Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 marca 2016r.

Sąd Rejonowy w Gdyni, Wydział I Cywilny

w składzie

Przewodniczący: SSR Adrianna Gołuńska-Łupina

Protokolant: st. sek. sąd. I. G.

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) A. (...). (...) spółki jawnej w G.

przeciwko B. K.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda (...) A. (...). (...) spółki jawnej w G. na rzecz pozwanej B. K. kwotę 197 zł. (sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1295/15

UZASADNIENIE

Powód (...) A. (...). (...) Spółka Jawna w G. w pozwie przeciwko B. K. domagał się zasądzenia kwoty 1395,80 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 3.07.2015r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że Sąd Rejonowy w Gdyni nieprawomocnym wyrokiem z dnia 19 listopada 2014r. zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 13.650 zł nadając temu wyrokowi w zakresie kwoty 4550 zł rygor natychmiastowej wykonalności. Powód zapłacił pozwanej w dniu 15.12.2014r. powyższą kwotę, jednak komornik w dniu 23.12.2014r. wszczął egzekucję. Powód poinformował komornika, iż spełnił świadczenie bezpośrednio do rąk pozwanej pomimo tego komornika kontynuował egzekucje i w dniu 1.01.2015r. dokonał zajęcia rachunku bankowego w USD na kwotę 5161,98 zł, co stanowiło równowartość 1471,80 USD. Ponadto w dniu 8.01.2015r. rachunek w banku (...) na kwotę 5261,08 zł. Następnie w dniu 12.01.2015r. zwrócił kwotę 4363,58 zł, co spowodowało różnicę w kwocie 897,50 zł zaś w dniu 17.01.2015r. kwotę 5161,69 zł co stanowiło równowartość 1340,97 USD. Łącznie wiec doszło do bezprawnej egzekucji powodującej szkodę u powoda w kwocie 1395,80 zł. Powód nadmienił także, iż komornik ustalił koszty niezbędne do egzekucji w wysokości 682,50 zł tytułem opłaty stosunkowej, jednak koszty te winna w jego ocenie ponieść pozwana, albowiem została ona zaspokojona przed wszczęciem egzekucji. Z tych też względów powództwo zasługuje na uwzględnienie na podstawie art. 415 k.c.

(pozew k. 2-4)

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa wskazując, iż przed wszczęciem egzekucji nie było potrzeby, aby dodatkowo wzywać powoda do zapłaty, albowiem pozostawał on w zwłoce z zapłatą. Wyjaśniła także, iż dwa dni po wydaniu wyroku złożyła wniosek o nadanie klauzuli wykonalności temu wyrokowi, który został uwzględniony w dniu 26.11.2014r. Następnie w dniu 5.12.2014r. za pośrednictwem poczty wystąpiła do komornika z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, który wpłynął do komornika w dniu 12.12.2014r. W dniu 19.12.2014r. komornik wydał postanowienie ustalające koszty zastępstwa adwokackiego w egzekucji. Zdaniem pozwanej fakt, iż otrzymała ona w dniu 15.12.2014r. kwotę 4550 zł nie oznacza, iż została zaspokojona przed wszczęciem egzekucji, gdyż wniosek złożyła w dniu 5.12.2014r. Ponadto powód nie zaspokoił w całości pozwanej, gdyż nie zapłacił kosztów klauzuli wykonalności w kwocie 60 zł i co do tej kwoty zasadne było jej egzekwowanie po 15.12.2014r. Pozwana wskazała także, iż o wpłacie poinformowała komornika i w dniu 29.12.2014r. wniosła o ograniczenie egzekucji. O piśmie powoda nie została poinformowana, a nie ma ona obowiązku codziennie sprawdzać stan konta. W związku z tym brak jest podstaw do obciążenia jej odpowiedzialnością za skutki pobrania w styczniu określonych kwot. Pozwana dodała także, iż żadnych innych wpłat nie otrzymała poza kosztami zastępstwa i klauzuli wykonalności w dniu 12.01.2015r. Natomiast powód nie zaskarżył postanowienia w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności ani postanowień komornika dotyczących kosztów egzekucji. Pozwana zakwestionowała również daty księgowań na rachunku powódki, waluty oraz różnice kursowe.

(odpowiedź na pozew k. 30 - 32)

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 19 listopada 2014r. Sąd Rejonowy w Gdyni w sprawie o sygn. akt IV P 804/13 na skutek pozwu wniesionego przez pozwaną B. K. wydał przeciwko powodowi wyrok, w którym zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 13.650 zł wraz z odsetkami, przy czym co do kwoty 4550 zł nadał temu wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 27 listopada 2014r., na wniosek pozwanej, nadana została powyższemu wyrokowi klauzula wykonalności w zakresie kwoty 4550 zł. Ponadto przyznano pozwanej koszty postępowania klauzulowego w wysokości 60 zł.

(dowód: kopia tytułu k. 35, wniosek k. 34)

W oparciu o powyższy tytuł wykonawczy pozwana w dniu 5 grudnia 2014r. (wpływ do komornika 12.12.2014r.) złożyła wniosek do komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni o wszczęcie egzekucji przeciwko powodowi zakresie kwoty 4550 zł oraz kosztów postępowania klauzulowego w wysokości 60 zł.

Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2014r. komornik ustalił i przyznał pozwanej koszty zastępstwa prawnego w egzekucji w kwocie 150 zł.

(dowód: akta komornicze Km 2778/14 komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni B. B. (1): wniosek, dowód nadania, postanowienie).

W dniu 15 grudnia 2014r. powód przelał na rachunek bankowy pozwanej kwotę 4550 zł, o czym zawiadomił komornika w dniu 23.12.2014r. po otrzymaniu zawiadomienia o wszczęciu przeciwko niemu egzekucji.

(okoliczność bezsporna)

W dniu 29 grudnia 2014r. pozwana poinformowała mailowo komornika oraz za pośrednictwem listu poleconego (data wpływu 5.01.2015r.), iż wierzyciel uiścił na jej rzecz kwotę 4550 zł. W związku z tym wnosi ona o ograniczenie egzekucji do kwoty 220 zł.

(dowód: e-mail k. 41, pismo k. 42, dowód doręczenia k. 43)

W toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego (Km 2778/14) wyegzekwowano od powoda łącznie kwotę 10.423,06 zł tj. w dniu 7.01.2015r. kwotę 5161,98 zł, zaś w dniu 8.01.2015r. kwotę (...),08, z czego kwotę 210 zł w dniu 12.01.2015r. przekazano pozwanej, zaś kwotę 742,79 zł została zatrzymana przez komornika na poczet kosztów postępowania egzekucyjnego. Pozostałe środki zostały zwrócone powodowi.

(dowód: karta rozliczeniowa - akta komornicze Km 2778/14 komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni B. B. (1))

Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2015r. komornik zakończył postępowanie egzekucyjne ustalając koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji na kwotę 742,79 zł i obciążył nimi dłużnika. Powód nie zaskarżył przedmiotowego postanowienia.

(okoliczność bezsporna)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny był w zasadzie bezsporny pomiędzy stronami, a nadto Sąd ustalił go na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony do akt niniejszego postępowania oraz zawartych w aktach komorniczych Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni B. B. (2) o sygn. Km 2778/14, których autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana, a nadto nie budzą one wątpliwości co do swej wiarygodności.

W niniejszej sprawie powód domagał się zapłaty od pozwanej kwoty 1395,80 zł tytułem zwrotu wyegzekwowanego w drodze postępowania egzekucyjnego świadczenia z uwagi, iż przed egzekucją dobrowolnie zaspokoił pozwaną.

W sprawie nie ulegało przy tym wątpliwości, iż w dniu 19 listopada 2014r. został wydany przeciwko powodowi wyrok (sygn. akt IV P 804/13), w którym zasądzono od powoda na rzecz pozwanej kwotę 13.650 zł, jak również, iż co do kwoty 4550 zł został nadany temu wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności. Ponadto bezsporne było także, iż powód dobrowolnie uiścił na rzecz pozwanej kwotę 4550 zł w dnu 15 grudnia 2014r., a pomimo tego w styczniu 2015r. komornik wyegzekwował od powoda środki w wysokości ponad 10.000 zł, które zostały zwrócone jedynie w części.

W ocenie sądu brak jest jednak podstaw do uznania, iż doszło do powstania szkody po stronie powoda na skutek bezprawnego czy nienależytego działania pozwanej. Zgodnie z art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządza drugiemu szkodę, zobowiązany jest do jej naprawienia. W tym miejscu zważyć należy, że w nauce prawa wskazuje się, że przesłankami odpowiedzialności deliktowej są: powstanie szkody, zdarzenie z którym ustawa łączy obowiązek odszkodowawczy oznaczonego podmiotu (czyn niedozwolony) oraz związek przyczynowy między owym zdarzeniem a szkodą. Jeśli chodzi o zdarzenie, z którym ustawa łączy obowiązek odszkodowawczy, może to być np. ludzkie zachowanie, tj. czyn bezprawny – obiektywnie sprzeczny z obowiązującym porządkiem prawnym (powszechnie obowiązującymi przepisami prawa oraz zasadami współżycia społecznego), a jednocześnie zawiniony. Przez winę rozumie się naganną decyzję człowieka odnoszącą się do podjętego przez niego bezprawnego czynu, przy czym winę dzieli się na umyślną i nieumyślną (tak m. in.: Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga trzecia. Zobowiązania. Tom 1, pod red. G. Bieńka, WP Warszawa 2001, s.215 i nast.). Podkreślenia wymaga również fakt, iż zgodnie z treścią art. 6 k.c., ciężar dowodu istnienia wszystkich powyższych przesłanek spoczywa na poszkodowanym, czyli powodzie.

Sąd zważył, iż jak wynika ze zgromadzonego materiału to nie pozwana, a powód poprzez swoje zachowanie doprowadził do powstania po swojej stronie straty w dochodzonej kwocie. Wskazać bowiem należy, iż wobec faktu, że wyrokowi z dnia 19.11.2014r. nadano rygor natychmiastowej wykonalności co do kwoty 4550 zł, to już od dnia 20 listopada 2014r. powód pozostawał w zwłoce z zapłatą przedmiotowej kwoty, którą zapłacił dopiero w dniu 15 grudnia 2014r. Co więcej pozwana w dniu 27 listopada 2014r. uzyskała klauzulę wykonalności na powyższym orzeczeniu, a zatem w ocenie sądu była uprawniona do złożenia u komornika wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w celu wyegzekwowania należnego jej świadczenia i działała zgodnie z prawem. Zwrócić należy uwagę, iż pozwana swój wniosek złożyła w dniu 5 grudnia 2014r., a wpłynął on fizycznie do komornika w dniu 12 grudnia 2014r., a zatem przed zapłatą świadczenia przez powoda. Okoliczność, iż pierwsze czynności komornik podjął dopiero w dniu 19 grudnia 2014r. nie zmienia faktu, iż postępowanie egzekucyjne zostało już wszczęte. To bowiem wniosek wierzyciela powoduje wszczęcie postępowania. Co więcej powód zaspokoił pozwaną jedynie w zakresie kwoty 4550 zł, tymczasem w związku z nadaniem wyrokowi klauzuli wykonalności postanowieniem z dnia 27.11.2014r. pozwanej zostały przyznane również koszty postępowania klauzulowego w kwocie 60 zł, o których wyegzekwowanie pozwana również wniosła. W związku z tym trafnie wskazała pozwana, iż w dniu 15 grudnia 2014r. powód nie zaspokoił jej w całości. Kontynuacja postępowania egzekucyjnego była zatem zasadna i w żadnym wypadku nie można jej uznać za bezprawną. Ponadto pozwana po spostrzeżeniu zapłaty w dniu 29 grudnia 2014r. wniosła do komornika o ograniczenie egzekucji jedynie do kosztów postępowania klauzulowego i zastępstwa w egzekucji, a zatem brak jest podstaw do przypisania pozwanej jakiejkolwiek złej woli czy jakiejkolwiek postaci winy. Podjęła ona bowiem niezbędne czynności. Powód zaś o zapłacie nie poinformował pozwanej, a jedynie komornika w dniu 23.12.2014r. Nadto jak wynika z akt egzekucyjnych przed pobraniem środków z kont powoda komornik otrzymał wniosek pozwanej o żądaniu ograniczenia egzekucji i zatrzymał jedynie środki konieczne do zaspokojenia pozwanej w kwocie 210 zł oraz koszty egzekucyjne, a w pozostałym zakresie zwrócił środki powodowi. Sąd zważył również, iż przedmiotowe koszty egzekucyjne zostały ustalone przez komornika w drodze postanowienia z dnia 8 stycznia 2015r., który uznał egzekucję za celową i obciążył nimi powoda jako dłużnika. W związku z tym, jeżeli powód kwestionuje powyższe rozstrzygnięcie winien był zaskarżyć przedmiotowe postanowienie komornika. W ocenie sądu brak jest bowiem jakichkolwiek podstaw do uznania, iż koszty jakie poniósł powód w związku z egzekucją powstały na skutek zawinionego działania pozwanej. Powód dal bowiem powód do wszczęcia egzekucji i nie zaspokoił w całości pozwanej, co uzasadniało prowadzenie dalszej egzekucji po 15 grudnia 2014r.

Mając na uwadze powyższe powództwo podlegało oddaleniu, o czym sąd orzekł w punkcie I wyroku na podstawie art. 415 k.c. uznając, iż zachowaniu pozwanej nie sposób przypisać winy w jakimkolwiek stopniu.

O kosztach sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 6 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. 02.163.1349) i obciążył powoda jako stronę przegrywającą niniejsze postępowanie kosztami postępowania w całości zasądzając od niego na rzecz pozwanej kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.