Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 marca 2025 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Piotr Szutenberg

Protokolant: sekretarz sądowy Małgorzata Gajlun

po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2025 roku w Gdańsku

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)w G.

przeciwko M. S. (1)

o zapłatę

1.  umarza postępowanie w części ponad kwotę 33.364 zł (trzydzieści trzy tysiące trzysta sześćdziesiąt cztery złote) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, ale nie większymi niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, od dnia 4 grudnia 2024 r. do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  kosztami procesu obciąża powoda, uznając je za uiszczone;

4.  przyznaje ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku na rzecz kuratora pozwanej – adw. K. B. -kwotę 1.771,20 zł (tysiąc siedemset siedemdziesiąt jeden złotych dwadzieścia groszy), w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za wykonane czynności;

5.  nakazuje pobrać od powoda (...) w G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk – Północ w Gdańsku kwotę 331,20 zł (trzysta trzydzieści jeden złotych dwadzieścia groszy) tytułem wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

sygn. akt I C 860/23

UZASADNIENIE

1.  Stanowiska stron

Pozwem z dnia 3 grudnia 2021 r. powód (...) z siedzibą w G. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz solidarnie od pozwanych M. S. (1) oraz W. S. kwoty 45.895,88 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego rocznie, ale nie wyższymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie. Powód wniósł ponadto o zasądzenie zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że w dniu 15 czerwca 2015 roku zawarła z pozwaną M. S. (1) umowę pożyczki nr (...) kwoty 74.700 zł. Zgodnie z postanowieniami umowy M. S. (1) zobowiązała się do spłacania pożyczki w miesięcznych ratach kapitałowo-odsetkowych, regulowania opłat i prowizji za dodatkowe czynności pożyczkodawcy oraz, w wypadku zaistnienia opóźnienia w terminowej spłacie pożyczki lub jej raty, regulowania odsetek karnych w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP rocznie, ale nie większych od odsetek maksymalnych za opóźnienie. Za spłatę pożyczki poręczył pozwany W. S.. Wobec niedotrzymania przez stronę pozwaną warunków pożyczki, umowa została wypowiedziana. Skutkiem tego niespłacona część pożyczki wraz z odsetkami i kosztami została postawiona w stan natychmiastowej wymagalności po upływie okresu wypowiedzenia, to jest z dniem 25 maja 2021 r.

Na żądanie pozwu składały się: niespłacony kapitał pożyczki w kwocie
43.206,64 zł, odsetki naliczone do dnia wniesienia pozwu w wysokości 780,81 zł (tytułem niezapłaconych odsetek za opóźnienie naliczanych w przypadku nieterminowej spłaty pożyczki lub jej raty), niezapłacone odsetki zwykłe umowne w wysokości 1.892,67 zł naliczone do dnia postanowienia pożyczki w stan wymagalności, jak również opłaty w kwocie 15,76 zł.

(pozew, k. 3-4)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 23 lutego 2022 r. w sprawie o sygn. akt (...) referendarz sądowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu. Nakaz zapłaty uprawomocnił się wobec pozwanego W. S. w dniu 22 marca 2022 roku.

(nakaz zapłaty, k. 53; zarządzenie z 12.05.2022 r., k. 61)

Postanowieniem z 28 czerwca 2023 r. ustanowiono na podstawie art. 144 § 1 k.p.c. kuratora dla M. S. (1), której miejsce pobytu nie było znane. Odpis pozwu z załącznikami wraz z odpisem nakazu zapłaty doręczono kuratorowi pozwanej 3 lipca
2023 r.

(postanowienie z 28.06.2023 r., k. 98; elektroniczne potwierdzenie odbioru, k. 103)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty kurator wniósł o oddalenie powództwa w całości, zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania, jak również przyznanie kuratorowi wynagrodzenia według norm przepisanych. W sprzeciwie kurator wskazał, że z zaoferowanego przez powoda materiału dowodowego nie wynika, aby jego roszczenie było wymagalne. W szczególności powód nie wykazał, że skutecznie wypowiedział M. S. (1) umowę pożyczki, nie przedstawił bowiem ani dokumentu ostatecznego wezwania do zapłaty, na który powołuje się w pozwie, ani potwierdzenia doręczenia pozwanej oświadczenia w przedmiocie wypowiedzenia umowy.

(sprzeciw od nakazu zapłaty, k. 106-109)

W piśmie procesowym z 12 lipca 2024 r. powód oświadczył, że wierzytelność będąca przedmiotem powództwa została przez niego zbyta na rzecz (...) 1 (...) z siedzibą w K. w drodze umowy przelewu wierzytelności z 29 września 2022 r. Poza tym powód cofnął powództwo i zrzekł się roszczenia w zakresie przekraczającym kwotę 43.206,64 zł tytułem należności głównej oraz 2.661,04 zł tytułem skapitalizowanych odsetek z uwagi na spełnienie świadczenie w drodze egzekucji przez dłużnika solidarnego. Powód wniósł o zawiadomienie nabywcy wierzytelności - (...) 1 (...) o toczącym się postępowaniu celem wstąpienia do postępowania w charakterze powoda na podstawie art. 196 § 1 k.p.c. Odnosząc się do sprzeciwu kuratora powód podniósł, że umowa została skutecznie wypowiedziana oraz przedstawił szczegółowe rozliczenie dochodzonej należności.

(pismo powoda z 12.07.2024 r., k. 153-162)

Postanowieniem z 24 października 2024 r. Sąd oddalił wniosek powoda o zawiadomienie (...) 1 (...) z siedzibą w K. o toczącym się postępowaniu w trybie art. 196 § 1 k.p.c.

(postanowienie z 24.10.2024 r., k. 268)

W piśmie procesowym z 13 listopada 2024 r. kurator pozwanej podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

(pismo kuratora pozwanej z 13.11.2024 r., k. 276-277)

Pismami procesowymi z 27 listopada 2024 r. i 19 grudnia 2024 r. powód cofnął w części powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia ponad kwotę 33.364 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, ale nie większymi niż wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, od dnia 4 grudnia 2024 r. do dnia zapłaty, ze względu na dalszą częściową spłatę należności dokonaną przez dłużnika solidarnego po wniesieniu pozwu.

(pismo pełnomocnika powoda z 27.11.2024 r., k.286-289; pismo pełnomocnika powoda z 19.12.2024 r., k. 304-306)

Kurator pozwanej w piśmie z 20 grudnia 2024 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko, podnosząc ponadto zarzut braku legitymacji czynnej powoda, którą powód utracił wskutek zbycia wierzytelności przed doręczeniem odpisu pozwu.

(pismo kuratora pozwanej z 20.12.2024 r., k. 308-309)

2.  Ustalenia faktyczne

W dniu 15 czerwca 2015 r. (...) z siedzibą w G. zawarła z M. S. (1) umowę pożyczki (kredytu konsumenckiego), na mocy której pożyczkodawca udostępnił pożyczkobiorcy kwotę 74.700 zł z przeznaczeniem na dowolny cel konsumpcyjny. Umowa została zawarta na okres od 15 czerwca 2015 r. do 8 czerwca 2025 r. Pożyczkobiorca w związku z zawarciem umowy pożyczki obowiązany był uiścić prowizję z tytułu udzielenia pożyczki w wysokości 8.217 zł oraz opłatę przygotowawczą w wysokości 40 zł. Strony ustaliły w pkt 21. umowy, że roczna stopa zadłużenia przeterminowanego wynosić będzie czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP. W pkt 29. umowy pożyczkodawca zastrzegł sobie prawo do wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia i postawienia po upływie okresu wypowiedzenia całej pożyczki wraz z odsetkami w stan natychmiastowej wymagalności m.in. w przypadku stwierdzenia, że pożyczkobiorca nie zapłacił w terminach określonych w umowie pełnych rat pożyczki za co najmniej dwa okresy płatności po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy listem poleconym do zapłaty opóźnionych rat w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy. Poręczycielem zobowiązań z tytułu umowy był W. S..

( dowód: umowa pożyczki nr (...), k. 8-10)

W dniu 15 czerwca 2015 r. pożyczkodawca wypłacił pożyczkobiorcy na rachunek banku kapitał pożyczki w kwocie 74.700 zł. Tego samego dnia pobrano z rachunku prowizję w wysokości 8.217 zł.

( dowód: zestawienie operacji, k. 32-41)

W dniu 24 września 2019 r. M. S. (1) dokonała aktualizacji danych osobowych u pożyczkodawcy, wskazując jako swój adres korespondencyjny ul. (...) w E..

( dowód: oświadczenie o aktualizacji danych adresowych, k. 191)

Pismem z 23 listopada 2020 r. (...)z siedzibą w G. wezwała M. S. (1) do zapłaty kwoty 1.796,02 zł w terminie 14 dni roboczych wskazując, że brak uregulowania zadłużenia w wyznaczonym terminie może skutkować wypowiedzeniem umowy pożyczki i postawieniem zadłużenia w stan natychmiastowej wymagalności. Pismo to nadano na adres wskazany przez pozwaną w oświadczeniu z 24 września 2019 r. – Z. N. 8, E. (Niemcy).

( dowód: pismo z 23.11.2020 r., k. 187; potwierdzenie nadania, k. 189-189v.)

Pismem z 15 kwietnia 2021 r. (...) z siedzibą w G. wypowiedziała umowę pożyczki z uwagi na zaprzestanie terminowej spłaty zobowiązania. W wypowiedzeniu wskazano, że na dzień
15 kwietnia 2021 r. łączna wysokość zadłużenia przeterminowanego wynosi 6 341,34 zł, zaś uregulowanie ww. należności wraz z odsetkami we wskazanym terminie spowoduje powrót do pierwotnego plany spłaty. Dokument ten został podpisany przez pełnomocnika zarządu powódki M. S. (2). Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy doręczono pozwanej na adres Z. N. 8, E. w dniu 23 kwietnia 2021 r.

( dowód: wypowiedzenie umowy, k. 21; zwrotne potwierdzenie odbioru, k.22; pełnomocnictwo, k. 192)

W dniu 29 września 2022 r. (...) z siedzibą w G. zbyła na rzecz (...) 1 (...) z siedzibą w K. pakiet wierzytelności pieniężnych, w skład którego wchodziła m.in. wierzytelność przysługująca wobec M. S. (1) i W. S., wynikająca z umowy pożyczki nr (...) zawartej 15 czerwca 2015 r., objęta nakazem zapłaty wydanym w Sądzie Rejonowym Gdańsk-Północ w Gdańsku w dniu 23 lutego 2022 r. w sprawie o sygn. akt (...).

( dowód: umowa przelewu wierzytelności z 29.09.2022 r. wraz załącznikami, k. 172-174)

3.  Ocena dowodów

Podstawę ustaleń faktycznych stanowiły dokumenty zaoferowane przez strony postępowania. Żadna ze stron nie kwestionowała prawdziwości i rzetelności dokumentów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia. Sąd również nie dopatrzył się podstaw do podważania ich autentyczności z urzędu.

Na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 2 k.p.c. Sąd pominął wnioski powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości oraz wniosek kuratora pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu porównania pisma ręcznego celem oceny, czy dokumenty sporządzone przez powoda były zaopatrzone w faksymile. Wnioski te, wobec stwierdzenia przez Sąd, że powód nie posiada legitymacji procesowej czynnej, uznać należało za nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

4.  Ocena prawna

Ze względu na częściowe cofnięcie powództwa przez powoda, połączone ze zrzeczeniem się roszczenia, postępowanie umorzono w części ponad kwotę
33.364 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, ale nie większymi niż wysokość odsetek maksymalnych, od dnia 4 grudnia 2024 r. do dnia zapłaty. Podstawę rozstrzygnięcia w przedmiocie umorzenia postępowania stanowił art. 355 § 1 k.p.c.

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do art. 720 § 1 k.c., przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W myśl zaś art. 509 k.c., wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią; wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Bezspornie umową z 29 września 2022 r. powód dokonał przelewu wierzytelności stanowiącej przedmiot niniejszego postępowania. Zgodnie z art. 192 pkt 3 k.p.c. z chwilą doręczenia pozwu zbycie w toku sprawy rzeczy lub prawa objętych sporem nie ma wpływu na dalszy bieg sprawy, nabywca może jednak wejść na miejsce zbywcy za zezwoleniem strony przeciwnej. Celem powołanego przepisu jest zachowanie stabilności postępowania sądowego z chwilą doręczenia pozwu, a także ochrona strony przeciwnej przed ujemnymi skutkami zbycia rzeczy lub prawa w toku zawisłego już postępowania sądowego (por. postanowienie SN z 7.04.2016 r., III CSK 213/15, LEX nr 2032322). Ocena wpływu zbycia rzeczy lub prawa objętych spornych na tok postępowania zależy od chwili doręczenia odpisu pozwu. Zbycie prawa lub rzeczy przed doręczeniem pozwu skutkuje brakiem legitymacji czynnej jednej ze stron (por. wyrok SA w Gdańsku z 3.07.2018 r., V ACa 309/17, LEX nr 2628324; O. M. Piaskowska [w:] M. Kuchnio, A. Majchrowska, K. Panfil, J. Parafianowicz, A. Partyk, A. Rutkowska, D. Rutkowski, A. Turczyn, O. M. Piaskowska, Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie procesowe. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2023, art. 192.).

Z definicji legitymacji procesowej wynika, że jest to materialnoprawne uprawnienie strony procesowej do występowania w konkretnym procesie . Źródłem legitymacji jest materialnoprawny stosunek prawny łączący powoda z pozwanym, który przejawia się w tym, iż po stronie powoda występuje uprawnienie żądania określonego świadczenia, natomiast po stronie pozwanego obowiązek spełnienia tego świadczenia. W konsekwencji oznacza to, iż powód i pozwany muszą być materialnoprawnie związani z przedmiotem procesu. Obowiązek wykazania legitymacji procesowej stron spoczywa na powodzie, jako podmiotowi inicjującemu postępowanie sądowe.

W okolicznościach niniejszej sprawy do przeniesienia wierzytelności dochodzonej pozwem doszło na podstawie umowy cesji z 29 września 2022 r. Odpis pozwu (wraz z nakazem zapłaty) doręczono natomiast stronie pozwanej, reprezentowanej przez kuratora, 3 lipca 2023 r. Mając zatem na uwadze, że przelew wierzytelności nastąpił przed skutecznym doręczeniem odpisu pozwu pozwanej uznać należało, że powód nie posiada legitymacji czynnej do dochodzenia roszczenia, co uzasadniało oddalenie powództwa.

W sprawie brak było podstaw do uwzględnienia wniosku powoda w przedmiocie zawiadomienia o toczącym się postępowaniu nabywcy wierzytelności celem jego wstąpienia do udziału w sprawie w miejsce powoda. Powód uzasadniając wniosek powołał się na 196 § 1 k.p.c., zgodnie z którym jeżeli okaże się, że powództwo zostało wniesione nie przez osobę, która powinna występować w sprawie w charakterze powoda, sąd na wniosek powoda zawiadomi o toczącym się procesie osobę przez niego wskazaną. Osoba ta może w ciągu dwóch tygodni od doręczenia zawiadomienia wstąpić do sprawy w charakterze powoda. Przepis ten nie znajdował zastosowania w realiach rozpoznawanej sprawy. Z treści art. 196 § 1 k.p.c. wynika bowiem, że momentem dokonania oceny legitymacji czynnej jest moment wniesienia pozwu (por. wyrok Sądu Rejonowego w Zgierzu z 15.01.2021 r., I C 1571/20, LEX nr 3120049). W niniejszej sprawie w momencie wniesienia pozwu powód posiadał legitymację procesową, po czym dokonał zbycia wierzytelności pomimo tego, że w zainicjowanej przez niego sprawie nie doszło jeszcze do doręczenia odpisu pozwu stronie przeciwnej. Tymczasem z art. 196 § 1 k.p.c. wynika, że znajduje on zastosowanie w przypadku powództwa wniesionego przez osobę, która już w momencie wniesienia pozwu nie powinna występować w sprawie w charakterze powoda. W orzecznictwie i doktrynie jako przykład zastosowania art. 196 § 1 k.p.c. wskazuje się m.in. na: wystąpienie z pozwem o zapłatę odszkodowania z tytułu nienależytego wykonania umowy sprzedaży przez osobę, która nie była stroną tej umowy, lecz korzysta z rzeczy jako najemca lub dzierżawca (T. Szanciło (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 196 k.p.c.. Komentarz. Art. 1–458 ¹⁶. Tom I. Wyd. 2, Warszawa 2023), wystąpienie z powództwem przez cedenta wierzytelności w przypadku dokonania przelewu przed zainicjowaniem procesu (postanowienie SN z 16.09.2016 r., IV CSK 711/15, LEX nr 2151437), czy też wytoczenie powództwa przez podmiot znajdujący się w upadłości zamiast syndyka masy upadłości, w sprawie związanej z majątkiem upadłego wchodzącym w skład masy upadłości (K. Flaga-Gieruszyńska, A. Zieliński, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 196 k.p.c. Komentarz. Wyd. 12, Warszawa 2024). Mając na uwadze, że w okolicznościach niniejszej sprawy powód występując z powództwem był legitymowany czynnie, a legitymację utracił wyłącznie w wyniku dokonanej przez siebie czynności prawnej, Sąd uznał, że art. 196 § 1 k.p.c. nie znajdował zastosowania w sprawie.

Sąd nie aprobuje przy tym powoływanego przez powoda poglądu prawnego wyrażonego przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku, zgodnie z którym zbycie prawa objętego sporem przed doręczeniem pozwu pozwanemu powinno być traktowane analogicznie do sytuacji opisanej w art. 196 § 1 k.p.c. (por. wyrok SA w Gdańsku z 3.07.2018 r., V ACa 309/17, LEX nr 2628324). W pierwszej kolejności wskazać należy, że w powyższa teza postawiona została przez Sąd Apelacyjny bez uzasadnienia prawnego i niejako na marginesie czynionych rozważań. W rozpoznawanej przez Sąd Apelacyjny sprawie powództwo zostało bowiem oddalone z uwagi na brak legitymacji czynnej powoda (który dokonał zbycia wierzytelności przed doręczeniem odpisu pozwu), zaś wniosek w trybie art. 196 § 1 k.p.c. nie został uwzględniony ze względu na jego złożenie dopiero na etapie postępowania apelacyjnego. Sąd nie podziela przy tym zaprezentowanej wykładni art. 196 § 1 k.p.c. uznając ją za sprzeczną z literalnym brzmieniem przepisu. Omawiana regulacja jednoznacznie odnosi się do sytuacji, w której powództwo „nie zostało wniesione” przez właściwą osobę, co oznacza, że kwestię legitymacji czynnej należy oceniać na moment wniesienia pozwu. Brak jest tym samym podstaw do uznania, by w razie utraty legitymacji czynnej w toku postępowania, a przed doręczeniem pozwanemu odpisu pozwu, nabywca wierzytelności mógł wstąpić do postępowania na powołanej podstawie. Nie zachodzą również żadne szczególne względy, które uzasadniałyby odstąpienie od zasady pierwszeństwa wykładni językowej przepisu. Powód dobrowolnie dokonał zbycia wierzytelności będąc świadomym tego, że uprzednio wytoczył powództwo w jej przedmiocie oraz tego, że art. 192 pkt 3 k.p.c. nie znajdzie zastosowania z uwagi na to, że w chwili cesji wierzytelności pozew nie został jeszcze doręczony pozwanej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd oddalił powództwo jako niezasadne.

5.  Koszty postępowania

O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął zgodnie z dyspozycją art. 98 § 1 k.p.c., obciążając nimi powoda i uznając je za uiszczone. Sąd uznał, że powód przegrał postępowanie również w części w jakiej cofnął powództwo w uwagi na spełnienie świadczenia przez dłużnika solidarnego. Co do zasady cofnięcie pozwu traktowane jest jako przegranie sprawy, za wyjątkiem sytuacji, w której spowodowane ono zostało spełnieniem świadczenia przez pozwanego po wytoczeniu powództwa (postanowienie SN z 24.11.2017 r., III CZP 67/17, LEX nr 2418075). W okolicznościach niniejszej sprawy spełnienie świadczenia nastąpiło w drodze egzekucji przez dłużnika solidarnego. Mając na uwadze, że pozwana podnosiła w toku postępowania brak legitymacji czynnej powoda, brak było podstaw do jej uznania za przegrywającą postępowanie w zakresie cofniętego powództwa.

W punkcie 3. wyroku Sąd przyznał kuratorowi dla pozwanej nieznanej z miejsca pobytu wynagrodzenie w wysokości 1.771,20 zł brutto, ustalone na podstawie § 1 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej w zw. z § 2 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów. W związku z tym, że powód uiścił zaliczkę na wynagrodzenie kuratora w wysokości
1.440 zł Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał pobrać od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku kwotę 331,20 zł tytułem wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa.

SSR Piotr Szutenberg

Zarządzenia:

1.  (...);

2.  (...);

3.  (...).

G., 17 marca 2025 r.

SSR Piotr Szutenberg