Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2020 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2020 r. w Gdyni

na rozprawie

sprawy z powództwa E. G.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I. zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki E. G. kwotę 47.320,00 złotych (czterdzieści siedem tysięcy trzysta dwadzieścia złotych), wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od:

- kwoty 43.277,79 złotych (czterdzieści trzy tysiące dwieście siedemdziesiąt siedem złotych siedemdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 19 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty;

- od kwoty 4.042,21 złotych (cztery tysiące czterdzieści dwa złote dwadzieścia jeden groszy) od dnia 2 lutego 2018 roku do dnia zapłaty;

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III. zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki E. G. kwotę 312,60 złotych (trzysta dwanaście złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV. nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 2.705,74 złotych (dwa tysiące siedemset pięć złotych siedemdziesiąt cztery grosze) tytułem wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa,

V. nakazuje ściągnąć od powódki E. G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1.036,64 złotych (jeden tysiąc trzydzieści sześć złotych sześćdziesiąt cztery grosze) tytułem wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.

Sygn. akt I C 110/18

UZASADNIENIE

Powódka E. G. domagała się od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. zapłaty kwoty 65.468,17 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty, a także zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że dnia 15 lutego 2015 roku doszło do pożaru w jej budynku mieszkalnym w okresie, w którym posiadała ona dobrowolne ubezpieczenie mienia w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. Zdaniem powódki ubezpieczyciel zaniżył wypłacone odszkodowanie o kwoty:

a)  25.440,69 zł - za prace budowlane przeprowadzone przez firmę Usługi Budowlane (...),

a)  7.377,36 zł - za grzejniki,

a)  1.690 zł - za piekarnik,

a)  9.682,76 zł - za lakierowanie schodów,

a)  4.719,22 zł - za wymianę schodów,

a)  2.283 zł - za wymianę kołnierzy dachowych,

Powódka domagała się także kwoty 5.000 tytułem odsetek karnych. Nadto powódka podnosiła, że pozwany naruszył ustawę z dnia 5 sierpnia 2015 roku o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym.

(pozew – k. 3-18, pismo – k. 158-160)

Pozwany w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany w dość ogólny i lakoniczny sposób zarzucił powódce niewykazanie wysokości zgłoszonych roszczeń, rażącego zawyżenia dochodzonego odszkodowania i bezzasadności żądania odsetek ustawowych liczonych od daty wskazanej w pozwie.

(odpowiedź na pozew – k. 166-167)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 23 czerwca 2014 roku strony zawarły pakiet ubezpieczeń (...) w wariancie (...) potwierdzony polisą nr (...), którego przedmiotem był budynek mieszkalny powódki położony w G. przy ul. (...) wraz z pomieszczeniami przynależnymi i stałymi elementami do sumy ubezpieczenia 1.100.000 zł oraz ruchomości domowych wraz ze stałymi elementami (o ile stałe elementy nie zostały uwzględnione w sumie ubezpieczenia budynku mieszkalnego) do kwoty 30.000 zł.

Integralną częścią umowy były ogólne warunki ubezpieczenia. Zgodnie z § 14 ust. 1 OWU ubezpieczenie obejmowało m.in. pożar.

Wedle § 34 ust. 2 przy ustalaniu wysokości szkody ubezpieczający powinien przedstawić ubezpieczającemu wykaz utraconych bądź zniszczonych przedmiotów ubezpieczenia oraz inne dokumenty uzasadniające wysokość roszczenia.

W razie braku dokumentów potwierdzających wartość utraconego mienia przyjmuje się najniższą wartość zakupu przedmiotu o podobnych lub najbardziej zbliżonych parametrach.

W ust. 3 sprecyzowano, że rozmiar szkody w przypadku szkody częściowej ustala się: a) według kosztorysu sporządzonego przez (...), odpowiednio do zakresu uszkodzeń, kosztów naprawy lub remontu niezbędnych do doprowadzenia uszkodzonego mienia do stanu bezpośrednio przed wystąpieniem szkody, nie więcej jednak niż jego wartość odtworzeniowa, z zastrzeżeniem zachowania dotychczasowych parametrów, wymiarów, konstrukcji, technologii oraz rodzaju zastosowanych materiałów, bez naliczonego narzutu na zysk lub b) według udokumentowanych rachunkiem kosztów wraz ze szczegółową specyfikacja wykonanych robót, zgodnie z kosztorysem powykonawczym. Odnośnie rozmiaru szkody w ruchomościach domowych w przypadku szkody całkowitej, polegającej na całkowitym zniszczeniu mienia lub jego utracie stosownie do ust. 6 pkt 2, rozmiar szkody ustala się na podstawie wartości odtworzeniowej mienia bezpośrednio przed wystąpieniem szkody.

W § 10 ust. 3 pkt 1 wskazano, że na stronach umowy ciążył obowiązek zmniejszenia szkody.

W § 11 pkt 28 lit b ustalono, że kuchnia gazowa to element stały, to element zamontowany na stałe lub wbudowany na stałe, tj. w sposób uniemożliwiający jego odłączenie bez użycia narzędzi, takiej jak m.in. kuchnia gazowa.

Z kolei w pkt 41 zdefiniowano, że wartość odtworzeniowa ruchomości domowych to kwota pozwalająca na pokrycie kosztów naprawy, nabycia lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju lub najbardziej zbliżonego rodzaju, tej samej lub najbardziej zbliżonej marki przy uwzględnieniu średnich cen rynkowych obowiązujących na danym terenie (lit. a), a w przypadku elementów stałych to kwota pozwalająca na pokrycie kosztów naprawy, nabycia lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju lub najbardziej zbliżonego rodzaju, tej samej lub najbardziej zbliżonej marki przy uwzględnieniu średnich cen rynkowych obowiązujących na danym terenie, z uwzględnieniem kosztów montażu (lit. b).

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: pakiet ubezpieczeń - k. 73-74 wraz z OWU - k. 75-120)

Dnia 15 lutego 2015 roku, w czasie objętym ochroną ubezpieczeniową, doszło do pożaru w budynku powódki na skutek podrzucenia ognia w salonie znajdującym się na parterze. W wyniku pożaru uszkodzeniu uległo praktycznie całe wyposażenie i mienie oraz wszystkie powłoki ścian i sufitów. Praktycznie wszystkie okna, stolarka drzwiowa i meble kuchenne miały trwałe uszkodzenia, nadpalenia i nadbarwienia.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: protokół szkody nr (...) - k. 111-113, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Dnia 16 lutego 2015 roku powódka zgłosiła szkodę pozwanemu. W dniach 19, 22 oraz 28 lutego 2015 roku pozwany dokonał oględzin zniszczeń. Dnia 2 czerwca 2015 roku pozwany wypłacił powódce bezsporną kwotę odszkodowania w wysokości 123.326,80 zł.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: protokół szkody nr (...) – k. 111-113, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Powódka dokonała naprawy uszkodzonych w pożarze kominków. Naprawa została przeprowadzona przez firmę (...) i M. Z.. Koszt wykonania całości prac w tym zakresie wyniósł 13.260 zł brutto i został udokumentowany fakturami VAT nr (...) z dnia 20 listopada 2015 roku oraz nr (...) z dnia 16 grudnia 2015 roku.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: faktury - k. 127, 128, uzupełnienie do faktur – k. 129, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Poniesiony przez powódkę koszt naprawy kominków nie jest wygórowany i mieści się w granicach cen rynkowych.

(dowód: opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-368)

Pismem z dnia 11 lipca 2016 roku pozwany uznał roszczenie w zakresie poniesionych przez powódkę kosztów naprawy kominków na łączną kwotę 13.260 zł.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: e-mail z dnia 11.06.2016r. - k. 37)

Mimo tego pozwany wypłacił powódce z tego tytułu jedynie kwotę 1.726,46 zł zgodnie z pierwotnym stanowiskiem z dnia 31 maja 2016 roku.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: decyzję z dnia 28.07.2017r. - k. 116-117v., akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Koszt naprawy instalacji centralnego ogrzewania uszkodzonej na skutek pożaru według średnich cen rynkowych wynosił 13.000 zł brutto. Przebarwienie paneli grzejnikowych miało ścisły związek z powstałą szkodą.

(dowód: kosztorys ofertowy – k. 145, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195, opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-368)

Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego uznał szkodę w zakresie uszkodzenia instalacji centralnego ogrzewania do kwoty 6.072,45 zł brutto, kwestionując związek pomiędzy powstałą szkodą a powstaniem przebarwienia grzejników. Jednak pozwany nie zwrócił uwagi powódki na konieczność wykonania prac oczyszczających panele grzejnikowe.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: decyzję z dnia 12.07.2017r. - k. 114-115, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

W przedmiotowym pożarze uszkodzeniu uległ piekarnik powódki marki E. (...).

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność w tym zakresie i wypłacił powódce odszkodowanie z tego tytułu w łącznej kwocie 1.620 zł, przyjmując za podstawę ustalenia wartości rynkowej uszkodzonego piekarnika, wartość rynkową innego modelu, tj. E. (...).

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: decyzję z dnia 12.07.2017r. - k. 114-115, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Piekarnik E. (...) oraz E. (...) nie były piekarnikami tego samego rodzaju, ponieważ różniły się rozwiązania technicznymi. Uszkodzony piekarnik posiadał bowiem funkcję mechanizmu pyrolizy, która jest bardziej zaawansowaną technologią czyszczenia, natomiast piekarnik przyjęty przez pozwanego do wyceny charakteryzuje się wodnym sposobem czyszczenia. Rynkowa wartość uszkodzonego piekarnika E. (...) wynosiła 2.489 zł.

(dowód: opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-368)

Powódka zleciła wykonanie ręcznego czyszczenia i mycia schodów, usuwania okopceń, ręcznego cyklinowania stopni schodowych oraz trzykrotnego lakierowania schodów, które zostały uszkodzone a nie wymagały wymiany.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Pozwany uznał swoją odpowiedzialność w tym zakresie i przyznał powódce odszkodowanie z tego tytułu w kwocie 610,85 zł brutto.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: decyzję z dnia 12.07.2017r. - k. 114-115, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Średnio-rynkowa wartość przeprowadzonych przez powódkę prac naprawczych w zakresie renowacji schodów wynosiła 3.198,33 zł brutto.

(dowód: opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-338wraz z pisemną opinią uzupełniającą – k. 353-368)

Powódka dokonała wymiany ciągu schodów prowadzących z salonu do biblioteczki za kwotę 7.560 zł brutto. Wartość tych prac mieści się w rynkowych granicach.

(dowód: informacja z firmy (...) – k. 141-142, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195, opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-338)

W toku postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał powódce odszkodowanie z tego tytułu jedynie w kwocie 2.463,24 zł, tj. za 2 stopnie, albowiem twierdził, że wymiana pozostałych 6 stopni schodów nie została udokumentowana.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: decyzję z dnia 28.07.2017r. - k. 116-117v., akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Powódka dokonała wymiany uszkodzonych okien dachowych wraz z metalowymi kołnierzami. Koszt wymiany kołnierzy dachowych wyniósł łącznie 2.465,64 zł brutto.

(dowód: informacja z firmy (...) – k. 143-144, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195, opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-338)

Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego kwestionował konieczność wymiany kołnierzy dachowych, wskazując, że brak jest informacji, z jakiego powodu stare kołnierze nie nadawały się do ponownego zamontowania.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: decyzję z dnia 12.07.2017r. - k. 114-115, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Po zdemontowaniu starych okien i kołnierzy metalowych stare metalowe kołnierze nie nadawały się do ponownego zamontowania. Zatem zapewnienie wykonania prac zgodnie z zasadami sztuki budowlanej uzależnione było od właściwego zabezpieczenia i uszczelnienia rejonu wokół nowej stolarki okiennej, co wymagało użycia wyłącznie nowych kołnierzy do okien dachowych.

(dowód: opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-338)

Po szkodzie powódka przeprowadziła prace remontowo-budowlane celem doprowadzenia budynku do stanu sprzed szkody. Powódka zleciła przeprowadzenie tych prac firmie Usługi Budowlane (...), który z tego tytułu wystawił faktury na łączną kwotę 51.239,05 zł brutto. (okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: faktury – k. 130, 132, 133, 135, 136 sprostowanie do faktury– k. 131, 134, akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Ostatnie faktury za wykonane prace zostały przesłane pozwanemu dnia 17 lutego 2016 roku. Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego uznał swoją odpowiedzialność w tym zakresie jedynie do kwoty 25.798,36 zł brutto.

(okoliczność bezsporna ustalona w oparciu o: akta szkody na płytach CD – k. 149, 195)

Wartość przeprowadzonych przez powódkę prac remontowo-budowlanych sporządzona w oparciu o katalogi Nakładów Rzeczowych w oparciu o średnie parametry cenotwórcze aktualne dla III-IV kwartału 2015 roku wyniosła 30.432,83 zł brutto. Jest to wartość średnio-rynkowa ustalona w oparciu o zapisy OWU. Jednak uzasadnione było poniesienie przez powódkę kwoty 41.209,06 zł brutto tytułem wykonania tych prac z uwagi na wysoki standard wykończenia budynku mieszkalnego.

(dowód: opinia biegłej sądowej B. K. - k. 248-338wraz z uzupełniającą opinią – k. 353-368)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił po rozważeniu całego zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego w postaci dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony oraz dowodu z opinii biegłego sądowego rzeczoznawcy budowlanego do spraw oceny i szacowania wartości szkód majątkowych.

Oceniając zebrany materiał dowodowy Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować autentyczność przedstawionych przez strony dokumentów prywatnych w postaci akt szkody, czy też korespondencji stron. Zważyć bowiem należało, że żadna ze stron nie podniosła w toku niniejszego postępowania zarzutów co do autentyczności tych dokumentów, a nadto wymienione powyżej dokumenty zostały podpisane i nie noszą żadnych znamion podrobienia czy przerobienia. Dodatkowo, Sąd miał na uwadze, że żadna ze stron nie zaprzeczyła, iż osoby podpisane pod wyżej wskazanymi dokumentami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.

W zakresie ustalenia uszkodzeń budynku należącego do powódki na skutek pożaru Sąd oparł się na opinii biegłej sądowej ze wskazanego wyżej zakresu – B. K..

Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wydanej przez nią opinii, albowiem zdaniem Sądu została sporządzona rzetelnie i fachowo, z uwzględnieniem całokształtu materiału dowodowego, a nadto została wyrażona w sposób jasny, zrozumiały i nie zawiera luk czy sprzeczności. Przedstawione przez biegłą wnioski co do uszkodzeń mienia powódki są kategoryczne, dobrze uzasadnione, a także nie budzą wątpliwości Sądu w świetle zasad logicznego rozumowania oraz doświadczenia życiowego.

Co prawda strona powodowa kwestionowała opinię biegłej w zakresie ustalenia prac remontowych oraz kosztów renowacji schodów, jednak biegła odniosła się do tych zarzutów i sporządziła również kalkulację kosztów wykonanych przez powódkę prac remontowo-budowlanych, wskazując na ich graniczną maksymalną wartość z uwagi na wysoki standard wykończenia budynku mieszkalnego powódki oraz wyliczyła średnia wartość prac koniecznych do renowacji schodów, które nie wymagały wymiany.

Natomiast strona pozwana nie odniosła się do opinii biegłej – ani pierwotnej ani uzupełniającej.

Uznając zatem, iż złożona opinia jest jasna, logiczna i wewnętrznie niesprzeczna, stąd uczynił ją podstawowym materiałem dowodowym, na którym oparł rozstrzygnięcie w sprawie.

Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Wedle § 2 świadczenie ubezpieczyciela przy ubezpieczeniu majątkowym polega na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Szczegółowe postanowienia dotyczące konkretnego ubezpieczenia ustalane są w ogólnych warunkach ubezpieczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2004 r. II CK 549/03 nie publ., LEX nr 122969, postanowienie tego Sądu z 13 czerwca 2013r., sygn. akt IV CNP 80/12, LEX nr 1365707).

Z ich treści wynika przykładowo, jakie zdarzenia (łącznie z ich uwarunkowaniami) zaliczane są w danym ubezpieczeniu do wypadków ubezpieczeniowych objętych ochroną ubezpieczeniową, jaki jest zakres naprawienia szkody i w jakich ewentualnie przypadkach ubezpieczyciel zwolniony jest od obowiązku wypłaty odszkodowania. Trzeba przy tym pamiętać, że odszkodowanie ubezpieczeniowe – podobnie jak każde inne – służy naprawieniu powstałej szkody. Pomimo wspólnego celu z innymi odszkodowaniami wykazuje ono wiele różnic. W szczególności do odpowiedzialności odszkodowawczej z tytułu (jak w rozpatrywanej sprawie) ubezpieczenia mienia nie stosuje się przepisu art. 362 k.c. (normującego przyczynienie się poszkodowanego do powstania lub zwiększenia szkody) oraz przepisu art. 361 k.c. dotyczącego związku przyczynowego. O zakresie skutków wypadku ubezpieczeniowego objętych odszkodowaniem należnym od zakładu ubezpieczeń rozstrzyga w świetle regulacji poszczególnych ubezpieczeń w zasadzie bezpośredniość tych skutków (w zasadzie tylko one są objęte odszkodowaniem ubezpieczeniowym ), a nie ich ocena według przyjętego w art. 361 § 1 k.c. kryterium normalności następstw. Oczywiście od tej reguły mogą być wyjątki, ale musi to wynikać z odpowiedniej redakcji ogólnych warunków ubezpieczenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2004r., sygn. akt II CK 341/03, LEX nr 174171).

Nadto stosowanie do treści art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel zobowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Zgodnie z § 2 gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie przewidzianym w § 1.

W świetle przedłożonej do akt polisy ubezpieczeniowej dotyczącej nieruchomości powódki oraz ogólnych warunków ubezpieczenia, nie ulega wątpliwości, że umowa ubezpieczenia zawarta przez powódkę, obejmowała szkody w jej nieruchomości będące bezpośrednim następstwem między innymi pożaru. Dnia 15 lutego 2015 roku doszło bowiem do pożaru domu jednorodzinnego objętego przedmiotową umową. Zatem wystąpiło zdarzenie aktywujące odpowiedzialność odszkodowawczą pozwanego. W tym stanie rzeczy, co zresztą nie było kwestionowane, pozwany ponosił odpowiedzialność co do zasady. Wskazać także należało, że pozwany uznał swoją odpowiedzialność w postępowaniu likwidacyjnym, wypłacając powódce część odszkodowania.

Wyjaśnienia natomiast wymaga wysokość szkody, jaką powódka poniosła w związku ze zdarzeniem losowym w postaci pożaru ubezpieczonej nieruchomości. W niniejszej sprawie, spór ogniskował wokół ustalenia wysokości szkody, a dokładniej wartości prac budowlano-remontowych przeprowadzonych przez firmę Usługi Budowlane (...), wymiany grzejników, piekarnika, lakierowania schodów, wymiany schodów, wymiany kołnierzy dachowych.

Wedle § 34 ust. 3 OWU rozmiar szkody w przypadku szkody częściowej ustala się według udokumentowanych rachunkiem kosztów wraz ze szczegółową specyfikacją wykonanych robót, zgodnie z kosztorysem powykonawczym, tak jak miało to miejsce w niniejszej sprawie.

Powódka przedstawiła bowiem kosztorys prac oraz potwierdziła fakturami, że firma Usługi Budowlane (...) wykonała na jej rzecz prace remontowo-budowlane celem usunięcia szkód powstałych w pożarze z dnia 15 lutego 2015 roku.

Kierując się tymi okolicznościami, biegła z zakresu wyceny prac budowlanych ustaliła, że wartość tych prac przy przyjęciu maksymalnych wartości kosztorysowych wyniosła 41.209,06 zł. Przyjęcie górnych stawek za wykonane prace uzasadnione było wysokim standardem wykończenia budynku mieszkalnego budynku w dacie powstałej szkody. Wobec tego, że pozwany zweryfikował kosztorys przedłożony przez powódkę do kwoty 25.798,36 zł brutto do skompensowania pozostała różnica wskazanych wyżej kwot, a więc kwota 15.410,70 zł brutto.

Strona pozwana w toku postępowania likwidacyjnego kwestionowała również zasadność wymiany kołnierzy metalowych do okien dachowych. Jednak z opinii biegłej wynikało, że nie istniała możliwość ponownego użycia dotychczasowych kołnierzy dachowych, albowiem byłoby to niezgodne z zasadami sztuki budowlanego i nie zabezpieczało i nie uszczelniało właściwie rejonu wokół nowej stolarki okiennej. Powódka zmuszona była więc wymienić dotychczasowe kołnierze na nowe, co wykonała i właściwie udokumentowała na kwotę 2.465,64 zł brutto, co zdaniem biegłej przedstawiało rynkową wartość ich zakupu.

Po przeprowadzonych oględzinach biegła stwierdziła również, że powódka dokonała wymiany wszystkich stopni schodów, prowadzących z salonu do biblioteczki, które uległy uszkodzeniu. Wartość tych prac ustalona została w oparciu o informację z firmy (...), która przedstawiła rynkową wartość wymiany stopnic oraz podstopnic, co przedstawiała kwota 5.096,76 zł brutto. Skoro pozwany w toku postępowania likwidacyjnego wypłacił powódce kwotę 2.463,24 zł brutto, zatem do skompensowania pozostała jeszcze różnica tych kwot, a więc 5.096,76 zł brutto.

Pozwany nie uwzględnił również kosztu wymiany przebarwionych grzejników, zarzucając powódce, że nie zminimalizowała szkody w tym zakresie. Jednak jak wskazała biegła, w protokole szkody nie zawarto informacji wskazującej na konieczność wykonania jakichkolwiek prac w tym zakresie, a w szczególności wykonania prac oczyszczających panele grzejnikowe. Biegła jednoznacznie wskazała, że nie jest to wiedza powszechna. Zaniechanie pozwanego w tym zakresie można tłumaczyć jedynie jako przyjętą taktykę zaniżenia należnego powódce odszkodowania. Nadto biegła ustaliła, że uszkodzenia grzejników miały bezpośredni związek z powstałą szkodę, a wartość wymiany instalacji centralnego ogrzewania zgodnie z kosztorysem ofertowym na kwotę 13.000 zł mieściła się w rynkowych granicach. Do skompensowania pozostała więc różnica pomiędzy tą kwotą a wartością wypłaconego w tym zakresie odszkodowania w kwocie brutto (6.072,45 zł), tj. kwota 6.927,55 zł brutto.

Jeżeli chodzi o uszkodzone w pożarze kominki, powódka naprawiła uszkodzenia, dokumentując ten fakt fakturami na łączną kwotę 13.260 zł, co zdaniem biegłej nie stanowiło wygórowanych wartości i mieściło się w rynkowych granicach. Pozwany w toku postępowania likwidacyjnego uznał tą wartość w e-mailu z dnia 11 lipca 2016 roku, aby jednak wypłacić niższą kwotę, tj. 1.726,46 zł. Do skompensowania pozostała więc różnica, tj. kwota 11.533,54 zł brutto.

Pozwany ubezpieczyciel zaniżył również wartość prac polegających na renowacji schodów, które nie podlegały wymianie. Z opinii biegłej wynikało bowiem, że średnia wartość rynkowa tych prac wynosiła 89,74 zł netto za jeden stopień, a było ich 33. Zatem łączna wartość tych prac wyniosła 3.189,33 zł brutto, z kolei pozwany przyznał powódce w tym zakresie odszkodowanie w kwocie 610,85 zł brutto. Do skompensowania pozostała więc różnica tych kwot, tj. 2.578,48 zł brutto.

Wedle zapisów ust. 6 pkt 2, rozmiar szkody ustala się na podstawie wartości odtworzeniowej mienia bezpośrednio przed wystąpieniem szkody. W § 11 pkt 28 lit b ustalono, że kuchnia gazowa to element stały, to element zamontowany na stałe lub wbudowany na stałe, tj. w sposób uniemożliwiający jego odłączenie bez użycia narzędzi, takiej jak m.in. kuchnia gazowa.

Z kolei w pkt 41 zdefiniowano, że wartość odtworzeniowa ruchomości domowych to kwota pozwalająca na pokrycia kosztów naprawy, nabycia lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju lub najbardziej zbliżonego rodzaju, tej samej lub najbardziej zbliżonej marki przy uwzględnieniu średnich cen rynkowych obowiązujących na danym terenie (lit. a), a w przypadku elementów stałych to kwota pozwalająca na pokrycie kosztów naprawy, nabycia lub wytworzenia nowego przedmiotu tego samego rodzaju lub najbardziej zbliżonego rodzaju, tej samej lub najbardziej zbliżonej marki przy uwzględnieniu średnich cen rynkowych obowiązujących na danym terenie, z uwzględnieniem kosztów montażu (lit. b). Kierując się powyższymi zapisami nie ulegało wątpliwości, że uszkodzony w pożarze piekarnik E. (...) był elementem stałym, a zatem wartość jego szkody przedstawiała cena nowego przedmiotu tego samego rodzaju lub najbardziej zbliżonego rodzaju, tej samej lub najbardziej zbliżonej marki przy uwzględnieniu średnich cen rynkowych obowiązujących na danym terenie, z uwzględnieniem kosztów montażu. Tymczasem ubezpieczyciel uznał, że przyznanie powódce odszkodowania w tym zakresie w kwocie 1.620 zł brutto, przyjmując za podstawę ustalenia wartości uszkodzonego piekarnika innego modelu o innych rozwiązaniach technicznych wypełnia jego umowny obowiązek. W świetle opinii biegłej takie stanowisko ubezpieczyciela było nieuzasadnione, albowiem uszkodzony piekarnik posiadał funkcję mechanizmu pyrolizy, która jest bardziej zaawansowaną technologią czyszczenia, natomiast piekarnik przyjęty przez pozwanego do wyceny charakteryzuje się wodnym sposobem czyszczenia. Poza tym uszkodzony piekarnik, tj. E. (...) był dostępny na rynku i istniała możliwość ustalenia jego rynkowej wartości, która wynosiła 2.489 zł brutto. Do skompensowania pozostała zatem kwota wynikająca z różnicy, a więc kwota 869 zł brutto.

Skrótowo należało również wyjaśnić, że w postępowaniu wszczętym przez klienta przeciwko podmiotowi rynku finansowego o zapłatę kwoty roszczenia zgłoszonej w reklamacji klienta, art. 8 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 roku o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku Finansowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 2270) nie wyłącza możliwości kwestionowania przez podmiot rynku finansowego zasadności dochodzonego roszczenia; na podmiocie tym spoczywa ciężar dowodu, że powodowi nie przysługuje roszczenie lub przysługuje w niższej wysokości (tak: Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt III CZP 113/17, OSNC 2019/4/36).

Suma poszczególnych składowych żądania skompensowania odszkodowania wyniosła więc 43.277,79 zł brutto i taką kwotę Sąd zasądził w punkcie I. wyroku na podstawie art. 805 § 1 i 2 k.c. a na podstawie art. 817 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i 2 k.c. wraz z odsetkami od dnia 19 stycznia 2018 roku do dnia zapłaty.

Sąd w punkcie I. wyroku zasądził również skapitalizowane na dzień wniesienia pozwu odsetki w łącznej kwocie 4.042,21 zł. Na kwotę tą składały się odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 19 marca 2015 roku do dnia 1 czerwca 2015 roku w kwocie 2.000,26 zł od bezspornej kwoty odszkodowania (123.326,80 zł).

Sąd zważył, że zgodnie z art. 817 § 2 k.c. termin na wypłatę bezspornej części odszkodowania wynosi 30 dni. Szkoda została zgłoszona dnia 16 lutego 2015 roku, a wypłata nastąpiła dopiero dnia 2 czerwca 2015 roku, a więc kilka miesięcy po zgłoszeniu szkody i przeprowadzeniu oględzin. Nadto powódce przysługiwały odsetki za opóźnienie od dnia 19 marca 2015 roku do dnia 19 maja 2015 roku, a więc dnia wypłaty odszkodowania za ruchomości domowe na tej samej podstawie jak wskazana powyżej. Ich niezapłacona wartość wyniosła 22,60 zł.

Tak samo powódce należne były również odsetki za opóźnienie w zapłacie za wykonane prace remontowo-budowlane do dnia 19 marca 2016 roku do dnia 19 stycznia 2018 roku. Zważyć bowiem należało, że ostatnie faktury za wykonane prace zostały przesłane pozwanemu dnia 17 lutego 2016 roku. Jednak ich wartość wyniosła 1.993,55 zł, mając na uwadze ustaloną przez biegłą wartość prac remontowych. Na podstawie art. 482 k.c. zasądzono również dalsze odsetki od skapitalizowanych odsetek, jednak dopiero od dnia wniesienia powództwa, tj. od dnia 2 lutego 2018 roku.

Na podstawie art. 805 § 1 i 2 k.c. a contrario oddalono powództwo w zakresie żądania zapłaty odszkodowania ponad zasądzoną kwotę, a także na podstawie art. 817 k.c. w zw. z art. 482 k.c. oddalono powództwo w zakresie odsetek ustawowych od skapitalizowanych odsetek za opóźnienie mając na uwadze zakaz anatocyzmu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. w zw. z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 ze zm.). Powódka wygrała proces w 72,3 %, pozwany – w 27,7, %. Koszty poniesione przez powódkę to opłata sądowa od pozwu w kwocie 3.274 zł. Wynik sumy tego kosztu w stosunku do proporcji, w jakiej wygrała powódka to 2.367,10 zł. Koszty poniesione przez pozwanego to opłata za czynności profesjonalnego pełnomocnika w stawce minimalnej w kwocie 5.400 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłej w kwocie 2.000 zł. Wynik sumy tych kosztów (7.417 zł) w proporcji do stosunku, w jakim wygrał pozwany to 2.054,50 zł. Różnica na korzyść powódki została zasądzona w punkcie III. wyroku.

Ponadto w punktach IV. i V. wyroku na mocy art. 100 k.p.c. w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 3, art. 8 ust. 1 i art. 83 i 113 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U.2014.1025 z późn. zm.) rozstrzygnięto o nieopłaconych kosztach sądowych (niepokryta zaliczką część wynagrodzenia biegłego w wysokości 3.742,38 zł) – zgodnie z proporcją, w jakiej strony przegrały proces, tj. nakazując ściągnąć od pozwanego kwotę 2.705,74 zł, natomiast od powódki kwotę 1.036,64 zł.