Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący: SSR Joanna Kończyk

Protokolant: M. K.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2016 r. w S. sprawy

z powództwa D. K. (K.)

przeciwko Wyższej Szkole (...) w S.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej Wyższej Szkoły (...) w S. na rzecz powoda D. K. kwotę 5.142,00 zł (pięć tysięcy sto czterdzieści dwa złote) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 7 marca 2014r. do dnia 31 grudnia 2015 r. i odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia zapłaty,

II.  umarza postępowanie w części, tj. co do kwoty 1000 zł (tysiąc złotych),

III.  zasądza od pozwanej Wyższej Szkoły (...) w S. na rzecz powoda D. K. kwotę 2416,47 zł (dwa tysiące czterysta szesnaście złotych 47/100) tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanej Wyższej Szkoły (...) w S. na rzecz Skarbu Państwa-Sądu Rejonowego w S. kwotę 251,71 zł (dwieście pięćdziesiąt jeden złotych 71/100) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych-wydatków.

Sygn. akt I C 1060/15

UZASADNIENIE

Powód D. K. , reprezentowany przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o zasądzenie od pozwanej Wyższej Szkoły (...) w S. kwoty 6142 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 7 marca 2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda zwroty kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie pełnomocnik powoda wskazał, że wierzytelność dochodzona przez powoda wynika z zawartej przez strony umowy o dzieło nr (...) zawartej w dniu 1 marca 2012 r. Zgodnie z postanowieniami tej umowy powód zobowiązał się do przeprowadzenia 15 godzin wykładów i 30 godzin ćwiczeń w semestrze letnim (...) na studiach niestacjonarnych II roku (...) przestrzennej z przedmiotu Planowanie infrastruktury technicznej oraz do przeprowadzenia 45 godzin ćwiczeń w semestrze letnim (...) na studiach niestacjonarnych I roku (...) przestrzennej z przedmiotu Rysunek techniczny i planistyczny, a pozwana zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia za tę usługę w łącznej wysokości 6750 zł. Po zakończeniu prac powód wystawił pozwanej rachunek do umowy o dzieło nr (...) na kwotę 6142 zł. Powód należycie wywiązał się z wykonania działa, swoje obowiązki wypełniając pilnie i sumiennie. Ponadto pozwana nigdy nie podnosiła żadnych zarzutów co do jakości wykonanych prac i pomimo ciążącego na niej obowiązku nie uiściła należnego świadczenia. Powód pismami z dnia 15.10.2012 r., 13.12.2012 r., 19.01.2013 r. oraz 04.10.2014 wezwał pozwaną do zapłaty. Wezwania te pozostały bezskuteczne. Pełnomocnik powoda pismem z dnia 24.02.2014 r. wezwał pozwaną do dobrowolnej zapłaty żądanej kwoty za umowę o dzieło nr (...) oraz (...) w terminie 7 dni. Pozwana w zakreślonym termie zapłaciła należność wynikającą z umowy o dzieło nr (...) jednocześnie nie ustosunkowując się ani nie spełniając żądania zapłaty wynagrodzenia wynikającego z umowy o dzieło nr (...). Od należności wynikającej z rachunków do umowy o dzieło nr (...) powód domaga się również odsetek ustawowych liczonych od dnia wymagalności roszczenia tj. 07.03.2014 r. czyli od dnia następnego po dniu, w którym upłynął termin zakreślony w wezwaniu do zapłaty, które pozwana otrzymała w dniu 27.02.2014 r.

Pismem z dnia 4 czerwca 2014 r. pełnomocnik powoda ograniczył żądanie zawarte w pozwie do kwoty 5142 zł, uzasadniając tę zmianę okolicznością, że pozwana w dniu 8 kwietnia 2014 r. dokonał zapłaty n rzecz powoda należności głównej wysokości 1000 zł wynikającej z umowy o dzieło nr 6/2012 r. Nadto pełnomocnik powoda podtrzymał żądanie zapłaty na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów postępowania według norm przepisanych.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 30 maja 2014 r., sygn. I Nc 1701/14, referendarz sądowy Sądu Rejonowego w S. orzekł zgodnie z pierwotnym żądaniem pozwu.

W/w nakaz zapłaty zaskarżyła w całości sprzeciwem pozwana Wyższa Szkoła (...) w S., reprezentowana przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wnosząc o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pełnomocnik pozwanej podniósł, że powód nie wywiązał się z umowy o dzieło z dnia 01.03.2012 r., nie wykonał jej przedmiotu. Znajduje to potwierdzenie w załączonym do pozwu rachunku z dnia 30.09.2012 r. ponieważ brak jest tam zatwierdzenia wykonania przez powoda pracy oraz zatwierdzenia rachunku pod względem merytorycznym. Ponadto podstawą do rozliczenia dzieła jest druk Przydziału czynności. (...) taki jest podstawą do rozliczenia dzieła zgodnie z treścią par. 4,5,6, ,7, 8,9, Zarządzenia nr (...) Rektora Wyższej Szkoły (...) w S. z dnia 1.10.2010 r. w sprawie zasad i przydziału rozliczenia zajęć dydaktycznych realizowanych przez Wykonawców umów o dzieło. Powód nie wykonał dzieła, nie wypełnił rubryk dotyczących wykonania przydzielonych godzin, nie złożył zestawienia w Dziekanacie Uczelni, Dziekan Uczelni nie stwierdził wypełnienia przez powoda wymogów określonych w umowie o dzieło z dnia 01.03.2012 r. Powód nie wypełnił wymagań określonych w par 1 umowy, brak było zatem podstaw do wypłaty powodowi wcześniej umówionego wynagrodzenia, czego konsekwencją powinno być oddalenie powództwa jako niezasadnego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. K. i Wyższa Szkoła (...) w S. zawarli w dniu 1 marca 2012 r. umowę, zgodnie z którą D. K. zobowiązał się w okresie od dnia 1 marca 2012 r. d0 30 września 2012 r. wykonać dzieło w postaci przeprowadzenia 15 godzin wykładów i 30 godzin ćwiczeń na semestrze letnim (...) na studiach niestacjonarnych II roku (...) przestrzennej z przedmiotu Planowanie Infrastruktury Przestrzennej, przeprowadzenia 45 godzin ćwiczeń w semestrze letnim (...) na studiach niestacjonarnych I roku (...) przestrzennej z przedmiotu rysunek techniczny i planistyczny. W ramach umowy o dzieło wykonawca zobowiązany był od dostarczenia programu autorskiego z zakresu przeprowadzonych zajęć i przeniesienia praw autorskich tego programu na uczelnię, przeprowadzenia zajęć zgodnie z wcześniej ustalonym planem, przeprowadzenia egzaminów i zaliczeń, sporządzenia i dostarczenia do Dziekanatu Uczelni Protokołu (§ 1 umowy). Strony ustaliły wynagrodzenie za wykonanie dzieła: za godzinę wykładów -100 zł brutto i godzinę ćwiczeń 70 zł brutto, łącznie na kwotę 6750 brutto. Wynagrodzenie miało być płatne po zakończeniu semestru tj, semestru letniego do dnia 30 września 2012 r. zgodnie § 1 pkt 1 i 2 umowy po przedstawieniu rachunku przez Wykonawcę przelewem na konto. Zamawiający mógł odstąpić od umowy, gdy wykonawca powierzyłby bez jego zgody wykonanie dzieła osobie trzeciej, bądź wykonawca wykonywałby dzieło wadliwie i mimo upływu terminu wyznaczonego przez zamawiającego nie zmienił sposobu jego wykonania. (§ 4 umowy)Strony umówiły się, że w sprawach nieuregulowanych niniejszą umową mają zastosowanie przepisy Kodeksu Cywilnego, w szczególności art. 627-646 (§ 2 umowy)

dowód: umowa k. 8

Po wykonaniu umowy nr (...) z dnia 1 marca 2012 r. D. K. wystawił dla Wyższej Szkoły (...) w S. rachunek z dnia 30 września 2012 r. na kwotę 6750 zł.

dowód: rachunek k. 13

Pismami z dnia 15 października 2012 r., 13 grudnia 2012 r. 19 stycznia 2012 r. D. K. wzywał Wyższą Szkołę (...) w S. do zapłaty wynagrodzenia z tytułu umowy nr (...) z dnia 1 marca 2012 r.

dowód: pisma k. 7,8,9,10

W dniu 24 lutego 2014 r. pełnomocnik D. K. wysłał Wyższej Szkole (...) w S. przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 6142 zł z tytułu wynagrodzenia z umowy o dzieło nr (...) z dnia 1 marca 2012 r. oraz kwoty 728 zł tytułem wynagrodzenia z umowy o dzieło nr (...) z dnia 2 maja 2012 r. w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania. Wezwanie to Wyższa Szkoła (...) w S. otrzymała w dniu 27 lutego 2014 r. .

dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 11 z kserokopią książki nadania k. 12, wydruk z systemu śledzenia przesyłek. 14

W dniu 8 kwietnia 2014 r. Wyższa Szkoła (...) w S. zapłaciła D. K. kwotę 1000 zł tytułem części wynagrodzenia za umowę nr (...)

dowód: potwierdzenie wykonania operacji k. 17

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu umowa nr (...) z dnia 1 marca 2012 r. miała charakter mieszany-łączący cechy umowy o dzieło i umowy o świadczenie usług. Umowa o dzieło jest bowiem umową rezultatu pracy fizycznej lub umysłowej, której przedmiot materialny, względnie ucieleśniony materialnie, posiadający nadto inne cechy pozwala uznać go za przedmiot świadczenia przyjmującego zamówienie. W wypadku umowy o dzieło niezbędne jest, aby starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu jako koniecznego do osiągnięcia (tak, moim zdaniem trafnie, m.in. A. B. (w:) System prawa prywatnego, t. 7, 2004, s. 327; wyrok SA w Rzeszowie z dnia 21 grudnia 1993 r., III AUr 357/93, OSA 1994, z. 6, poz. 49; wyroki SA we Wrocławiu: z dnia 22 marca 2012 r., III AUa 1265/11, LEX nr 1164105; z dnia 19 kwietnia 2012 r., III AUa 244/12, LEX nr 1164111; z dnia 17 maja 2012 r., III AUa 280/12, LEX nr 1171362 i z dnia 22 maja 2012 r., III AUa 281/12, LEX nr 1171363. W wyroku z dnia 28 lutego 2013 r. ( III AUa 1785/12, LEX nr 1314708) Sąd Apelacyjny w Gdańsku przyjął, iż obowiązków polegających na przygotowaniu i przeprowadzeniu zajęć – choćby w oparciu o samodzielnie wybrane i przystosowane materiały dydaktyczne, a nie narzucony z góry program – nie można uznać za dzieło, ponieważ nie przynoszą one konkretnego, samoistnego, oznaczonego rezultatu. Podobnie, poziom opanowania materiału i umiejętności przez uczestników kursu w zakresie kwalifikacji na instruktorów nauki jazdy w wyniku takich szkoleń nie stanowi rezultatu w znaczeniu art. 627 k.c. (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 30 stycznia 2013 r., III AUa 880/12, LEX nr 1271904). W zakresie w jakim powód był zobowiązany do dostarczenia programu autorskiego i przeniesienia praw do niego na uczelnię, umowę łączącą strony można kwalifikować jako umowę o dzieło, w pozostałym zakresie, w jakim powód zobowiązany był do przeprowadzenia zajęć, egzaminów i zaliczeń umowa ta miała cechy umowy o świadczenie usług, bowiem zarówno przeprowadzenie zajęć, w oparciu o autorski program powoda, jak przeprowadzenie egzaminów i zaliczeń, w ocenie Sądu, nie przynosiło konkretnego, samoistnego rezultatu, a stopień i poziom opanowania przez studentów zaprezentowanego przez powoda materiału był od niego niezależny.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynikało, że powód wywiązał się z zobowiązania przyjętego na siebie w umowie nr (...)r., to jest zarówno sporządził autorski program zajęć z przedmiotu Planowanie Infrastruktury (...), jak również przeprowadził zajęcia i ćwiczenia z tego przedmiotu. Potwierdzają to zarówno dowody z dokumentów w postaci dzienników lekcyjnych (k. 74-76), planów zajęć w pozwanej Szkole (k. 81-92), harmonogramów zjazdów (k. 94), jak i protokołów zaliczeniowych z zajęć prowadzonych przez powoda, dzienników obecności wykładowców w roku akademickim 2011/2012. Wiarygodność tych dokumentów nie była kwestionowała przez stronę pozwaną. Sąd ocenił również jako wiarygodne zeznania przesłuchanych w sprawie świadków J. T., K. W., M. R. (1), J. K. (1), I. N., T. K., E. R., A. K., K. F., A. B. (2), J. W., K. G. i M. R. (2), gdyż są one jasne, spójne i wzajemnie ze sobą korespondują oraz się uzupełniają. Z zeznań tych świadków wynikało, że powód przeprowadził zajęcia określone w umowie nr (...) z dnia 1 marca 2012, zgodnie ze sporządzonym przez siebie sylabusem, przeprowadził zaliczenie tych zajęć. Studenci którzy nie uzyskali zaliczenia nie spełnili wymagań powoda co do obecności na zajęciach, bądź nie mogli podejść do zaliczenia w terminie wyznaczonym przez powoda, ale nie można uznać, by powód nie uniemożliwił im uzyskanie zaliczenia.

Pozwana nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń i uwag co do przeprowadzanych przez powoda zajęć z przedmiotu Planowanie infrastruktury technicznej aż do momentu wniesienia powództwa. Wskazać należy, że rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r., Dz.U.2007, nr 164, poz. 1166, określało standardy kształcenia, jednak wskazać należy, że w treści tego rozporządzenia nie wskazano nawet minimalnej liczby godzin która powinna być poświęcona na przedmiot Planowanie Infrastruktury (...), jedynie ogólne zagadnienia które powinny być poruszone w ramach realizacji tego przedmiotu. Jak wskazano wyżej przekazania określonej wiedzy i umiejętności nie można uznać za osiągnięcie określonego, poddającego się obiektywnej ocenie rezultatu. Z charakteru studiów wynika bowiem, że student powinien pogłębiać swoją wiedzę samodzielnie, część materiału powinni opanować we własnym zakresie. Z pewnością bowiem przekazanie całości materiału w ramach zajęć na studiach, zwłaszcza niestacjonarnych jest nieosiągalne.

Strony zgodnie oświadczyły, iż do łączącej je umowy mają zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego o umowie o dzieło, a zatem również art. 638 k.c., który przy odpowiedzialności za wady dzieła odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów o rękojmi przy sprzedaży. Zgodnie z art. 568 kc, w brzmieniu obowiązującym w okresie zawarcia i realizowania przez powoda umowy nr (...) z dnia 1 marca 2012 r. uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasały po upływie roku.

Wobec powyższego chybione są zarzuty strony pozwanej, iż powód nie zastosował się do Zarządzenia nr (...) Rektora pozwanej uczelni. Obowiązek stosowania się do tego Zarządzenia nie wynikał z treści umowy łączącej strony. Wobec tego to strona pozwana powinna była udowodnić, że warunkiem wypłaty wynagrodzenia po wykonaniu umowy nr (...) było zastosowanie się do tego Zarządzenia. To pozwana, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, powinna była udowodnić okoliczność zapoznania powoda z treścią tego Zarządzenia, czego nie uczyniła. Co więcej z zeznań żony powoda, J. K. (2), która również była wykładowcą na pozwanej uczelni, wynika, że ona również nie została zapoznana z przedmiotowym zarządzeniem Rektora, a do wypłaty wynagrodzenia wystarczało przedstawienie rachunku po wykonaniu przedmiotu umowy. Zdaniem Sądu zasługują na wiarę zeznania świadka J. K. (2), w szczególności w tej części, w której podała ona, iż przyczyną braku terminowej zapłaty za wykonane przez przeprowadzone przez świadka zajęcia był problemy finansowe uczelni, w tym niewnoszenie opłat za studia przez studentów.

Nadto zdaniem Sądu zapłata powodowi w dniu 8 kwietnia 2014 r. części wynagrodzenia z tytułu umowy nr (...) stanowi w istocie niewłaściwe uznanie powództwa. Wbrew twierdzeniom pełnomocnika strony pozwanej, w tytule przelewu nie wskazano, iż kwota ta stanowi zapłatę za przeprowadzenie zajęć z rachunku technicznego, tylko jako tytuł zapłaty wpisano „część wynagrodzenia za umowę nr (...). Gdyby wolą pozwanej była zapłata jedynie za poprowadzenie przez powoda ćwiczeń z rysunku technicznego i planistycznego, to pozwana wskazałaby to wprost w tytule przelewu, czego nie uczyniła.

W zakresie, w jakim powód ograniczył powództwo przed rozpoczęciem rozprawy, tj. co do kwoty 1000 zł, Sąd na podstawie art. 355 kpc w zw. Z art. 203 kpc umorzył postępowanie.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc, zasądzając od pozwanej, jako strony przegrywającej na rzecz powoda ich zwrot. Na koszty procesu poniesione przez powoda złożyły się: opłata od pozwu-250 zł, koszty zastępstwa procesowego -1200 zł, opłata skarbowa za pełnomocnictwo -17 zł, 2x koszty przejazdu pełnomocnika powoda na trasie O.-S.-O.-949,47 zł. Na pozostałych terminach rozpraw za pełnomocnika powoda stawiali się upoważnieni aplikanci radcowscy Okręgowej Izby Radców Prawnych w K. i pełnomocnik substytucyjny prowadzący kancelarię radcy prawnego w S., wobec czego wniosek pełnomocnika powoda o zwrot kosztów dojazdu w pozostałym zakresie, co do 4 przejazdów, nie zasługiwał na uwzględnienie.

Przy uwzględnieniu wyniku procesu Sąd nakazał ściągnięcie od pozwanej kwoty 251,71 zł stanowiącej zwrot kosztów dojazdu na rozprawę świadków, ustalone prawomocnym postanowieniem z dnia 23 listopada 2015 r., a które to wydatki zostały tymczasowo pokryte ze Skarbu Państwa (art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).