Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 11 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariola Watemborska (spr.)

Sędziowie SO: Andrzej Jastrzębski, Jolanta Denizuk

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 r. w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku G. W.

o zmianę kontaktów J. W. z małoletnimi A. W. i M. W.

oraz

z wniosku J. W.

o zmianę kontaktów J. W. z małoletnimi A. W. i M. W.

w przedmiocie wniosku J. W. o wyłączenie sędziego

na skutek zażalenia J. W. na postanowienie Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 9.04.2013 r., sygn. akt III Nsm 171/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Chojnicach oddalił wniosek J. W.o wyłączenie od rozpoznania niniejszej sprawy Sędziego Sądu Rejonowego Krzysztofa Krysiaka, mając przy tym na uwadze oświadczenie sędziego oraz nie znajdując podstaw do wyłączenia go na podstawie art. 49 kpc, jak również zważywszy, że wnioskodawca w istocie opiera swój wniosek wyłącznie na subiektywnym przekonaniu o braku bezstronności sędziego.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł wnioskodawca J. W., który, zaskarżając przedmiotowe postanowienie domagał się uwzględnienia w całości jego wniosku o wyłączenie sędziego, względnie uchylenia zaskarżonego postanowienia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. W uzasadnieniu J. W. zakwestionował stanowisko Sądu Rejonowego, podnosząc w szczególności, że Sędzia Sądu Rejonowego już w lipcu 2012r. przesądził o sprawie zmieniając bez rozprawy jego kontakty z dziećmi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 49 kpc niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 48 kpc, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie.

Przepis art. 49 kpc nie ogranicza wyłączenia do sytuacji, w której wątpliwości co do bezstronności sędziego wywoływałby stosunek osobisty między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem ustawowym. W doktrynie prawa formułowany jest wniosek, że wystarczy jakakolwiek okoliczność, która może stać się uzasadnioną przyczyną wątpliwości co do bezstronności sędziego w danej sprawie (por. komentarz do art. 49 kpc pod red. M. J., w: LexPolonica). Podkreślenia wymaga jednak, że komentator tego przepisu odwołuje się do uzasadnionej przyczyny, ta zaś, wobec treści zarzutów skarżącego, podlega ocenie Sądu przy rozpoznaniu wniosku o wyłączenie sędziego. Nie każda jednak argumentacja powoda uzasadniać będzie istnienie okoliczności zaświadczających o słusznych wątpliwościach co do bezstronności sędziego.

Zważyć należy, że skarżący nie przedstawił w istocie żadnych argumentów, które zaświadczałyby o ziszczeniu się określonych w przepisach art. 48 kpc i art. 49 kpc przesłanek wyłączenia sędziego czy to ex lege czy też na wniosek strony. Sam też Sędzia Sądu Rejonowego nie żądał wyłączenia go od rozpoznania przedmiotowej sprawy, z ponadto z jego oświadczenia wynika, że nie zachodzą ustawowe przesłanki do wyłączenia sędziego (k. 146).

Z kolei rację ma Sąd I instancji w tym zakresie, że merytoryczna ocena czynności procesowych podejmowanych przez sędziego, o którego wyłączenie wystąpił powód, nastąpić może w drodze kontroli instancyjnej rozstrzygnięcia co do meritum Sądu I instancji. Przeświadczenie bowiem strony co do tego, że sędzia prowadzi proces wadliwie, zwłaszcza nieobiektywnie, nie jest przesłanką do żądania wyłączenia sędziego. Strona może zwalczać wadliwe orzeczenia wydawane przez sąd przy pomocy środków odwoławczych. Nie może natomiast, poprzez składanie nieuzasadnionego wniosku o wyłączenie sędziego, wpływać na skład sądu rozpoznającego sprawę (vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26.10.1995 r., I ACz 309/95, LexPolonica nr 327137).

Godzi się zauważyć, że skarżący J. W. uzasadnienie swego zażalenia ograniczył de facto do zakwestionowania stanowiska Sądu I instancji oddalającego jego wniosek o wyłączenie sędziego i do wyrażenia swej dezaprobaty wobec takiego rozstrzygnięcia. Powtórzył również, że w jego ocenie Sędzia Sądu Rejonowego, o którego wyłączenie wystąpił, przesądził już sprawę poprzez wydanie w lipcu 2012r. postanowienia zabezpieczającego. W tym miejscu wypada wyjaśnić skarżącemu, że wydane w trybie art. 755 § 1 kpc postanowienie zabezpieczające nie ma charakteru definitywnego. Nie przesądza ono ostatecznie ani o częstotliwości, ani o sposobie kontaktowania się ojca z dziećmi, choć niewątpliwie doraźnie normuje sytuację dzieci. Orzeczenie, które zapada w postępowaniu zabezpieczającym z istoty swej ma jednak charakter jedynie tymczasowy. W konsekwencji nie sposób jest zasadnie twierdzić, że przesądza już kwestię będącą przedmiotem postępowania głównego. O tym przesądzi Sąd po zebraniu i zapoznaniu się z całokształtem materiału dowodowego. Powyższe nie może zatem samo w sobie stanowić o braku bezstronności Sędziego, ani o jego negatywnym nastawieniu do strony, czy uprzedzenia wobec wnioskującego.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc.