Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 98/25

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. C.

W dniu 29 grudnia 2024 roku w G. na ul. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki S. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, gdzie stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiło: o godz. 11:47- 0,72 mg/l, o godz. 12:03- 0,77 mg/l, o godz. 12:20- 0,73 mg/l, o godz. 12:24- 0,71 mg/l, przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości oraz w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo

tj. czyn z art. 178a § 1 i 4 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 29 grudnia 2024 r. w G. przy ul. (...), funkcjonariusze K. w G. zatrzymali do kontroli kierującego pojazdem marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Kierującym okazał się być A. C..

Kierujący został poddany badaniu stanu trzeźwości, które zostało przeprowadzone za pomocą analizatorów wydechu (...) oraz D. (...). Zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiła odpowiednio: o godz. 11:47- 0,72 mg/l, o godz. 12:03- 0,77 mg/l, o godz. 12:20- 0,73 mg/l, o godz. 12:24- 0,71 mg/l.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 30 kwietnia 2024 r. (sygn. akt II K 1086/23), prawomocnym od dnia 8 maja 2024 r., A. C. został skazany za czyn z art. 178a § 1 k.k., gdzie wymierzono mu karę 150 stawek dziennych grzywny, przyjmując jedną stawkę za równoważną kwocie 10 (dziesięć) złotych. Tym samym wyrokiem, orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, zaliczając na jego poczet okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28 października 2023 r.

Decyzją Starosty (...) z dnia 10 lipca 2024 r., cofnięto A. C. uprawnienia do kierowania pojazdami, do których wymagane są uprawnienia wskazane w sentencji decyzji, a decyzja ta została wydana w następstwie wpłynięcia w dniu 4.06.2024 r. prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 30 kwietnia 2024 r. (sygn. akt II K 1086/23), którym orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat.

A. C. jest osobą zdrową, uprzednio karaną. Jest właścicielem pojazdu, którym się poruszał, przedstawiającego szacunkową wartość ok. 2.000,00 zł.

notatka urzędowa;

protokoły badania stanu trzeźwości wraz z wydrukami pomiarów;

odpis wyroku skazującego;

decyzja Starosty (...) z dnia 10 lipca 2024 r.;

dane o karalności;

1-2;

3-6;

36-36v;

38-39;

58-59

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego czynu i nie składał dalszych wyjaśnień w sprawie, a to wobec niestawiennictwa na rozprawie. Niemniej, przyznanie to, w konfrontacji z pozostałym materiałem dowodowym, nie budziło wątpliwości Sądu.

Notatka urzędowa

Notatka urzędowa sporządzona przez funkcjonariuszy K. w G., podejmujących interwencję wobec oskarżonego i dokumentujące jej przebieg.

Wyniki badań analizatorem trzeźwości i świadectwa wzorcowania

Dokumenty obrazujące wyniki badania stanu trzeźwości oraz zdolność urządzeń do przeprowadzenia tego rodzaju badań. Zarówno wyniki pomiarów, jak i okoliczności ich pomiarów, nie stanowiły przedmiotu zastrzeżeń stron, jak również nie wzbudziły wątpliwości Sądu

Wyrok SR w Grudziądzu

Dokument urzędowy dowodzący uprzedniej karalności oskarżonego za czyn z art. 178a § 1 k.k. i orzeczenie wobec niego określonych kar i środków karnych

Decyzja administracyjna

Dowód ten stanowi dokument. Jego treść nie budziła wątpliwości co do jego autentyczności i rzetelności sporządzenia. Dowód nie był kwestionowany przez strony postępowania

Karta karna

Dowód stanowi dokument urzędowy, wystawiony przez uprawniony do tego organ. Dowód nie budzi wątpliwości co do jego autentyczności i rzetelności sporządzenia. Spełnia warunki formalne przewidziane dla tego rodzaju dokumentów. Treść dowodu nie była kwestionowana przez strony postępowania.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Wskazuje się, że pojazdem mechanicznym ruchu lądowym w rozumieniu przepisów kodeksu karnego jest każdy pojazd drogowy czy szynowy napędzany umieszczonym w nim silnikiem, jak również maszyna samobieżna i motorower (tak uchwała SN z 28.02.1975 r., V KZP 2/74). Z kolei przez prowadzenie pojazdu mechanicznego należy rozumieć zgodne z jego konstrukcją wprawienie go w ruch, kierowanie nim, nadawanie prędkości i hamowanie w ruchu lądowym (tak. M. Budyń-Kulik, w: Komentarz aktualizowany do art. 178a Kodeksu karnego, Lex Omega). Ponadto pod pojęciem ruchu lądowego należy rozumieć poruszanie się po drogach publicznych w strefie ruchu oraz w miejscach dostępnych dla powszechnego użytku (tak. M. Budyń-Kulik, w: Komentarz aktualizowany do art. 178a Kodeksu karnego, Lex Omega). Zgodnie z art. 115 § 16 k.k. stan nietrzeźwości zachodzi, gdy w próbie krwi pobranej od badanego występuje stężenie powyżej 0,5 promila alkoholu albo stężenie w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm ³. Badanie powietrza wydychanego na zawartość alkoholu, aby było wiarygodne musi zostać przeprowadzone dwukrotnie, w odstępie czasu około 15 min.

Dyspozycja przepisu art. 178 § 4 k.k. zawiera dwa różniące się rozwiązania normatywne: z jednej strony konstrukcję nadzwyczajnego obostrzenia kary (specyficzna recydywa w zakresie przestępstw komunikacyjnych), z drugiej zaś kwalifikowany typ czynu zabronionego (popełnienie opisanego w nim czynu w czasie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w związku ze skazaniem za przestępstwo). Odnosząc powyższe do zarzutu przedstawionego A. C., nie ma wątpliwości, że oskarżony prowadził w dniu 29 grudnia 2024 r. w G. w ruchu lądowym pojazd marki S. (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości, w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem SR w Grudziądzu z dnia 30 kwietnia 2024 r., (sygn. akt II K 1086//23) oraz będąc uprzednio prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Tym samym, swoim zachowanie wyczerpał on znamiona czynu z art. 178a § 1 i 4 k.k.

W przedmiotowej sprawie natomiast zaktualizował się problem określenia czy między art. 180 a k.k. i art. 178a § 4 k.k. ( oczywiście w postaci prowadzenia pojazdu mechanicznego w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych) zachodzi rzeczywisty czy też pozorny/pomijalny zbieg przepisów. W tym względzie należy zwrócić uwagę, iż orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zawsze niesie za sobą konieczność wydania decyzji w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi. Owa konieczność wynika z art. 182 § 2 k.k. w, zgodnie z tym przepisem organ, do którego przesłano orzeczenie zawierające zakaz prowadzenia pojazdów, zobowiązany jest cofnąć uprawnienia do ich prowadzenia w orzeczonym zakresie oraz nie może wydać tych uprawnień w okresie obowiązywania zakazu. Co szczególnie istotne w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, iż decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi jest związana zakresem orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zarówno w aspekcie przedmiotowym tj. rodzaju pojazdów mechanicznych jak i czasowym tj. decyzja musi obejmować okres orzeczony zakazem sądowym. W tym miejscu warto przytoczyć chociażby wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. w sprawie (...) SA/Gl (...), gdzie sąd stwierdził, iż z przepisu art. 182 § 2 k.k.w. wynika obowiązek organu cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie orzeczonym w wyroku sądu karnego. Organ ma zatem nie tylko cofnąć uprawnienie do kierowania pojazdami, ale musi także cofnąć je w orzeczonym przez sąd karny zakresie. Pojęcie "orzeczonego przez sąd karny zakresu" odnosi się przede wszystkim do zakresu przedmiotowego, w jakim sąd karny orzekł zakaz prowadzenia pojazdów. Nie budzi wątpliwości, że wskazane powyżej pojęcie "orzeczonego przez sąd karny zakresu" odnosi się także do okresu na jaki sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów, co oznacza, że cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami musi nastąpić na ściśle wyznaczony okres, wynikający z orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdu. Tym samym w świetle wymogów prawa administracyjnego nie jest możliwym wydanie decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami na okres przenoszący czas obowiązywania owego zakazu. Dlatego też stwierdzić należy, iż wydanie decyzji w przedmiocie cofnięcia uprawnień jest wtórne wobec orzeczonego środka karnego. Zwrócić też należy na art. 103 ustawy o kierujących pojazdami , zgodnie z którym wydanie decyzji o cofnięciu uprawnień jest obligatoryjne w przypadku orzeczenia sądowego zakazu prowadzenia pojazdów. Dlatego tez Sąd Rejonowy pragnie zwrócić uwagę, iż wydanie zakazu prowadzenia pojazdów musi nieść za sobą wydanie decyzji o cofnięciu uprawnień. Natomiast z uwagi na związanie zakresem orzeczenia o zakazie należy stwierdzić, iż przepis art. 178a § 4 k.k. pochłania na zasadzie konsumpcji art. 180a k.k. W tym miejscu należy odnieść się wprost do uchwały Sądu Najwyższego w sprawie I KZP 22/11, gdzie najwyższy organ sądowy wprost wskazał, ż między przepisem art. 244 k.k. a art. 178a § 4 k.k. zachodzi pomijalny zbieg przepisów. Nie można też twierdzić, iż przedmiotowe przepisy dotyczą różnych dóbr prawnych. Inaczej niż na gruncie zbiegu art. 244 i 180a (gdzie Sąd Rejonowy również przyjmuje niedopuszczalność kumulatywnej kwalifikacji) głównym przedmiotem ochrony jest to samo dobro prawne w postaci bezpieczeństwa w komunikacji. Natomiast z uwagi na fakt, iż obowiązywanie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych pociąga za sobą obligatoryjne cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami brak jest potrzeby powoływania tego przepisu w podstawie skazania. . Raz jeszcze należy zaznaczyć, iż wprowadzenie art. 180a k.k. w żadnym stopniu nie zmieniło sytuacji sprawców, którzy nie stosowali się do zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, gdyż art. 178a § 4 k.k. przewiduje w tym zakresie surowszą odpowiedzialność. Także zakres ustawowego zagrożenia uprawnia do przyjęcia braku rzeczywistego zbiegu przepisów na zasadzie konsumpcji. Warto przypomnieć bowiem, iż zbieg norm sankcjonowanych może być albo rzeczywisty, albo pozorny (nierzeczywisty). Jak wynika z art. 11 § 2 k.k. , zbieg przepisów zachodzi wówczas, gdy jeden czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, czyli narusza dyspozycje kilku norm sankcjonowancyh. Ustalenie to nie zawsze wymaga stosowania art. 11 § 2 i 3 k.k. , ponieważ ocena relacji między przepisami, które naruszył sprawca, może prowadzić do wniosku, że w kwalifikacji prawnej czynu należy powołać tylko jeden z nich. Oceny tej dokonuje się na podstawie reguł wyłączania wielości ocen: zasady specjalności, konsumpcji i subsydiarności. Zastosowanie do ocenianego czynu którejkolwiek z nich usuwa potrzebę korzystania z art. 11 § 2 i 3 kk . W tym przypadku zasada konsumpcji oznacza, że przepis konsumujący (pochłaniający – tu art. 178a § 4 k.k. ) wyłącza zastosowanie przepisu konsumowanego (pochłanianego – art. 180a k.k. ). Dotyczy sytuacji, w której jeden ze zbiegających się przepisów zawiera wszystkie znamiona przestępstwa zamieszczone w drugim, a ponadto dodaje jeszcze inne znamiona, których ten drugi przepis nie przewiduje. Tak odnośnie podejmowanego tu problemu prawnego orzekł chociażby Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w sprawie IV Ka 655/20 Co więcej powyższy pogląd prawny jest szeroko obecny także w doktrynie prawa karnego zobacz chociażby W. Z., Zmiany w części szczególnej, [w:] W. W. (red.), Nowelizacja prawa karnego s. 834; Art. 180a KK red. S. 2019, wyd. 24; KK , Art. 180a (...). 8 red. G. 2018; Art. 180a KK T. I red. K. 2017 ). Natomiast z uwagi na zasadę subsydiarności brak rzeczywistego zbiegu przepisów przyjmuje G. B. w komentarzu pod redakcją W. W. (2). Jeszcze raz maksymalnie upraszczając owo zagadnienie należy zwrócić uwagę, iż zawsze w przypadku wydania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zostanie wydana decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami zgodna z zakresem orzeczonego środka karnego. Tym samym (nie licząc nieuprawnionego zaniechania po stronie organu administracyjnego) brak jest możliwości, ażeby zachowanie wyczerpujące znamiona występku z art. 178a § 4 k.k. nie wypełniało zarazem znamion czynu zabronionego z art. 180a k.k. Nadto z uwagi na wtórność owej decyzji administracyjnej zachodzi tu brak rzeczywistego zbiegu przepisów (na zasadzie konsumpcji) uniemożliwiający przyjęcie kumulatywnej kwalifikacji prawnej. Niezasadny jest też argument, iż pominięcie tego przepisu będzie stanowić pewną ulgę dla sprawy. Jego odpowiedzialność karna i tak będzie się bowiem opierać na przepisie surowszym, a więc 178a § 4 k.k. , w którego znamionach ( z uwagi na treść art. 282 § 2 k.k. w) w sposób dorozumiany zawarto także brak zastosowania się do decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami. Tym samym kwalifikacja z art. 178a§ 4 k.k. oddaje ogół kryminalnej zawartości danego zachowania sprawcy. Gdyby przyjmować sposób rozumienia stojący u podstaw wniesienia aktu oskarżenia należałoby przecież chociażby przy przestępstwie rozboju polegającym na stosowaniu przemocy wobec osoby podawać art. 217 k.k. , co przecież jest praktyką powszechnie krytykowaną (zob. wyrok SR w Nowym Sączu z dnia 10 czerwca 2022 roku, sygn. akt II K 1145/21)

Czyn oskarżonego został popełniony z zamiarem bezpośrednim (art. 9 § 1 k.k.) zaś w sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności powodujące upadek struktury przestępstwa, o której mowa w art. 1 k.k.

Reasumując, A. C., swoim zachowaniem, wyczerpał znamiona występku z art. 178a § 1 i 4 k.k.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. C.

I

I

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary, o których mowa w art. 53 § 1 i 2 k.k., mając przy tym na względzie kwantyfikatory społecznej szkodliwości, określone w art. 115 § 2 k.k. wziąwszy także pod uwagę, iż w sprawie nie ujawniły się żadne okoliczności łagodzące poza przyznaniem się oskarżonego do popełnienia zarzucanego czynu, za to wystąpiły okoliczności obciążające w postaci uprzedniej karalności oskarżonego, w tym również za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, braku skruchy i refleksji nad popełnionymi czynami oraz lekceważąca postawa wobec orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Czyn oskarżonego odznacza się wysokim poziomem zawinienia i społecznej szkodliwości. Oskarżony zupełnie bezrefleksyjnie wsiadał bowiem za kierownicę pojazdu znajdując się w stanie nietrzeźwości i nie przejmując się zupełnie orzeczonym środkiem karnym w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Wobec tych okoliczności, Sąd doszedł do przekonania, że tylko kara pozbawienia wolności będzie stanowiła adekwatną reakcję na popełniony występek, którą in concreto należało orzec w wymiarze 3 miesięcy.

A. C.

II

I

obligatoryjny środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych,

A. C.

III

I

świadczenie pieniężne w wysokości 10.000,00 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Sąd orzekł je w najniższej możliwej wysokości, kierując się przy tym ich łącznym rozmiarem oraz sytuacją majątkową i osobistą oskarżonego oraz rodzajem i wymiarem orzeczonej kary głównej.

A. C.

IV

I

Obligatoryjny przepadek pojazdu mechanicznego, a to wobec stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach orzeczono na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. wobec sytuacji majątkowej i życiowej oskarżonego.

1.1Podpis