Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 29 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Krepski

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2019 r. w Toruniu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) S.A. w G.

przeciwko (...) w B.

o zapłatę

w przedmiocie wniosku pozwanego o zwolnienie od kosztów sądowych

na skutek zażalenia pozwanego na postanowienie Sądu Rejonowego w T. z dnia 15 kwietnia 2019 r., sygn. akt V GC 2791/18

postanawia

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 15 kwietnia 2019 r. Sąd Rejonowy w T. oddalił wniosek pozwanej spółki z o.o. o zwolnienie od kosztów sądowych w postaci opłaty sądowej od apelacji w kwocie 1.616 zł wskazując, iż skoro pozwana spółka ma źródła finansowania bieżącej działalności przy rocznym obrocie w wysokości ponad 450.000 zł to może wyasygnować żądaną kwotę kosztów sądowych. Koszty te stanowią bowiem zwykły element bieżącego uczestnictwa w obrocie gospodarczym (k.107).

W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwana spółka wniosła o jego zmianę i zwolnienie od kosztów sądowych zarzucając naruszenie przepisów postępowania mających wpływ na wynik sprawy tj.:

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez sprzeczną z zasadami logiki ocenę złożonych przez pozwaną oświadczeń i dokumentów dotyczących stanu majątkowego spółki i w konsekwencji przyjęcie, że pozwana ma dostateczne środki na uiszczenie kosztów sądowych,

- art. 102 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez jego błędne zastosowanie i w konsekwencji odmowę zwolnienia pozwanej od kosztów sądowych w sytuacji, gdy pozwana nie ma dostatecznych środków na ich uiszczenie. W uzasadnieniu zażalenia pozwana szerzej omówiła podniesione wyżej zarzuty (k.110-112).

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Zażalenie pozwanej spółki – jako bezzasadne – podlegało oddaleniu z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne i ocenę prawną zdarzeń przedstawioną przez Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia za wyjątkiem rozważań tego Sądu odnośnie kwestii likwidacji przedsiębiorstwa i w tym zakresie podziela stanowisko skarżącego zawarte w uzasadnieniu zażalenia. Jednakże nie ma to wpływu na ocenę zasadności zażalenia.

Sąd Rejonowy wbrew dalszym zarzutom zażalenia dokonał trafnej oceny przedmiotowego wniosku w świetle art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (a nie art. 102 ust. 1 jak błędnie zarzuca skarżąca), który to przepis uzależnia ewentualne uwzględnienie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych złożonego przez osobę prawną od wykazania przez nią braku dostatecznych środków na koszty sądowe.

W realiach niniejszej sprawy brak jest podstaw do przyjęcia, że pozwana spółka wykazała, że rzeczywiście nie posiada dostatecznych środków na uiszczenie kosztów sądowych w postaci opłaty sądowej od apelacji w kwocie 1.616 zł, co w świetle art. 103 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych wyklucza to możliwość uwzględnienia jej zażalenia

O zdolności do ponoszenia kosztów sądowych przez osobę czy to fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą czy też osobę prawną nie decyduje bowiem ostateczny wynik finansowy, ale poziom przychodów stanowiący punkt wyjścia do rozliczeń wszelkich zobowiązań, zarówno prywatnych jak i publicznoprawnych. Wywiązywanie się przedsiębiorcy z zobowiązań powstałych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej nawet w części stanowi zatem wystarczający powód do nieuwzględnienia jego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Wydatek na koszty sądowe nie jest bowiem mniej uprzywilejowany niż koszty prowadzonego przedsiębiorstwa.

Reasumując, w ocenie Sądu Okręgowego pozwana spółka nie wykazała braku dostatecznych środków na koszty sądowe w postaci opłaty sądowej od apelacji w kwocie 1.616 zł.

Kierując się przedstawionymi motywami Sąd Okręgowy postanowił jak na wstępie.

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)

(...)