I C 453/23 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Sopocie z 2023-11-03

Sygn. akt I C 453/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 listopada 2023 r.

Sąd Rejonowy w Sopocie, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Olszewska – Kowalska

Protokolant: sek.sąd. Magdalena Trąbicka-Patron

po rozpoznaniu w dniu 03 listopada 2023 roku w Sopocie,

na rozprawie

sprawy

z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G.

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 2.651,88 zł (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt jeden złotych osiemdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 06 czerwca 2023 roku do dnia zapłaty

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo

III.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę (...) (jeden tysiąc sto siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygnatura akt I C 453/23

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. wniosła pozew przeciwko Towarzystwu (...) S.A.
w W., żądając od pozwanej zapłaty kwoty 2.651,90 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 06.06.2023 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że dochodzone roszczenie dotyczy szkody z dnia 22.02.2023 r. likwidowanej z dobrowolnego ubezpieczenia autocasco (AC). Podstawę prawną dochodzonych roszczeń stanowi przepis art. 805 Kodeksu cywilnego wraz z umową ubezpieczenia. Wysokość szkody (i dochodzonego roszczenia) jest określona głównie w oparciu o postanowienia umowy ubezpieczenia oraz przepisy Kodeksu cywilnego (art. 805 i nast. kc). Warsztat zgodnie z treścią zlecenia naprawy zawartego z poszkodowanym sporządził kalkulację naprawy i przed przystąpieniem do naprawy przedłożył ją zakładowi ubezpieczeń celem uzgodnienia kosztów naprawy stosownie do wymogów sformułowanych w OWU AC. Następnie zaś warsztat dokonał naprawy według pierwotnej kalkulacji bez uwzględnienia potrąceń dokonanych przez powoda i wystawił faktury na kwotę 8.658,41 zł oraz 3.544,96 zł, tj. z uwzględnieniem VAT (tj 12.203,37 zł). Pozwany przyznał odszkodowanie w wysokości 9551,47 zł. Poszkodowana zawarła umowę przelewu wierzytelności ze (...) sp. z o. o., która zawarła umowę o powierniczy przelew wierzytelności z powódką. Sporna między stronami jest: wysokość stawki za roboczogodzinę prac blacharsko-mechanicznych i lakierniczych. z uwzględnieniem której wyliczone zostały koszty przeprowadzonej naprawy pojazdu. Sporna różnica to: 2.156,02 netto. (pozew k. 4-7)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego w Sopocie nakazał pozwanej zapłatę na rzecz powódki kwoty dochodzonej pozwem. (nakaz zapłaty k.21)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości, wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na rzecz pozwanej kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazano, że spór w niniejszej sprawie sprowadza się do zasadnych stawek za prace blacharsko – lakiernicze. Strona powodowa przyjmuje jako zasadne stawki 300/300 zł, a pozwany w toku postępowania likwidacyjnego uznał, że zasadne stawki to 190/190 zł. W przekonaniu pozwanego stawki wskazywane przez powódkę są znacząco zawyżone i odbiegają od stawek rynkowych. (sprzeciw – k. 24)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 9 lutego 2022 r. ubezpieczony K. B. zawarła
z (...) S.A umowę ubezpieczenia, w tym dobrowolnego ubezpieczenia autocasco samochodu marki N. (...) o nr rej. (...) na okres ubezpieczenia od dnia 2 marca 2022 r. do dnia 1 marca 2023 r. Umowa została potwierdzona polisą nr (...) z zakresem ubezpieczenia Autocasco Standard zgodnie
z OWU AUTOCASCO STANDARD ( (...)).

W polisie zastrzeżono brak procentowego pomniejszenia wartości części przy ustalaniu odszkodowania AC.

(dowód: akta szkody k. 51-96, polisa – zał. płyta CD k. 25, k. 82-83, dowód rejestracyjny –k. 61-62)

Zgodnie z w/w OWU:

Szkoda częściowa

§15

1. W przypadku szkody częściowej, tj. w razie uszkodzenia pojazdu w stopniu nie kwalifikującym szkody jako szkody całkowitej, WARTA ustala wysokość odszkodowania, które obejmuje koszty naprawy pojazdu mające związek przyczynowy ze zdarzeniem objętym ochroną ubezpieczeniową.

2. Wysokość odszkodowania wyliczana jest przez WARTĘ w oparciu o wycenę kosztów naprawy pojazdu.

3. Wycena kosztów naprawy sporządzona przez WARTĘ lub na jej zlecenie według cen brutto (z VAT) wykonywana jest na podstawie indywidualnej oceny uszkodzeń pojazdu związanych z przedmiotowym zdarzeniem, z wykorzystaniem do tego celu informacji na temat realnych kosztów naprawy uzyskanych poprzez analizę aktualnej sytuacji rynkowej, której podstawą jest:

1) koszt robocizny ustalony w oparciu o:

a) naprawcze normy czasowe określone przez producenta pojazdu i ujęte w systemie A., E. lub DAT,

b) stawkę za 1 roboczogodzinę ustaloną przez WARTĘ na podstawie stawek stosowanych przez warsztaty poza (...) z terenu województwa względem którego dokonano taryfikacji składki,

(...)

4. W razie udokumentowania fakturami VAT poniesionych kosztów naprawy wyższych niż przyjęte w sporządzonej przez WARTĘ wycenie, z uwzględnieniem zastrzeżeń o których mowa w ust. 3, WARTA uzupełni kwotę odszkodowania do poziomu wynikającego z ww. faktur, nie więcej jednak niż:

1) do poziomu cen części podanych w aktualnych polskich wydaniach systemu A., E. lub DAT, opartych na danych producenta/importera pojazdu, nie więcej niż średnie ceny zalecane przez producenta pojazdu lub oficjalnych importerów do stosowania przez ich sieci serwisowe, bez uwzględniania współczynnika korygującego, o którym mowa w ust. 3 pkt 2a),

2) do poziomu kosztów robocizny ustalonych na podstawie stawki za 1 roboczogodzinę ustalonej w oparciu o średnie stawki stosowane przez warsztaty poza (...) z terenu województwa, względem którego dokonano taryfikacji składki, gdy w umowie nie zostało zniesione procentowe pomniejszenie wartości części,

3) do poziomu kosztów robocizny ustalonych na podstawie stawki za 1 roboczogodzinę ustalonej w oparciu o średnie stawki stosowane przez autoryzowane stacje obsługi ( (...)) z terenu województwa, względem którego dokonano taryfikacji składki, gdy w umowie zostało zniesione procentowe pomniejszenie wartości części. W przypadku braku możliwości ustalenia stawki średniej dopuszcza się przyjęcie stawki za 1 roboczogodzinę stosowanej indywidualnie przez wykonawcę naprawy o ile nie przekracza ona 120% stawki za roboczogodzinę – stosowanej przez dany warsztat w naprawach gwarancyjnych, pod warunkiem:

4) stwierdzenia przez WARTĘ zgodności dokonanej naprawy z zakresem uszkodzeń uznanych przez WARTĘ,

5) przedstawienia naprawionego pojazdu na żądanie WARTY w celu dokonania oględzin przez WARTĘ.

(dowód: OWU k. 95-96)

W dniu 22 lutego 2023 r. doszło do kolizji drogowej pojazdu N. (...) o nr rej. (...). K. B. zgłosiła szkodę w pozwanym zakładzie ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia AC.

Pozwany zakład ubezpieczeń zarejestrował szkodę nadając jej numer sprawy: (...)-01.

W dniu 24 lutego 2023 r. K. B. zawarła z warsztatem: (...) sp. z o. o. zlecenie naprawy, w którym ustalono przedmiot naprawy, jej zakres, oraz (z uwagi na brak możliwości określenia kwoty za naprawę w dniu zawarcia zlecenia) metodę sporządzenia kalkulacji kosztów naprawy, według której określona zostanie kwota końcowa za wykonanie usługi.

W tym samym dniu 24 lutego 2023 r. K. B. zawarła
z tytułu odszkodowania z polisy AC poszkodowanej nr szkody (...)-01 umowę przelewu wierzytelności ze (...) sp. z o. o., która z kolei dnia 22 maja 2023 r. zawarła umowę o powierniczy przelew wierzytelności z (...) sp. z o. o. z/s w G..

K. B. zakupiła samochód w (...) sp. z o. o. i tam stale od 6 lat serwisowała pojazd.

Warsztat zgodnie z treścią zlecenia naprawy sporządził kalkulację naprawy nr 125/02/23 z dnia 20 kwietnia 2023 r. i przed przystąpieniem do naprawy przedłożył ją pozwanemu zakładowi ubezpieczeń. Pozwany zakład ubezpieczeń zweryfikował przedłożoną mu przez warsztat kalkulację naprawy, stawkę za prace blacharsko - lakiernicze z 300 zł/rbg do 190 zł/rbg . Warsztat, wykonując naprawę, nie uwzględnił zastosowanych przez pozwany zakład ubezpieczeń potrąceń. W oparciu o powyższą kalkulację naprawy za wykonaną usługę warsztat wystawił dwie faktury: fakturę nr (...) z dnia 22 maja 2023 r. na kwotę 8.658,41 zł. z uwzględnieniem stawki VAT obowiązującej w dacie wystawienia FV oraz fakturę nr (...) z dnia 8 marca 2023 r. na kwotę 3544,96 zł.
z uwzględnieniem stawki VAT obowiązującej w dacie wystawienia FV.

W dniu 3 marca 2023 r. pozwany zakład ubezpieczeń przyznał odszkodowanie za szkodę w wysokości 3.544,96 zł. W dniu 29 maja 2023 r. pozwany przyznał dopłatę do odszkodowania w kwocie 6.006,51 zł, tj w sumie 9551,47 zł

Strona powodowa pismem z dnia 6 czerwca 2023 r. wezwała pozwany zakład ubezpieczeń do zapłaty brakującej części odszkodowania.

(dowód: pełnomocnictwo k. 52, umowa zlecenia naprawy k. 53, umowa przelewu wierzytelności k. 54, zlecenie do powierniczej umowy k. 55, umowa o powierniczy przelew wierzytelności k. 56, pełnomocnictwa k. 57-60, faktura (...) k. 64, -65, faktura (...) k. 66, kalkulacja naprawy k. 67-72, wezwanie do zapłaty odszkodowania k. 73, weryfikacja kalkulacji naprawy k. 76-79 dokumenty na płycie CD k. 11, 25, zeznania świadka K. B. k. 100-101, płyta CD z nagraniem przebiegu rozprawy)

Kwota 300 zł za rbg prac blacharsko-lakierniczych stanowi średnią rynkową stawkę stosowaną przez autoryzowane stacje obsługi ( (...)) z terenu województwa (...).

(dowód: informacja o stawkach rynkowych za 1rbg prac blacharsko-lakierniczych k. 84-94)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów złożonych przez obie strony postępowania. Oceniając zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, Sąd uznał za wiarygodne dokumenty złożone do akt sprawy, w tym zawarte
w aktach szkody.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka K. B., były one spójne, konkretne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd oddalił na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 2 i 5 KPC wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego uznając, iż ustalenie średniej stawki za roboczogodzinę w tej sprawie nie wymaga wiedzy specjalnej, a powołanie biegłego przyczyniłoby się wyłącznie do przedłużenia postepowania i zwiększenia jego kosztów.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Niesporne w sprawie było wystąpienie szkody w pojeździe N. (...) o nr rej. (...) oraz wynikająca z umowy ubezpieczenia AC odpowiedzialność pozwanej za zlikwidowania w/w szkody.

Spór dotyczył wyłącznie uzasadnionej wysokości stawek za prace blacharsko-lakiernicze. Strona powodowa wskazała stawkę 300 zł za roboczogodzinę, strona pozwana wyceniła roboczogodzinę na 190 zł.

Spór należało rozstrzygnąć kierując się zasadą ciężaru dowodu.

W ocenie Sądu strona powodowa wykazała wysokość średniej stawki za roboczogodzinę dla województwa (...) na poziomie 300 zł/rbg.

Wskazać należy, że strona powodowa dochodzone pozwem roszczenie wywodziła z umowy ubezpieczenia autocasco, której integralną część stanowiły ogólne warunki ubezpieczenia.

Zgodnie z treścią art. 805 § 1 KC przez zawarcie takiej umowy ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Dodatkowe postanowienia, precyzujące treść łączącego stronę stosunku prawnego, mogą być zawarte w ogólnych warunkach ubezpieczenia. Jedynym ograniczeniem jest to, że postanowienia te nie mogą być sprzeczne z postanowieniami tytułu XXVII księgi trzeciej Kodeksu cywilnego (art. 805-834), które mają charakter iuris cogentis. O ile zatem bezwzględnie obowiązujące przepisy nie regulują określonych praw i obowiązków, strony mają, w granicach wynikających z art. 353 1 KC, swobodę ułożenia łączącego je stosunku prawnego. Strony umowy ubezpieczenia mogą zatem wprowadzić do treści stosunku umownego środki prawne służące ochronie uprawnionego interesu ubezpieczyciela, w tym między innymi regulacje dotyczące sposobu ustalania wysokości szkody oraz wypłaty odszkodowania.

Przenosząc powyższe ogólne rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż ogólne warunki ubezpieczenia stanowiące integralną część łączącej poszkodowaną i pozwanego umowy ubezpieczenia autocasco. Sąd wziął pod uwagę treść ogólnych warunków ubezpieczenia, konkretnie rozdziału „Szkoda częściowa” § 15 pkt 3 ppkt 1, z którego wynika, że wycena kosztów naprawy sporządzona przez WARTĘ lub na jej zlecenie według cen brutto (z VAT) wykonywana jest na podstawie indywidualnej oceny uszkodzeń pojazdu związanych z przedmiotowym zdarzeniem,
z wykorzystaniem do tego celu informacji na temat realnych kosztów naprawy uzyskanych poprzez analizę aktualnej sytuacji rynkowej, której podstawą jest koszt robocizny ustalony w oparciu o:

a) naprawcze normy czasowe określone przez producenta pojazdu i ujęte w systemie A., E. lub DAT,

b) stawkę za 1 roboczogodzinę ustaloną przez WARTĘ na podstawie stawek stosowanych przez warsztaty poza (...) z terenu województwa względem którego dokonano taryfikacji składki.

Natomiast, jak wskazano w pkt. 4, w razie udokumentowania fakturami VAT poniesionych kosztów naprawy wyższych niż przyjęte w sporządzonej przez WARTĘ wycenie, z uwzględnieniem zastrzeżeń o których mowa w ust. 3, WARTA uzupełni kwotę odszkodowania do poziomu wynikającego z ww. faktur, nie więcej jednak niż do poziomu kosztów robocizny ustalonych na podstawie stawki za 1 roboczogodzinę ustalonej w oparciu o średnie stawki stosowane przez autoryzowane stacje obsługi ( (...)) z terenu województwa, względem którego dokonano taryfikacji składki, gdy w umowie zostało zniesione procentowe pomniejszenie wartości części. W przypadku braku możliwości ustalenia stawki średniej dopuszcza się przyjęcie stawki za 1 roboczogodzinę stosowanej indywidualnie przez wykonawcę naprawy o ile nie przekracza ona 120% stawki za roboczogodzinę – stosowanej przez dany warsztat w naprawach gwarancyjnych, pod warunkiem: stwierdzenia przez WARTĘ zgodności dokonanej naprawy z zakresem uszkodzeń uznanych przez WARTĘ oraz przedstawienia naprawionego pojazdu na żądanie WARTY w celu dokonania oględzin przez WARTĘ.

Z treści polisy wynika wprost, że przy polisie zastrzeżono brak procentowego pomniejszenia wartości części przy ustaleniu odszkodowania AC. Zatem jest to wariant, przy którym koszty za roboczogodzinę ustala się przy uwzględnieniu stawek (...). Strona powodowa udokumentowała fakturami koszty naprawy oraz przedłożyła dokument zawierający zestawienie stawek za roboczogodzinę napraw blacharsko-lakierniczych pochodzących od 10 różnych serwisów (...) znajdujących się na terenie województwa (...) obsługujących różne marki samochodów. Zestawienie to pozwoliło na wyliczenie średniej stawki za roboczogodzinę dla usług blacharsko-lakierniczych, która wyniosła 300 zł. Sąd uznał, że na podstawie cen z 10 serwisów możliwe jest określenie średniej stawki. Strona pozwana nie zakwestionowała stosowania takich stawek na rynku. W związku z tym, w ocenie Sądu powództwo należało uwzględnić w całości (co odpowiada różnicy wskazanej w zweryfikowanej kalkulacji k. 76 akt sprawy 9551,47 – 12.203,35 zł = 2651,88 zł)

Odnośnie żądania przez powoda zasądzenia na jego rzecz odsetek należy wskazać, iż stosownie do treści art. 481 §§ 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Żądanie w zakresie odsetek od kwoty 2651,88 zł Sąd uwzględnił w całości.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z 100 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sporu. Zgodnie z art. 100 k.p.c. Sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania. Sąd uwzględnił żądanie pozwu niemalże w całości, z różnicą 2 groszy w stosunku do kwoty wskazanej w pozwie, wynikającą z błędnego rachunku lub omyłki powoda. Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, iż powód wygrał proces w całości, wobec czego Sąd zasądził od pozwanego Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. kwotę 1117 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, w tym kwotę 900 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, 17 zł z tytułu kosztów pełnomocnictwa, 200 zł opłaty od pozwu.

Sygnatura akt I C 453/23

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w kontrolce uzasadnień i rep C;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego - zgodnie z wnioskiem

3.  wszyć do akt płytę CD z nagraniem przebiegu rozprawy z 03.11.2023 r.

4.  akta przedłożyć z wpływem lub za 28 dni.

S., dnia 21.11.2021

SSR Anna Olszewska-Kowalska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Konopka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Sopocie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Olszewska-Kowalska
Data wytworzenia informacji: