Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 marca 2017 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR del. Marek Nadolny
Protokolant:	sekr. Sądowy Małgorzata Bugiel

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2017 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta S.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ulicy (...)/

(...) w S.

o uchylenie, stwierdzenie nieważności uchwał

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda Miasta S. na rzecz pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej przy ulicy (...) (...) (...) w S. kwotę 197 zł. (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt I C 121/15

UZASADNIENIE

Powód Miasto S. wniósł o uchylenie uchwały nr (...) właścicieli nieruchomości przy ul. (...) (...) (...) w S. z dnia 27 lutego 2015 r. Ponadto domagał się zasądzenia na swoja rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż uchwała ta dotyczyła wyboru Zarządu Wspólnoty. Zgodnie z nią do zarządu wspólnoty zostały wybrane A. M. i I. J. W ocenie powoda przedmiotowa uchwała narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz narusza interesy powoda jako właściciela lokalu z największym udziałem w nieruchomości wspólnej. Dalej wywodził, iż powinna być uchylona, ponieważ jej wykonanie doprowadzi do poważnych naruszeń interesów powoda, innych właścicieli, jak i samej pozwanej. Według powoda przejawem konfliktu interesów jest to, że I. J., która uchwałą właścicieli nieruchomości została wybrana jako członek Zarządu Wspólnoty musiałaby podejmować działania w sprawach przeciwko członkom swojej najbliższej rodziny, którzy to posiadają zadłużenie w stosunku do Wspólnoty Mieszkaniowej, a po rezygnacji z funkcji członka zarządu przez A. M. stała się jedynym decydentem. Nadto I. J. inicjowała już postępowania sądowe przeciwko wspólnocie, której jest członkiem zarządu, a także wycofała pełnomocnictwa udzielane w sprawach przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej dotyczących członków jej rodziny. W ocenie powoda zachodzi więc oczywisty konflikt interesów pomiędzy działaniami pozwanej, a sprawowaną przez nią funkcją. Zwracał on także na problemy finansowe, z jakimi boryka się pozwana wspólnota oraz podkreślał, iż objęcie funkcji przez I. J. podyktowane było wyłącznie celem sparaliżowania wspólnoty i blokowania działań windykacyjnych wspólnoty wobec dłużników - grupy połączonej z nią węzłem rodzinnym tj. męża i teściowej (k.3-5).

Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2015 roku Sąd oddalił wniosek powoda o zabezpieczenie powództwa poprzez wstrzymanie wykonania uchwały (k.11).

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa właścicieli nieruchomości przy ul. (...) /(...) w S. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na swoją rzecz od powoda kosztów procesu.

W uzasadnieniu swego stanowiska zarzuciła, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie ponieważ zaskarżona uchwała została podjęta zgodnie z prawem, a późniejsze oświadczenie członka zarządu A. M. o rezygnacji z funkcji nie może uzasadniać uchylenia uchwały o wyborze tego zarządu. W tej sytuacji należało podjąć nową uchwałę w sprawie wyboru Zarządu Wspólnoty i taka też została podjęta w dniu 1.04.2015 roku (k.15).

Postanowieniem z dnia 8 lipca 2015 roku postanowienie w sprawie zostało zawieszone z uwagi na toczące się postępowanie w przedmiocie uchylenia uchwały wspólnoty z dnia 1 kwietnia 2015 roku Nr (...) w sprawie wyboru nowego Zarządu Wspólnoty (k.28).

Postanowieniem z dnia 12 września 2016 roku Sąd podjął zawieszone postępowanie (k.38)

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

Wspólnotę Mieszkaniową ul. (...) /(...) w S. tworzą: I. J. z udziałem w nieruchomości wspólnej w wysokości 17,08 %, J. P. B. z udziałem w nieruchomości wspólnej w wysokości 2,70 %, Miasto S. z udziałem w nieruchomości wspólnej w wysokości 56,30 %, M. S. z udziałem w nieruchomości wspólnej w wysokości 23,92 %.

Okoliczności bezsporne.

W dniu 27 lutego 2015r. uchwałą nr (...) wybrany został Zarząd Wspólnoty Mieszkaniową ul. (...) /(...) w S. w składzie (...). W głosowaniu nad uchwałą wzięli udział wszyscy właściciele, którzy głosowali za uchwałą. Jako pełnomocnik Miasta S. w głosowaniu uczestniczyła A. D..

DOWÓD: uchwała Nr (...) (k.7), pismo (k.8)

Pismem z dnia 16.03.2015r. skierowanym do (...) lokali przy ul. (...) /(...) w S. A. M. złożyła wypowiedzenie swojego członkostwa w Zarządzie Wspólnoty Mieszkaniowej.

DOWÓD: pismo – rezygnacja (k.8).

W dniu 1 kwietnia 2015 roku wszyscy członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej ul. (...) /(...) w S. wzięli udział w zebraniu podczas, którego podjęli nową uchwałę Nr (...)w sprawie wyboru nowego Zarządu Wspólnoty.

Jednogłośnie za uchwałą przyjmującą rezygnację A. M. (w §1) oraz w przedmiocie wyboru Zarządu Wspólnoty w składzie jednoosobowym w osobie I. J. (§2) głosowali wszyscy właściciele, za Miasto S. głosował pełnomocnik Z. G..

DOWÓD: lista obecności (k. 19), Uchwała Nr (...) (k.18), protokół (k.20).

W dniu 13 maja 2015r. przed Sądem Okręgowym w Słupsku zawisła sprawa z powództwa Miasta S. przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. (...) /(...) w S. o uchylenie uchwały wspólnoty z dnia 1.04.2015r. Nr (...). Na zgody wniosek stron w dniu 2.09.2015r. postępowanie w tej sprawie zostało zawieszone, a następnie postanowieniem Sądu z dnia 12.09.2016r. umorzone.

DOWÓD: pozew o uchylenie uchwały wspólnoty – sprawa o sygn. akt (...) Sądu Okręgowego w Słupsku (k.27).

Postępowanie w sprawie o uchylenie uchwały wspólnoty z dnia 1.04.2015r. Nr (...) na zgody wniosek stron w dniu 2 września 2015 roku zostało zawieszone.

DOWÓD: protokół rozprawy z dnia 2 września 2015 roku w sprawie (...) (k.37), postanowienie z dnia 2 września 2015 roku w sprawie (...) (k.37).

Następnie postanowieniem Sądu z dnia 12 września 2016 roku umorzone.

DOWÓD: postanowienie z dnia 12 września 2015 roku w sprawie (...) (k.42).

Właścicielami lokali i członkami pozwanej wspólnoty są osoby spokrewnione, spowinowacone z I. J..

Okoliczności bezsporne.

Według dokumentacji prowadzonej przez wspólnotę, osoby spokrewnione, spowinowacone z I. J. posiadają zobowiązania wobec wspólnoty.

DOWÓD: kartoteki finansowe z zestawieniami zadłużeń i spłat oraz wpłat (k.67-90, 137-143, 147-158).

Pozwana wspólnota wskazywała na rozbieżności w powierzchni zajmowanej przez powoda na przedmiotowej nieruchomości – zarzucając, iż rzeczywista zajmowana powierzchnia jest większa od tej, za którą powód uiszczał na rzez pozwanej opłaty.

DOWÓD: uproszczona inwentaryzacja z marca 1997 roku i zestawienie powierzchni (k.100-117); inwentaryzacja budowlana z grudnia 2011 roku (k.118-127), karty wymiaru opłat (k.128-131), uchwała z dnia 5 lipca 1999 roku w sprawie wyrażenia zgody na adaptację strychu (k.132)..

Do końca 2015r. administratorem nieruchomości przy ul. (...) /(...) w S. była sp. z o. o. Przedsiębiorstwo (...). W ocenie zarządcy pozwana Wspólnota posiada zadłużenie wobec powoda wobec braku wpłat zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej – zaliczki na remonty, eksploatację z tytułu centralnego ogrzewania, dostaw wody, odprowadzania ścieków, wywozu odpadów – łącznie około 70.000 zł. Z uwagi na powyższe powód regulował należności zamiast właścicieli, aby zapewnić ciągłość usług. Osoby wskazywane przez administratora jak dłużnicy negowały wysokość swojego zadłużenia.

Zadłużenie to – zdaniem ówczesnego administratora spowodowane zostało przez brak wpłat ze strony M. S., który następnie sprzedał mieszkanie A. S. – córce I. J. oraz rodzinę J. – w tym A. J. i I. J., którzy byli kolejno właścicielami lokali. Właściciele zadłużonych lokali zmieniali się. Administrator prowadził działania windykacyjne wobec dłużników, w tym występował przeciwko dłużnikom na drogę sądową. Pozwana wspólnota wypowiedziała ową umowę o administrowanie.

Od 1 stycznia 2016r. administrowanie pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej przekazano przedsiębiorstwu Zespół (...) sp. z o. o.

Członkowie zarządu wspólnoty zmieniali się. W skład zarządu wchodzili też pracownicy administratora, był w nim też A. J.. Trudno było znaleźć osoby chętne do podjęcia się tej funkcji.

DOWÓD: zeznania świadków: A. N. (protokół rozprawy z dnia 08-11-2016 roku 00:14:58-00:25:53, k.159v-160), A. M. (protokół rozprawy z dnia 08-11-2016 roku 00:25:53-00:35:56, k.160-160v), M. J. (1) (protokół rozprawy z dnia 10-01-2017 roku 00:06:44-00:20:12, k.186v-187), Z. G. (protokół rozprawy z dnia 10-01-2017 roku 00:20:12-00:35:12, k.187-187v), A. J. (protokół rozprawy z dnia 10-01-2017 roku 00:35:12-00:47:03, k.187v-188), a ponadto zeznanie I. J. (protokół rozprawy z dnia 10-01-2017 roku 00:50:08-01:04:06, k.188v-189).

Przed Sądem Rejonowym w Słupsku od maja 2014 r. toczą się sprawy o zapłatę z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) /(...) w S. wniesione przeciwko M. J. (2) i A. J.. Dochodzone od nich kwoty sięgają łącznie ponad 64.800 zł. Obie sprawy zostały połączone, a postępowanie w sprawie zostało zawieszone z uwagi na toczące się postępowania przed Sądem Okręgowym w Słupsku w sprawie (...) i I C (...). W dniu 29.02.2016r. pełnomocnik Wspólnoty Mieszkaniowej r. pr. B. Ż. wypowiedział wspólnocie udzielone mu pełnomocnictwo.

DOWÓD: pozew z załącznikami (k.3-28 w aktach (...) Sądu Rejonowego w Słupsku), nakaz zapłaty (k.32 w aktach (...) Sądu Rejonowego w Słupsku), sprzeciw z załącznikami (k.36-45 w aktach (...) Sądu Rejonowego w Słupsku), pismo powoda (k. 52-55, 77-100, 129-132 w aktach (...) Sądu Rejonowego w Słupsku), pisma pozwanego (k.61-68, 70, 148-153, 189-190, 205-206 w aktach (...) Sądu Rejonowego w Słupsku), protokół rozprawy (k.241 w aktach (...)Sądu Rejonowego w Słupsku), umowa o administrowanie z Zespołem (...) Spółka z o.o. w (...) (k.249-251 w aktach (...) Sądu Rejonowego w Słupsku), pozew z załącznikami (k.3-49 w aktach (...)Sądu Rejonowego w Słupsku), nakaz zapłaty (k.52 w aktach (...)Sądu Rejonowego w Słupsku), sprzeciw z załącznikami (k.56-65 w aktach (...) Sądu Rejonowego w Słupsku), pismo powoda (k. 86-89 w aktach(...) Sądu Rejonowego w Słupsku), pisma pozwanej (k.75, 119, 120-122 w aktach(...) Sądu Rejonowego w Słupsku).

W sprawie o sygn. akt (...)Sądu Okręgowego w Słupsku powodowie I. J. i M. S. wnieśli o uchylenie uchwały nr (...)właścicieli lokali nieruchomości przy ul. (...) /(...) w S. z dnia 20 marca 2012 r. w sprawie przyjęcia sprawozdania rzeczowo – finansowego za 2011 r., udzielenia absolutorium Zarządowi wspólnoty i wyboru Zarządu wspólnoty.

Wyrokiem z dnia 11 lutego 2015 roku Sąd powództwo oddalił.

DOWÓD: wyrok z dnia 11 lutego 2015 roku z uzasadnieniem (k. 63, 67-69).

W sprawie o sygn. akt (...) Sądu Okręgowego w Słupsku, powód Miasto S. przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej A. Ł. 7/(...) w S. wniósł o uchylnie uchwały nr (...)podjętej w dniu 11 stycznia 2016 roku w trybie indywidualnego zbierania głosów w przedmiocie rozliczenia kosztów zarządu i innych opłat. Mocą zaskarżonej uchwały postanowiono, iż od dnia 1 stycznia 2016 roku rozliczanie kosztów zarządu i innych opłat związanych z funkcjonowaniem pozwanej wspólnoty ma odbywać się proporcjonalnie do wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej określonej w treści zaskarżonej uchwały.

Wyrokiem z dnia 11 maja 2016 roku Sąd uchylił w całości uchwałę Wspólnoty Mieszkaniowej A. Ł. 7/ (...) w S. Nr (...) z dnia 28.12.2015r.

DOWÓD: wyrok z dnia 11 maja 2016 roku z uzasadnieniem (k. 111, 113-119).

W sprawie o sygn. akt (...) Sądu Okręgowego w Słupsku I. J. pozwem skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...)/(...) domagała się uchylenia lub uznania za niezgodną z przepisami albo nieistniejącą uchwały nr (...) podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów, dotyczącej zgody na odcięcie dostaw centralnego ogrzewania do lokali użytkowych, których właściciele zalegają z regulowaniem należności wobec Wspólnoty Mieszkaniowej za centralne ogrzewanie dostarczone do tych lokali.

Wyrokiem z dnia 16 maja 2016 roku, Sąd uchylił zaskarżoną uchwałę nr (...) właścicieli lokali w nieruchomości ul. (...) /(...) w S..

DOWÓD: wyrok z dnia 16 maja 2016 roku z uzasadnieniem (k. 122, 124-130).

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powyższy stan faktyczny był w zasadzie bezsporny i znalazł potwierdzenie w treści złożonych przez strony dokumentów, przesłuchanych świadków. Powyższe okoliczności były dodatkowo dowodzone były dokumentami, co do prawdziwości których nie były składane żadne zastrzeżenia. W ocenie Sądu, złożone przez strony dokumenty – w zakresie objętym ustaleniami faktycznymi tworzyły spójną i logiczną całość, wzajemnie się uzupełniając. Nie zawierały informacji sprzecznych bądź wzajemnie się wykluczających. Znajdowały również potwierdzenie w zeznaniach świadków i strony pozwanej. W konsekwencji Sąd uznał je za wiarygodne.

Na gruncie rozpoznawanej sprawy niekwestionowanym było, iż powód Miasto S. jest członkiem pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej co przesądza o istnieniu po stronie powoda prawa do zaskarżenia uchwały będącej przedmiotem niniejszego sporu. Nie budziło też wątpliwości, iż powód wytaczając niniejsze powództwo dochował ustawowego 6-tygodniowego terminu przewidzianego w art. 25 ust. 1a ustawy o własności lokali.

Sporny między stronami była jedynie fakt istnienia zadłużenia pozwanej wobec powoda, a także właścicieli lokali wobec wspólnoty.

W niniejszej sprawie nie zostało udowodnione, czy zadłużenie to istnieje, a jeżeli tak to w jakiej wysokości. Nie była to jednak kwestia istotna dla rozstrzygnięcia sprawy. Postepowania toczące się z powództwa wspólnoty mieszkaniowej przeciwko właścicielom lokali przed Sądem Rejonowym w Słupsku zostały zawieszone.

Za wiarygodne – w zakresie zgodnym z dokonanymi ustaleniami faktycznymi - Sąd uznał również zeznania przesłuchanych w sprawie świadków. Były one bowiem jasne, spójne i logiczne. Ponadto wzajemnie się uzupełniały i stanowiły istotne uzupełnienie faktów wynikających z przedłożonych przez strony dokumentów. Nie zawierały informacji sprzecznych, wzajemnie się wykluczających. Nie kwestionowały ich – w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych - w żadnym stopniu również strony. Sąd nie doszukał się w ich zeznaniach nieprawdy, nie pojawiły się też powody do takiej podejrzliwości. Wewnętrzne przekonanie z uwzględnieniem wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego nakazują przyjąć, iż zwykłą normą postępowania ludzi, jest wierzyć w to, co dana osoba mówi, chyba że okaże się, iż ktoś na to zaufanie nie zasługuje. Sąd analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy uznał, iż zeznania świadków na przymiot wiarygodności zasługują. Przedstawiały one obraz relacji pomiędzy stronami, przyczyny istniejącego konfliktu – sporu dotyczącego zadłużenia wspólnoty wobec powoda oraz właścicieli lokali wobec wspólnoty, prawidłowości naliczania opłat, którymi właściciele byli obciążani.

Zgodnie z art. 299 k.p.c. jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, sąd dla wyjaśnienia tych faktów może dopuścić dowód z przesłuchania stron. Przy czym stosownie do art. 300 §1 k.p.c. za osobę prawną sąd przesłuchuje osoby wchodzące w skład organu uprawnionego do jej reprezentowania, przy czym sąd decyduje, czy przesłuchać wszystkie te osoby, czy też tylko niektóre z nich. Sąd ograniczył dowód z przesłuchania stron do przesłuchania pozwanej przy czym, za pozwaną przesłuchał jedynego członka zarządu pozwanej wspólnoty.

Sąd uznał co do zasady za wiarygodne zeznania. Stanowiły uzupełnienie faktów wynikających z przedłożonych przez strony dokumentów i zeznań świadków . Nie zawierały informacji sprzecznych, wzajemnie się wykluczających.

Zeznania te przedstawiały okoliczności związane z powstaniem sporu pomiędzy stronami, okoliczności towarzyszące podejmowaniu przez pozwaną czynności względem m.in. powoda. Sąd jednocześnie z ostrożnością ocenił te zeznania. Strony są bowiem osobami najlepiej zorientowanymi w rzeczywistym stanie faktycznym sprawy. Bezpośrednie zainteresowanie wynikiem postępowania sądowego wpływa jednak na ujawnianie przez strony wiadomości, może spowodować świadome lub nieświadome ich zniekształcenie, a nawet zatajenie. Dowód z przesłuchania stron jest w zasadzie tzw. dowodem „posiłkowym”, czyli przeprowadzanym tylko wtedy, gdy za pomocą innych środków dowodowych nie można uzyskać wyjaśnienia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. W niniejszej sprawie niemożliwym było w oparciu o pozostałe przeprowadzone dowody ustalenie szczegółowych okoliczności wiążących się z wykonywaniem przez I. J. czynności w imieniu pozwanej wspólnoty.

Sąd uznał te zeznania za wiarygodne w zakresie w jakim udało się te zeznania powiązać chociażby pośrednio w logiczną całość z innymi dowodami, potwierdzić, uzupełnić, zweryfikować.

W konsekwencji zeznania te uznał co do zasady za wiarygodne.

Stosownie do art. 227 k.p.c. przedmiotem dowodu są fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie. W ocenie Sądu okoliczność, na jaką zeznawać miała świadek D. F. – okoliczność używania części wspólnych strychu - znaczenia takiego dla sprawy nie miała. W konsekwencji Sąd wniosek pozwanej o przesłuchanie tegoż świadka oddalił.

Rozstrzygnięcie sporu sprowadza się do oceny, czy zaskarżona uchwała jest niezgodna z przepisami prawa, czy narusza interesy powoda i zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną.

Zgodnie z treścią art. 25 ust. 1 i 1a ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku (t. jedn. Dz.U. 2000 Nr 80 poz. 903) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów.

Sąd nie dostrzegł żadnych podstaw do uchylenia uchwały z racji niezgodności uchwały z przepisami prawa, naruszenia zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub naruszenia interesów właścicieli.

Na treść przedmiotowej uchwały nr (...) z dnia 27 lutego 2015 r. dotyczącej wyboru Zarządu Wspólnoty składa się w § 1 wybór Zarządu Wspólnoty w składzie (...) oraz w § 2 data wejścia w życie podjętej uchwały. Uchwała stanowiła również, że na wniosek właścicieli posiadających łącznie powyżej 1/5 udziałów w nieruchomości wspólnej, głosowanie nad uchwałą odbywać się będzie według zasady jeden właściciel jeden głos.

Uchwała została przyjęta na zebraniu właścicieli lokali, w głosowaniu wzięli udział wszyscy uprawnieni, którzy jednogłośnie zdecydowali także o wyborze Zarządu Wspólnoty. Jako pełnomocnik powoda - Miasta S. w głosowaniu wzięła udział A. D..

W ocenie Sądu uchwała podjęta przez właścicieli nieruchomości przy ul. (...) w S. nie była ani niezgodna z przepisami prawa ani też nie naruszała zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub interesów właścicieli.

Powód podnosił, że I. J. jako członek zarządu podejmowała niekorzystne dla niego, jak i innych właścicieli nieruchomości czynności. Zdaniem Sądu nie stanowi to o wadliwości samej uchwały, ale ewentualnym błędnym wyborze osoby, która zdaniem powoda nie ma odpowiednich predyspozycji do kierowania, zarządzania wspólnotą. Zatem stanowiłoby jedynie o tym, że uprawnieni do głosowania nad Uchwałą Nr (...) dokonali błędnego wyboru na członka zarządu I. J.. W konsekwencji natomiast sama uchwała nie była wadliwa.

Wskazać należy również, że w dacie jej podjęcia głosujący nad uchwałą wiedzieli o toczących się postępowaniach sądowych z udziałem członków rodziny kandydatki do pełnienia funkcji członka zarządu gdyż Wspólnota Mieszkaniowa wystąpiła z pozwami o zapłatę przeciwko A. J. i M. J. (2) już w maju 2014 roku czyli przed powołaniem na stanowisko członka zarządu wspólnoty I. J.. Na uwagę także zasługuje fakt, iż bezpośrednio po rezygnacji z funkcji członka zarządu przez A. M. ponownie właściciele nieruchomości przy ul. (...) w S. już w dniu 1.04.2015r. wybrali Zarząd Wspólnoty w składzie jednoosobowym w ponownie w osobie I. J.. Podczas głosowania był obecny pełnomocnik Miasta S. Z. G., który składając zeznania przed Sądem stwierdził, że „w zarządzie mogą być tylko osoby fizyczne i nikt inny nie chciał być w zarządzie, dlatego Miasto zgodziło się na bycie zarządem przez panią J.”. Nadto zeznał, że po czasie stwierdził, że wybór pani J. na członka zarządu był złą decyzją.

Zatem powód po około miesiącu od poparcia zaskarżonej uchwały, ponownie poparł uchwałę, w której do zarządu wybrano I. J.. Postępowanie w przedmiocie uchylenia owej uchwały z dnia 1 kwietnia 2015 roku zostało umorzone.

Sąd w niniejszym postępowaniu nie badał czy zarzuty Miasta S. kierowane pod adresem I. J. odnośnie jej decyzji podejmowanych jako w imieniu pozwanej Wspólnoty były trafne, zasadne, ekonomicznie uzasadnione, odpowiadały zasadom prawidłowego zarządu, naruszały prawa powoda jako „największego udziałowca” wspólnoty, czy nosiły znamiona faworyzowania członków jej rodziny, a ustalał jedynie czy treść przedmiotowej uchwały nie skutkuje zawiera przesłanki z art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali skutkujące jej uchyleniem.

Zdaniem Sądu okoliczność taka nie zaistniała. I. J. została wybrana na stanowisko zgodnie z przepisami prawa i mogła być w każdej chwili odwołana z piastowanego przez nią stanowiska poprzez podjęcie nowej uchwały przez członków Wspólnoty Mieszkaniowej. Mimo to – na co wskazano wyżej - kolejną uchwałą ponownie powołano na stanowisko, tym razem jednoosobowe, I. J.. Do dnia dzisiejszego właściciele nieruchomości przy ul. (...) w S. nie podjęli uchwały odnośnie powołania na to stanowisko innej osoby.

Niezgodność z prawem zaskarżonej uchwały wspólnoty polegać może zarówno na kolizji treści samej uchwały z przepisami prawa, jak i na naruszeniu przepisów postępowania określających tryb podejmowania uchwał we wspólnocie mieszkaniowej.

W powództwie właściciel lokalu może zatem zgłosić zarzuty merytorycznej lub formalnej sprzeczności zaskarżonej uchwały z przepisami prawa. Przy czym w doktrynie przyjmuje się, że zarzuty formalne mogą stanowić podstawę uchylenia uchwały tylko wtedy, gdy wadliwość postępowania miała lub mogła mieć wpływ na treść uchwały. Podobnie należy rozumieć niezgodność zaskarżonej uchwały wspólnoty z umową właścicieli lokali. Chodzi o umowy określające umowne reguły zarządu daną nieruchomością wspólną.

Ustawodawca w art. 25 ust. 1 ustawy odniósł naruszenie prawa do uchwały, a nie do postępowania następującego po jej podjęciu, a w szczególności postępowania osoby wybranej do pełnienia funkcji zarządu wspólnoty.

Podstawę powództwa może stanowić także zarzut naruszenia przez zaskarżaną uchwałę zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób naruszenie interesów właściciela lokalu. W takim przypadku sąd będzie weryfikował zasadność powództwa oceniając celowość, gospodarność i rzetelność decyzji wspólnoty wyrażonej w zaskarżanej uchwale, a nie postępowania osób uchwałą wybranych do pełnienia funkcji zarządu wspólnoty. Głównym celem funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych jest wspólne utrzymanie nieruchomości w należytym stanie i głównie pod tym kątem winna być analizowana zgodność uchwały z zasadami prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, ale co wymaga ponownego podkreślenia samej uchwały, a nie postępowania osób uchwałą wybranych do pełnienia funkcji zarządu wspólnoty

Sprawa o uchylenie uchwały właścicieli lokali wspólnoty mieszkaniowej jest bowiem rozpatrywana z uwzględnieniem stanu faktycznego istniejącego w dniu jej podjęcia, a nie okoliczności zaistniałych później.

W tych okolicznościach nie sposób uznać, że zaskarżona uchwała jest sprzeczna z prawem czy też jest niezgodna z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy.

W tym miejscu wskazać należy, iż z zasady kontradyktoryjności procesu wynika, iż to strony obarczone zostały odpowiedzialnością za wynik procesu. Przy rozpoznawaniu sprawy rzeczą Sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Rola sądu nie polega bowiem na wykonywaniu przezeń obowiązków procesowych ciążących na stronach. Strona prowadzi więc proces na własne ryzyko dowodowe (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 17.12.1996r., sygn. (...); opubl. OSNC (...); wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9.09.1998r., sygn.(...); opubl. OSNAP (...); wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25.03.1998r., sygn. (...); opubl. OSNC (...)).

Natomiast działanie z urzędu i przeprowadzenie dowodu nie wskazanego przez stronę jest dopuszczalne tylko w wyjątkowych sytuacjach procesowych i musi wypływać z opartego na zobiektywizowanej ocenie przekonania o konieczności jego przeprowadzenia, np. w wypadku ujawnionej przez stronę bezradności czy w razie istnienia trudnych do przezwyciężenia przez strony przeszkód, gdy zebrany w sprawie materiał dowodowy nie był wystarczający dla rozstrzygnięcia sprawy (wyrok Sądu Najwyższego z 5.11.1997r.; (...); opubl. OSNC (...); wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24.10.1996r.; sygn.(...); opubl. OSNC (...)). Takie okoliczności w sprawie nie miały miejsca. Obie strony procesowe reprezentowane były ponadto przez fachowych pełnomocników procesowych.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 25 ust. 1 cytowanej ustawy o własności lokali oddalił powództwo.

Przepis art. 108 § 1 k.p.c. nakazuje Sądowi rozstrzygać o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji.

Treść art. 98 § 1 k.p.c. reguluje kwestię kosztów procesu. Wynikają z tego przepisu dwie zasady: zasada odpowiedzialności za wynik procesu oraz zasada kosztów celowych. Strona przegrywająca jest bowiem obowiązana zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

W niniejszej sprawie strona wygrywająca – pozwana - była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika procesowego – radcę prawnego, który wniósł o zasądzenie kosztów procesu.

Należało zasądzić od powoda na rzecz pozwanej zwrot kosztów procesu w łącznej kwocie 197 zł. Na kwotę tę składała się wynagrodzenie zawodowego pełnomocnika w kwocie 180 zł ustalone w oparciu o §10 ust. 1 pkt 1 w zw. z §5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (j.t. Dz.U. 2013 poz. 490) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Na oryginale właściwy podpis