Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Beata Kopania
Protokolant:	sekr. sądowy Anna Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko K. Ś.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej K. Ś. na przecz powoda (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 307.981,80 zł (słownie: trzysta siedem tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt jeden złotych 80/100) wraz z odsetkami umownymi naliczonymi od kwoty 211.674,86 zł w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP Narodowego Banku Polskiego od dnia 01.02.2016 r. do dnia zapłaty, nie więcej jednak niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie;

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.000,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Na oryginale właściwy podpis

Sygn. akt IC 63/16

UZASADNIENIE

Powódka, (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W., wniosła przeciwko pozwanej, K. Ś. pozew z żądaniem zapłaty kwoty 211.674,86 zł. wraz z odsetkami umownymi naliczonymi od kapitału w kwocie 96.237,94 zł. naliczonymi za okres od 1 grudnia 2012r. do dnia 31 stycznia 2016r. oraz dalszymi odsetkami umownymi w wysokości zmiennej stopy procentowej obowiązującej w Banku (...) SA przewidzianych dla wierzytelności postawionej w stan natychmiastowej wymagalności, stanowiące każdorazowo czterokrotność kredytu lombardowego NBP, które na dzień sporządzenia pozwu wynoszą 10 % za okres od dnia 1 lutego 2016r. do dnia zapłaty. Zażądała również zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu kosztów.

Na uzasadnienie podała, iż pozwana w dniu 1 października 2008r. zawarła z powodowym bankiem umowę kredytu gotówkowego P. nr (...). Wskazała, że pozwana nie spłaciła zobowiązania wynikającego z powyższej umowy, przez co powstało zadłużenie stwierdzone wyciągiem z ksiąg banku nr (...) z dnia 1 lutego 2016r. W tej sytuacji, wniesienie pozwu o zapłatę zadłużenia stało się konieczne.

Pozwana, K. Ś., wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów procesu.

Przyznała, że dnia 1 października 2008r. zawarła z powodowym bankiem umowę kredytu gotówkowego P.. Jednakże podniosła, że powód nie przedstawił w pozwie dowodów potwierdzających zgłoszone roszczenie, zarówno co do zasady, jak i wysokości. Zarzuciła, że powód nie wykazał, iż skutecznie wypowiedział umowę kredytu. Nadto wskazała, że kwota dochodzona pozwem została zawyżona i to znacznie oraz, iż nie uwzględnia wszystkich dokonanych przez pozwaną wpłat na poczet spłaty w/w kredytu. Dodatkowo podniosła, że powód nie przedstawił sposobu wyliczenia kwoty dochodzonej pozwem. Postawiła też zarzut przedawnienia roszczenia. Dodatkowo podała, że z tego, co pamięta, zawierając umowę kredytu, zawarła również umowę ubezpieczenia na wypadek niemożności jego spłaty, zatem powód powinien był, zdaniem pozwanej, w pierwszej kolejności wystąpić do ubezpieczyciela o zwrot niespłaconego kredytu.

Sąd ustalił:

Dnia 1 października 2008r. pozwana zawarła z (...) Bankiem (...) SA w W. umowę o rachunek Kredyt Gotówkowy dla Bankowości Prywatnej o nr (...). W oparciu o tę umowę powód udzielił pozwanej kredytu na cele konsumpcyjne w kwocie 485.000 zł. na okres 72 miesięcy. Pozwana zobowiązała się do jego terminowej spłaty w ratach miesięcznych w wysokości i terminach ustalonych w harmonogramie spłaty.

Dowód: umowa z dnia 1 października 2008r., k. 81 – 86.

Dnia 25 lutego 2011r. pomiędzy powodem a pozwaną został zawarty aneks nr (...) do powyższej umowy, w oparciu o który został zmieniony harmonogram spłat rat kredytu. Powód zawiesił spłatę 3 rat odsetkowych, a data zapadalności raty kapitałowej została zmieniona z dnia 28 lutego 2011 na dzień 28 maja 2011r. Strony w aneksie wskazały, że zadłużenie pozwanej na moment podpisania aneksu z tytułu kredytu P. wynosi 326.356,49 zł.

Dowód: aneks nr (...) z dnia 25 lutego 2011r., k. 87 – 88.

Pozwana nie wywiązywała się z warunków zawartych w umowie kredytu, zmienionej w części aneksem nr (...). Dlatego też bank, pismem dnia 15 grudnia 2011r. wypowiedział umowę kredytu.

Dnia 19 grudnia 2012r. strony zawarły ugodę (...), której przedmiotem było określenie nowych warunków spłaty zadłużenia z tytułu umowy kredytu gotówkowego P.. Strony wówczas ustaliły, że stan zadłużenia z tytułu powyżej umowy na dzień 30 listopada 2012r. wynosi 330.516,85 zł. Ugoda została zawarta na 38 miesięcy. Pozwana była wówczas reprezentowana przez J. K., któremu udzieliła pełnomocnictwa do dokonywania wszelkich czynności związanych z obsługą zadłużenia, w tym również do zmiany warunków jego spłaty.

Pomimo zawartej ugody, pozwana nadal nie wywiązała się z przyjętych zobowiązań spłaty rat zadłużenia. Złożyła do powoda kolejny wniosek o zawarcie ugody. Strony w dniu 18 lutego 2014r. zawarły ugodę nr(...). Pozwana wówczas potwierdziła, że na dzień zawarcia ugody, stan jej zadłużenia z tytułu umowy kredytu z dnia 1 października 2008r. wynosi 315.118,29 zł., w tym kapitał w wysokości 247.674,86 zł. oraz odsetki w kwocie 67.443,43 zł.

Pozwana, pomimo zawarcie kolejnej ugody, nie realizowała obowiązków spłaty zadłużenia, przez co powód pismem z dnia 12 czerwca 2015r. wypowiedział pozwanej umowę kredytu. Wezwał wówczas pozwaną do zapłaty zadłużenia, na które złożył się kapitał w kwocie 294.826,13 zł., a także odsetki umowne i zaległy kapitał w łącznej kwocie 13.049,02 zł.

Dowód: pismo powoda z dnia 12 czerwca 2015r., k. 93, potwierdzenie odbioru, k. 94, ugoda nr (...)z dnia 19 grudnia 2012r., k. 122 -123v, ugoda nr (...) z dnia 18 lutego 2014r., k. 124 – 136.

Pozwana nie realizowała obowiązków spłaty zadłużenia zgodnie z umówionym harmonogramem.

Dowód: historia operacji na kontrakcie kredytowym, k. 137 -152.

Pismem z dnia 5 października 2015r., w związku z wypowiedzeniem umowy kredytu z dnia 1 października 2008r., powód wezwał pozwaną do zapłaty zaległości, tj. kwoty 211.674,86 zł. tytułem kapitału, kwoty 89.336,77 zł. tytułem odsetek oraz kwoty 15 zł. tytułem prowizji i opłat

Dowód: pismo powoda z dnia 5 października 2015r., k. 6, potwierdzenie nadania, k. 6

W dniu 1 lutego 2016r. pozwany sporządził wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), w którym stwierdził, że pozwana z tytułu umowy, tj. kredytu gotówkowego P. z dnia 1 października 2008r. nr (...) ma zadłużenie w kwocie 307.981,80 zł., tym z tytułu należności głównej w wysokości 211.674,86 zł., odsetek umownych za okres od dnia 1 grudnia 2012r. do dnia1 lutego 2016r. w wysokości 96.237,94 zł. oraz dalszych odsetek umownych w wysokości czterokrotności kredytu lombardowego NBP, które na dzień sporządzenia pozwu wynoszące 10 % w stosunku rocznym, a także prowizje i opłaty bankowe w kwocie 69 zł.

Dowód: wyciąg z ksiąg bankowych nr (...), k. 5.

Sąd zważył:

Powództwo jest zasadne.

Poza sporem jest, że strony łączyła umowa kredytu gotówkowego P. z dnia 1 października 2008r. Pozwana zaprzeczyła jednak, by doszło do skutecznego wypowiedzenia tej umowy oraz zarzuciła, iż powód nie wykazał wysokości dochodzonego roszczenia. Nadto podniosła zarzut przedawnienia roszczenia.

Z zarzutami pozwanej nie sposób się zgodzić.

Powód poprzez przedłożenie dokumentów w postaci umowy kredytu P. z dnia 1 października 2008r., ugody z dnia 19 grudnia 2012r. oraz ugody z dnia 18 lutego 2014r., a także pisma z dnia 12 czerwca 2015r. wykazał w sposób nie budzący wątpliwości, że pozwana nie realizowała obowiązków spłaty zadłużenia w umówionych terminach i w umówionej wysokości. Potwierdzenie tej okoliczności znajduje się również w historii operacji na kontrakcie kredytowym (k. 137 -152).

Zaistniała zatem przesłanka do wypowiedzenia umowy kredytu z dnia 1 października 2008r.

Zatem nieuzasadnione są twierdzenia pozwanej, jakoby powódka nie wykazała zasadności dochodzonego roszczenia.

Stwierdzić należy, że umowa kredytu została wypowiedziana pismem z dnia 15 grudnia 2011r. Wprawdzie powód nie przedłożył powyższego pisma, to jednak dalsze zachowanie stron, w tym zawarcie dwóch ugód regulujących zasady spłaty zadłużenia z umowy z dnia 1 października 2008r., przemawia za tym, by uznać, że rzeczywiście doszło do rozwiązania umowy z dnia 1 października 2008r. właśnie wskutek wypowiedzenia z dnia 15 grudnia 2011r.

Niemniej tego, roszczenie mające swe źródło w umowie z dnia 1 października 2008r. nie przedawniło się, albowiem dnia 19 grudnia 2012r. strony zawarły ugodę dotyczącą spłaty zadłużenia pozwanej. Nastąpiło uznanie roszczenia przez pozwaną. Termin przedawnienia roszczenia powódki zaczął biec na nowo od dnia 19 grudnia 2012r. Termin ten został przerwany ponownie wskutek zawarcia ugody z dnia 18 lutego 2014r., w której pozwana uznała roszczenie powoda z tytułu umowy kredytu z dnia 1 października 2008r. Zatem termin do dochodzenia roszczenia powoda zaczął biec na nowo od dnia 19 lutego 2014r.

Mając na uwadze, iż pozew w tej sprawie został wniesiony 4 lutego 2016r. to roszczenie objęte pozwem nie jest przedawnione.

Złożone do akt dokumenty przemawiają również za tym, by uznać, że powódka wykazała wysokość dochodzonej kwoty.

Przedstawiła bowiem do akt dokumenty, w tym harmonogramy spłat oraz historie spłat. Pozwana otrzymała odpisy tych dokumentów, a sąd zakreślił jej termin do ustosunkowania się do ich treści oraz do złożenia wniosków dowodowych, zarzutów i twierdzeń dokumentów, w terminie 14 dni, pod rygorem pominięcia ich w toku dalszego postępowania.

Pozwana nie ustosunkowała się do treści tych dokumentów, nie złożyła żadnych wniosków dowodowych, twierdzeń i zarzutów.

W tej sytuacji sąd uznał, że pozwana nie kwestionuje autentyczności i rzetelności dokumentów przedstawionych przez powódkę. Na podstawie tychże dokumentów sąd ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie i przyjął, że brak jest podstaw do kwestionowania wysokości zadłużenia wskazanego przez powódkę. To na stronie pozwanej spoczywał bowiem ciężar ustosunkowania się do złożonych dokumentów i podniesienia konkretnych zarzutów. Takie zarzuty nie zostały przez pozwaną złożone. Za taki zarzut nie może być bowiem potraktowane twierdzenie, iż kwota dochodzona pozwem „została przez powoda zawyżona i to znacznie”. Dodatkowo stwierdzić należy, iż w ugodzie z dnia 18 lutego 2014r. strony zgodnie wskazały, że zadłużenie pozwanej z tytułu roszczeń mających źródłowo w umowie z dnia 1 października 2008. wynosi 315.118,29 zł., w tym kapitał w wysokości 247.674,86 zł. oraz odsetki w kwocie 67.443,43 zł. Zatem roszczenie zgłoszone w pozwie nie odbiega znacznie od powyższych kwot.

Co do zawarcia umowy ubezpieczenia, powód zaprzeczył, by taka umowa była zawarta.

W konsekwencji powyższych rozważań, sąd, na podstawie art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe, uznał roszczenie powoda za zasadne i orzekł jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

O odsetkach umownych orzeczono na podstawie art. 359 k.c.

O kosztach procesu rozstrzygnięto na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty te złożyła się opłata od pozwu.

Na oryginale właściwy podpis