Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2016 r.

Sąd Rejonowy w Lęborku I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Aleksandra Sobczak - Michalak
Protokolant:	st. sekr. sądowy Alicja Kołsut

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2016 r. w Lęborku

sprawy z powództwa A. W.

przeciwko (...) Zakładowi (...) na (...) S.A. z siedzibą w W.

o odszkodowanie

1.  zasądza od pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda A. W. kwotę 2767,50 zł (dwa tysiące siedemset sześćdziesiąt siedem złotych 50/100) wraz z należnymi odsetkami ustawowymi od dnia 11.01.2013r. do dnia zapłaty;

2.  ustala odpowiedzialność pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) S.A. z siedzibą w W. na przyszłość za skutki wypadku jakiemu uległ powód A. W. w dniu 13.07.2012r.;

3.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

4.  zasądza od pozwanego (...) Zakładu (...) na (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda A. W. kwotę 973,31 zł (dziewięćset siedemdziesiąt trzy złote 31/100) tytułem zwrotu kosztów procesu;

5.  nakazać zwrócić z urzędu na rzecz powoda A. W. kwotę 254,69 zł (dwieście pięćdziesiąt cztery złote 69//100) tytułem zwrotu wydatków stanowiących różnicę między kosztami pobranymi od strony a kosztami należnymi.

Sygn. akt I C 763/15

UZASADNIENIE

Powód A. W. złożył w tut. Sądzie pozew przeciwko (...) Zakładowi (...) na (...) S.A. z siedzibą w W., domagając się zapłaty kwoty 2.217,50 zł, tytułem odszkodowania w związku z wypadkiem, jakiemu uległ w trakcie ćwiczeń na terenie Szkoły Podoficerskiej Marynarki Wojennej w U., wraz z należnymi odsetkami ustawowymi od dnia 11.01.2013 roku oraz zasądzenia stosowanych kosztów procesu. Powód zażądał również ustalenia odpowiedzialności Pozwanego za skutki wypadku na przyszłość. W uzasadnieniu żądania wskazano, że w dniu 13.07.2012 roku powód uczestniczył w ćwiczeniach wojskowych w trakcie których przewrócił się i doznał urazu kolana. Jak wywodziła strona czynna, A. W. był objęty umową dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem z pozwanym zakładem ubezpieczeń. W ocenie powoda przyznane w toku postępowania likwidacyjnego odszkodowanie w kwocie 1.660,50 zł nie rekompensowało w pełni doznanej szkody, albowiem ustalony procentowy trwały uszczerbek na zdrowiu nie był adekwatny do stopnia doznanych uszkodzeń ciała i faktycznych następstw zaistniałego zdarzenia.

W piśmie z dnia 19.09.2016 roku powód rozszerzył powództwo do kwoty 2.771,50 zł wobec treści opinii biegłego sądowego /zob. k. 170 – 171/.

Pozwany (...) Zakład (...) na (...) S.A. z siedzibą w W. (dalej jako (...) na (...) SA z siedzibą w W.), w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie stosownych kosztów procesu. W szczególności strona bierna stwierdziła, że w postępowaniu przed ubezpieczycielem procentowy uszczerbek na zdrowiu został ustalony w oparciu o opinię lekarza orzecznika w sposób prawidłowy w związku z czym argumentacja pozwu nie zasługiwała na uwzględnienie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. W. jest zatrudniony w Jednostce Wojskowej nr (...) w S. na stanowisku starszego marynarza. W dniu 13.07.2012 roku uczestniczył w ćwiczeniach wojskowych na terenie Szkoły Podoficerskiej w U.. Podczas biegu przełajowego w lesie potknął się o wystający nad ziemią korzeń drzewa i przewrócił się, doznając urazu w okolicach lewego kolana. W miejscu kontuzji pojawiła się znaczna opuchlizna z bolesnością, co uniemożliwiło A. W. poruszanie się. Uczestniczący w zajęciach przenieśli poszkodowanego do sanitarki, którą przewieziono go do ambulatorium. Ostatecznie w tym samym dniu A. W. trawił do oddziału ratunkowego (...) Publicznego (...) Zakładu Opieki Zdrowotnej w L., gdzie rozpoznano skręcenie i naderwanie w obrębie strzałkowego i piszczelowego więzadła pobocznego kolana lewego oraz założono mu na nogę szynę gipsową. Chory za trzy tygodnie miał stawić się w poradni ortopedycznej w celach kontrolnych. W dniu 25.03.2013 roku – w związku z przebytym urazem – przeprowadzono u A. W. zabieg artroskopii, w wyniku którego usunięto uszkodzony fragment łąkotki przyśrodkowej. Przed wykonanym zabiegiem medycznym u A. W. przeprowadzono w dniu 13.02.2013 roku badanie diagnostyczne metodą rezonansu magnetycznego, na podstawie którego stwierdzono wieloodłamowe pęknięcie rogu tylnej łąkotki przyśrodkowej oraz naciągnięcie więzadła krzyżowego przedniego.

Rejonowa Wojskowa Komisja Morsko – Lekarska w G., po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną, dokonała rozpoznania lekkiego stopnia niestabilności przednio- przyśrodkowej stawu kolanowego lewego z zanikiem mięśni uda lewego po przebytym wykręceniu tego kolana z uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej i częściowym uszkodzeniem więzadła krzyżowego przedniego. Komisja ustaliła uszczerbek na zdrowiu A. W. w związku z zaistniałym zdarzeniem na 7 %. Na mocy decyzji z dnia 05.09.2013 roku Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w G. przyznał A. W. jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku z dnia 13.07.2012 roku, pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej w kwocie 4.928,00 zł.

Ostatecznie w wyniku wypadku przy pracy A. W. doznał urazu skrętnego stawu kolanowego lewego z częściowym uszkodzeniem więzadła krzyżowego przedniego, naciągnięciem więzadła pobocznego przyśrodkowego i uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej. Obrażenia te spowodowały powstanie uszczerbku na zdrowiu pod postacią niestabilności złożonej przednio – przyśrodkowej I – II* oraz dolegliwości bólowych związanych z uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej i przedziału przyśrodkowego. Na podstawie tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącego załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia (...) SA z siedzibą w W. uszczerbek na zdrowiu A. W. wynosił 8 % (§ 156 lit. b), co wynika z niestabilności rotacyjnej na granicy II* i obecności trwałych zmian strukturalnych łąkotki przyśrodkowej co ma wpływ na czynność całego przedziału przyśrodkowego stawu.

Powód do chwili wyrokowania odczuwa dolegliwości bólowe związane z przebytym urazem, w związku z czym musi nosić usztywniacze na kolano oraz specjalistyczne plastry. W celu zapobieżenia dalszego zaniku mięśni nie stosuje protez. A. W. dokonuje iniekcji kwasu hialuronowego w staw kolanowy.

/częściowo bezsporne, dowód: dokumenty k. 10 – 12, 15 – 16, 19 – 28, 119 – 122, zeznania świadków i przesłuchanie powoda k. 70, opinia biegłego k. 136 – 137/.

A. W. zawarł z (...) na (...) SA z siedzibą w W. umowę dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, potwierdzoną polisą o nr (...), do której zastosowanie mają umową grupowego ubezpieczenia dla żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych Marynarki Wojennej (JW. (...) S.). Decyzją z dnia 04.12.2012 roku ubezpieczyciel ustalił, że trwały uszczerbek na zdrowiu A. W. wynosi 3 % i przyznał mu odszkodowanie w wysokości 1.660,50 zł (przy sumie ubezpieczenia w wysokości 13.500,00 zł za tego rodzaju uszczerbek na zdrowiu oraz procentowej wartości sumy ubezpieczenia, tj. 4,10 % x 13.500,00 zł = kwota świadczenia za 1% = 553,50 zł). A. W. odwołał się od wydanej decyzji, wskazują, iż przyznana kwota nie rekompensuje w całości powstałej szkody. (...) na (...) SA z siedzibą w W. nie zgodziło się ze stanowiskiem zaprezentowanym w odwołaniu i podtrzymało dotychczasową argumentację.

/bezsporne, dodatkowo dowód: dokumenty k. 9, 13 – 14, 17- 18, 47 – 55, 82 – 119v/.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej mierze.

Na wstępie niniejszych rozważań należy wskazać, że większość okoliczności ustalonych w niniejszym postępowaniu nie była pomiędzy stronami sporna. Ubezpieczyciel nie kwestionował faktu zaistnienia wypadku i doznania urazu przez Powoda, a następnie jego hospitalizacji, przeprowadzenia zabiegu medycznego i rehabilitacji. Ostatecznie okoliczności te można było ustalić na podstawie osobowych źródeł dowodowych w postaci zeznań świadków oraz przesłuchania powoda, a także w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy. Strony nie kwestionowały też faktu zawarcia umowy ubezpieczenia, jej treści oraz zakresu objętych nią świadczeń, wartości sumy ubezpieczenia, jak również kwalifikacji uszczerbku na zdrowiu jako trwałego. (...) na (...) SA z siedzibą w W. uznał swoją odpowiedzialność co do zasady w oświadczeniach złożonych w odpowiedzi na pozew.

Zdaniem Sądu, zeznania świadków co do najistotniejszych elementów stanu faktycznego pokrywały się /zob. k. 70/, były w przeważającej mierze logiczne i spójne, a w rezultacie należało je uznać za wiarygodne. Okoliczności ustalone w oparciu o ww. zeznania zostały potwierdzone w dowodzie z przesłuchania powoda, który w sposób uporządkowany, konsekwentny i logiczny opowiedział co wydarzyło się w 13.07.2012 roku oraz jakie były następstwa tego zdarzenia /tu zob. także k. 70/. Większość okoliczności faktycznych znalazła także potwierdzenie w bogatej dokumentacji medycznej złożonej do akt sprawy, dokumentów z akt szkody, kopiach umów oraz ich ogólnych warunków. Żadna ze stron nie podważała prawdziwości tych dokumentów, w związku z czym Sąd uznał je za autentyczne.

Spór między stronami dotyczył wysokości ustalonego w toku postępowania likwidacyjnego trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, zgodnie z tabelą norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącego załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia (...) SA z siedzibą w W.. Jak wywodził powód, ubezpieczyciel niezasadnie zaniżył wartość procentowego uszczerbku na zdrowiu, co skutkowało obniżeniem wysokości przyznanego odszkodowania oraz częściowego zrekompensowania szkody. Według twierdzeń strony czynnej o fakcie „niedoszacowania” wysokości ustalonego procentowego uszczerbku na zdrowiu miała świadczyć ocena wyrażona przez Rejonową Wojskową Komisję Morsko – Lekarską w G., a w konsekwencji przez Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w G., gdzie określono ten uszczerbek na 7 %. Z kolei pozwany stwierdził, że w postepowaniu przed ubezpieczycielem procentowy uszczerbek na zdrowiu został ustalony w oparciu o opinię lekarza orzecznika w sposób prawidłowy.

W opinii Sądu, argumentacja powoda była słuszna i zasługiwała na aprobatę.

Dla uporządkowania dalszego wywodu trzeba wskazać, że zgodnie z art. 444 § 1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

W przedmiotowej sprawie odszkodowanie miało wyrównać szkodę spowodowaną przebytym urazem nogi. Jednocześnie godzi się wskazać, że powód swoje roszczenie skierował przeciwko (...) na (...) SA z siedzibą w W., z którym zawarł umowę ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, potwierdzoną polisą o nr (...), do której zastosowanie mają ogólne warunki umów grupowego ubezpieczenia dla żołnierzy zawodowych i pracowników cywilnych Marynarki Wojennej (JW. (...) S.). Przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązał się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązał się zapłacić składkę (art. 805 § 1 kc). Wypadek ubezpieczeniowy jest „zdarzeniem losowym, niezależnym od woli ubezpieczającego o charakterze przyszłym i niepewnym, którego nastąpienie powoduje uszczerbek w dobrach osobistych lub w dobrach majątkowych po stronie ubezpieczającego lub innej osoby objętej ochroną ubezpieczeniową” (zob. Z. Radwański, J. Panowicz – Lipska, Zobowiązania – część szczegółowa, Warszawa 2010 roku, s. 311).

Zgodnie z § 1 ww. ogólnych warunków ubezpieczenia (dalej jako „OWU”) postanowienia tego wzorca mają zastosowanie do umów dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem zawieranych jako umowy dodatkowego ubezpieczenia do umów wskazanego przez (...) SA grupowego ubezpieczenia na życie (ubezpieczenia podstawowego). Przedmiotem ubezpieczenia jest zdrowie ubezpieczonego. Zgodnie z § 5 OWU (...) na (...) SA wypłaca świadczenia w przypadku wystąpienia trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości określonej we wniosku o zawarcie umowy i potwierdzonej polisą jako procent sumy ubezpieczenia aktualnej w dniu nieszczęśliwego wypadku za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu. Wysokość sumy ubezpieczenia określona była we wniosku o zawarcie umowy i została potwierdzona polisą.

Jak już podkreślono powyżej, strony były w przeważające mierze zgodne co do okoliczności ustalonych w badanej sprawie, a przedmiotem kontrowersji była tutaj wysokość ustalonego uszczerbku na zdrowiu zgodnie z zestawieniem tabelarycznym przygotowanym przez (...) na (...) SA z siedzibą w W.. W związku z tym z punktu widzenia oceny całości zgromadzonego materiału dowodowego, kluczowe znaczenia miała opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii narządów ruchu M. K., albowiem zgodnie z tezą dowodową wynikającą z postanowienia Sadu Rejonowego w Lęborku z dnia 04.12.2015 roku, przedmiotem dociekań w tym zakresie było ustalenie procentowego uszczerbku na zdrowiu powoda A. W., powstałego w wyniku wypadku jakiemu uległ w dniu 13.07.2012 roku, a w związku z tym ustalenia stanu zdrowia powoda przed i po ww. zdarzeniu. W ocenie Sądu biegły przygotował swoje opracowanie w sposób merytorycznie spójny i logiczny, a nadto podparty fachową wiedzą z zakresu ortopedii. Strony nie kwestionowały złożonego opracowania, pomimo stosownego zobowiązania. Dlatego też Sąd przyjął ustalenia poczynione przez biegłego za w pełni wiarygodne, a tezy postawione w opracowaniu znalazły swoje potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie.

Biegły skonstatował, że wskutek wypadku przy pracy powód doznał urazu skrętnego stawu kolanowego lewego z częściowym uszkodzeniem więzadła krzyżowego przedniego, naciągnięciem więzadła pobocznego przyśrodkowego i uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej. Obrażenia te spowodowały powstanie uszczerbku na zdrowiu pod postacią niestabilności złożonej przednio – przyśrodkowej I – II* oraz dolegliwości bólowych związanych z uszkodzeniem łąkotki przyśrodkowej i przedziału przyśrodkowego. Na podstawie tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącego załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia (...) SA z siedzibą w W. uszczerbek na zdrowiu powoda wynosił 8 % (§ 156 lit. B – zakres od 1 do 10 %), co wynika z niestabilności rotacyjnej na granicy II* i obecności trwałych zmian strukturalnych łąkotki przyśrodkowej co ma wpływ na czynność całego przedziału przyśrodkowego stawu.

Jak wynikało z postanowień umowy łączącej strony, wysokość odszkodowania obliczano jako procent sumy ubezpieczenia aktualnej w dniu nieszczęśliwego wypadku za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu. Suma ubezpieczenia za trwały uszczerbek na zdrowiu, który był skutkiem zdarzenia powstałego od dnia 01.01.2012 roku do dnia 31.08.2012 roku wynosiła 13.500,00 zł. Za taki uraz w podanym okresie odszkodowanie obliczano za każdy 1 % uszczerbku jako 4,10 % ww. sumy ubezpieczenia /zob. zestawienie k. 112- 113v/. W związku z tym odszkodowanie należne powodowi należało obliczyć według równania 8 x (4,10%x 13.500,00) zł = 4.428,00 zł. Jako że pozwany wypłacił A. W. kwotę 1.660,50 zł zasądzona suma powinna ulec zmniejszeniu o tę wartość. Ostatecznie Sąd zasądził na rzecz Powoda kwotę należności głównej w wysokości 2.767,50 zł, a w pozostałym zakresie oddalił zgłoszone powództwo. Należy przy tym wyjaśnić, że A. W. uległ nieznacznie w swoim żądaniu, gdyż różnica między żądaniem wyrażonym w treści pisma z dnia 19.09.2016 roku a kwotą ostatecznie zasądzoną wynosiła 4 zł. Różnica ta wynikała z faktu posłużenia się przez stronę czynną tabelką ubezpieczenia, nieadekwatną dla okresu powstania szkody, gdzie suma ubezpieczenia wynosiła 13.750,00 zł, a suma przyznawana za każdy 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu 554,00 zł.

Sąd zasądził na rzecz powoda także odsetki w wysokości ustawowej na podstawie art. 481 § 1 kc w zw. z art. 359 § 1 i § 2 kc. Za dzień wymagalności świadczenia przyjęto tutaj datę 11.01.2013 roku, tj. dzień następujący po dniu, w którym Ubezpieczyciel ostatecznie ustosunkował się do żądania zwiększenia wysokości odszkodowania.

Zgodnie z art. 189 kpc powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. Z przepisu tego wynika, że tzw. powództwa o ustalenie mogą zmierzać w kierunku pozytywnym bądź negatywnym, a ich przedmiotem może być tylko prawo lub stosunek prawny. Przesłanką uwzględnienia tego rodzaju powództwa jest wykazanie przez stronę czynnie legitymowaną interesu prawnego. Jednocześnie przepis ten nie wskazuje, jak rozumieć to pojęcie. Definicję legalną interesu prawnego wprowadzono z kolei w art. 730 ¹ § 2 kpc - przy instytucji zabezpieczenia roszczenia. Zgodnie z tą normą interes prawy w udzieleniu zabezpieczenia, istnieje wówczas, jeżeli brak zabezpieczenia uniemożliwi albo poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania. W sposób wyraźny ustawodawca łączy istnienie interesu prawnego z wynikiem postępowania, a ten - z jego celem. Korzystając jedynie posiłkowo z tej definicji trzeba stwierdzić, że powód ma interes prawny w wytoczeniu powództwa o ustalenie wtedy, gdy powództwo to może doprowadzić do udzielenia mu ochrony prawej. Interes prawny istnieje wówczas, gdy sam skutek prawomocnego orzeczenia ustalającego zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, czyli definitywnie zakończy istniejący spór lub prewencyjnie zapobiegnie powstaniu takiego sporu, a jednocześnie interes ten nie podlega ochronie w drodze innego środka (vide: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, M. Manowska (red.), Warszawa 2013, s. 366, a także wyrok SA w Białymstoku z dn. 23.05.2014 roku, sygn. I ACa 313/13).

Przenosząc te poglądy na grunt rozstrzyganej sprawy trzeba podkreślić, że materiał dowodowy daje podstawy do przyjęcia, że po wydaniu wyroku mogą ujawnić się kolejne skutki wypadku. Powód w dalszym ciągu jest w trakcie leczenia, wymaga zabiegów rehabilitacyjnych. Przez cały czas odczuwa on dolegliwości bólowe, w związku z czym musi nosić usztywniacze oraz specjalistyczne plastry, a także przyjmować iniekcje dostawowe z kwasu hialuronowego. Ustalenie odpowiedzialności na przyszłość zwalnia poszkodowanego z obowiązku udowodnienia istnienia wszystkich przesłanek odpowiedzialności podmiotu na którym ta odpowiedzialności ciąży. Z tych względów po stronie powoda (poszkodowanego) istnieje interes prawny w ustaleniu odpowiedzialności pozwanego na przyszłość. Warto wskazać, że powołany w sprawie biegły podniósł w swej opinii, że obecnie procentowy trwały uszczerbek na zdrowiu A. W. wynosi 8 % (§ 156 lit. b załącznika do ogólnych warunków ubezpieczenia (...) SA z siedzibą w W.), co wynika z niestabilności rotacyjnej na granicy II* i obecności trwałych zmian strukturalnych łąkotki przyśrodkowej, a co z kolei ma wpływ na czynność całego przedziału przyśrodkowego stawu. Na podstawie tej samej tabeli norm oceny procentowej można przyjąć, że jeśli stan trwałych zmian zwiększy się, w szczególności w zakresie wskazywanej przez biegłego niestabilności rotacyjnej, która obecnie jest na granicy II* to nie wykluczone, że trwały uszczerbek na zdrowiu w zakresie procentowym zwiększy swój zakres do wymienianych §156 lit. b - 10% (obecnie przyznane 8%), bądź obejmie zakres procentowy uszczerbku wskazany w zakresie urazów skręcenia stawu kolanowego wymienianych § 156 lit. c załącznika do ogólnych warunków ubezpieczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd orzekł jak w pkt. 1 – 3 sentencji.

Zgodnie z art. 98 § 1 kpc strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony (art. 98 § 3 kpc). Natomiast stronom reprezentowanym przez radcę prawnego lub rzecznika patentowego oraz Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prokuratorię Generalna Skarbu Państwa zwraca się koszty według przepisów o wynagrodzeniu adwokata (art. 99 kpc). ). Jednakże – stosownie do treści art. 100 kpc – w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu.

Stawki wynagrodzenia adwokackiego zostały określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu (Dz. U z 2013 roku, poz. 461). W tym zakresie decydujące znaczenia miała data złożenia pozwu.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie powód wygrał sprawę w 99,86 %, wobec czego uznano, iż dokonał tego w przeważającej mierze, a co za tym idzie na pozwanego przerzucono ciężar poniesienia całości kosztów postępowania.

W ocenie Sądu, w poczet kosztów procesu, zasądzonych na rzecz powoda należało zaliczyć koszty zastępstwa procesowego w wysokości 600,00 zł, które ustalono w oparciu o § 6 pkt 3 przywołanego wyżej rozporządzenia, zwrot uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, zwrot uiszczonej opłaty od pozwu w wysokości 111,00 zł oraz zwrot poniesiony wydatków opiewających na 245,31 zł.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 973,31 zł tytułem kosztów procesu.

Sąd zwrócił powodowi kwotę 254,69 zł na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 28.07.2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. 2014 ro. poz. 1025 ze zm.) z tytułu nienależnie pobranej zaliczki na poczet wydatków.

SSR Aleksandra Sobczak – Michalak

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pozwanemu (bez pouczenia)

3.  przedłożyć z wpływem lub za 21 dni

L., dnia 4 listopada 2016 roku

SSR Aleksandra Sobczak-Michalak