Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1150/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Gdyni z 2019-12-30

Sygn. akt: I C 1150/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Piotr Jędrzejewski

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Iwona Górska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2019 r. w G.

sprawy z powództwa J. Ś.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powoda J. Ś. kwotę 20.200 zł (dwadzieścia tysięcy dwieście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 grudnia 2017 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. na rzecz powoda J. Ś. kwotę 5.871,62 zł (pięć tysięcy osiemset siedemdziesiąt jeden złotych sześćdziesiąt dwa grosze)tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: I C 1150/18

UZASADNIENIE

J. Ś. (powód) wniósł pozew przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. (pozwany) o zapłatę kwoty 20.200 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 17 grudnia 2017 r., tytułem odszkodowania w związku ze szkodą komunikacyjną oraz zasądzenie kosztów procesu.

Wobec uznania przez pozwanego że doszło do szkody całkowitej wypłacił on powodowi kwotę 42.000 z, wyceniając wartość pozostałości na 15.200 zł, zaś wartość pojazdu na 57.200 zł. W ocenie powoda wartość pojazdu powinna zostać przyjęta na kwotę 77.400 zł, zaś żądana przez powoda kwota 20.200 zł stanowił różnicę pomiędzy takimi wartościami pojazdu.

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów procesu, kwestionując przedstawioną przez powoda wartość pojazdu w monecie zdarzenia.

USTALENIA FAKTYCZNE

1.  W dniu 16 listopada 2017 roku doszło do kolizji drogowej w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...), stanowiący własność powoda.

(okoliczności bezsporne)

2.  W toku postępowania likwidacyjnego pozwany ustalił że doszło do szkody całkowitej i ustalił wartość pojazdu na kwotę 57.200 zł, zaś wartość pozostałości na kwotę 15.200 zł. W związku z powyższym pozwany wypłacił powodowi kwotę 42.000 zł tytułem odszkodowania. Nie zgadzając się z wysokością wypłaconego odszkodowania powód zlecił sporządzenie wyceny pojazdu, która określiła wartość tego pojazdu na kwotę 77.400 zł.

(okoliczności bezsporne oraz wyceny k.9-11, 35-36)

3.  Do przedmiotowej umowy ubezpieczenia autocasco zastosowanie mają Ogólne warunki ubezpieczeń komunikacyjnych (...) ustalone uchwałą Zarządu pozwanego nr (...)/7/2/2015 (dalej: OWU) Zgodnie z treścią § 17 ustalenie odszkodowania w przypadku szkody całkowitej ustala się w stosunku do wartości pojazdu w dniu powstania szkody, ustalanej na podstawie notowań rynkowych pojazdu danej marki, typu i roku z uwzględnieniem jego wyposażenia, przebiegu i stanu technicznego, zgodnie z katalogiem E. lub (...) E..

4.  Wartość należącego do powoda pojazdu w stanie nieuszkodzonym na dzień powstania szkody wynosiła 77.400 zł według wariantu I uwzględniającego wyposażenie dodatkowe zgodne z opisem powoda i korektą za przebieg.

(dowód: pisemna opinia biegłego sądowego P. T. (1) – k. 74-

100)

OCENA DOWODÓW

5.  Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów i dowodu z opinii biegłego sądowego rzeczoznawcy samochodowego P. T. (2). W tej opinii biegły w sposób rzetelny i logiczny odpowiedział na pytania Sądu w zakresie wartości pojazdu w zależności od parametrów przyjętych na podstawie stanu faktycznego oraz stanowisk stron oraz na podstawie programu komputerowego (...)expert. Opinia ta została zakwestionowana przez stronę pozwaną, jednakże zarzuty te nie wpływały na ocenę merytoryczną tej opinii. W ocenie Sądu przyjęte przez biegłego warianty wersji i stanu pojazdu umożliwiały ustalenie faktycznej wartości pojazdu w zależności od poczynionych ustaleń faktycznych.

ROZWAŻANIA PRAWNE

6.  Podstawę odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela stanowiła zawarta z pozwanym zakładem ubezpieczeń umowa ubezpieczenia autocasco (AC). Normatywną podstawę odpowiedzialności pozwanego stanowią zatem przepisy art. 805 § 1 kc i art. 824 1 § 1 kc. Zgodnie z art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Przepis art. 824 1 § 1 kc stanowi jednocześnie, że o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody.

7.  Między stronami nie było sporu co do tego że strony łączyła umowa (...) Casco oraz co do odpowiedzialności pozwanego za poniesiona szkodę. Kwestią sporną w niniejszej sprawie było określenie wartości pojazdu w stanie nieuszkodzonym. Postawą do określenia tej wartości zgodnie z ogólnymi warunkami umowy stanowiła wycena na podstawie notowań rynkowych pojazdu danej marki, typu i roku z uwzględnieniem jego wyposażenia, przebiegu i stanu technicznego, zgodnie z katalogiem E. lub (...) E.. Należy zwrócić uwagę, że strony nie zaoferowały dowodu z umowy autocasco zawartej między stronami, w której przy jej zawieraniu określono model samochodu, wersję wyposażenia i przyjęta do wymilczenia podstawy składki wartość pojazdu w chwili zawierania umowy. W ocenie Sądu powodowało to, że dodatkowo wobec braku możliwości dokonania oględzin pojazdu Sąd przy ocenie jaki był to typ wyposażenia samochodu musiał opierać się na dowodach przedstawionych przez strony. Strona pozwana kwestionowała twierdzenia strony powodowej co do rodzaju i charakteru wyposażenia przedmiotowego pojazdu, jednak nie przedstawiła dowodów obalających to twierdzenie, jak np. umowę z której wynikałoby np. jakie wyposażenie przyjęto do ustalenia wartości pojazdu.

8.  W ocenie Sądu prawidłowo w pierwszej opinii biegły sporządził opinie wariantową wartości pojazdu w zależności od przyjętych założeń. Umożliwiło to Sądowi przyjęcie jednej z tych wersji jako podstawy do rozstrzygnięcia sprawy. Biegły przyjął wersję wyposażenia pojazdu jaka wynikała z rozkodowania nr VIN pojazdu, bo była to okoliczność najbardziej miarodajna. Również wyposażenie dodatkowe ustalił w dwóch wersjach.

9.  Ustalenia w zakresie dotyczącym wysokości szkody Sąd oparł na dowodzie z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej P. T. (1) i uznał że wartość pojazdu na dzień powstania szkody wyniosła 77.400 zł zgodnie z wariantem I opinii biegłego. Za przyjęciem tej wersji przemawiało to, że wersja wyposażenia M. wynikała z nr VIN pojazdu, który to numer nie był kwestionowany przez stronę pozwaną. Wprawdzie pozwany kwestionował zastosowanie do wyceny tej wersji pojazdu, jednak nie wskazał na czym opiera to twierdzenie. Również w zakresie wyposażenia dodatkowego wskazanego przez powoda pozwany nie wskazał na czym opiera swoje twierdzenia np. przedstawiając treść łączącej strony umowy. Powodowało to, że Sąd uznał za prawdziwe wszystkie twierdzenia powoda dotyczące modelu pojazdu, wyposażenia i jego przebiegu, co powodowało, że do ustalenia wartości pojazdu przez szkoda uznał za miarodajne wyliczenia poczynione w wariancie I uwzględniającym wyposażenie pojazdu według opisu powoda i przyjęcie korekty za przebieg, gdyż nie wiadomo czy taką korektę stosowano przy zawieraniu umowy. Powodowało to, że przy wartości pojazdu 77.400 zł i wartości pozostałości nie kwestionowanej przez strony 15.200 zł zgodnie z zasadami likwidacji szkody całkowitej obowiązujących w umowie i ogólnych warunkach powód powinien otrzymać kwotę 62.200 zł. Skoro wiec powód otrzymał jedynie 42.000 zł to roszczenie o wypłatę różnicy w kwocie 20.200 zł jest w całości zasadne.

10.  Datę wymagalności roszczenia Sąd ustalił na podstawie art. 817 § 1 k.c., zgodnie z którym ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Bezsporne pomiędzy stronami było, że szkoda została pozwanemu zgłoszona w dniu 16 listopada 2017 r.. Termin do wypłaty odszkodowania upłynął zatem w dniu 16 grudnia 2017., zaś z dniem następnym roszczenie stało się wymagalne. Pozwany miał wszelkie dane wynikające z umowy do ustalenia wartości pojazdu, jednak z powodu zastosowania nieprawidłowych założeń zaniżył wartość pojazdu. W tym stanie rzeczy, przyjąć należało, że pozwany był w stanie ustalić wysokość szkody i wypłacić całość odszkodowania w terminie 30dniowym.

11.  Mając zatem na uwadze wszystkie podniesione powyższej okoliczności, na mocy art. 805 § 1 kc w zw. z art. 824 1 § 1 kc Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 15.300 zł. Nadto, od powyższej kwoty Sąd zasądził odsetki ustawowe za okres od 11 września 2015r. do dnia 31 grudnia 2015r. oraz odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 1 stycznia 2016r. do dnia zapłaty, zgodnie z treścią art. 481 § 1 i 2 kc w zw. z art. 817 § 1 kc.

12.  O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 kpc i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy zasądził od przegrywającego niniejszy spór pozwanego na rzecz powoda 5.871,62 zł, na którą składają się: opłata sądowa od pozwu (1010 zł), opłata za czynności fachowego pełnomocnika powoda – radcy prawnego w stawce minimalnej ustalona w oparciu o § 2 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (3.600 zł) oraz częśc wykorzystanej wpłaconej przez powoda zaliczki na opinie biegłego (1.261,62 zł).

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Aleksandra Staszewska-Kopiszka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Gdyni
Osoba, która wytworzyła informację:  Piotr Jędrzejewski
Data wytworzenia informacji: