Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 maja 2024 roku

Sąd Rejonowy w Sopocie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Olszewska-Kowalska

Protokolant: sek.sąd. Magdalena Trąbicka-Patron

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2024 roku w Sopocie

na rozprawie

sprawy

z powództwa T. C.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza na rzecz powoda T. C. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę: 5438,09 zł (pięć tysięcy czterysta trzydzieści osiem złotych dziewięć groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie:

a)  od kwoty 476,30 zł (czterysta siedemdziesiąt sześć złotych trzydzieści groszy) od dnia 09.03.2023 roku do dnia zapłaty

b)  od kwoty 498,15 zł (czterysta dziewięćdziesiąt osiem złotych piętnaście groszy) od dnia 09.03.2023 roku do dnia zapłaty

c)  od kwoty 110,70 zł (sto dziesięć złotych siedemdziesiąt groszy) od dnia 09.03.2023 roku do dnia zapłaty

d)  od kwoty 830,20 zł (osiemset trzydzieści złotych dwadzieścia groszy) od dnia 02.12.2022 roku do dnia zapłaty

e)  od kwoty 232,47 zł (dwieście trzydzieści dwa złote czterdzieści siedem groszy) od dnia 02.12.2022 roku do dnia zapłaty

f)  od kwoty 692,00 zł (sześćset dziewięćdziesiąt dwa złote) od dnia 03.05.2023 roku do dnia zapłaty

g)  od kwoty 41,82 zł (czterdzieści jeden złotych osiemdziesiąt dwa grosze) od dnia 03.05.2023 roku do dnia zapłaty

h)  od kwoty 938,70 zł (dziewięćset trzydzieści osiem złotych siedemdziesiąt groszy) od dnia 14.01.2021 roku do dnia zapłaty

i)  od kwoty 184,50 zł (sto osiemdziesiąt cztery złote pięćdziesiąt groszy) od dnia 14.12.2020 roku do dnia zapłaty

j)  od kwoty 365,00 zł (trzysta sześćdziesiąt pięć złotych) od dnia 14.01.2021 roku do dnia zapłaty

k)  od kwoty 1068,25 zł (jeden tysiąc sześćdziesiąt osiem złotych dwadzieścia pięć groszy) od dnia 14.04.2020 roku do dnia zapłaty

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

III.  zasądza na rzecz powoda T. C. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę (...) (dwa tysiące dwieście siedemnaście) złotych wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty - tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygnatura akt I C 430/23

UZASADNIENIE

Powód T. C. wniósł do Sądu Rejonowego w Sopocie pozew, w którym zażądał zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty łącznej 5438,09 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od:

a)  kwoty 476,30 zł od dnia 09 marca 2023 r. do dnia zapłaty,

b)  kwoty 498,15 zł od dnia 09 marca 2023 r. do dnia zapłaty,

c)  kwoty 110,70 zł od dnia 09 marca 2023 r. do dnia zapłaty,

d)  kwoty 830,20 zł od dnia 29 listopada 2022 r. do dnia zapłaty,

e)  kwoty 232,47 zł od dnia 14 listopada 2022 r. do dnia zapłaty,

f)  kwoty 692,00 zł od dnia 21 kwietnia 2023 r. do dnia zapłaty,

g)  kwoty 41,82 zł od dnia 07 kwietnia 2023 r. do dnia zapłaty,

h)  kwoty 938,70 zł od dnia 14 stycznia 2021 r. do dnia zapłaty,

i)  kwoty 184,50 zł od dnia 20 listopada 2020 r. do dnia zapłaty,

j)  kwoty 365,00 zł od dnia 14 stycznia 2021 r. do dnia zapłaty,

k)  kwoty 1058,25 zł od dnia 14 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty,

oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że powód prowadzi działalność gospodarczą polegającą na holowaniu, parkowaniu uszkodzonych pojazdów po kolizjach komunikacyjnych oraz świadczy usługi najmu pojazdów zastępczych. W ramach prowadzonej działalności powód świadczył usługi na rzecz:

1.  S. B. z tytułu najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą powstałą w dniu 05 stycznia 2023 r. i utratą możliwości korzystania z pojazdu marki S. nr rej. (...), holowania uszkodzonego pojazdu jak i parkowania uszkodzonego pojazdu. Powód wystawił fakturę VAT na rzecz poszkodowanego na kwotę łączną 4 046,70 zł (1488,30 zł najem pojazdu, 2152,50 zł holowanie, 405,90 zł parkowanie), natomiast pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie łącznej 2 961,55 zł (1012,00 zł najem pojazdu, 1654,35 zł holowanie pojazdu, 295, 20 zł parkowanie). Dochodzona w niniejszym postępowaniu kwota stanowi różnicę między wypłaconym i należnym odszkodowaniem i wynosi 476,30 zł (najem), 498,15 zł (holowanie) i 110,70 zł (pakowanie),

2.  J. M. z tytułu najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą powstałą w dniu 31 października 2022 r. i utratą możliwości korzystania z pojazdu marki V. nr rej. (...) i holowania uszkodzonego pojazdu. Powód wystawił fakturę VAT na rzecz poszkodowanego na kwotę łączną 2 950,77 zł (2066,40 zł najem pojazdu, 884,37 zł holowanie), natomiast pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie łącznej 1 888,10 zł (1236,20 zł najem pojazdu, 651,90 zł holowanie pojazdu). Dochodzona w niniejszym postępowaniu kwota stanowi różnicę między wypłaconym i należnym odszkodowaniem i wynosi 830,20 zł (najem) i 232,47 zł (holowanie),

3.  S. D. z tytułu najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą powstałą w dniu 01 kwietnia 2023 r. i utratą możliwości korzystania z pojazdu marki A. nr rej. (...) i holowania uszkodzonego pojazdu. Powód wystawił fakturę VAT na rzecz poszkodowanego na kwotę łączną 2 637,12 zł (1722,00 zł najem pojazdu, 915,12 zł holowanie), natomiast pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie łącznej 1 903,30 zł (1030,00 zł najem pojazdu, 873,30 zł holowanie pojazdu). Dochodzona w niniejszym postępowaniu kwota stanowi różnicę między wypłaconym i należnym odszkodowaniem i wynosi 692,00 zł (najem) i 41,82 zł (holowanie),

4.  A. G. z tytułu najmu pojazdu zastępczego w związku ze szkodą powstałą w dniu 12 listopada 2020 r. i utratą możliwości korzystania z pojazdu marki A. nr rej. (...), holowania uszkodzonego pojazdu jak i parkowania uszkodzonego pojazdu. Powód wystawił fakturę VAT na rzecz poszkodowanego na kwotę łączną 3 618,66 zł (2078,70 zł najem pojazdu, 924,96 zł holowanie, 615 zł parkowanie), natomiast pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie łącznej 2 130,46 zł (1140,00 zł najem pojazdu, 740,46 zł holowanie pojazdu, 250 zł parkowanie). Dochodzona w niniejszym postępowaniu kwota stanowi różnicę między wypłaconym i należnym odszkodowaniem i wynosi 938,70 zł (najem), 184,50 zł (holowanie) i 365,00 zł (pakowanie),

5.  R. K. (1) z tytułu parkowania pojazdu w związku ze szkodą powstałą w dniu 11 grudnia 2020 r. w pojeździe osobowym marki B. nr rej. (...). Powód wystawił fakturę VAT na rzecz poszkodowanego na kwotę 1568,25 zł tytułem parkowania, natomiast pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 500 zł. Dochodzona w niniejszym postępowaniu kwota stanowi różnicę między wypłaconym i należnym odszkodowaniem i wynosi 1068,25 zł. (pozew – k. 4-9)

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 21 czerwca 2023 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego w Sopocie uwzględnił żądanie pozwu w całości. (nakaz zapłaty – k. 55)

Pozwany - (...) S.A. w S. - zaskarżył powyższy nakaz zapłaty w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany wskazał, iż w zakresie szkody powstałej w pojeździe poszkodowanego S. B. sporna pozostaje stawka dobowa najmu, stawka przechowania pojazdu i koszty holowania. Pozwany podkreślił, że w toku postępowania likwidacyjnego zorganizował poszkodowanemu wynajęcie pojazdu zastępczego za znacznie niższe stawki, a w szczególności pozwany umożliwił wynajęcie pojazdu tej samej klasy co pojazd uszkodzony za kwotę 92 zł brutto za dobę. Informacja o możliwości najmu pojazdu została przedstawiona poszkodowanemu w dniu 05 stycznia 2023 r. Poszkodowany z propozycji najmu nie skorzystał i najmował samochód za wyższą stawkę. Stanowi to znaczne przyczynienie się do zwiększenia szkody. Pozwany zakwestionował roszczenie powoda w zakresie kosztów holowania pojazdu w kwocie wyższej niż uznana przez pozwanego w trakcie postępowania likwidacyjnego wskazując, że zweryfikował stawkę za kilometr do 5 zł netto, która jest stawką stosowaną powszechnie na rynku. Odnosząc się do roszczenia powoda w zakresie kosztów parkowania pozwany wskazał, że parkowanie pojazdu było zasadne przez 8 dni. Szkoda miała miejsce w dniu 5 stycznia 2023 r, tego też dnia pojazd został przetransportowany na parking powoda. Przyjmuje się, że przechowanie pojazdu jest uzasadnione przez okres, kiedy samochód nie może być naprawiony, oczekuje na oględziny rzeczoznawcy. W tym czasie, poszkodowany powinien zorganizować naprawę pojazdu, szukać warsztatu. Oględziny pojazdu miały miejsce w dniu 12 stycznia 2023 r., a więc 8 dni po szkodzie. Po tej dacie powinna nastąpić naprawa pojazdu i przetransportowanie go do warsztatu. Jak wynika to z faktury nastąpiło to dopiero 21 lutego 2023 r., pozwany nie może jednak ponosić negatywnych konsekwencji za zwłokę po stronie poszkodowanego.

W zakresie szkody powstałej w pojeździe poszkodowanych J. M. i S. D. pozwany wskazał, że sporna pozostaje stawka za najem pojazdu zastępczego, a także koszt holowania. Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego zorganizował poszkodowanym wynajęcie pojazdu zastępczego za znacznie niższe stawki. Informacja ta została przedstawiona w dniu zgłoszenia szkody. Poszkodowani z propozycji najmu pojazdu zastępczego nie skorzystali i wynajmowali pojazd za wyższą stawkę. Takie zachowanie prowadzi do zwiększenia szkody, a obowiązek odszkodowawczy pozwanego ulega odpowiedniemu zmniejszeniu. W zakresie holowania pozwany wskazał, że zweryfikował stawkę za kilometr do 5 zł, która jest stawką stosowaną powszechnie na rynku.

W zakresie szkody powstałej w pojeździe poszkodowanego A. G. pozwany wskazał, że sporna jest stawka za najem pojazdu zastępczego, okres najmu a także koszt holowania i przechowywania pojazdu. W odniesieniu do stawki najmu pojazdu zastępczego pozwany wskazał na tożsame argumenty jak przy szkodach dotyczących pozostałych poszkodowanych. Pozwany zaprzeczył, by najem pojazdu zastępczego od dnia 12 listopada 2020 r do 25 listopada 2020 r. pozostawał w normalnym związku przyczynowo – skutkowym ze szkodą z dnia 12 listopada 2020 r. Słuszne jest stanowisko pozwanego, który uznał okres najmu pojazdu pozwalający na zagospodarowanie pozostałości pojazdu i zakup nowego samochodu. Pozwany uznał bowiem okres od dnia zgłoszenia szkody do dnia wykonania oględzin tj. od 13.11.2020 r. do 18.11.2020 r. powiększony o 7 dni na zagospodarowanie pozostałości. Co do holowania pojazdu, pozwany wskazał, że zweryfikował stawkę za kilometr do 4 zł netto, która jest stawką stosowaną powszechnie na rynku. W kwestii przechowywania pojazdu pozwany wskazał, że okres przechowywania pojazdu był zdecydowanie dłuższy niż czas najmu pojazdu zastępczego, który trwał 13 dni. Sam powód podaje, że w dniu 20.11.2020 r. poszkodowany otrzymał odszkodowanie za szkodę w pojeździe. Wobec powyższego, nie było podstaw do dalszego przechowywania pojazdu na parkingu.

W zakresie szkody powstałej w pojeździe poszkodowanego R. K. (1) pozwany wskazał, że stawka 30,75 zł brutto stosowana przez powoda jest stawką wyższą niż ta stosowana wobec innych klientów w tym okresie. Biorąc pod uwagę czas przez jaki pojazd był przechowywany na parkingu (51 dni), a także fakt stwierdzenia szkody całkowitej w pojeździe, słuszne jest stanowisko pozwanego, który ustalił koszt przechowywania w oparciu o miesięczny abonament. (sprzeciw – k. 59-65v)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 05 stycznia 2023 r. w miejscowości G. (powiat (...)) doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki S. (...) o nr rej. (...), będący własnością poszkodowanego S. B..

Sprawca zdarzenia posiadał polisę ubezpieczeniową potwierdzającą zawarcie umowy z (...) S.A. w S. w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego.

(okoliczności bezsporne, nadto dowód: notatka z okoliczności zdarzenia – k. 11v, zeznania świadka S. B. – k. 146-148)

Bezpośrednio po kolizji pojazd poszkodowanego nie nadawał się do dalszej jazdy. Poruszanie się pojazdem po drodze zagrażało bezpieczeństwu w ruchu drogowym. Poszkodowanemu został zatrzymany dowód rejestracyjny pojazdu. Poszkodowany zdecydował się na skorzystanie z usług firmy powoda w celu zorganizowania holowania uszkodzonego pojazdu z miejsca kolizji na parking powoda przy ul. (...) we W..

Z parkingu powoda, uszkodzony pojazd został przetransportowany do warsztatu naprawczego w miejscowości G. (gmina N.), który znajduje się w odrąbie miejsca zamieszkania poszkodowanego i w którym poszkodowany serwisował dotąd swój pojazd.

Dnia 07 marca 2023 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu holowania pojazdu z parkingu powoda do warsztatu naprawczego, opiewająca na kwotę 1 559,64 zł brutto (1 268,00 zł netto + 23 % VAT). Na wskazaną kwotę składały się:

a)  Holowanie – 88 km po stawce 6 zł netto = 528 zł,

b)  Powrót do bazy – 88 km po stawce 5 zł netto = 440 zł netto,

c)  Czynności zmechanizowanego załadunku – 2 x 150 zł netto = 300 zł netto.

Dnia 07 marca 2023 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu holowania pojazdu z miejsca kolizji na parking powoda, opiewająca na kwotę 592,86 zł brutto (482,00 zł netto + 23 % VAT). Na wskazaną kwotę składały się:

d)  Dojazd – 16 km po stawce 5 zł netto = 80 zł,

e)  Holowanie – 17 km po stawce 6 zł netto = 102 zł netto,

f)  Czynności zmechanizowanego załadunku – 2 x 150 zł netto = 300 zł netto.

(dowód: zlecenie holowania – k. 14v-15, faktury VAT – 15v-16, specyfikacja czynności – k 16v-17, zeznania świadka S. B. – k. 146-148 )

W związku z uszkodzeniami powstałymi w pojeździe poszkodowanego, znaczną odległością pomiędzy miejscem kolizji a miejscem zamieszkania poszkodowanego oraz brakiem posiadania przez poszkodowanego miejsca, w którym uszkodzony pojazd mógłby być zabezpieczony, pojazd poszkodowanego do dnia 21 lutego 2023 r. (data odholowania pojazdu do warsztatu naprawczego w G.) był przechowywany na strzeżonym parkingu powoda przy ul. (...) we W..

Usługa parkowania świadczona przez powoda wynosiła 30 zł netto za dobę.

Dnia 07 marca 2023 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu przechowywania pojazdu na parkingu strzeżonym, opiewająca na kwotę 405,90 zł brutto (330 zł netto + 23 % VAT).

(dowód: protokół przyjęcia pojazdu – k. 17v, faktura VAT – k. 18)

W dniu 05 stycznia 2023 r. poszkodowany S. B. zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki V. o nr rej. (...). Pojazd zastępczy był poszkodowanemu niezbędny do wykonywania czynności życia codziennego. W tym okresie poszkodowany nie dysponował żadnym innym pojazdem osobowym. Stawka najmu pojazdu zastępczego została ustalona w kwocie 110,00 zł netto (135,30 zł brutto). Najem pojazdu zastępczego trwał od 05 stycznia 2023 r. do 03 marca 2023 r. (11 dni).

Dnia 07 marca 2023 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tego tytułu, opiewająca na kwotę 1 488,30 zł brutto, co stanowiło iloczyn czasu trwania najmu i stawki dobowej, z uwzględnieniem podatku VAT (11 dni * 110,00 zł/dobę netto + VAT).

(dowód: umowa najmu – k. 12, protokół przekazania i zdania pojazdu – k. 12v, faktura VAT – k. 13, oświadczenie poszkodowanego – k. 13v, zeznania świadka S. B. – k. 146-148)

Szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 05 stycznia 2023 r. Zgłoszenia szkody w imieniu poszkodowanego, dokonywał powód. Tego samego dnia, pozwany wystosował na adres e-mail powoda informację o możliwości zorganizowania przez pozwanego bezgotówkowego wynajmu pojazdu zastępczego ze wskazaniem segmentu pojazdu oraz stawek za dobę wynajmu określonych pojazdów. Pozwany zastrzegł także, że w przypadku wynajmu pojazdu z wypożyczalni niezależnej, pozwany będzie uprawniony do zweryfikowania stawek czynszu najmu do poziomu gwarantowanego przez ubezpieczyciela.

W dniu 12 stycznia 2023 r. odbyły się oględziny uszkodzonego pojazdu. W dniu 12 stycznia 2023 r. pozwany przesłał powodowi kalkulację naprawy uszkodzonego pojazdu.

Decyzją z dnia 12 stycznia 2023 r. pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 4088,22 zł brutto, ustalone w oparciu o kosztorys naprawy pojazdu.

Decyzją z dnia 09 marca 2023 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie łącznej 2 961,55 zł brutto (1012,00 zł koszt najmu pojazdu, 1654,35 zł koszt holowania, 295,20 zł koszt przechowywania pojazdu na parkingu). W decyzji ubezpieczeniowej pozwany poinformował o weryfikacji dobowej stawki czynszu najmu do kwoty oferowanej przez pozwanego tj. 92 zł, weryfikacji ilości dni parkowania pojazdu do 8 dni (okres od dnia rozpoczęcia usługi do dnia oględzin pojazdu) oraz o obniżeniu kosztów holowania pojazdu przy przyjęciu stawki 5,00 zł za km oraz 150,00 zł za rozładunek i załadunek pojazdu.

(dowód: decyzja – k. 14, akta szkody zapisane na płycie CD k. 85)

W dniu 05 stycznia 2023 r. poszkodowany S. B. zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której powód nabył od poszkodowanego wierzytelność w postaci prawa do odszkodowania tytułem zwrotu kosztów holowania, najmu pojazdu zastępczego, przechowania pojazdu na parkingu, przygotowania pojazdu do opisu, w związku z kolizją drogową z dnia 05 stycznia 2023 r.

Zgodnie z § 6 umowy, cedent (poszkodowany) oświadczył, że w związku ze szkodą nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT.

(dowód: umowa cesji – k. 19-20)

W dniu 31 października 2022 r. na skrzyżowaniu Ś. - C. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki V. (...) o nr rej. (...), będący własnością poszkodowanej J. M..

Sprawca zdarzenia posiadał polisę ubezpieczeniową potwierdzającą zawarcie umowy z (...) S.A. w S. w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego.

(okoliczności bezsporne, nadto dowód: notatka z okoliczności zdarzenia – k. 20v, zeznania świadka J. M. – k. 148-149)

Bezpośrednio po kolizji pojazd poszkodowanej nie nadawał się do dalszej jazdy. Uszkodzony został cały przód pojazdu, wybuchły poduszki, nastąpił wyciek płynów z pojazdu. Poszkodowana zdecydowała się na skorzystanie z usług firmy powoda w celu zorganizowania holowania uszkodzonego pojazdu z miejsca kolizji na parking powoda przy ul. (...) we W..

Dnia 08 listopada 2022 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu holowania pojazdu z miejsca zdarzenia na parking powoda, opiewająca na kwotę 884,37 zł brutto (719,00 zł netto + 23 % VAT).

(dowód: zlecenie holowania – k. 24, faktura VAT – 24v, zeznania świadka J. M. – k. 148-149 )

W dniu 2 listopada 2022 r. poszkodowana J. M. zawarła z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki B. o nr rej. (...). Pojazd zastępczy był poszkodowanej niezbędny do wykonywania czynności życia codziennego. W tym okresie poszkodowana nie dysponowała żadnym innym pojazdem osobowym. Stawka najmu pojazdu zastępczego została ustalona w kwocie 140,00 zł netto (172,20 zł brutto). Najem pojazdu zastępczego trwał od 2 listopada 2022 r. do 14 listopada 2022 r. (12 dni).

Dnia 15 listopada 2022 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tego tytułu, opiewająca na kwotę 2066,40 zł brutto, co stanowiło iloczyn czasu trwania najmu i stawki dobowej, z uwzględnieniem podatku VAT (12 dni * 140,00 zł/dobę netto + VAT).

(dowód: umowa najmu – k. 21, protokół przekazania i zdania pojazdu – k. 21v, faktura VAT – k. 22, oświadczenie poszkodowanego – k. 23, zeznania świadka J. M. – k. 148-149)

Szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 02 listopada 2022 r. Zgłoszenia szkody w imieniu poszkodowanej, dokonywał powód. Tego samego dnia, pozwany wystosował na adres e-mail powoda informację o możliwości zorganizowania przez pozwanego bezgotówkowego wynajmu pojazdu zastępczego ze wskazaniem segmentu pojazdu oraz stawek za dobę wynajmu określonych pojazdów. Pozwany zastrzegł także, że w przypadku wynajmu pojazdu z wypożyczalni niezależnej, pozwany będzie uprawniony do zweryfikowania stawek czynszu najmu do poziomu gwarantowanego przez ubezpieczyciela.

W dniu 03 listopada 2022 r. odbyły się oględziny pojazdu.

W dniu 04 listopada 2022 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie 6820,00 zł tytułem uszkodzenia pojazdu. Szkoda została zakwalifikowana jako całkowita.

Decyzją z dnia 29 listopada 2022 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie łącznej 1531,20 zł brutto (295,20 zł koszt parkowania pojazdu, 1236,00 zł koszt najmu pojazdu). W decyzji ubezpieczeniowej pozwany poinformował o weryfikacji dobowej stawki czynszu najmu do kwoty oferowanej przez pozwanego tj. 103 zł.

Decyzją z dnia 14 listopada 2022 r. pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 651,90 zł brutto tytułem wykonanej usługi holowania pojazdu. W decyzji pozwany poinformował o weryfikacji stawki holowania do 5 zł netto za 1 km i kosztu załadunku i rozładunku do kwoty 150 zł netto.

(dowód: decyzja – k. 23v,25, akta szkody zapisane na płycie CD – k. 85, wiadomość e-mail z dnia 2.11.2022 r. – k. 72-74)

W dniu 2 listopada 2022 r. poszkodowana J. M. zawarła z powodem umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której powód nabył od poszkodowanej wierzytelność w postaci prawa do odszkodowania tytułem zwrotu kosztów holowania, najmu pojazdu zastępczego, podstawienia/odbioru auta zastępczego, przechowania pojazdu na parkingu, przygotowania pojazdu do opisu, w związku z kolizją drogową z dnia 31 października 2022 r.

Zgodnie z § 6 umowy, cedent (poszkodowany) oświadczył, że w związku ze szkodą nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT.

(dowód: umowa cesji – k. 26-26v)

W dniu 01 kwietnia 2023 r. w miejscowości B. (gmina M.) doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki A. o nr rej. (...), będący własnością poszkodowanej S. D..

Sprawca zdarzenia posiadał polisę ubezpieczeniową potwierdzającą zawarcie umowy z (...) S.A. w S. w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego.

(okoliczności bezsporne, nadto dowód: notatka z okoliczności zdarzenia – k. 27)

Bezpośrednio po kolizji pojazd poszkodowanej nie nadawał się do dalszej jazdy. Poszkodowana zdecydowała się na skorzystanie z usług firmy powoda w celu zorganizowania holowania uszkodzonego pojazdu z miejsca kolizji na parking powoda przy ul. (...) we W..

Dnia 05 kwietnia 2022 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu holowania pojazdu z miejsca zdarzenia na parking powoda, opiewająca na kwotę 915,12 zł brutto (744,00 zł netto + 23 % VAT).

Na wskazaną kwotę składały się:

a)  Dojazd – 28 km po stawce 5 zł netto = 140 zł netto,

b)  Holowanie – 24 km po stawce 6 zł netto = 144 zł netto,

c)  Czynności zmechanizowanego załadunku – 2 x 150 zł netto = 300 zł netto,

d)  Wyciąganie pojazdu spoza terenu jezdni – 300 zł netto.

(dowód: zlecenie holowania – k. 30, faktura VAT – 30v, specyfikacja – k. 31)

W dniu 22 kwietnia 2023 r. poszkodowana S. D. zawarła z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki S. o nr rej. (...). Pojazd zastępczy był poszkodowanej niezbędny do wykonywania czynności życia codziennego. W tym okresie poszkodowana nie dysponowała żadnym innym pojazdem osobowym. Stawka najmu pojazdu zastępczego została ustalona w kwocie 140,00 zł netto (172,20 zł brutto). Najem pojazdu zastępczego trwał od 2 kwietnia 2023 r. do 12 kwietnia 2023 r. (10 dni).

Dnia 18 kwietnia 2023 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tego tytułu, opiewająca na kwotę 1722,00 zł brutto, co stanowiło iloczyn czasu trwania najmu i stawki dobowej, z uwzględnieniem podatku VAT (10 dni * 140,00 zł/dobę netto + VAT).

(dowód: umowa najmu – k. 27v, faktura VAT – k. 28, oświadczenie poszkodowanego – k. 29)

Szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 3 kwietnia 2023 r. Zgłoszenia szkody w imieniu poszkodowanej, dokonywał powód. Tego samego dnia, pozwany wystosował na adres e-mail powoda informację o możliwości zorganizowania przez pozwanego bezgotówkowego wynajmu pojazdu zastępczego ze wskazaniem segmentu pojazdu oraz stawek za dobę wynajmu określonych pojazdów. Pozwany zastrzegł także, że w przypadku wynajmu pojazdu z wypożyczalni niezależnej, pozwany będzie uprawniony do zweryfikowania stawek czynszu najmu do poziomu gwarantowanego przez ubezpieczyciela.

W dniu 04 kwietnia 2023 r. odbyły się oględziny pojazdu.

W dniu 04 kwietnia 2023 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie 3710,00 zł tytułem uszkodzenia pojazdu. Szkoda została zakwalifikowana jako całkowita.

Decyzją z dnia 07 kwietnia 2023 r. pozwany przyznał odszkodowanie w kwocie 873,30 zł brutto tytułem wykonanej usługi holowania pojazdu. W decyzji pozwany poinformował o weryfikacji stawki holowania do 5 zł netto za 1 km i kosztu załadunku i rozładunku do kwoty 150 zł netto.

Decyzją z dnia 21 kwietnia 2023 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie łącznej 1435,90 zł brutto (405,90 zł koszt parkowania pojazdu, 1030,00 zł koszt najmu pojazdu). W decyzji ubezpieczeniowej pozwany poinformował o weryfikacji dobowej stawki czynszu najmu do kwoty oferowanej przez pozwanego tj. 103 zł.

(dowód: decyzja – k. 29v, 31v, akta szkody zapisane na płycie CD – k. 85, wiadomość e-mail z dnia 3.04.2023 r. – k. 75-77)

W dniu 2 kwietnia 2023 poszkodowana S. D. zawarła z powodem umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której powód nabył od poszkodowanej wierzytelność w postaci prawa do odszkodowania tytułem zwrotu kosztów holowania, najmu pojazdu zastępczego, podstawienia/odbioru auta zastępczego, przechowania pojazdu na parkingu, w związku z kolizją drogową z dnia 01 kwietnia 2023 r.

Zgodnie z § 6 umowy, cedent (poszkodowany) oświadczył, że w związku ze szkodą nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT.

(dowód: umowa cesji – k. 32v-33)

W dniu 12 listopada 2020 r. w N. (powiat (...)) doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki A. o nr rej. (...), będący własnością poszkodowanego A. G.. W dacie zdarzenia pojazdem tym kierowała O. O..

Sprawca zdarzenia posiadał polisę ubezpieczeniową potwierdzającą zawarcie umowy z (...) S.A. w S. w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego.

(okoliczności bezsporne, nadto dowód: notatka z okoliczności zdarzenia – k. 34)

Bezpośrednio po kolizji pojazd poszkodowanego nie nadawał się do dalszej jazdy. Poruszanie się pojazdem po drodze zagrażało bezpieczeństwu w ruchu drogowym. Poszkodowanemu został zatrzymany dowód rejestracyjny pojazdu. Poszkodowany zdecydował się na skorzystanie z usług firmy powoda w celu zorganizowania holowania uszkodzonego pojazdu z miejsca kolizji na parking powoda przy ul. (...) we W..

Dnia 16 listopada 2020 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu holowania pojazdu z miejsca kolizji na strzeżony parking powoda, opiewająca na kwotę 924,96 zł brutto (752,00 zł netto + 23 % VAT). Na wskazaną kwotę składały się:

a)  Dojazd – 28 km po stawce 4 zł netto = 112 zł netto,

b)  Holowanie – 28 km po stawce 5 zł netto = 140 zł netto,

c)  Czynności zmechanizowanego załadunku – 2 x 150 zł netto = 300 zł netto,

d)  Wyciąganie pojazdu z poza terenu jezdni – 200 zł netto.

(dowód: zlecenie holowania – k. 38v, faktura VAT – 39, specyfikacja czynności – k. 39v)

W związku z uszkodzeniami powstałymi w pojeździe poszkodowanego oraz brakiem posiadania przez poszkodowanego miejsca, w którym uszkodzony pojazd mógłby zostać zabezpieczony, pojazd poszkodowanego od dnia 12 listopada 2020 r. do dnia 2 grudnia 2020 r. był przechowywany na strzeżonym parkingu powoda przy ul. (...) we W..

Dnia 02 grudnia 2020 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu przechowywania pojazdu na parkingu strzeżonym, opiewająca na kwotę 615,00 zł brutto (500,00 zł netto + 23 % VAT).

(dowód: protokół przyjęcia pojazdu – k. 40v, faktura VAT – k. 41)

W dniu 12 listopada 2020 r. poszkodowany A. G. zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki F. o nr rej. (...). Stawka najmu pojazdu zastępczego została ustalona w kwocie 130 zł netto (159,90 zł brutto). Najem pojazdu zastępczego trwał od 12 listopada 2020 r. do 18 listopada 2020 r. (6 dni).

W dniu 18 listopada 2020 r. poszkodowany A. G. zawarł z powodem umowę najmu pojazdu zastępczego marki H. o nr rej. (...). Stawka najmu pojazdu zastępczego została ustalona w kwocie 130 zł netto (159,90 zł brutto). Najem pojazdu zastępczego trwał od 18 listopada 2020 r. do 25 listopada 2020 r. (7 dni).

Dnia 02 grudnia 2020 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tego tytułu, opiewająca na kwotę łączną 2 078,70 zł brutto, co stanowiło iloczyn czasu trwania najmu i stawki dobowej, z uwzględnieniem podatku VAT (łącznie 13 dni * 130,00 zł/dobę netto + VAT).

(dowód: umowy najmu – k. 34-35, protokół przekazania i zdania pojazdu – k. 35v-36, specyfikacja – k. 36v, faktura VAT – k. 37)

Szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 13 listopada 2020 r. Zgłoszenia szkody w imieniu poszkodowanego, dokonywał powód. Tego samego dnia, pozwany wystosował na adres e-mail powoda informację o możliwości zorganizowania przez pozwanego bezgotówkowego wynajmu pojazdu zastępczego ze wskazaniem segmentu pojazdu oraz stawek za dobę wynajmu określonych pojazdów. Pozwany zastrzegł także, że w przypadku wynajmu pojazdu z wypożyczalni niezależnej, pozwany będzie uprawniony do zweryfikowania stawek czynszu najmu do poziomu gwarantowanego przez ubezpieczyciela.

W dniu 18 listopada 2020 r. odbyły się pierwsze oględziny pojazdu.

W dniu 18 listopada 2020 r. pozwany sporządził kalkulację naprawy i doręczył ją powodowi za pośrednictwem wiadomości e-mail.

W dniu 19 listopada 2020 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie 2530,00 zł tytułem uszkodzenie pojazdu. Szkoda została zakwalifikowana jako całkowita.

W dniu 20 listopada 2020 r. poszkodowany otrzymał odszkodowanie za uszkodzenie pojazdu.

Decyzją z dnia 14 stycznia 2021 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie łącznej 1390,00 zł brutto (1140,00 zł koszt najmu pojazdu, 250 zł koszt parkowania pojazdu). W decyzji ubezpieczeniowej pozwany poinformował o weryfikacji dobowej stawki czynszu najmu do kwoty oferowanej przez pozwanego tj. 95 zł, weryfikacji okresu najmu pojazdu zastępczego do 10 dni (5 dni od otrzymania zgłoszenia szkody do oględzin, 1 dzień od dnia oględzin do przekazania informacji o kwalifikacji szkody jako całkowitej, 6 dni organizacyjnych do dnia zakończenia wynajmu) oraz o weryfikacji kosztów parkowania do średnich stawek rynkowych miesięcznego abonamentu za parkowanie.

Decyzją z dnia 20 listopada 2020 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie 740,46 zł tytułem holowania uszkodzonego pojazdu. W decyzji poinformowano o zweryfikowaniu kosztu załadunku i rozładunku do kwoty 150 zł netto.

(dowód: decyzja – k. 37v-38, 40, akta szkody zapisane na płycie CD k. 85)

W dniu 12 listopada 2020 r. poszkodowany A. G. zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której powód nabył od poszkodowanego wierzytelność w postaci prawa do odszkodowania tytułem zwrotu kosztów holowania, najmu pojazdu zastępczego, podstawienia/odbioru auta zastępczego, przechowania pojazdu na parkingu, przygotowania pojazdu do opisu, w związku z kolizją drogową z dnia 12 listopada 2020 r.

Zgodnie z § 6 umowy, cedent (poszkodowany) oświadczył, że w związku ze szkodą nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT.

(dowód: umowa cesji – k. 42-42v)

W dniu 11 grudnia 2019 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki B. o nr rej. (...) będący własnością poszkodowanego R. K. (2).

Sprawca zdarzenia posiadał polisę ubezpieczeniową potwierdzającą zawarcie umowy z (...) S.A. w S. w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego.

(okoliczności bezsporne)

W związku z uszkodzeniami powstałymi w pojeździe poszkodowanego oraz brakiem posiadania przez poszkodowanego miejsca, w którym uszkodzony pojazd mógłby być zabezpieczony, pojazd poszkodowanego w okresie od 11 grudnia 2019 r. do dnia 31 stycznia 2020 r. był przechowywany na strzeżonym parkingu powoda przy ul. (...) we W..

Stawka dobowa świadczonych przez powoda usług parkowania wynosiła 25,00 zł netto za dobę.

Dnia 26 lutego 2020 r. wystawiona została faktura VAT nr (...) dokumentująca należności z tytułu przechowywania pojazdu na parkingu strzeżonym, opiewająca na kwotę 1 568,25 zł brutto (1275,00 zł netto + 23 % VAT).

(dowód: protokół przyjęcia pojazdu – k. 43v, faktura VAT – k. 44)

Szkoda została zgłoszona pozwanemu i zarejestrowana pod numerem (...), w dniu 12 grudnia 2019 r. pozwany poinformował o przyjęciu zgłoszenia szkody.

W dniu 17 grudnia 2019 r. odbyły się pierwsze oględziny pojazdu.

W dniu 19 grudnia 2019 r. pozwany sporządził kosztorys naprawy uszkodzonego pojazdu, w którym koszt naprawy oszacowano na kwotę 2 372.71 zł.

W dniu 27 grudnia 2019 r. powód zwrócił się do pozwanego o przesłanie kosztorysu naprawy.

W dniu 31 grudnia 2019 r. powód zwrócił się ponownie do pozwanego o przesłanie kosztorysu naprawy wskazując, że poszkodowany korzysta z pojazdu zastępczego.

W dniu 02 stycznia 2020 r. pozwany przesłał powodowi kalkulację naprawy pojazdu.

W dniu 08 stycznia 2020 r. powód zwrócił się o wykonanie dodatkowych oględzin pojazdu poszkodowanego.

W dniu 09 stycznia 2020 r. odbyły się drugie oględziny pojazdu.

W dniu 09 stycznia 2020 r. sporządzono kolejną kalkulację naprawy pojazdu, w której koszt naprawy oszacowano na kwotę 4 883.73 zł.

W dniu 09 stycznia 2020 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania za naprawę pojazdu w kwocie 2 372,71 zł. Przyznana kwota nie uwzględniała ustaleń poczynionych w toku II oględzin pojazdu.

W dniu 10 stycznia 2020 r. pozwany przyznał dopłatę do odszkodowania w kwocie 2511,02 zł.

W dniu 15 stycznia 2020 r. powód zwrócił się do pozwanego z prośbą o wykonanie dodatkowych oględzin.

W dniu 20 stycznia 2020 r. zaplanowane zostały III oględziny pojazdu. Oględziny nie odbyły się. Pozwany anulował zlecenie na oględziny.

W dniu 21 stycznia 2020 r. powód zwrócił się do pozwanego o przesłanie kosztorysu po oględzinach.

W dniu 21 stycznia 2020 r. pozwany przekazał powodowi po raz kolejny kosztorys wykonany w dniu 09 stycznia 2020 r.

W dniu 21 stycznia 2020 r. powód zwrócił się do pozwanego z prośbą o wykonanie dodatkowych oględzin uszkodzonego pojazdu wskazując, że kosztorys nie obejmuje reflektora PP oraz PL.

W dniu 31 stycznia 2020 r. odbyły się III oględziny pojazdu.

W dniu 02 lutego 2020 r. pozwany sporządził kosztorys, zgodnie z którym koszt naprawy wynosił 7 646.59 zł. Szkoda została zakwalifikowana jako szkoda całkowita.

W dniu 05 lutego 2020 r. pozwany poinformował o przyznaniu dopłaty do odszkodowania w kwocie 366,27 zł i zmianie kwalifikacji szkoda z częściowej na całkowitą.

Decyzją z dnia 17 marca 2020 r. pozwany poinformował o przyznaniu odszkodowania w kwocie łącznej 8948,00 zł brutto (500 zł tytułem parkowania oraz 8448 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego). Pozwany poinformował o wyliczeniu kosztów parkowania w oparciu o ceny abonamentu 2 miesięcznego w kwocie 250 zł za miesiąc.

(dowód: zestawienie czynności w postępowaniu likwidacyjnym – k. 43, decyzja – k. 45, akta szkody zapisane na płycie CD k. 85, kosztorysy – k. akta szkody zapisane na płycie CD k. 85, wiadomości e-mail - akta szkody zapisane na płycie CD k. 85)

W dniu 11 grudnia 2019 r. poszkodowany R. K. (1) zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której powód nabył od poszkodowanego wierzytelność w postaci prawa do odszkodowania tytułem zwrotu kosztów holowania, najmu pojazdu zastępczego, przechowania pojazdu na parkingu, w związku z kolizją drogową z dnia 11 grudnia 2019 r.

Zgodnie z § 6 umowy, cedent (poszkodowany) oświadczył, że w związku ze szkodą nie przysługiwało mu prawo odliczenia podatku VAT.

(dowód: umowa cesji – k. 46-46v)

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach dotychczas już wymienionych. Sąd uznał za w pełni wiarygodne dokumenty dołączone do akt sprawy, ich prawdziwość i autentyczność nie była kwestionowana przez strony. W odniesieniu do faktur VAT wystawionych przez firmę powoda Sąd zaliczył je w poczet materiału dowodowego jako potwierdzenie faktu, że takiej treści faktury zostały wystawione i że usługi w niej wskazane zostały zrealizowane. Natomiast same faktury w połączeniu z przedstawionymi umowami najmu pojazdów zastępczych nie dowodziły zasadności dochodzenia od pozwanego wskazanych w nich kwot. Zasadność refundacji kosztów najmu pojazdów zastępczych, kosztów holowania czy też kosztów przechowywania uszkodzonych pojazdów na strzeżonym parkingu powoda w kwotach wskazanych w przedłożonych do akt sprawy fakturach VAT wymagała dalszych dowodów i rozważań Sądu.

Sąd dał wiarę dowodom w postaci dokumentów znajdujących się w aktach postępowania likwidacyjnego szkód powstałych po stronie poszkodowanych S. B., J. M., S. D., A. G. i R. K. (1). Na podstawie tych dokumentów Sąd ustalił datę zgłoszenia szkody przez powoda, treść korespondencji e-mail wymienianej pomiędzy ubezpieczycielem a powodem reprezentującym poszkodowanych oraz wysokość przyznanych przez pozwanego odszkodowań z tytułu najmu pojazdu zastępczego, holowania i przechowywania uszkodzonych pojazdów na parkingu powoda. Powyższe dokumenty nie były kwestionowane przez żadną ze stron pod względem ich autentyczności i wiarygodności.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków S. B., J. M. oraz R. K. (1), bowiem pozostawały one w zgodzie z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Świadkowie potwierdzili okoliczności zaistniałych z ich udziałem zdarzeń drogowych, zawarcia z powodem umów najmu pojazdów zastępczych oraz wykonania przez powoda usług holowania i parkowania uszkodzonych pojazdów. Brak było podstaw do kwestionowania zeznań świadków.

W ocenie Sądu w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego żądanie pozwu zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

W niniejszym postępowaniu powód domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego kwoty łącznej 5438,09 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, na którą to kwotę składały się:

1.  kwota 476,30 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanego S. B. usługi najmu pojazdu zastępczego,

2.  kwota 498,15 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanego S. B. usługi holowania uszkodzonego pojazdu,

3.  kwota 110,70 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanego S. B. usługi przechowywania uszkodzonego pojazdu,

4.  kwota 830,20 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanej J. M. usługi najmu pojazdu zastępczego,

5.  kwota 232,47 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanej J. M. usługi holowania uszkodzonego pojazdu,

6.  kwota 692,00 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanej S. D. usługi najmu pojazdu zastępczego,

7.  kwota 41,82 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanej S. D. usługi holowania uszkodzonego pojazdu,

8.  kwota 938,70 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanego A. G. usługi najmu pojazdu zastępczego,

9.  kwota 184,50 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanego A. G. usługi holowania uszkodzonego pojazdu,

10.  kwota 365,00 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanego A. G. usługi przechowywania uszkodzonego pojazdu,

11.  kwota 1068,25 zł tytułem wykonanej na rzecz poszkodowanego R. K. (1) usługi przechowywania uszkodzonego pojazdu.

Okolicznością bezsporną był fakt zaistnienia kolizji drogowych, legitymacja czynna powoda do wystąpienia z roszczeniami opisanymi w pozwie, odpowiedzialność pozwanego co do zasady jak i fakt najmu pojazdów zastępczych przez poszkodowanych u powoda. Sporne były natomiast stawki dobowe czynszu najmu pojazdu zastępczego (poszkodowani S. B., J. M., S. D., A. G.), okres najmu pojazdu zastępczego (poszkodowany A. G.) jak i zasadność domagania się przez powoda w części kosztów holowania uszkodzonych pojazdów (poszkodowani S. B., J. M., S. D., A. G.) oraz przechowywania pojazdów na strzeżonym parkingu powoda (poszkodowani S. B., A. G., R. K. (1)). Pozwany stan na stanowisku, że umożliwił poszkodowanym S. B., J. M., S. D. oraz A. G. najem pojazdu zastępczego za cały okres jego trwania po stawce 92 zł/ 103 zł/ 103 zł/95 zł za dobę i zrekompensował koszty najmu pojazdu zastępczego do wysokości tej stawki. W zakresie kosztów najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego A. G. pozwany zakwestionował także zasadność najmu pojazdu zastępczego w okresie od 12 listopada 2020 r. do 25 listopada 2020 r. wskazując, że uzasadniony okres najmu w tej konkretnej sprawie wynosić powinien jedynie 12 dni. Odnosząc się zaś do kosztów holowania i przechowywania uszkodzonych pojazdów pozwany wskazywał, że zastosowane przez powoda stawki holowania oraz koszty rozładunku i załadunku pojazdu były znacznie zawyżone. Dlatego też pozwany zweryfikował koszty holowania pojazdów do stawki 5/4 zł netto za każdy kilometr. Pozwany zakwestionował także częściowo okres przechowywania uszkodzonych pojazdów na strzeżonym parkingu jak i przyjętą przez powoda stawkę dobową wskazując, że korzystając z parkingu powyżej 10-15 dni bardziej racjonalne wydaje się skorzystanie z abonamentu miesięcznego, którego średni koszt to 250 zł miesięcznie.

Żądanie powoda w stosunku do pozwanego opierało się na odpowiedzialności strony pozwanej jako ubezpieczyciela OC sprawcy szkody.

Istota umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprowadza się do tego, że zakład ubezpieczeń wypłaca określone w umowie odszkodowanie za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (art. 822 § 1 k.c.). Z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia (art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2023.2500 t.j). Zakres odszkodowania określają przepisy Kodeksu cywilnego, w szczególności art. 361 § 1 i 2 k.c. Reguły te nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego.

Sąd zważył, że prawo poszkodowanego do zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego za czas, w którym pozbawiony jest on możliwości korzystania z pojazdu uszkodzonego nie budzi wątpliwości w doktrynie ani w orzecznictwie. Zwłaszcza, że pojazd ten służył poszkodowanym w niniejszej sprawie do wykonywania czynności życia codziennego. Brak możliwości korzystania z pojazdu i konieczność najmu samochodu zastępczego spowodowała wymierny uszczerbek w majątku poszkodowanych. Szkoda polegająca na poniesieniu wydatków na najem pojazdu zastępczego obejmuje wydatki na najem pojazdu przez okres konieczny i niezbędny do przywrócenia pojazdu uszkodzonego do stanu sprzed kolizji.

Przechodząc do rozważań w zakresie wysokości stawki dobowej najmu pojazdu zastępczego wskazać należy, że w ocenie Sądu, pozwany nie wykazał by umożliwił poszkodowanym S. B., J. M., S. D. oraz A. G. najem pojazdu zastępczego za cały okres jego trwania po niższej stawce 92 zł/ 103 zł/ 103 zł/95 zł. Pozwany wykazał jedynie, że powiadomił powoda reprezentującego poszkodowanych w toku postępowania likwidacyjnego o możliwości organizacji takiego najmu przez podmioty z nim współpracujące, natomiast nie wykazał, że w powyższym okresie, w tym wypadku taki najem był realnie możliwy do zorganizowania. Z treści wiadomości e-mail wskazujących na propozycję najmu pojazdu zastępczego (k.69-79 akt sprawy) nie wynikają żadne konkretne warunki najmu, a jedynie stawka dobowa za najem pojazdów z określonych segmentów. Zdaniem Sądu, nadesłanych przez pozwanego informacji nie można traktować jako przedstawienia szczegółowych warunków oferty najmu pojazdu zastępczego. Powód zaś złożył poszkodowanym konkretną ofertę wynajęcia pojazdu zastępczego, na podstawie której strony zawarły umowy najmu pojazdu zastępczego z dnia 05 stycznia 2023 r. (S. B., k. 12), 2 listopada 2022 r. (J. M., k. 21), 2 kwietnia 2023 r. (S. D., k. 27v), 12 listopada 2020 r. i 18 listopada 2020 r. (A. G., k. 34v-35) obejmujące cały okres likwidacji szkody. Z tego względu, w ocenie Sądu, nie ma podstaw do stawiania powodowi czy też poszkodowanym zarzutu nielojalnego zachowania, czy przyczynienia się do zwiększenia szkody poprzez nieskorzystanie z propozycji najmu pojazdu zastępczego zorganizowanego za pośrednictwem pozwanego. Poszkodowani nie znając warunków najmu pojazdu oferowanych przez pozwanego nie mogli porównać tych warunków, z warunkami najmu oferowanego przez firmę powoda i nie mogli mieć pewności, że najem ten będzie równie korzystny jak w przypadku oferty powoda. Nadto, powód oferował najem pojazdu zastępczego po jednolitej stawce, natomiast podmioty współpracujące z pozwanym nie gwarantowały najmu pojazdu zastępczego po tej samej stawce uznanej przez pozwanego przez cały niezbędny okres. Ponieważ okres najmu bezpośrednio po zaistnieniu kolizji oraz w momencie udostępnienia poszkodowanym pojazdu zastępczego przez powoda, jak i kwalifikacja szkody pozostawały w tamtym momencie niesprecyzowane, mogłoby się okazać, że po upływie okresu najmu uznanego przez pozwanego poszkodowani pozostaliby bez pojazdu zastępczego lub zostaliby obciążeni kosztami najmu. Tymczasem powód oferował poszkodowanym rozliczenie najmu pojazdu zastępczego w długim terminie, co było dla poszkodowanych korzystne i bezpieczne pod względem finansowym, ponieważ zyskali czas na wyegzekwowanie kwoty odszkodowania od pozwanego.

Nadto, Sąd zważył, że w toku niniejszego postępowania pozwany nie wykazał żadnym dowodem, że organizacja najmu pojazdu zastępczego dla poszkodowanych po stawkach 92 zł/ 103 zł/ 95 zł była realnie możliwa do wykonania, tj. że podmioty współpracujące z nim dysponowały samochodami o klasie zbliżonej do pojazdów uszkodzonych i były w stanie wynająć je na warunkach nierodzących po stronie poszkodowanych ograniczeń czy obciążeń. Z tego względu, w ocenie Sądu, nie ma podstaw do stawiania poszkodowanym ani powodowi zarzutu nielojalnego zachowania, czy przyczynienia się do zwiększenia szkody poprzez nieskorzystanie z propozycji najmu pojazdu zastępczego zorganizowanego za pośrednictwem pozwanego.

Odnosząc się zaś do zarzutów formułowanych przez pozwanego w zakresie zasadnego okresu najmu pojazdu zastępczego w odniesieniu do poszkodowanego A. G. to należy wskazać, że analiza czynności podejmowanych w toku postępowania likwidacyjnego wykazała, że uzasadniony okres najmu należało przyjąć w okresie wskazanym przez powoda tj. od 12 listopada 2020 r. (zaistnienie szkody) do dnia 25 listopada 2020 r. (5 dni za zagospodarowanie wraku od momentu przekazania poszkodowanemu odszkodowania).

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem, z którego szkoda wynikła, pozostają koszty najmu samochodu zastępczego tylko w okresie koniecznym i niezbędnym do dokonania naprawy pojazdu (wyrok SN z dnia 5 listopada 2004 roku, sygn. akt II CK 494/03). Stanowisko takie ma przy tym zastosowanie jedynie przy szkodzie częściowej, albowiem odmiennie należy oceniać sytuację nastąpienia szkody całkowitej, przy której czas koniecznego najmu obejmuje – co do zasady – okres od dnia zniszczenia pojazdu do dnia, w którym poszkodowany może nabyć podobny pojazd, nie dłuższy niż do dnia zapłaty odszkodowania (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 roku, IV CK 672/03). W orzecznictwie przyjmuje się, że wyjątkowo w sytuacji gdy stwierdzono szkodę całkowitą, odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmować może również celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego w okresie niezbędnym do możliwości nabycia innego pojazdu mechanicznego nawet po wypłacie odszkodowania (tzw. czas organizacyjny, który zwykle wynosi około 7 dni po uzyskaniu środków z ubezpieczenia).

Sąd orzekający w pełni podziela przytoczone poglądy. Podstawową bowiem funkcją odszkodowania jest funkcja kompensacyjna, a zatem dążenie do przywrócenia takiego stanu majątku poszkodowanego, jaki istniał przed zdarzeniem szkodowym. W kontekście całkowitego zniszczenia samochodu – stanem tym będzie faktyczna możliwość zakupienia nowego pojazdu w miejsce zniszczonego, w celu zapewnienia poszkodowanemu takiego standardu przemieszczania się, jaki istniał w chwili, gdy jego pojazd był jeszcze sprawny. Wobec powyższego oczywistym jest, że sama informacja o zakwalifikowaniu szkody jako całkowitej w żaden sposób nie przywraca mu ani poziomu komfortu, ani jakości podróżowania i przemieszczania się sprzed zdarzenia szkodowego, bowiem nie zmienia w żaden sposób jego sytuacji faktycznej. Poszkodowany uzyskuje jedynie świadomość, że stan kompensacji kiedyś nastąpi, a będzie to miało miejsce z momentem wypłacenia pełnego, należnego poszkodowanemu odszkodowania. Jednocześnie podkreślić należy, że poszkodowany w przypadku wystąpienia szkody całkowitej nie ma obowiązku angażowania prywatnych środków finansowych, w szczególności zaciągania kredytów czy pożyczek, celem wcześniejszego zakupu nowego pojazdu czy podjęcia próby naprawy uszkodzonego pojazdu. Ma on pełne prawo do oczekiwania na wypłatę odszkodowania przez ubezpieczyciela, by dopiero przy ich pomocy podjąć odpowiednie kroki w wybranym przez siebie kierunku. Dlatego też oczekiwanie na wypłatę odszkodowania jest tak istotne – dopiero bowiem spełnienie świadczenia przez ubezpieczyciela pozwala z całą stanowczością stwierdzić, że poszkodowany uzyskał możliwość kupna pojazdu czy też podjęcia próby dalszej naprawy pojazdu, a zatem że doszło do naprawienia szkody. W okolicznościach niniejszej sprawy należy podkreślić, iż szkoda w pojeździe poszkodowanego została, na mocy decyzji z dnia 19 listopada 2020 r., zakwalifikowana jako szkoda całkowita. Odszkodowanie zostało wypłacone poszkodowanemu w dniu 20 listopada 2020 r. (okoliczność przez pozwanego niekwestionowana). Biorąc zatem przyjęty wyżej 7 dniowy okres na zagospodarowanie wraku, uzasadniony najem pojazdu zastępczego mógłby trwać do 27 listopada 2020 r. Poszkodowany jednak zwrócił pojazd zastępczy już w dniu 25 listopada 2020 r. W związku z powyższym Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować okres najmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego A. G. i uznał, że w pełni zasadnym było korzystanie z pojazdu zastępczego od dnia 12 listopada 2020 r. (data zdarzenia drogowego) do dnia 25 listopada 2020 r. (dzień następujący po wydaniu decyzji o szkodzie całkowitej i zagospodarowaniu wraku), a zatem przez okres 13 dni.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd uznał, iż powód mógł domagać się zwrotu poniesionych przez niego kosztów najmu pojazdów zastępczych w kwocie łącznej 7 355,40 zł. Przy czym, w toku poszczególnych postępowań likwidacyjnych pozwany wypłacił tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdów kwotę łączną 4 418,20 zł. A zatem w niniejszym postępowaniu powód mógł dochodzić odszkodowania uzupełniającego z powyższego tytułu w kwocie łącznej 2 937,20 zł.

Sąd uwzględnił także w całości roszczenia powoda o uzupełniające odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów holowania uszkodzonych pojazdów jak i ich przechowywania na strzeżonym parkingu powoda.

W ocenie Sądu powyższe koszty stanowią niezaprzeczalnie element szkody poniesionej przez poszkodowanych. Koszty te pozostają bowiem w adekwatnym związku przyczynowym ze zdarzeniem drogowym, podczas którego uszkodzone zostały pojazdy poszkodowanych. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że usługi holowania pojazdów jak i przyjęcia ich i przechowywania na parkingu powoda zostały wykonane. Za usługi te zostały wystawione faktury VAT. Usunięcie pojazdów z miejsca zdarzenia i zabezpieczenie uszkodzonych pojazdów poszkodowanych na parkingu było bezpośrednim skutkiem zdarzenia szkodzącego. Pojazd uszkodzony, który nie może być bez naprawy dopuszczony do ruchu drogowego musi być usunięty z drogi publicznej i celowe jest jego odpowiednie zabezpieczenie przed kradzieżą (np. części z pojazdu). Zatem wydatki związane z holowaniem i parkowaniem takiego pojazdu pozostają w adekwatnym związku przyczynowo-skutkowym ze zdarzeniem drogowym, będącym źródłem odpowiedzialności pozwanego.

Dodatkowo Sąd zważył, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie dał podstaw do przyjęcia, że poszkodowani w miejscu zaistnienia zdarzeń drogowych mogli skorzystać z innych, tańszych ofert holowania i przechowywania pojazdów. Pozwany ustalając wysokość odszkodowań w zakresie holowania nie wyjaśnił dlaczego wypłacił na rzecz powoda tytułem zwrotu tych kosztów kwoty 1654,35 zł (S. B.), 651,90 zł (J. M.), 873,30 zł (S. D.), 740,46 zł (A. G.). Pozwany jedynie w sposób lakoniczny w poszczególnych decyzjach ubezpieczeniowych jak i w sprzeciwie od nakazu zapłaty wskazał, że uznał za zasadny zwrot tych kosztów po stawce 5,00/4,00 zł za każdy kilometr oraz 150,00 zł za rozładunek i załadunek pojazdu. Odnosząc się do stawek wykonanych na rzecz poszkodowanych usług holowania i przechowywania pojazdu, a wyszczególnionych w załączonych do akt sprawy dokumentach, w ocenie Sądu, nie sposób uznać, by były one zawyżone. Na podstawie wiedzy i zasad doświadczenia życiowego należy stwierdzić, że zastosowane stawki pozostają zbliżone do stawek stosowanych na rynku przez inne podmioty świadczące podobne usługi. Nadto, stawki te nie odbiegają istotnie od opłat za usunięcie pojazdu z drogi i jego parkowanie na parkingu strzeżonym ustalonych na podstawie art. 130a ust. 6c ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1047, ze zm )

Tym samym przyjąć należało, iż strona pozwana w sposób dowolny dokonała korekty kosztów holowania i zabezpieczenia pojazdów na parkingu strzeżonym. W ocenie Sądu brak było podstaw do negowania także przyjętego przez powoda czasookresu przechowywania pojazdu poszkodowanego A. G. na parkingu strzeżonym, tym bardziej, iż w toku postępowania likwidacyjnego pozwany nie negował zasadności przechowywania pojazdu ww. poszkodowanego w okresie wskazanym w fakturze VAT wskazując jednie na konieczność przyjęcia, przy postojach trwających więcej niż 10 dni, średnich cen rynkowych miesięcznego abonamentu za parkowanie w kwocie 250 zł. Należy wskazać – jak już wcześniej wspomniano - że okolicznością bezsporną było to, że tuż po zdarzeniu pojazd poszkodowanego A. G. nie był zdatny do jazdy. W związku z tym został odholowany i zabezpieczony na parkingu strzeżonym prowadzonym przez firmę powoda i pozostawał tam aż do momentu uzyskania informacji od pozwanego o nieopłacalności ekonomicznej jego naprawy, przekazania poszkodowanemu środków z odszkodowania i zagospodarowania przez poszkodowanego wraku. A zatem pozostawienie pojazdu na parkingu strzeżonym w okresie od 12 listopada 2020 r. do 02 grudnia 2020 r. uznać należało za zasadne.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, Sąd doszedł do przekonania, iż powód mógł domagać się od pozwanego zwrotu kosztów holowania w łącznej kwocie 4 876,95 zł i 2 589,15 zł tytułem przechowywania pojazdów na parkingu. Przy czym pozwany w toku poszczególnych postępowań likwidacyjnych przyznał na rzecz powoda odszkodowanie z tytułu holowania w kwocie łącznej 3 920,01 zł i kwotę 1 045,20 zł tytułem parkowania pojazdów. Powód mógł zatem dochodzić w niniejszym postępowaniu od pozwanego uzupełniającego odszkodowania w kwocie 956,94 zł tytułem holowania i 1 543,95 zł tytułem przechowywania pojazdów na parkingu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie art. 822 §§ 1 i 2 k.c. w zw. z art. 361 § 1 k.c. w zw. z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych należało orzec jak w punkcie I sentencji wyroku i zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę łączną 5438,09 zł, na którą składały się: kwota 956,94 zł tytułem holowania, kwota 1 543,95 zł tytułem przechowywania pojazdów oraz kwota 2 937,20 zł tytułem najmu pojazdów zastępczych.

Odnośnie żądania przez powoda zasądzenia na jego rzecz odsetek należy wskazać, iż stosownie do treści art. 481 §§ 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

W przedmiotowej sprawie pozwany opóźnił się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego w postaci zapłaty odszkodowania na rzecz powoda. Stosownie bowiem do treści art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni, licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o wypadku. Nadto, stosownie do treści ust. 2 tego przepisu, w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego.

Na podstawie dokumentów zawartych w aktach sprawy jak i aktach postępowania likwidacyjnego Sąd ustalił, że:

a)  szkoda w zakresie poszkodowanego S. B. została zgłoszona w dniu 05 stycznia 2023 r. Termin na spełnienie świadczenia mijał w dniu 05 lutego 2023 r. Żądanie zasądzenia odsetek od dnia 09 marca 2023 r. do dnia zapłaty uznać należało za zasadne;

b)  szkoda w zakresie poszkodowanej J. M. została zgłoszona w dniu 2 listopada 2022 r. Termin na spełnienie świadczenia mijał w dniu 02 grudnia 2022 r. Żądanie zasądzenia odsetek należało zatem uznać za zasadne dopiero od dnia 2 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty, w pozostałym zakresie żądanie zasądzenia odsetek podlegało oddaleniu;

c)  szkoda w zakresie poszkodowanej S. D. została zgłoszona w dniu 03 kwietnia 2023 r. Termin na spełnienie świadczenia mijał w dniu 03 maja 2023 r. Żądanie zasądzenia odsetek należało zatem uznać za zasadne dopiero od dnia 03 maja 2023 r. do dnia zapłaty, w pozostałym zakresie żądanie zasądzenia odsetek podlegało oddaleniu;

d)  szkoda w zakresie poszkodowanego A. G. została zgłoszona w dniu 13 listopada 2020 r. Termin na spełnienie świadczenia mijał w dniu 14 grudnia 2020 r. Żądanie zasądzenia odsetek od kwoty 184,50 zł tytułem holowania uszkodzonego pojazdu należało uznać za zasadne dopiero od dnia 14 grudnia 2020 r. do dnia zapłaty. W zakresie pozostałych kwot tj. 938,70 zł tytułem najmu pojazdu zastępczego i 365,00 zł tytułem parkowania żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 14 stycznia 2021 r. było zasadne;

e)  szkoda w zakresie poszkodowanego R. K. (1) została zgłoszona w dniu 12 grudnia 2019 r. Termin na spełnienie świadczenia mijał w dniu 12 stycznia 2020 r. Żądanie zasądzenia odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od dnia 14 kwietnia 2020 r. uznać należało za zasadne.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął jak w punkcie III sentencji, na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c., art. 98 § 1 ¹ k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Mając na uwadze, iż powód wygrał proces niemalże w całości, kosztami procesu należało obciążyć pozwanego jako przegrywającego. Pozwany zobowiązany był zwrócić koszty procesu poniesione przez powoda. Na koszty procesu poniesione przez powoda składały się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 400 zł, wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w kwocie 1800 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Wynagrodzenie pełnomocnika ustalono w oparciu o § 2 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800). Łącznie 2217 zł. Taką kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda z tytułu zwrotu kosztów procesu, zasądzając również na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c. od tej kwoty odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.