Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 października 2021 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu w dniu 6 października 2021 roku w Gdyni na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa W. M. (1) oraz I. M. przeciwko A. G.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powódki W. M. (1) kwotę 6.600,00 zł (sześć tysięcy sześćset złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 maja 2013 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powódki I. M. kwotę 6.600,00 zł (sześć tysięcy sześćset złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 maja 2013 roku do dnia zapłaty,

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

IV.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powódki W. M. (1) kwotę 3.938,50 zł (trzy tysiące dziewięćset trzydzieści osiem złotych pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu,

V.  zasądza od pozwanego A. G. na rzecz powódki I. M. kwotę 3.938,50 zł (trzy tysiące dziewięćset trzydzieści osiem złotych pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 4 lutego 2009 r. W. M. (2) udzielił A. G. pożyczki w kwocie 13.200 zł – z terminem zwrotu do dnia 1 września 2009 r.

O. ść bezsporna (vide k. 4)

Pożyczkodawca wezwał pożyczkobiorcę do zwrotu pożyczki pismem z dnia 28 kwietnia 2014 r., doręczonym pożyczkobiorcy w dniu 19.05.2014 r.

O. ści bezsporne

Do chwili obecnej pożyczka nie została przez pożyczkobiorcę zwrócona w żadnej części.

O. ść bezsporna

W. M. (2) zmarł 22 kwietnia 2019 r., a jego spadkobierczyniami są: W. M. (1) i I. M. – każda w ½ części spadku.

D. ód: akt zgonu, k. 221

akt poświadczenia dziedziczenia, k. 222

Ocena dowod ów

Fakt zawarcia, treść umowy stron oraz pisemne wezwanie do zwrotu pożyczki – były okolicznościami bezspornymi. Wymagalność zwrotu pożyczki nastąpiła 2 września 2009 r.

Pozwany kwestionował jedynie wymagalność pożyczki.

Pozwany nie udowodnił braku wymagalności zwrotu pożyczki (ani częściowego zwrotu tej pożyczki). Jego zeznania w charakterze strony są całkowicie ogólnikowe, nie zawierają żadnych szczegółów, tylko bardzo zwięźle ujęte tezy. Nie mają więc cech naturalnej narracji i spontaniczności. Tezy zawarte w zeznaniach pozwanego nie zostały poparte żadnym innym dowodem pochodzącym z bezstronnego źródła.

Zeznania powoda (W. M. (2)) złożone w 2018 r. są wiarygodne i potwierdzają, że powód nie udzielił żadnej ustnej prolongaty pozwanemu, a przeprowadzona z nim rozmowa, na którą powołuje się pozwany nie zawierała ustaleń w przedmiocie przedłużenia lub odroczenia spłaty pożyczki.

Następstwo prawne po zmarłym powodzie jest wykazane należycie dokumentami urzędowymi.

Kwalifikacja prawna

Umowa stron, to umowa pożyczki w rozumieniu art. 720 § 1 k.c. Pozwany zobowiązany do zwrotu pożyczki zobowiązania nie wykonał.

Podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia był zasadny tylko częściowo – jak chodzi o datę początkową odsetek od zasądzonej kwoty głównej. Pozew został wniesiony do sądu 18 maja 2016 r ., a więc – licząc 3 lata wstecz od tej daty – odsetki nie są przedawnione od 18 maja 2013 r., natomiast, za okres wcześniejszy – przedawnione z mocy art. 118 k.c.

Roszczenie z tytułu zwrotu kapitału (13.200 zł) pożyczki nie jest przedawnione, gdyż w tym przypadku termin przedawnienia wynosił 10 lat, rozpoczął bieg 2 września 2009 r., a do daty wniesienia pozwu (18 maja 2016 r.), upłynęło mniej niż 10 lat. Stan prawny tu stosowany oczywiście jest uwzględniany dla okresu, w którym miały miejsce opisane zdarzenia (nie ma więc tu zastosowania stan prawny aktualny, wynikający z późniejszej ustawy nowelizującej Kodeks cywilny z dnia 13 kwietnia 2018 r. – Dz.U. poz. 1104).

Legitymacja powódek wynika ze spadkobrania po zmarłym powodzie w częściach równych (art. 922 § 1 k.c., art. 931 § 1 k.c., art. 1025 § 1 i § 2 k.c., art. 1027 k.c.). Każdej z powódek (spadkobierczyń) przysługuje więc po połowie należności z tytułu niezwróconej pożyczki, czyli ½ ułamkowej części (art. 1035 k.c.).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punktach I. i II. sentencji na mocy art. 922 § 1 k.c., art. 931 § 1 k.c., art. 1025 § 1 i § 2 k., art. 1027 k.c., art. 1035 k.c., art. 720 § 1 k.c., art. 481 § 1 i § 2 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo oddalono jak w punkcie III. na mocy art. 118 k.c. w zw. z art. 117 § 2 k.c. (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 9 lipca 2018 r.).

Koszty

Pozwanego obciążono w całości kosztami procesu, albowiem strona powodowa uległa jedynie co do nieznacznej części dochodzonego roszczenia (art. 100 k.p.c.). Należne powódkom koszty podlegają podziałowi po połowie z przyczyn wyjaśnionych już wyżej. Łącznie koszty obciążające pozwanego to: opłata sądowa od pozwu 660 zł, opłata w stawce minimalnej za czynności adwokackie za pierwszą instancję (4.800 zł, § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w spawie opłat za czynności adwokackie, w brzmieniu pierwotnym), opłata za czynności adwokackie w postępowaniu apelacyjnym przed sądem okręgowym w stawce minimalnej (połowa stawki zastosowanej przy I. instancji, czyli 2.400 zł, § 10 ust. 1 pkt 1 w/w rozporządzenia), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł). Łącznie jest to 7.877 zł, a na każdą z powódek przypada po 3938,50 zł (punkty IV. i V. sentencji).