Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13.09.2022r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Dominik Bednarski

Protokolant: --------------------------------

po rozpoznaniu w dniu 13.09.2022r. w Grudziądzu

na podstawie art. 15 zzs(2) ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 ze zm.) na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: M. S.

przeciwko: (...) S.A. V. (...) w W.

o zapłatę

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6473,38 zł (słownie: 6473,38 zł złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

a)  3099,99 zł (trzy tysiące dziewięćdziesiąt dziewięć i 99/100 złotych) od 20.11.2020r. do 26.01.2021r.,

b)  6473,38 zł (słownie: sześć tysięcy czterysta siedemdziesiąt trzy i 38/100 złotych) od 20.11.2020r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2817,00 zł (dwa tysiące osiemset siedemnaście i 00/100 złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

III.  nakazuje pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu, tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa, kwotę 166,04 zł (sto sześćdziesiąt sześć i 04/100 złotych).

Sygn. akt I C 2169/20

UZASADNIENIE

Powód M. S. wniósł przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej V. (...) z siedzibą w W. pozew o zapłatę kwoty 9 573,37 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 20 listopada 2020 roku do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że prawdopodobnie w nocy z 19 na 20 sierpnia 2020 roku w B. został mu skradziony samochód marki A. (...) o nr rej. (...). Powód zgłosił kradzież we właściwej miejscowo jednostce Policji. Po około tygodniu pojazd odnaleziono z licznymi uszkodzeniami w H.. Wobec niewykrycia sprawców szkody powód musiał skorzystać z ubezpieczenia AC, którego umowa łączyła go z pozwanym. W toku postepowania likwidacyjnego wysokość należnego powodowi odszkodowania ustalono na kwotę 8 195,39 zł, w tym koszty robocizny blacharsko-mechanicznej i lakierniczej odpowiednio w kwotach 535,05 zł i 359,78 zł oraz koszty holowania pojazdu w kwocie 1.845,00 zł. Powód zakwestionował braki w zakresie decyzji ubezpieczyciela co do braku wymiany niektórych elementów pojazdu oraz nieuwzględnienia kosztów i usług, które były konieczne do przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody w tym: koszt uszkodzeń w pojeździe w kwocie 1.500,00 zł, koszt zakupu czwartej opony w kwocie 528,78 zł, programowanie komputera pokładowego w kwocie 4 000,00 zł, koszt odzyskania samochodu z parkingu policyjnego w kwocie 798,60 euro (3 544,59 zł po kursie średnim NBP z dnia 11 grudnia 2020).

W odpowiedzi na pozew (k. 28-33) pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew strona pozwana przyznała, że ponosi odpowiedzialność umowną za szkodę powstałą w pojeździe marki A. (...) o nr rej. (...), w związku z czym wypłaciła powodowi kwoty 8 195,39 zł z tytułu kosztów naprawy pojazdu, 1 845,00 tytułem zwrotu kosztów holowania uszkodzonego pojazdu i kwotę 1 121,77 zł tytułem kosztów parkowania uszkodzonego pojazdu. Ponadto pozwany podniósł, że w przedmiotowej sprawie nie obowiązuje zasada pełnej kompensaty. Wskazał, że umowa ubezpieczenia została zawarta w „wariancie kosztorysowym” a więc wycena dokonywana jest na podstawie § 18 ust. 3 OWU AC, zaś z uwagi na wiek pojazdu zasadne było zastosowanie potrącenia zużycia eksploatacyjnego w wysokości 65 %. Ponadto pozwany podniósł, że powód nie udowodnił swojego roszczenia co do wysokości. Całkowicie błędnym jest również domaganie się przez powoda zapłaty odszkodowania przeliczonego na złote po kursie z dnia 11 grudnia 2020 roku skoro z OWU AC wynika, że jeżeli w związku ze szkodą powstałą za granicą Rzeczpospolitej Polskiej zostały poniesione wydatki w walucie obcej odszkodowanie określane jest w złotych polskich według średniego kursu walut NBP z dnia powstania szkody (§ 19 ust. 7 OWU AC), zaś średni kurs NBP z dnia powstania szkody tj. 20 sierpnia 2020 roku wynosi 4,3991 zł.

W piśmie procesowym z dnia 29 stycznia 2021 roku strona powodowa ograniczyła powództwo o kwotę 3 099,99 zł i w tym zakresie zrzekła się roszczenia (k. 23). Strona powodowa podtrzymała powództwo w pozostałym zakresie oraz wniosła o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 3 099,99 zł od dnia 20 listopada 2020 roku do dnia 26 stycznia 2021 roku.

Z kolei w piśmie procesowym z dnia 1 października 2021 roku (k. 96-96v) powód podtrzymał powództwo co do żądania zasądzenia na jego rzecz kwoty 6 473,38 zł, na którą składały się:

a)  4 000,00 zł tytułem kosztów programowania pojazdu;

b)  1 500,00 zł tytułem wykonanych prac blacharskich, mechanicznych i lakierniczych,

c)  528,82 zł tytułem zwrotu kosztów za czwartą oponę,

d)  2422,82 zł tytułem dopłaty za parkowanie pojazdu na parkingu policyjnym.

Sąd rozpoznał sprawę w postępowaniu uproszczonym.

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniu 20 sierpnia 2020 roku około godziny 6 rano powód zauważył, że dokonano kradzieży należącego do niego pojazdu marki A. (...) o nr rej. rej. (...). W tym samym dniu powód udał się do miejscowej jednostki Policji i zgłosił kradzież pojazdu. Kradzież miała miejsce na terenie B., gdzie wówczas pracował powód. Pojazd po upływie około tygodnia odnaleziono z licznymi uszkodzeniami na terenie H. jako porzucony i unieruchomiony.

( dowód: zaświadczenie o dokonaniu zgłoszenia – k. 11 akt, akta szkody, zeznania powoda M. S. – k. 74-74v akt)

Powoda z pozwanym łączyła umowa ubezpieczenia Autocasco, zaś wobec niewykrycia sprawców szkody powód zgłosił pozwanemu szkodę najpóźniej w dniu 27 sierpnia 2020 roku.

Zgodnie z § 18 ust. 2 OWU AC szkoda będąca następstwem kradzieży nie jest szkodą częściową.

Zgodnie z § 19 pkt 2 a) b) OWU AC jeżeli pojazd został uszkodzony na terytorium kraju innego niż Rzeczpospolita Polska (…) (...) pokrywa akcji ratowniczej i koszty transportu (holowania) pojazdu do zakładu naprawczego albo do miejsca zamieszkania (siedziby Ubezpieczonego), jeżeli transport był technicznie i ekonomicznie uzasadniony - do wysokości 1.000 euro obliczonej według średniego kursu ustalonego przez NBP w dniu powstania szkody.

Zgodnie z § 19 pkt 7 OWU AC jeżeli w związku ze szkodą powstałą za granicą Rzeczpospolitej Polskiej zostały poniesione wydatki w walucie obcej, odszkodowanie określane jest w złotych polskich według średniego kursu walut NBP z dnia powstania szkody. Zgodnie z § 14 pkt 5 OWU AC odszkodowanie wylicza się uwzględniając potrącanie kwoty odpowiadającej zużyciu eksploatacyjnemu części pojazdu według 65% wartości części, jeżeli okres eksploatacji pojazdu przekracza 8 lat. Jeżeli wcześniej dokonano wymiany elementów, udokumentowanej oryginałami rachunków, wysokość zużycia eksploatacyjnego ustalana jest indywidualnie przy uwzględnieniu okresu użytkowania tych części.

( dowód: polisa ubezpieczeniowa – k. 7 akt, akta szkody, zeznania powoda M. S. – k. 74-74v akt, OWU AC – k. 38-59 akt)

Powód z tytułem opłaty za parkowanie na parkingu policyjnym poniósł koszt 798,60 euro. Po powrocie do kraju powód, aby przywrócić pojazd do normalnego użytkowania dokonał naprawy elektroniki, programowania modułów nadwozia, naprawa komputera silnika, programowanie blokady kierownicy, programowanie kluczy, za co poniósł koszt 4.000,00 zł.

( dowód: faktura za parkowanie pojazdu – k. 10, faktura VAT nr (...) – k. 13 akt, zeznania świadka K. N. – k. 100-100v akt, zeznania powoda M. S. – k. 74-74v)

Koszt naprawy pojazdu marki A. (...) w warsztacie niezależnym do pozwanego przy użyciu do naprawy części oryginalnych z logo producenta pojazdu O wynosi 25 287,42 zł brutto. Z kolei koszt naprawy A. warsztacie należącym zgodnie z OWU AC wynosi 13.548,88 zł.

Plan naprawy opracowany przez pozwanego nie był kompletny, bowiem nie zawierał on: czynności diagnostycznych jak np. odczytu pamięci błędów i kasowania po naprawie, prawidłowej kwalifikacji wymiany kompletnego zestawu zamków oraz włącznika zapłonu w związku ze szkodą kradzieżową, elementów jednorazowych takich jak np. zawory ciśnieniowe opon, lakierowania dwubarwnego (obręcz koła tylna lewa zakwalifikowana do lakierowana jest z innym kolorze niż nadwozie pojazdu), regulacji i pomiarów zawieszenia oraz jazdy próbnej po przeprowadzonych nastawach zawieszenia, czynności związanych z programowaniem/kodowaniem pojazdu, weryfikacji uszkodzeń elektroniki pojazdu i jej naprawy. Niekompletność planu naprawy pojazdu wiązała się z zaniżeniem kosztów wykonania naprawy przedmiotowego pojazdu. Pozwany zastosował obniżony współczynnik lakierowania oraz stawki prac roboczogodziny odbiegające od tych opracowanych przez niezależne źródło (...).

Zgodnie z warunkami technicznymi pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia czwarta opona (nieuszkodzona) w tym konkretnym przypadku nie podlega wymianie. Zmierzona wysokość bieżnika opon uszkodzonych w szkodzie to ok 7 mm, gdzie wg danych (...) oraz P. wysokość bieżnika opony nowej to ok 8 mm (stąd również uzasadnione zastosowanie (...) minus 20%).

W celu uruchomienia pojazdu po szkodzie w zakresie naprawy modułów i programowania uzasadniona była naprawa sterownika silnika ( (...)) - (...) - pracochłonność kompletna w ocenie biegłego zasadna przy pracach „rzemieślniczych" związanych z naprawą modułu, naprawę sterownika gateway ( (...)) - (...), naprawa sterownika kierownicy ( (...)) - (...), programowanie kluczy od pojazdu ( (...)) - (...) - w przypadku szkody kradzieżowej konieczne dekodowanie („usunięcie/wycięcie") starych kluczy od pojazdu i programowanie nowych też w przypadku nowego kompletu zamków), programowanie modułów pojazdu - (...) - w ocenie biegłego uzasadnione pełne programowanie modułów pojazdu po ich regeneracji, diagnostyka uszkodzeń elektroniki - (...) - również uzasadnione prace w przypadku unieruchomienia pojazdu w celu ustalenia zakresu niezbędnych prac.

( dowód: opinia biegłego – k. 111-129 akt)

P. ubezpieczyciel przyznał na rzecz powoda:

- odszkodowanie z tytułu kosztów naprawy w kwocie 8.195,39 zł,

- kwotę 1.845 zł tytułem kosztów holowania pojazdu,

- kwotę 1.121,77 zł tytułem kosztów parkowania pojazdu (255 euro po kursie z dnia szkody tj., 4,3991 zł.

( dowód: okoliczność bezsporne potwierdzone przez pozwanego – k. 135-135v. akt)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, dokumentację zdjęciową, zeznania świadka K. N., a także na podstawie przesłuchania powoda M. S. oraz opinii biegłego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego mgr. inż. I. A..

Sąd uznał za prawdziwe zeznania świadka K. N. (k. 100-100v), a także zeznania powoda M. S. (k. 74-74v). Zeznania tych osób są bowiem jasne, logiczne i konsekwentne oraz znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. W ocenie Sądu nie ma żadnych podstaw, aby zeznaniom tych osób nie dać wiary.

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd w całości podzielił opinię biegłego I. A. (k. 112-129), gdyż jest ona rzetelna, jasna, kategoryczna oraz niesprzeczna. Opinia została wydana po wnikliwej analizie zebranego materiału dowodowego przez biegłego będącego osobą obcą dla stron, a ponadto posiadającą wysokie kwalifikacje oraz doświadczenie w sporządzaniu tego typu opinii. Ponadto opinia ta nie była kwestionowana przez strony postępowania.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy wskazać, że powód wywodził swe roszczenie z łączącej strony umowy ubezpieczenia Autocasco. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. § 2 pkt 1 powołanego przepisu stanowi, że świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Bezspornym w niniejszej sprawie jest, że strony łączyła umowa ubezpieczenia Autocasco oraz że w dniu 20 sierpnia 2020 roku doszło do zdarzenia, w związku z którym zaktualizował się obowiązek strony pozwanej, tzn. bezsporna była sama zasada odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela – sporem objęta była jedynie wysokość świadczenia ubezpieczyciela.

Ostatecznie, w ocenie Sądu, uzasadnione koszty naprawy pojazdu powoda - zgodnie z OWU AC powinny wynieść 13.548,88 zł, która to kwota wynikała z opinii biegłego sądowego.

Zdaniem Sądu pozwany zaniżył wysokość szkody tytułem naprawy skradzionego auta o kwotę 5.353,49zł (13.548,88 zł – 8.195,39 zł tytułem kosztów naprawy pokrytych dotychczas przez pozwanego = 5.353,49 zł), bowiem przy wyliczania wartości szkody pominął szereg czynności m. in. czynności diagnostyczne takie jak np. odczyt pamięci błędów i kasowania po naprawie, nie dokonał prawidłowej kwalifikacji wymiany kompletnego zestawu zamków oraz włącznika zapłonu w związku ze szkodą kradzieżową, elementów. Powód miał w szczególności prawo domagać się zwrotu kosztów programowania pojazdu w kwocie 4 000,00 zł udokumentowanych fakturą VAT (...).

Powód przedstawił Sądowi faktury za programowanie samochodu (k. 13) i za parking (k. 10).

Pozwany odpowiadał za koszty holowania, parkingu oraz transportu (§ 19 OWU AC) do kwoty 1.000 euro. Wypłacił powodowi 255 euro tytułem zwrotu kosztów parkowania oraz 419,40 euro (1.845 zł) tytułem kosztów holowania do Polski – razem 674,40 euro. Do „wykorzystania” z puli 1.000 euro pozostało jeszcze 325,60 euro (1.000-674=325,60). Same koszty parkowania wyniosły łącznie 798,60 euro. 325,60 euro to – po kursie z dnia szkody (4,3991zł) – 1.432,34zł (325,60 x 4, (...)=1432,34zł).

Tak więc ze zgromadzonych dowodów jasno wynika, iż roszczenie powoda jest zasadne co najmniej do kwoty 6.785,83zł (5.353,49zł zaległych tytułem kosztów naprawy + 1.432,34zł tytułem zaległych kosztów holowania, parkingu oraz transportu = 6.785,83zł). To i tak więcej, niż powód się ostatecznie domagał (6.473,38zł). W powyższym zakresie Sąd podziela argumentację powoda zawartą w piśmie z dnia 19.05.2022r. (k. 133-134).

Należy podkreślić, że sprawa rozpoznawana była w postępowaniu uroszczonym. W postępowaniu tym, wedle art. 505(7) § 1 k.p.c., ilekroć ustalenie zasadności lub wysokości świadczenia powinno nastąpić przy zastosowaniu wiadomości specjalnych, od uznania Sądu zależy powzięcie samodzielnej oceny opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy albo zasięgnięcie opinii biegłego.

Z kolei - zgodnie z art. 505(6) § 3 k.p.c. - w postępowaniu uproszczonym, Sąd uznając, że ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione, może w wyroku zasądzić odpowiednią sumę według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy.

Poza tym należy zwrócić uwagę na zapis § 18 ust. 2 OWU AC (k. 45 akt), zgodnie z którym szkoda będąca następstwem kradzieży nie jest szkoda częściową. Powstaje zatem wątpliwość czy do sytuacji pozwanego miały w ogóle zastosowanie reguły ustalania odszkodowania w wariancie kosztorysowym unormowane w § 18 OWU AC.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 805 k.c., Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.473,38 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

c)  3.099,99 zł od 20.11.2020r. (data żądana w pozwie) do 26.01.2021r. (data wypłaty przedmiotowej kwoty),

d)  6.473,38 zł od 20.11.2020r. do dnia zapłaty (daty żądane w pozwie);

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie żądania powoda, art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 817 § k.c. uwzględniać też fakt, iż szkoda na pewno była już pozwanemu zgłoszona dnia 27.08.2020r. Zatem roszczenia było już wymagalne w dniu 27.09.2020 r.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. Powód wygrał niniejszy proces w całości i dlatego pozwany powinien zwrócić mu poniesione koszty procesu, na które złożyły się: a) opłata sądowa od pozwu w kwocie 500,00 zł, b) opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł, c) koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1.800,00 zł, zaliczka na poczet opinii biegłego w kwocie 500,00 zł. Wysokość stawki wynagrodzenia występującego w sprawie adwokata określono na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Na podstawie art. 113 ustawy z 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1125) o nakazaniu ściągnięcia pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa orzeczono w punkcie III. sentencji wyroku, Wydatki związane z postępowaniem, tymczasowo poniesione przez Skarb Państwa to wydatki związane z wynagrodzeniem biegłego, które nie zostały pokryte z zaliczek uiszczonych przez strony w kwocie 166,04 zł. Wobec faktu, że pozwany przegrał sprawę w całości zatem należało pobrać od niego całość wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.