Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Słupsku, II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca SSO Aldona Chruściel-Struska

Protokolant sekr. sąd. Olga Wichniarek

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku Bożeny Jakubowskiej

po rozpoznaniu w dniu 11 października 2013 roku sprawy:

K. W. /W./ - syna R. i T. z domu K., urodzonego (...) w K.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 27 stycznia 1993 roku w sprawie IIK 65/92 za przestępstwo z art. 208 d. k.k. popełnione w nocy 6 marca 1991 roku, na karę roku pozbawienia wolności i 2 000 000 starych złotych grzywny;

2.  Sądu Rejonowego w Szubinie z dnia 24 października 1996 roku w sprawie IIK 143/96 za:

- przestępstwo z art. 203 § 2 d. k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. w zw. z art. 60 § 1 d. k.k. popełnione w nocy z 12 na 13 kwietnia 1996 roku, na karę roku pozbawienia wolności i 150 zł grzywny,

- przestępstwo z art. 212 § 1 d. k.k. w zw. z art. 60 § 1 d. k.k. popełnione w nocy z 12 na 13 kwietnia 1996 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym w miejsce kar jednostkowych wymierzono karę łączną roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 7 maja 2001 roku w sprawie IIKo 253/01;

3. Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 4 lutego 1999 roku w sprawie IIK 14/99 za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w okresie od kwietnia 1997 roku do 18 listopada 1998 roku, na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

4. Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 18 stycznia 2001 roku w sprawie IIK 661/00 za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od sierpnia 2000 roku do 8 października 2000 roku, na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 13 grudnia 2002 roku w sprawie Ko 809/02;

5. Sądu Rejonowego w Tucholi Wydziału Zamiejscowego Grodzkiego w S. z dnia 7 października 2002 roku w sprawie K 162/02 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnione w dniu 24 sierpnia 2002 roku, na karę 20 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na 20 złotych;

6. Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 29 października 2002 roku w sprawie IIK 501/02 za przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 16 czerwca 2002 roku, na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 16 czerwca 2002 roku, na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym w miejsce kar jednostkowych wymierzono karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności;

7. Sądu Rejonowego w Tucholi Wydziału Zamiejscowego Grodzkiego w S. z dnia 22 listopada 2006 roku w sprawie K 297/06 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnione w dniu 13 sierpnia 2006 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat;

8. Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 23 marca 2011 roku w sprawie IIK 75/11 za przestępstwo z art. 191 § 2 k.k. popełnione w dniu 22 grudnia 2010 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zwieszono na okres próby 3 lat;

9. Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 4 maja 2011 roku w sprawie IIK 206/11 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 19 lutego 2011 roku, na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 3 lipca 2012 roku w sprawie IIKo 618/12;

10. Sądu Rejonowego w Chojnicach o sygnaturze IIW 1520/11 z dnia 3 listopada 2011 roku za wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. popełnione w dniu 7 października 2011 roku, na karę 10 dni aresztu;

11. Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 21 lutego 2012 roku w sprawie IIK 1192/11 za ciąg przestępstw popełnionych w okresie od sierpnia 2011 roku do 6 września 2011 roku i w dniu 5/6 września 2011 roku, z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k., przy zast. art. 91 § 1 k.k., na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie kary warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat;

12. Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 31 października 2012 roku w sprawie IIK 24/12 za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 28 października 2011 roku na karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 30 września 2011 roku do dnia 4 października 2011 roku na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w miejsce kar jednostkowych wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 29 października 2011 roku do dnia 31 stycznia 2011 roku oraz od dnia 10 lutego 2012 roku do dnia 13 sierpnia 2012 roku;

13. Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 22 listopada 2012 roku w sprawie IIK 158/12 za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w okresie od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku i od 28 lutego 2008 roku do 22 marca 2009 roku oraz od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz z art. 209 § 1 k.k. popełnione w okresie 22 grudnia 2009 roku do 28 marca 2010 roku i od 1 lipca 2010 roku do 12 stycznia 2011 roku, od 22 czerwca 2011 roku do września 2011 roku oraz od 22 grudnia 2009 roku do 28 marca 2010 roku, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,

przy czym wymierzono karę łączną roku pozbawienia wolności.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

I.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 89 §1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. łączy orzeczone wobec K. W. wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 4 maja 2011 roku w sprawie IIK 206/11 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu w sprawie IIK 158/12 za czyn z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierza wobec K. W. karę 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i 89 § 1 k.k. łączy orzeczone wobec K. W. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 21 lutego 2012 roku w sprawie IIK 1192/11, wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 31 października 2012 roku w sprawie IIK 24/12 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 22 listopada 2012 roku w sprawie IIK 158/12 za czyn z art. 209 § 1 k.k. kary pozbawienia wolności i jako karę łączną wymierza wobec K. W. karę 3 (trzech) lat i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec skazanego K. W. w pkt I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie IIK 206/11 Sądu Rejonowego w Tucholi w dniach od 13 sierpnia 2012 roku do dnia 13 grudnia 2012 roku , przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63 § 1 k.k. zalicza na poczet orzeczonej wobec skazanego K. W. w pkt II wyroku kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie IIK 24/12 Sądu Okręgowego w Słupsku od dnia 29 października 2011 roku do dnia 31 stycznia 2012 roku, od dnia 10 lutego 2012 roku do dnia 13 sierpnia 2012 roku, od dnia 28 grudnia 2012 roku do dnia 4 lutego 2013 roku oraz od dnia 19 lutego 2013 roku do 15 marca 2013 roku, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego obejmującego skazania: Sądu Rejonowego w Wągrowcu w sprawach IIK 65/92, IIK 14/99, IIK 661/00, IIK 501/02, Sądu Rejonowego w Szubinie w sprawie IIK 143/96, Sądu Rejonowego w Tucholi Wydziału Zamiejscowego Grodzkiego w S. w sprawach K 162/02, IIK 75/11 i IIK 297/06 oraz Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawie II W1520/11;

VI.  w pozostałym zakresie wyroki w sprawach: IIK 206/11, IIK 1192/11 Sądu Rejonowego w Chojnicach, IIK 24/12 Sądu Okręgowego w Słupsku oraz IIK 158/12 Sądu Rejonowego w Wągrowcu podlegają odrębnemu wykonaniu;

VII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. K. - Kancelaria Adwokacka w S. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem sześćdziesiąt) złotych brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu K. W. z urzędu;

VIII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego K. W. od obowiązku poniesienia wydatków w sprawie.

UZASADNIENIE

Skazany K. W. złożył wniosek o wydanie wobec niego wyroku łącznego i połączenie kar orzeczonych wyrokami Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie IIK 24/12, Sądu Rejonowego w Wągrowcu w sprawie IIK 158/12, Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawie IIW 1520/11, Sądu Rejonowego w Tucholi w sprawie IIW 1420/10, IIK 206/11, (...) 214/11 i (...) 357/11.

(dowód: wniosek – k. 2-3)

Sąd ustalił:

K. W. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 27 stycznia 1993 roku w sprawie IIK 65/92 za przestępstwo z art. 208 d. k.k. popełnione w nocy 6 marca 1991 roku, na karę roku pozbawienia wolności i 2 000 000 starych złotych grzywny.

(dowód: wyrok – k. 33-34)

Następnie K. W. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Szubinie z dnia 24 października 1996 roku w sprawie IIK 143/96 za:

- przestępstwo z art. 203 § 2 d. k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. w zw. z art. 60 § 1 d. k.k. popełnione w nocy z 12 na 13 kwietnia 1996 roku, na karę roku pozbawienia wolności i 150 zł grzywny,

- przestępstwo z art. 212 § 1 d. k.k. w zw. z art. 60 § 1 d. k.k. popełnione w nocy z 12 na 13 kwietnia 1996 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W miejsce kar jednostkowych wymierzono K. W. karę łączną roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 7 maja 2001 roku w sprawie IIKo 253/01.

(dowód: wyrok – k. 21)

K. W. został też skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 4 lutego 1999 roku w sprawie IIK 14/99 za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w okresie od kwietnia 1997 roku do 18 listopada 1998 roku, na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

(dowód: wyrok – k. 35)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 18 stycznia 2001 roku w sprawie IIK 661/00 K. W. został skazany za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od sierpnia 2000 roku do 8 października 2000 roku, na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 13 grudnia 2002 roku w sprawie Ko 809/02.

(dowód: wyrok – k. 36, postanowienie akta sprawy IIK 661/00 - k. 72, teczka w sprawie IIKo 809/02 - k. 4)

K. W. wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi Wydziału Zamiejscowego Grodzkiego w S. z dnia 7 października 2002 roku w sprawie II K 162/02 został skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnione w dniu 24 sierpnia 2002 roku, na karę 20 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na 20 złotych.

(dowód: wyrok – k. 46)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 29 października 2002 roku w sprawie IIK 501/02 K. W. został skazany za przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 16 czerwca 2002 roku na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności, z art. 191 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 16 czerwca 2002 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym orzeczono wobec niego karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności.

(dowód: wyrok – k. 37)

Następnie wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi Wydziału Zamiejscowego Grodzkiego w S. z dnia 22 listopada 2006 roku w sprawie K 297/06 K. W. został skazany za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnione w dniu 13 sierpnia 2006 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 4 lat. Wykonania tej kary nie zarządzano.

(dowód: wyrok – k. 47, akta sprawy K 297/06)

K. W. został następnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 23 marca 2011 roku w sprawie IIK 75/11 za przestępstwo z art. 191 § 2 k.k. popełnione w dniu 22 grudnia 2010 roku, na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat. Wykonania tej kary nie zarządzano.

(dowód: wyrok – k. 48, akta sprawy IIK 75/ 11 wraz z teczką wykonawczą)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 4 maja 2011 roku w sprawie IIK 206/11 K. W. skazany został za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 19 lutego 2011 roku, na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 3 lipca 2012 roku w sprawie IIKo 618/12.

(dowód: wyrok – k. 49, postanowienie - akta sprawy IIK 206/11- k. 85)

K. W. wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach o sygnaturze IIW 1520/11 z dnia 3 listopada 2011 roku został ukarany za wykroczenie z art. 119 § 1 k.w. popełnione w dniu 7 października 2011 roku, na karę 10 dni aresztu.

(dowód: wyrok – k. 38)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 21 lutego 2012 roku w sprawie IIK 1192/11 K. W. został skazany za ciąg przestępstw popełnionych w okresie od sierpnia 2011 roku do 6 września 2011 roku i w dniu 5/6 września 2011 roku, z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i z art. 279 § 1 k.k., przy zast. art. 91 § 1 k.k., na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie kary warunkowo zawieszono na okres próby 3 lat. Wykonania tej kary nie zarządzano.

(dowód: wyrok – k. 15, akta sprawy IIK 1192/11)

Następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 31 października 2012 roku w sprawie IIK 24/12 K. W. skazany został za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., popełnione w dniu 28 października 2011 roku na karę 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., popełnione w okresie od dnia 30 września 2011 roku do dnia 4 października 2011 roku na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 29 października 2011 roku do dnia 31 stycznia 2011 roku oraz od dnia 10 lutego 2012 roku do dnia 13 sierpnia 2012 roku.

(dowód: wyrok – k. 17-18, 19)

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 22 listopada 2012 roku w sprawie IIK 158/12 K. W. został skazany za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w okresie od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku i od 28 lutego 2008 roku do 22 marca 2009 roku oraz od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. popełnione w okresie 22 grudnia 2009 roku do 28 marca 2010 roku i od 1 lipca 2010 roku do 12 stycznia 2011 roku, od 22 czerwca 2011 roku do września 2011 roku oraz od 22 grudnia 2009 roku do 28 marca 2010 roku, na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym wymierzono K. W. karę łączną roku pozbawienia wolności.

(dowód: wyrok – k. 39, 40)

K. W. nie był skazywany za inne przestępstwa.

(dowód: karta karna - k. 6 - 7)

Sąd zważył co następuje:

Sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki pozwalające na orzeczenie kary łącznej określone w art. 85 k.k., a dodatkowo osoba została skazana za przestępstwa co najmniej dwoma prawomocnymi wyrokami.

Oznacza to, że warunki do wydania wyroku łącznego zachodzą wówczas, gdy dwoma lub więcej, prawomocnymi wyrokami, wymierzono tej samej osobie kary tego samego rodzaju lub inne kary, jednak muszą to być kary podlegające łączeniu, za dwa lub więcej przestępstw popełnionych zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw. Łączeniu natomiast nie podlegają kary orzeczone za wykroczenia.

Nadto zawarty w art. 85 k.k. zwrot: "zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa ( por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 roku w sprawie I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13). Tym samym kolejność i konfiguracja łączenia kar zawartych w poszczególnych orzeczeniach jest ściśle ustawowo określona i nie pozostaje do swobodnej oceny Sądu, ani też nie jest uzależniona od wniosku skazanego w tym zakresie.

Wymiar kary łącznej określony został zaś przepisem art. 86 k.k. stanowiącym, iż zakreślają go granice od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, przy czym wskazano, iż łączna kara pozbawienia wolności nie może przekroczyć 15 lat.

W świetle przedstawionych zasad łączenia kar, przedmiotem rozważań Sądu były zatem kary wymierzone K. W. za przestępstwa, a nie za wykroczenia. Brak bowiem instytucji kary łącznej za popełnione wykroczenia.

Analiza skazań K. W. za przestępstwa prowadzi do wniosku, że co do niego, powstały warunki do orzeczenia dwóch kar łącznych.

Mianowicie: pierwsza - dotycząca kar orzeczonych wobec K. W. wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 4 maja 2011 roku w sprawie IIK 206/11 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu w sprawie IIK 158/12 za czyn z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i druga - dotycząca kar wymierzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 21 lutego 2012 roku w sprawie IIK 1192/11, wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 31 października 2012 roku w sprawie IIK 24/12 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 22 listopada 2012 roku w sprawie IIK 158/12 za czyn z art. 209 § 1 k.k.

Zauważyć bowiem należy że z uwagi na to, że czyny objęte wyrokami w sprawach IIK 143/96, IIK 14/99, IIK 661/00 i IIK 162/02, a następnie w sprawach IIK 501/02, K 297/06 popełniane były już po wydaniu kolejnego chronologicznie wyroku, z tego względu nie zachodziły warunki do objęcia ich wyrokiem łącznym. Natomiast czyn objęty wyrokiem w sprawie IIK 501/02 został wprawdzie popełniony przed wydaniem w dniu 7 października 2002 roku w sprawie IIK 162/02 przez Sąd Rejonowy w Sąpolnie K. wyroku, jednakże w obu sprawach zostały wymierzone kary różnego rodzaju, tj. w sprawie IIK 162/02 kara grzywny, zaś w sprawie IIK 501/02 kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Kary te zaś nie podlegają łączeniu.

Natomiast połączeniu podlegają kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 4 maja 2011 roku w sprawie IIK 206/11 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu w sprawie IIK 158/12 za czyn z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., albowiem czyn z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 §1 kk. został popełniony w okresie od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku i od 28 lutego 2008 roku do 22 marca 2009 roku, od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku, a zatem przed wydaniem w sprawie IIK 206/ 11 w dniu 4 maja 2011 roku wyroku.

Sąd zauważył, że również czyn ze sprawy IIK 206/11 i czyn z art. 209 § 1 k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. zostały popełnione przed wydaniem przez Sąd Rejonowy w Tucholi w sprawie IIK 75/11 w dniu 23 marca 2011 roku wyroku. Jednakże w sprawie IIK 75/11 K. W. został skazany na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, zaś w sprawie IIK 158/12 czyn z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. został popełniony w okresie od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku i od 28 lutego 2008 roku do 22 marca 2009 roku.

Zgodnie natomiast z treścią art. 89 § 1 k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 5 listopada 2009 roku (Dz. U. z 2009 roku nr 206, poz. 1589) z mocą obowiązującą od dnia 8 czerwca 2010 roku, w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania, Sąd może w wyroku łącznym zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą warunki określone w art. 69 k.k. (tj. odnośnie warunków orzeczenia kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania), a według § 1a art. 89 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, Sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Z kolei przed dniem 8 czerwca 2010 roku przepisy odnośnie łączenia kary pozbawienia wolności stanowiły w § 1 art. 89 k.k., że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania i bez warunkowego zawieszenia wykonania, Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary łącznej, jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 69 k.k. Brak natomiast było odpowiednika art. 89 § 1a k.k.

Zaznaczenia wymaga, że w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego, Sąd winien rozważyć „względność” ustaw przy porównaniu stanu normatywnego z daty orzekania w przedmiocie wydania wyroku łącznego oraz stanu normatywnego czasu popełnienia każdego z przestępstw wchodzących w skład zbiegu. Prowadzi to do wniosku, że jeśli choć jedno z przestępstw wchodzących w skład realnego zbiegu za które orzeczono kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania i bez warunkowego zawieszenia wykonania, zostało popełnione przed wejściem w życie ustawy zmieniającej, należy stosować, jako względniejszy, kodeks karny w brzmieniu sprzed dnia 8 czerwca 2010 roku (por. wyrok Sądu Najwyższego dnia 17 stycznia 2013 roku w sprawie IIK 84/12). Zgodnie bowiem z poglądem prezentowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego na tle poprzednio obowiązującego przepisu art. 89 k.k., wymierzenie przez Sąd w wyroku łącznym w miejsce kar pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania i bez warunkowego zawieszenia wykonania kary bezwzględnej oznacza w istocie zarządzenie wykonania zawieszonej uprzednio kary, pomimo braku ku temu podstaw (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2009 roku w sprawie IVKK 69/09, LEX nr 491364). W razie skazania zatem za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania i bez warunkowego zawieszenia wykonania, orzeczenie kary bez warunkowego zawieszenia jej wykonania w wyroku łącznym nie jest dopuszczalne (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 2008 roku w sprawie III KK 317/08, LEX471015).

Jak zaś wskazano wyżej, w ramach zbiegu przestępstw powstałego z czynów w sprawach IIK 75/11, IIK 206/11 i czynu z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w sprawie IIK 158/12, ten ostatni czyn został popełniony przed dniem 8 czerwca 2010 roku. Wobec tego kary bezwzględne pozbawienia wolności za wskazane czyny, mogłyby według poprzednio obowiązujących przepisów podlegać łączeniu z karą warunkowo zawieszoną, gdyby były spełnione przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania kary, określone przepisem art. 69 k.k.

W ocenie Sądu, co do K. W. nie zachodzą zaś okoliczności art. 69 §1 i 2 k.k. uzasadniające warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności. Art. 69 § 1 i 2 k.k. stanowi bowiem, że Sąd może skorzystać z tej instytucji, jeżeli jest to wystarczające do osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa, przy czym zawieszając wykonanie kary, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa.

Wskazać zatem należy, że już sama analiza karalności oskarżonego prowadzi do wniosku, że po popełnieniu czynów w sprawach IIK 75/11, IIK 206/11 i czynu z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. ze sprawy IIK 158/12 K. W. dopuszczał się kolejnych przestępstw, a nadto prowadził nieustabilizowany tryb życia, nałogowo spożywał alkohol. Wprawdzie aktualnie odbywając karę pozbawienia wolności podjął leczenie odwykowe, jednakże, jak wynika z opinii z Zakładu Karnego w G., obecnie jeszcze prognoza co do postępów K. W. w resocjalizacji przedstawia się zaledwie umiarkowanie (k. 25). Brak wobec tego, w przekonaniu Sądu, byłoby okoliczności uzasadniających zastosowanie przez Sąd środka probacyjnego w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej jako kara łączna za czyny ze spraw IIK 75/ 11, IIK 206/11 i za czyn z art. 209 §1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w sprawie IIK 158/12.

Wobec tego nie można było objąć wyrokiem łącznym pozostającego w zbiegu realnym czynu osądzonego w sprawie IIK 75/11 z orzeczoną zań karą pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, natomiast Sąd uznał, że połączeniu podlegają bezwzględne kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawie IIK 206/11 i za czyn z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. ze sprawy IIK 158/12.

Poza tym w ramach czynów popełnionych przez K. W. daje się wyodrębnić drugi zbieg przestępstw, uzasadniający połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 21 lutego 2012 roku w sprawie IIK 1192/11, wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 31 października 2012 roku w sprawie IIK 24/12 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 22 listopada 2012 roku w sprawie IIK 158/12 za czyn z art. 209 § 1 k.k.

Czyny osądzone w sprawie IIK 24/12 oraz czyn z art. 209 § 1 k.k. opisany w wyroku w sprawie IIK 158/12 zostały bowiem popełnione przed wydaniem wyroku w sprawie IIK 1192/11, tj. przed dniem 21 marca 2012 roku. Jednocześnie wszystkie czyny w sprawach IIK 1192/11, IIK 24/12 i czyn z art. 209 § 1 k.k. w sprawie IIK 158/12 zostały popełnione po 8 czerwca 2010 roku, wobec czego na przeszkodzie połączeniu kar orzeczonych za te czyny nie stoi także to, iż w sprawie IIK 1192/11 orzeczono wobec K. W. karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary i dotychczas nie została ona wobec skazanego zarządzona.

Przechodząc zaś do rozmiaru jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych we wskazanych ciągach przestępstw, stwierdzić trzeba, że co do pierwszego z nich w sprawie IIK 206/11 wynosiła ona 4 miesiące pozbawienia wolności, a w zakresie czynu z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w sprawie IIK158/12 - 10 miesięcy pozbawienia wolności, wobec czego stosownie do treści art. 86 § 1 k.k. granice możliwej do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności w odniesieniu do K. W. wynoszą w tym zakresie od 10 miesięcy (przy zastosowaniu zasady absorpcji) do roku i 2 miesięcy (przy zastosowaniu zasady kumulacji).

Natomiast w odniesieniu do drugiego ciągu przestępstw, ustalonego przez Sąd, to kary jednostkowe przedstawiają się następująco: w sprawie IIK 1192/11 - rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności, w sprawie IIK 24/12 - 3 lata i 2 miesiące pozbawienia wolności oraz rok i 2 miesiące pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 209 § 1 k.k. w sprawie IIK 158/ 12 - 8 miesięcy pozbawienia wolności. Tym samym granice możliwej do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności w odniesieniu do K. W. wynoszą w tym zakresie od 3 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności (przy zastosowaniu zasady absorpcji) do 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności (przy zastosowaniu zasady kumulacji).

Dokonując ustalenia kar łącznych, które winny być orzeczone co do K. W., godzi się podkreślić, że kara łączna jest swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej sprawcy w okresie czasu objętym skazaniami.

Przy czym, Sąd wydając wyrok łączny, nie rozstrzyga ponownie o stopniu społecznej szkodliwości i winie skazanego w zakresie poszczególnych przestępstw, a jedynie rozważa przedmiotowo-podmiotowy związek zachodzący między realnie zbiegającymi się przestępstwami oraz kładzie nacisk na cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie ma odnieść w stosunku do skazanego nowo wymierzona kara.

Zważyć trzeba, że orzeczenie kary łącznej nie jest sposobem na premię dla sprawcy większej ilości przestępstw, nie ma służyć ograniczeniu odpowiedzialności karnej sprawcy, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się dopuścił. Popełnienie więcej jak jednego przestępstwa powinno skłaniać do odstępstwa od absorpcji kar, niż za nią przemawiać, albowiem stanowi negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną.

Wymierzenie bowiem kary przy zastosowaniu całkowitej absorpcji prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych (por. wyroki Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 października 2007 roku w sprawie II AKa 183/07, Prokuratura i Prawo 2008/4/17/1 i z dnia 4 października 2000 roku w sprawie II AKa 175/00, KZS /2000/10/3, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 7 maja 2009 roku w sprawie IIAKa104/09, przegląd orzecznictwa Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, Nr (...) ). Zastosowanie zasady pełnej absorpcji byłoby uzasadnione wyłącznie wtedy, gdyby przesłanka prognostyczna pozwalała na stwierdzenie, że kara łączna w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych, byłaby wystarczającą oceną zachowania się sprawcy.

Warto nadmienić również, iż orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady absorpcji. Nadto brak podstaw do przyjęcia, że granice nowej kary łącznej wyznaczają poprzednie kary łączne. Natomiast granice wymiaru kary łącznej określone w art. 86 § 1 k.k. obowiązują zarówno w wypadku jednoczesnego orzekania tej kary, jak i w wypadku orzekania jej w wyroku łącznym - niezależnie od tego, czy wyrokami podlegającymi łączeniu orzeczono wyłącznie kary za poszczególne przestępstwa, czy także kary łączne (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2007 roku, w sprawie II KK 96/07, Biul. PK 2007/15/ 5, wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 25 lipca 2012 roku w sprawie II AKa 242/13, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 4 lipca 2007 roku w sprawie V KK 419/06, OSNKW 2007/10/74)).

Przyjmuje się, że priorytetową zasadą kary łącznej powinna być zasada asperacji (tj. częściowej absorpcji), natomiast kara łączna, orzeczona na zasadzie absorpcji lub kumulacji - wyjątkiem. Zaznaczenia wymaga, że automatyczne stosowanie zasady kumulacji - byłoby wyrazem formy odpłaty, zaś zasady absorpcji - wyrazem formy nagrody (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 15 maja 2008 roku, w sprawie II AKa 98/08, KZS 2009/12/47).

Zważywszy na okoliczności niniejszej sprawy, a i uprzedniej karalności K. W. ocena, iż kara łączna winna być wymierzona z zastosowaniem zasady absorpcji byłaby nieuzasadniona i odstąpienie od zasady częściowej kumulacji na rzecz pełnej absorpcji byłoby promowaniem przestępnej działalności skazanego.

Przystępując do wymiaru kary łącznej wobec K. W. w ramach wskazanych granic, Sąd miał też na uwadze, że wymierzając karę łączną uwzględnić należy głównie związek podmiotowo - przedmiotowy zachodzący między poszczególnymi przestępstwami. Im bardziej jest on ścisły, tym bardziej powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar. Przez związek ten należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich.

Zważyć zatem należy, że pomiędzy przestępstwami popełnionymi przez K. W., a opisanymi w sprawach IIK 206/11 i czynem z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w sprawie IIK 158/12 nie zachodził bliski związek czasowy, albowiem czyn ze sprawy IIK 206/11 został popełniony w dniu 19 lutego 2011 roku, zaś czyn ze sprawy IIK 158/12 z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. został popełniony od 1 czerwca 2006 roku do 7 stycznia 2008 roku i od 28 lutego 2008 roku do 22 marca 2009 roku, a zatem między tymi czynami zachodził niemal dwuletni okres przerwy.

Nadto czyny opisane w obu sprawach zostały popełnione przez K. W. w różnych miejscach, ze sprawy IIK 206/11 w S. a czyn z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. ze sprawy IIK 158/12 w G.. Wobec tego między tymi czynami nie zachodził też związek miejscowy. Poza tym, czyny te godziły w różne dobra chronione prawem: w sprawie IIK 206/ 11 w mienie, a w sprawie IIK 158/ 12 w rodzinę i instytucję opieki.

Wskazane okoliczności przemawiają zatem przeciwko zastosowaniu wobec oskarżonego zasady absorpcji.

Odnosząc się zaś do czynów z drugiego ustalonego przez Sąd ciągu przestępstw, skonstatować należy, że między czynami w sprawach IIK 1192/11, IIK 24/12 i czynem z art. 209 § 1 k.k. w sprawie IIK 158/12 zachodził stosunkowo bliski związek czasowy, albowiem czyny te kolejno popełnione zostały od sierpnia 2011 roku do 6 września 2011 roku, w dniu 28 października 2011 roku, w okresie od 30 września 2011 roku do 4 października 2011 roku oraz w okresie od 22 grudnia 2009 roku do 28 marca 2010 roku, 1 lipca 2010 roku do 12 stycznia 2011 roku i od 22 czerwca 2011 roku do września 2011 roku, a zatem po części czyny te były popełniane w tym samym czasie. Natomiast czyny w dwóch pierwszych sprawach zostały popełnione w C., zaś czyn z art. 209 § 1 k.k. popełniony został przez K. W. w G., a zatem związek miejscowy między tymi czynami jest niepełny. Omawiane czyny godziły też w różne dobra chronione prawem. W zakresie czynu sprawy IIK 1192/11 w mienie, w sprawie IIK 24/12 w mienie, ale też w zdrowie ludzkie, natomiast czyn z art. 209 § 1 k.k. godził w rodzinę i instytucję opieki. Wobec tego i w tym zakresie związek między omawianymi czynami nie uzasadnia zastosowania zasady absorpcji.

Przy orzekaniu kary łącznej wobec K. W., należało także uwzględnić opinię dotyczącą skazanego z miejsca odbywania kary pozbawienia wolności. Nie można bowiem pomijać okoliczności, że decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 września 2001 roku, w sprawie II Aka 154/01, Prok. i Pr. 2002/4/26).

Jak zaś wynika z opinii z Zakładu Karnego w G., zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary ocenić należy jako poprawne. K. W. był dwukrotnie nagradzany za wyróżnianie się poprawnym zachowaniem, a nie był karany dyscyplinarnie.

Nie prezentował przy tym zachowań agresywnych, dominacyjnych. Układa zgodnie stosunki ze współosadzonymi, zaś wobec przełożonych przyjmuje postawy zgodne z regulaminem organizacyjno - porządkowym. Nie uczestniczy w podkulturze przestępczej. Skazany wyraża krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw oraz żal z powodu ich popełnienia, deklaruje zamiar podjęcia pracy zarobkowej po opuszczeniu jednostki penitencjarnej. Od dnia 19 kwietnia 2013 roku został przyjęty do oddziału terapeutycznego dla skazanych uzależnionych od alkoholu (k. 25).

Analiza zachowania K. W. w okresie odbywania kary pozbawienia wolności prowadzi zatem do wniosku, że kara ta częściowo odniosła wobec skazanego skutek wychowawczy, jednak proces resocjalizacji skazanego nie osiągnął jeszcze w pełni pożądanego skutku.

Biorąc pod uwagę wymienione wyżej przesłanki Sąd uznał, że nie jest właściwe zastosowanie w niniejszej sprawie zasady całkowitej absorpcji ani kumulacji kar, jest jednak uzasadnione zastosowanie zasady asperacji.

W tym stanie rzeczy, Sąd orzekł wobec K. W. za pierwszy ciąg przestępstw opisanych wyrokiem Sądu Rejonowego w Tucholi z dnia 4 maja 2011 roku w sprawie IIK 206/11 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu w sprawie IIK 158/12 z art. 209 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności. Natomiast za drugi ciąg przestępstw opisanych wyrokiem Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 21 lutego 2012 roku w sprawie IIK 1192/11, wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 31 października 2012 roku w sprawie IIK 24/12 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Wągrowcu z dnia 22 listopada 2012 roku w sprawie IIK 158/12 z art. 209 § 1 k.k. Sąd orzekł karę łączną 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd miał przy tym na uwadze także cel kary łącznej, jakim jest zapewnienie racjonalnego i humanitarnego stosowania kar w wypadku realnego zbiegu przestępstw.

Na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63 § 1 k.k. zaliczono na poczet orzeczonej wobec skazanego K. W. w pkt I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie IIK 206/11 Sądu Rejonowego w Tucholi w dniach od 13 sierpnia 2012 roku do dnia 13 grudnia 2012 roku , a na poczet orzeczonej wobec skazanego K. W. w pkt II wyroku kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie IIK 24/12 Sądu Okręgowego w Słupsku od dnia 29 października 2011 roku do dnia 31 stycznia 2012 roku, od dnia 10 lutego 2012 roku do dnia 13 sierpnia 2012 roku, od dnia 28 grudnia 2012 roku do dnia 4 lutego 2013 roku oraz od dnia 19 lutego 2013 roku do 15 marca 2013 roku, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 572 k.p.k. umorzono postępowanie w sprawie wydania wyroku łącznego obejmującego skazania: Sądu Rejonowego w Wągrowcu w sprawach IIK 65/92, IIK 14/99, IIK 661/00, IIK 501/02, Sądu Rejonowego w Szubinie w sprawie IIK 143/96, Sądu Rejonowego w Tucholi Wydziału Zamiejscowego Grodzkiego w S. w sprawach K 162/02, IIK 75/11 i IIK 297/06 oraz Sądu Rejonowego w Chojnicach w sprawie II W1520/11.

W pozostałym zakresie wyroki w sprawach: IIK 206/11, IIK 1192/11 Sądu Rejonowego w Chojnicach, IIK 24/12 Sądu Okręgowego w Słupsku oraz IIK 158/12 Sądu Rejonowego w Wągrowcu podlegają odrębnemu wykonaniu.

O wynagrodzeniu obrońcy K. W. z urzędu – adw. J. K. postanowiono w myśl § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).

Na zasadzie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono K. W. od obowiązku poniesienia wydatków w sprawie, gdyż skazany aktualnie przebywa jeszcze w zakładzie karnym, wobec czego nie ma ograniczone możliwości osiągania dochodów niezbędnych do pokrycia wydatków w sprawie wydania wyroku łącznego.