Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2018roku

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Leszkiewicz

Protokolant: Izabela Stefanowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2018 roku w S.

sprawy z powództwa A. D. i W. D.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powodów A. D. i W. D. solidarnie kwotę 3.735,00zł. (trzy tysiące siedemset trzydzieści pięć złotych i 00/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23.09.2016r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powodów A. D. i W. D. solidarnie kwotę 1.727,00 zł. (jeden tysiąc siedemset dwadzieścia siedem złotych i 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 3386/16

UZASADNIENIE

Powodowie A. D. i W. D. wnieśli w dniu 30.12.2016 r. przeciwko pozwanemu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S. pozew o zapłatę na ich rzecz solidarnie kwoty 3.735 zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 21.09.2016 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że w dniu 6.07.2016r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której został uszkodzony pojazd powodów. Powodowie zgłosili szkodę do zakładu ubezpieczeń sprawcy zdarzenia, który posiadał polisę OC u pozwanego. Powodowie wskazali, iż pozwany wypłacił im należne odszkodowanie za przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody. Jednakże nie wypłacił odszkodowania za wynajem pojazdu zastępczego w całości, bowiem nie uwzględnił 35 dób najmu tego pojazdu, a uznał jedynie 27 (tj. kwotę 3565 zł., która wypłacił), oraz obniżył stawkę za dobę do 95 zł. brutto.

Pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, wskazując w uzasadnieniu, iż w toku postępowania likwidacyjnego wypłacona została kwota odszkodowania za najem pojazdu zastępczego, która w jego ocenie wyczerpuje szkodę powstałą w tym zakresie, argumentując, iż stawka dobowa wskazana przez powodów jest zawyżona, wskazując na celowość przeprowadzenia w tym zakresie opinii biegłego rzeczoznawcy. Zakwestionował tez ilość dni najmu.

W piśmie z dnia 22.08.2017 r. pozwany przyznał, iż powodowie zawarli umowę najmu wcześniej, niż proponował pośrednictwo przy najmie pojazdu zastępczego, ale wskazał, iż powodowie powinni oddać „droższy” samochód i przyjąć tańszą ofertę pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 6.07.2016 r. doszło do kolizji drogowej z udziałem pojazdu powodów marki V. nr rej. (...). Sprawca zdarzenia posiadał polisę odpowiedzialności cywilnej w związku z ruchem pojazdów – na podstawie umowy ubezpieczenia zawartej z pozwanym,. Powodowie zgłosili do pozwanego swoją szkodę, a pozwany wypłacił odszkodowanie za uszkodzenia pojazdu. Pozwani byli zmuszeni do najmu pojazdu zastępczego na okres naprawy ich pojazdu – umowę najmu zawarli w dniu 8.07.2016 r. Powodowie zgłosili w dniu 8.07.2016 r. roszczenie w tym zakresie do pozwanego – w zakresie 35 dni, przy stawce 180 zł. za dobę – łącznie 6300 zł. brutto. Pozwany wypłacił powodom z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 2565 zł. – tj. za 27 dni, przy zastosowaniu stawki 95 zł. brutto za dobę. Powodowie nie zgadzali się z tą wysokością i wzywali do wypłaty należności w całości (6300 zł.). Pozwany proponował powodom pośrednictwo w najmie pojazdu zastępczego –w dniu 11.07.2016 r.

Okoliczności bezsporne, dodatkowo k. 8 – oświadczenie, umowa najmu, k. 9 – protokół zdawczo – odbiorczy, k. 10 – faktura VAT, k. 11 – pismo z 5.09.2016 r. , k. 34-37 – e-maile

Zasadny czas najmu samochodu zastępczego klasy C, marki S. (...) o nr rej. (...) pozostawał w związku z czasem naprawy pojazdu powodów marki V. (...) o nr rej. (...) i wynosił 37 dni, był to także czas celowy i ekonomicznie zasadny. Koszt najmu pojazdu za 1 dobę uiszczony przez powodów mieścił się w stawce kosztu najmu samochodu zastępczego z uwzględnieniem średniej dobowej stawki rynkowej na terenie i okolicach miasta S. (150 zł. netto, brutto 184,50 zł., pozwani zapłacili 180 zł. brutto za dobę)

dowód: k. 44-53 – opinia pisemna uzupełniająca, k. 68 -71 – korespondencja e-mailowa, k. 90 (00:02:02-00:14:40) – opinia uzupełniająca

Sąd zważył.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie niemalże w całości.

Pozwany w niniejszej sprawie nie kwestionował sprawstwa osoby, która jechała pojazdem ubezpieczonym u pozwanego od odpowiedzialności cywilnej. Nie kwestionował zatem swojej odpowiedzialności, za zaistniałą w dniu 6.07.2016 r. szkodę, uznając tę odpowiedzialność co do zasady.

Zatem należało uznać, iż pozwany ponosi odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 6.07.2016 r. - na mocy łączącej go umowy o ubezpieczenie w zakresie OC pojazdu, którego kierujący był sprawcą kolizji drogowej, na skutek której został uszkodzony pojazd marki V. (...) o nr rej. (...). Pozwany wypłacił powodom odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu oraz częściowo odszkodowanie za najem pojazdu zastępczego w wysokości 2565 zł. Były to między stronami okoliczności niesporne. Sporna była stawka, która zapłacili powodowie za najem pojazdu zastępczego oraz okres czasu najmu – 35 dni, kwestionowany przez pozwanego.

Pozwany powoływał się na spełnienie świadczenia, które w jego ocenie wyczerpywało szkodę powstałą w przedmiotowym pojeździe (ustalając niższą stawkę i okres dni - niż wynika to z faktury wystawionej przez powodów). Jednakże powodowie kwestionowali to stanowisko.

Kwestię wypłaty odszkodowania z OC sprawcy zdarzenia regulują przepisy ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 z 2003 r.). Wspomniana ustawa reguluje kwestie związane z ubezpieczeniem obowiązkowym m.in. pojazdów mechanicznych (art. 4 ust. 1 cyt. Ustawy). Przepis art. 9 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, iż umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje odpowiedzialność cywilną podmiotu objętego obowiązkiem ubezpieczenia za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym oraz wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie sprzeciwia się to ustawie lub właściwości danego rodzaju stosunków. Umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje również szkody wyrządzone umyślnie lub w wyniku rażącego niedbalstwa ubezpieczającego lub osób za które ponosi on odpowiedzialność. Z kolei z treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie lub świadczenie z tytułu ubezpieczenia obowiązkowego na podstawie uznania roszczenia uprawnionego z umowy ubezpieczenia w wyniku ustaleń, zawartej z nim ugody lub prawomocnego orzeczenia sądu, a w obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem, nie wyżej jednak niż do wysokości sumy gwarancyjnej ustalonej w umowie (art. 13 ust. 2).

Pojęcie szkody oraz zasady ustalania jej wysokości w przypadku ubezpieczyciela określają przepisy art. 361 i art. 363 kc. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania, z którego szkoda wynikła. Naprawienie szkody przez ubezpieczyciela następuje jedynie przez zapłatę na podstawie art. 363 § 2 k.c. Wysokość odszkodowania ubezpieczeniowego jest ustalana wg cen usług koniecznych do zlikwidowania szkody.

Niewątpliwie szkodą poniesioną przez poszkodowanych A. D. i W. D. jest nie tylko zniszczony samochód, ale także koszt najmu samochodu zastępczego. Przecież gdyby nie zdarzenie z dnia 6.07.2016 r., powodowie nie byliby zmuszeni do korzystania z cudzego pojazdu, mogąc poruszać się własnym.

Zgodzić się należy z opinią biegłego – uzupełnioną ustnie, iż okres 35 dni objęty fakturą wystawioną powodom mieści się w czasie niezbędnym do naprawy pojazdu powodów i usunięcia szkody w tym zakresie, tym bardziej, iż postępowanie w zakresie ustalenia wysokości szkody i wypłaty środków na ten cel przez pozwanego, zostało przedłużone brakiem czynności ze strony pozwanego. Trudno bowiem wymagać od właścicieli uszkodzonego (nie ze swojej winy) pojazdu, by posiadali zgromadzone środki w takiej wysokości, które by pozwoliły im w dowolnej chwili, czy też natychmiast po zdarzeniu kupić nowe auto lub naprawić uszkodzone. Koszt najmu pojazdu zastępczego, w ocenie sądu, również nie jest nadmiernie wygórowany. Także w tym zakresie podzielić należy wnioski opinii biegłego z zakresu szacowania szkód komunikacyjnych, iż stawka ta mieści się w średniej występującej na rynku (...).

Należy zauważyć także, iż od osób dotkniętych szkodą komunikacyjną, zmuszonych usuwać skutki tej szkody (nierzadko zdrowotne, czy też rodzinne) nie można oczekiwać, iż będą poszukiwać we wszystkich istniejących na rynku firmach możliwości najmu pojazdu, ustalając, która z tych firm oferuje najniższą cenę. Kolizja/wypadek drogowy jest zdarzeniem losowym, w tym przypadku, niezawinionym przez osoby poszkodowane i nie może to powodować dla nich dodatkowych obciążeń, już poza tymi które zaistniały. Zakład (...) winien jest, zgodnie z zawartą umową OC usunąć w sposób zupełny i całkowity szkodę, która nastąpiła po stronie poszkodowanych. Nie można też wymagać od powodów, by rozwiązywali zawartą umowę tylko dlatego, iż pozwany po kilku dniach zaoferował im pomoc przy najmie pojazdu zastępczego – w jego ocenie tańszego.

Sąd oparł się w niniejszej sprawie przy ustalaniu stanu faktycznego na wszystkich dowodach zaoferowanych przez strony, a także na opinii biegłego sądowego, która została sporządzona w sposób jasny i czytelny, zgodnie z wiedzą wymaganą przy tej specjalności.

Mając na względzie, iż koszt wynajmu pojazdu zastępczego wyniósł 6300 zł., pozwany wypłacił odszkodowanie w wysokości 2565 zł, a różnica tych kwot, to kwota dochodzona przez powodów w pozwie - 3735 zł. - należało zasadzić ją od pozwanego na rzecz powodów solidarnie, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

Solidarność po stronie powodów wynika z ustawy i nie była kwestionowana przez pozwanego.

Odnośnie odsetek należy wskazać, iż na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. z 2003 r. Nr 124 poz. 1152 z późn. zm.) pozwany był obowiązany wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od zgłoszenia szkody przez uprawnionego lub pokrzywdzonego. Zgłoszenie szkody w zakresie najmu pojazdu zastępczego miało miejsce po dniu wystawieniu faktury (22.08.2016 r. - data wystawienia faktury). Dlatego też Sąd uwzględnił żądanie pozwu w zakresie odsetek ale od dnia 23.09.2016 r. ( w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu).

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.

Dn. 4.06.2018 r.