Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	Sędzia Sądu Rejonowego Anna Wołujewicz
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Joanna Mucha

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2019 roku w Człuchowie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) Banku S.A. z siedzibą w W.

przeciwko B. D.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego B. D. na rzecz powoda (...) Banku S.A. z siedzibą w W. kwotę 31.141,88zł (trzydzieści jeden tysięcy sto czterdzieści jeden złotych osiemdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami:

a)  umownymi liczonymi od kwoty 29.253,11zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy dwieście pięćdziesiąt trzy złote jedenaście groszy) w wysokości 10% w stosunku rocznym od dnia 23 marca 2018 roku do dnia zapłaty, a w razie zmiany wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego - z odsetkami stanowiącymi 4-krotność wysokości tych odsetek, nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie,

b)  ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 1.876,01zł (tysiąc osiemset siedemdziesiąt sześć złotych jeden grosz) w wysokości 7% od dnia 29 marca 2018 roku do dnia zapłaty a w razie zmiany odsetek ustawowych za opóźnienie z tymi odsetkami,

2.  zasądza od pozwanego B. D. na rzecz powoda (...) Banku S.A. z siedzibą w W. kwotę 390zł (trzysta dziewięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pobrano opłatę kancelaryjną

w kwocie zł – w znakach

opłaty sądowej naklejonych

na wniosku.

Sygn. akt I C 971/18

UZASADNIENIE

Powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wniósł w elektronicznym postępowaniu upominawczym, pozew przeciwko B. D. o zapłatę kwoty 31.141,88 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 23 marca 2018 roku do dnia zapłaty od kwoty 29.253,11 zł., a od kwoty 1876,01 z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 23 marca 2015 roku pozwany zawarł ze strona powodową umowę kredytu nr (...). Strona pozwana nie wywiązała się z ciążącego na niej zobowiązania terminowego dokonywania spłat w wysokościach ustalonych w zawartej umowie. W związku z powyższym strona powodowa wypowiedziała przedmiotowa umowę stawiając całą należność w stan wymagalności. Powód wyjaśnił również, że na ww. roszczenie składa się kwota 29253,11 zł. tytułem należności głównej (niespłacony kapitał), kwota 1451,73 zł tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału wysokości 10% od dnia 1 września 2017 r. do dnia 6 lutego 2018 r., kwota 424,28 zł. tytułem odsetek za opóźnienie w wysokości 10 % od dnia 1 września 2017 r. do dnia 22 marca 2018 r. oraz kwota 12,76 tytułem opłat i prowizji.

W dniu 13 kwietnia 2018 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie VI Nc-e 557337/18 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniający powództwo.

Pozwany B. D. w ustawowym terminie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zarzucił brak udowodnienia roszczenia, brak wykazania podstaw żądania, brak wykazania kwoty roszczenia i działań sprzecznych z przepisami gwarantującymi uprawnienia konsumenta wskazanymi w ustawie prawo bankowe i innych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 23 marca 2015 roku pozwany B. D. zawarł z powodem (...) Bank S.A. z siedzibą w W. umowę kredytu gotówkowego nr (...) na podstawie której powód udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 27.186,38 zł. na sfinansowanie potrzeb konsumpcyjnych oraz 9575,62 zł. na spłatę kredytu (...) Bank SA, natomiast pozwany zobowiązał się do spłaty na rzecz powoda zadłużenia w 96 miesięcznych ratach w wysokości 511,32 zł., a pierwsza rata miała być płatna do 1 maja 2015 r. zł., z tym ze pierwsza rata wynosiła 573 zł.

dowód: umowa pożyczki gotówkowej k. 132-135,

Pozwany zaprzestał wywiązywać się z ciążącego na nim zobowiązania i nie spłacał rat kredytu zgodnie z ustalonym kalendarzem spłat. W związku z powyższym powód pismem z dnia 11 grudnia 2017 roku złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy. Pismem z dnia 6 lutego 2018 r. ostatecznie wezwał pozwanego do zapłaty całej należności.

bezsporne, nadto dowód: zestawienie należności i spłat k. 42-47, wypowiedzenie umowy pożyczki k. 50, 51, wezwania k. 52-54

Sąd zważył co następuje:

W niniejszej sprawie powód (...) Bank S.A. z siedzibą w W. wywodził swoje roszczenie z umowy o kredyt która została zawarta miedzy stronami. Roszczenie powstało w związku z niewywiązaniem się przez pozwanego B. D. z zobowiązania. W związku z zarzutami pozwanego zwartymi w sprzeciwie Sąd miał obowiązek rozstrzygnąć, czy i w jakim zakresie podniesione przez dłużnika zarzuty są zasadne.

W ocenie Sądu nie budziły żadnych wątpliwości twierdzenia powoda co do zawarcia przedmiotowej umowy kredytu, kwoty przelanej pozwanemu, brak spłaty i jej wypowiedzenie. Zaznaczyć należy, ze w sprzeciwie pozwany kwestionował brak udowodnienia roszczenia, brak wykazania podstaw żądania, brak wykazania kwoty roszczenia i działań sprzecznych z przepisami gwarantującymi uprawnienia konsumenta wskazanymi w ustawie prawo bankowe i innych. Wskazać należy, ze pozwany nie zakwestionował faktu że zawierał przedmiotową umowę, nie podnosił argumentów że spłacił należności z niej wynikające. Podkreślał tylko brak udowodniania roszczenia (brak dowodów) i działań sprzecznych z prawem.

Powód wywodził swoje roszczenie z umowy kredytu.

Zgodnie z treścią art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zgodnie z ww. przepisem umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie i określać w szczególności: strony umowy, kwotę i walutę kredytu, cel, na który kredyt został udzielony, zasady i termin spłaty kredytu, w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska, szczegółowe zasady określania sposobów i terminów ustalania kursu wymiany walut, na podstawie którego w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty albo spłaty kredytu, wysokość oprocentowania kredytu i warunki jego zmiany, sposób zabezpieczenia spłaty kredytu, zakres uprawnień banku związanych z kontrolą wykorzystania i spłaty kredytu, terminy i sposób postawienia do dyspozycji kredytobiorcy środków pieniężnych, wysokość prowizji, jeżeli umowa ją przewiduje, warunki dokonywania zmian i rozwiązania umowy.

Nie budzi wątpliwości, ze umowa o kredyt jest umową dwustronnie zobowiązującą. Bank zobowiązany jest do udzielenia kredytu, a następnie uprawniony jest do uzyskania spłaty. Kredytobiorca natomiast ma prawo domagać się od banku wypłaty kredytu, a potem obciąża go obowiązek zwrotu. Zobowiązany jest do zwrotu sumy kredytu wraz z odsetkami i prowizją w terminach określonych w umowie kredytowej. W umowie muszą być też określone zasady spłaty sumy kredytu. Zwrot kwoty jest bowiem podstawowym obowiązkiem obciążającym kredytobiorcę.

W ocenie Sądu powód wykazał, ze pozwany zawierał przedmiotową umowę z dnia 23 marca 2015 r., której to okoliczności pozwany nie zakwestionował podnosił jedynie, ze powód tej okoliczności nie udowodnił. Podkreślić jednak należy, ze bank przedłożył umowę, którą opisał w pozwie (dowód: umowa k. 132-135), a B. D. jej nie zakwestionował. Pozwany nie podnosił również aby nie uzyskał środków na podstawie przedmiotowej umowy. Powód przedłożył również historię spłat dokonanych przez pozwanego w związku z zobowiązaniem wynikającym z umowy. Także okoliczności wynikających z powyższego dowodu również pozwany nie zakwestionował. W związku z powyższym należało uznać, ze pozwany nie wywiązał się z ciążącego na nim zobowiązania, czego również nie kwestionował. Brak jest jakichkolwiek dowodów i twierdzeń pozwanego przeciwnych, podważających dowody powoda.

W ocenie Sądu podpisana przez strony umowa jest zgodna z przepisami prawa i Sąd nie znalazł żadnych podstaw aby jakiekolwiek warunki umowy zakwestionować. Wobec powyższego należało uznać, iż powództwo jest w pełni uzasadnione tak co do zasady, jaki i co do wysokości.

Uwzględniając żądanie powoda Sąd uwzględnił powództwo w całości .

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c., zasądzając na rzecz powoda od pozwanego kwotę 390 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu Na przedmiotowe koszty składa się opłata od pozwu w wysokości 390 zł. Sąd nie uwzględnił wniosku powoda o zwrot kwoty 19,68 zł. z tytułu poniesionych kosztów za poświadczenie dokumentu tj umowy. Wskazać należy, ze strona zobowiązana była do przedłożenia czytelnego odpisu umowy z dnia 23 marca 2015 r., albowiem kopia dołączona przez powoda do pisma z dnia 3 października 2018 r. była nieczytelna i Sąd nie mógł w pełni zapoznać się z przedmiotowym dowodem. Podkreślić należy, ze to na stronie ciąży obowiązek dołączenia załączników w czytelnych egzemplarzach, umożliwiających Sądowi jak i stronie przeciwnej zapoznanie się z ich treścią. Zaznaczyć należy, ze zobowiązanie z dnia 12 marca 2019 r. dotyczyło przedłożenia czytelnego odpisu umowy, a nie jej notarialnego odpisu.