Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 sierpnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 sierpnia 2024 r. w G. sprawy z powództwa P. D. przeciwko Towarzystwu (...) w T. (Niemcy)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w T. (Niemcy) na rzecz powoda P. D. kwoty:

a)  17.000 zł (siedemnaście tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 28 lipca 2020 r. do dnia zapłaty;

b)  4.666,33 USD (cztery tysiące sześćset sześćdziesiąt sześć dolarów amerykańskich i trzydzieści trzy centy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 6 października 2020 r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) w T. (Niemcy) na rzecz powoda P. D. kwotę 6.580 zł (sześć tysięcy pięćset osiemdziesiąt złotych) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego Towarzystwa (...) w T. (Niemcy) na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 868,31 zł (osiemset sześćdziesiąt osiem złotych trzydzieści jeden groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

Sygn. akt I C 517/23

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

9 maja 2020 r. w na autostradzie w Holandii miał miejsce wypadek. Spowodował go kierujący samochodem objętym ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej w Towarzystwie (...) z siedzibą w T.. (...) był P. D. – marynarz zmierzający do rozpoczęcia realizacji pracy na statku morskim zgodnie z zawartym już kontraktem. Poszkodowany został po wypadku przetransportowany do holenderskiego szpitala.

Okoliczności bezsporne

Poszkodowany miał uszkodzoną lewą nogę na wysokości kostki, skóra była w tym miejscu rozcięta i poszarpana na skutek styku z asfaltem. Wykonano mu zdjęcie RTG, zszyto ranę i wypisano ze szpitala. Pobyt w szpitalu trwał około 6 godzin. Noga bolała go mocno przez około cztery tygodnie, nie mógł na nią stawać, korzystał z kul łokciowych. Po wypisie ze szpitala został przetransportowany do hotelu, a stamtąd do Polski – co zorganizowała i sfinansowała firma pośrednicząca w jego zatrudnieniu. W Polsce chodził na konsultacje lekarskie raz w tygodniu, po pięciu tygodniach zdjęto szwy. W tym momencie mógł już na nogę stawać i wolno chodzić. Obecnie pozostała jedynie 10-centymetrowa blizna w okolicach kostki, która jednak poszkodowanemu nie sprawia żadnych problemów. Poszkodowany wrócił do rekreacyjnego uprawniania sporu 3 miesiące po wypadku (koszykówka). Pracodawca zwrócił poszkodowanemu 200 euro tytułem kosztu pobytu w holenderskim szpitalu. Po wypadku miał lekkie obawy przy wsiadaniu do samochodu, które później minęły. Nie wymagał i nie korzystał z leczenia i porad psychologicznych ani psychiatrycznych.

W chwili wypadku miał podpisany kontrakt na pracę w okresie 8 tygodni miał zarabiać 3.030 dolarów amerykańskich (miesięcznie). Otrzymał od ubezpieczyciela sprawcy szkody zadośćuczynienie w kwocie 8.000 zł i 1.000 zł od przewoźnika jako odszkodowanie z tytułu nieszczęśliwych wypadków. W czasie przebywania na zwolnieniu lekarskim otrzymywał od swojego pracodawcy podstawową część wynagrodzenie 818 USD za jeden pełny miesiąc i jeden nie pełny – 575,67 USD. Miesiąc po zakończeniu zwolnienia lekarskiego zwrócił do wykonywania pracy zarobkowej, wcześniej nie było to możliwe z uwagi na terminy zmian personelu na statkach. Tak więc za jeden miesiąc oczekiwania na rozpoczęcie pracy nie otrzymał żadnego wynagrodzenia lub jego ekwiwalentu.

Leczenie zostało zakończone 24 czerwca 2020 r., rokowania na przyszłość są pomyślne, nie powstał długotrwały ani stały uszczerbek na zdrowiu.

Dowód: zeznania poszkodowanego, k. 202-203

opinia biegłego, k. 221-224

kontrakt marynarski, k. 58-61

wypłata podstawowego wynagrodzenia k. 62

potwierdzenie wypłaty podstawowego wynagrodzenia, k. 65

Ocena dowodów

Zeznania powoda są wiarygodne, szczere, pełne, precyzyjne. Pozbawione są cech celowej agrawacji dolegliwości.

Dokumentacja przedstawiona przez powoda jest w pełni wiarygodna.

Opinia biegłego jest jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności pozwanego nie była kwestionowana i nie jest objęta sporem. Jej podstawą prawną był art. 6:162 ust. 1 niderlandzkiego Kodeksu cywilnego – Księgi szóstej ( B. W., B. 6) oraz

Spór dotyczył wysokości roszczeń.

Powód dochodził 17.000 zł tytułem dopłaty do odszkodowania za obrażenia ciała (punkt I. żądania pozwu), otrzymał bowiem wcześniej od ubezpieczyciela 8.000 zł. Oceniane żądanie należy uznać za zasadne, gdyż skala i intensywność dolegliwości oraz ograniczeń w codziennym funkcjonowaniu poszkodowanego uzasadnia uznanie, że należytym odszkodowaniem w tym zakresie będzie łącznie kwota 25.000 zł, czyli do dopłaty w wyroku pozostaje właśnie 17.000 zł. Podstawą orzeczenia w tym zakresie (punkt I. sentencji) jest art. 6:106 ust. 1 lit. b) niderlandzkiego Kodeksu cywilnego – Księgi szóstej ( B. W., B. 6).

Powód ponadto dochodził 4.666,33 USD tytułem odszkodowania za utratę spodziewanego dochodu, która – jak to zweryfikował Sąd – została wyliczona w całości poprawnie i należycie. Powód miał zarabiać po 3.030 USD miesięcznie, miał już zawarty kontrakt i był bardzo bliski rozpoczęcia wykonywania pracy (wypadek miał miejsce w trakcie podróży do miejsca świadczenia pracy). Zgodnie z kontraktem otrzymałby więc 6.060 USD, natomiast w rzeczywistości – na skutek wypadku wypłacono mu jedynie część wynagrodzenia (ang. basic wage) – odpowiednio 818 USD i 575,67 USD. Różnica daje więc dokładnie dochodzoną kwotę uszczerbku, który również zasądzono w wyroku – na podstawie art. 6:95 ust. 1 niderlandzkiego Kodeksu cywilnego – Księgi szóstej ( B. W., B. 6).

Ostatnie ze zgłoszonych roszczeń, tj. o zapłatę 602 euro jest niezasadne i nieudowodnione. Powód na rozprawie wyraźnie zeznał, że zwrócono mu koszt pobytu w szpitalu (k. 203) i nie potwierdził, aby istniały jeszcze jakieś inne – nie pokryte poniesione przezeń koszty leczenia lub inne związane z tym wypadkiem (płatne w euro). W tym zakresie powództwo oddalono więc na podstawie art. 6:95 ust. 1 niderlandzkiego Kodeksu cywilnego – Księgi szóstej ( B. W., B. 6) – a contrario.

Legitymacja pozwanego (ubezpieczyciel odpowiedzialności sprawcy szkody) wynika z art. 7:944 niderlandzkiego Kodeksu cywilnego – Księgi siódmej ( B. W., B. 7).

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 6:119 niderlandzkiego Kodeksu cywilnego – Księgi szóstej ( B. W., B. 6).

Prawo materialne cywilne Królestwa Niderlandów stosowano z urzędu zgodnie z art. 34 Prawa prywatnego międzynarodowego w zw. z art. 3 Konwencji o prawie właściwym dla wypadków drogowych z dnia 4 maja 1971 r. Źródłem prawa obcego były głównie teksty nadesłanie na potrzeby niniejszej sprawy przez Ministerstwo Sprawiedliwości, sprawdzone pod względem aktualności na urzędowej stronie internetowego Niderlandów (wetten.overheid.nl) – przy wykorzystaniu zakładki (...) z przeglądarki internetowego Chrome w wersji 128.0. (...).120 (wersja oficjalna).

Wywody pozwu dotyczące stosowania przepisów polskiego Kodeksu cywilnego należy potraktować jako poważne nieporozumienie, zważywszy, że pozew podpisał adwokat. To samo dotyczy argumentów pełnomocnika powoda wywodzonych z orzecznictwa sądów krajowych (polskich) zapadłych przy stosowaniu polskiego prawa zobowiązań.

Koszty

Pozwany przegrał proces praktycznie w całości, stąd zasądzono na rzecz powoda całość poniesionych przezeń kosztów, na które składa się: opłata sądowa od pozwu (1.963 zł), opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (3.600 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł), zaliczka (1.000 zł) – z odsetkami – na mocy art. 100 k.p.c. (punkt III.)

W punkcie ostatnim nakazano ściągnąć od pozwanego nieuiszczone koszty sądowe w postaci niezaliczkowanej części wynagrodzenia biegłego – na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.