Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Grudziądzu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	sędzia Andrzej Antkiewicz
Protokolant:	stażysta Paulina Polesiak

po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2024 r. w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)
z siedzibą w K.

przeciwko (...) W. B.
w G.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 17 669,66 zł (siedemnaście tysięcy sześćset sześćdziesiąt dziewięć złotych 66/100) wraz z:

- odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwoty 15 946,42 zł od dnia 21 sierpnia 2024 roku do dnia zapłaty;

- odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 1 419,20 zł od dnia 21 sierpnia 2024 roku do dnia zapłaty;

- odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 304,04 zł od dnia 21 sierpnia 2024 roku
do dnia zapłaty;

2. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4 617,00 zł (cztery tysiące sześćset siedemnaście złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 1682/24

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 13 grudnia 2024 roku

(...) z siedzibą w K. pozwem z 20 stycznia 2024 r., wniesionym do Sądu 21 sierpnia 2024 r., wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) (...) im. dr W. B. w G. kwoty 17.669,66 zł wraz z następującymi odsetkami:

- ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 15.946,42 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 1.419,20 zł (skapitalizowane odsetki od kwoty wskazanej wyżej za okres od dnia wymagalności poszczególnych faktur do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, tj. do 20 sierpnia 2024 r.) od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 304,04 zł (rekompensata za koszty odzyskiwania należności) od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Na dochodzoną kwotę 17.669,66 zł składały się: należności z 6 faktur wystawionych przez powódkę za dostarczony towar w kwocie łącznej 15.946,42 zł, skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych od tych należności za okres od dat wymagalności poszczególnych należności do dnia 20 sierpnia 2024 r. w kwocie 1.419,20 zł oraz rekompensata za koszty odzyskiwania należności objętej jedną z faktur, stanowiące równowartość 70 euro według średniego kursu euro w przeliczeniu na ostatni dzień roboczy miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie pieniężne z faktury stało się wymagalne. W pozwie powód wskazał podstawę faktyczną i przedstawił dowody na poparcie swojego stanowiska: dwie umowy zawarte między stronami na dostawę pozwanemu wyrobów medycznych, 6 zamówień pozwanego, 6 faktur z dowodami dostawy i potwierdzeniami doręczenia towaru przesyłkami kurierskimi, potwierdzenie sald przez pozwanego, wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem nadania i doręczenia przesyłki pozwanemu listem poleconym (k. 4-90 akt sprawy).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z 9 września 2024 r. Sąd Rejonowy w Grudziądzu nakazał pozwanemu zapłatę żądanej kwoty wraz z odsetkami wskazanymi w pozwie i kosztami procesu (k. 92 akt).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zwrot kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany zarzucił, że powód nie udowodnił swojego roszczenia co do zasady i co do wysokości. Wskazał w szczególności, że jako dowód spełnienia swoich obowiązków, jak i potwierdzenie wysokości roszczenia powód przedstawił w zasadzie: umowy, zamówienia, wydruki przewoźnika oraz faktury VAT i wezwanie do zapłaty. Powód nie wykazał w zasadzie w ogóle, czy i czy ewentualnie prawidłowo spełnił swoje zobowiązania z tytułu zawartych umów. Powód nie wykazał zatem czy należne było mu wynagrodzenie, ewentualnie w jakiej wysokości, a tym samym czy był uprawniony do wystawienia faktur VAT. Dalej pozwany zarzucił, że dołączone do pozwu faktury nie są opatrzne podpisem któregokolwiek z przedstawicieli pozwanego, a na ich podstawie nie sposób potwierdzić zatem, czy do pozwanego w ogóle zostały doręczone te faktury. Z terminem doręczenia faktury związany jest z kolei termin wymagalności ewentualnych należności (k. 97-98 akt).

W piśmie z 25 listopada 2024 r. powódka szczegółowo ustosunkowała się do zarzutów pozwanego (k. 110-121 akt).

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym (k. 1 akt).

Sąd Rejonowy ustalił, co następuje:

W dniach 3 stycznia 2023 r. i 4 lutego 2023 roku (...) sp. z o.o. w K. oraz (...) (...) im. dr W. B. zawarli umowy, których przedmiotem była dostawa asortymentu medycznego (wyrobów medycznych i materiałów opatrunkowych) w rodzaju i ilościach podanych w formularzach cenowych stanowiących załączniki do umów. Pierwsza umowa została zawarta na okres 12 miesięcy, jednakże aneksem z 20 grudnia 2023 r. została przedłużona do czasu całkowitego wykorzystania zakontraktowanych ilości towaru, jednak nie dłużej niż do dnia 30 czerwca 2024 r., a kolejnym aneksem z 14 czerwca 2024 r. - nie dłużej niż do dnia 31 sierpnia 2024 r. Druga umowa została zawarta na okres 24 miesięcy. W myśl § 3 pkt 8 pierwszej umowy poszczególne sukcesywne dostawy miały być wykonywane jednorazowo zgodnie ze złożonym przez zamawiającego zamówieniem, szczególnie pod względem asortymentowym i ilościowym. Wykonawca zobowiązał się dostarczyć każdorazowo zamawiany towar do zamawiającego na własny koszt i ryzyko. Wydanie towaru nastąpić miało każdorazowo w magazynie apteki szpitalnej (...) szpitala. Identyczna regulacja znalazła się w drugiej umowie, z tym że wydanie towaru miało nastąpić u zamawiającego w (...) ((...)).

Stosownie do § 5 pkt 4 i 5 obu umów rozliczenie za dostarczone towary miało następować w oparciu o fakturę VAT za miesięczny okres rozliczeniowy wystawioną po dostarczeniu i przyjęciu przez zamawiającego zamówionej partii towaru, płatną przelewem w terminie 60 dni od dnia doręczenia faktury VAT. Przekazanie faktury miało nastąpić w formie papierowej lub elektronicznej zgodnie z ustawą z dnia 9 listopada 2018 roku o elektronicznym fakturowaniu w zamówieniach publicznych, koncesjach na roboty budowlane oraz partnerstwie publiczno-prywatnym albo w formie elektronicznej na podstawie art. 106n ustawy o podatku od towarów i usług.

Dowody: dwie umowy z formularzami cenowymi i aneksami do pierwszej umowy– k. 21-52 akt

W okresie obowiązywania umów pozwany złożył do powódki 6 zamówień na towary o numerach: (...) za kwotę (...), (...) za kwotę (...), (...) za 1.090,00 zł, 4080 za (...) i 218,00 zł, (...) za (...), (...) za 723,60 zł.

Dowody: 6 zamówień - k. 53-58 akt

W dniu 22 sierpnia 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę
VAT nr (...) na kwotę (...) płatną do dnia 21 października 2023 roku. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr (...) z umowy nr (...) i dostawa towarów – dowód dostawy (...).

Dowody: faktura VAT, dowód dostawy, potwierdzenie doręczenia towaru przesyłką kurierską - k. 59-61 akt

W dniu 31 sierpnia 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę
VAT nr (...) na kwotę 2.930,69 zł płatną do dnia 30 października 2023 roku. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr (...) z umowy (...) i dostawa towarów – dowody dostaw (...) i (...).

Dowody: faktura VAT, dowody dostaw, potwierdzenie doręczenia towarów przesyłką kurierską - k. 62-66 akt

W dniu 13 października 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę
VAT nr (...) na kwotę 86,40 zł płatną do dnia 11 grudnia 2023 roku. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr 4080 z umowy (...) i dostawa towarów – dowód dostawy (...).

Dowody: faktura VAT, dowód dostawy, potwierdzenie doręczenia towaru przesyłką kurierską - k. 67-69 akt

W dniu 31 października 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 1.134,43 zł płatną do dnia 30 grudnia 2023 roku. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr (...) z umowy (...) i dostawa towarów – dowód dostawy (...).

Dowody: faktura VAT, dowód dostawy, potwierdzenie doręczenia towaru przesyłką kurierską - k. 70-72 akt

W dniu 30 listopada 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 9.213,70 zł płatną do dnia 28 stycznia 2024 roku. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr (...), z umowy (...) i dostawa towarów – 5 dowodów dostawy o numerach (...), (...), (...), (...), (...) .

Dowody: faktura VAT, dowody dostawy, potwierdzenia doręczenia towaru przesyłką kurierską - k. 73-82 akt

W dniu 22 grudnia 2023 roku powód wystawił na rzecz pozwanego fakturę VAT nr (...) na kwotę 399,60 zł płatną do dnia 20 lutego 2024 roku. Podstawą wystawienia faktury było zamówienie nr (...) z umowy (...) i dostawa towarów – dowód dostawy (...).

Dowody: faktura VAT, dowód dostawy, potwierdzenie doręczenia towaru przesyłką kurierską - k. 83-85 akt

Pozwany nie kwestionował przed procesem sądowym faktur wystawionych przez powoda, wysokości należności nimi objętych, otrzymania tych faktur, ani tego, że otrzymał towary objęte tymi fakturami (okoliczności niesporne).

W dniu 20 czerwca 2024 r. pozwany potwierdził zgodność sald księgowych z powódką w zakresie należności wynikających z faktur dochodzonych w tej sprawie.

Dowód: odcinek B potwierdzenia sald - k. 86 akt

Pismem z dnia 30 lipca 2024 roku powód wezwał pozwanego do uiszczenia należności z 6 faktur objętych pozwem oraz kwoty 304,04 zł tytułem rekompensaty za koszty odzyskania należności zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych - w terminie 5 dnia od otrzymania wezwania. Pozwany odebrał to wezwanie 5 sierpnia 2024 roku.

Dowody: wezwanie powoda z 30.07.2024 roku z dowodami nadania i odbioru – k. 87-90 akt

Do dnia wyrokowania pozwany nie spełnił świadczenia objętego pozwem (okoliczność niesporna).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o dowody z dokumentów załączonych do akt sprawy. Żadna ze stron nie kwestionowała prawdziwości załączonych dokumentów, zaś sąd nie znalazł powodów, aby odmówić im wiarygodności z urzędu.

Z przedłożonych dokumentów wynika, że powód oraz pozwany zawarli dwie umowy na dostawę wyrobów medycznych. W myśl art. 605 k.c. przez umowę dostawy dostawca zobowiązuję się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny.

W ocenie Sądu powódka wykazała, że spełniła świadczenie na rzecz pozwanego przedkładając do akt dokumenty potwierdzające dostawę towarów. W fakturach powołano wyraźnie dowody dostaw towarów, w których z kolei opisano, jakie towary były dostarczane pozwanemu przez kuriera w poszczególnych dniach. Na podstawie tych dokumentów powódka wykazała więc roszczenie co do zasady i wysokości. Wykazała zarówno złożenie zamówień na towary, wykonanie dostaw, jak i wysokość ceny za poszczególne dostawy.

W myśl art. 230 k.p.c. gdy strona nie wypowie się co do twierdzeń strony przeciwnej o faktach, sąd, mając na uwadze wyniki całej rozprawy, może fakty te uznać za przyznane. W myśl art. 210 § 2 k.p.c. każda ze stron jest obowiązana do złożenia oświadczenia co do twierdzeń strony przeciwnej dotyczących faktów. Strona jest przy tym obowiązana wyszczególnić fakty, którym zaprzecza. Pozwany w niniejszej sprawie nie odniósł się do poszczególnych twierdzeń i faktów wskazanych przez powoda, ograniczając się jedynie do zarzutów niewykazania żądania pozwu. Zatem w ocenie sądu poszczególne fakty podane w pozwie już na tej podstawie należało uznać za przyznane. Sąd miał również na uwadze, że pozwany nie przedstawił własnej wersji wydarzeń i nie zaoferował dowodów na poparcie swych twierdzeń zgodnie z treścią art. 6 k.c. W istocie pozwany nie zaprzeczył temu, aby zawierał z powodem umowy dostawy towarów oraz że umowy te zostały rzeczywiście wykonane i to w sposób prawidłowy. W związku z tym pozwany nie zakwestionował skutecznie ani faktu wykonania dostaw, ani faktu dostarczenia faktur VAT, które według umów i twierdzeń powoda były przesyłane elektronicznie w dniach ich wystawienia. Nadto pozwany nie wskazał żadnej okoliczności, która świadczyłyby o nieprawidłowym wykonaniu umów zawartych między stronami, nie kwestionował w szczególności ilości i jakości dostarczonych towarów.

Pozwany twierdził również, że powód nie wykazał dostarczenia mu faktur VAT. Powód przedłożył jednak odcinek B potwierdzenia sald księgowych między stronami, z którego wyraźnie wynika, że faktury te pozwany otrzymał. W orzecznictwie sądowym potwierdzenie salda traktuje się jako uznanie roszczenia i tak należało potraktować je również w tej sprawie.

Mając na uwadze powyższe, w punkcie 1 (pierwszym) wyroku sąd uwzględnił powództwo i zasądził na rzecz powódki kwotę należności głównej obejmującej należności z poszczególnych faktur oraz skapitalizowane odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych liczone od dat wymagalności należności z poszczególnych faktur do dnia poprzedzającego dzień sporządzenia pozwu (art. 605 k.c. oraz art. 481 § 1 i 2 k.c.).

Rekompensata za koszty odzyskania należności została obliczona zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych jako równowartość 70 euro wg kursu średniego euro w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym miesiąc, w którym roszczenie z faktury nr (...) stało się wymagalne, tj. z 29 grudnia 2023 r. – średni kurs wynosił wówczas 4,3480 zł (zob. załącznik do pisma powódki z 25 listopada 2024 r. – k. 121 akt).

O dalszych odsetkach ustawowych za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty orzeczono na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych, art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 482 § 1 k.c.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., mając na uwadze to, że zarzuty pozwanego okazały się w całości chybione. Na koszty powódki złożyły się: opłata od pozwu w wysokości 1.000 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł (k. 12 akt) i koszty zastępstwa procesowego w wysokości 3600 zł (§ 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 265 ze zm.).

Na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c. orzeczono o odsetkach ustawowych za opóźnienie od kosztów procesu.