Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 226/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Chełmnie z 2017-10-18

Sygn. akt II K 226/17

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2017 roku

Sąd Rejonowy w Chełmnie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący – SSR Agnieszka Knade - Plaskacz

Protokolant – sekretarz sądowy K. S.

przy udziale Prokuratora – G. W.

po rozpoznaniu w dniu 23/08/2017 roku oraz 18/10/2017 roku

sprawy:

B. B. (1)

s. T. i J. zd. B.

urodzonego (...) w C.

oskarżonego o to, że:

I. 15 lutego 2017 r. w miejscowości Ż. posiadał - wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze 44,91 grama brutto, czyniąc w ten sposób przygotowania do wprowadzenia znacznej ilości środków psychotropowych do obrotu,

tj. o czyn z art. 57 ust. 2 w zb. z art. 62 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 11 § 2 kk,

II. 15 lutego 2017 r. w miejscowości Ż. - wbrew przepisom Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, nieodpłatnie udzielił D. G. środka psychotropowego w postaci amfetaminy w ilości 0,15 grama,

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii

III. w lutym 2017 r. w nieustalonym miejscu działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił środka psychotropowego w postaci amfetaminy S. W. w ilości 5 gram za łączną kwotę nie mniejszą niż 70 zł,

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

IV. w okresie od lipca 2016 r. do grudnia 2016 r. w nieustalonym miejscu działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił środka psychotropowego w postaci amfetaminy S. W. w ilości łącznej nie mniejszej niż 10 gram za łączną kwotę nie mniejszą niż 200 zł,

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

V. w dniu 23 lutego 2017 r. w nieustalonym miejscu działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił J. S. środka psychotropowego w postaci amfetaminy w ilości nie mniejszej niż 5 gram za łączną kwotę nie mniejszą niż 100 zł,

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii ,

VI. w okresie od czerwca 2016 r. do lutego 2017 r. w nieustalonym miejscu działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, udzielił J. S. środka psychotropowego w postaci amfetaminy w ilości łącznie nie mniejszej niż 10 gram z łączną kwotę nie mniejszą niż 200 zł,

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,

VII. w sierpniu 2016 r. na terenie dyskoteki (...) w K. udzielił nieodpłatnie K. J. nieznacznej ilości środka psychotropowego w postaci amfetaminy,

tj. o czyn z art. 58 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii

orzeka:

I.  oskarżonego B. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku to jest występku z art. 57 ust. 2 w zb. z art. 62 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 kk, i za to na mocy art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny określając wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

II.  orzeka przepadek poprzez zniszczenie na podstawie art. 70 ust. 2 Ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii środków odurzających w postaci amfetaminy wpisanych do wykazu dowodów rzeczowych nr I /547/17/N pod poz. 1 i 2 oraz na podstawie art. 44 § 2 kk dowodu rzeczowego w postaci woreczków strunowych;

III.  oskarżonego B. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w punktach III-VI części wstępnej wyroku, to jest występków z art. 59 ust . 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii i za czyny te przy przyjęciu, że stanowią ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art . 91§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka wobec B. B. (1) przepadek równowartości osiągniętej z przestępstwa korzyści majątkowej w kwocie 570 (pięćset siedemdziesiąt) złotych;

V.  oskarżonego B. B. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w punktach II i VII części wstępnej wyroku, to jest występków z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii i za czyny te przy przyjęciu, że stanowią ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art. 91§1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  na podstawie art. 85 §1 k.k. i art. 91 § 2 kk łączy wymierzone wobec oskarżonego B. B. (1) w punktach I, III, V wyroku kary pozbawienia wolności i wymierza mu karę łączną roku 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary pozbawienia wolności wymierzonej oskarżonemu w punkcie VI wyroku zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, tj. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w dniach od dnia 15 lutego 2017 r. do dnia 27 czerwca 2017 r. przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VIII.  na mocy art. 70 ust. 4 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie 500 (pięćset) złotych na rzecz (...) Oddział w B. na cel związany z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii;

IX.  Na podstawie art. 627 k.p.k. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Chełmnie koszty sądowe w wysokości 180, 32 zł (sto osiemdziesiąt złotych trzydzieści dwa grosze) oraz wymierza mu opłatę w kwocie 300 zł (trzysta złotych).

IIK 226/17

UZASADNIENIE

Sąd ograniczył sporządzenie uzasadnienia jedynie do rozstrzygnięcia o karze w myśl art. 423 § 1a k.p.k.

Wymierzając oskarżonemu B. B. (3) kary jednostkowe oraz karę łączną Sąd miał na uwadze całokształt okoliczności w jakich doszło do popełnienia przypisanych mu czynów oraz rodzaj i charakter naruszonych przez niego norm właściwego zachowania się.

Sąd miał na względzie również dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 k.k. zgodnie z którymi Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego (prewencja szczególna), a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i zaspokojenie potrzeby poczucia sprawiedliwości (prewencja ogólna).

Sąd uwzględnił okoliczności obciążające: w szczególności motywację (zamiar bezpośredni) jak również to, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Zarówno zatem sposób jego działania, jak i motywacja nie zasługiwały na aprobatę. Sąd miał także na względzie okoliczności łagodzące, w tym właściwości i warunki osobiste sprawcy, jego młody wiek (oskarżony w chwili popełnienia czynów był osobą młodocianą), sposób życia przed popełnieniem przestępstwa (oskarżony nie był dotychczas osobą karaną). Nie bez znaczenia na etapie wymiaru kary było także i to, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

Natomiast przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości zarzucanych oskarżonemu czynów Sąd brał pod uwagę m. in. sposób i okoliczności ich popełnienia oraz pozostałe przesłanki, o których mowa w art. 115 § 2 k.k.

W tym kontekście Sąd uznał za szkodliwe społecznie w stopniu znacznym wszystkie czyny zarzucane oskarżonemu, co znajduje oparcie zarówno w stronie podmiotowej przestępstw z art. 57 ust. 2, 58 ust. 1, 59 ust. 1 i 62 ust 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (zamiar bezpośredni popełnienia przestępstwa - dolus directus), jak i w rodzaju dobra prawnego zagrożonego w wyniku popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów, albowiem sprzeczne z regułami ustawy posiadanie znacznych ilości środków psychotropowych, udzielanie ich odpłatnie i nieodpłatnie oraz przygotowywanie do wprowadzenia znacznej ilości środków psychotropowych do obrotu, jest zarówno czynnikiem kryminogennym, jak i godzi w istotne dobro chronione prawem, jakim jest niewątpliwie zdrowie publiczne.

Mając na uwadze stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów, stopień winy a także wszystkie okoliczności obciążające i łagodzące, Sąd wymierzył mu następujące kary jednostkowe uznając, że w należyty sposób uwzględniają one cele zapobiegawcze i wychowawcze:

- za popełnienie czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, to jest występku z art. 57 ust. 2 w zb. z art. 62 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k., karę jednego roku pozbawienia wolności a jako podstawę wymierzenia kary Sąd wskazał art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 k.k. W celu urealnienia dolegliwości kary, mając na względzie sytuację finansową oskarżonego, jak również zastosowaną zasadę pełnej absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej, Sąd na podstawie art. 33 § 2 k.k. wymierzył oskarżonemu także grzywnę w wysokości pięćdziesięciu stawek dziennych określając wartość jednej stawki na kwotę dziesięciu złotych,

- za popełnienie występków z art. 59 ust . 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii (opisanych w punktach III-VI części wstępnej wyroku) na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art . 91§1 karę jednego roku pozbawienia wolności.

- za popełnienie występków z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomanii (opisanych w punktach II i VII części wstępnej wyroku), po przyjęciu, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk na podstawie art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r o przeciwdziałaniu narkomani w zw. z art. 91§1 kk mu karę trzech miesięcy pozbawienia wolności;

Sąd wyraża przekonanie, że wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe są jedynymi, które w jego przypadku są w stanie spełnić wszystkie cele, tak w zakresie prewencji indywidualnej – zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego, jak i w ramach prewencji generalnej – cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Przystępując zaś do wymiaru kary łącznej na uwadze mieć należało, że orzeczenie kary łącznej nie jest sposobem na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw, nie ma służyć ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się dopuścił. Popełnienie więcej jak jednego przestępstwa co do zasady powinno skłaniać do odstępstwa od absorpcji kar, albowiem stanowi negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną. Niemniej jednak uwzględniając tożsamość czasową popełnionych czynów, jak również ich tożsamość rodzajową- wszystkie czyny skierowane były de facto przeciwko tożsamemu dobru chronionemu prawem i są ze sobą ściśle związane Sąd uznał, że zachodzą przesłanki do zastosowania tej zasady wobec osoby oskarżonego. Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 85 §1 k.k. i art. 91 § 2 kk wymierzone wobec oskarżonego B. B. (1) w punktach I, III, V wyroku kary pozbawienia wolności Sąd połączył i wymierzył mu karę jednego roku pozbawienia wolności. Sąd uznał równocześnie, że tylko kara bezwzględnego pozbawienia wolności spełni zakładane wobec sprawcy cele wychowawcze i zapobiegawcze, a zwłaszcza spełni swoje cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zdaniem Sądu należy dać czytelny sygnał, iż czyny związane z rozpowszechnianiem narkotyków będą karane z całą surowością. Tak wyważona kara łączna powinna również przekonać oskarżonego, który w bardzo młodym wieku postanowił wejść na drogę przestępczą, o nieuchronności kary za przestępstwa oraz o braku pobłażliwości organów wymiaru sprawiedliwości dla takich czynów jak handel narkotykami, a w konsekwencji o nieopłacalności popełniania przestępstw. Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, tj. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania w dniach od 15 lutego 2017 r. do dnia 27 czerwca 2017 r. przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 ustawy oraz w razie umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania karnego orzeka się przepadek środka odurzającego lub substancji psychotropowej, nawet jeżeli nie był własnością sprawcy. Na podstawie tego przepisu Sąd orzekł wobec B. B. (1) przepadek na rzecz Skarbu Państwa zatrzymanych środków psychotropowych i zarządził ich zniszczenie. O przepadku przez zniszczenie na rzecz Skarbu Państwa woreczków foliowych jako przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa Sąd orzekł na podstawie art. 44 § 2 k.k.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec B. B. (1) przepadek równowartości osiągniętej z popełnienia przestępstw stypizowanych w art. 59 ust. 1 ustawy korzyści majątkowej w kwocie pięćset siedemdziesiąt złotych.

Ponadto na mocy art. 70 ust. 4 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł wobec oskarżonego nawiązkę w kwocie pięciuset złotych na rzecz (...) Oddział w B. na cel związany z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii. Stanowiąca środek karny nawiązka ma charakter represyjno-kompensacyjny, tak więc jej wymiar był determinowany z jednej strony w oparciu o całokształt dyrektyw sądowego wymiaru kary określony w art. 53 k.k., z drugiej zaś, wiązał się z partycypacją oskarżonego w społecznych kosztach leczenia i zapobiegania narkomanii.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k. oraz przepisów ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223) uwzględniając sytuację materialną i rodzinną oskarżonego.

(...)/11/2017 r

SSR Agnieszka Knade-Plaskacz

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Alicja Reszczyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Chełmnie
Osoba, która wytworzyła informację:  Agnieszka Knade-Plaskacz
Data wytworzenia informacji: