Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2023 roku

Sąd Rejonowy w Grudziądzu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Dominik Bednarski

po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2023 roku w Grudziądzu

na rozprawie

sprawy z powództwa: M. S.

przeciwko: (...) z siedzibą w S.

o zapłatę

działając na podstawie art. 15 zzs(2) ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...) (...), innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 ze zm.) na posiedzeniu niejawnym

orzeka:

I.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12 498,20 zł (dwanaście tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych i 20/100) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 20 marca 2021 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2 716,16 zł (dwa tysiące siedemset szesnaście złotych i 16/100) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

IV.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu następujące kwoty:

a)  od pozwanego – 290,65 zł (dwieście dziewięćdziesiąt złotych i 65/100),

b)  od powoda – 102,12 zł (sto dwa złote i 12/100)

- tytułem zwrotu tymczasowo poniesionych wydatków na koszty opinii biegłego.

Sygn. akt I C 1196/22

UZASADNIENIE

Powód M. S. , działając przez profesjonalnego pełnomocnika, w pozwie skierowanym przeciwko (...) w S. wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 13.090,88 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 20.03.2021r. do dnia zapłaty, kwoty 3.900,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2.10.2021r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozew zawiera uzasadnienie (k. 5-6v.).

W odwiedzi na pozew (k. 45-50) pozwany, działając przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Odpowiedź na pozew zawiera uzasadnienie.

W dalszym toku sprawy strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sprawa została rozpoznana w postępowaniu uproszczonym (k. 1).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 23.02.2021r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki S. o numerze rej. (...), należący do M. N. (1). Pojazd, którym się poruszał sprawca szkody, w dniu zdarzenia objęty był ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, wynikającym z umowy zawartej z pozwanym.

P. wypłacono poszkodowanej łącznie kwotę 18.193,53 zł – w 2 transzach. Decyzja co do drugiej transzy została przez pozwanego wydana w dniu (...).03. 2021 r.

W dniu 06.07.2021r. poszkodowana zawarła z M. S. umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której przeniosła na rzecz powoda wszelkie swoje prawa do odszkodowania, jakie przysługuje jej z tytułu ww. opisanej szkody majątkowej, a ponadto wszelkie inne roszczenia, jakie przysługują poszkodowanej wobec sprawcy szkody oraz jego ubezpieczyciela.

Następnie powód zlecił sporządzenie kosztorysu, w którym określono koszt naprawy ww. pojazdu na kwotę 31.284,41 zł.

(okoliczności bezsporne, a także dowód: akta szkody w wersji elektronicznej – k. 70, 69; umowa przelewu wierzytelności– k. 18-18v. akt; dokumentacja szkodowa – k. 10,29-33v., 53-69v.; prywatna opinia techniczna – k. 11-28v., zeznania świadka M. N. (1) – k. 81-81v. - protokół skrócony rozprawy w dniu 16 marca 2023 r.)

Koszt naprawy uszkodzeń samochodu marki S. o numerze rej. (...), powstałych na skutek zdarzenia z dnia 23.02.2021r., w warunkach warsztatu niezależnego, z zastosowaniem oryginalnych części zamiennych z logo producenta pojazdu (jakość (...)), wynosi 30.691,73zł.

Przywrócenie wyżej wymienionego samochodu do stanu kompletacji jak przed szkodą z 23 lutego 2021 r powinno odbyć się z użyciem części oryginalnych z logo producenta pojazdu (jakość (...)).

Wyżej wymieniony samochód nie kwalifikuje się do szacowania spadku jego wartości po naprawie. I nie podlega wzrostowi wartości po jej przeprowadzeniu – zgodnie z regulacjami (...) nr (...) (...) (...) oraz planem naprawy opracowanym przez biegłego.

( dowód: opinia biegłego I. A. – k. 83-115 akt)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o okoliczności bezsporne, dowody z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy i aktach szkody, a także na podstawie zeznań świadka M. N. (1) i opinii biegłego I. A..

Sąd uznał za wiarygodne dokumenty zgromadzone w toku postępowania. Prawdziwość dokumentów nie budziła bowiem wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony.

Sąd dał wiarę przesłuchanemu świadkowi, ponieważ jego zeznania były zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd w całości podzielił opinię biegłego I. A., gdyż była ona rzetelna, jasna, kategoryczna oraz niesprzeczna. Opinia została wydana po wnikliwej analizie zebranego materiału dowodowego, a swoje wnioski biegły logicznie i przekonująco uzasadnił. Opinia sporządzona została przy tym przez biegłego będącego osobą obcą dla stron, a ponadto posiadającą wysokie kwalifikacje zawodowe.

Obie strony nie kwestionowały treści i wniosków opinii biegłego.

Przechodząc do rozważań prawnych w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, (...) z dnia 22 maja 2003 r. (Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm., dalej: ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych) z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jest objęta przy tym odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym w okresie trwania odpowiedzialności ubezpieczeniowej, wyrządziła szkodę w związku z ruchem tego pojazdu (art. 35). W myśl art. 36 ust. 1 tej ustawy odszkodowanie ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie ubezpieczenia sumy gwarancyjnej. W obowiązkowym ubezpieczeniu komunikacyjnym OC ma zatem zastosowanie zasada pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., a ubezpieczyciel z tytułu odpowiedzialności gwarancyjnej wypłaca poszkodowanemu świadczenie pieniężne w granicach odpowiedzialności sprawczej posiadacza lub kierowcy pojazdu mechanicznego (art. 822 § 1 k.c.). Suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być jednak wyższa od poniesionej szkody (art. 8241 § 1 k.c.). Ponadto zgodnie z art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu. Przyjmuje się, że nieopłacalność naprawy (art. 363 § 1 zd. drugie k.c.), będąca przesłanką wystąpienia tzw. szkody całkowitej, ma miejsce wówczas, gdy jej koszt przekracza wartość pojazdu sprzed wypadku. Stan majątku poszkodowanego, niezakłócony zdarzeniem ubezpieczeniowym, wyznacza bowiem rozmiar należnego odszkodowania.

W niniejszej sprawie bezsporne jest, że w dniu 23.02.2021r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki S. o numerze rej. (...), należący do M. N. (2). Pojazd, którym się poruszał sprawca szkody, w dniu zdarzenia objęty był ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, wynikającym z umowy zawartej pozwanym.

P. wypłacono tytułem szkody łącznie kwotę 18.193,53 zł. Z przeprowadzonych dowodów wynika, iż kwota ta nie do końca odpowiadała wysokości szkody. Zgodnie z opinią biegłego (jej najbardziej wiarygodnym dla Sądu wariantem) szkoda wyniosła 30.691,73 zł. Skoro w toku postępowania likwidacyjnego wypłacono kwotę 18.193,53 zł, to powództwo zasługiwało na uwzględnienie do kwoty 12.498,20 zł.

(30.691,73 zł - 18.193,53 zł = 12.498,20 zł).

Sąd podzielił stanowisko biegłego przedstawione w opinii głównej, iż komplementacja uszkodzonego samochodu powinna była odbyć się przy wykorzystaniu części rodzaju (...), bowiem naprawa ta przywróci pojazdowi w najpełniejszy sposób jego walory estetyczne, techniczne oraz bezpieczeństwo.

Podkreślenia wymaga, że kryteria doboru części zamiennych powinny zagwarantować przywrócenie pojazdu do stanu przed powstaniem szkody z zachowaniem bezpieczeństwa trwałości, niezawodności i estetyki stanu sprzed powstania szkody. Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 12 kwietnia 2012 r. III CZP 80/11 wyjaśnił, że zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 13 czerwca 2003 r., sygn. III CZP 32/03, OSNC 2004/4/51, którą orzekający w sprawie Sąd w pełni podziela, że odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku.

Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 6 października 2022 r. (III CZP 119/22 odszkodowanie przysługujące od zakładu ubezpieczeń na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów obejmuje wyłącznie niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy. W ocenie Sądu Najwyższego (podzielanej przez sąd orzekający) - przy ustalaniu odszkodowania - nie można z góry wykluczyć możliwości uwzględnienia rabatów i ulg, o ile na podstawie okoliczności konkretnej sprawy będzie możliwe przyjęcie, że mieszczą się one czy wręcz współkształtują niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy.

Sąd jednak nie uwzględnił rabatów, na które powoływała się strona pozwana. Naprawa w warsztatach współpracujących z pozwanym (oferujących rabaty) wiązałaby się z koniecznością użycia części zamiennych, a nie oryginalnych. Dlatego należało uznać, że ww. rabaty - w okolicznościach sprawy - nie mieszczą się i nie współkształtują niezbędnych i ekonomicznych uzasadnionych kosztów naprawy.

Zgodnie z niekwestionowaną przez powoda opinią biegłego, samochód nie kwalifikował się do szacowania spadku jego wartości po naprawie. Dlatego żądanie zasądzenia kwoty 3.900 zł (punkt 2 petitum pozwu) nie było w ocenie Sądu zasadne.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie I. wyroku. Odsetki zasądzono od następnego dnia po wydaniu przez pozwanego drugiej decyzji w przedmiocie odszkodowania (k.17) tj. od dnia 20.03.2021r. (art. 481 k.c. w zw. z art. 14 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych).

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił, o czym orzeczono w punkcie II. wyroku.

O kosztach procesu orzeczono w pkt III. wyroku na podstawie art. 100 k.p.c. zasądzając je od pozwanego na rzecz powoda.

Poniesione przez powoda koszty procesu wyniosły 5.117 zł. Składały się na nie: koszty zastępstwa procesowego (3600,00 zł), opłata sądowa od pozwu (1000,00 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17,00 zł), a także zaliczka na wynagrodzenie biegłego (500,00 zł).

Poniesione przez pozwanego koszty procesu wyniosły 4.117 zł. Składały się na nie: koszty zastępstwa procesowego (3.600,00 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17,00 zł), a także zaliczka na wynagrodzenie biegłego (500,00 zł).

Powód wygrał sprawę w około 74 % (12.498,20 zł : 16.990,88 zł = 0,74).

5.117 zł x 0,74 = 3.786,58 zł.

Konsekwentnie – pozwany wygrał sprawę w około 26 %.

4.117 zł x 0,26 = 1.070,42 zł.

Po wzajemnej kompensacji: 3.786,58 zł -1.070,42 zł = 2.716,16 zł, które zasądzono od powoda na rzecz pozwanego ze stosownymi odsetkami.

W pkt IV. wyroku Sąd, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 u.o.k.s. nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Grudziądzu - tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa:

a)  od pozwanego kwotę 290,65 zł,

a)  od powoda kwotę 102,12 zł.

Kredytowane wynagrodzenie biegłego to 392,77zł (1.392,77 zł – 1.000 zł uiszczonych zaliczek = 392,77 zł).

Rozdzielono je pomiędzy strony stosunkowo – wedle poziomu wygrania procesu.

392,77 zł x 0,74 = 290,65 zł.

392,77 zł x 0,26 = 102,12 zł.