Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2024 r. w G. sprawy z powództwa P. P. (1) przeciwko Gminie M. G. oraz M. M.

o ustalenie

I.  ustala, że pozwanemu P. P. (1) przysługuje prawo do zawarcia umowy socjalnego lokalu z Gminą M. G.;

II.  wstrzymuje wykonanie prawomocnego postanowienia referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym w Gdyni z dnia 14 czerwca 2023 r. w sprawie sygn. akt VII 1 Co 779/20 w zakresie prowadzenia na jego podstawie postępowania egzekucyjnego zmierzającego do opróżnienia lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w G. – do czasu złożenia P. P. (1) przez Gminę M. G. oferty zawarcia umowy socjalnego lokalu;

kosztami procesu obciąża pozwanych, uznając je za poniesione.

Sygn. akt I C 696/23

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2023 r. przysądzono spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przy ul. (...) w G. M. M..

D. ód: postanowienie, k. 5

W lokalu tym zamieszkiwał i nadal zamieszkuje P. P. (1) z małżonką oraz małoletnim synem N. K.. Małoletni jest osobą niepełnosprawną od wczesnego dzieciństwa. Cierpi na autyzm i niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym. Jest objęty tzw. nauczaniem domowym. Wymaga stałej obecności i osobistej pieczy i uwagi ze strony rodziców: jest dzieckiem w zachowaniu nieprzewidywalnym i trudnym. Matka dziecka (J. K. (1)) nie pracuje zawodowo, opiekuje się stale dzieckiem, otrzymuje zasiłek opiekuńczy w kwocie ok. 2.500 zł netto oraz zasiłek pielęgnacyjny w kwocie ok. 215 zł oraz świadczenie 800+. P. P. (1) jest emerytem wojskowym, otrzymuje emeryturę w wysokości ok. 3.000 zł netto, osobiście codziennie uczestniczy w opiece nad synem. Rodzice posiadają żadnych oszczędności ani znaczącego majątku. Nie mają też możliwości zamieszkania z synem w innym lokalu. Korzystają z 25-letniego samochodu osobowego, który jest im niezbędny do codziennego funkcjonowania (nie sposób z takim dzieckiem normalnie korzystać z komunikacji publicznej).

D. ód: akt urodzenia, k. 7

orzeczenie o niepełnosprawności, k.8

zeznania J. K., k. 76

zeznania P. P., k. 77-78

Gmina neguje przysługiwanie powodowi prawa do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu.

O. ść bezsporna

Egzekucja zmierzająca do wprowadzenia nabywcy licytacyjnego w posiadanie przedmiotowego lokalu została już wszczęta.

O. ść bezsporna

Ocena dowod ów

Złożone dokumenty prywatne i urzędowe nie budzą wątpliwości co do autentyczności i wartości dowodowej. Zeznania świadka i powoda są szczere i wiarygodne.

Kwalifikacja prawna

Powództwo jest uzasadnione w świetle art. 189 k.p.c. w zw. z art. 14 ust. 3 i ust. 4 ustawy o ochronie praw lokatorów […]. W postępowaniu, w którym wydano tytuł wykonawczy umożliwiający wprowadzenie w posiadanie nabywcę licytacyjnego nie orzeka się o prawie do lokalu socjalnego osób go dotychczas zajmujących. Nie wyłącza to jednak praw określonych przepisami o ochronie lokatorów oraz praw, które są skuteczne wobec wierzyciela (art. 791 § 3 k.p.c.). W danej sytuacji jednym z możliwych instrumentów prawnych umożliwiających powodowi uzyskanie ochrony przewidzianej w przepisach ustawy o ochronie praw lokatorów […] jest powództwo o ustalenie oparte na art. 189 k.p.c. (por. uchwałę SN z dn. 8.12.2017 r., III CZP 75/17). Przepisy o ochronie lokatorów mają w danym wypadku zastosowanie do powoda, chodzi o art. 14 ust. 4 pkt 2 ustawy o ochronie praw lokatorów […] – powód jest sprawującym pieczę rodzicielską ojcem zamieszkującego z nim małoletniego, który – jednocześnie – jest osobą niepełnosprawną. Interes prawny powodowi przysługuje, gdyż Gmina neguje jego uprawnienie a wierzyciel wszczął już egzekucję zmierzającą do opróżnienia lokalu. Niespornym jest, że powód był uprawnionym z tytułu spółdzielczego prawa do lokalu (własnościowego).

Stąd orzeczono na mocy art. 189 k.p.c. w zw. z art. 14 ust. 4 pkt 2 i ust. 6 ustawy o ochronie praw lokatorów […] – punkty I. i II. sentencji.

Stanowisko pozwanej Gminy twierdzącej, że dziecko może być skierowane do edukacji w odpowiedniej placówce, co mogłoby umożliwić podjęcie pracy przez rodziców (lub jednego z nich) należy uznać za dość hipotetyczne. Powód i jego żona wyjaśnili szczegółowo, dlaczego uważają decyzję o edukacji domowej za słuszną (bardzo częste infekcje) i nie wątpliwości, że kierują się dobrem dziecka, a stosowne opinie specjalistów są w tym zakresie tylko opiniami, a nie nakazami. Gdyby było inaczej, z pewnością rodzice dziecka poszukiwaliby dodatkowych źródeł dochodu. Należy też zauważyć, że decyzja o zatrudnieniu J. K. oznaczałaby utratę największego kwotowo zasiłku, zaś w przypadku powoda – nie wydaje się, aby po wielu latach niewykonywania żadnego zawodu miał szansę na stałe zatrudnienie, a jest zjawiskiem dość powszechnym, że byli żołnierze zawodowi mają utrudnione możliwości pracy w tzw. cywilnych zawodach. W tym kontekście, należy podsumować, że nawet gdyby jedno z rodziców uzyskałoby zatrudnienie, to z pewnością nie poprawiłoby to istotnie sytuacji majątkowej gospodarstwa domowego. Należy podkreślić, że obecnie wysiłek opiekuńczy nad trudnym, niepełnosprawnym synem rozkłada się na dwoje rodziców, co należy ocenić jako sprawiedliwa forma podziału obowiązków w małżeństwie, umożliwiająca pewną regenerację i odpoczynek na zmianę każdemu z nich. Orzeczenia sądu cywilnego nie mogą w tej sytuacji zawierać choćby przesłankowo sugestii całkowitego przebudowania aktualnego systemu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem. Powód wytłumaczył też szeroko i przekonująco, że jego obecny stan zdrowia praktycznie wyklucza stałe świadczenie pracy zarobkowej. Dotychczasowa historia sytuacji finansowej rodziny powoda wskazuje, że była bardzo niekorzystna, skoro finalnie zlicytowano najważniejszy (w zasadzie jedyny) składnik majątku (lokal spółdzielczy). Nic jednocześnie nie wskazuje na perspektywę jej polepszenia w przyszłości. Nie można więc realnie twierdzić, że powód i jego małżonka mają możliwość najęcia innego lokalu na wolnym rynku.

Koszty

Kosztami procesu obciążono stronę pozwaną (art. 98 k.p.c.), uznając je za poniesione (punkt III.).