Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI Gz 105/16 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Toruniu z 2016-06-30

Sygn. akt VI Gz 105/16

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Joanna Rusińska

po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2016r.

na posiedzeniu niejawnym, w postępowaniu uproszczonym

sprawy z powództwa (...) S.A. w T.

przeciwko R. D.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 22 kwietnia 2016r., sygn. akt V GNc 30/16

postanawia

uchylić zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Toruniu uznał się za niewłaściwy i przekazał sprawę według właściwości miejscowej do Sądu Rejonowego w Lublinie. W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji stwierdził, że powód nie wykazał podstaw dla właściwości przemiennej. Zaznaczył, że z złączonych do pozwu faktur wynika, iż miejscem płatności jest rachunek banku w W.. Z tych względów, podniesiony przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzut niewłaściwości sądu uznał za zasadny. Jako podstawę rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał art. 200 § 1 k.p.c. i art. 27 § 1 k.p.c.

W zażaleniu powód wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia wskazując, na właściwość umowną Sądu Rejonowego w Toruniu na podstawie art.46 k.p.c., a także właściwość przemienną tego Sądu na podstawie art.34 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest uzasadnione, choć nie wszystkie podniesione w nim zarzuty są usprawiedliwione.

Zgodnie z art.46 k.p.c. do którego odwołuje się skarżący, umowa prorogacyjna powinna być zawarta na piśmie. Natomiast według art.78 § 1 k.p.c., do zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli.

Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany.

Z przedłożonych wraz z pozwem o.w.u. nie wynika, aby którakolwiek ze stron złożyła na nim podpis, dlatego powołanie się przez powoda na właściwość umowną jest nieuzasadnione.

Rację ma natomiast skarżący, że odwołanie w uzasadnieniu pozwu do miejsca płatności na podstawie art.454 k.c., jest wystarczające dla wykazania właściwości przemiennej na podstawie art.34 k.p.c.

Stosownie do treści art. 34 k.p.c. miejsce wykonania umowy określa się według założeń prawa materialnego (art. 454 k.c.). Dla określenia właściwości sądu może być decydujące miejsce wykonania całego zobowiązania lub jego części. Dlatego też w ramach jednego stosunku umownego może zachodzić właściwość kilku sądów.

Według orzecznictwa, określone w art. 454 § 2 k.c. miejsce spełnienia świadczenia należy rozumieć w ten sposób, że świadczenie pieniężne powinno być spełnione w zasadzie w miejscu zamieszkania lub siedzibie wierzyciela; jeżeli jednak wierzyciel prowadzi przedsiębiorstwo i zobowiązanie ma związek z tym przedsiębiorstwem, o miejscu spełnienia świadczenia rozstrzyga siedziba przedsiębiorstwa (por. postanowienie SN z 8.11.1991 r., II CO 16/91, OSNC 1993, nr 3, poz.40).

W przedmiotowej sprawie wierzyciel, który ma siedzibę w T., dochodzi zapłaty właśnie przed sądem właściwym dla miejsca spełnienia świadczenia pieniężnego określonego w art.454 § 2 k.c.

Z tych względów Sąd Rejonowy w Toruniu jest sądem właściwym miejscowo na podstawie art.34 k.p.c.

Wskazanie w kwestionowanych przez pozwanego fakturach rachunku bankowego, nie jest w sprawie decydujące dla ustalenia sądu właściwego miejscowo. Określenie właściwości miejscowej sądu według miejsca spełnienia dochodzonego świadczenia może bowiem uwzględniać miejsce siedziby banku wierzyciela tylko wówczas, kiedy strony wyraziły zgodę (w sposób bezpośredni lub dorozumiany) na dokonanie zapłaty na umiejscowiony w określonym banku rachunek wierzyciela (por. postanowienie SA w Poznaniu z 14.10.2003 r., I ACa 842/03, OSA 2005, nr 3, poz.15). Taka zgoda nie wynika ze stanowisk stron.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art.386 § 1 k.p.c. w zw. z art.397 § 2 k.p.c. należało zmienić zaskarżone postanowienie poprze jego uchylenie.

Z.

1. (...)

2. (...)

3. (...)

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Bożena Gościńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Rusińska
Data wytworzenia informacji: