Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 listopada 2023 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Żelewska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 listopada 2023 r. w G.

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G.

przeciwko R. Ż.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego R. Ż. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w G. kwotę 19.393,76 zł (dziewiętnaście tysięcy trzysta dziewięćdziesiąt trzy złote 76/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 6.678,25 zł od dnia 28 grudnia 2022r. do dnia zapłaty i od kwoty 12.715,51 zł od dnia 25 stycznia 2023r. do dnia zapłaty, z tym zastrzeżeniem, że odpowiedzialność pozwanego jest solidarna z odpowiedzialnością pozwanej K. G. wynikającą z nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdyni w dniu 31 marca 2023r. pod sygn. akt I Nc 82/23;

II.  zasądzone w punkcie I wyroku świadczenie rozkłada na trzydzieści siedem rat– trzydzieści sześć pierwszych rat w wysokości po 530 zł (pięćset trzydzieści złotych) każda, trzydziesta siódma rata w kwocie 313,76 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie – płatne miesięcznie, do dziesiątego dnia każdego miesiąca, poczynając od miesiąca grudnia 2023r., z zastrzeżeniem odsetek ustawowych w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat;

III.  odstępuje od obciążania pozwanego kosztami procesu.

Sygn. akt I C 335/23

UZASADNIENIE

(wyroku w zakresie punktów II. i III.)

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w G. wniosła pozew m.in. przeciwko R. Ż. wraz z wnioskiem o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o rozłożenie ewentualnie zasądzonego świadczenia na miesięczne raty w kwocie po 100 zł każda. Uzasadniając wniosek podał, że aktualnie zarabia 4.000 zł brutto. Jego siostra K. G., która prowadzi z nim gospodarstwo domowe obecnie nie pracuje z uwagi na chorobę dwubiegunową. Podał, że zamieszkują w domu, którego są współwłaścicielami, ale wymaga on dużych nakładów finansowych na remont. Aktualnie konieczne jest wyremontowanie dachu. Jego brak powoduje zwiększenie kosztów ogrzewania.

Do sprzeciwu dołączono oświadczenie pozwanego o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania, z którego wynikało, że pozwany prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z nieposiadającymi dochodów ww. siostrą, siostrzeńcem, a także matką M. Ż., która otrzymuje rentę w kwocie 5.300 zł miesięcznie. Dochód pozwanego określono na 3.000 zł. Wskazano, że na miesięczne wydatki składają się: utrzymanie domu (2.000 zł), wyżywienie (1.300 zł), komunikacja miejska (200 zł), środki higieny (150 zł). Pozwany wydatkuje także rocznie kwotę 6.700 zł rocznie na edukację. Podał także, że przeciwko niemu toczy się postępowanie egzekucyjne i pozostaje mu kwota wolna w wysokości 2.650 zł.

Sąd w niniejszej sprawie, co wyraził w punkcie II. wyroku, doszedł do przekonania, że zasadnym jest rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty, na mocy art. 320 k.p.c., zgodnie z którym w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia – wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia.

Należy przyjąć, że owe "szczególne okoliczności" zachodzą wówczas, kiedy natychmiastowe wykonanie wyroku byłoby rażąco sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Na przykład, jeżeli ze względu na stan majątkowy, zdrowotny, rodzinny i inny niezwłoczne spełnienie świadczenia lub jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe, bardzo utrudnione lub narażałoby pozwanego albo jego bliskich na niepowetowaną szkodę. Stosując przepis art. 320 k.p.c., Sąd rozważył wszystkie okoliczności sprawy, zarówno dotyczące pozwanego, jak i powoda. Sąd wziął pod uwagę, że pozwany nie jest w stanie jednorazowo spełnić świadczenia zasądzonego w kwocie ponad 20 tys. złotych (wraz z odsetkami).

Przechodząc z kolei do wyznaczenia wysokości pojedynczej raty miesięcznej, Sąd uznał, że wysokość rat zaproponowana przez pozwanego jest zbyt niska, gdyż powodowałaby rozłożenie spłaty całego zadłużenia na ponad 16 lat, co byłoby dla powoda rażąco krzywdzące. Rozłożenie spłaty na 37 rat, z których każda ma wysokość 530 zł, a ostatnia jest rata wyrównawczą obejmującą kwotę 313,76 zł wraz z odsetkami, odpowiada z jednej strony możliwościom płatniczym pozwanego, z drugiej strony – łączny okres spłaty wynoszący nieco ponad 3 lata nie jest nadmiernie długi i pozostaje w rozsądnej proporcji do interesów ekonomicznych powódki w kontekście rozmiarów prowadzonej działalności. Nadto mieć należy na uwadze, iż pozwany odpowiada solidarnie z siostrą – K. G., co do której uprawomocnił się nakaz zapłaty zasądzający sporne świadczenie w całości bez rozkładania na raty.

O kosztach postępowania, wobec całokształtu okoliczności, biorąc pod uwagę trudną sytuację majątkową pozwanego, o czym mowa powyżej, orzeczono w punkcie III. wyroku w oparciu o zasadę słuszności wyrażoną w art. 102 k.p.c. nie obciążając go kosztami procesu.