III Kow 1879/15 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Słupsku z 2016-01-13
Sygn. akt III Kow.1879/15wz
POSTANOWIENIE
Dnia 13.01.2016r.
Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział III Penitencjarny w składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO w Słupsku Tadeusz Stodoła
Protokolant sekr. sądowy Wojciech Kazaniecki
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku R. F.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Zakładzie Karnym w C. wniosku skazanego w sprawie skaz. E. S. s. S. i W. z d. Ż. ur. (...) w L., skazanego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego wB.z dnia 20.01.1999r., sygn. akt II K 381/99 za czyn z art.207§1kk, art.157§2kk, art.11§2kk, art.64§1kk na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności; Sądu Rejonowego w B. z dnia 19.10.1999r., sygn. akt II K 636/99 za czyn z art.207§1kk na karę roku pozbawienia wolności; Sądu Okręgowego w K.z dnia 19.02.2002r., sygn. akt II K 121/00 za czyn z art.148§1kk, art.207§1kk, art.157§2kk, art.11§2kk na karę 25 lat pozbawienia wolności;
o warunkowe przedterminowe zwolnienie
na zasadzie art.77§1kk, art.78§3kk art.79§1kk oraz art.161§1kkw
postanowił:
1. odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skaz. E. S. s. S. ;
2. zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Skazany E. S. złożył wniosek o udzielenie mu warunkowego przedterminowego zwolnienia, uzasadniając tym, iż spełnił przesłanki wynikające z art.77§1kk i art.78§1kk a jego nienaganne zachowanie w czasie odbywania kary przemawia za takim zwolnieniem.
Uprawnienie do ubiegania się o takie zwolnienie skazany nabył po odbyciu 15 lat kary, tj. w dniu 31.07.2015r.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Z wykazu informacji sądowych oraz wywiadu kuratora wynika, że skazany w miejscu zamieszkania ma negatywną opinię z uwagi na nadużywanie alkoholu i urządzanie pod jego wpływem awantur domowych. Wielokrotnie dochodziło do interwencji policji. Nadto, będąc pod wpływem alkoholu przejawiał agresję wobec żony i stanowił zagrożenie dla otoczenia.
Zachowanie skazanego, w czasie odbywania kary ocenione zostało jako pozytywne. Nie był karany dyscyplinarnie. Wielokrotnie został nagrodzony regulaminowo. Poprawnie funkcjonuje w relacjach ze współosadzonymi. Skazany uczestniczył w programie readaptacji społecznej wg modelu D. w zakresie przeciwdziałania agresji i przemocy. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym i nie jest zainteresowany zmianą na system programowanego oddziaływania. To oznacza, że skazany nie włączył się aktywnie w proces resocjalizacji.
Pozytywne zachowanie skazanego w zakładzie penitencjarnym nie musi wcale oznaczać, że takie samo zachowanie będzie on prezentował w warunkach wolnościowych, gdzie wymagane jest samodzielne podejmowanie decyzji i większa samodyscyplina. Dlatego też, postawa prezentowana przez skazanego w izolacji penitencjarnej nie może stanowić decydującej okoliczności dla sformułowania wniosku, że proces resocjalizacji został w stosunku do niego zakończony przed upływem okresu orzeczonej kary. Skazany powinien zostać poddany dalszemu procesowi oddziaływania wychowawczego, tym bardziej jeśli uwzględni się brak jego aktywności w procesie resocjalizacji.
Nie można pominąć tego, że skazany, mimo poprawnego zachowania w czasie pobytu w izolacji więziennej nie korzystał dotychczas z czasowych zezwoleń na opuszczenie jednostki. Nie był zatem możliwości sprawdzenia, a następnie oceny jego zachowania na wolności, poza obrębem zakładu karnego, co zdaniem Sądu jest tym bardziej zasadne jeśli uwzględni fakt jego rażąco nagannego zachowania na wolności, w tym nadużywania alkoholu i stosowania agresji wobec żony.
Skazany odbywa wieloletnią karę pozbawienia wolności za popełnienie przestępstwa o wysokiej społecznej szkodliwości. Wyrokiem Sądu Okręgowego w K.z dnia 19.02.2002r., w sprawie akt II K 121/00 został skazany na karę 25 lat pozbawienia wolności m.in. za czyn z art. 148§1 kk. Zachowanie skazanego cechowało szczególnie duże nasilenie brutalności i agresji skierowane wobec pokrzywdzonego. Stwierdzić więc bez wątpienia należy, że stopień szkodliwości społecznej dokonanego przez skazanego czynu jest bardzo wysoki, o czym bezspornie świadczą okoliczności w jakich go popełnił, rozmiar wyrządzonej szkody, a także nieodwracalne jego skutki.
W tej sytuacji, w ocenie Sądu, okoliczności popełnionego przestępstwa i sposób działania skazanego w czasie popełnienia przestępstwa, a także naganne zachowanie na wolności przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku o udzielenie skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności i nie dają podstaw do ustalenia wobec niego pozytywnej prognozy odnośnie poprawnego zachowania po opuszczeniu zakładu karnego. Wskazać w tym miejscu należy, że instytucja warunkowego przedterminowego zwolnienia ma charakter wyjątkowy i jest odstępstwem od zasady odbycia kary w całości. Nawet w przypadku spełnienia wszystkich przesłanek z art.77§1kk, Sąd nie jest zobligowany do warunkowego zwolnienia skazanego. Odmowna decyzja w przedmiocie warunkowego zwolnienia jest uzasadniona w szczególności, zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci odpisu wyroku i jego uzasadnienia, który wskazuje na istotne okoliczności dotyczące właściwości osobistych skazanego związanych ze sposobem popełnienia przestępstwa. Okoliczności te nie pozwalają przyjąć jednoznacznie, że skazany po opuszczeniu zakładu karnego będzie funkcjonować właściwie i więcej nie popadnie w konflikt z prawem.
W ocenie Sądu penitencjarnego, właściwości i warunki osobiste skazanego (nadużywanie alkoholu, brak aktywności w procesie resocjalizacji, agresja wobec żony i stwarzanie zagrożenia dla otoczenia) nie dają aktualnie podstaw do przyjęcia pozytywnej prognozy kryminologicznej. Sąd nie ma również przekonania, że skazany w przypadku udzielenia mu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa zwłaszcza iż jak wynika z opinii psychologa więziennego z dnia 10.12.2015r. skazany nie daje gwarancji prawidłowego zachowania w warunkach wolnościowych. Stąd też, uznając dalszy pobyt skazanego w izolacji więziennej za celowy, należało postanowić jak wyżej.
O kosztach postępowania przed Sądem orzeczono na podstawie przepisu art.626§1 kpk w zw. z art.624§1 kpk w zw. z art.1§2 kkw.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Słupsku
Osoba, która wytworzyła informację: w Słupsku Tadeusz Stodoła
Data wytworzenia informacji: