I C 341/22 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy w Sopocie z 2023-11-22

Sygnatura akt I C 341/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2023 roku

Sąd Rejonowy w Sopocie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Olszewska-Kowalska

Protokolant: Weronika Piskorz

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2023 roku w Sopocie,

na rozprawie

sprawy

z powództwa W. D.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza na rzecz powoda W. D. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę 4.143,58 zł (cztery tysiące sto czterdzieści trzy złote pięćdziesiąt osiem groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 13 listopada 2021 roku do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie oddala powództwo

III.  zasądza na rzecz powoda W. D. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę (...) (trzy tysiące osiemset siedemnaście) złotych wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty - tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sopocie kwotę 205,92 zł (dwieście pięć złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Powód W. D. w pozwie wniesionym do Sądu Rejonowego w Sopocie domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego (...) S.A. w S. kwot:

a) 4143,58 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 13.11.2021 r. do dnia zapłaty tytułem częściowego odszkodowania za szkodę powstałą w dniu 16.08.2021 r. w mieniu należącym do poszkodowanych A. D. i K. D.,

b) 400 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem poniesionych przez powoda wydatków związanych z wykonaniem kalkulacji kosztów przywrócenia uszkodzonego mienia do stanu sprzed szkody.

Powód wniósł także o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 16.08.2021 r. powstała szkoda w mieniu należącym do ww. poszkodowanych - A. D. i K. D.. W dniu zdarzenia mienie było objęte ochroną udzieloną przez pozwanego z tytułu zawartej z nim umowy dobrowolnego ubezpieczenia mienia. Umowa została potwierdzona polisą nr (...). W toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił tytułem odszkodowania kwotę 4024,21 zł (w tym z tytułu kosztów remontu kwotę (...),64, a z tytułu kosztów poszukiwania przyczyny szkody kwotę 534,57 zł). Zaniżona została wysokość wypłaconego odszkodowania.

Powód na podstawie umowy cesji z dnia 28.12.2021 r. nabył wszelkie prawa do odszkodowania, które przysługiwały poszkodowanym z tytułu w/w szkody.

Prawidłowo ustalone koszty przywrócenia mienia do stanu sprzed szkody wynoszą łącznie 8167,79 zł (koszt remontu – 7577,61 zł, koszt poszukiwania przyczyny szkody – 590,18 zł). Ponieważ pozwany wypłacił odszkodowanie 4024,21 zł, do zapłaty pozostaje ww. różnica 4143,58 zł. Powód dochodzi jedynie części należnego odszkodowania. W celu ustalenia rzeczywistej wysokości szkody, powód poniósł wydatek 400 zł netto za sporządzenie kosztorysu naprawy.

(pozew k. 4-8)

Nakazem zapłaty z dnia 25 lipca 2022 r. Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Sopocie uwzględnił żądanie pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 60)

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw, zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwany wskazał, iż strony prowadzą negocjacje celem zawarcia ugody pozasądowej. Jednocześnie, z ostrożności procesowej zaprzeczył wszelkim faktom i twierdzeniom i dowodom powoda.

(sprzeciw – k. 64-65)

Strony nie zawarły ugody, powód podtrzymał żądanie pozwu.

(pismo procesowe z dnia 12.09.2022 r. – k. 72-73)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 sierpnia 2021 r. doszło do zalania lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w W. należącego do A. D. i K. D.. Przyczyną szkody była nieszczelność instalacji biegnącej w podłodze. W dniu zdarzenia mienie było objęte ochroną udzieloną przez pozwanego z tytułu zawartej z nim umowy dobrowolnego ubezpieczenia mienia. Umowa została potwierdzona polisą nr (...). Umowa obejmowała ubezpieczenie mienia od ognia i zdarzeń losowych (wariant rozszerzony, z rozszerzeniem o powódź). Integralną część umowy stanowiły Ogólne Warunki Umowy o symbolu C-H7-01/18.

Zgodnie z w/w OWU:

§ 13

1. Rozmiar szkody określa E. Hestia według cen z dnia powstania szkody zgodnie z następującymi zasadami:

[…]

5) dla mieszkania – według jego wartości rynkowej,

[...]

4. W przypadku uszkodzenia ubezpieczonego mienia, rozmiar szkody i wysokość odszkodowania E. Hestia określa według cen z dnia powstania szkody, według kosztów remontu lub kosztów naprawy, na podstawie:

a) rachunku (faktury) wykonawcy wraz z kosztorysem do rachunku (faktury) lub

b) kalkulacji poszkodowanego, który szkodę usunął własnymi siłami, lub

c) kalkulacji sporządzonej przez E. Hestię na podstawie ogólnodostępnych katalogów nakładów rzeczowych stosowanych do wycen remontów i napraw

§ 14

1. Odszkodowanie ustala się w kwocie odpowiadającej rozmiarowi szkody w granicach sumy ubezpieczenia, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz z uwzględnieniem limitów odpowiedzialności wskazanych w § 15 i § 16.

2. Zwrot kosztów remontu lub naprawy nie może przekroczyć w zależności od sposobu ustalania sumy ubezpieczenia wartości odtworzeniowej lub rzeczywistej przedmiotu ubezpieczenia.

(okoliczności niesporne, nadto: dokumentacja zdjęciowa -w aktach szkody płyta CD - k. 84, polisa – k. 13, OWU Pakietu (...) Hestia 7 C-H7-01/18 – k. 14-42 i k. 94-118)

Poszkodowani zgłosili szkodę pozwanemu, który w wyniku postępowania likwidacyjnego w dniu 13 września 2021 r. przyznał odszkodowanie na kwotę 2734,68 zł.

W dniu 12 listopada 2021 r. pozwany przyznał dopłatę odszkodowania w wysokości 1289,53 zł, w tym za prace remontowe – 754,96 zł, a za koszty poszukiwania przyczyny szkody – 534,57 zł. W związku z dopłatą całkowita wysokość przyznanego ubezpieczenia wyniosła 4024,21 zł.

(dowód: decyzja z 13.09.2021 r. – k. 43v; nadto w aktach szkody płyta CD k. 84, decyzja z dnia 12.11.2021 r. – k. 44v)

Powód na podstawie umowy cesji praw do odszkodowania zawartej w dniu 28 grudnia 2021 r. z poszkodowanymi nabył prawa do odszkodowania, jakie przysługiwały poszkodowanym wobec pozwanego z tytułu w/w opisanej szkody.

(dowód: umowa cesji wraz z pełnomocnictwem – k. 10-12)

Na zlecenie powoda firma (...) Sp. z o.o. w S. sporządziła kosztorys, szacując wydatek na przywrócenie mienia do stanu sprzed zalania na kwotę 7577,61 zł oraz wydatek na poszukiwanie przyczyny szkody na kwotę 590,18 zł.

W dniu 4 lipca 2022 r. firma (...) Sp. z o.o. w S. wystawiła fakturę VAT na kwotę 492,00 (400 zł netto) tytułem wykonania powyższego kosztorysu. Termin płatności określono w niej na dzień 3 sierpnia 2022 r.

(dowód: kosztorysy – k. 45-51 oraz k. 52-54; nadto w aktach szkody płyta CD k. 84, kosztorys na zlecenie powoda – k. 13-16, faktura VAT – k. 55)

Rzeczywisty zakres uszkodzeń powstałych w przedmiotowym lokalu mieszkalnym nr (...) położonym przy ul. (...) w W. wymagał robót składających się na koszty poszukiwania przyczyny szkody polegających na remoncie posadzki cementowej z zatarciem na gładko, wykuciem i otynkowaniem bruzd w konstrukcjach betonowych, naprawieniu uszkodzonych w murze powierzchni do 0,25 m 2 oraz osuszanie pomieszczeń o kubaturze do 85 m 3 przy użyciu osuszaczy kondensacyjnych. Koszt naprawy sypialni obejmował demontaż i montaż zabudowy, zabezpieczenie podłóg folią, wymiana zalanych elementów okładzin gipsowo-kartonowych, nałożenie farby gruntującej CT-16 na podłodze, dwukrotne malowanie farbami emulsyjnymi starych tynków wewnętrznych ścian, wymiana posadzki z paneli podłogowych oraz mycie po robotach malarskich. Koszt naprawy łazienki to demontaż i montaż kabiny kąpielowej oraz baterii natryskowej ściennej, zabezpieczenie podłóg folią, wymiana płytek okładzinowych ściennych glazurowanych, wymiana zalanych elementów okładziny gipsowo-kartonowej, a także mycie po robotach malarskich.

Wartość szkody z dnia 16 sierpnia 2021 r., wyliczona na dzień zdarzenia (wg cen z 3 kwartału 2021 r. dla aglomeracji (...) wg bazy I.), wynosi 9219,56 zł brutto.

(dowód: pisemna opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa T. S. – k. 136-146, opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu budownictwa T. S. – k. 188)

Sąd zważył, co następuje:

Ustalając stan faktyczny w sprawie Sąd oparł się na dokumentach załączonych do akt sprawy oraz na opinii biegłego sądowego rzeczoznawcy budowlanego T. S..

Sąd dał wiarę dowodom złożonym przez strony w toku postępowania likwidacyjnego dołączonym do pism procesowych oraz znajdujących się w aktach postępowania likwidacyjnego. Na ich podstawie Sąd ustalił przebieg postępowania likwidacyjnego, w szczególności datę wydania decyzji ubezpieczyciela w przedmiocie odszkodowania i zakres uwzględnienia żądania powoda w toku postępowania likwidacyjnego przez pozwanego ubezpieczyciela. Powyższe dokumenty nie były kwestionowane przez żadną ze stron pod względem ich autentyczności i wiarygodności.

Sąd ocenił jako wiarygodną opinię zasadniczą oraz opinię uzupełniającą biegłego sądowego rzeczoznawcy budowlanego T. S.. W ocenie Sądu opinia biegłego została sporządzona w sposób rzetelny, jasno przedstawiała rozumowanie biegłego, zawierała szczegółowe wyliczenia. Opinia została sporządzona przez biegłego dysponującego odpowiednią wiedzą specjalistyczną z zakresu budownictwa i doświadczeniem zawodowym. Biegły odniósł się do zarzutów do opinii, w sposób jasny i konkretny odpowiedział na zadane przez pełnomocnika pozwanego pytania. Opinia ta nie zawiera sprzeczności, a wnioski biegłego były logiczne i niebudzące wątpliwości.

Powództwo należało w przeważającej części uwzględnić.

Powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 4143,58 zł wraz z odsetkami tytułem odszkodowania za uszkodzenia powstałe w dniu 16 sierpnia 2021 r. w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym przy ul. (...) w W. należącego do A. D. i K. D. oraz zwrotu kwoty 400 zł wraz z odsetkami z uwagi na wydatki poniesione w związku z wykonaniem prywatnej kalkulacji naprawy.

Pozwany nie kwestionował zaistnienia szkody we wskazanym lokalu, istnienia po stronie powoda legitymacji procesowej do wystąpienia z pozwem, a także faktu wypłaty odszkodowania. Pozwany kwestionował roszczenie powoda co do wysokości.

W niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego o umowie ubezpieczenia (art. 805 i następne k.c. w brzmieniu obowiązującym w dacie szkody), przepisy ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz.U.2023.656 t.j.) oraz postanowienia zawartej przez poszkodowanych z pozwanym zakładem umowy ubezpieczenia wraz z ogólnymi warunkami ubezpieczenia o symbolu C-H7-01/18.

W myśl przepisu art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Przy ubezpieczeniu majątkowym świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku (art. 805 § 2 k.c.). Zgodnie z przepisem art. 812 § 1 i 2 k.c., przed zawarciem umowy ubezpieczenia zakład ubezpieczeń obowiązany jest doręczyć ubezpieczającemu tekst ogólnych warunków ubezpieczenia, które określają m.in. sposób ustalania wysokości szkody oraz warunki wypłaty odszkodowania. Wysokość odszkodowania ustala się według reguł określonych w art. 363 k.c., zgodnie z którym naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Zgodnie z w/w OWU § 13

1. Rozmiar szkody określa E. Hestia według cen z dnia powstania szkody zgodnie z następującymi zasadami:

[…]

5) dla mieszkania – według jego wartości rynkowej,

[...]

4. W przypadku uszkodzenia ubezpieczonego mienia, rozmiar szkody i wysokość odszkodowania E. Hestia określa według cen z dnia powstania szkody, według kosztów remontu lub kosztów naprawy, na podstawie:

a) rachunku (faktury) wykonawcy wraz z kosztorysem do rachunku (faktury) lub

b) kalkulacji poszkodowanego, który szkodę usunął własnymi siłami, lub

c) kalkulacji sporządzonej przez E. Hestię na podstawie ogólnodostępnych katalogów nakładów rzeczowych stosowanych do wycen remontów i napraw

§ 14

1. Odszkodowanie ustala się w kwocie odpowiadającej rozmiarowi szkody w granicach sumy ubezpieczenia, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz z uwzględnieniem limitów odpowiedzialności wskazanych w § 15 i § 16.

2. Zwrot kosztów remontu lub naprawy nie może przekroczyć w zależności od sposobu ustalania sumy ubezpieczenia wartości odtworzeniowej lub rzeczywistej przedmiotu ubezpieczenia.

Kwestią sporną, jak wskazano wyżej, była wysokość szkody powstałej w dniu 16 sierpnia 2021 r. w lokalu mieszkalnym nr (...) położonym przy ul. (...) w W. należącego do A. D. i K. D.. Dokonując ustaleń w tym zakresie, Sąd wobec rozbieżnych stanowisk stron, posiłkował się dowodem z opinii biegłego sądowego – rzeczoznawcy budowlanego T. S.. Na podstawie opinii biegłego Sąd ustalił, że wysokość szkody z dnia 16 sierpnia 2021 r., wyliczona na dzień zdarzenia, wynosi 9219,56 zł (w tym koszt poszukiwania przyczyny szkody). W tym zakresie opinia ta jest jasna, fachowa i obiektywna, została uzasadniona w dostatecznym stopniu, nie zawiera niejasności, biegły ustosunkował się do wszystkich punktów tezy dowodowej. Biegły oparł swoje wyliczenia w oparciu o OWU, zgodnie z § 13 OWU.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd doszedł do wniosku, że ustalona i wypłacona w toku postępowania likwidacyjnego kwota 4024,21 zł była wartością zaniżoną i nie pozwalała na przywrócenie mienia poszkodowanych do stanu sprzed dnia zdarzenia.

Skoro pozwany przyznał tytułem odszkodowania 4024,21 zł, różnica stanowi 5 195,35 zł. Kierując się zasadą wynikająca z treści art. 321 § 1 k.p.c. stanowiącą, że granice w jakich sąd uprawniony jest do rozpoznania przedstawionej mu sprawy, wyznacza zgłoszone przez stronę roszczenie, należało zasądzić żądaną przez powoda kwotę stanowiącą częściowe odszkodowanie, tj. 4143,58 zł, o czym Sąd orzekł w pkt. I wyroku.

Odnośnie żądania przez powoda zasądzenia na jego rzecz odsetek należy wskazać, iż stosownie do treści art. 481 §§ 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

W przedmiotowej sprawie pozwany opóźnił się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego w postaci zapłaty odszkodowania na rzecz powoda. Stosownie bowiem do treści art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni, licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o wypadku. Nadto, stosownie do treści ust. 2 tego przepisu, w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego.

Z ustaleń Sądu wynika, że szkoda została zgłoszona w dniu 16 sierpnia 2021 r., ostateczna decyzja pozwanego została wydana dnia 12 listopada 2021 r., zatem odsetki należało zasądzić - zgodnie z żądaniem pozwu, tj od dnia 13 listopada 2021 r. do dnia zapłaty.

Odnosząc się do żądania powoda zwrotu kosztów sporządzenia na jego zlecenie prywatnej wyceny szkody (kosztorysu) w kwocie 400 zł należało uznać, iż jest ono niezasadne. Dokonanie oceny, czy poniesione koszty na zlecenie powoda na etapie przedsądowym są objęte odszkodowaniem przysługującym od ubezpieczyciela, musi być poprzedzone uwzględnieniem całokształtu okoliczności sprawy, w szczególności ustaleniem, czy zachodzi normalny związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem tego wydatku a wypadkiem oraz czy poniesienie tego kosztu było obiektywne uzasadnione i konieczne, także w kontekście ułatwienia skonkretyzowania żądanego odszkodowania, jak i ułatwienia ubezpieczycielowi ustalenia rozmiarów szkody (por. uzasadnienie uchwały Sąd Najwyższy z dnia 18 maja 2004 r., III CZP 24/04).

W rozpoznawanej sprawie powód poniósł koszty prywatnej ekspertyzy, sporządzonej przez firmę działającą pod tożsamym adresem co powód i sprowadzającej się do niepodpisanego wydruku z programu komputerowego do sporządzania kosztorysów budowlanych. Faktura została wystawiona na powoda. Kosztorys naprawy został sporządzony przez rzeczoznawcę na zlecenie powoda. W niniejszej sprawie to nie poszkodowany poniósł koszty sporządzenia opinii, lecz powód będący nabywcą wierzytelności. Nadto koszty te poniesione zostały już po dacie nabycia wierzytelności. Są to jednak w świetle uchwały Sądu Najwyższego (III CZP 68/18) koszty niemieszczące się w adekwatnym związku przyczynowym ze szkodą. Sąd miał również na uwadze, iż inaczej należy oceniać działania samego poszkodowanego, który nie ma orientacji w kwestiach dotyczących ustalenia zakresu uszkodzeń powstałych w mieniu i ich wartości, jest laikiem w tej dziedzinie, a inaczej firmy windykacyjnej lub podmiotu, zawodowo zajmującego się oceną ryzyka i szacowaniem strat, a zatem również i przez ten pryzmat należy oceniać niezbędność sporządzenia prywatnej opinii do efektywnego dochodzenia odszkodowania. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że koszt sporządzenia prywatnej ekspertyzy w rozpoznawanej sprawie nie był ani niezbędny, ani celowy, ponieważ to w zasadzie na podstawie ustaleń biegłego (o którego przeprowadzenie dowodu z opinii zwrócił się powód) kształtuje się ostateczna i rzeczywista wysokość poniesionej szkody. Przy tym mając również na uwadze wspomnianą uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2019 r. o sygn. III CZP 68/18, niezasadne byłoby ustalanie precyzyjnej wysokości żądania na etapie przedsądowym przez powoda i obciążanie tymi samymi kosztami dwukrotnie strony przegrywającej sprawę (koszty sporządzenia prywatnej ekspertyzy, koszty sporządzenia opinii biegłego). W związku z powyższym, dalej idące żądanie pozwu Sąd oddalił na podstawie ww. przepisów – stosowanych a contrario, o czym orzekł w pkt. II wyroku.

Orzeczenie o kosztach procesu Sąd wydał na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z 100 k.p.c. Sąd uwzględnił żądanie pozwu w 91 %, czyli niemal w całości. Sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania, co ma miejsce w niniejszej sprawie.

Na koszty procesu poniesione przez powoda składały się: kwota 400 zł tytułem opłaty od pozwu oraz, ustalona na podstawie § 2 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, kwota w wysokości 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, a także 17,00 zł opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa procesowego. Powód uiścił zaliczkę w wysokości 2500,00 zł na koszty biegłego sądowego. Łącznie suma kosztów procesu poniesionych przez powoda wyniosła 3817,00 zł. Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda powyższą kwotę w pkt. III sentencji wyroku tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Biegłemu sądowemu przyznano wynagrodzenie za sporządzenie opinii w wysokości 2388,14 zł oraz za sporządzenie opinii uzupełniającej kwotę 317,78 zł, tj. łącznie 2705,92 zł. Po wykorzystaniu zaliczki 2500,00 zł, pozostało do rozliczenia 205,92 zł, w związku z tym w punkcie IV sentencji wyroku zasądzono powyższą kwotę w całości od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa tytułem zwrotu proporcjonalnej części kosztów uiszczonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I C 341/22

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować w Rep. C i kontrolce uzasadnień;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć:

- pełnomocnikowi powoda – adw. P. D.

- pełnomocnikowi pozwanego – pracownikowi P. T.

3.  akta przedłożyć z wpływem lub za 28 dni.

S., dnia 14.12.2023 r. SSR Anna Olszewska - Kowalska

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Konopka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Sopocie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Olszewska-Kowalska
Data wytworzenia informacji: