Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja d/s rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Iwona Tusk-Kasiewicz
Protokolant:	protokolant Monika Welka

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2016 r. w Gdyni

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w G.

przeciwko A. F.

o zapłatę

1.  Oddala powództwo

2.  Kosztami postępowania, które uznaje za uiszczone, obciąża powoda.

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w G. wniósł pozew przeciwko A. F. o zapłatę kwoty 1 184,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 27 sierpnia 2011 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu. Powód wskazał, że w dniu 10 czerwca 2009 r. zawarł z pozwaną umowę o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej nr (...), należycie wykonał swoje zobowiązanie i wystawił z tego tytułu fakturę VAT nr (...), którą doręczył pozwanej, lecz pozwana nie uiściła należności wynikających z tej faktury.

(pozew - k. 2-4)

W dniu 19 sierpnia 2014 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego w Gdyni wydał w sprawie I 1 Nc 4729/14 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty – k. 33)

Postanowieniem z dnia 26 lutego 2015 r. w/w nakazowi zapłaty nadana została klauzula wykonalności.

(zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k. 98)

Zarządzeniem z dnia 6 maja 2015 r. uchylono zarządzenia z dnia 3 listopada 2014 r. w przedmiocie stwierdzenia prawomocności nakazu zapłaty oraz w przedmiocie pozostawienia w aktach przesyłki pocztowej adresowanej do pozwanej ze skutkiem doręczenia na dzień 15 września 2014 r., a nadto zarządzono doręczenie pozwanej odpisu pozwu i odpisu nakazu zapłaty z pouczeniami.

(zarządzenia z dnia 06.05.2015 r. – k. 76)

Pozwana wniosła sprzeciw od w/w nakazu zapłaty i zarzuciła, że powód nie powiadomił jej o zakończeniu prac na wskazany przez pozwaną numer telefonu i nie przysłał pozwanej protokołu odbioru robót, w związku z czym uznać należy, że prace nie zostały dotychczas zakończone. Ponadto pozwana podniosła, że powód wysyłał faktury na jej nieaktualny adres, a mógł zadzwonić lub powiadomić jej rodziców, których adres wynika z aktu notarialnego. Pozwana zarzucała również, że powód zbyt długo wykonywał roboty związane z wykonaniem przyłącza oraz że samowolnie podwyższył cenę za wykonane prace. Pozwana zarzucała także, że powód zbyt długo czekał z wezwaniem do zapłaty oraz z wytoczeniem powództwa, a także nie przeprowadził z pozwaną żadnych negocjacji, co spowodowało wzrost kosztów, w tym powstanie kosztów procesu.

(sprzeciw – k. 89-129 i k. 131-132v)

Na rozprawie w dniu 1 października 2015 r. pełnomocnik pozwanej oświadczył, że cała należność wymagana w tej sprawie przez powoda, Sąd i komornika została zapłacona oraz że pozwana nie kwestionuje zasadności zapłaty kwoty 1 184,70 zł, zaś inne koszty, tj. odsetki, koszty sądowe i komornicze nie powinny być przez pozwaną zapłacone.

(protokół rozprawy z dnia 01.10.2015 r. – k. 156-157)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 czerwca 2009 r. A. F., poprzednio Słoma (podmiot przyłączany), zawarła z (...) S.A. z siedzibą w G. (przedsiębiorstwem energetycznym) umowę o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej nr (...), dotyczącą realizacji przyłączenia instalacji i/lub sieci elektrycznych znajdujących się w domu jednorodzinnym zlokalizowanym w L. na działce nr (...), na podstawie Warunków Przyłączenia z dnia 26 września 2008 r. o nr (...). W treści umowy A. F. jako swój adres zamieszkania i adres korespondencyjny wskazała adres przy ul. (...) w G.. W § 2 ust. 3 umowy strony ustaliły, że A. F. zobowiązuje się poinformować niezwłocznie przedsiębiorstwo energetyczne o każdej zmianie miejsca zamieszkania lub adresu korespondencyjnego, a w przeciwnym wypadku wszelka dostarczana korespondencja będzie uznawana za doręczoną. W § 7 umowy wskazano, że za zrealizowanie umowy uważa się przyłączenie instalacji i/lub sieci w obiekcie podmiotu przyłączanego do sieci elektroenergetycznej przedsiębiorstwa energetycznego, co zostanie potwierdzone protokołem zakończenia realizacji umowy o przyłączenie, podpisanym przez strony. W § 8 ust. 1 umowy A. F. zobowiązała się do zapłaty na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego opłaty za przyłączenie wraz z podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%, której wysokość obliczona będzie na podstawie zasad i stawek zawartych w (...).

(niesporne, nadto umowa - k. 22-26)

W dniu 12 sierpnia 2011 r. (...) S.A. w G. wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 1 184,70 zł z tytułu opłaty przyłączeniowej, z terminem płatności do dnia 26 sierpnia 2011 r.

(niesporne, nadto faktura – k. 27)

Pismem z dnia 23 sierpnia 2013 r. (...) S.A. w G. wezwała A. F. (Słomę) do zapłaty kwoty 1 184,70 zł. wezwanie zostało wysłane na adres przy ul. (...) w G..

( niesporne, nadto wezwanie do zapłaty – k. 28)

Pismem z dnia 16 marca 2015 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku T. W. zawiadomił A. F. o wszczęciu egzekucji w sprawie Km 474/15 z wniosku wierzyciela (...) S.A. na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 19 sierpnia 2014 r. wydanego w sprawie I 1 Nc 4729/14 i zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 26 lutego 2015 r., obejmującego należność główną w kwocie 1 184,70 zł, odsetki naliczone do dnia 16 marca 2015 r. w kwocie 547,69, koszty procesu w kwocie 204,50 zł, koszty zastępstwa w egzekucji w kwocie 300,00 zł, opłatę egzekucyjną w kwocie 369,35 zł i opłaty stałe w kwocie 223,44 zł oraz dalsze odsetki.

(niesporne, nadto zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k. 98)

W dniu 31 marca 2015 r. J. B. wpłacił na rzecz (...) S.A. kwotę 1 926,41 zł z tytułu „nakazu płatniczego Sądu Rejonowego w Gdyni o sygn. akt I 1 Nc 4729/19, w tym kwotę podstaw. 1 184,70 zł, odsetki i koszty procesu, w imieniu dłużnika A. F. (Słomy)”. W dniu 3 kwietnia 2015 r. J. B. wpłacił na rzecz (...) S.A. kwotę 0,74 zł z tytułu „dopłaty do przelewu z dnia 31 marca 2015 r., celem wyzerowania konta dłużnika A. F.”.

(niesporne, nadto potwierdzenia przelewów - k. 90-91)

Pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku T. W. umorzył postępowanie egzekucyjne prowadzone w sprawie Km 474/15 w zakresie należności wierzyciela i postanowił kontynuować postępowanie w zakresie ustalonych kosztów postępowania egzekucyjnego.

(niesporne, nadto postanowienie z dnia 10.04.2015 r. – k. 118)

Sąd zważył, co następuje:

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania, których prawdziwość nie budziła wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a nadto ich wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary. Pozostałe dokumenty złożone w sprawie nie mają istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnoszą do sprawy nowych istotnych okoliczności.

Powód domagając się od pozwanej zapłaty kwoty 1 184,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi powoływał się na łączącą strony umowę o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej nr (...) z dnia 10 czerwca 2009 r. i wskazywał, że pozwana nie uiściła na jego rzecz opłaty za wykonane przyłączenie do sieci elektroenergetycznej. Podstawę prawną żądania powoda stanowił więc art. 7 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.).

Między stronami bezspornym było, że łączyła je w/w umowa. Pozwana ostatecznie nie kwestionowała również zasadności i wysokości żądania powoda w zakresie należności głównej z tytułu opłaty za wykonane przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, mimo że w złożonym sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzucała, że powód nie wykonywał w/w umowy w sposób prawidłowy oraz że powód samowolnie podniósł cenę za wykonanie przyłączenia. Powyższe zarzuty pozwanej zgłoszone w sprzeciwie Sąd uznał więc za bezprzedmiotowe i nieistotne dla rozstrzygnięcia skoro pozwana ostateczne przyznała, że dochodzona przez powoda kwota należności głównej z tytułu opłaty za przyłączenie była zasadna (k. 156). Z tego samego względu Sąd nie zajmował się również zarzutem pozwanej dotyczącym niedoręczenia przez powoda protokołu zakończenia realizacji umowy o przyłączenie (a w konsekwencji niepodpisaniem protokołu przez pozwaną), z którego to zarzutu pozwana wywodziła, że prace przyłączeniowe nie zostały dotychczas zakończone. Przyznanie przez pozwaną racji powodowi co do zasadności zapłaty opłaty przyłączeniowej przeczy bowiem powyższemu zarzutowi dotyczącemu niezakończenia prac przyłączeniowych przez powoda.

Pozwana konsekwentnie kwestionowała natomiast zasadność żądania powoda w zakresie odsetek za opóźnienie w zapłacie należności głównej oraz w zakresie kosztów postępowania zarzucając, że powód nie powiadomił pozwanej o zakończeniu prac przyłączeniowych oraz wysłał fakturę z tytułu opłaty przyłączeniowej na nieaktualny adres pozwanej, co skutkowało nieuiszczeniem przez pozwaną należnej opłaty w wyznaczonym terminie. Pozwana wskazywała przy tym, że powód mógł skontaktować się z nią telefonicznie lub poprzez rodziców pozwanej, których adres wynika z będącego w posiadaniu powoda aktu notarialnego.

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z treścią łączącej strony umowy pozwana była zobowiązana do poinformowania powoda o każdej zmianie swojego miejsca zamieszkania lub adresu korespondencyjnego, które wskazane zostały przez nią w treści umowy (§ 2 ust. 3 umowy). Nie ulega natomiast żadnej wątpliwości Sądu, że pozwana obowiązku tego nie dopełniła. Pozwana nie przedstawiła żadnych środków dowodowych wykazujących, iż poinformowała powoda o zmianie swojego adresu zamieszkania, przy czym zgodnie z art. 6 k.c. obowiązek wykazania tej okoliczności spoczywał na pozwanej. Konsekwencją niedopełnienia przez pozwaną obowiązku umownego w przedmiocie poinformowania powoda o zmianie adresu było natomiast – zgodnie z w/w zapisem umowy – uznanie przez powoda wszelkiej korespondencji kierowanej do pozwanej na adres wskazany w umowie (w tym m.in. faktury VAT dotyczącej opłaty przyłączeniowej) za skutecznie doręczoną. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że obowiązek wskazania powodowi innego aktualnego adresu zamieszkania lub korespondencyjnego niż adres wskazany w umowie obciążał tylko i wyłącznie pozwaną, w związku z czym niczym nieuzasadnione i bezpodstawne jest przenoszenie przez pozwaną na powoda obowiązku poszukiwania i ustalania jej aktualnych danych adresowanych bądź jakichkolwiek danych kontaktowych na podstawie innych danych pozwanej zgromadzonych przez powoda. Podnoszone przez pozwaną zarzuty dotyczące niezawiadomienia przez powoda o zakończeniu prac i kierowania korespondencji na nieaktualny adres pozwanej uznać należało więc za całkowicie chybione, a tym samym zasadnym było naliczanie przez powoda odsetek za opóźnienie w uiszczeniu opłaty przyłączeniowej, a w konsekwencji skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego i dochodzenie oprócz niekwestionowanej ostatecznie przez pozwaną należności głównej również przedmiotowych odsetek oraz kosztów procesu.

Pozwana podnosiła również zarzuty dotyczące nieprzeprowadzenia przez powoda żadnych negocjacji z pozwaną co do zapłaty dochodzonej należności oraz zbyt długiego oczekiwania powoda z wysłaniem wezwania do zapłaty oraz wytoczeniem powództwa. Wskazać zatem należy, że powyższe zaniechania i działania powoda spowodowane były w znacznej mierze zachowaniem pozwanej, która nie tylko nie poinformowała powoda o zmianie swojego adresu, ale w ogóle nie wykazywała zainteresowania przebiegiem realizacji łączącej strony umowy, w szczególności kwestią zakończenia robót przez powoda i rozliczenia prac, co w ocenie Sądu jest postępowaniem wysoce nielogicznym i niezrozumiałym. Zarzuty pozwanej w analizowanym zakresie również należało uznać za chybione, a ponadto za niemające wpływu na zasadność żądania powoda.

Podsumowując dotychczasowe rozważania Sąd uznał, że żądanie powoda dochodzone w niniejszej sprawie było zasadne w całości, zaś zarzuty podniesione przez pozwaną (mające wpływ na rozstrzygnięcie) okazały się chybione.

Pomimo zasadności żądania powoda Sąd zwrócił uwagę, że żądana przez powoda kwota z tytułu opłaty za wykonane przyłączenie do sieci elektroenergetycznej wraz z odsetkami za opóźnienie w zapłacie oraz kosztami procesu zasądzonymi wydanym w niniejszej sprawie nakazem zapłaty została w całości zapłacona przez pozwaną na rzecz powoda w toku procesu. Pozwana dokonała zapłaty powyższych należności na skutek wszczętego przez powoda postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku T. W. w sprawie Km 474/15 na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego w niniejszej sprawie. Pozwana dokonała przy tym zapłaty bezpośrednio na rzecz powoda, zaś wpłacona w dniach 31 marca 2015 r. i 3 kwietnia 2015 r. łącznie kwota 1 927,15 zł pokryła w całości należności powoda zasądzone w/w nakazem zapłaty, co potwierdza treść postanowienia w/w komornika z dnia 10 kwietnia 2015 r. w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego w sprawie Km 474/15 w zakresie należności wierzyciela i kontynuowania postępowania w zakresie ustalonych kosztów postępowania egzekucyjnego (k. 118). Wskazać w tym miejscu jedynie należy, że przedmiotowe koszty postępowania egzekucyjnego nie są objęte żądaniem powoda, którego dochodził w niniejszej sprawie, a zatem kwestia ich uiszczenia przez pozwaną nie podlegała ocenie Sądu.

Jak wynika z powyższego żądanie powoda zostało więc już zaspokojone, a zatem uznać należało, że pozwana spełniła swoje świadczenie dochodzone przez powoda w niniejszym procesie. Wskazać przy tym należy, że powód mimo spełnienia świadczenia nie cofnął powództwa w żadnej części, zaś zobowiązany przez Sąd do ustosunkowania się do treści sprzeciwu pozwanej przyznał wprawdzie, że pozwana dobrowolnie uiściła na jego rzecz należności wynikające z nakazu zapłaty, lecz jednocześnie wniósł o zasądzenie kwoty dochodzonej pozwem wraz z odsetkami i kosztami procesu ( pismo pełnomocnika powoda z dnia 07.09.2015 r. – k. 140-142).

Skoro więc świadczenie pozwanej na rzecz powoda, dochodzone przez niego w niniejszym postępowaniu, zostało spełnione, to powodowi nie należy się zapłata jakiejkolwiek kwoty z tytułu opłaty za wykonanie przyłączenia elektroenergetycznego, w tym z tytułu odsetek za opóźnienie w zapłacie i z tytułu kosztów procesu, które również zostały przez pozwaną zapłacone. Z tego też względu powództwo podlegało ostatecznie oddaleniu (tak też Sąd Najwyższy m.in. w orzeczeniu z dnia 15 marca 1955 r. w sprawie II CR 1449/54, opubl. OSNC z 1956 r., nr 1, poz. 12, w wyroku z dnia 9 czerwca 1999 r. w sprawie III CKN 936/98, niepubl., w uchwale z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie III CZP 119/13, opubl. Lex nr 1430260).

Sąd zatem w pkt. I sentencji na podstawie art. 7 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.) a contrario oddalił powództwo w całości z uwagi na spełnienie świadczenia przez pozwaną.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu – na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 k.p.c., uznając powoda za stronę przegrywającą niniejsze postępowanie i obciążając go kosztami postępowania, które to koszty zostały już uiszczone w całości przez pozwaną (wraz z zasądzonymi nakazem zapłaty z dnia 19 sierpnia 2014 r. kosztami procesu). Sąd miał przy tym na względzie, że pozwana dokonała zapłaty dochodzonej przez powoda należności już w toku procesu, jednakże powód mimo przyznania tego faktu nie cofnął powództwa i nadal domagał się zasądzenia całej należności dochodzonej pozwem, narażając się tym samym na przegranie procesu.