Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

UZASADNIENIE

I. D. działając w imieniu małoletnich dzieci N. D. (1) i P. D. wystąpiła z pozwem przeciwko W. D. (1) o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego na rzecz powodów w następujący sposób:

- podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego na rzecz córki N. D. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy
z dnia 27 lipca 2011 roku, sygn. akt: III RC 279/10 z kwoty po 375 zł miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie płatnych z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od października 2019 roku;

- podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego na rzecz syna P. D. wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy
z dnia 27 lipca 2011 roku, sygn. akt: III RC 279/10 z kwoty po 375 złotych miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie płatnych z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, począwszy od października 2019 roku.

Uzasadniając swoje żądania wskazała m.in, że Sąd Rejonowy w Brodnicy wyrokiem z dnia 27 lipca 2011 roku, sygn. akt: III RC 279/10 podwyższył alimenty zasądzone od pozwanego na małoletnie dzieci stron P. i N. rodzeństwo D.
z kwoty po 180 zł zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Mieście Lubawskim z dnia 13 marca 2008, sygn. akt: III RC 32 /08 do kwoty po 375 zł miesięcznie na każde dziecko. Od tamtej pory alimenty na małoletnich powodów nie zostały zmieniane.

Matka powodów podniosła m.in, że: przez 9 lat potrzeby małoletnich dzieci, które są obecnie nastolatkami znacznie wzrosły. Małoletni powód P. D. choruje na astmę, na którą musi przyjmować leki, małoletnia powódka N. D. (1) również cierpi na astmę, ale nie tak zaawansowaną. Dodatkowo córka udziela się sportowo, co wiąże się z koniecznością częstego zakupu ubrań sportowych. Dzieci w okresie dojrzewania chcą dorównać rówieśnikom i chciałby nosić markową odzież, która jest znacznie droższa. Matka małoletnich chciałaby zapewnić dzieciom wszystko, co najlepsze, nie stać jej jednak na zapewnienie im życia na poziomie, na jakim by chciała. Alimenty od pozwanego nie pokrywają nawet w połowie kosztów utrzymania. Cały ciężar wychowania dzieci spoczywa na ich matce. I. D. choruje na kręgosłup i depresję, co znacznie utrudnia jej znalezienie pracy i wiąże się z kosztami m.in. zakupu leków czy wizyt lekarskich. Poza dwójką powodów powódka ma jeszcze na utrzymaniu najmłodszego syna
z innego związku. Matka powodów wskazuje, że musi utrzymać małoletnich powodów za kwotę ok. 3000 złotych miesięcznie, na którą składa się jej wynagrodzenie za pracę w kwocie 1002,81 zł netto, dwa razy po 500+, 129 zł na każde dziecko z tytułu zasiłku rodzinnego, alimenty po 375 zł na dziecko. I. D. ponosi wydatki na utrzymanie małoletnich powodów, które przewyższają jej możliwości finansowe. Na wydatki te składają się następujące koszty w przeliczeniu na dwójkę dzieci: 900 zł miesięcznie (czynsz + odstępne za wynajem mieszkania w łącznej kwocie 1800 zł miesięcznie), 450 zł miesięcznie (średni koszt ubrań dla dzieci), 150 zł leki, 75 złotych za prąd (łącznie ok 150 zł miesięcznie), 65,00 zł telefony (łącznie 130 zł miesięcznie), 50 zł eltronik (łącznie 100 zł miesięcznie), 800 zł wyżywienie (łącznie ok. 1200 zł), 200 zł środki higieny (łącznie ok. 300 zł), 100 zł środki czystości (łącznie ok. 200 zł), 200 zł rozrywka. Podała, że potrzebuje ok. 3000 zł miesięcznie na utrzymanie dzieci, często a w zasadzie, co miesiąc pożycza pieniądze od rodziny lub znajomych, które oddaje w kolejnym miesiącu.

Kwota 750 zł, którą łoży na utrzymanie dzieci pozwany nie zaspokaja nawet w połowie ich potrzeb. I. D. ze względu na stan zdrowia i opiekę nad młodszym synem nie może podjąć lepiej płatnej pracy, nie posiada, zatem możliwości by w większym stopniu zaspokajać potrzeby dzieci.

Strona powodowa podniosła, że pozwany pracuje, jako kierowca międzynarodowy. Pozostaje w związku, z którego ma jedno dziecko. Jego partnerka również pracuje. Pozwany posiada, zatem możliwości finansowe by płacić alimenty w żądanej wysokości.

(dowód: pozew k. 2 – 5)

Pozwany W. D. (1) w odpowiedzi na pozew o podwyższenie alimentów wniósł o oddalenie powództwa.

Swoje stanowisko pozwany uzasadnił w ten sposób, iż nie jest on w stanie płacić tak wysokich alimentów. Jego możliwości finansowe nie pozwalają na to.
Uzasadniając zajęte stanowisko w sprawie podał m.in., że: w 2016 roku wnioskował o zmniejszenie alimentów sygn. akt III RC 144/16 i od tego czasu jego sytuacja finansowa nie zmieniła się na lepsze. Pracuje tak jak w 2016 roku w tej samej firmie (...), jako kierowca; pracuje na etacie i jeździ na trasach krajowych, na stałej trasie B.-Ś.. Obecnie jego zarobki to kwota około 2800 złotych brutto tj. 2100 złotych netto. Podniósł, że obecnie nie pracuje, jako kierowca międzynarodowy i nic go nie zmusi do zostawienia rodziny i życia w kabinie samochodu podał „dosyć się napracowałem na delegacjach i chce w końcu mieć normalny dom”. Podał, że ma kłopoty z kręgosłupem, z kolanami. Wielokrotnie miał robione blokady na kolano, nie może dźwigać. Opiekuje się 5 letnią córką Z. D.. Partnerka pozwanego A. B. pracuje na etacie, jako pielęgniarka w szpitalu; pracuje w nocy, w weekendy i święta i wtedy pozwany musi opiekować się córką. Partnerka zarabia 4000 złotych brutto, co daje około 2850 netto miesięcznie. Teraz będzie przebywała na długim zwolnieniu lekarskim ze względu na stan fizyczny i psychiczny. Miesięczne wydatki pozwanego i jego rodziny: to kredyt hipoteczny 1000 złotych, czynsz 540 złotych, prąd 160 złotych miesięcznie, przedszkole 500 złotych, dojazdy do pracy pozwanego 100 zł, leki stałe córki 150 zł, telefony 100 zł, rata za pralkę i lodówkę 150 złotych. Zdaniem pozwanego w obecnej sytuacji 750 złotych, które płaci na dzieci P. i N. są dużym obciążeniem. Otrzymuje również 500+ na córkę. Podniósł, że była żona wychowuje dwoje samodzielnych dzieci, więc sama powinna poszukać pracy na cały etat. Córka pozwanego Z. chodzi do przedszkola prywatnego, ponieważ nie dostała się do państwowego; obecnie koszt przedszkola to 330 złotych. Stałe czesne oraz 10 złotych stawka żywieniowa, co daje ok 500 złotych miesięcznie. Od marca z powodu pandemii zamknięte były przedszkola, więc partnerka musiała wziąć opiekę zarabiała 80 procent pensji. Córka Z. choruje na ciężkie (...), alergie na mleko, alergie na roztocza. Koszty leków, co miesiąc to R. 40 zł, P. 60 zł, dexeryl 35 zł, plus emolienty do kąpieli. Wkrótce będzie musiała zacząć odczulanie na roztocza, lek ten od marca 2019 roku nie jest refundowany i kosztuje około 850 złotych, starcza na około 6 miesięcy, córka Z. wymaga również rehabilitacji, na którą na NFZ długo się czeka. Partnerka pozwanego w czerwcu leżała w szpitalu na diagnostyce. A 31 sierpnia 2020 roku miała bardzo poważną operację ginekologiczną teraz po wyjściu ze szpitala wymaga pomocy przy wielu czynnościach.

Analizując wskazane przedłożone przez I. D. wydatki i faktury stwierdził, że świadczą o bardzo dobrej sytuacji materialnej rodziny, skoro kupowane są t-shirt za 130 złotych, spodnie za 200 złotych a jednorazowo za ubrania w grudniu 600 złotych. Buty we wrześniu za 240 zł, październiku, listopadzie 160 zł, grudniu 222 zł, w styczniu 140 zł, w marcu znowu 150 zł. Skoro kupuje tak drogie ubrania to nic dziwnego, że potem musi pożyczać pieniądze od rodziny. Pozwany z rodziną kupuje ubrania w P. czy też używane. Podniósł, że wśród faktur jest nawet faktura na plecak na siostrę byłej żony. Podał, że P. i N. kocha i stara się z nimi mieć kontakt, ale obecnie z racji ich wieku nie może zmusić ich do kontaktu.

(dowód: odpowiedź na pozew k. 85 – 87)

W dniu 25 października 2020r. P. D. osiągnął pełnoletność. Na rozprawie w dniu 8 lutego 2021r. P. D. objął powództwo o podwyższenie alimentów.

W trakcie trwania procesu Sąd zabezpieczył powództwo na kwoty po 500zł miesięcznie na każdego powoda. Pozwany podał, że polubownie wyraziłby zgodę na zakończenie sporu w ten sposób, że łożyłby kwoty ustalone w zabezpieczeniu.

Sąd ustalił, co następuje:

Ostatni obowiązek alimentacyjny W. D. (1) wobec P. i N. rodzeństwa D. został ustalony wyrokiem z dnia 27 lipca 2011r. w sprawie III RC 279/10 w którym Sąd m.in. podwyższył rentę alimentacją od pozwanego na rzecz P. i N. rodzeństwa D. z kwot po 180zł miesięcznie do kwot po 375zł miesięcznie.

Na dzień orzekania w sprawie III RC 279/10

I. D. zarejestrowana była w Powiatowym Urzędzie Pracy w B., jako osoba bezrobotna i nie pobierała żadnych świadczeń PUP. Otrzymywała zasiłki z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej na dzieci.

Pozwany W. D. (1) pracował w firmie (...) sp. z o.o. w W. na stanowisku monter nawierzchni kolejowych z wynagrodzeniem netto przykładowo za listopada 2010 – 3634zł, grudzień 2010r. – 2809zł, styczeń 2011r. – 2796zł, marzec 2011r. - 3550zł, kwiecień 2011r. – 3784zł. Oprócz małoletnich powodów pozwany nie miał innych osób na utrzymaniu.

Małoletni powodowie P. i N. D. (1) uczęszczali do szkoły podstawowej.

(dowód akta III RC 279/10 w tym zapadłe orzeczenie k. 60 i pisemnie uzasadnienie zapadłego wyroku k. 70 – 73.)

Wyrokiem z dnia 21 marca 2017r . w sprawie III RC 144/16 tut. Sądu z powództwa W. D. (1) przeciwko małoletnim pozwanym P. i N. rodz. D. reprezentowanym przez matkę I. D. oraz pozwanej S. D.

o obniżenie alimentów na rzecz małoletnich pozwanych oraz o uchylenie obowiązku alimentacyjnego względem S. D.

Sąd w pkt 1 wyroku oddalił powództwo o obniżenie alimentów na rzecz małoletnich pozwanych P. i N. rodz. D.,

w pkt 2 uchylił obowiązek alimentacyjny W. D. (1) wobec S. D. ustalony wyrokiem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 27 lipca 2011 r., sygn. akt III RC 279/10 na kwotę 375 zł (trzysta siedemdziesiąt pięć złotych) - z dniem 1 września 2016 r..

Na dzień orzekania w sprawie III RC 144/16 Sąd m.in. ustalił Małoletni P. D. miał 14 lat i chodził do II klasy gimnazjum do klasy o profilu sportowym, a N. miała 12 lat i uczęszczała do I klasy gimnazjum, również o profilu sportowym. N. grała w lidze w piłkę nożną, a P. grał w piłkę ręczną. Oboje w dalszym ciągu pozostawali pod opieką alergologa z uwagi na astmę oskrzelową.

I. D. miała 40 lat. Pozostawała bez pracy, była zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy, jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Na P. i N. otrzymywała świadczenie z programu 500 plus. Otrzymywała zasiłki rodzinne na P. i N. oraz na najmłodszego syna A. w kwotach po 124 zł miesięcznie oraz dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej, przyznany na najmłodszego syna A. w kwocie 95 zł miesięcznie. Ponadto na każde z małoletnich dzieci otrzymała jednorazowo dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego w kwocie po 100 zł. I. D. otrzymywała także dodatek mieszkaniowy i energetyczny, natomiast nie otrzymywała już zasiłków pielęgnacyjnych na P. i N., które otrzymywała w czasie, kiedy toczyła się sprawa o podwyższenie alimentów w 2011r.

W. D. (1) miał 43 lata. Mieszkał w B. wspólnie z partnerką i córką z nowego związku, która urodziła się w sierpniu 2015 roku. Pracował, jako kierowca samochodu ciężarowego na trasach krajowych i z tego tytułu - otrzymywał comiesięczne wynagrodzenie w wysokości 1800 złotych. Na jego utrzymaniu - oprócz pozwanych dzieci z małżeństwa z I. D. - pozostawała niespełna dwuletnia córka z nowego związku, którą wychowywał wspólnie z partnerką.

(dowód: akta sprawy III RC 144/16 w tym zapadłe orzeczenie k. 106, i pisemne uzasadnienie wyroku k. 110 – 114)

Na dzień dzisiejszy:

I. D. okoliczności podane w pozwie na okoliczność wydatków i kosztów utrzymania dzieci, które podała podtrzymała i uczyniła swoimi zeznaniami. Na wydatki te składają się następujące koszty w przeliczeniu na dwójkę dzieci: 900 zł miesięcznie (czynsz + odstępne za wynajem mieszkania w łącznej kwocie 1800 zł miesięcznie), 450 zł miesięcznie (średni koszt ubrań dla dzieci), 150 zł leki, 75 złotych za prąd (łącznie ok 150 zł miesięcznie), 65,00 zł telefony (łącznie 130 zł miesięcznie), 50 zł eltronik (łącznie 100 zł miesięcznie), 800 zł wyżywienie (łącznie ok. 1200 zł), 200 zł środki higieny (łącznie ok. 300 zł), 100 zł środki czystości (łącznie ok. 200 zł), 200 zł rozrywka. Podała, że potrzebuje ok. 3000 zł miesięcznie na utrzymanie dzieci.

I. D. ma ukończone 44 lata. Pracuje w przedszkolu i łączą ją z pracodawcą umowy na czas określony na stanowisku robotnika gospodarczego, w wymiarze całego etat z wynagrodzeniem netto 2100zł. Na córkę N. otrzymuje świadczenie 500 plus. Pełnoletni P. mieszka z nią. Ma jeszcze dziecko z innego związku w wieku 11 lat i ojciec łoży na nie alimenty 400zł. Dostaję dopłatę w kocie 100 zł do mieszkania. Otrzymuje na dzieci zasiłki rodzinne w kwocie 129zł. Małoletnia N. ma ukończone 16 lat, chodzi do Liceum we W.. N. mieszka w tygodniu w bursie we W.. Miesięczny koszt bursy i wyżywienie to kwota 350zł. Małoletnia kontynuuje naukę w szkole, w której rozwija swoje zainteresowanie – piłkę ręczną.

P. D. ma ukończone 18 lat. Zeznał, że okoliczności podane przez mamę czyni również sowimi zeznaniami. Uczy się w Technikum Logistycznym mundurowym w B.. Jest uczniem III klasy. Trenuje piłkę ręczną. Z racji treningów powodowie potrzebują odpowiedniego stroju sportowego. P. D. nadal choruje na astmę. Korzysta z leków w kwoce 120zł. W czasie ćwiczeń na szkolnych na poligonie raz na pół roku płaci za nocleg w kwocie 120zł.

(dowód: zeznania I. D. k. 118v, - 119, zeznania P. D. k. 119 – 119v., faktury wydatków k.10 – 63, kserokopia umowy najmu k. 8)

W. D. (1) okoliczności podane w odpowiedzi na pozew okoliczności dotyczące jego kosztów utrzymania i możliwości zarobkowych podtrzymał i uczynił sowimi zeznaniami. Ma lat 46, i za zawodu jest mechanikiem pojazdów samochodowych. Mieszka z obecną rodziną w B.. Miesięczne wynagrodzenie pozwanego wynosi 2800zł brutto, zaś 2099zł netto. Ma na utrzymaniu obecnie powodów i 5-letnia córkę z obecnego związku. Podniósł, że od pięciu lat była żona nie poinformowała go o zmianie adresu miejscu zamieszkania dzieci. Nie mam innych dodatkowych dochodów. Opiekuje się dzieckiem, gdy partnerka jest w pracy. W tej chwili jeździ zawodowo na tarasach Polski. Jeździ pięć dni w tygodniu, weekend ma wolny. Mieszkanie, w którym mieszka kupiła jego partnerka i rata kredytu hipotecznego to kwota 100zł. Obecnie kwota czynszu to 600zł + około 200zł ponosi wydatków za prąd, media., koszty Internetu to kwota 80zł, koszty przedszkola to kwota 500zł miesięcznie. Małoletnia córka pozwanego leczy się na atopowe zapalnie skóry i miesięcznie koszty leczenia z tego tytułu to kwota 100zł.

(dowód: zeznania W. D. (1) k. 119v. – 120, zaświadczenie o zarobkach pozwanego k. 103, 104, historia choroby małoletniej k. 90 92, 96 opłaty za prąd pozwanego k. 89, wykaz rat kredytu hipotecznego k. 93, umowa o usługi przedszkolne k. 94)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- akt III RC 279/10 w tym zapadłego orzeczenia k. 60 i pisemnego uzasadnienia zapadłego wyroku k. 70 – 73. - akt sprawy III RC 144/16 w tym zapadłego orzeczenia k. 106, i pisemnego uzasadnienia wyroku k. 110 – 114, zeznań I. D. k. 118v, - 119, zeznań P. D. k. 119 – 119v., faktury wydatków k.10 – 63, kserokopii umowy najmu k. 8, zeznań W. D. (1) k. 119v. – 120, zaświadczenia o zarobkach pozwanego k. 103, 104, historii choroby małoletniej k. 90, 92, 96, opłaty za prąd pozwanego k. 89, wykazu raty kredytu hipotecznego k. 93, umowy o usługi przedszkolne k. 94

Sąd zważył, co następuje:

Prawdziwości dokumentów, ich odpisów i kserokopii złożonych do akt żadna ze stron nie kwestionowała. Strony jedynie różniły się w ocenie tych dokumentów.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania stron w zakresie, w jakim znalazły one odzwierciedlenie w dokonanych powyżej ustaleniach faktycznych. Sąd nie podzielił
w części stanowiska zajętego przez stronę powodową o możliwościach zarobkowych pozwanego, które miałyby pozwalać łożyć mu dochodzone kwoty alimentów. Ta część zeznań była sprzeczna z rzeczowymi zeznaniami pozwanego i dowodami, które przedłożył w postaci dokumentów. Niczym niepoparte były twierdzenia I. D. o rzekomych zarobkach pozwanego w kwotach 7000zł – 8000zł. miesięcznie. Z przedstawionych dokumentów, złożonych zeznań, sposobu przedstawiania swojej sytuacji Sąd oceniając zeznania i postawę pozwanego uznał, że za wyjątkiem wysokości podanego wynagrodzenia nie posada innych dochodów.

Sąd również w całości nie podzielił stanowiska pozwanego, że nie ma on żadnych możliwości płacić wyższych alimentów.

Co się tyczy zeznań powoda P. D. to były one szczere. W sposób rzeczowy i rozsądny P. D. nakreślił swoje potrzeby, swoją sytuację życiową i koszty utrzymania.

W pozostałym zakresie zeznania stron na okoliczność swoje codziennego utrzymania, wydatków, sytuacji rodzinnej i osobistej były szczere i obiektywne mino dużego zabarwienia subiektywnego albowiem wyczuwało się, że strony mają do siebie wzajemny duży żal i brak jakiegokolwiek porozumienia.

Zgodnie z przepisem art. 135 § 1 kro zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. W myśl paragrafu 2 tego artykułu wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Natomiast zgodnie z przepisem art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany umowy bądź orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. A zatem gdy zmienią się usprawiedliwione potrzeby uprawnionego do alimentów oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego do ich łożenia można żądać podwyższenia alimentów.

Słusznie podnosi matka małoletniej powódki I. D. i powód P. D., że wysokość alimentów należnych od pozwanego ustalana była w odmiennym stanie faktycznym. Wyrok ustalający ostatnie alimenty zapadł w lipcu 2011r., czyli prawie 10 lat temu. N. D. (1) i P. D. kontynuują edukację w szkołach średnich. Tak naprawdę nie trzeba szczególnych dowodów żeby stwierdzić, że upływ czasy i rozwój w tym okresie: edukacyjny, fizyczny, psychiczny powoduje wzrost kosztów utrzymania.

Na dzień ustalenia ostatniego obowiązku alimentacyjnego pozwany W. D. (1) pracował w firmie (...) sp. z o.o. w W. na stanowisku monter nawierzchni kolejowych z wynagrodzeniem netto przykładowo za listopad 2010r – 3634zł, grudzień 2010r. – 2809zł, styczeń 2011r. – 2796zł, marzec 2011r. - 3550zł, kwiecień 2011r. – 3784zł. Oprócz małoletnich powodów pozwany nie miał innych osób na utrzymaniu. Wówczas pozwany miał na utrzymaniu S., P., N. i W. D. (2).

Matka dzieci nie pracowała zawodowo.

Na dzień dzisiejszy pozwany ma na utrzymaniu P. i N. D. (1) i z obecnego związku małoletnią Z.. Pozwany pracuje na stanowisku kierowcy w firmie Usługi (...) z siedzibą w Ś. ze stałym wynagrodzeniem netto 2099,67zł. Pozwany jeździ wyłącznie na trasach po kraju jednodniowych. Matka powodów otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 2100zł netto. I. D. otrzymuje również dopłatę do mieszkania w kwocie 100zł i otrzymuje świadczenie 500 plus na małoletnią N. D. (2).

I. D. podała, że na utrzymanie dzieci potrzebuje 3000zł. Sąd uznał, że z otrzymywanego dochodu pozwany może łożyć łącznie na powodów kwotę 1150zł

Pozwany pracując wcześni w firmie (...) sp. z o.o. w W. na stanowisku monter nawierzchni kolejowych miał podobny dochód bądź nieco wyższy od obecnego. Obecnie ma dochód 2099zł a zdarzało mu się wcześniej zarobić kwotę nieco ponad 3000zł miesięcznie. Pozwany ma z obecnego związku małoletnią córkę na utrzymaniu. W. D. (1) wywiązuje się z nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego. Po odjęciu kwoty 1150zł od 2099zł pozostaje mu kwota 949zł. Partnerka pozwanego pracuje i również przyczynia się do ich wspólnych kosztów utrzymania. W ocenie Sądu w zasięgu jego możliwości zarobkowych jest podwyższona kwota alimentów o kwoty 125zł dla małoletniej N. i 275zł dla P. D., czyli łączną kwotę 400zł. Sąd zasądził większe alimenty na P. D. albowiem nie ma on już wsparcia o kwotę 500 plus, jest uczniem, rozwija się edukacyjnie, sportowo, leczy astmę. P. D. nie wyolbrzymiał swoich potrzeb.

I. D. zeznała, że potrzebuje na utrzymanie dzieci 3000zł. Zeznała, że pożycza pieniądze. Matka powodów nie może oczekiwać od pozwanego, że ten będzie pokrywał koszty utrzymania dzieci ponad standard materialny, który sam posiada. I. D. pracuje, otrzymuje 2100zł, otrzymuje wsparcie na mieszkanie w kwocie 100zł i dodatek 500plus na N.. To kwoty, które pozwalają przy zasądzonych alimentach od pozwanego na pokrycie podstawowych potrzeb powodów. I. D. nie może zwiększać standardu utrzymania powodów wykraczając poza swoje możliwości majątkowe i możliwości ojca dzieci.

Kodeks rodzinny i opiekuńczy w licznych przepisach statuuje zasadę równej stopy życiowej rodziców i dzieci. W związku z tym ten postulat nie może oznaczać konieczności wydatkowania wszystkich dochodów pochodzących z zarobków i majątku rodzica na utrzymanie dziecka. Granicą w tej sytuacji jest utrzymanie stopy życiowej zarówno rodziców jak i dzieci na godziwym poziomie. Zasądzenie względem powodów wnioskowanych alimentów doprowadzi do niedostatku po stronie ojca powodów.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy cytowanych wyżej przepisów orzekł jak w pkt 1 i 2 wyroku i a contrario w pkt 3. Sąd uznał za zasadne zasądzenie alimentów od dnia wniesienia pozwu. Nie wykazała strona powodowa zasadności zasądzenia alimentów z datą przed wniesieniem pozwy ani też, że w tym czasie poniosła dodatkowe koszty poza kosztami niezbędnymi na pokrycie podstawowych potrzeb.

Mając na uwadze sytuację materialną pozwanego Sąd na postawie art. 102 kpc odstąpił od obciążenia go kosztami postępowania

O kosztach dla pełnomocnika Sąd orzekła na mocy paragrafu 8 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 ze zmianami.

O pkt 7 Sąd orzekł na mocy art. 333 §1 pkt.1 kpc.