niej. Wskazała, że spędza z synem wszystkie dni świąteczne. Podała, że nie pracuje i wychowuje troje dzieci, przy czym najmłodsze ma pół roku. Wskazała, że utrzymuje się ze świadczeń otrzymywanych od państwa i w całości przeznacza je na dzieci.

W dniu 7 listopada 2024 r. małoletnia powódka J. W., działająca przez matkę S. W. (1), wystąpił do Sądu Rejonowego w Grudziądzu z pozwem przeciwko P. W. (1) o podwyższenie alimentów z kwoty 400 zł miesięcznie do kwoty po 1000 zł miesięcznie, płatnych do dnia 15. każdego miesiąca, do rąk przedstawiciela ustawowego S. W. (1), poczynając od dnia wniesienia pozwu z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności każdej rat.

W uzasadnieniu pozwu matka małoletniej powódki wskazała, że obecna wysokość alimentów jest niewystarczająca dla zaspokojenia aktualnych usprawiedliwionych potrzeb córki. Podała, że małoletnia uczęszcza do pumonologa w związku z astmą i przyjmuje na stałe leki, które kosztują około 100 zł. Podała, że małoletnia z powodu problemów z cerą korzysta z leków i maści, które kosztują 100 zł miesięcznie. Wskazała, że małoletnia wymaga leczenia ortodontycznego i stomatologicznego, przy czym korzysta z prywatnych wizyt z uwagi na lepszą dostępność lekarzy. Podniosła, że koszt stałego aparatu ortodontycznego to wydatek rzędu 5000-7000 zł, a wizyty kontrolne będą wynosić około 150 zł. Podała, że małoletnia uczęszcza do Zespołu Szkół (...) w zawodzie fotografa, co wiąże się z ponoszenie wydatków na zakup wyprawki i podręczników szkolnych w łącznej wysokości około 1300 zł miesięcznie. Ponadto podała, że na opłaty i składki klasowe przeznacza 300 zł. Wskazała, że małoletnia uczęszcza na zajęcia taneczne, które kosztują 140 zł oraz korzysta z biletu miesięcznego, który kosztuje 50 zł. Wskazała, że na wyżywienie małoletniej przeznacza 500 zł miesięcznie, na zakup odzieży i obuwia 150 zł miesięcznie, na wypoczynek letni około 300 zł miesięcznie oraz na kieszonkowe 100 zł miesięcznie. Wskazała, że na utrzymanie mieszkania przeznacza miesięcznie około 650 zł miesięcznie, przy czym otrzymuje dodatek mieszkaniowy w wysokości 250 zł. Wskazała, że nie pracuje zawodowo, a na jej comiesięczny budżet w łącznej wysokości 4300 zł składają się świadczenie rodzicielskie, świadczenie wychowawcze na troje dzieci oraz alimenty na małoletnie Nadię i J., wypłacane z Funduszu Alimentacyjnego. Podała, że nie otrzymuje alimentów na najmłodsze dziecko z uwagi na nieuregulowaną kwestię ojcostwa. Podała, że małoletnia J. nie chce odwiedzać ojca, a pozwany nie zabiega o kontakty. Wskazała, że pozwany pracuje w branży budowlanej, jest osobą zdrową, w wieku produkcyjnym.

W dniu 5 grudnia 2024 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu zarządził połączenie powyższych spraw do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia z uwagi na zasady ekonomiki procesowej /k. 36 akt/.

Pozwany P. W. (1) na rozprawie wniósł o zasądzenie alimentów w równych kwotach na każde z małoletnich dzieci, ewentualnie o zasądzenie od niego alimentów o 100 zł wyższych niż od matki małoletnich. W odpowiedzi na pozew zakwestionował wydatki wskazane w pozwie jako zawyżone i niewykazane. Podał, że małoletnia nie choruje na astmę i nie przyjmuje na stałe żadnych leków. Podniósł, że matka otrzymuje co roku 300 zł na zakup wyprawki dla córki, a ponadto kupuje dla niej używane podręczniki. Wskazał, że w szkole, do której uczęszcza nie ma żadnych składek klasowych. Podał, że małoletnia dotychczas nie była na żadnej lekcji tańca, a ponadto karnet opłacili jej dziadkowie macierzyści, a nie matka. Podał, że zawsze pamiętał o urodzinach córki, czy innych uroczystościach i podarował jej m.in. drogi aparat cyfrowy potrzebny do szkoły i telefon komórkowy. Podał, że matka małoletniej sprzedała aparat cyfrowy w lombardzie przez co małoletnia nie ma niezbędnego sprzętu do szkoły. Wskazał, że dotychczas małoletnia chętnie spędzała z nim czas, w tym okres wakacyjny. Wskazał, że co roku organizował małoletniej J. i (...) dniowe wyjazdy wakacyjne. Podał, że matka nie organizuje dzieciom żadnych wczasów, jedynie dziadkowie macierzyście zabierają małoletnią na wakacje. Podał, że małoletni D. przestał przychodzić do matki ze względu na przemoc, którą stosował jej konkubent oraz nadużywanie przez matkę i jej konkubenta alkoholu i zażywanie narkotyków. Podniósł, że obawia się o przyszłość małoletniej J., ponieważ zastał ją w galerii handlowej z grupą dużo starszych mężczyzn, znanych w środowisku z przestępczego stylu życia. Podał, że udzielił wówczas reprymendy córce i od tego czasu małoletnia nie chce go odwiedzać.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni D. W. urodził się (...) i jest dzieckiem S. W. (1) i P. W. (1).

Sąd Rejonowy w Grudziądzu postanowieniem z dnia 6 marca 2019 r. wydanym w sprawie I. N. 947/17 zmienił pkt 2 wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 8 maja 2012 r. w sprawie I C 2147/11 w ten sposób, że wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim D. W. powierzył ojcu P. W. (1). Od tego czasu małoletni mieszka z ojcem.

Małoletni D. W. ma 14 lat. Uczęszcza do 8 klasy szkoły podstawowej. Nie ma opóźnień edukacyjnych. Dobrze się uczy. Planuje kontynuować naukę w zawodzie mechanika, choć ojciec doradza mu zawód elektryka. Jest dzieckiem zdrowym, prawidłowo rozwijającym się. Sezonowo zdarzają mu się zaziębienia. Szybko wyrasta z odzieży i obuwia. Z uwagi na swój wiek wymaga większych nakładów na rozrywkę, np. na spotkania towarzyskie z kolegami, wyjścia do kina lub na pizzę.

Ojciec zapewnia małoletniemu odpowiednie warunki bytowe. Chłopiec ma własny pokój, wyposażony stosowanie do jego potrzeb. Dużo czasu spędza z babcią ojczystą, która mieszka w tym samym bloku. Ojciec przeznacza 800+ w całości na potrzeby syna. Chłopiec nigdy nie przynosił żadnych prezentów od mamy do domu. Wcześniej chętniej spotykał się z matką, która w czasie kontaktów zapewniała mu wyżywienie. Obecnie rzadko spędza z nią czas.

P. W. (2) nie ma wyuczonego zawodu, zakończył edukację po gimnazjum. Mieszka z małoletnim synem w wynajmowanym mieszkaniu. Za najem płaci 1400 zł. Płaci łącznie 150 zł za abonament telefoniczny dla siebie i syna oraz za abonament telewizyjny. Pozwany nie jest nigdzie zatrudniony i nie prowadzi działalności gospodarczej. Podejmuje się zleceń budowlanych, z których uzyskuje około 4000 zł miesięcznie. Nie chce posiadać ewidencjonowanego dochodu, ponieważ prowadzona jest przeciwko niemu egzekucja alimentów. Nie płaci alimentów na małoletnią J., świadczenie jest wypłacane przez Fundusz Alimentacyjny.

P. W. (1) nie ma innych dzieci niż małoletni D. i J. W..

(Dowód:

- treść odpisu aktu urodzenia k. 5 akt,

- treść wyroku nakazowego k. 20 akt,

- zeznania świadka A. C. (1) k. 34v akt,

- zeznania świadka A. S. k. 34v akt,

- wysłuchanie P. W. (1) k. 34, 54v akt,

- wysłuchanie S. W. (2) k. 34-34v, 54-54v akt.)

Małoletnia J. W. urodziła się (...) i jest dzieckiem P. W. (1) i S. W. (1).

Wymiar obowiązku alimentacyjnego P. W. (1) wobec jego małoletniej córki J. W. został ustalony na mocy ugody sądowej zwartej przed Sądem Rejonowym w Grudziądzu w dniu 22 maja 2015 r. w sprawie o sygn. akt III RC 784/14 w wysokości po 400 zł miesięcznie.

Małoletnia miała wówczas 6 lat i uczęszczała do zerówki. Chorowała na astmę. Oboje rodzice małoletnich pozostawali wówczas bezrobotni. Pozwanemu wygasł kontrakt w wojsku, mieszkał z rodzicami. Utrzymywał się z zasiłku dla bezrobotnych. Małoletni D. mieszkał wówczas z matką.

Małoletnia powódka ma obecnie 15 lat i uczęszcza do II klasy Zespołu Szkół (...). Uczy się zawodu fotografa. Matka musi wyposażyć ją w podręczniki szkolne i pozostałą wyprawkę. Zasadniczo jest dzieckiem zdrowym, prawidłowo rozwijającym się. Korzysta z biletu miesięcznego, który kosztuje 50 zł. Z uwagi na okres dorastania wymaga większych nakładów na wyżywienie, odzież i obuwie, środki higieniczne i kosmetyczne oraz rozrywkę. Od jakiegoś czasu małoletnia przestała spędzać czas z ojcem.

S. W. (1) posiada wykształcenie w zawodzie fryzjerki. Nigdy nie podejmowała się pracy w zawodzie. W przeszłości krótko pracowała w biurze. Ma czworo dzieci, przy czym wychowuje troje z nich - małoletnie J., (...) i M. (...). Jest w trakcie rozwodu z ojcem małoletniej N.. Obecnie nie jest w żadnym związku. Utrzymuje się z pomocy otrzymywanej z (...) w G. w wysokości 500 zł miesięcznie. Ponadto pobiera świadczenie wychowawcze w łącznej wysokości 2400 zł miesięcznie. Fundusz Alimentacyjny wypłaca jej alimenty na małoletnią J. w wysokości 400 zł miesięcznie i na małoletnią Nadię w wysokości 500 zł miesięcznie. Nie otrzymuje alimentów na małoletnią M., gdyż dotychczas nie uregulowano kwestii ojcostwa. Biologiczny ojciec dziecka nie łoży żadnych dobrowolnych środków na utrzymanie dziecka, nie uczestniczy w wychowaniu córki.

S. W. (1) mieszka z małoletnimi dziećmi w wynajętym mieszkaniu. Otrzymuje dofinansowanie do mieszkania, które pokrywa wydatki na czynsz. Ponadto płaci co dwa miesiące 370 zł za prąd i 600 zł za gaz. Opłaca małoletniej N. obiady w szkole za 100 zł miesięcznie. Obecnie małoletni D. W. rzadko przychodzi do matki, przeważnie raz w miesiącu. W czasie ich kontaktów matka zapewnia mu wyżywienie.

(Dowód:

- zeznania świadka A. C. (1) k. 34v akt,

- zeznania świadka A. S. k. 34v akt,

- wysłuchanie P. W. (1) k. 34, 54v akt,

- wysłuchanie S. W. (2) k. 34-34v, 54-54v akt.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, bezsporne twierdzenia stron oraz zeznania świadków A. C. (2) i A. S. oraz wysłuchanie stron.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i wyjaśnieniom stron w zakresie w jakim znalazło to wyraz w ustalonym stanie faktycznym.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres tego obowiązku wyznacza regulacja art. 135 k.r.o., stosownie do której wysokość alimentów zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.

Zgodnie z praktyką sądową i doktryną prawniczą usprawiedliwione potrzeby uprawnionego dziecka są oceniane w stosunku do etapu życiowego tego dziecka, przy zestawieniu z zarobkami i majątkowymi możliwościami zobowiązanego rodzica. Poza tym należy przy interpretacji zakresu obowiązku alimentacyjnego mieć na uwadze treść art. 96 k.r.o, w szczególności, że rodzice są obowiązani troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotowywać je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Kierując się tymi równorzędnymi przesłankami sąd ustala wysokość konkretnego obowiązku alimentacyjnego.

Małoletni powód D. W., działający przez swojego przedstawiciela ustawowego - P. W. (1) wykazał, że jest dzieckiem pozwanej S. W. (1) oraz, że nie posiada żadnego majątku i z racji swojego wieku nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, zatem to na rodzicach spoczywa ciężar zapewnienia mu kosztów utrzymania i wychowania. Bezsporne jest, że wiodącym rodzicem dla małoletniego powoda jest jego ojciec P. W. (1), który na co dzień realizuje swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie syna. Pozwana natomiast swój obowiązek alimentacyjny winna realizować przede wszystkim w formie finansowej.

W przypadku małoletniego powoda w zakres jego usprawiedliwionych potrzeb wchodzą wydatki związane bezpośrednio z jego utrzymaniem, takie jak wydatki na wyżywienie, odzież i obuwie, środki higieniczne, edukację, dojazdy oraz zdrowie. Na uwadze mieć także potrzebę rozrywki małoletniego. D. ma ukończone (...) i uczęszcza do ostatnie klasy szkoły podstawowej. Zamierza kontynuować naukę w zawodzie mechanika lub elektryka, zatem sąd ustalając wysokość alimentów musiał wziąć pod uwagę, że w niedalekiej przyszłości jego potrzeby w zakresie edukacji wzrosną. Małoletnie obecnie rzadko kontaktuje się matką, a jej pomoc ogranicza się do zapewniania mu wyżywienia w czasie kontaktów i okazjonalnych prezentów.

Sąd ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego miał na uwadze, że ojciec małoletniego powoda nie przedstawił żadnych dokumentów potwierdzających wysokość wydatków ponoszonych na dziecko. Stąd oceniając żądanie pozwu sąd musiał kierować się przede wszystkim zasadami doświadczenia życiowego. Niemniej kwota 600 zł miesięcznie tytułem alimentów dla nastoletniego, dorastającego chłopca jest w ocenie sądu uzasadniona i niewygórowana.

Określając obowiązek alimentacyjny sąd miał na uwadze, że oboje dzieci S. W. (1) i P. W. (1) mają prawo żyć na równej stopie życiowej z rodzicami i rodzice mają obowiązek im to zapewnić. Oznacza to, że rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich ciężar. Są obowiązani podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Jednak w sytuacji, gdy możliwości zarobkowe zobowiązanego rodzica są ograniczone, nie można obciążać go obowiązkiem alimentacyjnym w zakresie przewyższającym te możliwości, doprowadzając go tym samym do niedostatku i niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb. Sąd badając możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanej wziął zatem pod uwagę, że posiada jeszcze troje małoletnich dzieci, które wychowuje. Niemniej matka małoletnich decydując się na kolejne dzieci powinna mieć na uwadze konieczność zapewnienia im bytu. Pozwana jest osobą młodą, zdrową, w pełni zdolną do pracy. W zasadzie nigdy nie pracowała zarobkowo, nie posiada jednak orzeczenia o całkowitej lub choćby częściowej niezdolności do pracy. Ponadto jej najmłodsza córka ukończyła już pierwszy rok życia, zatem gdyby pozwana korzystała z urlopu macierzyńskiego, musiałaby już wrócić do pracy. Ponadto w ocenie sądu małoletni D. nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji nieuregulowanej sytuacji alimentacyjnej małoletniej M.. S. W. (2) powinna dołożyć wszelkich starań, aby ustalić ojcostwo dziecka i uzyskać na jej rzecz alimenty.

Podkreślić należy, że sąd w niniejszej sprawie bierze pod uwagę możliwości zarobkowe pozwanej, a nie faktycznie osiągane przez nią zarobki i dochody. Możliwości zarobkowe osoby zobowiązanej do alimentacji stanowią zaś środki pieniężne, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności, stosownie do swych sił umysłowych i fizycznych. Zdaniem Sądu brak jest obiektywnych przeszkód, które uniemożliwiałby pozwanej podjęcie pracy, choćby na pół etatu. Małoletnia N. i J. są w wieku szkolnym, natomiast małoletnia M. może uczęszczać do miejskiego żłobka. W tym czasie pozwana mogłaby wykonywać pracę zarobkową, która poprawiłaby byt jej rodziny. Przy obecnym, bardzo niskim poziomie bezrobocia, pozwana nie powinna mieć trudności ze znalezieniem zatrudnienia. Sąd ocenił, iż możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanej pozwalają jej na osiąganie wynagrodzenia w wysokości płacy minimalnej w wymiarze ½ etatu, tj. około 1800 zł netto miesięcznie.

Mając powyższe na uwadze, sąd doszedł do wniosku, że pozwana S. W. (1) winna płacić na rzecz małoletniego D. W. alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie. W ocenie sądu alimenty w tej wysokości są niewygórowane i adekwatne do możliwości majątkowo-zarobkowych pozwanej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. orzekł jak w pkt I. sentencji. Storna powoda nie wykazała przesłanek uzasadniających zasądzenie alimentów z datą wsteczną. Z zebranego materiału dowodowego nie wynika, aby istniały jakiekolwiek niezaspokojone potrzeby małoletniego powoda za okres poprzedzający wytoczenie powództwa. W tym czasie ojciec małoletniego własnymi siłami zaspokajał wszystkie konieczne potrzeby syna.

Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków rozumie się zaś istotne zwiększenie, zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, w skutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie lub zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, a niekiedy nawet ustanie obowiązku alimentacyjnego.

W ocenie sądu w odniesieniu do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki J. W. doszło do zmian na tyle dużych, by uznać je za istotne w rozumieniu art. 138 k.r.o. Gdy rodzice małoletniej zawierali ugodę w przedmiocie alimentów małoletnia J. miała 6 lat i dopiero rozpoczynała edukację szkolną. Obecnie dziewczynka ma już 15 lat i kontynuuje naukę na poziomie ponadpodstawowym. Z uwagi na swój wiek wymaga zwiększonych wydatków na wyżywienie, zakup ubrań, środków higienicznych i kosmetycznych. Generalnie sąd uznał za usprawiedliwione i wykazane, w świetle zasad doświadczenia życiowego, podstawowe koszty utrzymania małoletniej powódki, takie jak wydatki na wyżywienie, odzież i obuwie, higienę i rozrywkę. W ocenie sądu zawyżone zostały wydatki na edukację małoletniej. Mimo, iż pozwany kwestionował ich wysokość matka małoletniej powódki nie przedstawiła żadnych dokumentów w tym zakresie, a zwłaszcza wykazu niezbędnych podręczników i informacji o wysokości składek klasowych. Ponadto sąd miał na uwadze, że matka małoletniej otrzymuje od państwa 300 zł na zakup wyprawki szkolnej. Sąd nie uwzględnił w swych wyliczeniach wydatków na zakup leków na astmę dla małoletniej i na jej leczenie ortodontyczne. Matka małoletniej powódki również w tym zakresie nie przedstawiła żadnych dowodów, mimo iż wydatki na leczenie były kwestionowane przez pozwanego. Ponadto nie wykazała, że małoletnia faktycznie uczęszcza na lekcje tańca i wyjeżdża z matką na jakiekolwiek wczasy.

Biorąc powyższe rozważania pod uwagę sąd uznał, że konieczne miesięczne potrzeby małoletniej J. są zbliżone do potrzeb małoletniego D..

W ocenie sądu pozwany P. W. (1) ma lepszą sytuację majątkową i zarobkową w porównaniu ze stanem faktycznym sprzed prawie 10 lat. Ponadto ma wyższy standard życia niż matka małoletniej powódki, co powinno znaleźć odzwierciedlenie w wymiarze jego obowiązku alimentacyjnego. Pozwany podejmuje się zleceń budowlanych z czego uzyskuje około 4000 zł miesięcznie. Pobiera na syna świadczenie wychowawcze w wysokości 800 zł. Nie ma innych dzieci niż małoletni J. i D.. Nie choruje przewlekle, nie ma żadnych ponadprzeciętnych potrzeb. Mieszka z synem wynajętym mieszkaniu, za które płaci około 1400 zł miesięcznie. Biorąc powyższe rozważania pod uwagę sąd uznał, że kwota 800 zł miesięcznie tytułem alimentów jest adekwatna do jego możliwości majątkowych i zarobkowych.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 i 2 k.r.o. i art. 138 k.r.o. orzekł jak w pkt II. sentencji. Sąd oddalił powództwo w pozostałej części jako niezadane.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. sąd obligatoryjnie nadał rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w punkcie I. i II.

O nieuiszczonych kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, obciążając nimi Skarb Państwa.