Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI GC 230/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Toruniu z 2016-06-14

Sygn. akt VI GC 230/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Zbigniew Krepski

Protokolant st. sekr. sąd. Dorota Kwiatkowska

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa głównego J. Ł. i D. Ł.

przeciwko „(...) sp. j. we W.

o zapłatę

i sprawy z powództwa wzajemnego „(...)sp. j. we W.

przeciwko J. Ł. i D. Ł.

o zapłatę

I. w sprawie z powództwa głównego:

1) zasądza od pozwanego „(...) sp. j. we W. na rzecz powodów J. Ł. i D. Ł. kwotę 56.088,00 zł (pięćdziesiąt sześć tysięcy osiemdziesiąt osiem złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 21 marca 2015 r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

2) zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 6.422,00 zł (sześć tysięcy czterysta dwadzieścia dwa złote) tytułem kosztów procesu,

II. w sprawie z powództwa wzajemnego:

1) oddala powództwo wzajemne,

2) zasądza od powoda wzajemnego „(...) sp. j. we W. na rzecz pozwanych wzajemnych J. Ł. i D. Ł. kwotę 3.600,00 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów procesu

Sygn. akt VI GC 230/15

UZASADNIENIE

Powodowie J. Ł. i D. Ł., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) S.C. (...) w N., w pozwie wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 30 kwietnia 2015 r. żądali od pozwanego (...) sp. j. we W. zasądzenie kwoty 56.088,00 zł ustawowymi odsetkami od dnia 21 marca 2015 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powodowie podnieśli, iż w ramach łączącej strony umowy o wykonanie przewiertów łącznej długości 290 m sterowanych krótkimi modułami PP w dzielnicy (...) we W. w ulicy (...) wykonali w sumie 76 mb przewiertów na kwotę 56.088,00 zł. Powodowie twierdzili, iż pozwana spółka mimo protokolarnego odebrania tych robót i niekwestionowania wystawionej przez nich faktury nie uregulowała jej (k.2-4).

Postanowieniem z dnia 19 maja 2015 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego we Włocławku (k.5).

W piśmie procesowym z dnia 28 lipca 2015 r. powodowie podtrzymali żądanie pozwu (k.10-14).

W odpowiedz na pozew pozwana spółka wniosła o oddalenie powództwa i o zasądzenie od powodów na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Jednocześnie pozwana wystąpiła z powództwem wzajemnym domagając się zasądzenia od pozwanych wzajemnych na jej rzecz kwoty 78.488,62 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 5 lutego 2015 r. do dnia zapłaty i zasądzenia od pozwanych wzajemnych na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie oddalenia powództwa głównego pozwana spółka wskazała, iż nie kwestionując wykonania robót przez powodów brak było przesłanek do wystawienia faktury. gdyż powodowie wykonali roboty nieterminowe i wadliwie. Okoliczność ta stanowiła też przyczynę odstąpienia przez nią od umowy z powodami. Zdaniem pozwanej spółki wadliwość robót wykonanych przez powodów polegała na wadliwym wykonaniu czynności sterowania przewiertem co spowodowało dwukrotne uwięźnięcie pilota w gruncie i konieczność wykonania w zastępstwie powodów wykopu w celu dotarcia do zakleszczonego elementu oraz wykonania tej części rurociągu w drodze ułożenia go w wykopie. Pozwana podkreśliła, iż wykonanie wykopu wiązało się z uzyskaniem pozwolenia zajęcia pasa drogi, zdjęciem i odbudowaniem warstw asfaltu i gruntu oraz odwodnieniem wykopu. Koszt tych prac wyniósł kwotę 134.576,62 zł i pozwana spółka w piśmie z dnia 28 stycznia 2015 r. oświadczyła o zamiarze potrącenia wzajemnych wierzytelności, a w piśmie z dnia (...)r. pozwana spółka złożyła powodom, oświadczenie o potrąceniu, które podtrzymała w niniejszym procesie (k.49-53).

Postanowieniem z dnia 10 września 2015 r. Sąd Rejonowy we Włocławku stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Toruniu jako rzeczowo właściwemu (k.90).

W odpowiedzi na pozew wzajemny pozwani wzajemni wnieśli o oddalenie powództwa wzajemnego w całości. W uzasadnieniu twierdzili, iż opóźnienie w realizacji umowy wynikało z niedopełnienia przez powoda wzajemnego obowiązków w zakresie wykonania m.in. komór startowych i odbiorczych oraz odwodnienia wykopów, a w konsekwencji odstąpienie od umowy było nieskuteczne. Odnosząc się do żądanego odszkodowania pozwani wzajemni zarzucili, iż powód wzajemny nigdy nie zwracał się do powodów o usunięcie rzekomych nieprawidłowości w wykonywanych pracach. Ponadto zarzucili, iż powód wzajemny nie wykazał faktu nienależytego wykonania przez nich umowy tym bardziej, że to powód wzajemny był odpowiedzialny za wykonanie komór startowych i odbiorczych, jak również odwodnienia wykopów. Zarzucili też, iż nie została udowodniona również wysokość szkody, a kosztorys sporządzony przez powoda wzajemnego zawiera liczne uchybienia (k.109-113).

Powód wzajemny w piśmie przygotowawczym z dnia 15 grudnia 2015 r. oświadczył, iż nie zaprzecza co do zasady prawu powodów głównych do wynagrodzenia w wysokości ujętej w fakturze tj. w wysokości dochodzonej pozwem głównym. Podtrzymał natomiast zarzuty wadliwego wykonania robót przez powodów-pozwanych wzajemnych skutkiem czego był on zmuszony wykonać dwukrotnie w październiku i grudniu 2014 r. roboty w celu dotarcia do zakleszczonego elementu. Zakwestionował też zasadność zarzutu odnoszącego się do sporządzonego kosztorysu wskazując, iż przy jego sporządzaniu wykorzystano oficjalny i powszechnie dostępny cennik Sekocenbudu 2014 za i kwartał tego roku (k.120-123).

Pozwani wzajemni w piśmie przygotowawczym z dnia 13 stycznia 2016 r. m.in. podtrzymali swoje stanowisko co do prawidłowego i zgodnego z umowa wykonania zamówienia (k.155-157).

W kolejnym piśmie przygotowawczym z dnia 11 kwietnia 2016 r. powodowie-pozwani wzajemni podkreślili, iż z zapisów w dzienniku budowy wynika, iż w trakcie wiercenia pilotowego natrafiono na niezidentyfikowaną przeszkody podziemną oraz fundament kanału deszczowego i ławę fundamentową, które uniemożliwiały kontynuację przewiertu (k.252-253).

Do zamknięcie rozprawy strony podtrzymały swoje stawiska w sprawie (v. protokół rozprawy w dniu 9 czerwca 2016 r., 00:34:07 - k.263).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Powodowie-pozwani wzajemni J. Ł. i D. Ł. są przedsiębiorcami prowadzącymi działalność gospodarczą pod firmą odpowiednio (...) S.C. i (...) S.C. w N., a przedmiotem ich działalności gospodarczej jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Dowód : wydruki z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP (k.17 i k.18)

Pozwany-powód wzajemny (...) sp. j. we W. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. wykonywania robót związanych z budową rurociągów przemysłowych i sieci rozdzielczych, wykopów i wierceń geologiczno-inżynierskich, dróg i mostów oraz dróg i autostrad.

Dowód : informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z Rejestru Przedsiębiorców KRS nr (...) (k.85-87).

W dniu 4 września 2014 r. pomiędzy powodami-pozwanymi wzajemnymi jako podwykonawcą, a pozwanym-powodem wzajemnym jako wykonawcą została zawarta umowa nr (...)o wykonanie przewiertów sterownych krótkimi modułami PP w dzielnicy (...) we W. w ulicy (...) o planowanej łącznej długości 290 m w terminie do dnia 31 października 2014 r. Do obowiązków podwykonawcy należało wykonanie przedmiotu umowy zgodnie z zasadami wiedzy technicznej i przepisami prawa, a do obowiązków wykonawcy m.in. wykonanie komór startowych i odbiorczych, odwodnienie wykopów i zapewnienie obsługi geodezyjnej.

Dowód: odpis umowy (k.22-25)

Aneksem nr (...) z dnia 31 października 2014 r. strony przesunęły termin zakończenia umowy do dnia 30 grudnia 2014 r.

Dowód : odpis aneksu (k.26)

W trakcie wiercenia pilotowego występowały problemy ze sterowaniem przewiertem. I tak w dniu 5 października 2014 r. natrafiono na niezidentyfikowaną przeszkodę podziemną, co uniemożliwiało kontynuację przewiertu. Podjęto decyzję o wykonaniu komory w miejscu kolizji, która umożliwiła wykonawcy usunięcie przeszkody w celu kontynuacji przewiertu. W dniu 11 października 2014 r. po wykonaniu wykopu otwartego usunięto przeszkodę w postaci kamieni i zasypano wykop oraz odtworzono nawierzchnię. W dniu 16 października 2014 r. natrafiono na kolejną przeszkodę uniemożliwiającą wykonaniu przewiertu i po wykonaniu wykopu odkrywkowego ustalono, iż wykonywany przewiert koliduje z fundamentem kanału deszczowego. Powyższą kolizję usunięto poprzez wykonanie drugiej komory roboczej oraz rozkucie ławy fundamentowej.

Dowód :

- dziennik budowy nr (...) (dołączony do akt sprawy),

- zeznania świadka M. R. (v. protokół rozprawy w dniu 17 lutego 2016 r., 00:24:17-00:51:14, k.166v-166v),

- zeznania świadka M. Ż. (v. protokół rozprawy w dniu 17 lutego 2016 r., 01:00:29-01:32:17, k.167-168),

- zeznania świadka A. T. (1) (v. protokół rozprawy w dniu 23 marca 2016 r., 00:07:53-00:20:38, k.233v-234),

- zeznania świadka A. N. (v. protokół rozprawy w dniu 23 marca 2016 r., 00:24:58-00:40:34, k.234v-235),

- zeznania świadka D. K. (v. protokół rozprawy w dniu 23 marca 2016 r., 00:41:11-00;50;14, k.234v-235),

- zeznania świadka A. Ś. (v. protokół rozprawy w dnia 23 marca 2016 r., 00:52:20-01:27:39, k.235-236v),

- plik zdjęć kamieni (k.195-202),

- fragment kalendarza z 2014 r. z notatkami świadka A. Ś. (k.203-232)

W dniu 7 stycznia 2015 r. powodowie-pozwani wzajemni wystawili fakturę nr (...) na kwotę 56.088,00 zł brutto za wykonanie 76 mb przewiertów.

Dowód : odpis faktury (k.31)

Pismem z dnia 8 stycznia 2015 r. pozwana-powódka wzajemna poinformowała powodów-pozwanych wzajemnych, że z uwagi na nieusunięcie usterek na odcinku od studni A3 do AA1 została zmuszona do naprawy w/w/ odcinka we własnym zakresie.

Dowód :

- odpis pisma z dnia 8 stycznia 2015 r. (k.60),

- odpis dokumentacji z inspekcji kanału od studni A3 do AA1 (k.60v-62)

Kolejnym pismem z tej samej daty pozwana-powódka wzajemna oświadczyła, że odstępuje od umowy ze skutkiem natychmiastowym z uwagi na niewykonanie umowy w ustalonym zakresie i terminie przez powodów-pozwanych wzajemnych.

Dowód: odpis pism z dnia 8 stycznia 2015 r. (k.63)

Pismem z dnia 12 stycznia 2015 r. powodowie-pozwani wzajemni wezwali do zapłaty kwoty 56.088,00 zł wynikającej z powyższej faktury.

Dowód : odpis wezwania do zapłaty (k.64)

Pismem z dnia 16 stycznia 2015 r. pozwana-powódka wzajemna spółka (...) odesłała bez księgowania powyższą fakturę podnosząc, iż zgodnie z umową podstawą do jej wystawienia powinien być protokół odbioru robót. Jednocześnie zaznaczyła, że ilość i wartość robót wykonanych na fakturze uważa za zgodną ze stanem faktycznym.

Dowód : odpis pisma z dnia 16 stycznia 2015 r. (k.32)

Pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. powodowie-pozwani wzajemni przesłali gotowość do odbioru końcowego wraz z projektem protokołu końcowego odbioru robót.

Dowód :

-odpis pisma (k.33),

- odpis zgłoszenia gotowości do odbioru wykonanych robót (k.34),

- odpis projektu protokołu końcowego odbioru robót (k.35)

Pismem z dnia 28 stycznia 2015 r. pozwana-powódka wzajemna przesłała powodom-pozwanym wzajemnym fakturę VAT nr (...) z dnia (...) obejmująca należność w kwocie 134.576,62 zł wraz z kosztorysem z tytułu poniesionych kosztów w celu sanowania wadliwości robót wykonanych przez powodów-pozwanych wzajemnych przy realizacji inwestycji „Budowa sieci kanalizacyjnej w dzielnicy (...) w ul. (...). (...)we W.. Ponadto w piśmie tym pozwana-powódka wzajemna oświadczyła, że potrąca przysługującą jej wierzytelność wskazaną w fakturze VAT nr (...) w kwocie 134.576,62 zł z kwotą należną powodom-pozwanym wzajemnym z tytułu wykonania robót przy realizacji w/w inwestycji w kwocie 56.088,00 zł. W rezultacie dokonanego potrącenia powyższe wierzytelności umorzyły się do wysokości wierzytelności niższej co spowodowało konieczność zapłaty przez powodów-pozwanych wzajemnych na jej rzecz kwoty 78.488,62 zł.

Dowód :

- odpis pisma z dnia 28 stycznia 2015 r. (k.68),

- odpis faktury VAT nr (...) (k.68v),

- odpis kosztorysu (k.69-71)

Do odbioru końcowego robót doszło w dniu 3 lutego 2015 r. Następnie powodowie-pozwani wzajemni ponownie wystawili fakturę tym razem o nr (...)na kwotę 56.088,00 zł brutto i pismem z dnia 24 marca 2015 r. wezwali pozwaną-powódkę wzajemną do zapłaty tej kwoty w terminie 7 dni od daty odbioru tego pisma.

Dowód:

- odpis protokołu końcowego odbioru robót (k.41),

- odpis faktury nr (...) (k.42),

- odpis ostatecznego wezwania do zapłaty (k.43)

Powodowie-pozwani wzajemni pismem z dnia 6 lutego 2015 r. odesłali bez księgowania powyższą fakturę VAT wraz z kosztorysem.

Dowód : odpis pisma (k.73)

Pozwana-powódka wzajemna jeszcze dwukrotnie przesyłała powodom-pozwanym wzajemnym powyższą fakturę, którą powodowie-pozwani wzajemni odesłali bez księgowania przy piśmie z dnia 16 lutego 2015 r.

Dowód :

- odpis pisma z dnia 9 lutego 2015 r. (k.73v),

- odpis pisma z dnia 11 lutego 2015 r. (k.74),

- odpis pisma z dnia 16 lutego 2015 r. (k.79)

Pismem z dnia 20 lutego 2015 r. powodowie-pozwani wzajemni zakwestionowali skuteczność dokonanego potrącenia przez pozwaną-powódkę wzajemną.

Dowód : odpis pisma (k.114)

Pismem z dnia 12 marca 2015 r. inwestor (...)sp. z o.o. we W. poinformował powodów-pozwanych wzajemnych i pozwaną-powódkę wzajemną o złożeniu do depozytu sądowego przedmiotu świadczenia w kwocie 56.088,00 zł.

Dowód : odpis pisma z dna 12 maca 2015 r. (k.45)

Pismem z dnia 21 marca 2015 r. pozwana-powódka wzajemna po raz kolejny przesłała powodom-pozwanym wzajemnym powyższą fakturę VAT nr (...). Jednocześnie ponownie oświadczyła, iż potrąca przysługującą jej wierzytelność wskazaną w w/w fakturze w kwocie 132.576,62 zł z kwotą należną powodom-pozwanym wzajemnym z tytułu wykonania robót w kwocie 56.088,00 zł wynikającej z wystawionej faktury nr (...). Podkreśliła też, że w rezultacie potrącenia wskazane wierzytelności umorzyły się do wysokości wierzytelności niższe, co powoduje konieczność zapłaty przez powodów-pozwanych wzajemnych na jej rzecz kwoty 78.488,62 zł.

Dowód : odpis pisma (k.75)

W dniu 24 marca 2015 r. powodowie-pozwani wzajemni wystosowali do pozwanej-powódki wzajemnej ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty domagając się zapłaty kwoty 56.088,00 zł w terminie 7 dni od daty odbioru wezwania. Powyższe wezwanie do zapłaty pozwana-powódka wzajemna otrzymała w dniu 30 marca 2015 r.

Dowód : odpis ostatecznego przedsądowego wezwania do zapłaty wraz z datownikiem doręczenia (k.80)

Powodowie-pozwani wzajemni w piśmie z dnia 2 kwietnia 2015 r. zakwestionowali zasadność potrącenia wierzytelności.

Dowód : odpis pisma (k.79v)

Pozwana-powódka wzajemna w dniu 14 lipca 2015 r. wezwała powodów-pozwanych wzajemnych do zapłaty kwoty 78.488,62 zł z terminem płatności 7 dni od dnia otrzymania wezwania do zapłaty.

Dowód: odpis wezwania do dobrowolnej zapłaty (k.82)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu dowody z dokumentów urzędowych i prywatnych oraz z zeznań świadków J. M., M. R., M. Ż., A. T. (1), A. N., D. K., A. Ś. i J. J..

Dowody z dokumentów urzędowych (tj. protokół rozprawy w dniu 16 stycznia 2014 r. w sprawie sygn. akt VI GC 256/13 Sądu Okręgowego w Toruniu i wyciąg z listy wierzytelności w sprawie sygn. akt V GUp 7/14 Sądu Rejonowego w Toruniu) stanowiły dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone (art. 244 § 1 k.p.c.). Natomiast dowody z dokumentów prywatnych stanowiły dowody w zakresie wynikającym z art. 245 k.p.c., które nie wywoływały wątpliwości co do ich prawdziwości.

Przechodząc do dowodu z zeznań świadków to w ocenie Sądu zeznania świadków J. M., M. R., M. Ż., A. T. (1), A. N., D. K. i A. Ś. zasługiwały na wiarę. Były one logiczne, spójne, wzajemnie się uzupełniały, a ponadto były zgodne z dokumentami z akt sprawy, w szczególności z zapisami w dzienniku budowy.

Świadek J. M. nie był zawodowo związany z żadną ze stron; był autorem projektu czasowej organizacji ruchu drogowego na czas trwania robót w październiku 2014 r. Zeznał, że projekt ten był potrzebny aby zabezpieczyć ruch pojazdów w ruchu drogowym na czas trwania robót dotyczących wykonania przecisku, który nie przechodził (v. protokół rozprawy w dniu 17 lutego 2016 r., 00:08:42-00:16:52, k.165v-166). Jego zeznania choć wiarygodne, jednakże nie wniosły niczego istotnego do sprawy.

Świadek M. R. jest pracownikiem pozwanej spółki zatrudnionym na stanowisku kierownika budowy. Zeznał, iż miało miejsce uwięźnięcie pilota przewiertu na ulicy (...), ale nie wiedział jaka była tego przyczyna. Zeznał też, że 3 lub 4 razy przewiert nie mógł przejść; raz przyczyną był kamień, a raz w ogóle nie można było ustalić dlaczego przewiert nie przeszedł. Potwierdził, iż za każdym razem gdy stwierdzono, że przewiert nie przeszedł wykonywany był odkop rurociągu. Te prace polegały na odkopaniu gruntu za pomocą koparki, odwodnieniu gruntu i ponownym ułożeniu rurociągu w wykopie. Wcześniej po zagęszczeniu musiała być położona jedna warstwa kamienia drogowego, a na końcu położony był asfalt (v. protokół rozprawy w dniu 17 lutego 2016 r., 00:24:17-00:51:14, k.166v-166v).

Świadek M. Ż. był zatrudniony przez inwestora jako inspektor nadzoru. Potwierdził, ze miało miejsce uwięźnięcie pilota przewiertu, ale świadek nie wiedział co było przyczyną. Według pracowników prawdopodobnie kamień był przyczyną uwięźnięcia. Drugim razem wedle świadka nastąpiło zatrzymanie wciągnięcia rur w wykonany przewiert, przy czym nie wiedział on dlaczego to stanęło. Świadek zeznał też, że innym razem doszło do kolizji z ławą betonową. Potwierdził również, że bez wykonania wykopu przez pozwaną spółkę niemożliwe było dostanie się do pilota w miejscu kolizji. Konieczne było uzyskanie pozwolenia na zajęcie pasa drogowego, gdyż wykop był w jezdni oraz odwodnienie wykopu, a następnie zasypanie wykopu, zagęszczenie gruntu, położenie podkładu i wylanie asfaltu (v. protokół rozprawy w dniu 17 lutego 2016 r., 01:00:29-01:32:17, k.167-168).

Świadek A. T. (1) pracował w firmie powodów na stanowisku kierowcy. Zeznał, że w trakcie przewiertów były przeszkody; trafiał się kamień bądź inne rzeczy np. zbity beton. potwierdził, iż dwa razy miały miejsce przeszkody przy wykonywaniu przewiertów na głównej drodze, a przyczyną były kamienie większe nawet wielkości arbuza jak i mniejsze, które świadek widział leżące przy obu wykopach (v. protokół rozprawy w dniu 23 marca 2016 r., 00:07:53-00:20:38, k.233v-234).

Świadek A. N. jest pracownikiem powodów na stanowisku ogólnobudowlanym. Potwierdził, że były problemy z przewiertami bo były opory w ziemi. Prawdopodobnie to kamienie były przyczyną zatrzymania pilota, gdyż świadek widział kamienie na wykopie; kamienie były różnej wielkości takiej dużej główki kapusty jak też mniejsze. Świadek stwierdził, że drugim razem przyczyną zatrzymania pilota była podbudowa pod rurę kanalizacyjną znajdująca się w ziemi; świadek widział tę podbudowę już po wykopaniu komory. Innym razem były problemy z rurą, która nie przeszła bo była jakiś przeszkoda mimo, że pilot przeszedł (v. protokół rozprawy w dniu 23 marca 2016 r., 00:24:58-00:40:34, k.234v-235).

Świadek D. K. jest pracownikiem fizycznym zatrudnionym przez powodów. Potwierdził, że miało miejsce wstrzymanie pilota już po 10 m ale pilot przeszedł i zatrzymał się przy samym końcu ulicy. Wedle świadka 5 m dalej był kanał betonowy i w tym miejscu pilot też się zatrzymał; trzeba było kuć kanał aby pilot mógł przejść. Świadek potwierdził też, ze miało miejsce wstrzymanie pracy maszyny przy wciąganiu rury z powrotem; pilot przeszedł, a rura nie. Zeznał też, że widział na wykopie kamienie (v. protokół rozprawy w dniu 23 marca 2016 r., 00:41:11-00;50;14, k.234v-235).

Świadek A. Ś. jest pracownikiem powodów na stanowisku kierownika, koordynatora robót. Zeznał, iż w trakcie wykonywana przewiertów były przeszkody, po których pilot przechodził dalej. Zdaniem świadka pierwszy raz pilot zatrzymał się na 22,5 m i nie poszedł dalej, ale po wykonaniu wykopu przez pracowników pozwanej spółki udało się przepchnąć pilota, który poszedł dalej. Kolejne zatrzymanie pilota miało miejsce po przejściu tego elementu przez obie jezdnie i dojściu do pasa zjazdowego. Po wykopaniu komory okazało się, że znajduje się tam betonowa podbudowa pod kolektor ściekowy. Dopiero po rozkuciu tej podpory pilot ruszył dalej. Świadek zeznał również, że były problemy ze wciąganiem rury, która wygięła się w prawo i stanęła i w tym miejscu trzeba było wykonać komorę pomocniczą. O tych problemach świadek informował geodetę zatrudnionego przez pozwaną spółkę, od którego otrzymał współrzędne wejścia i wyjścia przed rozpoczęciem przewiertów. Ponadto świadek potwierdził, że przy wykopie były kamienie co obrazują zdjęcia przez niego zrobione i złożone do akt sprawy. W trakcie wykonywania przewiertów świadek sporządzał również notatki w swoim kalendarzu, których kserokopie złożył do akt sprawy (v. protokół rozprawy w dnia 23 marca 2016 r., 00:52:20-01:27:39, k.235-236v).

Natomiast Sąd nie dał wary zeznaniom świadka J. J. . Był on pracownikiem pozwanej spółki (...). Zeznał, iż obsługiwał koparkę, przy pomocy której rozkopywał grunt w miejscach, gdzie zatrzymał się pilot. Wykonał dwa wykopy i za każdym razem nie stwierdził żadnej naturalnej przeszkody, w tym kamieni, głazów czy betonowych pozostałości. Według świadka pilot nie był uwięziony ale wygięty, wykrzywiony, jakby wyłamał się z zaczepów (v. protokół rozprawy w dniu 9 czerwca 2016 r., 00:04:33-00:14:46, k.262-262). W ocenie Sądu zeznania tego świadka nie zasługiwały na wiarę, gdyż były sprzeczne z zeznaniami pozostałych świadków i z dokumentami z akt sprawy, w tym były sprzeczne z zapisami w dzienniku budowy. W szczególności na wiarygodność nie zasługiwały zeznania tego świadka jakoby pilot nie został uwięziony oraz, że świadek nie zauważył żadnej przeszkody naturalnej wykonując wykopy, w tym kamieni.

Przechodząc do rozważań prawnych w ocenie Sądu, w świetle poczynionych wyżej ustaleń faktycznych, powództwo główne było w pełni uzasadnione. Powodowie wykazali bowiem, że wykonali przewierty o łącznej długości 76 mb o wartości 56.088,00 zł, które zostały potwierdzone w protokole końcowego odbioru robót z dnia 3 lutego 2015 r. oraz w wystawionej fakturze nr (...) z dnia 18 lutego 2015 r. Co więcej pozwana spółka wprawdzie nie uznała wprost żądań pozwu, ale w piśmie przygotowawczym z dnia 15 grudnia 2015 r. stanowczo oświadczyła, że nie zaprzecza co do zasady prawu powodów do wynagrodzenia w wysokości ujętej w wystawionej fakturze i w tej wysokości dochodzonej pozwem.

W ocenie Sądu osią sporu była wierzytelność pozwanej spółki z tytułu odszkodowania w kwocie 134.576,62 zł za rzekomo wadliwe wykonanie przez powodów przewiertów sterowanych, którą to wierzytelność pozwana zgłosiła do potrącenia z powyższą wierzytelnością powodów z tytułu wynagrodzenia za wykonane prace przewiertem sterowanym w kwocie 56.088,00 zł. W konsekwencji pozwana twierdziła, iż wskutek dokonanego potrącenia powyższe wierzytelności umorzyły się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej, a więc wierzytelności powodów; natomiast pozostała niezaspokojona część wierzytelności pozwanej w kwocie 78.488,62 zł dochodzonej od powodów w pozwie wzajemnym.

W ocenie Sądu postępowanie dowodowe nie wykazało że powodowie-pozwani wzajemni wykonując zlecony im przez pozwaną-powódkę wzajemną przewiert wadliwie wykonali czynności sterowania przewiertem co spowodowało dwukrotne uwięźnięcie pilota przewiertu w gruncie i koniecznym stało się wykonanie wykopów w celu dotarcia do zakleszczonego elementu. Wprawdzie postępowanie dowodowe, w tym zeznania wszystkich przesłuchanych świadków oraz dowód z dokumentów, w szczególności z dziennika budowy, potwierdziło, że były problemy z przewiertem pilotem, który zatrzymywał się, a dwa razy doszło do jego uwięźnięcia, ale wbrew zarzutom pozwanej-powódki wzajemnej nie było to spowodowane wadliwymi czynnościami sterownia przewiertem przez pracowników powodów-pozwanych wzajemnych. Przyczyną zakleszczenia pilota przewiertu okazały się bowiem niezidentyfikowane przeszkody podziemne, przeszkody naturalne w postaci występujących w gruncie kamieni oraz fundamentu kanału deszczowego (ławą fundamentową). Co więcej, w żadnym wpisie do dziennika budowy nie potwierdzono wadliwego wykonania czynności sterowania przewiertem przez powodów.

W konsekwencji skoro pozwana-powódka wzajemna nie wykazała wadliwego wykonania przez powodów-pozwanych wzajemnych zleconych im prac w postaci przewiertów krótkimi modułami to zbędne było ustalanie wysokości rzekomej szkody poniesionej przez pozwaną-powódkę wzajemną w związku z rzekomo wadliwymi robotami powodów-pozwanych wzajemnych.

Z tych względów, skoro podniesiony przez pozwaną zarzut potrącenia okazał się bezzasadny, należało uwzględniając żądanie z pozwu głównego zasądzić od pozwanej na rzecz powodów dochodzoną kwotę 56.088,00 zł.

Odsetki w wysokości ustawowej zasądzono po myśli art. 481 § 1 k.c. zgodnie z żądaniem pozwu mając na uwadze, że wskazany w fakturze nr (...) z dnia 18 lutego 2015 r. termin jej płatności wynosił 30 dni.

O kosztach procesu orzeczono stosownie do art. 98 k.p.c. i art. 99 k.p.c. mając na uwadze, że to powodowie są stroną wygrywającą. Na zasądzoną kwotę 6.422,00 zł tytułem kosztów procesu złożyły się: uiszczona przez powodów opłata sądowa od pozwu w wysokości 2.805,00 zł, uiszczona opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł i przyznane pełn. powodów wynagrodzenie ich pełn. będącego radcą prawnym w minimalnej wysokości 3.600,00 zł przewidzianej w taryfie radcowskiej.

Przechodząc do powództwa wzajemnego dotyczącego odszkodowania za nienależyte wykonanie przez powodów-pozwanych wzajemnych przewiertów to w świetle powyższych ustaleń faktycznych i rozważań prawnych w ocenie Sądu powództwo wzajemne było nieuzasadnione skoro pozwana-powódka wzajemna nie wykazała, że powodowie-pozwani wzajemni nienależycie wykonali zlecone im roboty. Zatem powództwo wzajemne podlegało oddaleniu stosownie do art. 6 k.c.

O kosztach procesu z powództwa wzajemnego orzeczono stosownie do wyniku sporu stosownie do art. 98 k.p.c. w związku z art. 99 k.p.c. mając na uwadze, że to pozwani wzajemni są stroną wygrywającą. Zasądzona kwota 3.600,00 zł to minimalne wynagrodzenie ich pełnomocnika będącego radcą prawnym przewidziane taksą radcowską.

Z.

1) (...)

2) (...)

3) (...)

4) (...)

T. (...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Barabasz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Toruniu
Osoba, która wytworzyła informację:  Zbigniew Krepski
Data wytworzenia informacji: