Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 18 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Jerzy P. Naworski

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2016 r. w Toruniu

w postępowaniu uproszczonym

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w C.

przeciwko G. S.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 16 maja 2016r., sygn. akt V GNc 3896/15

postanawia

1. oddalić zażalenie,

2. zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 600,00 zł (sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania zażaleniowego

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty z uwagi na nieusunięcie w terminie, który upłynął w dniu 06 maja 2016 r., braków formalnych pisma (k. 36).

W zażaleniu na to postanowienie pozwany wniósł o jego uchylenie zarzucając mu naruszenie art. 504 § 1 k.p.c. przez błędne jego zastosowanie, polegające na bezzasadnym uznaniu, że nie usunął braków formalnych sprzeciwu w terminie. Pozwany podniósł, że z uwagi na zły stan zdrowia i pobyt w szpitalu dopiero w dniu 09 maja 2016 r. uzupełnił braki formalne sprzeciwu i wniósł o przywrócenie terminu. Według pozwanego braki formalne zostały usunięte, gdyż przedłożył odpis sprzeciwu w terminie zgodnie z zarządzeniem. Z uwagi na zły stan zdrowia pozwany nie miał możliwości monitorowania spraw przedsiębiorstwa i do pisma z dnia 09 maja 2016 r. omyłkowo nie dołączył sprzeciwu na formularzu (k. 54-55).

Powód w odpowiedzi na zażalenie wniósł o jego oddalenie i o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego kwestionując jego zasadność (k. 68-69).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Pozwany wprawdzie twierdzi, że usunął braki formalne sprzeciwu w terminie, ale w uzasadnieniu zażalenia przyznał, iż pismo zawierające uzupełnienie braków nadał dopiero w dniu 09 maja 2016 r. (k. 55). Ponieważ termin do usunięcia braków formalnych upłynął, jak trafnie ustalił Sąd pierwszej instancji, w dniu 06 maja 2016 r., zarzut błędnego zastosowania art. 504 § 1 k.p.c. jest chybiony. Przepis ten nakazuje bowiem sądowi odrzucenie sprzeciwu, którego braków pozwany nie usunął w terminie. Inną sprawą jest wniosku pozwanego o przywrócenie terminu do ich uzupełnienia, którego zasadność zostanie oceniona przez Sąd Rejonowy.

W konsekwencji zażalenie należało oddalić (art. 385 w zw. z art. 505 ¹⁰ § 1 i art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c.) i zasądzić od pozwanego na rzecz powoda koszty postępowania zażaleniowego stanowiące wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości określonej w taryfie radcowskiej (art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 k.p.c. i § 2 pkt 4 w zw. z § 10 ust. 2 pkt 1 taryfy radcowskiej).

Zażalenie nie służy

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)